장음표시 사용
151쪽
cum non definiverit, quo id tempore factum sueis
tit, multi existimant, Omnes minores ordines una cum Subdiaconatu , ProCedente tempore, Eccleariam instituisse a . Verum enm initio Diaconorum partes essent, quae labentibus annis minorum clericorum propriae esse Coeperunt, recte sentiunt, qui minores ordines origine sua, hoc est quatenus Diaconatu comprehendebantur, ad ipsam hujus o dinis institutionem reserunt. Tum quod Diaconi pares non essent omnibus his muneribus obeundis, Ecclesia veluti partes quasdam ex Diaconatu de Cerpsit , ac pro singulis Proprios ordines insti
r Seis. 23 eap. 2 de Sacram. ora. Σὶ Disputant inter se viri docti, num minorum or dinum origo ab ipsis Apostolis sit repetenda . Amrmant Baronius ad ann. num. 88 tom. I paga 3I3 edition. Luca I738, & Bella inus de Cierie. lib. I eap. II
' seq. pag. 122 π seq. tom. 2 oper. ed. Venet. IT 2I ἔnegant Morinus de saer. ordinat. exerc. I num. 3 Card.
Bona Rer. Lituta. lib. I cap. g. 17 rom. 2 p. 26sed. Augusta Taurin. an. 17 9, Cotelerius in Constit. Apostol. lib. 1 cap. Is num. I 3 pag. 2 I vom. I edit. Amsteladami I Ση, Goarius in not. ad Eucholog. Grecor. p. 23 8, Iuvenin. De sacram. dissert. 9 quast. 6 cap. I s et diserte Amalarius De osse. eccles. lib. 2 cap. 6 ira Liblioth. N. tom. I 4 p. 97 ed. Lugdun. , P. LombardRS sent. d st. 2 , D. Thomas supplom. pari. 3 quait. 3 Tart. 23 tradunt eos post aetatem Apos .olorum 4b Ecclesia suisse Institutos. Vide Arcudium Concord. Ecel. oecident. π Orient. lib. 6 cap. 9 pag. N 6 π seq. ed. Paris. I 679, Emanuelem a Schel trate Autior. Conc. restitui. can. I Oc. 27 rt. 2 p. y I9 ed. An tuerpta 16SI. Benedictum XIV. De Synodo Disores. lib. 8 cap. 9 9. π seq., qui remeXpendunt, en gratis argumentis, quae ab utriusque Sententiae dosensoribus proponuntur. Sane Cornelius Pontifex, qai medio III. sa culo vitae usura fruebatur, Singulos il- los. ordiaes di,ti actim recensuit in epist. 9 ad Fabium Antiochen. num. 3 col. Iso apud Coustantium epist.
152쪽
Poti . cum de NovatIano disputans, ignorabat
inquit unum Eliseopum esse oportcre in ecclesia catho
Iica , in qua tamen sciebat Presbyteros quidem esse qua ruor, . quadraginta, septem autem Diaconos, totidemque Subdiaconos , Acohthos duos cir quadraginta Exorcistas, e r Lectores cum Ostiariis set. Sed non idem semper ubique in antiqua Ecclesia minorum ordinum numerus fuisse videtur . Nam Aactor epist. ad Antisthenoi, quae Ignatii nomine circumsertur apud Cotelerium M. Apostol. rom. 2 pag. Io 7, itemque AuCtor Canonum Apostolorum can. 1, Auctor etiam Constitutionum Apostolicarum lib. 3 cap. II Ur lib. 8 cap. 28 uterque apud Cotelerium loc. cit. pag. 4 8 pag. 287 I s cum minores clericos memorant, nullum de Aeolythis verbum . faciunt ; quin Auctor ep., quae Igratii nomen praeseseri, medios inter Ostitatos, atqae Exorcistas Constituit Laborantes , quos Apostolorum canones, atque Apostolicae Constitutiones omittunt. Clericatus initia 4nterdam a Lectoratu facta constat ex Stricio ad Himerium ep. I c. s est. 633 S Zosimo ep. 9 ad Hesychium col. 97I apud Coustantium, Cypriano epist. 