장음표시 사용
391쪽
ιue COLL. VII. PAPINIANI REGG.
violerba illa, non quid habeat amr, interpretur de iure: illa verh, qui per aduersarium habere non potuerat, considerandum esse, de meis dio exceptionis,aequitatis intuitu : quae vigilantis somnia sunt. I inb enim, ut legis illius sensus apertus est, ita non male quoque reduci ea potest ad argumentum seruitutis confusae occasione delatae per filium adoptiuum patri adoptiuo haereditatis, vel legati: quae rescissa postea adoptione una cum caetero prismo iure restituenda venit, iteratoque imponenda.
Ex his igitur iam clare patet,Papinianum libro 3I. Quaestionum, unde haec Reg. desumpta est , egisse de statu hominum: ac nominatim de Patria potesate se de Ado ione. Nunc in veri
indagatione ulterius pergamus. Id vero ut assequamur, quinque haec in argumento Adrogationis repetenda sunt. Priino, una cum adrogato in adrogatoris ius potestatemq; tacito iure
transisse simul omnia, quae tam stum scilicet fuerunι, ut dicitur in isipaterfamili- ls αν. de adoptionib. dc ut idem Papinianus ait
in I. u.de bononposs. secvnaetab. cum capite fortunas quoque suas in familiam & domum alienam transtulisse : seu quae tum H ABEBAT : exceptis bonis castrensibus,quae ante adrogationem adquisiverat,quaeque adrogationis momento iam habebat, ea enim adrogatus sibi retinebat, habebat, eorumque administratio ei permissa erat, l.miles . g.υιι. de castensii pecui. Secundo notandum, imo dc ea quoque quae deinceps adquiri possent, seu adquirebantur,ab ad rogato, adrogatori quaesita, d.l.II. & sic adrogatus per adrogatorem ea sibi habere non poterat. Et haec quidem erat illa per uniuersitate & adoptionem adquisitio: de qua Instit.Tertio notandu, uti caeteroquin fraus omnis, dolus A circumuentio ab adoptione abesse debet, de quo est & Ciceronis locus pro domosea, ita in impubere, imb & minore, adrogato id singulare fuisse , ut si postea adrogationem sibi non expedire probaret,si CiRCUM UENTVM se, si dest, si staudi eam sibi ostenderet adrogatio reuocaretur,ael. 2. αν. de adopt. quae
huic ut dixi,coniungenda est) ct l.proxime se sis l.deni ue s. g.
si quis minor 6. Gr. de minoribuου. Nonnunquam enun in adrogationibus & turpis adrogandi causa suberat,& bona eius qui a rogabatur,insidiose appetebantur. Vnde accurata illa olim cognitio S praecedanea in adrogationibus, in Comitiis, arbitris Pontificibus x Auguribus interuenientibus : Vbi multa prius CON
392쪽
CoNSI DERABANT V R ecce quoque consideraudi vocem ut in hac l.) ne arrogationes temere aut inexplorale committerentur, ut ait Gellius, Bb.s c. lv. & postea a curatissima illa Maiagiitratus cognitio': de qua U. d. l. II. g. 2. l. l6.I7. I 8. ι . de adopt.& cxinde in inllit. g. cum autem, ut aestimaretur, an SALUBRI sadoptio esset : de quidem inter, alia de bonis adoptandi re adoptantium cognitio flabat. Quarto notandum, reuocata desbluta ita adrogatione, adrogatum prisinum ius reclip crasse, ut Iarcianus ait in cl. σsi pubes u. pristinum ius cum ait, ratione bonorum, intelligit non ca tantum quae habibat iam ad rogati a nis i Epore, seu quae eius tum fuerunt, verum etiam ea quae constante adrogatione patri adoptiuo quaesiuit : quandoquidem caper adrogatorem, velut in cius potcstate constitutus , habere naA potuerat: vcluti si haeredita ictu aut legatum ei adquisiuisset: utraque, inquam bona, rescissa adrogationc adrogato restituebantur : Quomodo & similiter adrogato aliis casibus reddebantur ia qui sane emendationem nostram egregio stabit runt. Pri mus casus est, quo utraque pariter bona adrogato impubere mortuo, legitimis eius successoribus restimcbantur,si is intra pubertatem de celsisset : inque id etiam satisdatio ad rogati nis impuberis tempore dari solebat,i.i7. inscum quinque lcgibus sequentibus, a . de adoptionibuου, g .cum autem impubes, Ins. eod. v bi diserte dicitur , & quae ad patrem a optiuum TRANSTULIT, Gr quorum commodum POSTEA ei a uoluIt,restιuenda, l.v9.m.
