De literis libri duo, qvorum priore nativa pronunciatio asseritur: posteriore sophistica confutatur, avtore Jacobo Matthie

201쪽

Liber Secundus. 73

sῖnt non tam 'npronunciationes t hoc am ante etia θλ sciano negavimus Hemme nus es, pars ermonis humani Tae ocum etiam gnoscationem,suapnsentia

absentia,mutat.

Deinde, sic dis utat Pontanus. si concedatur esse senum stem pronunciationem tamen inde es ci non posse, esse literam. Proin nunciatio enim,id e pote Aliter accidis non es ipsa litera Lipote asseυpronunciatio,accidens commcine es iterae cumbigata. Tare potesas per pronunciatio non effuα

ra. Accidens nam rei, non fresi a 'nullo minus accidensplur: commune. Haec fere Pontanus. In Niseris Grammaticorum nimiam subtilitatem ridere vesie mihi mi detur potitu, Pa ba ntentiam exprimere .Priscianus pag. .tra acit iter acta cadentia nomen , Aura pote tem.

Sed idem pag. Potesa vero, inquit, ipsa pronunciatio est propter priam se gura nomina sunt fari a. Hec si . At nomen O gura propter literam,sunt acu. Pote μου C/tur pronunciatio, vera uera H. Cuius accidentia ors mulacra ad uncti, sunt Auraeo nomina Etsi accuratiuilofvi

202쪽

volumin,pronunciatio communis es orationi, voci , Labis, literis Accaus Oscientis magis rationem habet. Sonin autem ipse monis,literam consituit. Et litera es minimus sermoni oniu Ac proinde etiamt,litera est. Est enim minimussermonis sonus. Nes igitur Pontani argumentasolidasknt: at ii non esse iteram probant. Hec ergo maesto det,literasit necne,ex Graecorums ritu se apice natargvaesemper Grammaticos torsit, tertium in literis, δε-ctrinae impedimentumsuit.

dum ellipsis figurarum duarum consonantium Jod&VaV. O Varium Incommodum, quodhactenus fere in doctrinaliterarum Graecarum

or Latinarum versatum es est ellipses figu

rarum uarum consonantium Iodo Rav. Tarum Murae hactenus magna ex parte apud Graecos se Latinos, aliospopulos ropaeos, Graecis Latinis literis usos de Gratae sunt,avt non satis usurpatae Eantem

E ipsis, alia rusem incommoda exste pepe

203쪽

Liber sectundus. Ips

ris. vae ex lin a Graeca sedat minis alius pia sis in 'as Europaeas, una cum literis Graecis o Latinis vecta sunt. Duo autem inprimis incomoda ex hac Ag ata sunς. nempe vitio scripti or diphthongus.

DE VITIOSA SCRI-ptione ex Ellipsi

nata.

Latinas vocales duas, tu ru nunc com

plecZor Harum igitur gurae,pro duabus cohonantib scriptae ni Cis enim Mune duaruconsonanti Jo G Ham Graeciso Latinis demor se interim natura essermo ipse eas de sonates inscriptura exprimi posularet pro iis gura aeuari vocat Iota es psilon, FP magnaseni cognation es vicinitate tabo ctiat ,haberet Uitutae sui. Iaiocalis; consionate scr/pta es si pa in re magnopere erratipes, rapti vitiosa introducta es. Scriptione vitiosam eisionis ambiguitas

eosecuta es t is perse vitium es no

204쪽

parum eorum dium remoratur: Filis yam Graecam se Latinam, aut populares praesertim fleregrinas, prio inpram is marteor ex mutis magistris primum discere conan Iur. Cum enim figura vocalis ota vel Ulon, figuram alterius vocalis, proxime antecedit a Gripvitur dubium omnino estirum per se legi debeat, ut vocalis an cum altera, in unam stigabam onyungendast, ut

consonans.

Sic exempli caedis, ab imperitis varie haec legi non possunt Graeci ι, ο,

te, Legitimus vecte pondero rosera, usu ponde ris, sec.

205쪽

Liber Secundus. 77

nata.

