장음표시 사용
341쪽
EX PAVLI LIBRIS SINGVLARIB. 3 or
iri cones nummarii sunt, ut quidam dixit) verum, quia, ut recte Paulus de Castro notauit, solutio, creditoris quoque, non debitoris modo utilitatem continct. 2. Ita quoque seruus haeres
institutus, necessarius haeres S liber sit: quia honori testatoris id datum est, l.est. d. de necessseruis, g .necessarius, Inst.de haereae qual. 3. Ita quoque, liberalem causam defendere aliquo inuito, propinquo licet: quia seruitus cognati ad propinquorum iniuriam spectat, teg. I. 9 seqq. ad 7. et que , ηαν. de liberali causa. . Ita patri pro silio omnimodo praestanda restitutio est, licci
filius nolit, quia patris periculum vertitur, qui de peculio renetur,l intrι LT. π de minoribus.' . Ita denique Clericus ex Iuris
Pontificii seu Canonici disciplina fori praescriptioni renunciare non potest, c.si diligenti.ext. de foro compei. quia scit . beneficium hoc ordini datum autumant: de quo rursum ad ael. II6. g.vit. Et sic apparet, de eo beneficii genere hanc R. accipiendam, quod pro eo tantum cui competit, datur. Et sic quidem haec Reg. nullo negotio conciliatur cum quatuor illis postremis,quas apposui speciebus. Quare & vi lcrtiae obiectioni cuidam quae a vulgo Interpretum ad hanc Reg. velut exceptio male additur occurram, aliud quoq; fuerit, si tale mihi non tam beneficium, quam osticium generale,naturale,καθολικον ponas,quod incommune salutis suae siue aeternae siue corporis per imp r uidis , ex humanitate & pietate debetur : nam de huiusmodi quoque beneficium officiumque inuito datur. Ideo scilicet pro damnato qui ad supplicium ducitur, etsi non mandauerit, sed adquiescat sententiae, imo etsi rcsistat aduersus prouocationem, appellare licet, leg.6α. de appeliat. quia & nemo auditur perire volens,& hominis interest huiusmodi beneficio homineastici. Quid quod nec inuitus proprie dicitur, qui voluntatem ita prauam gerit, qud etiam pertinet illud Augustini ad Bon, facium, quod furenti de phrenetico dc indisciplinato filio medicus de pater salubriter etiam inuitis beneficia praestant, medicus illum curando, pater illum ligando, e. Vsapiet vs. 9. 4. Ita pupillo, quod de iam antea notaui, in uico tutor datur. Tandem ait lex , benescium inuito nox D A T v R , id est, cum effectu & incommutabili cr, quod sexto loco hic obseruandum est. Q. are,ut quartae obiectioni occurram, nec quicquam obstat specios ι.ctum Dalto, I. de adquir. r. . o lscrum . . .
342쪽
de HO. ubi per seruum inuito domino, imb & vetante adqu iritur pene ex omnibus causis excepta haereditate de possessione, nisi pro peculi j causaὶ neque enim incommutabiliter id adquiritur, verum prima tantum facie fronte que : neque enim dominus per seruum adquisita retinere cogitur,l. I9. g. L. m. de donationis. Hoc vero peculiari ratione ,sed ciuili,euenit: quia in persiona seruili adquisitio ne momento quidem stare potest: dc ut ea consistat,subjicitur,substernitur, substituitur vi ipsa I gis potestateque iuris , domini persbna qui effectus etiam est dominicae potestatisὶ cx qua scruus χοιροκ ρiae , characterem adsumir, ut Theophilus recte scribit. Ex superioribus iam omnibus patet, cum benefiν vox late ilioquin accepta , complcctatur quoque beneficia legalia seu
publica,quae priuilegia vel singularia iura vocamur: item ea,quae tertii quoque alicuius utilitatem continens : item ea quae iure naturali & conuuunt humanitati S lcge praestantur vel ciuili r tione , attamen haec l. bene se, vocem proprie accipiendam, de eo I. quod a priuato, L. nulla iuris nec cistate, . pro eo, seu ad utilitatem eius unius cui id defertur praestatur De GLADII, ct COERCITIONIS iurer utrum
mandari positi. LXX. ULPIANVs, libro primo,de ossicio Proconsulis.
