장음표시 사용
381쪽
ne lex sed & diem & condicionem natura seg rejicit,seu resipum id est,non potest is cui optio serui legata est, optam, etiam caeconuentione inita cum haerede,silia die vel in diem x subso
ditione : Quod hic expresse dufinitur , de quo alioquia nulla
alia expressa lex occurrit, sub die inquam,& conditiooe annuru laute optionem serui. Id vero ita conflatu tutu, non ut vulgus
Parum proprie, haz ratione, na iit in potestate legatarij, liget dem reliquos fortassisieruos dist ahere volentem, incerti dici 'vel conditionis euentu morari : neque enim hic de haeredis nominatim interesse agitur, Vcturn absolute, optio serui diem de conditionem injiccro dicitur , Sc sic non haeaedis fauore. Quid igirur Id ita constitutum, in fauorem seruorum me tracta alioquin, dilataque optione serui, in diem vci conditionem, iasic nouae subinde optioni de exhibitioni loco relicto,in rca imius grex,tota familia seruotum casu aliquo libertate defraude tur , si videlicet in diem nouae optionis familiam seruosqueta eodem statu seruili ad nouam optionem faciendam manere exhiberique oporteret, quod utique iniquitatis plenissimum seret, ut propter unius forte seruuli optionem ita sus asim bene meriti interea serui alij Iibertatis praemio excideseri Hinc adeo M testatores, quamlibet selutionem seu pnestin nem seruorum a se legatorum in diem aliquem ulteriorem es, quando differrent, attamen electionem seu optionem ipsam fieri iubebant confesti m post adi tam haereditatem,ut in sp.el gantissima Lyenui ...de optione legasa. Haa ipsa de cauis etiam
ei cui mancipiorum elechio legata erat,a taetore certum t-pus p finiebatur et quo elapso, si res integra non esset , M s miliam haeres disposuisset, actio legatorum non competebar,
Haec ita,inquam, inserui optione a legatario scilicet facie da, oblimbant : Alioquin, ut obiectioni occurram,potest a L
statore ipso optio quaevis legari sub die vel conditione, di optioni diem testator adjicere potest, alienationu 28. g. min.η . verbor guift. m. ηπ.ad exhibendum. Ergo optio serui a legatario fieri non potest sub die M conditione quamuis haeredis con sensus accedat. Aliud dicendum, in reliquarum rerum optio tione: nihil enim impedit, quominus legatarius, cui optio I
382쪽
possit. Alioquin,quod ab hoc diuersum est,& male tamen confunditur, ut caeterarum rerum, ut dixi, ita & serit i clectio nonnisi semel fieri potest . quomodo & semel tantum adiri luereditas potest : de quo posteriore v.ι. si IItur So. infri et mr.haereae . Tutoris dationis eadem postremo ratio est. Ideo scilicet tutor a Magistratu petitur, ut pupillo ilico consultum esse possit: cui necquicquam cauetur, si tutoris datio ex die vel conditi ne trahatur, proteletur: & si huiusmodi tutoris datio admitteretur, idem Magistratus rursum adeundus esset, ad dandum inoterim alium tutorem : quem circuitum,seu legitimi actus multiplicationem , & pupillo damnosam, frustraneam seu lusoariam vitant leges. Et haec quidem interim, ut iam antea monui, ratio est,cur tutor a Magistratu sub die vel conditione dari non possit,a patre possit: in quam anxie alioquin quaeri inter Intem pretes, ostendunt octo vel nouem illae conciliationes diuersae quas cumulauit Nicolaus de Passeribus, in concil.legum, ἰ p. 89. ad 93. I. Ex his iam apparet, cur Papinianus scripserit, hos actus legitimos quinque i N TOT V M vitiari per temporis vel conditionis adiectionem, seu diem & conditionem UITIvM his a lib. inferre: Quia scit. nullo modo per rerum Sc actuum horum n turam dies his aut conditio adjici potest, neque ita facti ulla interpretatione sustineri possunt : quandoquidem momento temporis perlici debent, nec capiunt dilationem ex die vel
conditione. Secundo, ex his apparet, errare eos qui concoquere non possunt, H quod de optione serui hic dicitur, vel optionis
vocem ad tutoris dationem.trahere tentanti etsi neque ipsi tandem id probent vel vocem Adoptionis eius loco substituunt vel denique vocem serui hanc expungere tentant: tandem,qui exempli tantum causa serui mentionem ficri hac tradunt: eo, quod de seruorum optione saepius quam aliarum rerum opti ne Iurisconsulti consulerentur, scriberentque : Nam, imo etsi verum sit, quodcunque tandem optionis genus actum legitimum esse,qui & coram Praetore, haerede praesente, & exhibitis rebus testatoris fiebat : Et si verum sit, quamcunque tandem optionem, siue serui siue alterius rei, semel tantum fieri posse,
P.l. 9 in V. ηπ.de legat. d. I. 2Oseu pen. ηπ. de optione leg. vi & illud verum, cuicunque legato optionis inesse tacitam hanc condia
383쪽
3 6 COLL. VII. PAPINIANI REGG.
