장음표시 사용
71쪽
Theologiam & exempla uirtutum enarrat. Docebant enim pueros poesin, ut tradit Lucianus inA A Strabo
Athen s lib. XII. scribit. Nemo sane negyrx auclcbit in poetarum libris, praecepta philosophiae, & cxempla virtutum
figmentis obuoluta latere, quae nisi interpretatione illustraris & protraxeris, sine fructu pςreunt. Nam ut uuarum, quaS densiores palmites tegunt, nullus est uius, sed putredini r linquuntur ue ita in poetis, quibus nisi lux accesserit, ab hac Grammaticae parte, non capimus illa, propter quae lectione digni a sapientibus iudicati. Quam utilis omnis aetatis& Ordianis poetis,& quanta eius ratio habita priscis legumlatoribus, . quod praecepta uirtutum fabulis abscondita tradat, graui i Sima oratione oriendere conatur Strabo lib. I. Geographiae, in disputatione aduersus Eratosthenem. Pari utilitate censenda haec pars Grammaticae, quae eas in poetis potissimum eXs quitur, & reuocat ad Philosophiam naturalem ac disciplinam morunt . Multa quoque praeclara ingenia & Graeca & Romana sapientiae praecepta uersibus condiderunt. Palaephatus quidem Atheniensis & Antimachus Heliopolitanus M' m si, uersibus conscripserunt, ut aue prest Suidas. Extabat. item Eratosthenis poema,cuius index Hermes siue de mundi descriptione, in quo complures uersus recitat Probus in Vir-
.gili j Eclogam IV. Xenophanes quoque de philosophia,& .
Parmenides ac Empedocles de rerum natura uersibus scripserunt, teste Diogene Lacrtio, ut apud.Romanos M. Varro, Lucretiuλα ali j. Musari νοσων, citat Eustatius Iliad . α Damocratis Seruili j & Heliodori poetae medici Galenus in minit. Horum aliorumque infinitorum poemata enarrat, sed non sine ope Philosophiae, nam & illam attigistic oportuit, .
Astronomiam ac Geographiam, cum nobilissim; quiquR
72쪽
DE POL TMATHIAE CAP. X. a Poetarum, ueterum peregrinationes & errores, argumenta, quibus ingenium suum posteris ostenderent, elegerunt,unde apud illos fluminum, montium ac regionum nomina & descriptiones occurrunt, apud quos & syderum ratio obseruanda: nam ortus & occasus signorum in temporum descriptione narrantur, ut docet Strabo lib.I. Latissimum ergo subiectum
Grammatici historici, quem describit Iuvenalis Satyra UILFt legat historias, auctores nouerit omnes Tanquam ungues digito quesuos, ut serae N tW . iDum petit aut thermas, aut Phoebi balnea, dicat Nutricem Aniasse, nomen patriamque nouerca . ii Archemori, dicat quot Acestes uixerit annos. uoi Siculus nugibuου uini donauerit urnata Ausonius Professi. I. Exesas tineis opicacique euoluere chara K t,. h. l . H GMaior quam promptis cura tibi ιυudby., i , i , si
AEnte Numam fuera acrifici Curibus. i Guodius Pontificum, ueterum quaesita ciuiritum, iciuae consillapatrum, quia Draco, qui ζ δεών , i. longanxerit: se Locris dederit quae iura Z auums: iSub Ioue quae Minos, quid Themis ante Iovem.
Eundem describit Epitaphio Staphyli& Crispi Urbici. De Grammatico historico intelligenda illa Tertulliani de Idololatria : Iuibus necesse eis Deos nationumpraedicare, nomina, genea- ogias, fabula ornamenta honorifica quaes illirum enunciare. Sextus Empiricus resert Asclepiaden ἱ e ita καμμαῖklta trifariam 1 i uisiae. Historiam enimosam, ueram, aut quasi ueram esse. GL
u egeruntur. Σuasi ueram, qualis ea comaedia o mimi. Falsae unum oram speciem, Genealogiam. Verarrespartes: Primam, qua uersatur I a iis δε-
73쪽
in desriptione personarum, deorum, heroum, se uirorum illustrium rsecundam, in locu Or temporibus, tertiam, in aectionibus. Quae accuratius considerata forte minus uera sunt. Sed haec non tam
subtiliter diuidere, quam dilucide tradere, finis est instituti operis. Historia ergo triplex: Mythica,sive ut Suetonius &Censorinus appellant, fabularis, uera & quasi vera. Hasce historiae partes exsequitur Grammaticus historicus. Historia mythica complectitur omnis generis figmenta.sa sunt uaria: sed statuam triplicia, ut sint de personis, rebus & locis. Figmenta in personis duplicia: Dedijs aut hominibus. Illa coimtinent γονιαν, ῖς θεωσεις & si quae ad deos& heroas, quae ueterum Theologia edocebat, χα - χαἰκή λλογία μῶλι,
inquit Strabo lib. I. Augustinus de ciuitate Dei lib. VI.
