장음표시 사용
161쪽
r54. in homines conferrent, Sed etiam essent praecipui christianae societatis Magistratus ..f. II. Sed inter hos Magistratus unus esse debebat, qui ceteris praeesset, societatemque universam regeret, ac moderaretur. Id postulabae div na sapientia Legislatoris, qui huic foetietati ca
put, & principem daret I , atque illa unitias tum
fidei , qua Christianos omnes Convenire volebat, tum Caritatis , qua Cuncta Ecclesiae membra inter se 'eodem pacis & communionis vinculos copulari debent ca). Quae enim esset haec unitaς, nisi unus. esset toti Ecclesiae praepositus , qui illam tueretur, & custodiret, quique omnes una fide, una Caritate, una demum Ecclesia conjungeret 8 Itaque Petro, ejusque successoribus Summis Pontificibus datus est hic Primatus, ut per unum Caput una
esset ECClesia, sive, uti loquitur Hieronymus 3
nt capite constituto ichismatis tolleretur occasio.. 1 Utar testimonio heterodoxi hominis, sed philoso- .phi praestantissimi Guillelmi Leibnitii, qui ex ratione
agnovit .Primatus in Ecclesia necessitatem, & in eo etiam necessitatem jurisdictionis .. Nam scribens de Romano Pontifice ep. 8 t. I ep. ed. Lipsia an. I73 p. ys habet haec: Cum Deus sἱt Deus ordinis, er eorpus uuius Ecclesia catholica, Or apostolica uno Regimine, hierarchiaquennisersali continendum juris divini sit s consequens est, ut 0tisdem sit juris supremus in eo spiritualis magn
stratus ..... directoria potestate , omniqua necessaria ad
explendum munus pro salute Ecclesiae agendi facultate .ns: ructus. Utor inquam hoC teStimonio, ut omnes intelligant, quid sola passit recta ratio in homine vel haeretico, sed ingenio praestante; ceterum Catholici omnes agnoscunt hanc Plimatus necessitatem, ejusque a Christo factam institutioncm , quod dogma catholicae fidei est ;cujus quilcm Plimatus naturam egregie inter ceteros persequuti sunt sellarminus de Romano Ponti ce lib. I er afre per tot. p. 2s I U' Icl. tom. 1 Up. ed. Ven. 172I
162쪽
Mamaehius Origis. er antsquin christian. lib. pari. 1 cap. I cy' seq. t. s par. s p. I er seq., Petrus Balle inius de vi ae ratione Primatus Roman. Pontisse. 1) Confer Basserinium loc. cit. c. 8 cy' seq. m) Lib. I ad υers. Jovinian. cap. 26 col. 279 A Led. Vallarsii Verona.
S. III. Apostolos misit Christus ad nuncianis
dum Evangelium in universum Orbem terrarum a Neque inter singulos provincias, aut Civitates di. stribuit. Sed ipsi deinceps, aucto Fidelium num xo, divisionem illam instituerunt, quam necessu Tiam esse existimarunt, ut recta regiminis ratio Constaret. Atque hinc prima est repetenda origo divisionis dice eseon, & origo etiam Patriarcharum , ac Metropolitarum. Cuncta haeet ab Apost lis adumbrata deinceps ab Ecclesia absoluta, ac
f. IV. Quare illa missio in orbem universum propria, ct peculiaris suit Apostolorum, per quos ubique mincianda erat Christi religio cet); sed i ea
populis nunciata, st patefacta, Certi sunt constitu ti fines, intra quos unusquisque Episcopus jurisdictionem exerceat. Hinc Patriarchis plures Provinciae, ct nationes, Primatihus una natio, aut Tegnum, Metropolitis una provincia, Episcopis dic, Cesis una data est. Horunt quilibet imperium hahet in illum terrae tracium, Cui praepositus est. Sed ex his omnibus unum debet essici corpRs, quale est ECclesia catholica, essici autem nequit, nisi
Cuncta in unum conjugantur, Conjungi vero non possunt, nisi omnia unum Caput, & unum Commune Centrum habeant. . ἰ
i Ampla illa potestas semper tamen obnoxia Petro omnium capiti, & principi quae in Ecclesiae regipune
163쪽
Apostolis data est, In uno Petro ordInaria LIt, Ideoque
