장음표시 사용
371쪽
334 COLL. VII. PAPINIANI REGG.
requiri videtur, & quidem de suo statu,arg. l.desalu II. ex .crurressae. v bi dicitur, de statu suo dubitantes vel errantes testamentum facere non posse : atque adeo de statu suo certum esse debere testatorem : Quod ipsum definitur dcl. I.in preto .delegat. 3c ab rip.instagm ι. Eo. g.H. Idemque dicendum de haeredis legatarii ve persona,quae εἴ ipse certa esse dobet, i. qui libens s. g.
tis. g. Ins.de legatu. Denique plenum debet esse testantis iudi- Cium,d. g. l. stabilisque mens, & sapientia, ι. t. Cod.de Is.mil. Verum hae species seu haec exempla ad hanc Reg. minus mihi placent: talis enim hic actus,tale negotium quaerendum est animi destinatione peragcndum, quod veram certamque sicien-ιIam requirit, id cst, explorato omnia facienda su nt, alii in umquc certa scientia praeparatum imbutum oportet, priusquam rem aggrediatur,ut ita actus seu negotium valeat. Quoci utique Nuptiis, Diuortio,Testamento non conuenit, ut quae meris voluntasis radicibus nituntur,et si ea non semper e X vera certaque scientia peragantur: alia inquam est voluntatis Regula,etsi ea iudicio scientiaque non semper vacet: alia scientiae, quae videlicet est dc terminatio intellectus ad aliquam partem cum certitudine. Mihi igitur omnium maxime placet exemplum Adquirendae haereaetatis de quaerit quoque lex prox.77. seu cernendae: ibi quippe ut destinatio animi inspicitur, ex sola .n animi destinatione haeres quis fit, ist auia 6. Ceaede iure deliberi seu voluntas adquirendae haereditatis, l. 4. Coae de legitimi, ut δίreird, repudiandae, β.vis. Ins. de baereae quatit. ita vera certaqu scientia ibi regulariter requiritur. Et haec quidem etiam spe C. hic recte placuit Bulgaro, Glossae, Cagnoto,Pcr. Fabro,quam dia Cui acius hic memorat. Ad hunc vero tractatum de adquirenda de repudianda haereditate,deque vera & certa scientia in haere
quam, adeunte v ct repudiante haereditatem. Quaeritur scilicet num is certus esse debeat I. de conditione sua , quo persinet dict.l.6. q. . . inpranc.lex Tq. g. a. ol. 4. in pr. de ad'. rem dom. 2. de conditione testatoris , quo pertinet lex La. is pr.32. f.2.l. .. . Item num certus esse debeat, defunctum esse
372쪽
DE ADQUIR. HAEREDITATE. u: 33s
testatorem, i. II. g. I. I9.2S. g. 6.27. 2. in pr. & argi.9 . 6. Num haeres de iure suo Certus esse debeat, di. II. IT. g. l. 22.23. o g. 7.
Ins. de haere qual. o diff. s. Num scire debeat haeres,tabulas
CXtare,l. I.gscientiam 4. ηπ.de bonor posDec.tab. 6. Num de iure testamenti certus cssc dcbcat , valeatne id an vero falsum aut iniustum sit, i. i7. in pr. l. 22. t. o. inst. l. 6. t. l. in pr. 7. si liaeres in aliena potestate sit, num cius cui per eum adquiritur destinatio Se scientia attendatur,t. .g. I. d. l.29 g. 6. II. l.ῆO.3 scientia 7.ι. 93. in pr. 8. Ilcm qua ex parte haeres sit, l. M. g.vit. l.TI. 93. in pr. 9. purene an sub conditione institutus sit, i. q.g. I.I. 4. g. 3. Io. quod modum adiectum institutioni attinet, dict. l.74.
II. quod conditionis existentiam, l. 2 l. g. υ . I 2. non alium iustum haeredem esse, l. o. g. I. . . . 6.T.& 8. I. 8 .vers. emancipatus. I 3. an quoad ius accrescendi, l. I.l. F. in princ.l. 38. In haereditate igitur adquirenda seu cernenda, & rctro repudianda, certa veraque scientia ferme requiritur, ut aliquid agatur. In hunc sane quoque finem de Cretionis olim nomen sol cmnitas. que inducta, deliberandique tempora haeredibus tributa r de quo Iit. N. 9 Codri u re delib. de rabulis cliam exhibendis p stulatio seu interdictum , unde scire possit haeres, num sibi ad eunda sit haereditas necne, l. 23. 29. de adquιn haer. σIis de tabulis
exhib. Ideo tandem ab adquircnda haereditate submoti ij qui
nihil scire intelliguntur,qui actum rei non intelligunt,qui non videntur scire, neque decernere,ut pupilli, ι. .8.9. de adquinhaere .l.uti. m. de iuru o facti ignori quo pertinet & lex 3. 4. *p. excepta nuda quandoque solemnitate, seu negotio contrahendo, tutore auctore l. Ssup.