Varro tria genera ponit Theologia, hoc eis, rationis qme de diis expli
catur. eorumque unum mythicon, alterum physicon, tertium ciuileia
Uythicon, quo utuntur poetae: Ph con quo Philosephi, ciuile, quo populi. Proclus in Homerum duo fabularum genera tradit. Alterum pueris educandis aptum, moralem virtutem docens, utile omnibus 2 commune, & facile intellecta ue alterum uero mysticum,Deo nos coniungens,paucisSimiS aptum,arcanum, nec cuiquam patens, nisi post diutina sacrificia, & mysteri rum traditionem . Mythologiam item geminam. Alterym, quae rectam educationem spectat, & aptis imaginibus ostenditur, tota philosophica. Alteram sacerdotum, quae arcanis signis diuinam essentiam tradit, ad secretiorem sacrorum rituum administrationem,ac eius antistites pertinens. Primum genus siue mythicon,praeter Poetas explicant uarii auctores,
qui de dijs scripserunt. Theophrasti & aliorum Philosophorum tia λων. Epimenidis Curetum & Corybantum γίνεπιν νυν λογιάαν citat Diog. Laert. Plutarchi, λων. Lamprias in dice librorum Plutarchi. Cleanthis, Harpocration in
Seleuci , Suidas. Antiochi philo hi Plutarch. in Lucullo Orapia
74쪽
Orapionis de dijs AEgypti, uanus, ἐπι- ας.&Leonis de dijs Rupti Clemens Strom lib. I. Nigidii de dijs.. Sexti Clodij de dijs Graecorum, n'bius lib.v. Lpbeonis de dijs penatibus Seruius inVirgil. DromocridisTheogoniam&Dionysi jMilesj μυθικα Fulgentius lib. II. Mythologiarum. IEm iiij
Macri, Macrobius Saturn. lib. II. Physicon, commenta de dijs enarratirationibus munit, &. ex naturae caussis interpretatur, quas physiologias appellant, seu, ut August.naturalium rationum interpretationes. Hoc propriti Philosophorum etiaPlato in Cratylo asserit, in quo multa mythica nomina deoru,&illorii ratio prodita.Minutius deChrysippo: Zenonem interpretationephsiologiae in Hesiodi, Homeri, Orphei carminibuι imitatur. Diogenes Laert. recenset Cleanthis τῶ*υcπολογιο ς. Sed cum Orpheus, Homerus &H stodus alisque Poetae antiqui disciplinam sacrorum ab Egyptiis V Chaldaeis hauserant, muItaque λιλιγάμενα scriptis suis immiscebant, unde & Aristoteli I. Metaphysices λοMQ, Srammaticis alijsque scriptoribus idem argumentum per ractatum. Augustinus Soli loquiorum lib. II. cap. XI. Gram-
uatica est uocu articulatae Gotos, cuius prosessionis necessitate cogitur inman.e tinguae omnia etiam sigmenta colligere, quae memoriae lueri ue mandatasunt, non e alsa faciens stari his ueram quandam δε- ens asserensque rationem. Huius argumenti Sanchoniathonis v αὐφυιπολο γας, cuius meminit Sus las. Similis. itemrgumenti Aristoteli heologumena,quae citat I Iacrob. M urnalium lib. I. & Theophrasti τῶν ri Θειον Hel- inici Dios Polyty chia. Sosiclis Attici & Fuxemenis libri εο γε μενων apud Fulgentium lib. I & III.'Mythologiarum. iodoti libri μ λογιων apud Erotianum in m. ni. .Quarum actores quam plurimos pauim laudat Diodorus Siculus Ionamenta de hominibu quibus & Heroes includo, quauius de ijs ut hominibus narratur a uaria &. latistinae sparsa,
75쪽
ideo Sc illis potissimum . Nati Grammatici. historici, in quibus miris quaestioli ibus sese m uoluebant, friuolis pleri lc minime necc flari js, quales iliae apud Senecam Epilti
LXXX VIII. Hoc quidem me qu*rere, utrum maIor aet.rte fit λιζ omerus ani Hesiodus , hon ages ad rem pertinet, quam scire minor Hecuba fuerit, quam Mina, cst a virdium male tulerit aetatem Vuid, inruam, annos Patrocli se Achillis inquirere ad rem existimas pertineres . Θι.erti I lνxit ut ι exr Dιerit. & lib. de breuitate vitae cap Sis I. G1raco iam iste morbi , fust, at aerere quem numerum r-gum