tionem,si post aditam haereditatem optatum fuerit, scu optio ne legata,non posse ante aditam haereditatem optari, nihil denique agi si optatum fuerit, i.o Ioue Ιε. . . de optione I gaia : Verum denique & illud ,quod SI ante dixi, a testatore non minus . scrui quam aliarum rerum optionem sub die vel conditione dari legari posse : falsum tamen est, omnem optionem faciendam a legatario, diem dc conditionem natura su a rejicere seu
respuere: Eccur enim non liceat, res alias optare haeredis consensu sub die vel conditione, cum de solius luere dis praeiudicio ibi agatur,quod in optione serui siccus est, ubi praeiudicium vertitur totius gregis dc familiae scruorum. Ergo valeat iam P. Fabri sententia , lib. x. Smne'. 23. id quod de serui optione hic dicitur,id ipsum & de aliarum rerum optione statuentis. Tertio, hinc apparer,dari alios actus legitimos praeter hac l. comprehensos: Et vero dari in summam duum generum: alios, qui diem de conditionem iure recipiant: alios,&quidem haud aded multos, puta quinque,qui rejiciant, de quibus I C. hac I. ρους agere instituit; Quod duobus etiam argumentis ex hac ipsa l. comprobatur : Primo ex illis huius i. verbis Actus legiti
ter ut vox ouam in ι.6 siv. suum antecedens proculdubio restringit, seu, ut loquuntur, eius natura est restringere, i. cuIcios populos, C.de summa Trami. l. omnes populos, επ.de Iuint. π iure, ubi
Doctores prolixe. Atque si dixisset Papinianus, actus illos siue speciem illam actuum legitimorum , qui natura sua respuunt
seu rejiciunt diem & conditionem , tacitc tamen admitterC. Secundo, ex illis , AC TvS SUPRA SCRIPTI, quae, ni fallor, suum antecedens restringunt.
Quarto, ex his apparet, de vitiosa huius l. lectione Florentina, Ibl,qui recipiuut . quicquid Cui acius dicat, ubi vulgata melius habet bilus non recipiunt:quam lectionem probarunt quoque Alciatus,Coratius, Hotomannus. Et verti in archetypo erat additum non. Quanquam & leuiore mutatione ibi reponat quis, loco recViunt, vocem re cιunt, quomodo vox illa primum expressa krte fuerat, unde mox una litera amplius recipiunt e
pressum fuerit. Simili errore, quo adictionis de addicendi vox promiscue alibi, pro adiectήonis & ad ιciendi potita repetitur: de quo Antonius Augustinus A. E--μ .Sancita quoque ea ipsa
384쪽
non recipiendi vox tuenda est apud Quintilianum , lib. D c.6. ubi de iureiurando agit: Iusiurandum, inquit, litigatores aut offerunt
suum,aut non recipiunt oblatume aut ab aduersetrio exiguus, aut rem-sant,cum ab ipsis exigatur ubi quidam id in non resuunt mutant)quod sane sequentia quoque mox ostendunt: qui non recipies conditioncm siurisiurandi in a multis contemni iuri randi metum dicet,&c.eum,qui nusio osserente iurare si paratus. Ad rem aectionem huius i. nostrae emendandam, v ct reposita vulgata lectione,vel substituta voce rejiciunt, duo persuadent. Primo quidem ipsa Papiniani argumentatio : cuius hic sensus est : Actus legitimi qui sua natura non recipiunt seu rejiciunt diem & conditionem, hanc expressam diei de conditionis adiectionem ita res.
