장음표시 사용
211쪽
beritano can. fg apud Labbaeum tom. I col. 999 ed. men. ubi memoratur prima cathedra, quae Metropolitae est. Σ) Specimen satis clarum , & expresSum metropoliticae dignitatis Apostoli dederunt in Tito, & Timotheo,
quorum alteri omnes in Creta Insula ecclesias, alteri totam Asiam provinciam commissam fuisse constat . Vid. Chrysostomum Hom. 2 in Tit. cy' hom. I in I Timotb. pag. s 7 . 737 tom. II opp. ed. Monifauconii Paris. , atque Eusebium Histor. Eccles. lib. 3 ea' pv. 9o M. Milesii Cantabrigia i 71o. Idem de successoribus Tim
thei, & Titi testatur ipse Eusebius lib. s cap. 4 p. 168, de Polycrate , qui Asiae Episcopis, de Philippo , qui cmnibus Cretae Insulae Ecclesiis, de Irenaeo, qui Galliae, de Palma, qui Ponto, de Theophilo Caesariensi, & Na cisso Hierosolymitano , qui Palestinae Episcopis praefuit , lib. 4 cap. 23 π lib. s cap. 23 pag. I 3 π I .
Ac meo quidem iudicio ita componi videtur posSe vetus ξlla quaestio, num Metropolitica dignitas ab Apostolis, an Post eorum aetat cm ab Ecclesia fuerit instituta . Ejus certe specimen ab Apostolis est rclictum , sed res demum omnis consecutis temporibus absoluta, & persecta est. Videndus Usscrius de Orig. Episcop. π Metropol. , Bev
regius Cod. can. vindicat. lib. 2 cap. s n. I E de Marca Concord. sacerdot. 2' imper. lib. 6 cap. I n. 3 , . Thomassinus Vet. . nov. Eccles. discipl. lib. I pari. I c. Erom. I pag. 6 edit. Venet. I 773, Mamachius Orig., erantiq. Christian. lib. 4 cap. 4 g. ς num. 6 p g. ysstom. q. Ceterum Metropolitae vocabulum recentius est,& qui deinceps eo nomisse appellati Sunt canone 3 7 Apostolorum apud Cotelerium PP. Apostol. rom. I pv. qq6. Amsteladami I72 dicuntur, α λωτοι, &-, Concilio Sardicensi ean. 9 apud Labbaeum tom. 2 col. 676 ML scopi Metropolis, Augustinus Trem. tollat. 3 cap. 16rom. 9 col. y7o ed. Hen. I 733 Principes , atqui in Concilio Chartaginensi III. ean. 26 apud citatum Labbaeum
tom. 2 col. ΙΑΟ3 Statutum est, ne primus Antistes, alio nomine, quam prima Sedis Episcopus vocaretur. Cumque
apud Astos haec dignitas, excepta Ecclesia Carthaginynsi, quae in tota Africa primatum habebat, non haereret certar Sedi, sed is provinciam regeret, qui senior Ordinatione erat, factum hinc est, ut qui provinciae praeerant Senes appellarentur. Ita Xantippus Numidiae Primas semel atque iterum Senex appellatur in Concilio Ahicano cap. 67 apud Pithoeum Codex Canon. vet. Eccl. R. m. p. IGI Pariέ. 16οIa
212쪽
& plurIes et Iam eodem vocabulo utItur August. epist. 6 6s I I col. Is 3 Iy4 43 6 tom. 2 ed. Mauris Men. I 729. - 3) Concilium Antiochenum can. 9 apud Labb Eurniom. 2 col. s9o Episcopos, inquit, qui sunt in unaquaque provincia, scire oportet, Episcopum, praest metropoli, etiam curam suscipere totius provincia , eo quod in metropolim undequaque concurrunt omnes, sui habent negotia. Et huc etiam spectat Concilium Τaurbnense ean. 2 apud euindem Labbaeum tom. 2 eol. I 38s, Concilium Chalcedonense can. I 2 θ' 17 t. 6 col. 1687 ejusd. collecI., Concilium Trullanum can. 33 col. 13 66
f. XXXX. Metropolita iurisdictionem habet
in Omnes suae provincipe Episcopos, quos suffraganeos vOzat. Quare Supplet eorum negligentiam cr), eosque voeat ad synodum provincialem a , inquirit in absentiam , atque ad residendum compellit
eos, qui a Suilia ganeorum judicio ad se provocant
insigne jurisdictionis suae 5).
i) Synodus VII. in ean. Cum simus cap. 9 qu. 3 , Concilium Lateranense III. ean. 8 apud Labbarum t. 3 3eol. 42I ; Cap. Licet de Supplen. neglig. pralat. cap. 7 de Ostic. ord., Concit. Trident. Sess. 24 cap. 2o de Refor. α) Can. 6 dist. I 8, Conc. Trident. Sess. 26 cap Σde Reformis 3) Conpil. Gident. Sess. 13 cap. I de RcformPius IV. in Bulla De salute gregis Iz pag. 3 6 tom. 4part. 2 Bullarii . Hodie tamen Episcopi sine venia Summi Pontificis a suis Ecclesiis abesse non posSunt. Benedictus XIV. in Const. Ad uni Dersa I 8 de Residen. ist. tom. 2 ejus Bullar. pag. 78 ed. Roma I 7sq. p. II de infici jud. ordin., Cap. 3 de Appellanin 6. Videnda tamen ea de re est Constitutio Ad militantis 48, itemque Constitutio Romana Curia II 6 Benedicti XIV. in ejus Bullar. tom. I pag. 8I 2 86 , ubi certus est definitus appellationum modus, ne quid iis damni oriatur.
