De polymathia tractatio. Integri operis de studiis veterum, apospasmation.Joan. A Wovver

81쪽

1 TRACTATIO N. libo IX. In harum interpretatione antiquos laborane auctor est Athenarus lib. X. Huiusmodi uero quaestiones agitaste philosophos aliosque literatos sermones habui sic, πῖς άγμως,

ιπως librorum Athenaei, Agellius plurimis locis, Galenus Τῶν ἱλων βιγιων, D. Auguilinus contra Academicos lib. I. lib. de vita beata, M Suidas in obbri . De hisce autem qua stionibus plurimi antiquorum scripserunt. Inter illos eminet Aristoteles, qui problemata Homerica scripserat, ut testatur

Ammonius Incius vita. & Diogenes Laertius receniet AristotelIS qu. .e κων 2 Ira ρ μ ατο is libroS sex. Quibus indubie potissimum hoc argumentum amplexus erat. Heraclides 1cripierat λυπωνομυκῶν libros ut idem Diogene S tradit. Zeno

quoque, ut eodem auctore discimus, reliquit me υματωνομ ηυ.ιῶν lib. V. De quibus haec Dionis Chrysostoim uerba

gimus, cuius illa argumenti fuer/nt, scilicet nilial in ijs de Homero Zenonem scripsisse, sed eius poemata enarrastie, 6 docuitie, quae capienda sint ex opinionum figmentis, & quae uere scripserit, ne uideretur ipse secum pugnare in iis, quae contrarie prolata uidentur. Antisthenem 1ermone scripsisse, quo probauit Homeri poema partim uere scriptum, partim ex opinione confictum, & Perseum Zenonis discipulum idem argumentum pertractas te, eadem oratione scribit. Metrodorum Lampsacenum &. Stesimbrotum Thasium, Homeri interpretes, laudat Plato Ione: Et Metrodorum quidem in libro de Homero inepte disterutile, dum omnia ad allegorias refert,auctor est Tatianus Orat. EM M. Sectabatur

82쪽

DE POLT MATHIA CAP. X. IIbatur autem Physiologiam. Scribit enim Diog. Laert. Ana- magoram primum asseruinc Homeri poema de uirtute com- Politum, edeamque Opinionem uocasse Metrodorum, qui Primus eXequutus est ea, quae apud Homerum ad cpinnκου mezγριατει ν pertinent- Quamquam ex ijs quae Strabo lib. I. eXZenonisCommcntari jSproscri,apparet,poetae uersuS eum emendasic, & uarie enarrasIe, multaque admiscuiste Critica. Nam uariae & miscellae huius imodi quaestiones, quas sine auxilio Critices dissicile soluimus. Ita videmus antiquos ingentia uolumina ad Homeri interpretationem condidisse , quae ad Grammaticam historicam &. Criticam pertinebant, quorum meminit Plato in Crat vio. Multos huius argumenti

libros Antisthenis Philosophi & Democriti apud Diog. Laertium legimus. Istiusmodi & Aristonici Grammatici Commensaria της Mενελαου πλάνης. hoc est, ad eam Homerici

operis partem , in qua de Menelai peregxinatione agitur,

nempe in quibus aliorum ueterum Criticorum rapάσεις θ - σεις collegerat, ut auctor est Strabo lib.I. &Cratetis in eundem commentaria, quibus totam Homeri poesin m et O ima νοικοὶς πιμεις reuocabat, nihil ab eo absurde aut sine ratione fictum asserens. Multa Aristarchi eiuS generis, quem antiquissimum Homeri interpretem tradit Tatianus E& Aristarchum uatem&diuinum ainpellatum a Posidonio Rhodio Philosopho, quod tam exacte poetarum melaxeS ailequeretur,auci or est Athaeneus lib. XII. qui tamen lib. IV. scribit Athenoclen Cyzicenum longe perspicaciorem Aristarcho tir expendendis Homeri uersibus. Suidas recenset Ptolemaei, Aristarchi discipuli.cuius scripta&

83쪽

quas ex uno certoque auctore excerpserant ue alij uero passim collectas interpretati sunt,uel ad explicandum propo fuerunt, sui Heraclides Ponticus, qui libros III. λεχων reliquerat, ldissiciles explicatu & dubias continentes quaestiones,

βιι'ομένων orem in . Scripserat enim hos libros, ut huiusmodi qua mones explicandas proponeret Apro&Didymo Grammaticis. Callimachi nota Stephani, Martialis, Prisciani,