Nemo potest Gladi j potestatem sibi datam, vel cuius
alterius coercitionis, ad alium transferre. EX Vlpiani libris de Ossicio Proconsulis duae Regulae desumptae sequuntur. Quarum prior haec ad tractatum de Mandata seu delegata Iurisdictione apertὸ spectat: de Iurisdictisue, inquam, id est de publica Iuris dicendi, statuendi, exequendi, super quacunque re POTEST AT E qG a postrema voce haec ipsa lex utiturὶ Nam ita Iurisdictio recte definitur ex l. . in f .. de of P.Procons. Lult. C. ubio v. quem cognis. J Nam & IurisAmonu appellationem ad Causas quoque Criminales pertinere apparet ex tit. de jurisidiatione l. l. ..deon c. eiis cui manae l. I. g. M. επ.de O, I. POIIo cum alia jucisdictio sit specialiter DATA,
343쪽
id est lege vul beneficio Principis specialiter alicui concessas id enim vox DATA significat hac l. alia vero vi ipse juretque
Magistratus competat; de priore, de D Λ T Α,inquam, specialiter , ac nominatim de data gladi j vel cuius alterius coerciti nis potestate, hac regula quaeritur, virlim is qui specialiter datam hanc potestatem accepit, AD ALIUM TRANSFERRE
eam pollit, id est utrum is cui specialiter huiustnodi jurisdictio data cst, alteri eam demaudare,dclegare possit 8 Id quod hac lego
abscise negatur ; NEMINEM uidelicet id facere posse: Nem nem, inquam quae species huius legis propria est id est, ne Pt consulem quid cin Legato suo mandare posse. Est enim haec regula desumpta ex V lpiani libro I. de ossicio Proconsulis i imo
exscripta ex picniore is ent T.in princ. in. de of P.Procons. Proconsules scilicet ut Legatos suos habcbant, quibus in prouincia jurisdictioncm suam, si quando Vellent, demandarent,quia ipsi met omnibus cx a quo non sum cerent: ita speciatim in ael. s lent, id tracta itit Vlpianus, utrum Proconsul posset cogniti nem custodiarum id est, audientiam de reis criminum qui custodia tenenturὶ Legatis suis mandare ubi definit, Proconsulem
summo jure id non posse : Subjecta hac generali R. nostia pro
ratione. Et idem tamen mox addit,solere etiam hanc cognjti nem Proconsules mandare, id est, hoc genus mandati extraordinarium esse sustinerique : ita tamen, ut quod potissimum est, Legati exequi non possint: posse quidem eos audire custodias, sed non posse aut liberare aut damnare. Ac si diceret I Ctus, ipsa rerum necessitate adigente, ab hac R. nostra aliquatenus reccdi, ita tamen adhuc recedi, uti quod principale est, ex e cere mandatarius seu delegatus non postit, scd praeparatoria tantum, quamlibct S ipsa meri imperii sint. Quibus conco dat elegantissima Papiniani lex t j. UR. eIm cui man . Exemplum porro ponit I heodorus Hermopolites, ex aeui. sui usu in Drungatio, F parcho, & sinii libus. Vt aulcm haec R. rectius adhuc intelligatur, de tribus videndum est. i. Q adnam sit proprie Gladi, potestas. 2. Quo sensu, quae altera coercstio data a gladi j potustate hac L distinguatur.3. Quae denique Ratio sit, curn cutra regulariter demandari possit. L Glady igitur potestas generaliter quidem accepta nihili
344쪽
. liud est quam merum imperium: Nam 3c ita merum imperium I C. tus dc sinit in l. et . de Iu dict. glady potes Iem ad animavi uertendum in facinorosos. Quare inter te haec conuertuntur. M rum autem imperium dicitur, non quia suminum sir, non quia separatum a priuata utilitate, non quia lege specialiter datum etsi verum sit specialiter id dari: ὶ verum quia secretum, i. non cohaeret cum ordinaria Iurisdict: Onc, de lic respectu mixti impcrij δc opposite ad id quod Iurisdictioni cohaeret,d l. i. g. vis. in f in. de o sic. eius cui manis. vel cui Iurisdictio inest l. L .. de Iuris dict. id est, quod Iurisdictionem S magistratus partem vi ipsa magistratus