장음표시 사용
461쪽
poetica, M scriptor si peccat idem libram que,
Secundo, ria cribrari verbo hac Reg. non indicatur exemplum , copIa, apographum, uve copis, ou Aubιe, descriptum ex authentico seu protocollo sid cnim potius exscribere & destribere est, fic G υα ι εφου Opus verum protocollum ipsum fieoriginale: Transcribere dicitur librarius, qui nuncupata dictamue apud se, dictata, pacta conuenta, cauta , promissa se coram excipit, dc in scripturam transfert, transdat de redigit, format instrumentum, ur dicitur ae l.9. g. s. sic etiam , ut transcribendi
verbo hic specialius cum Bulgaro intelligi possit, transpositionis seu praeposterationis vitium, quod in scribendo seu inscripturam redigendo pacta conuenta, admittitur, recto ordine non custodito : ut species huius i. indicat: mox ut ostendam. Faccssant proinde abi ac Reg.interpretationes,quasi ea
sit accipienda de exscripto ex originali: dc sic facessat anxia ibla inquisitio,verum haec R. obtineat in prima scriptione seu or,ginali, cam apertissime ea de eo sit. His ita constitutis iam liquet, agi hac I. de nudo errore seu peccato circa transtriptionem verborum stipulationis. illaesa contractus substantia: Quare non pertinet haec Reg. ad sim latum instrumentum, de quo alioquin est titulus Codicis, P valere quod agitur quam quod simula e concipitur. Non pertinet ad in st tumem um vel testamentum falsi suspectum de quo ali quin hoc ipso libro aliquid egit Scaevola Liri. in D. ..de V. O. quod utique genus non ab errore proficiscitur, & substantiam rei ac fundamentum afficit: Quia, ut nudus error circa verba hac l .nihil nocere dicitur, ita ubi falsi aut simulationis suspicio subest, sane ad probationes contrarias recurrendum est quod
ipsum indicatur ἀι. i s. quod ab huius Reg. definitione alienum est. Non pertinet denique ad nudum errorem omissi
nis vel Latinitatis. Quid igitur Vt haec lex propra spectat ad
Stipulationes, quae certo Ordine, selennibusque verbis olim fi bant , stipulatione seu interrogatione responsionem congruam praecedente , atque adeo ita in seripturam redigebantur, lintransiribendu,inquit lex, STIPUL ATIONI s vasta I si ita est ea nominaturi de errore admisso a librario circa verba stipulati
vis : siue praeposterationis, siue inversionis, quam Iulianus
462쪽
praeposteri reprehensionem vocat : Siue confusionis : de quibus stipulationis verbis S scriptura passim hoc libro egit Scaevola:
Nunc igitur tandem fingamus , librarium promissionem stipulationi anteuertisse, praemisisse, vel etiam penitus omisisse Hic error non nocebit, i. non Agara, e .de O.o Al. I. C. de tonzrah. stipui. l.Tisia Alen. ηπ. de RO. Vel finge quae vcra huius Reg. species videtur) librarium fideiussoriam obligationem primo loco posuisse,vel etiam inclusisse unica formula dc xcibis Icum principalem & fideiussorem Error hic seu vitium praepotiri, aut cumulatio verborum seu scripturae nahil nocebit, quo minus reus se eiussor teneatur. Vitium, & quidem praeposteri,a librario admissum non vitiat stipulationem, non imminuit rei obligationem,uel etiam fideiussoris immutat . fideiusseris, inquam, de quo etiam Scaevola duobus praeterca locis hoc ipso libro egit, puta in I. IS. ιπ.de doli mali except. l. 62. in . de sidet assoribus. Graeci speciem ponunt in librario, qui principalcm fidei usi rem voeauit,& retro. Et haec quidem quod huius i. proprii mestin de errore seu peccato librari j in transcribendis stipulationis verbis. De Tesamenti enim scriptura, & errore in eo admisso, & quidem a testatore ipso forte in syllaba, est eiusdem
Scaeuolae lib. . Responsorum lex ΙΑ. ηπ.de manum. t sam. quam hum nonnulli male coniugendam nCtant: vela tabellione seu librario,quem resa ent an m proprie vocabant, ac nominatim, utrum ibi error praeposteri ab eo ad ni sus noccat, de quo vidc-da lex errore .l ambiguuates .praepostira. Coaede testam. l.9. r. de haeris .r i. v. de Surdurn De alio tandem erroris genere est illud intei pre tum falsam Grammaticam stipulationi vel testamento non officere. Faccssant hinc proinde iam interpretum nonnullorum ad hanc l. varia commenta, an Commentari; ZNititur porro haec specialis Reg. generali illa siue Reg. siue
ratione,quod in contractibus rei veritas potius quam scriptura respici debeati t. l. Cod ph valere, quae non minus huc rcferri possit, quam ad cam Rubricam, qua dicitur, plus valere quod agitur, quam quod simulatur: Vci illo, maiores veritatem rei quam scripturam vires obtinere, I.nec ignorans Io. Codri donat. Mi illo, veritatem,rerum erroribus gestaIum non vitiari, ι.ε. g.