ad ejus successores delata est, verum in ceteris Apostolis fuit extraordinaria, neque ad successores transiit. Sed illorum obitu expiravit. Audiatur Natalis Alexander Hist. Eceles. dissert. ad saeui. I. 9. 4 t. 3 p. 81' ed. Ren. I 776, cujus haec verba sunt: summa potestas in Ecclesia non solum data est Petro, sed reliquis etiam Apostolis , crhis quid- ut tamquam extraordinario munere, es eum eis interituro fungerentur. Unde omnes illud Pauli m rito sibi vindicare poteraut i instantia mea quotidiana
solicitudo omnium Ecclesiarum . Sancto vero Petro concessa est auctoritas illa suprema tanquam ordinario Pastori , eui perpetuo succederetur, Apostolica tandem auctoritate ad unum revocata . Unde Sancti Petri Sedes Antonomastice Apostolica dicta est a S. Hieronymo critis
Ita etiam docent Thomassinus, Hallierus, Petrus de Marca, Bossuctius,aealiique complures, idque confirmat facultas Parisiensis, quae damnavit M. Antonium de Dominis negantem niti Sacris Scripturis discrimen potestatis inter Apostolos, eamque propOSitionem haereticam, atque schismaticam declaravit intellectam de jurisdictione Apostolica ordinaria, qua in sola D. Petra subsistebat . Consula Balterinium de potest. Eccles. Sum. Pontisi. ctrc. c. I ' S. 4 p. ro er seq. ed. Augusta Vindelis. 177o.
g. V. Itaque omnes Episcopi, qui suis praesecti sunt Ecclesiis, ceu membris , quae omnia in
unum collecta una catholica Ecclesia continet, Curare debent, ut particulares Ecclesiae, quas regunt, in unum confluant Commune Centrum, atque uni capiti subjiciantur. Sic enim Ecclesiae unitas em-citur, & conservatur, Cum omnia membra unum caput agnoscunt, ct unum habent Centrum, in quo coniunguntur.
f. VI. Commune hoc unitatis centrum , & hou omnium caput Christus Petrum constituit. Sed cum ipsἐ vita fungi deberet, Ecclesia autem usque ad
consummationem saeculi esset futura, alius, eo mo tuo, Constituendus erat, qui Ecclesiam universam
164쪽
xegeret. Quis enim ovili Perpetuo, cujusmodi Ecclesiam svain Christus esse Voluit, temporarium
pastorem datum putet Ι 8 Itaque ad Petri successores tranSmissum est munus, ct translata potestas , quod, & quae Petro a Christo datum, dat que fuerat. Hi sunt Romani Pontifices, qui ipsum tenent in Ecclesia loetum, quem vivens tenuit Petrus; hoc est locum Capitis, ct Capitis non ori si, sed praediti, instructique potestate, quam habere debet Caput Ecclesiam regens. i) Vide Melchiorem Canum de loc. theolog. lib. s
3. VII. Non enim Christus hoc Caput constituit, ut vacuum, & inane nomen haberet , sed ut totius Ecclesiae unitatem custodiret. Ex quo est, Citur; ut ei dederit omnem potestatem, qua opus est, ut suas impleat partes; cum dici nequeat , Christum alicui dedisse munus, & non dedisse sa- Cultates, sine quibus munus ipsum exerceri non potest. Cujus rei Consequens est, ut Primatus, quem Petrus, ejusque successores a Christo acce-Perunt, non tantum onoris, ct dignitatis, sed etiam jurisdictionis esse debeat. Atque errant vehementer, qui cum ignorare non possint, Primatus instituendi causam suisse unitatem tot hominum , &tot Ecclesiarum, ex quibus una emetitur Ecclesia Catholica , aut nullum esse putant caput, per quod illa hominum, & Ecclesiarum multitudo conjunga tur, aut caput fingunt inane, & odiosum, sine vi, & potestate. qua homines ad parendum Cogat. Quemadmodum si quis exercitum conficeret sine Impexatore, aut Imperatorem daret, qui umbratile b
165쪽
heret nomen, vacuum potestate, ct imperio, cui ni lites pareant, & per quod in ossicio contineantur. f. VII, Cumque Summus Pontifex omnes,