sequitur. Per glari, porro potestatem merum imperium definitur, non mat crialiter , quali merum imperium sit, ubi gladio tantum animaduertere magistratus potest ; non cxemplariter : non a naaxima sui parte: verum a SImbrio , quia meri olim Imperia symbolum gladius erat. Hinc adeo jus de potestas gladν ieu ferri, etiam apud exteros Scriptores, pro meis ro imperio effertur. Est igitur merum Imperium, seu gladij p testas, prouincia, sicut dicam, criminalis, plenaque modis omnibus Coercitio , atque animaduertendi jus in facinoroses. Quare non male hic Graeci qui vertunt δεμον του πιμωρῶ σηII. Et hac tamen R. quod Secundo loco hic obseruandum est, a gladij potestate distinguitur Δua altera erenitio, id est, specialis aliqua coercitio a generali gladi j potestate seu coercitione distincte data. Mori scilicet imperi j jus non eodem sese
semper modo habuit. Nam,ut non omnibus Magistratibus, ut non in omnes pcrsonas: ut non in uniuerso semper territori . ita nec omnimodo semper tribuebatur, seu non omnes partes
meri imperij unam in personam semper concurrebant: Hinc aded Consul gladij jus olim habebat, & rc legandi tamen jus non habuit, ι. I l. m. de interdi I. se relegat. Praeses item qui jus gladij alioquin de in metallum dandi habebat, deportandi i men jus non habuit ι.ε. g. l. diis. de interdici. ct rel. l. 2. ην. dera 's i. i. g. s. m. deleg. Inad hodiὸ neque ius confiscandi habet, etsi jus gladij habeat, l. . C. ne sim tufa Prine. cert. Iudic. lic. co Ast. Praefectus denique vigilum jus habebat atrocitet verberandi, jus gladi j non item t. s. g. l.ol. α .de osse. ae Uigit. Ergo ex bis iam conficitur,ciadj usuum, cum omnes alio quuI
345쪽
EX VLP. LIB. DE OFF. PRO CONS. in
quin meri imperij species seu partes designare soleat, l. 3. π. de 3u dict. hac tamen indicari specialiter dc proprie vitae adimendae potestatem : qu.ἰ altera vero coercitione designari grauiores alias poenas, non vitam, sed libertatem, aut ciuitatem adimentes, veluti in metallum damnatio,deportatio &c. quae tamen Mipsae meri imperij sunt, 8. g. a Praesecro Q. de parnis, l. I. g. a Pro cIis . . de legat. l. l. 6. g. I. α'. de interdictis. Et certe ita quoque in
l. idicitas 6. g. penult. . deos se. Procos. jus gladij distinguitura
potestate in metallum dandi. Alioquin cocrcitio leuior, cuius fit quoque mentio in LPraetor. I. g.t. θιn l. non solum II. g.7. π.de iniun quae mixti Imper ij est, in dubie in alium transferri potest,l.vit. g.vit. de Osf. eius cui mand. Iuris, verum, ut dixi, non de modica coercitione hic agitur,de qua l. a 8. g. v. i. de religiosis,sine qua Iurisdiistio nulla,vana, ridicula,clumbis est, ael. Ut.g.vit. veluti, multae dictio, pignoris capio corporis prehensio, inca
Ceratio, vincula, verbera,quo pertinet Ciceronis locus lib. .de a legibus Magistratus, inquit, nec obedientem dr noxIum ciuem multa, vinculis, verberabusique coercento: denique, sine hac modica Coercitione iurii dictio expediri non posset. Non , inquata, de hac modica coercitione hic agitur, sed agitur de Grauiore , quae scilicet DATA est lege : id enim hic is κοινοῦ repetendum
est: Quae ideo seuerior coercitio, vel maior animaduersio V Catur,t si crusderat ri .m.de of Procon . vlt. g. . Cod de modo mutiarum Imo,ut hic simpliciter, coercitio, pro grauiore l. I. m. de termino motor Sc simpliciter quoque animaduersio l.I. f. qui mam
datam, J. de Us eius cui mand. es Iuris III. Ex his iam apparet, quod postremo hic loco tenendum est, de Ratione huius Reg. Ideo scit . merum Imperium seu ius
