Commentatio de caussis et auctoribus narrationum de mutatis formis ad illustrandum maxime et diiudicandum opus Metamorphosium Ovidianum. Auctore Ioanne Guilielmo Ludovico Mellmann ..

21쪽

esie Hippolytum, quem sorte rediuiuum iam cane rent Graeci, M opportunum erat fingere, Vel propter nomen, quod bis virum Virbius adeoque vitae redditum innuere videbatur, vel propter cognatas quoque sabulas, si cogites ritum religiosum equos a luco herois arcendi. Si autem de Diis in viarias animalium hominumque formas mutatis o hic cogitet aliquis, pleraeque hujus generis fictiones pro re nata allegorice et et mologice instituta ad lusum poeticum spectant, quas accuratius recensere supersedemus, quum quo fructu ac delectu idoneo in iis feliciter versaturi simus non appareat. Nec devorsi in f seu mutatis in Deos heroibus multum disputare attinet; iasiis loquendi non simplex, inter varias caussas admiratio antiquitatis ac magnorum factorum, generis originem resque patrias illustrandi studium, pessima omnium adulatio. Glaucum, g deum marinum Anthedonii suum quondam popularem suisse, hominem maris peritum, aiebant, nec tamen tot de eo fibulae impediunt, quo minus sorte, ut Prorsus si Neptunus, maris .olim symbolum suerit.

III mamorphoses in rebus physicis.

Novam classem, qua plurium metamorphosium origines copulentur, perlustrabimus eam, quae mi FG phasisat rerumfue naturalium obseruatio m

22쪽

nes recte praueque intellectas et institutas complectitur. In quibus pleraque quum essent satis v xa quidem, sed consueta nimi S et vulgaria, eo maxime artificio ab Ouidio collocata sunt, ut ceteris fidem addere viderentur, in his Chamaeleon

Majoris momenti ipsa terrae facies mutata continentis partibus a mari absorptis , nouis terris ex aquis mediis emergentibus, montibus sub fidentibus nouisque molibus exaggeratis; flumina porro cursus et alueos mutantia, hiatibus abscondita denuoque edita in lucem n); sontes intermittentes, Certis adeo temporum intervallis, quasi obturatis iterumque relaxatis faucibus. o Iam vero indicandae sunt origines perversarum opinionum, quae parti m hominum imperit

an hue reseras ditauium Deucalioneum M. I a. v. 244. spectat ad Thessauam v. Apollod. I. 7. I. a. Noti. p. 9l. Cetera exempla sunt in oratione Pythagorae O. Μ. AU. De terris en ieentibus v. Plin. ll. s. . i. sqq. . Ara/h a notissimum est et absurdissimum exemplum D. H. V. s76. Uidetur sabula redire ad nomen eommune sontis Siciliae et alius cuiusdam, qui in Elide aut in Areadia eum Alphe

coniunctus esset. De hoe unicum locum noui in Semianis ad Aen. lli. 69 . Plures sontes Arethusae nominati. sanieri V. X. p. 87. Phoeniciam linguam adhibet. Q sontium intermittentium plura genera notantur. 3 qui ae υνσI hiems aut fluant largius aut exsiccentur. a qui cum a su maris intumescant et residant, omnes, ni fallor, cir littora aut in insulii, adeoque cauta probabili reddenda, quam vide in Trad. do Plina T. l. Remarquos G ID Fotigueri ad cap. Cul. L. il. Harduinus tamen ad li. c. 97. n. 1alantem eiusmodi notauit Leueis M. a mari distantem. 3 qu certis horarum intervallis, singulis etiam horis, vicissitudine patiantur. Et non eodem semper impetu aquas fluere , ne qu.

in sontibus mirum ψ sed quod ad temporum auuti tum εpatum ita fidei tribuendum.