Fulgenti j & aliorum testim ijs. Servius ad illa Virgilij

A neid. I. - cur dextrae iungere dextram. GMaioru-haecfuerat s lutatio: cuius rei o Qῖον, ad e, , caussam Varro Callimachum secutuς

exposuit. Ex quibus luiuet Σ--μ G: iri ijs proposita, & adiectas fuisse eorum λώεις, ut videmus in Plutarchi Q ις α problematis. At Clemens Alexandrinus Stromat. lib. V. Lycophronis Cassandram , Pherecydis Syri Theologiam, Euphorionis pocinata, Callimachi αι e ἀι νυγμέωας & scure scripta adserit,usque eo, ut ijs potissimum cXperirentur Grammaticos. Quibus adde Ptolemaei Grammatici φίγγα snam Suidas δε αἱ Dκὼν fuisse scribit. Mouet me inscriptio. ut plurima in eo Opere ἀι νυγμέωας scripta sui ne existimem Clementis quidem uerba suspicionem mihi ini j ciunt in Callimachi άίποις obscuras quaestiones propositas futile, ut in Hellanici λεαμά iis, minus tamen apta άιπων inscriptione, qui bus Dis protrahuntur & soluuntur, & carum caussiae indagantur. Nisi errore lapsus Clemens Callimachi poemation, quod Ibin inscripserat, dicere uoluerit, illud etiam Suidas fui ne scribit Cri δαμενον ές άαφε oti . Multa sabulosa siue μυθικα Callimachum in ἀιδίοις pertractasse indicio sunt, quae ex illis producit Clemens Alexandrinus Protreptico, de studiose excoluisse hanc Grammaticae partem ex Strabonis lib. XVII. discimus. Sane αί2α sunt tam suLLI & quaestio-nzs, quae ad soluendum proponuntur. Multus in ijs Plutarchus.

84쪽

DE POL TMATHIAE CAP. z. 7 tarchus. Nam Lamprias Indice librorum Plutarchi recitat

ρ απικάς. ei ποις βαρβαροκάς. Quae argumenti similitudine consentiunt νοαίμοις, nisi quod cliuersa ratione tractentur. Ipse Plutarchus in Romulo: εν- 3 λεγουα κω D Eω κεκόω τῆς νοιμι μνης ἀιχμη Noote νεκ δ sed , αμοῦλον μνω τοῦ μ επι

c. πις ἀδιοις εἰρηκα δν. Prolixius se dixiste ait in ά Etar, cur sponta capillos hastae cuspide discriminarent, scilicet ut primas nuptias ut & hostis ster conctactas notarent. Intelligit autem κεφάλωα ρωααικἀ , in quibus de hoc Romanorum more agit. Ergo 2α, κεφάλωα uocat. Atque ita ὀκτων κεφαλωων Plutarchi quae extant, facile colligimus, quid in ἀι2οις docuerint. PlutarchuS -ωμ υλῖκω παος Ηονζ μ υρ α γ AH Mυ οις ἀν ῖς εχοι πια υs stili ἀάυn κεφάλωον. . Infinita, inquit, adferre aliquis posset ad hane quastionem. Nempe an melius sit uiuere . quam mori. Deca enim quaestione agit. Ergo minus apte interpres. Semeenta ab a ad hqrus capitis demonst itionem adferre pessem. A nobius αιῖα uertit causialia. Lib. V. aduersus gentes: deemyrteas fas sit inferre uerbenas, ficut suis in ea salibu Frisu Bistas. Vbi malim sequi ueteres libros, qui Plutarchus scri

bunt. Valde enim ignobilis iste Butas. Tironem Tullium de uarijs& promiscuis quaestionibus libros composuiste auctor Agell. lib. t XIII.

85쪽

CAPUT XI.

De Dbulis rerum S locorum: Disiquisitum an equae

Columella. Plinius S Horatius explicati. Candidis a uomj. Candor, λοιμ.προ-rς. καθαρος. Vopiscus emcndatus Tigres uento concipi opimo ueterum ιππομανεν.

mr ποαοι. Dionysij ue Procopii de Euphrate commentum. Eius causa ostensa. De Crathi, alis fontibu essumtis ἄπι et is cintium Olympi S Athos altitudos boli. Balma Dbulose magnitudinis. Παραδοξον

de natura canum. A et p- ' Θαυμα uaris am. Elorcs: Ptolemaei ηεις τω πολυμ α Θριαν κωνη ἰ ο- ρια cuium argumenti. I reo emendatus. Igmenta circa res de loca pro rerum

A locorumque uarietate multa sunt, ut fabulae &miracula rerum incredibilium, aliaque pomtentosa, ut Plinius appellat, mendacia, quae de longinquis & ui compertis nullo ccrto auctore, aut ratione, sed fama adserente prodita,qualia sunt illa,qut Agellius lib. IX. cap.l V. ex Aristaea, Isigono, Ctesia & alijs commemorat. Scythas corporibus hominum uesse item esse homines ριb septemtrionibuι unum oculum ιν frontis medio habentes, alios item hominessub eadem caesi plaga singularia