Et in hac quidem s*ccie adquiescendum est : hoc etiam argumento, quod ut Papinianus superiore libro 13. Quaestionum de Adquirenda posse isono egit, ita & hoc libro L . de adquirenda haereditate egisse vidctur, & de omittenda, pariter ut libro prox. 2 s. ut apparet exl. l8. . de Iutelae se rat. Hsnl. 2. EG β- parationib.Generatis alioquin haec Reg. est : In totum, inquit P, pinianus, Be omnia: Qua formula significatur omnino, ut recto Gl. in uniuersum, generaliter, perpetuo, ολως, in roto iure : sicut haec Reg. non fallat, vel certe raro,ut Gl. sicut idem Papianianus in l. prox. In totam vitiamur, id est, mnino,penitus. Neque enim haec formula hic connectenda cit cum illis, Mimi
373쪽
desinatione: neque cum istis terra scientia. Videri quoque cui posset species huius Reg. aptanda in se
tentiis formandis,inque re iudicanda: arg. Ῥυxor L. -.de Ia dieiis,quae altera tantum ex eodem Papiniani lib. L . Quaesti
num Papiniani superest. Nempe cum iudex officio suo semel functus iudex esse desinat, l. l . L. 4.62. Iudic. l. 7 .m. de para. Sane sententia, seu iudicium, nonnisi vera & certa scientia prolatum sustin tur: puta cum iudex cuncta rimatus plenaque inquisitione dis. icusso negotio,iuxta L9 Cod.de iudiciis quae plenior extat Codice Theod.ὶ ex Consilij sententia sentcntiam depromit , Aeex periculo recitat, quae solennes hac in re olim formulae fuere formaeque de quo expressus titulus est Codicis, De siente ιιis ex periculo recisanias : ita ut non subitas, sed deliberatione libbita sententias.ponderandas sibi iudices ante forment , dc emendatas statim in libellum secuta fidelitate conferant . scriptasque ex libello partibus legant quomodo diserte loquitur Valentinianus ta.Coaede sent.ex perit.recit.) Qud sane pertinet& illud Ciceronis: Cum crimen es Me accussore, sententia μα eoasilio, damuatio De defensioue, cerre immanis quadam baisanes est. Hinc& illa formula: de Consilio prenuntiari, recitari apud Tertullian. lib. l.ad Na .c. 6c Apuleium, Apologatiosique. V rum,n que haec species mihi satis placet: ibi enim non ex animi destinatione Iudex sententiam dicit, verum ex officij ratione. Sic igitur huius Reg. vim S sententiam tenemus. Alio itaque iam pertinet quoque, quod huc adferunt Interpretes, quod sententia certam quantitasem continere debeat: de quo alioquia praeter expressum titulum Codicis est quoque lex sy. . I...de re Iudie. Certitudo enim sitientia hac Reg. eo resipicit, ut inmmmetur iudicium seu iust ruatur animus negotium aliquod gesturi, & sic praeuium quid indicat: Non vero materia seu summae quantitatem respicit, quae cena non est eo sensu, seu varie pro officio iudicis taxatur. Alienus item ab hac R. tractatus est de clausula ex cena sicleutia, tralatitia, quaeque extrinsecus adhiberi quandoque solet, ui testamentis, contractibus, Princiapum rescriptis , quam vim illa habeat, & quid operetur , in quem alioquin tractatum Interpretes hic sese diffundunt; quia nos luc in eo negotiorum genere versamur, quae certam animi
374쪽
destinationem omnino desiderant; S essentiam rei ac negotium ingrediuntur : Alienus multo magis est tractatus Gl. N aliorum de voluntate 3c animo in delictis seu maleficiis spectando: quia, ut ostendunt illa verba, agendasunt, Reg. haec agit de iis quae ture perficiuntur, non quae contra ius admittuntur,& de genere illicitorum dc malorum sunt. Denique alienus ab hoc tractatus est de obligati re, quae a cidentaliter contrahitur,extra id quod agitur: Item alienus ab hac R. tractatus de Consensu,& e contrario,de reme,quo plerique hanc R. referunt,qui actum vitiar.Quandoquidem hic non de consensu qui voluntatem respicit,sed de scientia agitur,qua ιχ testietis instamur de formatur,ut est scientia,quae in haereditate adquirenda vel repudianda requiritur.Tandem in gener , non alia ferme huius R. mens est, quam eius quod vulgo iactatur:
De liberandum esse diu,quod statuendum cst semel. De ACTInvs LEGITIMis diem se conditionem non
recipientιbus 2 EXPRESSIQV . ea in re ct TACIT i disserentia.