puero, rejicere, ut in totum vitientur per temporis vel conditi
nis adiectionem, nulliusque momenti fiant. Id scilicet est in totum vitiari,omnino perimi, sic ut nulla interpretatione actus illi sitistineri possint i v. g. Accepti latio ita facta, nec ut pactum valetaeum alias inutilis Accepti latio utile pactum habere possit, L 8.π. de Acceptil. Qua simili formula vis idem Papinianus in proxima huic l.76sup. In totum est, omnin b, penitus: vi l. i. g. I Jup.risuis se legitimis , l.6 I. g. 6. de ritu nupt. l. 6.9. 9. de manumsit. 3. g. I. de iure dotium. Ergo in torum vitiari actus hi dicuntur, per diei Sc conditionis adiectionem, cum alias quaedam aliis actibus adiecta non vitient actum, etsi ipsa quasi non adiecta, vitientur, veluti abundantia & superflua: de quo ad i. non solent 9 . inst. Et sic Papinianus initio huius i. argumentatura natura actus ad vim conuentionis & adiectionis: Unde necessario conficitur, Papinianum initio dixisse, hos actus non recipere vel rejicere, respuere, omnem diei aut conditionis adiecti nom. Secund5,id ipsium etiam vel ex ipso vocis recipiendi significatu apparet : Recipiendi quippe voce, natura rei actusque designari ferme solet ,& pro admittere sui natura. Sic&l. 23. sv.Contractus quidam dolum malum duntaxat recipiunt: & mox s cieto , rerum communio se dolum er culpam recipit. Sic & res recipere usucapionem,l. 9. ηπ. de Uucapionib. res diuisionem non re- Cipere , i. sputationes non diuiduntur L. Apr. -.de WO. Idem
Papinianus hoc ipso libro 28. Quaestionum in t. de usuris bona fides iudicium non recipere praessationem quae contra bonos mores desideretur. Atquin legitimos actus, de quibus hac i. agitur, natura
385쪽
3 3 COLL. VII. PAPINIANI REGG.
sua diem Sc conditionem rejicere, seu non recipere,ostendendi voluit Papinianus : & quia natura sua rejiciunt seu non recipiunt, expressa quoque conuentione seu adiectione recipere nullo modo posse definir. Et sane mox in hac ipsa l. recipiendi vox proprio illo sensu effertur. Vt proinde Culacio minime adhaerendum sit,qui Florentinam lectionem tuebatur,vocer cipiendi aςcepta initio l.de facto,non de iure: Quod non nisi i concinne dicitur, ut videlicet in eadem l . eadem recipiendi vox efferat ut nullo add to d plici sensu : initio quidem, de facto, postea vero de iure , quod & ab usu iuris vel bique proprietato
alienum est: quod recte etiam ursit Hotomanni , I Amicas. o eaque res & tuterprurario Implicat contrarietatem, nempe actus hos rς cipere diem & conditionem, dc vitiari per temp.ris & condylonis adiectionem. Tandem ex his apparet, quam nihil omnino ad hanc l .faciat,quod Intcrpretes hic tractant de procurators qui in legitimis actibus non admittitur: quod hic tamen prolixe tractan r. l tem,quam nihil cum hac l. commune habeat, lex nemo Iulian pnmst. ubi dicitur, neminem alieno n
mine lege agere posse,de Cuius sententia ibi dicam. Et laec quidem de priore huius i. parte , primaque adeo, quae in ca tacite continetur disi inctione , inter quinque illos actus legitimos hac l. expressos, & alios. Pί steriore legis parto continetur altera differentia, iti videlicet Sc Expressi de sic t mitatio quaedam superius dictorum : Ad quam alioquin se presi tacitique scilicet) differentiam pertinet quoque lex I9 inst. ubi plura de ea. Nempe ait Papinianus,quinque actus illos legitimos , qui natura sua diei & conditionis adiectionem e
pre se non recipium, non admittunt, tacite tamen Mandoque recipere,admittere. I. Cuius exemplum unicum Papinianus h l. apponit in Acceptilatione,cuius sane causa Papinianum hunc tractatum ingressum iam ostendimus r Acceptilatio scilicet, etsi
sub conditione & die fieri non possit, quod praeter hanc l. t statur quoque lex ε. θ s. m. de aere uritonis. , & sic diem αcondirionem rejiciat: attamen tacitu ea quandoque recipit:
veluti si accepto feratur ei qui sub conditione promisit, ut hic dicitur, vexbi gratia,si nuptiarum causa dos promissa, accepi que lata fuerit, quae propria species hic indicatur, & vero repetenda est ex V lpiani l. licet soleat M. iuncta l. 6. 7. 8.. .de
386쪽