23쪽

a rum in rebus naturalibus inscitia extiterunt, partim sudio auctorum, qui eas enarrarent mirabiliorem metamorphosium speciem adeptae sunt. Rerum autem capita quaedam, et si quid ad Ouidium propius iaciet, perstrinxissse, argumento et proposito nostro sufficere posse videbitur p). Et in hom nibus quidem neque hermaphroditorum neque mutatarum in viros mulierum portenta

sabulosa et suspecta habuisse veteres, vel ex Plinio et Phlegonte Tralliano diScas, utroque suae aetatis exemplum ceteris adiiciente q). Iphid adeo apud Ovidium r), qui beneficio Isidis tandem sua potitur lanthe, non ad aliorum tantum exemplorum similitudinem confictum esse, sed, mutatis nominibus paucisque aliis, veram historiam narrati, quae apud Phaestios in Creta insula nouis quibusdam sacris caussa suerit, eae Antonino Liberali apertius intelligitur. Num in sabulis de Tiresia s) similiter physica ratio spectanda sit, alii Viderint, mihi salistem, ex quo nasci illae potuerint, aliaS non Occurrit.

m Ne tamen auctoritate carerent, quae ad meum sensum in his rebus constitueram, rogavi illustrem BECI MANNUM, ut adseuerius iudicium ea revocaret ἔ cuius Viri me exportum effeta. cilitatem, grato animo praedicandam, adspersae eius annotati nes, quibus nonnulla melius constituuntur, indicant.

Plinius Vll. e 4. Ex feminis mutari in maras non est fabu- Io m. I a in Africa vidi mutatum in marem mutiarum aio L. Cossietum civem δέ saeritanum. Phlegon περὶ Θαυμασιων ς. 9- τοῦτον καὶ αυτος ἐθεασάμην ἐν λαοδικεIκ τῆς Συρίας tempore Traiani) vide nox. Harduini ad Plin. l. e. Exemplum recentius suggerit Ill. BECKΜΑNN in Iourna des Savans 1692. p. 373. M O. M. ix. s. es. Ant. Lxb- 7. λευκιππος.

24쪽

2s Vt ne vero probabilitas deesset illorum opi

nioni, qui animalia ex limo gigni crederent, ipsum adeo NiIum t , propter murium numerum post inundationes adauctum v , exempli loco citare in promtu fuit. Omnino quod in nonnullis animalibus veri propagationis modi obseruationes sugerent, ipsi Philosophi, tamquam in re eL plorata, miraSeorum origines recensuerunt x . Ranae Ouidiogenerantur ex limo I ; alias imbribus etiam concreScere creditae. Quid autem, ex putredine et humoribus efferum scentibus viva corpora nasci, quamdiu ipsa eXperientia in minoribus saltem animalculis docere visa est 2 Nec tamen non miramur veterum opinionem de apibus ex cadaveribus boum ab procreandis. Nam si dicas, quod speciosum est, odoribus appositis examina allici. potuisse, exploratum est, apes auersari cadaue-Ta. Et sane multum abest, ut persuasum habeas hunc morem apeS reparandi ainissas umquam in usu

o Ο. Μ. l. 4aa. . Diodorus Sic. init. l. I. κὶ Aristot. H A' V. I9. nascuntur animantia ex aquis et limo, ea rore in inliis, ex lignis, calore solis et vento adiuuante, en

nive adeo et igne. id ου Is orae δέ πάντα τα ὀτρακωδη γίνεται αυτοματα ἐν τii ιλυι et Vi. is. αφυαι, Pisciculis immenta mulaitulline aqcias implentes, εκ τῆς ἰλυος καὶ ἐκ τῆς αα μου G o. Μ XV. 37s, Notum es muta ranarum in paludibus I Us

mosi a exeludi FG tepidas pluvias, nee minus Iar e frem anarum iam Perfecta metamorphos totis agminibus e aquis emigrant, νι ν Iste imbribue n ei siueiantur m. BECVMANN. - Ranis pluit: hinc Aelianus: βατρά-ll. n. Plin. X. c. 67. 16. Pleraque coeea et occulta origine proueniant, etiam in quadrupedum genere, sicut Sala mandra animal lacerti figura stellati, numquam nisi magnis im-hribus proueniens et seretiitate deficiens.