si quid in siau patron. ubi pariter dicitur, D. Pium constitutione sua ci bona quae patri adquisiit restitui iussisse. Sccundo ipsim et adri 1gito si emancipatus esset,ab adrogatore, es ab haeredibus adrogatoris ante impuberem defuncti BONA indistinindi restitui oportebat, d. g. cim autem Insi. de adoptionibus, i.si adrogal tor 22. π. de adoptionib. Et in uniuersum tres casus notamur aet g .cum autem,quibus adrogato vel haered: bus eius bona indistini cth restitui oportebat. Γandem ci quod diximus, de pristino iure,quod adrogatus rescissa adrogatione, ceu in fraudem facta recuperabat simile quid idem Papinianus noster libro uitaestionum , de adrogatione quae iure non interuenisset, scribit in I. issio errore 4. de raucaptiansi Et haec quidem de utriusque ge-i neris bonis rescissa adoptione fraudulenta, adoptato rcstimeni dis. Notandum hic de illud , quod tamen ad hanc Reg. non
393쪽
propriὶ pertinet , si quid in fraudem adoptati a patre adoptiuo alienatum fuisset, quali per Calvisianam vel Fauianam id reuocatum,teste paulo in ael.υθ. arsi quid in faud patri Neq; etiam hic omittendum D. Hadriani decretum, quod idem Papinia
nus memorat in I.Imperator Q. επ.ad Trebest. Contra patrem, q ifilio suo cum sui iuris factus esset haereditatem restituere rogatus multa in fraudem fidei commissi fecisse prababatur: coenim damnussi conditionis patri infligendum Imperator putauit, aque ita hKrchia cni sito restitui iussit, ut ne quid in ea quandiu filius citas viveret, iuras pater haberet.
Perluec iam, ni fallor, sensim ad vcri cubile, seu ad vetrum huius Regulae tensium, oc genuinam lectionem, speciemque eniti adduci qae posse videmμr ; nempc ut hic sensu sit, si modo pro hiibe anic lcgamu ,habebat de quo mox cum istam de didulatur, V non natim in specie huius Reg. defiaudulemta adoptione ,eδque Adcb reuocanda, deque modo aestimandae
texe qua habebat tempore adoptionis, in verum'ea bona insevem quae deinc ips constante adoptione) habere non potuit , eb quod is in potestate patris adaptim esset:Denique utraquc bona considcranda csse, rei tituendaque. Singula expendamus. Primum ait lex. trem de fraude dissutatur, id est,ctim an iure iudicio ve Iractatur,quaeritur, quaestio agitatur dc quidem de fraudis aestimatione i id enim est de fraude disputare : Et quidem de fraude actori ipsi ab aduersario facta: Actor scilicet in sp. huius i. est qui de fraude sibi illata agit, actionemque redintcgratoriam instituiti Aduersarius est ανάδκ. , qui fraudem secisse dicitur,& aduorsus quem actor conssilit, deque modo fraudis contendit. Qud pertinet & dissutandi vox. Secundo ait Papinianus,in hac de fraude disputatione considerandum esse , SIC. nempQ iudici de Magistratui, eius enim officium hac Reg. a Papiniano. instruit ut : pariter ut instruitur in eodem fraudis argumentot rox.Qua alioquin considerandi voce Gellium in Adoptionum argumento Vti iam sirpi a notauimus. Confiderare est,ad aliquid, quod opolici, mentis aciem adhibere,intendere:eaque vox iudicum noxioni propri , ut apparet quoque eX l Uraudem I. g. I .deus.mi Eademque sipe utitur idem Papinianus eodem sermo
394쪽
semper sensu in Isalarium, mr. maudati, l. So. g. si creditor is peculio, l. 18. de nos tιoItb.l. i. g Im π. destituliber. l. .de Uuris. Tertio Papinianus ait,consideranduin non esse,quid actor verbi gratia ad rogatu sy habebat, tempore scilicet fraudis admisse , nam ita hic reponendum omnino est: siue ita archetypum distinctis literis habeat: siue tralatilia Pandectarum Florentinarum scriptura hic quoque ita praeferat,borat, loco habebat. Geminatae scilicet ibi literae,i md & quandoque syllabae, siue continuar, siue de proximo frequenter non iterantur, unaque illae contentae sunr. Vnde etiam non una errorum materies. Quod, ne alia quam plurimum huc congeram iam aliis notata , ostendit vel hic titulus ipse , non Uno loco. I. Sic in l. I. h.t. Q IE, pro quaeque: & QVO D, pro quodquod. 2. Sic in L II 6.g. r. scriptum fu i ue videtur Nocuit pro non nocuit. 3. Sic in l. I6 o. g. vel IS, loco plus iuris. 4. Sic int. I 6 . cu Ius, pro cui ius. S. Neque ab-