2o par. 2o8 ed. Amstelois m. 17 , Paulino de S. Felic. Nat. 4 vers. 8 .eos. 3 9 red. Muratorii Veron. I 736. Lectores in Ecclesia Alexandrina nullo discrimine, uti loquitur Socrates lib. 6 e. 1 1 pag. 2 96 ed. Iesii Cantabrigia I is, sive ex fidelibus Capiebantur, sive ex catechumenis , qui certe clerici non erant, & interdum quis ex Lectoratu Statim ad Diaconatum evehebatur, Socrates lib. 6 eap. 3 pag. 3I 2 edit. cit., Palladius in vit. Chrysostomi t. I 3 opp. Chrysost. p. Is N I7 M. Monifauconi Paris. I 738. Huc etiam Spectat Gregorius Turonensis Ust. lib. 4 eap. 6 eoI. r sed. Ruinarii Paris. I 699 , apud quem Cato Presbyter,
omnes numerans clericatus gradus, in quibus versatus fuerat, memorat tantum Lectoratum, Subdiaeonatum, Diaematum, Presbyteratum . Vide Arcudium De Concord. Eccles. Oeeid. Or Orient. lib. 6 e. 9, Morinum De Sacri Ordinat. pari. 1 exerc. II cap. 3I Thomassinum Veter.es' nov. Ecelet. diseiplin. pant. I lib. 2 cap. 33 n. Io, Martentum De antiquis Eceles. rit. tom. 1 lib. I c. 8 v. 19 es' seq. edit. Venet. I 763.
3ὶ S. Thomas Supplem. 3 parri quati. 37 art. 2.Vid. Salam in notis . ad Bonam lori rit, pag. 3 6s e
153쪽
f. XXX. Summus inter minores Cleri cog grais dus est Acolythorum, qui ita dicuntur, quasi apparitores, & pedissequi Episcoporum I). Eorum munus est Ceroserarium ferre, Ecclesiae luminaria accendere, vinum, & aquam ad Eucharistiam Subdiacono ministrare ca).
si) Acolythi quasi perpetui testes erant, & Comites Episcoporum; & hinc magna erat eorum fides. Erat autem in Ecclesia Romana major Acolythorum, quam aliCrum Separatim minorum Clericorum numerus, quoniam
illorum plura erant ossicia, & vero alii dicebantur Palatini, qui Summo Pontifici inserviebant, alii Stationarii, qui in templis aderant, in quibus Stationes celebrabantur, alii Regionarii, qui nomen ducebant ab Urbis Regionibus, in quibuS cum Diaconis munus suum exerCebant. De Urbis Regionibus, deque Stationibus late agit Mabillonius Muscum Italis. rom. 2 Oia. Roman. I. pag. 3es' Comment. in eumd. ordin. n. s p. XXXI. Paris. 1689. Consule etiam Fratres Ballerinios in S. Zenonem lib. Atraci. 67 not. I p. 273 t. I ed. Augusta Vindelic. 17 8. Olim etiam Acolythorum erat ossicium Dominicis diebus Eucharistiam pcr Titulos ad Presbyteros missam deferre, uti constat ex Innocentio I. epist ad Decentium Episc. gub. cap. s apud Coustantium col. 86o, atque eNUsumdo, & Martyrologio Romano ad diem I s Augusti In vita Sancti Tharsicit Acolythi, qui eum qnodam die
deferret Christi eorporis sacramenta, nec vellet ea discutientibus prodere paganis, tamdiu est fustibus, e lapidibus ab eis maceratus, quousqtie exhalaret spiritum. Quin etiam ipsam Eucharistiam Pontifici ad altare procedenti praeferebaiar in capsis, quas tenebant apertas, uti recte observat Mabillonius in cit. Ord. Roman. p. XXXIX, dum Pont sex sancta adorasset, atque ex eis particulam assumi jussisset, in usum sacrificii, good mox ab ipso celebrandum erat . Finito autem sacrificio saccul OS ad confringendas in Missa obIatas consecratas portabant , easque Sacerdotibus confracturis exhibebant ; ideoque in sua ordinatione Sacculos ab Episcopo accipiebant, ut illud eorum ossicium designaretur . Partes quoque erant Acolythorum manu tenere tum fistulam, per quam fideles Christi sanguinem ex calice hauriebant, quamque trade