25쪽

primum iniecit, cetera ornamenta poeticis studia is a) deberi manifestum est. Monuit Illustris BECRM AN N, probabile sibi fieri, qnod scirent apes

ex vermibus transformari, vermeS autem in Cadaveribus gignerentur, ex his ipsis apes fieri creditas, seu quod pleraque insecta eodem modo nasci ignorarent, seu quod eorum insectorum , quae eXCadaueribus nascerentur, figura similitudinem apium referret ScimuS praeterea Simsonem Ηebraeorum ex sceleto leonis exsiccoto b 9 fauos et mel Ia recepisse, et vel eiusmodi experientia, haud rara sorte iis locis, quae apibus silvestribus abundant, suffecisse videtur ad opinionis Commentum, eX ipsis cadaueribus apes excludi. Hinc miraculorum

amore error multiplicatuS est, ut vespas et crabro

nes o ex equis procreari luderent, ex asinis scar haeos, nam haec insecta ad apium genus accedunt, iisque adeo similis origo assignanda erat. Scarabaeus nimirum intelligendus, qui μηλολονθης dicitur Aristoteli H. A. V. I 8. de quo Plinius: fodiunt ex eodem g nere rutili et praegrandes scarabaei teII νem aridam favosque paruae ac si lutosae modo spongia ae medicato melle suunt. Habet Ouidius tritum illud de vrsarum catu sis c lambendo efformandis; memorat maenam e alterni S annis sexum mutare dictam, ex eo scilicet,

quod

Plinius Xl. ao s. aI. praecepit, eadavera seu ventres bubulo rerentes cum cum fimo Obrui debere, et Virgil. loco omnino clauso caesum iuuencum exponendum. Omnium ineptissime narrat Antig. Caryst. in Aegypto sepeliri boves cornibus supra terram eminentibus , quae si resecueris, evolare .pum e

mina,

M Iudie I . 1. revertitur Simson ad eundem laeum Post anouum spatium.

26쪽

quod propter formae aliquam ambiguitatem simul mas atque semina videretur; Tarundum negleXir, quem alii f) omnium locorum, in quibuS degat, colorem pilis induere narrant. Non habeo, quod dicam de anguibus ex Dina dors hominis mortui' enascentibus ξ . Caneyi vero quod mutari in scorissiones dicti sunt, ad certum genus cancrorum et scorpionum spectat: cancri quidem intelligendi, quos παγήρους vocabant, quod in asperis locis πάγωο cim ca littora degerent; scorpii vero figura iis valde similes itidem in littoribus reperiebantur. Iam habes ipsam figmenti caussam. Ornamentorum Ua-xietas pro exemplo esse possit. Nicandro igitur cancri illi, si in terram extracti insidias piscatorum senserint, foramina et latibulas quaerunt, inque iis moriuntur, mortuis ex corporibus scorpii fiunt. Non satis intelligi puto Nicandri locum si): τους

αλος ἐξερυουσι δελάτρεες ιοι βολῆες, Αντικα ὀ 'ἀγρευθένατες ἐνὶ γρωνς σιν ἔδυσαν Nυοδόκοις etc. nisi memineris ex Aeliano 0, cancros istos musicis accentibus et sonorum suauitate ex antris suis in terram allectos in sicco capi potuisse. Secundum Plinium fit metamo phosis Sola cancri sidus transeunte. Mirum, quo modo extiterint Ouidiana: chelas cancro demendas, corpus sub terra occultandum, sic scorpiones ena

c O. Μ. XV. 4o9. Plin. Ulli. ε . error iam ab Aristotele detectus

et refutatus.

D Plin. Ulli. 34. Antig. Caryst. alii. Cervinum genus, ex quo est Tarandus. Pro aetate pilorum colores mutat apertius ἔ hinc fabula adornata cf. illustris BEGΚMANNl Comment. de anima tibus Germaniae anιiquas in Bia Aings morit siten Nontinae aus Rus ana.