86쪽

DE PO L TMATH A. CAP. XL stlariae uelocitati : praeterea in ultima quadam terra, quae Albania dicitur gigni homines, qui in pueritia canescant: item Sauromatab, qui ultra Drysthenem fluvium longe colunt, cibum capere semper diuintertiis, medio abstiner . Atque alia istiusmodi pluria miracula, quae apud illum sequuntur, quibus adde Homeri ,- ους, Hesiodi ἡμι, ανας, AElchyli κι-οκεφάλους, Daimarchi, Mega-sthenis, ines archiraliorumque, qui ινλκὰ scripserunt, άνθρω-

λους, νας, σῖ-οκεφάλους, dc Augustini sine capite mortales,

quibus Oculi in peti ore fixi, quos in partibus inferioris AEthiopiae se uidissse ait Serm. XXXVI. ad Eremitas, si modo .is. Augustini est serino. Similia prodita a Plinio, Pomponio Mela, ali jsque auctoribus, quae omnia festam oratione expi dit Strabo lib. IL Huc pertinet uulgatisi a ueterum opia

IVO, qua equas In Lusitania animalem sectum edere arbitrabantur, quam plurimi auctores prodiderunt. Varro de re ru-1hica lib. II. Iu Lusitania ad Oceanum in ea regione, usi est oppidum

Oosippo in montes acro quadam e uento concipiunt certa tempore equae, ni hic Galginae quoquae solent, quarum oua cI άμια anellant. Sed ex his equis νι nati pulli, non plus triennio uiuunt. Idem tradit

Plinius lib. IUX. cap. XLII. Solinus cap. XXXVI. Columella lib. Q. Martianus Capella de Geographia. Virgilius lib. III

Georgicon: Augustinux de ciuitate L ci lib. XX I.; p. V. In GVpadocia uento equae concipiunt, isdem, furtus non amplius triennio auuant. Mirum sane quod scribit Alianus lib. VII. cap. XXVII. Oves ses' obvertere ad uentum in coitu,& ii marcn parcre delitarent, ad Boream,sisteminaria,ad austrum. Varro quidein, do Coluniella ac Solinus seetus equarum ita natos numquam triennium aruum trahere, Silius uero Italicus lib. II I. septem annos uiuere adfirmat. . II si limo si Hinc adeo cum ureplacidum flatusqui tepescit, l. iii L cincubitassemans tacitos grexprostatequarum, i di Di L D

87쪽

Et renerem occultam genitali concipit aura.

Sed non multa dies Fneri, properatque senectus Septimaque his stabulis longisma duciturato. Orta haec opinio uidetur ex illis Homeri Iliad. T. tra

Et sane licet prodita magnis auctoribus, atque adeo ips Varrodncredibilem hanc rcin, sed ueram putet, tamen inteD-ρ δοξα potius & ι ια referendam censuerim, utpote quadnulla ratione nitatur, sed poetico figmento tradita pinione recepta sit. ideo & Eustathius ad illa Homeri uerba, quae adduXimus, ιίδα chri ait, mμους Aiους ri & refert ad Uuμ ιτου λογα ἀπιγμ ον 2περβολίμ. Iustinus quoq; lib. LIV.

In Lusitania equas uento concipere mulsis auctorism proditum, sita huiusmodi fabulas ex equarum fecunditate Ur multitudine gregum natas esita. Sane de auibus negare non ausim, & nota apud

omnes oua θῖύυα siue ut Plato in Theaeteto οἰiεμίδα; de quibus abunde Aristoteles de Historia animalium lib.II. cff. VI.& - δύ-γενε : lib. III. cap. I. Vultures concipere spiritu& nullos nasci mares auctor est Tetetetes Histor. lib. XI I. Horapollo Hieroglyphicon lib. I. scribit Uulturos obvertero. uuluam Boreae ab eo comprimi quasi per quinque dies. quibus nec cibum nec potum capiunt. Duplex autem eorunc genus , horum quidem Oua utilia procreando saltui, illorum uero esui tantum apta. 2Elianus de Animal lib.II cap. XLVI. Plutarch. ρωμου-ς-X CIII. & Basilius Hexamer. Homilia I IX. cuius uerba recitat Michael Glycas Annalium. lib. I. quo argumςnto etiam Origenes aduers Celsum, in adstruenda Christi natiuitate utitur . Naturam. scilicet idem

' ae posse.