LXXVII. IDEM PapiniamJ libro vigensimo octauo
Actus legitimi, qui recipiunt' diem vel conditionem,
veluti mancipatio, accepti latio , haei editatis adi tio, serui optio, datio tutoris) in totum ' vitiantur per tempolis vel conditionis adiectionem. Non nunqumn tamen actus supra scripti tacite recipiunt, quae aperte comprehensa vitium adferunt: Nam si
accepto feratur ci, qui sub conditione promisit, ita demum egisse aliquid accepti latio intelligitur , si
obligationis conditio exi iterit: quae si verbis nomi ' natim accepti lationis comprehendatur, nullius momenti faciet a mim.
375쪽
318 COLL. VII. PAPINIANI REGG.
DE Acrisus L ε Giτi Mis est haec nobilis & notabilis Papiniani Reg. quae abest a Basilicis, de a Graecis intacta
transmittitur. Quaestio haec est: virum actus legitimi diem vel conditionem admittant, id est, utrum fieri pollini stare vesub die de conditione : Co ditione, inquam, rei alicuius futurae. Inanis enim est hic io. Fabri, Decij, aliorumque tractatus, de conditione de praesenti vel de praeterito, utrum in ea quoque locum habeat haec Reg. Conditiones enim istae non sunt propriE conditiones,figuram, non vim conditionis obtinent, αυρε
sunt. Ad hanc quaestionem in effectu sub duabus disti ctionibus seu differentiis respondet Papinianus. Prior differentia est,inter quosdam actus legitimos & alios, seu,quorum alij non recipiunt diem aut conditionem, ut sunt ij qui hac lege exprimuntur,alij recipiunt, ut recte Glossa : Altera differentia est inter expressum Sc tacitum : nempe actus legitimos hac R.
memoratos , etsi expressum diem vel conditionem non recipiant, nonnunquam tamen tacite recipere. Quae quidem Reg.
seu lex,quae quarta est hic e Papiniani Regulis, ut in lioc argumento singularis , ita multo Interpretum sudore famMa, desumpta est e Papiniani libro Lg. Quaestion un. Quo libro egitis, de Bada obligationis modis, de de stipalationibus 'Hortas. De . tollendae,inquam obligationis modis: l. de in his de solatione, ut docent ex eodem libro lex Lia condicI.ιndeb.lex Sιιcham 9 P-ρ-si,m 9 s. de solutionis γε, 6c haec quidem postrema in eo argumento de solutionibus prolixa admodum, utpote quae duodecim g sconfici: ut hinc appareat, Papinianum eo libro ex pr feta de solutionibus egisse. Quae quidem etiam non tacitam modo sed de expressam conditionem admittunt, veluti hanc, si indebitum postea Vpareat,t. ι θ ael. de con rict.ιndis. a. Egit de eodem libro Papinianus de Acceptilatiose, quae sane imaginaria solutio est : cuius non tantum initio huius i. mentio fit, una cum aliis actibus legitimis, vorum etiam quae speciatim pro exemplo exceptioni seu alteri distinctioni,quae hac lege continetur, aptatur,tic ut ex indu appareat, de ea quoque principaliter ibi Papinianum egisse. 3. Egit & Papinianus eodem libro, ut dixi de Praetoriis sipulatiami r de inter alia de cautione seu stipulatione rem ratam haberi, ut fidem facir ex eo libro lex I.
Iam rem haberi,item, de Cautione legasorum is diem vel sub conditione
376쪽
tione relictorum simandorem nomine, ut docet ex codena libro lex 2. ct S. ut legitorum ser odorum causa : ut 5 de edicto seu titulo,
ut in possessionem legatorum vel M. Icreandorum causa esse liceaι ut
ostendit lex plane 4. illius tituli,ex eodem libro 28.