27쪽

addit, nasci etiam scorpios ex Ilvis stuirtius, forte quod ibi lubenter delitescant; eodemque modo Aristoteles 0 eos nasci dixit ex si tymbrio, herba in littoribus m) frequenti; cur itidem ex crocodilis mortuis n) procreari crediti sint, certa velligi a

non inueni. Si quis Phoenicem o. aue in tot miraculis celebratam circumspiciat, ea primum auisDmbolicum quid fuit; sed etiam pro vera aut nonnumquam vendita, ut Herodoto et Romanis quoque, notante Plinio. Aues, quae voces aut col res mutent pro tempore, AristoteleS recenset Η. A.

VII. 40. in his est Iuscinia, quae in italia duplici adeo nomine insigniatur, ῖ item ιυπώ. De cuc Io fabulam vel hodie vulgo probatam confuse na rat et explicat Plinius X. 6. II. multo melius Ari

- quod colligo ex cap. Ull. lib. de plantis. ocimum, quod odoris fragrantia scorpiones ex propinquo alliceret, generare eas dictum. v. Plin. XX. s. 43. oi tradit hoc Antig. Car. ex Archelao Aegyptio, qui erat τρυ

μένων. Si legas eiusdem epigramma de anguibus ex spina dorsi hominum mortuorum nascentibus servatum ab eodem Antigono, intelliges hos scriptores studiose quasi aenigmata locutos esse, quod omnino in hoc genere. tenendum. Scorpiones sane ipsa ea uera erocodilorum non inhabitarunt, sed tortasse exsccatas eorum exuuias, ut omnino latebras amant. O. M. XU. 39 t. illustris G ATTERER in altera Commentationum, quibus Theogoniae Aeqνμιiortim lucem accendit, mythi quoque de Phoenice rationes ex cyclis et periodis Aegy- Ptiorum explicat. vide Commentati. Soc. GOtt. T. VIl. a. 14

et 1 F. P. sa. sqq.

28쪽

stoteles Η. A. VI. 7; scilicet colorem mutat cuculus et accipitrum cuidam generi pennis fit si in illimus, neque utitur notis clamoribus, quibus iacile dignoscitur, nisi certo quodam anni tempore. Aues

ex nigris albae fiunt frigidis zonis Aristoteli H. A.

In narratiuncula de Pyramo et Thisbe morus sanguine adspersa baccas dehinc atras edit, antea candidi coloris fructus proferre solitast . Sed non opus est aduocare physica in notionem de duobus

mororum generibus; neque enim figmenti ratio sic melius constat, et valde dubium esse monet Illustris ΒΚCΚMANN, an morus haecis albis, qua bombyces vescuntur, illis iam temporibus innotuerit. Habes analogica quaedam in coruo q), qui eX candido a ter factus dicitur poetis, et in fontibus amaris Nessi demum cruore aut tu tris Proetidum vitia tis, Ceterum in plantis et arboribus eaedem olim mutationes obseruatae, quibus hodie paulo plura exempla adderes. Scilicet eas cultus et soli diuersitate mutari in melius aut degenerare, et quod ars per secerat, amittere. Sed et hoc peruersae observationis apud Aristot. de plantiS C. T. φλασὶ παλιν, ως ὁ σιτος καὶ τὰ Li νον μεταβαλλοντM ἐις ετερον ἐιδος, in herbas scilicet; a quo nec vulgi nunc opinio abhorret, quoniain sane herbiffruges corrumpuntur m Mireris

saneae et Ioco adsuetae, quotannis mirisca augentur, nis emediorum curam fodiara adhibueris. Eos vero ex iris fruments degenerante oriri vetus es oyinio, cui fauebasidia . qnsa plantarum cuParum prurimae, β qtita ex euuia remittas, ad naturalem mediocritaιem re eunι. lli. B E C Κ-