.Pomponij, LIa.de acceptilat. Venuleis,l. 2I.eo tit. 1 rgo haec tacita conditio admittitur in Acceptilatione. Quod quid Lm hoc casu euenit, ob naturam negotij cui accepidatio accedit, seu cuius causa fit , & ad quod ea refertur, puta ad nuptiarum implementum : atque ideo implendi alicuius conditionem de diem continet: Quam id ed Doctores, post Baldum, conditionem intrinsecam se legalem vocant, quae scilicet rei natura vi que ipsa actui alicui inest : & ideo actum lcgitimum non vitiat:
quod sane facit extrinseca seu extrinsecus apposita conditio: ut vocatur l. iam dubitari 86. ν. de haered.insit. quae & proprie conditio est. Neque in hac tantum specie tacita Accepti latio conditionem admittit , sed & in θ.l quaerebatur 82. ad i. Didl.mo iis causa I. g. I. m. demora caus don. l. II .adl. Falcid. quae & ipsa Papiniani est. 2. Simile huic alterum exemplum addatur in
Bonorum possessione a filio petita 8c admissa: nam ea quoque ipsa
tacitam Conditionem admittit, videlicet si pater ratum habear,l.ωt.ω.quo ordo in boniosi em. dr l. I. Coae qui admitti ad bon possess3. Ponatur & tertium exemplum in Tutoris datione, ubi legalis quaedam conditio, i md etiam expressaὶ admittitur in sp. l.muto 6. g. Lm. de tutelis,quia scilicet resoluitur ea conditio in modum Madmonitionem : pariter ut in sp. de legatis ait. 4. Similis
tacitae conditionis exemplum etiam iii Manumissione vindicta, ubi Mancipatio interueniebar, v. in l.mortis causa I S. π.de manum. Ad Accepti lationem redeamus , ergo tacitam & lcgalem seu intrinsecam quoque conditionem admittit Accepi latio. non expressam, seu, ut hic dicitur, aperte seu verbis nominatim comis
prehensam , adiectam. Cuius rei usus & effectus hic est, consequens istud, ut accepti latio, quae alioquin sui natura ilich liberationem inducit, Sc nullomodo suspenditur, non impleta conditione illa, quam dixi,tacita reuocetur, ut docent El. III. σω. E contra, si conditio illa obligationis extiterit, tum demum egisse aliquid accepti latio intelligatur, ut diserte ait P pinianus b.l. Ex dictis interim modo apparet,Glossam in eo cr- rare, quod duos tantum ex supra scriptis legitimos actus diem& conditionem tacite recipere ait, nempe acceptilationem dc tutoris dationem.
387쪽
el FR AVs quomodo aestimanda veniat.
LXXVIII. IDEM DPapinianusi libro ingensimo primo
Generaliter, cum de Fraude disputatur, non quid habeat' actor,hsed quid' per aduersarium habere non potuerit, considerandum est.
κ habilis: fraudis scilieet admssae tempore: de quo monet, fraudem passus. e sorte Q.VID pro quidquid.d deineeps quoque post fraudem admigam.
DE sRAVDis aestimatione,in iudicio scilicet redintegratorio, ineunda,quidque ibi Iudici considerandum seu e pendendum veniat,quae denique bona restituenda veniant,est haec quinta e Papinianeis Regula : Celebrata quoque ob Cui cij & Roberti super eius lectione controuersiam.Eius sane se sus hactenus in obscuro est : variisque adeo emendationibus sollicitatur de Interpretationibus donatur, ut post omnia cui cius qui quatuor Interpretariones adfero pronunciet, non I cte videri hanc Reg. conceptam,& qui arctius eam 3c accur lius acceperit,desiderabit in ea semper aliquid: propter ea scilicet verba,non quid habeat actor. i. Α Graecis incipiendum est,Basilicis, inquam lib. 2. tis. s. e. 78.& Harmenopulo,tib.6 - tit. Hi scilicet addita negatione hunc locum ita efferunt Q - εχεν α : hoc sensu, non ilico si quid actori fraudem passo absit, id ab aduersario restituendum esse, verum id demum quod dolo fraudeue, quod culpa eius abest. Et haec quidem lectio & interpretatio Culacib qu que visa est,ut ipse ait,semper elegantissima & probabilior. A plexus est eam & Balduinus,luna alibi, tum commentario de lege Aquilia, p. 2w.2 Π. Ea vero Interpretatio lectioque mihi num uam placere potuit: Neque enim, ut verba huius l.sonant,fra ato fibula aliqua hac Reg. imponitur,quod Graeca lectio i fert, imo contra laxatur,& in eius gratiam ca tota concepta est: sic ut definiatur non ad unius genoris bona redintegrationem restitutionem restringendam,Verum ulterius porrigendam.