gladij alicui datum vel quae alia coercitio, gi auior scit . ad alterum transferri, id cst, alteri demandari eντειλα- , Ἀπιτεν- non potest, lilia perpetua haec iuris regula est, ut quaecunque spccialiter lege vel Senatusconsulto vel constitutione Principum tribuuntur, mandata Iurisdictione non transferantur, seu transferri non possint: quam Regulam proponit Papinianus ZLi de stetis cui mand. Cuius ipsius Reg. vlterior racioli zec est,quia Magistratus ipsius seu offici j genus a lege, S c. delectiun est , beneficioque adeo legis habet usum dc exercitionem huius iuris, non proprio iure : Cauesis enim dicas, indu-
346쪽
striam electam,quod recte refutauit Bellonius. Omnium verbpoitroma ratio, cur merum imperium non Competierit vi rm-gistratus,sed specialiter lege tributum fuerit,haec est, quia merum imperium Populus sub libera Republ. ac postva Princeps Republica in Principatum versa, ibi seruauerat; utpote in quo ageretur de summa omnium re,puta de capite hominis,de vita,inquam, adimenda, de seruitute iniungenda, de ciuitate auferenda, deque exilio S coercitione corporis irrogandis, leg. si quis forte, 6.P. s. ηπ.de parns . Quare quibus morum imperium demandatum erat, ij pubticι iudicu exercitionem habere dicebamur, obliti, id est populici viceque populi, d.l. l. fur. de of . eius cri
Ex superioribus tandem apparet, perperam cum hac l. mi Lceri alteram illam Regulam quae ab hac diuersissima est,tot que coelo distcri,quae continetur LILI. insta, ubi dicitur, Nem nem alieno nomine lege agere posse: ut ad eam plenius ostendctur. 6 Coc Ni Tio NE seu DECRETO quando opta sit.
LXXI. IDEM Vlpianu J libro secundo de Oscio
Omnia quaecunque causae cognitionem desiderant, per libellum expediri non possunt.
DE Coo Niτiosis Praetoriae & Proconsularis forma est haec Reg. pariter uti. Io I. inst. Hac definitur, quando DECRETO Magistratus, verbi gratia, Proconsulis, opus sit: quaenam contra per nudum LI B E L L V M expediri possint: Nempe, ubi causae cognitio desideratur, per libellu id expediri non pos- sera sic decreto opus esse: ubi non desideratur,expediri id per libellum posse. Id inquam definitur Me l. quae decerpta est ex
I.9.6. I.de Osf. Proconfcui ae ex hoc eodem Vlpiani libro E. co iungendae 1ant lex 42. de minorab. lex excusare αν. de excustulor. MDae 6. de accusationib. de quo mox plura. Ossicium igitur Pr Consulis,atque adeo cuiuscunque Magistratus Populi Romani, ab Vlpiano hac Reg. instruitur : non quidem quae veterum InterprC- Magistratus
347쪽
Interpretum sentcntia fuit quasi ea id indicetur, Magi stratum edicto suo non delegare eas causas, v ci non posse Iudicem dare, in iis causis,in quibus causae cognitio desideratur: Quam sententiam primus Ioannes Faber, posteaque Budaeus,& utriusque nominibus suppressis Alciatus δc Petrus de Stella recte refut
runt, refutauit quoque BelloniuS,ri manae Iurisaec. 8.qu. .num. Ig. I9. Verum, ut cognitioni Proconsulari modus & ratio praescriberetur; differentia videlicet, non inter Magistratum & Iudicem datum aut Delegatum facta,Iverum inter expeditionem per libellum , & expeditionem cum causae cognitione & Dccreto per eundem Proconsulem. Duplex videlicet haec cognitionis Praetoriae,atq; adeo 3c Proconsulis forma olim fuit mem-pe,ut quςdam per libellum expediri possent, in aliis ver b decreto pro tribunali scit opus esset:Hinc adeo,adire Rectorem prouinciae pro tribunali & per libeatam opponuntur in l. 2. Coae quem. usum. aper. & delato ad Praetorem vel Praesidem prouinciae libello quid fieri, Si confici apud acta causis probatis r. 6. Codri praediu minor. Per libellum,igitur, id est,ad solam partis supplicationem, seu delato libello,& sic per nudam subscriptionem ad libellum, citra causae cognitionem, & aduersario non vocato; de cuiusmodi ad libellos subscriptionibus videnda est lex 39.