bant ministro calicem geotaeati, cum illi Christi .εansub
154쪽
nem ebibebant; tum patenam supponendam ori illorum, qui Eucharistiam accipi bant, ne quid ea in terram delaberetur; prinerea scribere nomina baptizandorum, & su Sceptorum , & 4ignare catechumenos in Scrutiniis, iisque manus imponere & symbolum pro infantibus recitare, quae omnia late explicantur a Martebio de antiqv. Eccles. ris. tom. I cap. 8 Art. 8 p. I9. ed. cit. Σὶ Acolythus eum ordinatur , inquit Concilium Carthaginense IV. can. 6 apud Labbarum Concil. eom. x col. I 37 ed. Venet. 77o6, ab Episcopo quidem doceatur , qualiter in ossicio suo agere debeat ἰ s d ab Arisehidiacono accipiat cero ferarium cum cereo , ut ociat le ad accendenda luminaria mancipari s accipiat Gr urceo sum vacuum ad suggerendum vinum in Eucharistiam
g. XXXI. Proximum tenent lo um Exor Istae, quorum est daemoniacis manus imponere, malosque spiritus ejicere. Quae sunctio communis olim erat omnium pene Christianorum, quorum adjurationibus dueniones urgebantur i , Sed cum haec depel lendorum daemonum facultas, aliaeque gratia gran3 data, quas Theologi appellant, in illis nos entis, Ecclesiae initiis passim a Deo fidelibus Concessae, Ecclesiae statu deinceps Constituto, desiissent vulgo attribui, quod pervulgatus earum usus minus necessarius evasisset, certus ab Ecclesia D tus est in Drdo Exorcistarum ca). Hodie ad malos spiritus adjurandos Sacerdotes adhibentur.
Σὶ Exorcista non ordinatur, inquit Auctor Constiti Apostol. lib. 8 cap. 26 apud Cotelerium ra. Apost. t. t pag. 4 I s ed. Amstela mi I 724. Haec enim certaministlaus pendent a libera, . bona voluntate, a graia Dei per Christum, adventu Spiritus S. Verum hoc loco non de illis agi videtur, qui ex officio, ac Ni ordinis Exor istae munus eYe ccbant . Celebre aulcm est ill ad Tertulliani Apolog. n. 23 p. 1 ed. Rigalair Paris. I 63 4, qui ita ethnicos compellat: edatur hie aliquis sub t/i-ιunalibus vestris, quem damone agi constet . Iustu a
155쪽
quolibet raristiana loquἱ υἱνἰtus siti, tam se damone confitebitur de vero, quam alibi Deum de falso . Huc
etiam refert Origenem eontr. Cels. lib. 7 n. r. I p. 696 ed. Mauris. Paris. I 733. αὶ Medio II. saeculo Exnrcistas inter minores Clericos numerat Cornelius Pontis. in est. epis. ad Fabium; Ee IV. saeculo Laodicena Synodo ean. 26 ex interpretatione Dionysii Exig. tom. I eol. I s s eollea. Labbaied. Venet. Statutum est; quod hi, qui non sunt ab v seopo ordinati, tam in ecclesiis, quam in domibus exorci re non possint. Ritus in Exorcistae ordinatione servandos describit Concilium Carthaginense IV. ean. 7 loc. cit. Primum exorcistae curabant, ut energumeni maximam diei partem in Ecclesia versarentur, tum eis omni die manus imponebant: quae omnia patent ex ipso Concilio Carthaginensi IU. ean. 9o 9I 92 Dc. cit. col. I ε .