388쪽
h. Accursius speciem fingebat, in tertio qui mala siri a d bitore rem emit in fraudem creditorum alienante, qui tenetur creditoribus etiam ad percipiendos fructus, i. quos actor perce pisset, nisi fraus praedicta intercessisset: secundum l. ait Praetor Io. g.per hanc, car. qua instauae creditor. Idemque obseruari s nam haec
altera eius Interpretatio est) in quolibet malae Dei possessore .
Eamque interpretationem secuti plerique: tracta huc ι. IT3. g. I. infrih t. Sc notissima regula, rem cum sua causa restitui oportere: Denique,utilitatem omnem praestari, l. 2o.lsnausso de rei vinae L s. gstuctuario, sprs . . pet t. I . si certum perilsemper g. hoc interdicto,αν. quod vi aut clam,t se duo, g . π.wip id. E quibus d. lex se nauis ciuidem Papiniani lib. 6. Quaestionum, huic sensui blandiri maxime videtur,adeb Vt Cagnotus tentet verba huius Reg. inepte posita, & clarius & elegantius hanc Reg. ibi tradi: G ENERALITE R, inquit, cum de FRUCTIBUS aesimum dis quaeritur, constat ANIMADVERTI debere, non an mal deipsssesso risiussit, sied an PETITOR FRUI POTVERIT, si ei possidere
licuisset. Quam sententiam Iulianus quoque probat. Et hac quidem occasione nonnulli in eam sese quaestionem hic diffundunt,ad quem aestimatio percipiendorum fructuum referenda sit, an ad actorem, an vero ad reum. Sed enim haec species a Reg.nostra plane diuersa est : Hic quippe agitur de aestimatione FRAv-D i s : ibi de aestimatione fructuum. 4. Pet. Fabri vicina his sententia est, hanc Reg. ad edictum de his quae in fraudem creditorum alienata sunt, pertinere: hoc sen sit,in eo non satis esse, quod res ipsa penes actorem sit aut penes aduersarium non fit, neque dolo esse desierit, si non omne quod ex re perceptum est Vel percipi potuit, emolumentum,
quod actori per aduersarium interceptum est,restituatur. Uerum ut superiores,ita S haec interpretatio cum hac R. nil com mune habent: nam Sc ad fructus male restringitur, & ad alienatam fraudom Creditorum male refertur. I. Cui acius hanc quoque inter alias interpretationem adfert, rerent a specie in alienatis in frudem creditorum 1 si creditor agat Pauliana, ut rescindat quae debitor gessit & donauit in fraudem tuam non quaerendum in hoc iudicio, quid creditor habeat de bonis debitoris possessis nam Pauliana non datur nisi creditore ante mita in possessionem bonaque debitoris
389쪽
possidere iussis, ρ.iιemsi quis in fraudem, Ins. de actiomb. in & quae
distraxit, non considerari quid habeat actor de bonis debit
ris,quae possidere iussiis est & diltraxit, scd quaeri & considerari quid amplius habere potuerit, si ei fraudator , id est, debitor
ipse, fraudem non fecissct , vel is qui contraxit cum fraudatorusi ei non obstriisset. Verum, ipsi mei Cui acto hic sensus inelegans & in consequens videtur : Nam quis inquit, nescit, hoc non considia ari quod iam actor habet, cum quaeri rur, quant fraudatus sit 36. Idem Cuiacius squae sexta iam interpretatio est in inestus esse ait,sic verba struere huius Reg. ω disponere apud se tacito intellectu , transpositis verbis, ut alibi expresse aitὶ ut dicatur non considerari quid habeat aduersarisu cum quo scilicet agitur fraudatoria aruons, sed quid actor habere potuerir,si possidere ei licuisset per aduersarium: dc exemplum qiioque ponIc in semctibus: allegata d. l.si nauis o d. l. ais Praetor. g. perhanc, quOS dc ipsos duos textus adduci hoc loco rectissime ait ab Accursio. 7. Idem Cuiacius, urramque, vulgatam, inquam,& Floremtinam lectionem alicubi tuetur: semper enim eundem sensum huius Reg. esse,quae negatiuae in Graecis additae,5 sic αδωφουν esse utroui, modo leg tur : hoc sensu r Non considerari quid habeat actor nec ne, verum quod habere potuisset, si per adue sarium impeditus non fuisset: seu, ut alibi id exponi r n iudi ciis quibus de fraude agitur, non quid habeat actor Consider ia,ut eo quod non habet statim frudatus iudicetur, nisi & id quod non habet per aduersarium factum sit, ut non haberer.8. Nil moror Roberti interpretationem,ex illor i f. uias rem θ ι non quocunque 74.io V. o g. r. . de legat. l. quam Cui cius velut alienam recte refutauit. Certe nulla ibi qualis hac R.