29쪽

reris recentiori etiam tempore illam lit m de m laudis frumentis serio agitari potuisse. Horem, qui ter die colores mutaret, nominat Antig Carystius. Ex aquae vero miraculis multa huc pertinent. Aquam mutari in Iapidem, seu potius, lusu poetico, bibentium uiscera lapidea reddere, quomodo dixe rit Ouidius s) nemo non intelligit. Fons Albamaniae t) lignum aut sarmenta et reS aridas incendere dictus est. Si de naphtha cogites aquis innatante , reS non sati S plene tradita, nam ea ipsa arserit anie necesse est, quam aliaS reS incenderet, neque enim alimentis meris ignium admotis naphtha incenditur, nisi sorte flammae simul principia adsint, ut in sace modo extincta -- Mira etiam visa est natura fontis in luco ad templum Ammonis v in Africa. Interdiu enim frigidior, noctu inca

ι D. M. XU. 31 I. De hoc sonte equidem pro nune Iare quidquam non ausian et breuiter recensebo ex Antiq. Cur sis, 163 Sati tona in Paradoxolegom. de flum. Lucreιio Vl. 874. sqq. qui hus ad iudicium forte ubi possis. Aqua ipsa sontis est petis

Avam tamen admotam s. ς ρυγανα ε αλλο τι των τοιουτωνὶ ncendit, flammamqus excitat. Saepe hoe fit Lucretio ι movi dio, poetice, minimos quum Iuna recessi in orbes. Aquam Ipsam arsiise , i. e. revhtam, non additur, sunt, qua ' aeon adomittera videantur, maxime in Lueretio. Similas fontes sunt,

quos laudat Plinius il . t . in υνκiis stiper sokιem frigidum expansae ν sex incenduntur , et ibidem fons Iotiis Dodoneus Reem extirictam incendisse, incensam extinxisse dicitur. Lucretius sontem Dodoneum cum illo inhamantas eonfundit. Item stupa illi et taeda eodam sonte incenduntur. ad D M XV. 3M. Sle in ceteris quoque exemplis ver; tas eo redi quod Plinius obseruat, omnes fonres ae ea quam hieme esses Wwid1-es. scilicet ad sensum nostrum. Eodem spectat. quod Herodotus it. 61. de erocodilo narrat, eum noctu in aquis de ne quod sta sit testidior terra inscida et frigoribus aeria n. καὶ

30쪽

3 Iluisse dicitur; caussa tamen mutationis non in ipsa

aqua, sed in circumsu si aeris temperie, quaerenda, praesertim si noctes in regionibus Asrieae frigidisssimas, aestum dierum flagrantissimum cogites. Adstititium vero in sonte illo, quod alii calidum simpliciter narrant noctu . sed die frigidum fere ad glaciem, sic Antig. Car. ἔ alii frigidum interdiu simpliciter, noctu vero seruore ebullientem, ut ipse Herodotus - Facile credimus, ubi sontes laudant variis velut medicinis temperatos, qui vel torporem bibentibus facerent, vel hilaritatem, adeo que, ut cum Ouidio dicam, ad ipsum animum immutandum vim habere viderentur. Verba tamen, quibus illi effectus indicantur. nimis interdum poetica. Notus lancestius amnis inebrians vel ex oui dio. x Ab emios reddidisse bibentes Clitorium sonistem νὶ legimus. Secundum Plinium IXXX. I 3. Eudoxus vinum in taedium venire ait ei, qui bibae ex Clitorio fonte - Theopompus inebriari sale iis sontibus, quos diximus inter quos et Clitorius . Adeoque quum idem sons et inebriare et abstemios reddere dici potuit, lusus poeticus aperte intelligitur: abstemios reddere aqua dicta est, quae tam amoeno esset sapore, et tam iucundam faceret hilaritatem seu ebrietatem, ut, qui assuetus ei fuerit, vino facile careret, seu nollet amplius vino vii. Mere poetica sunt, de sonte Andigro, O. M. XV.α8 I.

at Ο. M. XU. 729. aquae erant acidulaesee τἰtruo. Vill. l. lanaa. de Psine T. l. p. 3I . citantur recenti res obseruationes de sonte vinoso. Aliud exemplum est apud Antigonum Caryst. 36 . si in sontem aliquem vini colitum insundas, serirυκρατον το ποτον.