463쪽
veritaτ, αν. de Oss.Prasidu , ita enim, ut id in transcursu moneam, locus ille interpuncti Onc tantum tuendus est, qui ab omnibus perperam hodie tolli citatur. Cuius etiam Reg. varia exempla apponi possunt: l. In Erronea primum proscisione apud acta, l. L . f.vis. α'.de probatrono. 2. In tenore instrumenti de statu liberorum male concepti, t. Imperator 8...de satu homin. I. In initiumento donationis, d.l. Io. Codri donat. 4. in libello e roneo a libellione concepto, ubi falsum aliquod factum continetur,l. 1. .iti errorib aduocator: ubi dicitur errores eorum qui desideria, i. prcces scribunt, veritati praeiudicium acuerre non posse. I. In censuali item professione,l. censiuatis F. tit. d. dedon. In quibus omnibus conrrariae probationes desiderantur ad
erroris emendationem: de Praeses seu ludex id sequitur, quod conuenit eum sequi, scilicet ex fide eorum quae probabuntur. vi subjicitur d l.6. g.ver s. Quia scilicet error substantiam rei assicit. In specie vero Reg. nostrae praeposteri tantum vitium
continetur: ubi de Contrariis probationibus laborandum non est. Eisi omnia haec ex aequo eadem ratione nitantur. Sedenim
huc minimc aptari possit exemplum seu species legis si misisi
rium l6.Cod. de liberali causae quia non per librarium ibi error admissiis fuit, velum in ea specie ea quae ministerium suum qua sit libera exhibebat, nesciens & minor xo. annis quasi ancimia in dotem data fuit, itaque conscriptum fuit instrumen Irquae sane res libertati ipsius ossicere non potest : non ob ere rem librarij,verum quia nesciente & minore ea co. annis id factum cli,quae nulla ratione statum suum mutare potest, ac pro libera ancilla fierisse, quod ibi eleganter subjicitur,ante libertatem INCON svLTE amittat, quam alij propter aetatis rationem sine consilio praestare non potest. Eademque ratio est legis .
464쪽
Regulae IV. ex libris fidei commistorum Maeciani SI Vlpiani desumptae.
SIngulares libros de Fideicommissis Gaiin, duos, sub Marco Imp. Volusius Mactanus, sedecim sub Marco se Commodo si serat sub
Antonino Caracalga Vlpianus,sex: Paulus,tres: Nempe quiapeculiaris disιncta , quaedam adhuc ratio fideicommissorum tum erat a legat Do quia vana subinde Senat consulta circa Deicommissa hoc Imperatorum or Iaristonsuliorum isorum auo condebantur r unde cenatim singulares idι libros de siricommisi, siripsere, qui ι totam Deicommissorum naturam expressere , siue qua cum legatis communis esset, ct exaequata lue qua peculιaris propnaque. Et quatuor tamen hia tanIum ex iis libris Regulae hic a Pana ctarum concinnatoribus proponunturro dua quidem ex Volusio Maeciano , qui omnium plenissime id argumentum executus fuerato roridem ex Vlpiano, idio scilicet quia legata fideicommissu in omnibus σper omnia iam exaequata fuerant.