si mi liter in ι. 178.in pnibi in his quae os scium PER liberas fieri personiis , reponendu m, in bis quae per os scium per tinni eri personas, g. Quin imo M in hac quoque ipsa l. mox pro Q.V i D legendum videatur Quidquid. Ad rem. Ergo definit Papinsanus hac Reg. in hac de fraude dissutatione considerandum non esse quid actor fraudem passus tempore fraudis admita habebat, id est, non id unice spectandu m esse: il ne se faut pas arreser la. Quid
igitur considerandum esse ait,quod quano loco hic notandum, ac proinde restitui oportere reicissa adrogatione adrogato,
TIME ID per aduersarium habere nou potueru,3c sic duo genera
bonorum hic aperie ponuntur Zc coniunguntur : Ea scilicet quae fraudis admisse tempore actor seu a a rogatus habebat, S: ea quae postea habere non potuit per aduersarium. Ubi quinto loco notandum per aduersanum,non cn utiq; per negligentiam seu culpam aduersari j, ut sibi hic male persita aderat Interpretes
quasi in sp. huius i. ipse quid percipere neglexerit, quod acto thabere potuisset, verum per aduersarium lito est, impedimento ἐμπαί vom aduersari j intercedente : ut in specie nostra , Obstante intercedente aduersarij persona, familiaeque υιnculo, ut idem Papinianus loquitur, in t. 8s .etar. de acquir. haered quo scilicet
fit, vi quod silio defertur, filius habere non pollit: nempe, quia quod filio defertur ne momento quidem in persona fit j siil,sistere potest,sed patris fit, illacet 7s. de adpiar. haereae Et sic , c
395쪽
perfilium natri adquiritur, ita retro per patrem filius habere non
potest. Quare rescissa adrogatione, ibi utoque vinculo potestatis ob fraudem in adrogationc admissam . in restitutionc ni veniunt, non ca tantum bona quae adroga ius t cmporc fraudii lcmae ad rogationis habibat, & in adrogatorem tum transtulit, sed generalitcr QV i D MO D pes eum , dein Ceps quoque, constante adrogatione habere non potuit: Ergo generaliter omnia
bona siue ea adrogationis icin porc idem hinc bat, sue post caci delata fuerunt. Numpc in sp. huius Reg. fraudisque iudicio
adti,gatoi de hoc dissutabat, conrcndcbat que adeo, ea iantum a se bona integranda mihi tuenda,quae adrogatus habcbar, transtuleratquc in ic, non vero ca quae deinceps per eum ad qui fila crant: contra conicia dcbat actor, fraudem passus, & haec quoque sibi praesta' da,rcitii vcnda. Haec cum ita sint ,hencque fundata putem, nouaque,ni fallor,luce seu interpretatione haec
Reg. collustrata sit, minimc,opinor, violenta,iam facile dinosci potest,quam frustra sic se in ea cxplicanda interprctes hactenus torserint : imo quam multa ad eam ab his siccus admissa fuerint. Illud immotum scita per esse debet, nullo modo hic agide fraudatoriis illis actionibus, Pauliana scilicct,Fauiana, a uisiana, quae prodriae sunt, aliisque competunt ad rc uocanda ea quae ab alio in neccm seu fraud c m suam A L iENΛTA sunt,puta a dcbitore vel liberto in fraudem seu neccm creditorum S
patronorum: in qua tamen pictique specie Cuiacius etiam ipse, hic fi r me adquic scunt, verum , quod hic cum primis obse uandum est) agi de eo quod ACTOR ipsemet fraudem ab aduersario passus reuocari intendit : Actor in hac l. est fraudem passus : aduersarius qui fraudem illi fecisse dicitur : inter quos proinde rc dintegratorium iudicium agitatur. Item , non agillic de emolumento deque fluctibus no Verreptu, cum percipidi bti Oentscd de bonis adventuus, quae in s p. huius t post ad rogatiorem adrogato ipsi delata fuerunt, quoquc ipse habere non potuit impediente vinculo patriae potestatis , quaequc adcd p ter adrogator sibi adquisiuit.