Horum igitur occasione de actibus legitimis scuiusmodi est quoque ca quam dixi, Acceptilatio,ὶ plenius ad rem propositam
tractare instituit Papinianus : occasione potissimum Accepti- Iationis: Viruin videt ieci illi diem dc conditionem admittant: mox &, utrum ii actus legitimi qui natura sua diem vel condi- Iionem expresse non recipiunt imb rejiciunt, id est, suspendi non possunt aperte seu verbi, de adiectione, seu comprehensione quae quatuor voces hic occurruntὶ i. expressa Conuentione seu lege sub certo aut in corto diei aut conditionis euentu tacite saltem diem aut conditionem aliquando admittere possint ρ Et desinit Papinianus, etsi non admittant expressa adiectione Sc
in uetarione,tacita tamen nonnunquam admittere,recipere.
Horum ratio ut adsignari, legitimorumque actuum desinitio, tum Sc legis ipsius senteotia stabiliri, sed de genuina lectio
duobus locis firmari possit, ante omnia veniant sub manum quinque illa legitimorum actuum exempla, quae hic memorantur : Quidnam vidclicet sint actus illi. I. Mancipatis snam haec vox hic retinenda est, neque, ut faciunt nonnulli, mutanda in Emancipatio) quod ex Vlpiano& Theophilo liquet, veteri iure modus fuit transferendi rerum dominij quas man-c ι vocabant, id est, praediorum in Italico solo constitutorum, Sc iurium ad ea praedia pertinentium ; item seruorum de qua drupcdum ; Hae cnim res mancipi diccbantur. Caeterae vero res dicebantur Nec maπcipi. Huius sane Mancipationis usus, ut in venditionibus nexique dationibus, ex quacunque causa donationis,noxae deditionis, lutionis in Pignoribus,seu fiducia, ita imaginaria sepe mancipatio per aes 5 libram inici ueniebat: veluti in Testamentis per aes de libram , familiae mancipatio : in emancipationibus quibus & inde nomen) in adoptionibus.
Quae quidem etiam omnia hic sub mancFationis voce comprehenduntur. Adde dc coemptionem in matrimonio , qua mulier in viri manum conueniebar, dc fiebat materfam. viro loco filiae: de sic in mariti manu mancipioque, ubi S in Catan in interueniebat: de quo omni v. Brissonium I .seleeI. 7. O lib. de nia
377쪽
3 o COLL. VII. PAPINIANI REGG.
2. Acceptilatio, ut iam dixi, contrarius mancipationi actus erat,ab eodemque nexu solutio, id est, imaginaria Sc ciuilis si Iutio. 3. De Haereditatis aditione, de qua agitur hoc ipso libro 18. in l. 9 s. g. z. de solutionibus, siue de Cretione , ut loquebantur, res aperta est. 4. Serat optio nihil aliud est, quam optio unius vel paucorum seruorum ex toto grege seu familia integra seruorum, ἁ legatario, cui testator optandi ex familia sua serui vel seruorum ius dedit. s. Datio ratoris hac λ significat tutelam dativam,quae videlicet a Magistratu confertur, seii a Iudice, ut recte hic Glossa : Dationis scilicet & dandi vel bum proprie pertine ad ea quae publice conferuntur, ut hic, ita de Lys. sv.b. t. Et fine tutela dativa diem Sc Conditioncm non recipit : de cuius rei ratione postea: contra', testamentaria tutela diei & conditionis adiectionem recipit : Potest scilicet pater filio tutorem dare, exempli gratia,a Kalendis proximis in Ka tendas istas vel inre potest item sub conditione quacunque,
veluti,si nauis ex Asia venerit,l. 8. g. r.et'. l. l I. ω.de tesam tuteri. g. ad certum tempus, In .de resam,tatel. id quod' Magistratus facere non potest tutorem dando,l.muto 6. g. I. .de tutelis , & si ita datus fuerit, uulgius es momentι datio, l. 6.&,ut h. dicitur, In totum Oiliatur. Et ita quidem interim obiter & in transcursu hi textus inter se conciliandi sunt.