De PE C v Li o Fili familia , eis que possesson .XCI H. MAECI AN Vs libro primo Fideicomissorum. Filius familias neque retinere neque recuperare neque
adipisci possessionem rei peculiaris videtur.
E PE cvLio filii familias, quo iure id ad eum pertinear, cst haec Reg. quae prima omnium est h libris fidei commissorum, & quidem Volusij Maeciani : Qsae pertinet ad causam es ciente deicommissorum. Nempe, Maecianus circa. E Ee
465쪽
1o COLL. IX. FIDEI COMMISS. REGG.
fideicommissa singularis pecuniaria Versans libro primo daeo egerat, Ouinam fideicommissum relinquere possent, ct cui id est a quo relinqui posset. Dum in eo versa resur, de silio amilias nomi natim tractauit , num is quoque fidei commissum relinquere posset,etsi legare non posseti Quam ipsam quaestionem Vlpia nus quoque libro primo de fides commissis tractauit, uti docet lex. I. g fedsi liu a. ω. de leg. quae ex eo libro desumpta est, quaque prolixe tractatur, quo jure peculium castrense filii Din. censeri dc beat, respectu patris. igitur de Cobensi filii iam . peculio constabat, posse eum ut de eo testari, ita & fideicommis sum exinde relinquere, quia peculium castrensc non est in coriapore census paterni Cui HS regimen pater tenet,quod cliam au ctor Salx rae . quae inter Iuuenalis satyras habetur agnos)it. De peculio tantum qagano qua situ in fuit, Sc quidem liue profectitiosi: e ad rin ilicio itam v cteri iure,a dii emimina a profectitio non disti giicb.u M. vii pGilca It lini auus distinxit, quo proinde iu- rc Laec Rest. locum non habet niti in peculio profectitio. Et xcti ,vi ianus, ita & Vlpianus quoque libro primo generalii ci definierunt,de peculio pagano fili m f. noc fidei commis sum rc linquere posse : proposita intor alia hac generali Regulae : Eo dcinum fidei commissum rc linquerC Posse, qui S testandi & logandi ius haberent,tota l. a. π.de legat. I. se l. l.adg.ε.
pria elli t: quare filium fami l. non magis fidei commissum relinquere de peculio tuo pagano possu quam legatum quod Vlpianus diserte dc finit dicto libro l. Dd.l. s. g. sed i Aliussum a. i I gat. i. Nempe enim peculium paganum filii iam. sola dispensatione atque administratione eius cli, proprietate verb patris:& quanquam separatum a patris rationibus,t. pinsin de peculis
de veluti patrimonium filiormn,g .actiones autem Drst. dea Donib. pariter ut scrui peculium, ι. 9. T. 1n feod.tit .de peculio , non tamen separatum ab eius bonis, in quo proinde facere potest pater quod ipsi cumque libet. Et quanquanquam quod prim b alioquin loco opponi solet
filius rem peculiarem naturaliter reneat inam tenuia,Vt loquun-
tu'r.est facti non tamen habeteo det quod est iuris) ι. I.g. s. l. .er l. 49.g.I. ηαν. e adquir possiiusto errore 44 gstassem.de usucap. 28.6.haec quoque ..de 'O. quia quidquid filius peculiari nomine
466쪽
adprehendit id confestim pater eius possidet,una cum proprietate Se possessio quoque per filium f. patri adquiritur, α cuiu1que rei posscssionem adeptus fuerit id pater posti de re videtur, dc ignorans usu capit, neque momento aliquo in persona filii-fam. subsistit, i.placet 79.de adquiri haer. L adquiruntur IO. ηπ. de adquirirendom. l. l.g .F.ct l.quidquid 4. π.de a .riss ι. 2.mero soluto. Et sic quamuis filiustam. naturaliter teneat, tamen possidere No Nul DE TVR, ut h.l. dicitur: non videtur, in rei scilicet veritate, de quo ad juris effectum, non intelligitur, non creditur possidere. Haec eclim huius formulae vis est,quae saepe in his Regulis usur