g. XXXII. Lectores sunt, qui ex sacris libris aliquid in ecclesia legunt ci . Quare olim apud
eos sacri codices servamantur, & saepe ethnicis eos postulantibus ab Episcopi responsum Constat: scri
pturas Lectores habent ca . Legebant autem e pul- Pito, Sive suggesto, & antequam initium lectioni facerent, silentium a Diagono indicebatur verbo:
i) Concilium Carthaglaense IV. eau. 8 loe. indici S. Dan. Chrysostomus Hom. 3 in II. ad Thessat. cap a. num. 4 pag. s 27 tom. II ed. Monsauconii Paris. I73 , S. Augustinus serm. I 3s tom. s opp. col. 989 ed. murin. Venet. I73i, ubi de Evangelii lectione Lectori commissa. αὶ Baronius ad anno 3o3 n. 7 Ia I 3 t. 3 p. 339,
3) S. Iom. Chrysostomus Hom. Is in aci. Apost. n. s t. 9 p. Is 9 ed. Monifaueonii Paris. I 3I Lectoris munus Saepe etiam Presbyteri, & Diaconi exercebant, ut ostendit a actor Constit. Aposn lib. 2 cap. 17. apud C telerium M. Apostol. tom. I p. 26s, & S. Hieronymus ep. Iq7 Ad Sabinian. n. 7. t. I eol. Io 8s ed. Vallarsiis quin etiam eodem se munere fungi dicit S. Augustinus sem. 3s6 σ362 e. 21 col. I 38ν 'I432 ed. Ren. I73I,
156쪽
ac Metomenus Ustor. Eceles. lib. 7 e. I9 t. s edit. He. Valesii testatur, quod alicubi in praecipuis festivitatibus Episcopi legunt, ut Constantinopoli primo die paschalis ,
festitatatis; quod sua etiam aetate factum scribit Nicephorus Callistus Eccles. Histor. lib. I 2 e. 34 p. 293 t. r.ed. Paris. I 63 o, addens praeterea , non solum die Paschatis, sed etiam Kalendis Ianuarii Patriarcham Constantinopolitanum in Ecclesia Evangelium legere consuevisse. Confer Fratres Ballerinios in S. Zenonem lib. I tract. Is non I p. 99 t. I ed. Augusta Vindelic. I 7s 8.
g. XXXIII. Postremum denique locum o cu pant Ostiarii, qui, acceptis Ecclesiae clavibus, aperiendis, claudendisque januis, & arcandis infideILbus, atque excommunicatis praeficiuntur cr). Η die Ecclesiae lares passim laicorum Custodiae Com mittuntur. Iamque ante tempora Conditii Tridentini sanctorum ordinum a Diaconatu ad Ostiari tum functiones pluribus in locis fuerant intermissae, quas propterea Concilium revocari in usum juxta saeros canones jubet ca).
1 Ostiarios ab Ecclesia institutos ea praesertim de
causa putat Bingliamus Orig. Eccles. lib. 3 c. 6 g. 3 t. a. p. 37 ed. Haia Magdeburg., ut saevientibus ethnicis adversus Christianos stata conventuum , & precationum. tempora indicerent. Exteriores Ecclesiae portas Hostiarii,
Portas Sanctuarii Subdiaconi custodiebant, ubi nulli erant Ostiarii utrasque Subdiaconi obtinebant. Saepe etiam Ostiarii vocantur AEdilui, atque ita S. Paulinus Nolanus
v. I ad Severum n. Io col. 7 ed. Muratori Verona II 35
Ostiarium vocat: non testor, inquit, ipsum quia es' ab AEditui nomine, γ' oseio optavi sacram incipere serviaturam . Quo ex loco intelligitur, etiam Paulini aetate Ostiarii munus primum clericatus gradum fuisse . Ostia .rius eum ordinatur, inquit Concilium Carthaginense IV. can. 9 Ioc. cit. col. I 38, tradat ei Episcopus elaver Ecclesia de altaris, dicens : sic age, quasi redditurus Deo rationem pro his rebus, qua his clavibus recluduntur. Luculentius explicat Ostiarii munus Isidorus Hispalensis ean. I di in ad Ostiarium, imuit , pertinens
157쪽
claves ecclesia, ut elaudat, 'r aperiat templum D/I er omnia, γε intus, extraque custodiat - fideles σecipiat , excommunicatos, re infideles ejiciat. Quod di in ita intestigendum est, quasi infideles, haeretici, Judaei in Ecclesia versari non possent, cum divinum vel bum nunciabatur, aut cum aliquid e sacris libris recitabatur .. Nam eo tempore ipsis in Ecclesia adesse licebat, uti