bonorum distinctio continetur. . sint neq; Cagnoli qui ibi, non quid actor habeat,accipit,babeas pro habuisset, rem scilicet si possidere ei licuisset. Inanem enim hic sensus repetitionem continet. Nos igitur si qua pote, post
tot interpretum conatus symbolam quoque nostram hic ads ramus. Id vero facere conabimur, ubi indagaverimus, quodvnam argumentum Papinianus libro II. Quaestionum,unde haec Regula desumpta est,tractauerit. Igitur, cum quatuor tantum
ex V libro leges desumptae supersint, & quinta praete a Pauli
390쪽
sententia seu Nota,adcundem librum Papiniani, easque omnes sub unum conspectum subjicio, ita colligo, imo certo comperio, Papinianum eo libro egisse destitu personarum, ac nominatim de iure Patriae potentatis o de Adoptionisin. Quod a Cui acio
tum alibi, tum in ipsis Recitationibus in Papinianum , Minu S animaduersum est.
Prima lex est lex in multia 9. ηαν. destitu homin. qua definitur, in multis iuris articulis deteriorem csse foeminarum, quam masculorum conditionem. Quod quidem eis quoque bellissime aptari potest, quod mminae olim ut adoptandi, ita N: adrogandi incapaces erant:imo ne adrogari quidem poterant,quo
niam cum taminis nulla comitiorum communio erat, teste
Gellio, lib. s c. I9. Sc Vlpiano infragm. cis postea ex rescripto
Principis adrogari potu Ere, t. M. e .de a pl. Secunda lex est lex nonnunquam 31. eo tit. de adopt. Ea igitur cum aperte sit de adoptionibus, duas continet sententia S.', quarum prior est, de reuocanda per Iudiccm caula cognita impuberis adoptione, si pubes factus emancipari dcsideret, S: sic si de
adoptione in fraudem se am facta queratur, de quo mox: altera definitur,ex rescripto Imp. Titi Antonini, priuignum suum tutori adoptare pcrmittendum. Tertia lex est lex H. de captiuis se postlim. reuersiis, quae & i pia pariter ad ius patriae potestatis pertinet,& ad causam postlimi-n ij dc L. Corneliae. In quo etiam argumento notandum , in adoptionibus id iuris fuisse, ut etiam postliminio reuersi liberi, patrem adoptiuum sequerentur, l. I s. in prisc. αν. de adopt. Sed&ea in re de captiuis & postliminio reuersis de pristino iure a patre recuperando , deque peculio ei adquirendo ab eodem Papiniano agitur l. 14. de castri pecul. pariter ut adrogatione si Iuta, de eodem pristino iure recuperando agitur: de quo mox. Quod Pauli notam ad Papinianum in l. i8. ια' deseruitutibus attinet, est ea de restitutione, redintcgratione, iterara uia positione seruitutis iplo iure confusae per aditionem : cui concinit t. o.o I is. β.vθ.de legatis i. ubi pariter dicitur pristinum ius restituendum esse sicut cum adrogatio rescinditur, se . de adopt. de quo mox lex γ ν s.vit./π.ad Trebest. Ex hac vero lege I 8. de seruitutib. Raeuardus pro more suo speciem nescio quam imi ita Iurisprudentia ad hanc Reg. apponere conatus est: ita quidem,