187. qua rei Veritas indicatur, Opposite ad ma φαινομῆον, ad id quod speciem contrari j praefert. Hoc illud igitur est,quod Marcianus hac Reg. definit: Filium fami l. neque retinere, neque recuperare, neque adipisci possessionem rei peculiaris videri: Ad quam peculi j speciem pertinet quoque d lex Sysup. qua pariter dicitur NON VIDERI rem amittere, quibus propria non fuit, ubi de voce PROPRIA, proprie & ad rem utitur ICons. Et sic nullo modo possideri peculium a filio m. iudicatum voluit Maecianus quod Sc diserte dicitur d. l. iusti, l.errore q. f Dμ am. q. .de usucap. cum non possit ullo interdicti genere uti: quod
docet etiam lex I. g.quodsiemus 21. Ur. devio vi arm. sui . t enim interdicta tria, vel retinendae, inquam vel recuperandae vel adipiscendae possessionis: qud I Cons. hic respexit. Denique quidquid filius peculiari nomine adprehendit , statim pater cius possidet etiam ignorans, ael. q. πη de adquiryos Sec. Opponi etiam secundo loco potCrat ei quod diximus, quod cura antiquo hoc jure non nisi icitamento legata rc linqui posisent, attamen ab inteitato fideicomniissa relinqui poti rint,id- qiae qui testamentum non feci siet, posset tamen fidei commisi sum relinquere' verum id intelligenuum est, Jc eo,qui de jure testari poterat, seu testam doti factione in habebat: Atquin filiussam. tellandi jus non habet,ut qui rei peculiaris dominus nullo modo sit,iurisve possessor. Poterat SI tertio argi amentum duci a Mnno causa dona io' b is ad fidei commva : Ncmpe cnim nioicis causia GH arem
toli etiam is qui testamentum sacero non potesti . . o
467쪽
ix COLL. IX. FIDEI COMM. REGG.
mortis causa potest patre permittente, aeι.2s. g. I. sicut & is uum peculiarem manumittere iussu patris, ιμ-fam. I 3. de larepain verum hoc ideo fit, quia mortis Causa donationes contractibus potius compaxantur, t. ifilius zo. ..de tegat. praeu. qui juris sunt priuati ut fic manumissio. At testamenti factio juris publici est,t 3. αν. qui res fac.pus. Ex hac ipsa vero iuris ratione qua haec Reg. nititur, id quoque efficitur in hoc ipso argumento de fidecommissis, ut si filiosam. fidei commissum aliquod relictum sit, ab haerede non filiosam. caueri debeat, sed ci cuius iuri subiectus cst, Li. g plane, υι De. ρώ μδει m. nisi ipsius intersit, ut in spad. δι υ Uam. ν. quib. ex causis ια pus f De ABvNDANT E scriptura.
XCIV. VLpi AN Vs libio secundo Fideicomm forum. Non solent quae abundant, vitiare scripturas. '
ε Τesta me ara ει ultimas voluntate .
DE AavNDANτa scriptura est haec Regula,cuius species