1 Concilium Tridentinum sess. 23 cia I 7 de reforis.
XXXIV. Atque hi sunt quatuor ordines
quos minores dicimus, reliquos tres majores appellamus. De simplici tonsura quaeri solet, nuin ea crdinibus adscribi debeat, qua de re inter Cano-nistas atque Theologos magna Controversia est. Certe qui tonsura donati sunt , vere inter Clericos recensentur, & ideo eorum utuntur privilegiis, .uti demonstratum supra est, atque iis Praesertim, quae fori, ct canonis nun 2antur. f. XXXV. Non unum inter majores, mino. resque ordines discrimen intercedit. Majores Clerici omnino castitatem servare coguntur I), hahentque onus recitandi divinum ossicium aut pu
blice in Ecclesia, aut privatim. domi ca), ct qui
illis initiantur, habere debent ex beneficio, aut ex paterna haereditate, α patrimonio unde honeste v-
er seq. col. 629 π seq., ου' ep. ad Episc. Afris. n. 3 col. 6ss apud Coustantium ep. Romam. Ponti c., Inn centius I. ad Victric. Rotomag. num. 12 apud eumdem Coustantium eol. 7s 2 , Leo M. ep. I col. 687,er ep. 367 Respons. ad inquisit. III. eo I. ΙΑΣΙ t. I ad. Baliaris. Vide Thomassin veter. π nom. Eccles. discip. par. I lib. a e. 6I Quaestio autem est, num maiores Clerici ex voto, an polsus ex lege Ecclesiastica castitatem servare debeant . Obligationem hanc ex mera m .
158쪽
stitatione Ecclesiae continentiam praecipientis repetunt Sc tus dist. 37 qirast. unic. g. dico igitur, Ioam. de Lignano de clerici Conjug. cap. 2 Gulier. quaest. Canon. lib. 2.c. 7 n. 4s, Ualent. , de Calib. e. 2 paulo post princip. contra vem eam ex voto, quod sacris Ordinibus adiunxit Ecclesia, oriri arbitrantur Caletanus in opusc.
tom. 1 tract. 27 quaest. un. g. quoad secundum: waldens. de Sacrament. e. 66 n. 2, Bellarminus contromtib. I de matrim. e. et I paulo post princip. g. impedimenta opp. t. 3 p. 662 edit. Venet. I 2I, Sarichez de matrim. lib. 7 d. 27 n. Io. Aliique complures. Synodi Tridentinae Patres de hac evolvenda, defiaiendaque quaratione minime laborarunt ; & Cardinalis Pallavicinus Hist. Concil. Trid. lib. 23 e. 9 n. 1 ad rem hanc resere, Sedis Apostolicae legatum Ostum voto suo declarasse, quod SP nodus can. 9 sess. 1 haud voluerit, definire, caelibatum sacris Ordinibus adjunctum ex ecclesiastica lege proredere, cum nil ea de re disputatum a Patribus esset, sed taenium damnare Lutherum suis ipsius verbis ita conceptis ab eo: Non obstante lege ecclesiastica , vel voto. Confer qui ea de re late disputant, Schmalzgrueber jus. eccles. univers. lib. 3 tit. 3 par. I n. 28 , Taurentum For. Eccles. lib. 3 tit. 3 quast. I, & Amortium Theol. Tract. de sacram. Ord. g. a 4 quast. I n. 3. i) Cap. 1 G 9 de celebr. miss. 3) Cap. 16 er 23 de praben. Conc. Trident. sess. 2 I
g. XXXVI. Soluti sunt his oneribus minores
Clerici; verum Cum ineunt matrimonium, sive ibIud ratum sit sive Consumatum , sive vires ha heat , sive iis careat, modo consensus clerici non desit, non soIum impares fiunt ad eccIesiastica beneficia obtinenda; sed, quae habent, etiam amit
tunt si , quamquam recuperent quidquid sorte Ε clesiae dederunt e patrimonio suo ca).