88쪽

DE POL TMATHIAE CAP. XL opone in diuersis animalibus f este autem animalia quae sine masculi coitu sucessione suam conseruant,quod &. de uulture adfirmant. Ideoque minus mirum si Deus uoluit Iesum sine maris coitu ex foemina nasti. Lactantius lib. IV. cap. XII. 'uod si animalia quaedam uento es aur concipere omnibu 'notum e f. cur quisquam mirum putet, cum stiratu Dei cui est facile quicquid uelit, vivatam esse uirginem dicimus t Alias quoque aues uento

concipere scribit Columella lib. VI. cap. XXIII. Olympiodorus in Aristotclis. μωτιωρολογικων lib. ἡπι θ βορειοι ασίου εcλμων , ἡμεροις ής χειμ ' ποπῆς α'

Etesia, inquit, pos dies LXX solstitit hisem dirare incipiunt, Sole

in pisicibus domuitium habente, hos Aristoteles Leuconores G. Ornirato appellat. Leuconotos propter aurae tranquillitatem orserenitatem. mpnithias, quod apta ad auium prolem 3 13s enim θirantibus ova pariunt aves etiam sine connubio maris, quia uerum esse ora χίπηνέαια

ostendunt. Ita aptus eis ad facunditatem his uentus. Ista quidem anni tempestate omnia animalia gestire ad patiendum uiter

Non negabo igitur aues sine coitu oua et ηα ιια edere, ea uero inania & inanimatae Aristotelem secuti adserimus,

L et quod

89쪽

sed etiam triennium , imo septennium uitae eXcedere aiunt Z i Quod illorumquoq; opinionem euertit, qui uultures omnes foeminas adfirmant. Deinde ornithias alia ratione appellari scribit Plinius laba L cap. XLV I I. Fauomum Chelidoniam ua-- ut ab hirunssinis usu, nonnulli uero ornithian, uno O LXX aeepost brumam abadae suauium lantemper dies nouem. Columella lib. XII. cap. Id. Cal. Mariti Leo desinit occidere, uentiseptentrionales, qui uocantur Orniibiae, per dies Iriginta essestem, tum cir hirundo aduenit. Vbi merito quaeritur, qua ratione Oinithiae uenti septentrionales, cum aliis Australes. Et Columellae quidem accedit auctor libri de mundo interprete Apuleio: Septentriones ac Zephyri frequentiores sunt Lempestateucris, ornithiae uenti peguntur, A uilonum granu,ex aere prosati minori nisu, nec iugite seuerantiastiritus perferentes. Vbi uetereS libri: nec tugi perseuerantia θiratus per euerantes. At Aristoteles Meteor. lib.. II. cap. V. ustrales Etesias , quos Leuconotos o ornithias uocant,uema tempestate θirare . Etesias diuersae coeli regiones emitatunt Agellius lib. II. cap. XXII. Etesia ex alia atque alia parte caesis irant. ideoque ipsorum portae diuersimode scriptoribus narrantur. ea mente Aristoteles Meteor. II. cap. VI. οἱ θετη πω αῶ - πῖς HU ἀι δυσμὰς οικουαν ά-ρκπων εις Θρασκίοις, -γε mς, δφυρους. Etesias, ait, in occiduis plagis ex Septemtriones utre in Trasitari Argestas ct Fauoniosi, in oriente ex Septemtriombus in obstinos transm grare. Hic est sensus uerborum Aristotelis, cui accedit Diodorus Siculus lib. I. Vitru-uiuslib I. cap. VI. Plinius lib.II. cap. XLII. In Hidania se Asia ab Oilente flatuis Etesiarum , Poto ab Aquilunc in reliquis pam

90쪽

DE POLT MATHIAE CAP. XL. Argus a meridie. Qui locus acumen imperitorum eriugere non potuit, quod tamen ut in eo mercerent minime opus erat. Quis ignorat Hispanis Etesias ab ortu,quod & Strabo lib.III. ex Posidonij obseruatione adserit. Quod in Ponto ab Aqui lone Isidorus lib. XIII cap. M. unde Lucretius: Etesia bra Aquilonum. &. Scholiastes Apollonij Argonaul. II. Pontum petentibus Mesas contrarios durare, quia in illis locis sint Boreales.

intellige his oris obiectas, atqui hoc est, quod auctor lib. de mundo Etesias m Eu kχειν -- της ἀρίμου φερομένων κ bεφυρων. Nisi potius Columellae favoni j verni, septemtrionales, quia scilicet χειριεργοι. Theophrassus-άνέμων - F-

stoteles Mel. II. cap. H. . si ἀμ- bi υ io, Favoni j . scilicet septemtrionales quatenus frigidi & hybernum spurant. Ventorum enim fragidissem, Inquit Plinius, qui a septemtriones rant. Quare perperam uulgus interprotum in illis Horati j lib. III. Ode VII. --- quem tibi canduis nimo resiluentuere Fauonis. candidos,iucundos & gratos capit. Nam Favonij, ut iam docui, qui a brumali conuersione primo uere spirant, minime iucundi. Candidos ergo fauonios, intellige λίκων τους, seu, ut ipse Horatius, albos notos, lib.L ode vii. V