pertinet ad Formam Fr commissorum. Nempe de forma, Dimulisque, ut S de vitiis fideicomi Grum singularium egerunt Vlpianus & Maecianus lib. 2. & 3. ut patet ex ιfideicommissa II. π.deleg. 3.l. l. de 'O. la 6. c, 9 I. de cond. o demons. Ira de nλdub. l. 8.de manum.Iesium. Actum , inquam,ab ὶ Ilis, de scriptura seu dispositione Abundaote ut haec Reg. ostendit: actum de Impossibili conditione,de Dubiu fidei conantissis,de Reuocatis, ut ex quinque poturioribus legibus linuet. De Abundante scriptura,& quidcm de dispositione testamentaria nominatim, quae fixum fuit, utrum fideicommissum ideo vitiaretur ZEt definit vlpianus, Non selere.qua abundam,wIiare fripturas: Non solere. Quae formula &. in aliis pluribus Regulis . ohcurrit:vit. ly.kl.S8.86μ . III.g. i. 1 .id est, nihil tam ccitum esse, inad a urda in rem fore, si allicr comparatum esset : Vis
haec est istius formulae,Non soLEN T,ut docet iuxta innumeras alias insuper lex i.f.i8.etr m legat. vel eis.nom. Vel etiam Non
flere, id est guneralem hanc Regulam esse, & tralatitiam, quae
468쪽
DE FORMA FIDEI COMMISS. U''. ' 413
in caeteris quoque iuris articulis obtineat de quo mox plura. Qua cauta etiani solemne hoc carmen fuisse inter Iurisconsubios teliatur Augustinus,lib. q. de Ciuitatς De cap. 17. Solet enim m
oti a viris Iuris J peris is dici superflua non nocent. Quanto magis igitur in fidei commistis illud idem obtinebit ξ Quae pinguiorem interprctationem & naturam sortiuntur : Vnde iam olim Graece relicta fideicomnussa valebant cum legatum Graece scriptum non valerct ael. II. In princ.delegata. quae iniic inter caeteraS coniungenda venit, ceu ex eo lcm libro de iumpta &idem Vlpianus in stagmentis Item fidei cem milia nutu relinqui poterant, etiam sine scriptura te stamenti, de ab intestato,etiam codicillis testamento non confirmatis,uide I avi. 4sentuit. I. g.yraeterea, Ins.de Deic. haereael M.Atigd. Rursum fideicommissa ante haeredis institutionem relinqui iam olim poterant, legatum haud item f. ante haeredistans .delegatis.Quam to, fidei commissa poli haeredis vel lcgatarij mortem relinqui olim poterant, cum lcgata non possciar, Vl P. Iragm. tit. I l. I. de obg. s. Quinto an liis non quid testator dixi sic t,vcrum quid un-sisset,quaer batur .r . Coae communia delegas. & svi Vip. ait d. lib. 2. fideicommiss aeli. de leg. 3.ὶ in fideicomirustici praecipue spectanda , seruandaque testatoris erat voluntas , ctiamsi vorba & subtilis aliqua ratio Iuris Ciuilis refragaretur l. 16. C. desideIcom. atque adeo voluntas spectabatur pOLius quam lus , i. e. o. π.de usu o usust.leg. de quo ruitum aliquid ad l. 96.m r. Dixciit igitur vlpianus, Nonsolent ea qua abundanι vittare scrip uras, id est, ut caeteroquin id obtinet, ita in sidci commissis cum maxime
Ait porro Ulpianus Ba id cst, quae praeter naturam& necessitate in actus alicuius negotiique susccpti ex abundanti adjiciuntur. I. Non enim haec Rc gula est dc abundante seu evi et μου superflua illa Cautula quae dubitationis tollendae causa ad scitur , quae ruincia secundι m is sius ncgoti j na uram est,ile quo fuit lex di IV. h.t. quae cum hac alioquin pcrperam ab interpretibus mdcctur, qui ideo hic ad eam sc se referunt. 2. Non est i lcm de lus quae contra Aaturam actus adjiciuntur.3. Non est de extrinsecis , alienis 6c absOms,: de quo est,t.6S. υ de V O. Et si v crum sit, neque haec vitiare scripturas:
Non est de mixtis stu adicctis sit pra statuta & licitum : uti nu
469쪽
COLL. IX. FIDEI COMMIS s. REGI.