Ei haec quidem de genuina huius Reg. specie δe sententia quae tam cia gcneralior est 6c in aliis speciebus cum de fraudedi putatur obtinci: Generaliter,inquit Papinianus, cam de raude ἀθutatur : Generaliter InquiL: quam vocem uniuersalem Papi-
396쪽
nianus saepe regulis suis praemittit vel addit: vi l. I. Ir de usum, quae ex eodem libro de umpta est. Exemplum ponendum non est in haerede qui rem Titio legatam cidem ignaro vendidit: quod a Roberto factum est, o ia in indicaui, exi. I . g. quod si ron,
vir de tigat. I ncqtie enim ibi ulla honorum differentia scit oppositio,vt hac l. continctur: Vclum ponantus, in emptione haereditatis aut fundi, per fraud c in & circumscriptionem emptoris Sanc emptor rescissa vcnditione , oestituet non tantum ea quae ex haere litate hebcbar creditor tempore venditionis vcium S: alia deinceps, quae ex illa haerc ditate erant vel ex furdo re uera percepit rc scissa enam Venditione,& haec non minus quam illa in rcstitutione in v cnient: in quibus inter alia fluctus quoquc simu percepti cri re Vendita: cuius rei ex ι mplum habemus in , minore,ins p. L M.f. . 27. g. I. ins π .rimis oribu . Qitanquam &vox GENERAL TER inario huius i. non magis ad alias species refercnda cui vidcri possit , quam ad id qi: od mox dic: tur, aulaequid per adtursarium abere non potuerat e & sic ut omnis generis bona genera latcr indicarentris & includeror tur. Tutior tamenish prior interpretatio : nam & sic,quod iam dixi, hanc gen cratem vocem Ri gulis suis Papinianus promittere solcr. T FRA v s υnde aeuintanda, veHiit.
Fraudis interpretatio semper in iure ciuili, non ex .euentu duntaxat. sed ex consilio quoque desideratur.
ET haec Reg. vr superior stdc FRAUD S aestimatione, unde scilicei Fiam aestu nanda iudici sit, num videlicet ex
CUCnru duntaxas an vero ex Consilio quoque: F t postremum illud asseritur, hac sexta e Papinia iacis Reg. q ae ad legcs Caducar PCrtinet. Neque enim ea proprio non magis quam superior PCrran et ad Reuocatorias actiones,quibus alienata factaque in fraudem creditorum & patronorum reuocantur, &sic ad Pau-tiam, Fabianam dccalui si nam actionem , quod Cui acius t
397쪽
men quoque Credidit: verum, est ea dc fraude admissa in Fis- CI,seu legum, IVRISVE. Ci Vi Lis cui hac ipsa l. dicitur fraudem: eaque publice plectenda. Neque etiam dcbuit haec Reg. a nonnullis ci dem Papiniani libro reddi, e quo superior Reg. desumpta est, vel una interpretatione illustrari unaque mdelia dealbari quod plerique interpretum faciunt:Quanquam& vim eius ad fraudatorias quandoque actiones porrigi posse non inficitor: Sed nos de gonuina specie querimus. Quaestio igitur huius Reg. eo pertinet , quemnam v lut fraudatorem, fraudisque aduersus fiscum Iinque claris admissae reum,atque adeo poenis ctιonibusque legum obnoxium, conseri oporteat 3 Denique est de Fraudis aduersus Ius ciuile admissae Interpretatione sa Iudice scilicet facicnda,in Inserpreta ιoae,
inquam,quomodo hoc titulo non una intcrpretandi de Inic pretationis vox exaudienda cst. Quomodo doli mali inum