min. de falsis l. II. m. de in voc. L . I. rit. Co Commination.Epipolas, Epigramm. Vt solent ea ferme quae moram non patiuntur , vel etiam ea in quibus periculum nullum subest: vi sunt allegationes excusationum,quas tutor proponit leg. ID f. Io. .de excusat.
tui. ut alimenta cui constituantur is quis a liberis, g si vel parens, de agn.lib. Aliae vero causae sunt,quae ut pro Tribunali expediri debent, ita causae cognitionem omnino desiderant exactam, sedulam,& adhibito c silio decretum, plenam decreti intc positionem, ut recte hic Gl. Atque haec est Reg. huius sententia , quae ut dixi repetita extat t.nec quidquam 9. g. I. m. de of f. Procon sed cui vitiose i scribitur liber i. de officio Proconsulis , aliter atque P. Faber MLabit tus,qui hanc ex illa emendari volunt. Et sane coniunctio legis 2S. de ex istut .hanc quoq; coniecturam iuuat,utpote in qua ex eodem libro 2. de ossicio Proconsulis dicitur, Tutorem per libesios non posse se excusare id cst,ut maxime causas excusationis allegare possit, ut lain ostensum est exl. I . g. Io. αν. eoaetisd
348쪽
368 ' COLL. V. MISCELLAE REGG.
Attamen in admittenda excusatione causae cognitionem &decretum desiderari,neque per libellum expediri posse. Confirmat id ipsum ex eodem libro 2. lex. 6. π.de accusat. ubi dicitur, Proconsulem oportere leuia crimina audire ct discutere de plano. Tandem hoc ipsum arguit argumentum illius libri a. in quo diserte actum fuit Vlpiano de forma modoq; cognitionis Procosularis. Maneat itaque, per tibiarum item deplano expediri non poste, quae causae cognitionem deiiderant: Exempla haec sunto: Tu- totis datio,confirmatio, quia causae cognitionem desiderant, per libellum de de plano expediri non possunt, sed causa cognita S per decretum l. .g. I. N. de confirm.tutudem in excusatione tutoris meque enim excusare se tutor potest per libellos,ael. 2s de excus quae, ut dixi, ex eodem libro desumpta huic coniungenda est. Idem que de suspecti Tutoris remotione dicendum est l. .g. I.ηπ.de Ius ect.tutor. Idem de transactione super alimentis, de quo v. poit alios Scip. Gentilem de alimentis e. La. Idem si disceptetur, ubi morari vcl educari pupillum oporteat LI. Q. ubi pupi in educari, quae ex Vlpiani libro 3. de ossicio Proconsulis desumpta est.) idem sentiendum de alienatione praedi rum minoris i. minorum 6. C.depra ex aliis reb.minor. Idem de restitutione in integrum I 32.-.de minori de qua in integrum restitutione hoc ipso libro α. Vlpianum egisse docet I 2. . . d. minor. Idem in dilationibus tribuendis t. 4.C.de dilation. Idem in
manumissione a minore 2o. annis sagienda,l. II g. I. π.de manum.
vindict. Idem in accusatione publicorum Criminum, de vice versa in corundem abolitione, ut docet aelex 9. g. . de of . Pr eonf quam libro secundo restituendam dixi er d. l.6.ear.de accusas.l. I. .abolitio, απ.ad Senatusconsuti. Turpi Postremo idem sentiendum de decretali & extraordinari bonorum possessione, veluti Carboniana, l. I. g se causa 8 de bosonpossis l.3. g. causae cogo uo,s f pen π.de Carbonaedicto,ι. 2.3.dies,quis ordo in boni s. Nempe haec omnia, uti causae cognitionem desiderant,ita per libelli subscriptionem vel de plano expediri non possunt, sed decre
Ab hac tandem Reg. multum distat, quod dicitur L de avusquoque T. cm de re iud. de unoquoque negotio praesentibus omnibus quos Causa contingit,iudicari oportere. Quam tamen
sit hic in prima sp tentabat: ubi per libellum accipi volebat,id
349쪽
LXXII. IA VOLENVs Iuro tertio exposlcrisubra Labeonis.
Fructus rei est, vel ' pignori dare licere.
DEPiGNORANDAE rei alicuius iure seu licentia est haec RCg. qua quaeritur, utrum id ius pars fructus sit : & s cutrum ius istud snam hic huius i. scopus est sensusque, mox ut ostendamin ad fructuarium quoque pertineat Et definitur, siue a Iauo leno,sive a Labeone fluctum rei esse, vel pignori dare licere.