I I. Secundo, nunc proponenda nobis est legitimorum actuum definitio, eo quoque fine, ut ab aliis actibus& actionibus qhubuscum vulgo commiscentur, separentur. Sic igitur eos
definio , Actus legitimos isse solemnia quaecunque hominum negotia, quae ρώblice priuatim solemni modo rituque, stu solemnitate a lege inducta celebrabantur. Ergo actus legitimi ideo dicti, quia solenni modo a lege inducto celebrantur,seu perficiuntur: Non igitur tantum quia ex lege descendunt, quomodo alioquii, pacta logitima dicuntur,l.8. depactis) quod quidam tradunt. Nam v. g. optio serui ex lege non descendit. Rursum,non patior addi definitioni , in iure celebrata, quod Cui acio tamen visum est, vel coram isto, cui id θecialiter a lege indulgetur: Nam exempli gratia, mancipatio, & acceptilatio, priuatim quoque fiebant, non in iure semper, siue coram Magistiatu. Item tutoris datio, non tam coram Magistratu , quam ab ipsemet Magistratu fiebat. Dixi, Negotia solemnia, quibus ideo recte connumerantur legu
378쪽
DE OBLIG. TOLLENDAE MODIS. V:re
actiones,puta Adoptio, Emancipatio, Manumissio, de quibus vide l. 3.de Proco .I. I. ηπ. de Off. Iuriael. I. C. de Adoption. Paul. 2.Sent.tit. 26. dc Ins.de Attiliano tutore, ubi Theoph. Nou. St. yt iis actuum legitimorum appellatio latius pateat quam legis actionum, imo has illae ambitu suo complectantur: Inde igitur idc mactus, legis actio, o legitimm actus vocatur: ut mancipatio h. l. θι. .de adoption. Et lic hactenus legu actio is actus legitimus,idem sunt, non limplicitcr. Dixin Ira,ipsa scit. nempe, vidistingvcrem a legitimis seu legis actionibus illis, seu formulis forensibus,quae igitimae alioquin quoque aritiones dicuntur l. 2. 9.6.es'. de ore. Iur. Ac multo magis recte refutat Hotomannum Cui citis, qui inter actus legitimos processum omnem iudiciarium omnesque eius partes computabat. Neque quicquam eum iuuat lata penuit. Cod. de Haeretic. ubi testimonij in iure dictio vo- catur actus legitimus: alio quippe sensu ibi actus legitimus usurpatur, pro processu seu solemnitate iudiciali, ut ita separetur a testimonio,v.g. testamentario. Ex his interim apparet, ac nominatim ex tutoris datione, quae actibus legitimis hic connumeratur , actus legitimos alios a priuatis seu priuatim , alios a Magistratu seu publice celebratos. III. His ita distinctis & definitis, tertio loco nunc aperienda sunt solennia seu solennitates a lege inductae, quibus hi quinque actus,qui hac Reg. memorantur, expediebantur, ut ita appareat omnino eos, legitimos actus fuisse. I. Mancipatio fiebat certis verbis, libri pende & quinque testibus ciuibus Romanis pra sentibus; teste Vlpiano in fragm. iit. de domin. π Adquis raram. I9. g. 2. Gaio tib. 2. Boctio,In Topica C ceronis, de quo plura v. apud Brisson. I.SHMI.7.2. . Acceptilatio, ut legitimus actus hac l. vocatur ita& lennis,l.υθ.C.qui in rauae credit. dc procul dubio iisdem ferme solennibus peragebatur acceptilatio seu nexi liberatio quibus contrarius, mancipatio scit. nexuque datio. . 3. Haereditatis aditio quod notissimum verbis conceptis, testibus prassentibus aliisque solennibus fiebat. 4. Serui optio , ut quamis alia optio, fiebat legitime , coram Prietore Fusius apud Senecam,lib. .controu 23. Optio es quae legitime sii: In non est facta legitime: Si Praetor defuisset, nunquid optio nem vocares, si rapta desulset, raptor non sun Non es in optio sermo
379쪽
es o Denique solenni testatione fiebat optio serui, ut ex Atim dio refert Latao l. 2o. in. de optione leg. S. Datis Tutoris p stremorum cum solemniter in iure celebraretur, dubium nullum esse potest,quin fuerit & is actus legitimus. Quarto nunc loco Ratio indaganda nobis venit ἰ cur ibim equinque actus illi legitimi qui hac l. memorantur, diem dc conuitionem natura sua & conuentione expresia,aperta, non recipiant, imo rejiciant,respuant, id est, quarc pure, simpliciter Scpraescnter eos fieri oporteat uam adsignare difficillimum toto iure agnouerunt veteres interpretes,saltem de omnibus: unde & nonnulli Regulam nostram ad duos actus restringunt, ad