quae una Catholica Ecclesia complectitur, dicesseses, provincias, nationes Cogere ad unitatem debeat, in omnes potestatem habeat necesse est. Ira ejus imperium, quod totam Comprehendit Ecclesiam, fertur in omnes Patriarchas, Primates, Metropolitas, Episcopos; quoniam si quis esset eorum non obnoxius huic potestati, is impune disrumpere posset unitatem, quae a catholica Ecclesia disjungi non Potest. Atque haec ecclesiastigae hierarchiae ratio est, ut Christiani omnes Episcopis, Episcopi Metropolitis, Metropolitae Primatibus, ac Patriarchis, cuncti demum Romano Pontifici subjiciantur . Episcopi, Metropolitae, Primates, Pateiarchae, ct ominnium Princeps Summus Pontifex proprie essiciunt hierarchiam, quae jurisdictionis appellatur .. f. IX. Reliqui Magistratus. Creati sunt, unauxilio essent Episcopis, atque in eos derivata est pars jurisdictionis, quae integra ad Episcopum pertinet. Hinc instituti Coadjutores, ut Episcopo impedito opem ferrent, Cliore piscopi, . ut Praeessent oppidis dioecesis, Vicarii, ut Episcopi vices gererent , ceteri demum Magistratus, quibus sub Ep Scopo certa in populum potestas data est ias. X. Quin etiam quibusdam clericis tributum esu certum ossicium sine jurisdictione, quibusdam,
praeter ossicium, etiam honoris Praerogativa, &hinc ortae Dignitates , Personatus ,- ossi ia, quae omnia generali benefisiorum nomine Comprehenduntur . Adjunetam habent Dignitatem. ea beneficia, quorum Rectores, praesertim in cathedralibus aut
166쪽
in collaglatis ecclesiis,. 2 quadam frumatur hono ris praerogativa, sive praee minentia, & administratione, ac jurisdictione ideoque tametsi Cum reliquis canonicis Corpus unum conficiant, ab iis tamen propter hanc administrationem, Praeeminentiam, & jurisdictionem distinguunturia Personatum. habere dicuntur ii, qui solam habent honoris prae-
rogativam sine administratione,. & jurisdictione cr)ossicium denique qui administrationem habent Carent praeeminentia, & jurisdictione
i) Personatus nomen primum in jure canonico ad hibuisse Alexandrum III, illudque a Gallis sumpsisse tra-.didi Cujacius in tit. de praben. Er Dignit. t. 6 col. 962
f. XL Generatim statui non potest , quae beneficia inter Dignitates, quae inter Personatus, quae
inter ossicia sint referenda , cum unaquaeque eCCIesia suas habeat consuetudines, & quam Dignitatem in una ecclesia obtinet Archidiaconita. . vel Archi Presbyter, in altera. eam Decanus, ver Praepositus , vel Primicerius obtineat. Itaque jurisdictio ,
praee minentia, munus in omnibus: e lesiis Dignitatem , Personatum ossicium facit. Nos de omni- bus agemus clericis, qui in ecclesia vel munus habent, vel honoris gradum, vel jurisdictionem. Omnes enim referendi sunt ad hierarchiam jurisdictionis quoniam omnes pertinent ad optimum ecclesiae regimen, quo hierarchia spectat. Illud tamen inter clρ- vicos , qui jurisdictionem habent, interque cleri-COs , qui ea carent, discrimen est, quod lit tantum Ministri sunt, illi vcro sunt etiam, post Episcinyos, in ecclesiastica hierarchia Magistratus ..
167쪽
XII. Papae nomen. XIII. Primatus honoris, & iuri- dicti otiis a XIV. Summus Pontifex fidei eon troversias ex cathedra definiens errare non potest. XV. ad XIX. Potestas, & iura, quae ex Primatu descendunt. XX. Primatus totius Ecclesiae a dimi nequit Petri successori
XXI. Potestas summi Pontificis Episcopalis, Metropolitica, Patriarchica, & potestas tem talis .
Ordiamur a Summo Pontifice, cujus in ecclesia
stica hierarchia supremus gradus, ili summa potestas est. Is vocatur Papa a graeco verbo Ir τπας
latine Pater, quod nomen initio proprium suit omnium Episcoporum ci); quin etiam saepe ad mino - res quoque clericos translatum est ca). Sed jamdiu solus Romanus Pontifex eo nomine designatur 3 ; atque eum etiam Chalcedonensis Concilii Pa. tres Episcopum untdiersalem appellarunt. Verum hoc nomen , in quo arrogantia Sedis Constantinopolit nae audacter invaserat, recusavit S. Gregorius M. Contentus modesto nomine Servi Seruorum Dei , quo ipse primum uti coepit O, &quo nunc etiam Summi Pontifices utuntur.