pretasio dicitur t siemis 6 l. g.6. επ. desertis: item, bonae fidei interpretatio l. ab euerione I 8. .. de pactis: id est, quis fraudem, quis dolum admisisse dici iudicarique Iuris Iudicisque interpretatione possit: Contra quis bonam fidem gerere. Eo enim pertinet hac l. vi Interpretationas, ita & desiderandi vox, propria in his quae a Iudicis ossicio pendent. Quae issideranssi vox hic mutari non debuit a Pet. Fabro, in considerandi: maxime cum dedoderandi vox eodem sensu accipiatur in I.υθ.Codsi reus vel ac- eos. Et supra ιγ i. cause cogoitio desiderari dicitur: vi deI.68.βρο genus actionis dc siderare beneficium. Neque mouere quemquam debet, quod desideraudi vox fraudi incommodὰ aptetur: nam imb hic non fraus desiderare dicitur , sed desiderati i terpretatio fraudis. Ac nominatim, quaeritur hac l. quis fraudem admisisse censendus sit, ubi aliqua Iuris Ciuilis parte feci specie, veluti lege aliqua, fraudi vel fraudatori poena imposita est Et vero definitur, fraudem de fraudatorem semper in Iuro Ciuili non tantum ex eventu, velum ex consilio quoque , Ita indice aestimandum, id est , non satis esse, ut re ipsa seu euenta fraus legi facta fuerit seu ἔκcime, ita ut iudex ab euentu facta
hic notanda putet, Verum requiri insuper , omάμμη
id enim est consilium, ut ι.7h quoque, animi propositum: N Mn Ac retro consilium seu δ iam hanc ad rem non uti ficit, nisi effectus sequatur. Quandoquidemnudae cogitationis
398쪽
extrinsecum in actuna aliquc in non deductae r ulla Iure Civili
poena cst,de quo sblennis est lex cogιIatronu 18. .de Ianss. Vtrunque igitur hac parte concurrat ncccsse est x euentus & consi liun ,non alterutrum duntaxat: Nempe, qui huius quaestionis
scopus seu finis est si de sanctionibus legum seu de Poenali Iudicio agatur, ut irn quam fraudis aduersus leges admissae reus plecti puniri quis possit, tempcr concurrat neccile est & euentus Sc consilium : semper in Iure Civili, id est, in omni Iuris Ciuilis parte, seu spccie legum: Alioquin , si de rei fraudatoriae actione persecutoria agatur, ad nudam videlicet facti reuocationem , cisi in plerisque in fraudem priuatorum admissis,
viroque Priseri uxta opus sit, consilio, inquam, S euentu, ut in
manumissionc schi libertatis datione, Sc alienationibus inter vivos in fraudem legis AEliae Sentiae Sc creditorum , quo cassidatur actio Pauliana , I. 9.lo. g. I. . O .l . iar. quae iv fraud. creditor.l. l .in f de salutiber. g.in fraudi m I. I i. quibus ex causis manum. Attamcn cuciatus quandoque iussicit: ut in Adoptione, in sp .l. PS. IV. prex. in fid si commissaria manum mone, ut in sp. l. gyiis fraudem I9. in f ets .des In cic. liberi. o l.v9.Coa.qui manumittere non psssunt In mortis causa donationibus, lcgatis S fidei commissis in fraudem patroni, l. I. g. I siquid instaud patronI.Vclum, eo non pertinet species huius i. scia Rc gulae, verum ad porcam fraudis admisse aduersus Iu s Civis Ε, seu ciuilcs leges: In iure ciuili ait lex, id est, in quacunque Iuris Ciuilis parte scu specie,quae recens crytur l. 7.ηπ.deius. irere, quae eundem Papinianum auctorem habet. Quo ipso sciatu in f l. ror. dicitur omnis definitio in Iure Civili periculosa : quomodo dicitur in foro iure mi. 8 o. rast. Genuina huius Reg. species spectat ad Ius Ciuilo,c gis Papra Caducariae : nam de caducis hoc libro 32. Quae
tur de dolo cadi ca item lix π.de hὼ quae ut Indigu. ubi agitur de bonis eici titiis lex 74.de cinaei. o rimon. ubi pgitur de iure accrescendi per legem Papiam sublatoὶ Scilicet,explendo
aerario Augustus lcge Papia varios casus inuex crat aduersus ius antiquum. quibus bona in fiscum caderent; unde dc Caducorum& legis Caricanae nomen , iure R dcresccndi inter caetera intercola aeredes legatarios coniunctos sublato: Post casus igitur Ca ducorum sigillatim expressosda42yionem proculdubio essitIcma.