accepti lationem videlicet & tutoris dationem. Rationem nemo melius adsignauit primo luris instauratore Alciato tib 3. arezon. quinque capitibus: puta cap. U.6. .cr 8. per quinque has species, nempe, quia actus hi tales sunt, ut a praesenti ex cutione nomen habeant,momentoque perficiantur, & praeiens factum contineant, ita, ut si diem vel conditionem adieceris, simul volueris,fecerisque,quod natura actus non fert, qui arbitrium absolutum & praesens desiderant: neque temporis pro crastinationem patiuntur: neque conditionis euentum. Quar vitium formae est, ut ali; loquuntur, si dies vel conditio adda-rur, seu peccatum est in forma. Per singulos actus legitimos hac Reg. nominatos id comprobemus: I. MancipaIio igitur, per temporis vel conditionis adiectionem , vitiatur: quia ea
nihil aliud est quam dominij realis praesensque traditio & m
nucaptio. Qua causa etiam Vlpianus mancipium pro mancipa tione dixit atqui ea demum manu capimus , quae manu tene mus , non quorum dies aut conditio in suspenso est : item quae propria nobis fiunt perpetuo iure,non in diem. Idque procedit in quacunque mancipatione, siue vera siue imaginaria, veluti ea quae inremenit in testamento, adoptione, c mancipatione: coemptione in matrimonio contrahendo. 2. Acceptilationis eadem ratio est: unde nominatim quoque a Pomponio definiatur l. . o I. .. de acceptitas. accepti lationem sub conditione μdie fieri non p0sse: & in diem factam acceptilationem nullius esse momenti. Nam nisi accepti latione statim & in perpetuum reus debendi liberetur, nihil agitur: & contrarium in adiecto
380쪽
liberationem, vel vi I mola post Glossam loquitur,peccatum es informa acceptilatioris r cum ex sui forma satim o in perpetukm liberare δέ at, quemadmodum solutio. Denique, cum acccptilatio ius
commentitium sit & imaginaria solutio , solutionem imitetur eique in eo comparetur necesse est, ut SI alias ei comparatur,l. I. . I. 8. θ ι Alio qui pater, π de acceptil.t.n solum T.*. I. m. de liber. legis . atqui solutio obligationem PE RIMI T si rem I. si. I...de;uua statimque & in perpetuum liberat. Eodem igitur modo per accepti lataOm m liberatio contingit, IS .de acre itit. Atque hoc est,quod Iurisconsultus ait in ael. S.de accept. in diem factam accepti lationcm nullius esse momenti: nam, inquit ,slationis
exemplo acceptitanos et Iiberare. Quanquam solutioni tacita haec semper conditio inest , imo S expresso quandoque conditio haec solutioni adiici solet, sit debitum reuera sit,contra, ut si in- dc bitum apparuisset, reddatur , d l. t. se χ. π.de con India. quarum haec, ut antea dixi, ex eodem Papiniani libro desumpta
huic coniungenda est. 3. Haereaitatis assitionis eadem ratio est.
Actus hic scilicet praesentem, puramque & certam haeredis v luntatem requirit.: & ut Papinianus Idem dicebat generalia ter in l. super, animi distinctione peragi debet, & nonnisi vera&ccita scientia perfici: Quare necquicquam admittitur, imo nulla est aditio, si ita adeatur: Adeo si fluendo haered ου est, i. eum qui duobus si . in fin. de adquir haereae Item, non admittitur, si in
diem seu ad certum tempus adeatur. Prioris ratio est,ne videlicet aut diutius testatoris voluntas eludatur, aut res haereditati:c depereant: quem in finem etiam leges stata quaedam tem pora deliberandi haeredibus dederunt. Aliud iuris est in haer dis institutione, haeres enim institui potest sub conditione & ex die, pro testatoris arbitrio, haereditin Asb. I. si mater, m. de vulg.ct pupisZsebs. extraneum,Coaede haereae ins. 3 bares, Inst.eod. o toto tisau de condit. insit. Posterioris ratio est, quia qui semel
haeres extitit, semper haeres est S manet: nam simul ac haereditatem haeres adiit, actu legitimo statim dominus fit. 4. Se si optionis seu electionis eadem ratio est: Ea scilicet, non tantum semel duntaxat fieri potest, L de tigaris i. pariter ut ali rum rerum electione legata, l.apud Aufidium Lo. π.de UI Ieleg. unde etiam filiustam . sine iussu patris optare non porcu, LIO.is legat.I. nec anIe aditam haer ditatem,ὰ.l. IO.cr l. I6. Wr.de Uti