i) Vide Thomassinum veter. nov. eccles. disci tur. I lib. I eap. 4 π lib. 2 eap. 3 n. II Cennium dissert. y r. I p. Is 2 seq. ed. Pistorii I 78, & Μνrnachium origis. π antiquit. christian. lib. 4 par. I. c.Φf. m. nota 3 es' seq. t. p. 297 π seq. α) Consule Du-Cangium Glossor. med. π insim. graco
er 1eq. Atque huc spectare videtur walfridius Strabo de robus Ecclesiast. cap. 7 in Biblioth. N. t. Io col. 667
168쪽
ia. Paris. an. I 624. Papa euiusdam paterni aris nomem est, U' Clericorum congruit dignitati . Hinc qui modo Archipresbyter, olim Protopapa diccbatur, & Innocentius III. lib. I s ep. 6o Arehiepise. Theban . pag. 62yn D ed. Balutii Paris. I 682 parochiam appellat Papatum, secundum usum & tonsuetudinem inarcorum , a quibus omnis Sacerdos Papa dicebatur . Diverso tamen modo , uti recte est a brumachio observatum ire. est. not. I , Graeci flectunt vocem, cum Pontificem, & Sacerdotem Papam appellant. 1 . 3ὶ Iam inde a saeculo U. Summum Pontificem ob eminentem ejus dignitatem Papam, nullo alla addito, appellari coepisse ostendit Τ massinus veter. π n . eccles. disciplin. par. I lib. I cap. so n. I 4. Sed ea de re vide Christianum Lupum schol. in dictat. Sanc . Gregorii VIT. n. II t. s opp. p. 2 I3 ed. 'met. I as, & Caietanum Cennium dissert. s inter ejus dissertistiones Italicas Pistoria editas An. 2778 r. I p. Isa es seq. 4) Ioannes Diaconus in vie. Sanct. Gregor. lib. 2. eap. I tom. 4 opp. Sanc . Gregorii eol. 4ν ed. Misuris.
XΙΙΙ. Est autem summus Pontifex iure divino Ecclesiae caput, & centrum unitatis, Petri successor, Christi vicaxius, omnium Christianorum Pater, & doctor, atque habet in tota Ecele-'sia primatum non dignitatis solum, sest etiam juistisdictionis ci . Quare Pontifex Christianos omnes honore antecedit, atque in omnes jurisdictionem exercet, Cum habeat pascendi, regendi, ct tubem nandi uniMrsalem ecclesiam .... plenam potesta
t. I 8 col. 3 27, quod pridem etiam expresserat Concit. Lugdunense II. in profess. fid. eol. I 2 t. 14 eod. ιμ- Testimonia celeberrima, quae in primis a Patribus ex Evangelio asseruntur ad Petri, ci usque Successorum Priamatum Ostendendum, & ad quae cetera. reserri commode
169쪽
Iesiam meam, est' porta inferi non pras Iebunt adve os eam; O tibi dabo claves regni caelorum Ure. ς apud Ioannem XXI. Is: Pasce agnos meos, pasce oves meas papud Lucam XXII. 3 1 : Roga υi pro te, ut non deficiat fides tua cy' tu utiquando eonversus confirma fratres tuos. Recte Gebat S. Bemardus ad Eugenium III. lib. ide considerat. cap. 8 col. 28 vol. I. ed. Mabillonii Paris. I I9. quidem Or alii coeli janitores, ergregum pastores ..... Habent illi sibi assignatos greges , funguli singulos r Tibi universi crediti , uni .
tuc moiao ovium , sed θ' pastorum tu. tiuus omnium
pastor . Unde id probem quaris i Ex verbo Domini. Cui enim non dico Episcoporum, sed etiam Apostolorum sie abso te, indiscrete tota commissa sunt oves t Si me amas, Petre, pasce oves meax . uums r illius . vel illius populos civitatis , aut regionis , aut certi regni rovex meas, inquit .. Cui non planum: non . designasse aliquas , sed assignasse omnes ' Nihil.excipitur , ubi distinguitur nihil. Et forte prasentes ceteri condiscipuli
erant , cum committens uni, unitatem omnibus commen
ret in uno grege, uno pastore . Inde est, quod alii singuli singulas sortiti sunt plebes , scientes sacramentum . Denique Iacobus, qui videbatur columna Ec-Hesia , contentus est Hierosolyma , Petro; universitatem
si) Verba haec sunt ConciI. Florentini Ioc. cit. Conseretiam Concilium Lateranense IV in decreti s de dignit.