'Vl xes habui fiet', prior scripta esset Ilias an Odyssea. Ecce manos f que tinuatit inane studium Aperuacua discendi. His diebus audiuia enim referentem, quae primus quisque ex Romanis ducibus fecisset Frimus nauati praelio Dui ims .uicit, primus Curius Dentatus in tria umpho duxit elephantos. & quae longa oratione sequuntur. Apud Suetonium Tiberio cap. LXX. Iaxime curauit not tiam historiae fabularis usique ad ineptias ct deriseum. Nam Cr Grammaticos huiusmodifere quaestionibus experiebatur. Tua mater Hecubae, quod Achilli nomen inter uirgines fuisset, quid Sirenes cantare sint solitae. Quaeritur ab antiquis Grammaticis, num aliquis usus carnis eli Xae temporibus Heroicis. Negat sane Seruius ad illa
Virgilii AEneidos lib. I heniis orant alii Ahena quibus lauabant carnes, non esi bant. Nam he icis temporibus non uesicebantur Uxis. Crate S tamen, ut testatur Eustathius, ex Homeri uerbis
colligebat,Heroes uesti solitos carne elixa. Verba Eustath qad illa Homeri Odyss K. εργαθιε βίος mn. μειωάον τἀω τοῦ Γραυσὶν -ρ έρη πν , ως ψ εφθα ἡ γον έμες Ουμ αν, φησι γενοι, αὐς βοὴς ιοεός. Ex ijsdem Homeri uerbis eandem sententiam elicit Athenarus Dei nosoph. lib.I. aliosique Homeri uersus in hanc rem producit. Manifestum est igitur Heroes apud Poetas & elixas & assas carneS comedere. Sed notandum est diuersa ratione hoc ab illis fingi. Cum cnim introducunt personas illustres, reges 2 principes, in ipsorum
76쪽
DE POL TMATHIA. CAp. XIV conuiuijs nullus fere locus elixis ue cuius figmenti euide is, ratio est, quod carnes elixae condimentis stomacho concuti L Homerum Heroicis personis
uia obuiae &. paratu faciles Cum uero narrant pauperes &ilioris conditionis homines, aut sceleratorum & crudelium putas, in ijs plerumque mentio caruis elixae. Euripides de yclope: τλαμὶ Di εφIῆ κ, πύ-τα. OuidiuS de Licaone, ut humana carne uesccbatur. Metamorph. lib. I. tque it emineces parti feruentibia artur.
UI. Metamorph. ubi Progne Tereo patri occisurai filius
uuam i coenam parati Visaque adhuc, animaeque aliquid retinentia membra Dionias. Pars inde cauis exultat σωρ,
Ιdem tradit Sen a Thyeste, in seriptiqne epullarum, ias Atreus ex occisi Tantali & Plisthenis mei; bris Thyestiari apposuit. Hoc obseruandum erat 'Crateti in illis Ho zri Oaysis. κ. βοος 1πλς, qui ur enim de conuiuio ocorum Penelopes, quos sceleratos & fastuosos inducit. tidius VIII. Metamorph. in descriptione tenuiS coenula ,
77쪽
TRACTATIO N. His planegemina illa apud Petronium,ubi Enotheae face doris pauperem apparatum narrat: MOY mcihi quadrato palliocmmmam ingenum foca Vposuit uesimulquelannum de carnario dotulit suma, in quo faba erat ad usῖm reposita, cypncipitis uetustissima particula milli plagis Blasa. Ihtelligit autem sinciput porci num. Nam suillam durabant' sale pauperiores, & in usus quotidian adseruabant, ut seribit Varro II. de re rustica, & auctor Mores i. vii de Petronius ait: Misti pletis dolatam. id est, cui saepius particula praescissa. Stibiungit enim Dum ista carnis paululum delibat. cst coaequale natalitim suorum sinciput in carnarium furca reponit. Itide ipsa pars suillie ita asseruata, succidia antiquis appellata , iit notant Grammatici. Gorgonis caput Palladis clypeo insculptum fuisse auctorHomerus Iliad. ε. Euripides Ione mi Η. Vm omne id. Ouidius Q. Metamorph.