Quae quidem Reg. totidem verbis repetita extat in ι.vis...de usuris, fracto. ct mora. De cuius tamen sententia hactenus adi borant Interpretes. Post Ioannem , Bulgarum SI Accursium, recentiores pencomnes hanc Reg. accipiunt de Domino ipse,seu de proprierario rei alicuius, hoc sensu; In rei vindicatione venire quoque in restitutionem seu aestimationem commodum, quod Dominus rei percipere potuisset ex re sua,vel pecuniam quae sibi mutuaretur, hac ratione inueniendo , vel eius Compos permittendo tertio cuidam eam pignori dari: Nam & ita euenire potest, ut videlicet non tantum alteri commodare rem possim , ut eam pignori dare possit, sed etiam mercede locare, i. g. rem tibi Ir.e .commoLllen. aeeoael. I s. g.I.depraesicripI.verb. Ac compendium aliquod inde facere, si cui permittam mercede interuenient alteri rem meam pignori obligare , quemadmodum & pecuniam quis accipere potest, ut pro alio se obliget S fide iubeat, t. l9. g. . de donat. Verum haec sententia & falsa est, & aliena. Falsa: nam aettimatio utilitatis illius in iure nostro non admi titur et Ea quippe demum utilitas, id demum interesse, in aestimationem venit, quod circa ipsam rem est, squod intrinsecum quidam vocant j eique proxime cohaeret, non Vcro commo
350쪽
possiit, non rem. Et cur quaeso eum usu ructuario pignori dare non liceret, cum S concedere & locare 6c vendere & precaridcδncedere alteri & donare possit,*.I. Ins. de Uuo habit. l.arbor bis '. g. vsubfructuarius 2. l. cui usiurfructus 67. in. de usustu .lsi isquι II. g. Umst. d. in fπ. de pignoribus subi Papinianus hoc argumento utitur a iure vendendi,ad ius pignorandi. I. necessarib 8. g. 2 .ηπ.de periculo se comm. rei vend P Et certe fructuarius fructuum ratione domini appellatione continetur, L8.inpr. m.de r .auct. Iadpositae & usu sfructus bonorum appellatione venit. de quo v.
ma igitur ratione id facere potest fructuarius : ea scit . quae hic redditur ratione, quod fructus rei sis vel pignori dare licerer Nempe quae paraphrasis est huius Reg. Eructus rei es quasi pars fructus seu ususfructus est,ac proinde ad usum fructum S fructu rium quoque pertinet) V E L , id est etiam hoc,vel hoc ipsum.)ω fructum pignori dare liceate ac si diceret, cum ad fructuarium
pertineat omnis utilitas rei, mne emolumentum l. ravim 66. g. fundo 6. de leg. 2. omnis fructus,ut dicitur L . . de usustum, vel fructus emolumentum,l.ci filius 76. g. dominus 2.de leg. 2. Certe
di hanc utilitatis fructusque partem esse ut pignori dare ei liceat. Pignori dandi licentia:& ipsa fructus pars est,& utilitatem continet; sic enim debitori creditur g .vit. Inst.quib. moris re, de eximitur molestia quaerendi fideiussoris. Apagesis ergo mihi eorum subtilitatem, qui de fructu causali, id est qui causae seu proprietati cohaeret hanc Reg. accipiunt, quasi proprietatis Mhic fructus sit, liaec utilitas, ut rei dominus rem suam pignorare possit. Vt & illa sententia improbanda, quasi id hac Reg. definiatur, posse proprietarium formalem usumfructum in re sua constituere, & quidem pignori eum dando. LI.Coaesiti in pignori. Id enim utrumque verum licet sit, attamen ad hanc Reg. non pertinet. Est item absona huius Reg. interpretatio, quam etiam qui de pignoribus haud ita pridem commentabatur, amplexus est, quasi id hac Reg. dicatur , etiam eum qui tantum rem pignori dare potest,qualis est creditor, censeri aliquem eius fructum habere: Grauis enim hic error est,cum fructum hic pro utilitatis & emolumenti specie quadam accipiunt: fractis enim
hic est ius utendi fruendi. Ergo & hoc ipsum in fructu est, seu usus fructus pars est, quod cum fructuario pignori dare licea