, luris ..uris xo. placuit. 29. ατ de usuris. Quae Glossidi prima pocles eth: ut in donatione, isancimus 34. C.de Gn. quam de ipsam hic allegat Gloss. s. Non pertinet etiam ad eam R. qua utile per inutile non vitiari dicitur. 6. Non est de legitimis formulis legum veteribus SI vel bositate formularum: quasi id volu rit Vlpianus, formularum legitimarum abundantiam non vitiare scripturas : Quandoquidem formulae hae hoc Vlpiani s
culo non inter abundantia cemebantur, verum inter necessaria,etsi postea profligatae fuerint hae v e rbolitares,v. LVI. Cod. de Ebnai. Ut proinde inanis sit de filia interpretatio ,et quam commentus est nonnemo interpretum XLI. Tabularum, c. LI. Qualido formularum abundantia luec R. accipienda sit. 7. Non est
etiam haec Reg. quod P. Faber crediditὶ de abundante vestis casus expressione, quae non impedit aliquando, quin ad aliuo casum, sed ciusdem effectus, scriptura fidei commissi porrigatur : quo certe pertinet casus dictae legis I i. g fleui, καν. de Ieg. . quae ex eodem, ut dixi, Vlpiani libro desumpta esu de locus
Pauli, . Sent. tiι. de sideicommissu I. g. v. de quibus casibus est 4c lex Gν. de haereae insit. lex II.3 . Gride mararum. test. Quia haec scriptura non abundans dici potest, ubi cassis unus expriamitur , aut ς qmpli gratia, aut dubitationis tollende caua. 8. Non estEtiam Culacij exemplum admittendum ex l. i. g. squis uxori 8. ηπ.de iste praei. quia neque ibi abundans scri ura proponitur,verum falsa demonstratio, quae frustra esse dicitur, id est, non vitiare legatum. 9. Vt neque,exemplum,quod ab eodem petitur ex Lyen. C. de institutionib.9 I.υυ.in f - de bos rum possess Gaab. Est enim prior lex non de abundante script ra, verum de superuacua pollicitatione & promissione, quare- stator dixit,sese declaraturum aliquid alia scriptura, quod sane& ipsum non vitiar : Posterior de eo casu, quo non inuenim rportio adscripta haeredi, quae alibi tamen adscripta memoratur , vel adstribenda. Quod ipsum nil commune habet cum abundante scriptura. Quid igitur Z Abundaniis scripturae appellatione hic, ut & insp. l. periculis 32. g. Labeo 6. de auro arg.leg. indicatur vices Missae,. 1eu non necessaria verborum multiplicatio, seu Inculcatio.
Item abundantia selemnitatum , istu id quod excedit necess ,riems ilemnitatem,ut ita sp. t.cum tabula I. viri bonon posscsssier.
470쪽
iab. O l testimentum l7. Cod.de Iesum. seu l. I3. Cc Th. eo tis. ubi Arcadius Imp. ad huius Reg. mcntem, Necessana, in qu :ti Ie missa imminuunt contractus & temtoris of sciunt volunIati , non ABUNDANS cautela rvideatur & lex haeredes palam M. g. I. ι . quites .fac. poss. dc Paulus lib. sent. ιit. . Tandem ex coniunctione legis M. in pndeleg. . liquido apparet, hanc Reg. est 1.de non formulis logitimis, verum de non necessariis, & abundantibus,
Ergo abundans huiusmodi stilptura actum non vitiat. Sicut nec abundantis cautelae & facti pollicitatio, ut ex aliis legibus constat. Addamus exemplum ex praxi: mulier quaedam, cum testamento condito , sblennibus omnibus consuetudinis siue
loci satisfecisset,addidit, est ob imbecialitatem non signasse, verum paulo postsignaturam se esse e tribus vel quatuor post horis moriatur ea signo non apposivo Z Testamentum non adco minus v lere iudicatum fuit Arresto Parisiensi A. D. I6o S. quod memorat Brodaei is ad Louetium C. T. n. 9. arg. l. . agr. de hared. insit. l. 6. g. lices. m. de iuncodrid. v. cti l .in V. dc ibi Baldus . c Fachinaeus in C.de πι uxor act. Item finge,cum municipali lege in testamentatis sacerdos seu Parochus adesse teneretur , duos adhibitos Non ideo minus testamentum valebit: de quo V. Alciat. . paradox. I 6. V ide S quae Antonius Faber apposite in Consultatione de Dai Hu Montas Ferrat. parte Ist.2ψ.2s DEFENs Io Nis aherius vis.
XCV. ID E M VlpianusJ libro sexto Fideicommissori . Nemo dubitat,soluendo videri eum qui defenditur.
DE eo qui DEFENDi Tun est haec Vlpiani Regula, cuius
species pertinet ad Peruioncm icti actioncm fideicommyri nomine competente seu compararam, & ad cautu/es eo nomine praestandas Quod de alij iam indica iunt, S: ipsa satis cum inscriptione collata, indicat: Ad cautiones , inquam , fidei commissarias : Quarum nonnullae hinc inde la pe ab herede fiduciario sid est fideicommissum prinflare rogato) fideico immissa tio piaritari dcbebant: dc viceversa,a fideicoInmissano,haeredi ι.