206쪽

mutatis, addiis videntur, tres ex Iota b- ipto, κηρ se e X psilo ascripto ηυo . Deinde Latini, Gr corum exempluo antoritatem secuti, diphthongos qui

atio m. Nam Iota cum es, Latinum, vinon item es, Latinum, eandem potestatem his habet,ut Vas, o,-λη rela Mare se eodem nomine, oti estion, Grς- ea, ct Latina vocales his complectimurint Iispra diximus Deinceps vero in duabi aio,i Latinis,propter soni vicinitatem, pro incribi; tum est vulgi more se consielmaene mago, quam Hectorum ad toritate, urindicat Prisciant pag.II. ya Inaeo Gei ntem diphthongi mature, usi detrita os se in simplex ut, espronunciatione criptione mutata. In Dis tem omnibu diphthongis, olim Otacta lon, cum vocabprecedente Ν- nabant, esproferebantur a veterabus se cis pariter se Latinis ut ex ipso diphthon nomine Narer Tipos Erasmum Rotero

damum

207쪽

tam '

Liber Secundus. I 9

damum, Iohannes Checio visu, se Re Anglia professor,multis argumentis, Anglis popularab suis , FVos veterem pronunciationem docuit,probavit spernasit. Ei post eum Adolphira Me eruus Brugensis, pluribus repetiit consirmavit. Et ex iis, φυ igra de vera do binabo ct am ex

ςcui Latinis diximus,intelligipotes.De Latinis locum unum ex Mintiliano repe-remm Is ergo lib. I. cap. a. de prima diphthogo ae agens AhinqUit, 'Laiam,m subsecudam nunc e literam ponimus, vari eris ot errebat: Ἱidam semper,ut G chrit-dam gulariter tantum cum in Dativum

me Genitivum coism incidissent Andepractat est aquai Virgilius amantis mdieiulatis carminibus inseruit.In iisdem plurali numero e utebantur, hi dilla, Galbe. I Tintilianus.

bus annotavit Primus locus es Aen.3.

Aviai in medio libabat pocula Bacchi. Secundus insexto: Aethereum sensum,atque avrai simpli. cis ignem. a

208쪽

Terram in timo. Exultant stillatice , furit intus aquai Vis.

Tantae in nono

Dives eqvum, dives pictai vestis

Et criptio vetus sonin diphthongorsiai ct i, in vorab φυι sa Latini adhuc manet,ut in lax abires, Troya a ζοια Pr sianmpQ 3o se l. Atris p veti diphthogommpronunciatio it. I dem vero in Grςcispariter o Latinis phthogis, pr enim in quibw ota, vel e proscriptῶ, vocalem qUitur,ve pronunciatio mutata est, in vocalem sit δε-cem degenerare Uit. Eo a tempore Tintiliani , et ceptum erat, ut ex loco, pavo ante citato apparet Igitur pro ariae, ocesimplex pronunciatum es, pro ei G it, i simple pro ei, etiam , ,sic de aliis Aias in his simili , mutatapronuncia tione diphthongi tamen sc aptura mansit, qua se mortua quedam imago. In iis ad temyblis, 'νςposteriorem lon habent,pronunciatio integra adhuc manet ut o λη aula.

t shcc brevi quas cphthongi historia

eis,

209쪽

Liber Secundus. 8 I

esi , ex Grammaticorum pensentia.

Venim diphthogus Cy tibin doctrina commentitia es ex Et si Hiarum consonatium o se a m otiosa duarum vocabum otio psilo pro inscriptione orta. DIphthonis enim ablor hic magnopere deceptus est,idrisscriptionis vitio , homonymia ' aeam. Neqυ enim Cura aut nomen literam constituunt. Se omu ipse Litera enim siqUς reprofertur, 'pars ais elementum sermonis humani est jura autem Nomen iter ς Huncta di signas unc, ab homi mbar, acta et cmper πλυρημα e possint, u ub una gura es uno nomine altercidiverse comprehendantur. Sicut intimis gnomine, es Regina se herba Arbuscula;

irps se mulier gnificatur. Todantem ad sonum attinet is hoc loco in ota lon, non voca s, sedconsonantis es. Est isdem aliqvaseni militudo, inter vocales oties 3 ilo se consonantes duas odo vj. -- de or facile otio psion vocales, per cras in consonates is contra consonantes od Di resin,in vocales ota a lon

210쪽

Sa de re Priscianus pag s si cribitris dentur, inquit, secum in consonantes transeunt,qUantum ad potesatem, iamaximum ent in elementis aliς term prepter pra dictas Multum enim interes utrum vocales an consonantes sint. Sicut enim ρυamvis in varia Aura se vario nomine sint 'c. tamen quia unam vim hahent, tam in metro, quam in sono: pro una titera acepi debent sicci es , , quamvis inum nomen unam guram habent, tam vocales quam consnantes tamen Via diversum sonum o diversam vim habent, in metris se pronunciatione illabarum , non semi in eisdem meo iudicio, elementis accipiende. Eamvis se Cens et in doctissimo artis Grammaticς , idem

placuit. multa enim disserentia est, inter con-snantes , ut diximus, vocales. -- sum enim fere interes inter vocales consenantes,quantum inter animas corpora. t nimς en per si moventur, ut Philosophis videtur , ct corpora movent. Corpora vero per se nec moventur e necani