399쪽
parte adiecerat Augustus , Aduersire eos qui fraudem legi secerent,
ac nominatim qui tacitam testatori fidem accommouarent,adlegem cludendam, praestitis videlicet tacitis fideicommissis incapaci, id est, ei qui ex ca lege non poterat quicquam aut minus ex testamento capere,quomodo Hieron. ad Nepotianum perfideuommissa legιbis idι di simili occasione scriptit : Ad quam
I O de HS. Eodemque pertincbat liber singularis Pauli de iaciιὰμ eicommessu: Eodem tandem pertinet haec Reg. Nempe sidem accommodantibus instaudem legis Caducariae duobus concur-rciatibus,poenam minitatus fuerat Augustus: Primum csi,si tacite fidem accommodarent; aliud vero si palam & expresse, vi cci lex sto. ηπ.de leg. .i. I. ar detur Asci. Alterum, si scicias prudens dolo malo tacitam fidem quis accommodasset l. 6. m. detur. fact. SVor. Finge nunc igitur, haeredem tacite rogatum, ut cuidam incapaci legatum vel fideicommi ilum praeliaret; haeres ignarus legatum praestitit personae illi incapaci quam lex a legato submouet,& sic euentu tantum ipso fraus legi facta est Non ideo
hae res, veluti fraudis rcus aut compertu S, pcragetur, neq; commodo testamenti excidci: Datum factumve equidem in fraudem legis reuocabitur , at non etiam is qui dedit multabitur quasi fraudis reus: quem alias multari oportebat, si ex consilio dediiset, si Daudis c nsilio : Consilio, id est, animo, conssilio consilio : Item vi ceu ursa , ponamus haeredem tacite rogatum, ut cuidam incapaci testamenti tempore,restitueret, sed postea capacum factum Sane non cx consilio seu nudo affectu, sed ex euentu in supcr fraudis interpretatio facienda est ex l. G. x...detare ci.quem locum nonnulli perperam ita accipiunt,quasi eo dicatur,solum euentum spectandum. Nunc igitur tandem liquet, hanc Reg. esse de fraude pes nati plectenda aduersus lus Ciuile admissa , seu de personali iniuria,ubi sane vcrum est, s E M P E R in Iure Civili, ubi fraudis mentio fit, fraudis interpretationem non ex eventu duntaxat, sed ex consilio quoque desiderari. ut tanquam fraudulentus
videlicet quis plecti debeat: Nemo enim fraudator censendus est
400쪽
est ex solo euentu : Atenim si de fraude reali, actioneque reuocatoria quaeratur , aliquando euentus sufficit ad reuocanda ea quae gesta sunt, ut iam ostensum est. Facessant igitur iam irriti interpretum ad hanc l. conatus: Facessat noua Raeuardi Iurisprudentia, accipientis hanc lcgem de dispositione testatoris in fraudem legis Iuliae de maritandis ordinibus, seu ad impediendas nuptias, argum. L mulseri 7 . ηπ.de condit. se demonstrat. quae ex hoc ipso alioquin libro desumpta est. Nam & legis illius scopus proprie caput legis Caducariae respicit ; quo ius accrescendi non obtinet inter coniunctos re S verbis : Et in specie, quam ponit Raeuardus, solum consilium spectatur; cum tamen hac l. etiam euentus desideretur. Ergo tandem huius Reg. PAR A PHRAsis haec esto. Si quando in Iare ciuili, i. in aliqua Iuris Ciuilis specie, vel parte, veluti in legibus, legumque sanctionibus in FRAVDI aduersus legem admissae) poena imponitur, totiens, ut poenae locus esse possit, non duntaxat, seu non solum euentu freque ipsa) fraudem legi factam oportet , sed praeterea requiritur, ut fraudis coUilio, fraudandique animo seu proposito, fraus admissa Rei it; Atque ita, FRAUDIs Vocem interpretari iudicem semper oportet, non ex eventu duntaxat,sed ex consilio quoque: Breuiter haecflamius Interpretatio desideratur. De GENERE O SPECIE.
LXXX. IDEM Papinianua J libro trigensimo tertio
In toto iure generi per sp celem derogatur ',& illud potissimum habetur, quod ad speciem