Phornutus de natura Deorum,& Martianus Capella lib. VI. rectoresaxoscam dicunt horrere Medusam.
Quaerunt Grammatici qui potissimum opinio eligenda sit. Herculem una nocte L filias Thespij, ut Laberi juerbo utar, depudicano, Theo Sophista in Progymnasmatis ex Ephori historia profert: s meis ἐφόρω τὴ
, - I ruri G At Ap6llodorus lib. II. Diodorus lib.V. Pausanias Badolicis ,TZetetes Histor. Chiliad.lib. II. quinquaginta noctibus hoc demum persectine Herculem ad firmant. Digna etiam haec quaestio in qua Grammatici acumen suum eXerceant' qualis o illa, an Absyrtus manu Iasonis cecidit. ita quidem scribit Apollonius Argonaut. III. At Apollodo rus lib. I. & Ouidius Trist lib. I i l. Eleg. IX. Medeae hoc facinus tribuunt. scholiastes Apollonij scribit parturientes res, Obvias manu prehendere solere, ut aliqua ratione dolorem imminuant, atque ita Latonam in partu Apollinis & Dianae palmam tetiginta. Plinius lib. XXI. In Delo palmam natatibus ApoL
78쪽
DE POL TMATHIA. CAP. X n ollinis es Diana nobilem conssici. Idem adfirmat Scholiastes Euripid. Iphigen. Tauricae Callimachus Hymno tu Delmnis.
Catullus uero carmine Saecul. &Higinus, Olivam manu tenuicte aiunt. Euripides Hecuba & oliuam & laurum illam apprehendisse scribit. Ouidius IV Metamorph. Plutarchus in Pelopida,& AElianus palmam & oliuam arripuisse tradunt.
In hoc dissensu quaeruntGrammatici,quaenam opinio uerior. Augustinus de ordine lib. II. In quo nostros familiares grauitermiserari leo, qui si non ressonderint, quid uocata sit mater Euryali, accuyantur insitiae. Idem Augustinus lib. I. Confessionurrta:
Non clamant aduersum me uenditores mmatica, si proponam iis, interrogans utrum uerum sit, quia A eam aliquando Carthaginem uenise Poeta Heat, indoritioresse nesicis resondebunt, δε riores autem
negabunt uerum esse: . Tale est illud problema apud Plutarchum Sympos. IX. Quaest. IV. in ijs Homeri Iliad. ε. ἀκρIo k,MMaximus orator quaerit a Zoeyrione Grammatico, utra scilicet Veneris manus uulnerata 1ita Diomede. Quaesiuit Zopyrion quo crure Philippus claudus, cumque respondisset Maximus, nulla extare argumenta, quibus hoc colligi posset, & haerente Zopyrione, docuit Venerem dextra fauciatam. Similia proponit passim ijsdem libris, & de oraculorum defectu, initio istius diatribae. Qualis etiam illa Attei j Philologi quaestio: An amauerit Didun aeneas. Charilius enim lib.I.ex Plinio refert Atteium Philologum librum suum sic edidi iste inscriptum: An amauerit Didun aeneas. Huius modi quaestioncs intelligit Cornelius Nepos uita Attici:
usius dies temere intercessit, ,quo non ad eumscriberet, quo non ali- aid de antiquitate ab eo requireret, modo aliquam ei quaestionem 'o
ticam proponeret. Cynulcus apud Athenaeum lib. XIII. ridens Grammaticos, ipsos non expedire posse,ai nomina illorsi,qui
equ6Troiano abditi fuerunt, aut sociorum Vlyxis, & quos ex illis Cyclops deuorarit , quos uero Lestrigones. Hanc
79쪽