159쪽
Isasuram, vestesque clericales deserre, atque aIleui Ecclesiae mandato Episcopi servire debent ca , veIcum ejus venia in Clericorum seminario, aut in aliquo probato gymnasio versari, quasi in via, per quam ad majores ordines perveniant D. Qui
tonsuram, & vestes deserii ere Clericorum, ad latis cum judicem vocari possunt; verum si, velit Episcopus , eos vindicare potest, ut adversus ipsos
judicium exerceat 4). Atque illud quidem fori
privilegium obtinent non tantum clerici caelibes , sed etiam qui uxorem habent, modo unicam, eamisque virginem duxerint, adscriptique ab Episcopo alicui Ecclesiae sint, gerantque tonsuram, & Uestes clericales 5 .
si in Quaesstum est, mim ClericI, quI tonsuram, ve atesque clericales abiecerunt, non tantum seri, sed etianr uonis privilegium amittant , ac praeterea beneficium p. Odoardus; Sc eos tantum seri privilegium amittere, non item cetera, definitum est, uti testatur Giraldus postf. Iur. Pont . par. 2 secl. 93 pag. 939 S' 9 o. Neque vero ut hujusmodi clericis siri privilegium ad matur, monitione aliqua opus est, cum ii statim cadant jure suo Innocentius XIII. Constit. Apostolici ministerii g. 8 t. II Bullar. Roman. ult. ed. p. 26 , quam constitutionem confirmavit Benedictus XIII. Consola. In supremo 3I pag. 3 so eod. Bullar. Ioc. cit. Vide Girald.
Σὶ Quamquam Tridentina Synodus Bri privilegium
attribuat clerico, qui ex mandato Episcopi EccleSiae servit , tamen eodem privilegio fruitur etiam Clericus, qui vel sine Episcopi mantato, vel non illi servit Ecclesiae, quam Episcopus designavit . Consule Benedictum XIV. da Synod. diocees. lib. I 2 c. 6 n. ς π 6. 3ὶ Concilium Tridentinum sera. 23. cap. 6 de r formis ) Vide Benedictum XIV. de θnia. dioeces. lib. Lx cap. 2 n. Α, & Giresdum loci cit. p. 9 o, a quibus plura ea de re decreta referuntur.
160쪽
De. eis. Sunt qui putant, cle Icos coniugatos gauderc stivilegio sori tantum in causis criminalibus, sed eos hocifrui privilegio oportere in causis chiminalibus, & civilibus, modo ea praeSteat, quae praestare neceSSe est, respondit Sacra Congregatio Immunitatis, uti testatur Riccius Decret. π Resolui. Sacr. Congreg. Immunitatis verb. elerici conjugati quoad privilegium fori θ' eanonis,& Ferraris Biblioth. verb. clericus art. 2 n. y 3 seq. Ceterum etiam clericos coriugatos, qui ea non praestant, ab Episcopo vindicari posse, ut adversus eos judicium eXerceat, respondit Sacr. Congregat. Concilii in Alatris a jurisdictionis 17 Martii 1683. Vide Giresdum Ioc. eit.,& Benedictum XIV. loe. cit. cap. 3 u. I.
I. & II. Hierarchia iurIsdictionis ejusque Magistratus, & Caput
III. Divisio dioeceseon δIV. Ex omnibus memb is in unumebllectis una fit catholica cclesia. V. Fpi copi particulares Ecclesias' regunt . VI. ad VII l. Caput EccIesὲ arunis versae , centrumque unitatis, &necessitas Iurisdictionis in litie capite . IX. ad XI. Minores Magistratus , & Ministri Hierarchiae iurisdis etionis
S. I. Demonstrata jam ordinis Hierarchia, nunc Hie
rarchiam explicabimus, quae jurisdictionis appellatur. Ea pertinent ad optimum Ecclesiae regimen, quod ut recte Consistat, suos habere debet Magistratus , sicuti suos habet civilis societas, qui imperium exerceant in illam hominum multitudinem, quibus societas constat, ne inter eos, si nemini Pareant, necessario magna perturbatio, & consusio rerum omnium existat. Ea de causa creati sunt a