Patriarchar. t. I 3 Conc. col. 93 7 , Constantiense, a quo damnata est propositio 4I Ioannis Wiclefi aientes: non est de necessi tale salutis cressiere Romanam Ecclesiam esse supremam inter alias Ecclesias: t. 16 eoI. I 2I ,
Bemque propositio 9 Ioannis Hus col. 2 9 ib., consule praeterea fidei professionem , quae apud catholicos ubique gentium obtinet, quamque Clerus Gallicanus a calumniis: vindicat haereticorum t. I. Actor. cier. Gallicari. p. 93s . ed. Paris. an. III 6, & Expositionem fidei eidem Clero probatam ibid. p. I9o. Videndae etiam sunt Pii VI. Pontificis Maximi literae gravitatis, dignitatis, veritatis, auctoritatisque plenae, quae incipiunt Super soliditate , dataeque sunt die 28 Novembris m. 1786.
f. XIV. Multa hinc jura sunt , quibus potitur Romanus Pontifex, quia caput Ecclesiae: est,
170쪽
centrumqae unitatis, quia Primatum. habet ordinis, de jurisdictionis, quia regere, & gubernare Ecclesiam universam debet Nimirum cum unitas Ecclesiae postulet, ct una sit omnium fidei, morum Mac generalium capitum disciplinae consensio, Consequens est, ut haec regi, administrarique Roma
ni Pontificis judicio, & auctoritate debeant. Ita-
qMe carum rerum, quae ad haec cuncta pertinent,
Summus Pontifex ab omnibus Certior est faciendus , quo spectat ius petendarum, accipiendarumque relationum t , ipseque de his rebus ContrO- versias judicat ..
si ) Hoc enim optimum, laquiunt Sardicensis Concilii
Patres in ep. ynodie. ad Iul. I. apud Labbaeum tom. 2
concit. col. 69o ed. Venet. , cy' valde congruentissimum
essa videbitur, si ad caput, idest ad Petri Apostoli se-άem de singulis quibuscumque provinciis Domini referant Sacerdotes. Consonant Concilii Ephesini PD. in relat. , ad Caelestiuia P. act. s ejusd. Concil. t. 3 Cone. Labbaicol II 87 ed. Ren. Coisti. Sane primo ipso Ecclesiae saeculo Corinthii Clementem P. de eorum Ecclesiae statu certiorem fecerunt ,. ab eoque datae sunt ad illos litorae, quibus omnia considerata & petovisa sunt, quaeque extant apud Cotelerium ra. Apostol. t. I p. I 43 ed . Antuerp. I 698,& quas memorat Eusebius histor. eccles. lib. 1 c. 6 p. I 8 Ied. Tauris. I7 6- Videndus idem Eusebius lib. 4 e. 23 p. I 6o, ubi ostendit, qua reverentia Corinthii tum ipsas Clementis,i tum Soteris eius successoris literas acceperint,& lib. s eap. 3 p. I 88, ubi resert legationem II. Eccles Iae saeculo missam a Confessoribus. Lugdunensibus at Eleutherium Pontificem, pro Ecclesiarum statu . Conseretiam epistolam Dionysii Alexandrini ad Sixtum II. apud Coustantium Epist. Roman. Pont c. col. 26o, Iulium. I. ep. 2 n. 22 ibid. col. 38s rescriptum, Innocentii I. ad Coneil. Carthagia est' ad Concil. Milevit. Apud eumdem Labbaeum t. 3 Concit. eol. 44 est' 47. Cyrillum Alexandrinum ep. ad Coelestis. P. par. I. Concit. Ephesin. c. I es. 889 eod. t. 3 , Bonifacium Ι. ad Disc. Iustria. inecellecti Romana. Luca mistenti par. I. p. 62, Basilium