ν TRACTATIO N. Grammaticorum superuacuam curiositatem, & inanem --.ργέω lepidissimis iocis rident Graeci poetae Epigram. lib. II.& alias huiust nodi quaestiones recensent qualis est illa in Epigrammate Philippi ει κυνιις ει κύκλωψ, & .m- εὐαένοιμους ς πνροόωG-υς, 6 πις ο πιγμαλιων; Vide Phocij Bibliothecam in excerptis ex Hellad ij Chrestomathia. Athenaeus lib. XI. narrat lepidissimum Ptolemaei Philadelphi factum, quo Sosibi j Grammatici nimium studiunt in huiusmodi quaestionum mλυθρυλέοις λύσε n festiuo lusit. Sane Grammaticos dissicillimis quisionibus sese eXagitare & ex periri solitos uarijs auctorum locis patet. Cicero ad Atticum :Sed quoniam Grammaticus es, si hoc mihi 'μα pessieris, magna me molestia tiberaris. Ita lib. XVI. ad Famil. coniunxit phil logiam & συβτησεις. Quinctilianus lib. I. Grammaticussideratione loquendi diserat, quaestiones explicet, histortiu exponat. Suetonius inTiberio cap. LVI. Cum soleret ex lectione quotidiana quaesionessiver c amproponιre, comperisseu Seleucum Grammaticum ex ministris suis perquirere, quos quo ue tempore tractaret auctores Huc allusit Furius Bibaculus apud Suetonium in M. Valerio
Caton : Summum Gammaticum, optimum Poetam
Omnes oluere posse quaestiones,
Vnum difficile expedire nomen. Eu cor Zeno doti, en iecur Cratetis.
Hinc Grammaticorum alij ἶ- , alij λιῶκm qui alios propositis quaestionibus fatigabant, Ma ι, qui sol
λ. 2κων καλουμενων. Athenaeus Deli nos h. lib. XL 3 4λιυριασ12- λυrocis Nec tantum poeticis quaestionibus
sese eΣagitabant, sed parati respondere de quavis quaestione
80쪽
DE POLT MATHI a C A P. X. rs proposita: ideoque quicquid reconditum,obscurum. aut minus usitatum, eius ratio exigi solita a Grammaticis, ut docet Ausonius Technopaegnio, seu Grammaticomastige. Agellius lib. XXII. cap. I l. refert Athenis conuenire solitos cruditos, ct praemium si luendae quaestionis posui ne librum ueteris scriptoris,& coronam edauro pleXam . Guaerebatur aurem, inquit, res huiuscemodi, ausententia poetae ueteras obscura, aut historiae antiquioris requisitio aut decreti cuiuspiam ex Philosophia per eram invulgatipurgatio, aut captionis Sophisticae solutio, rutinopinati rariorisque uerbi indag rtio. Diogenes Laertius ex Apollodoro Epicurum ad philosophiae studia se contuli ire εοσειδώλσαρ έρμηνευ s ααχύ - α-ρ ηιποδω χάους. Tale est, quod narrat Spartianus de Antonino Geta :Familiare Eli ι has quae-liones Grammaticis proponere, ut dicerent gula animalia quo-
Nodo uocem emitterent, uelut agni balant,porcelligrunniunt. Cum-
γrimis ridicula & inepta sunt illa apud Athenarum lib. i. 5 σε ο ε τῖ- ά προας, άνεγίνωσκε δημο-
ῆα, οργ bet ιι γ ῆ ClemenS Alexandrinus Stromat. lib. V. ribit, plurima ab antiquis poetis , philosophis , alijsque riptoribus άi-γμά, λοῦς tradita, ea Grammaticis proponi
:rbio dederunt, & uariorum auctorum πιφοι, quos Scholites Aristophanis interpretatur G ων μιιlωδη-ῖα
i. VII Probl.I. De ijsdem scripserat Aristoxenus issu Abis/--u, quae laudat Athen. lib. XIV. & Apuleius lib. cona alium quaestionum, quarum mentio apud Sidon. Apoll.