213쪽
no6j. XXXXI. Maiores tamen causae criminales Episcoporum, in quibus de eorum depositione agutur, ad judicium pertinent Romani Pontificis 1 , minores ad Concilium provinciale a . Olim Μetropolitae lustrare etiam poterant dioeceses Suffraganeorum suorum 3 , Munc non possunt, nisi causa in provinciali synodo cognita, ct probata sit ι . Atque haec quidem omnia pertinent ad praefecturam , & eminentiora jura, quae supra EpisC pos insunt in Patriarchis, & Metropolitis . Nam ipsi habent etiam in dioecesi sua jura Episcopalia, quae sibi cum reliquis Episcopis communia sunt.
1 Vetus est, sed jam a multis explosa, atque eiecta calumnia, quod falsae decretales Isidori maiores criminales Episcoporum causas Romani Pontificis judicio servaverint . Haec cantilena en haereticorum, atque eorum omnium, quorum in Sedem Apostolicam insigne odium est, hoc nobis praeter ceteros objiciunt Feb onius, & Eybelius, & hoc item Institutionibus non multis ab hinc annis editis Cavallarius pari. I cap. 8 g. q. Sed quae magis frigida, & jejuna calumnia excogitari potest, cum exploratissimum sit, idque etiam lateatur Blondellus, homo videlicet e- numero haereticorum , Isidorian as decretales nullum novum jus induxisse, Sed omnes eSSe excerptas ex sententiis Sanctorum Patrum, ex veris Summorum Pontificum post Siricium constitutionibus, canonibus conciliorum, Romanis legibus, & disciplinam comprehendere, quae jam obtinebat Revera majores causae, quae ad Episcoporum accusationeS pertineant, jam ante Isidorum servatae erant judicio Sedis Apostolicae, sine cujus Consensu definiri non poterant, uti constat in primis ex S. Leone epist. 6 eap. y col. 622, epist. II cap. 678, Or ep. I col. 682 tom. I opp. ed. Ballerin. , atque ex S. Gregorio epist. 7 π 3 6 lib. 3 col. 63 o, Er 6s o, epist. 3 2 Or 63 Itb. 6 col. 79 8o9 838 tom. 2 ed. Maurin. Paris. 17os,& jam ante rasimus epist. I ad Episci Gall. apud Co stantium col. 938 graviores Episcoporum Causas Summi Pontificis judicio servatas declaraverat , Cruri scriberet:
Ad e us Patrocli Arelatensis Vicarii Apostolici noti-
214쪽
riam, si quid illic negotiorum emerseris , ref rri censemus , nisi magnitudo causa etiam nostrum requira examen. Quo etiam spectat ejuSdem Zosimi commonir
rium apud eumdem Coustantium col. 98I, ubi describitur Sardicensis Canon de appellationibus ad Sedem Apostolicam. Vide Notam ad ML π Notam 4 ad 9. XVIII. Tit. IX, & vide Cl. Blascum de Colleci. Canon. Isidor. Merc. cap. 9 p. 93, π seq. , ubi tota haec materia solide, S erudite pertractatur. a.) Conc. Trident. Sess. 2 cap. s de Reserm. 3 p. I de Censib. in 6. 4) Concit. Trident. Soss. 24 cap. 3 de Reformia, Urbanus VIII. Const. Exponi nobis 37o tomia 6 par. Ip g. 277 Euliar.
6. XXXXII. Omnes Patriarchae, & Metropolitae , Praeter cetera pontificalia ornamenta, habent pallium, cujus origo a divisione ecclesiasticarum provinciarum videtur repetenda, eo praesertim tempore , quo Sacerdotes a Diaconis, a Sacerdotibus Epis zopi, atque inter eos qui principem obtinebant locum , vestibus distingui coeperunt. Neque enim aliud, praeter pallium, videtur occurrere OP-namenti genus, quo Episcopi inter se discernantur ci) . Est autem pallium lascia lanea candida
Contexta, quae humeros cingit, habetque ab utraque parte lineas in pectus, & humeros impenden- , tes Cum seX sericis, nigrisque Crucibus intextis, . tribusque aziculis aureis consuitur, & alligatur
tri corpus, idcirco ex eodem Petri Corpore sumptum dicitur, ac per ipsum plenior Patriarcharum , ct Metropolitarum potestas designatur 4 . olim a Sede Apostolica suis Vicariis, ut plurimum , tribuebatur s); nunc ab ea datur omnibus
Patriarchis, & Metropolitis co .
215쪽
probabilior conjectura videtur, quam tradit Carolus Ga-gliardus Instit. Iur. Canon. lib. I tit. II n. 3 Cardinalis Baronius ad an. 336 u. 6s pag. 29 I rom. ed. Luca, pallium ab Ecclesia inductum putat exemplo Rationalis, S Superhumeralis, cujus mentio est in Exodo cap. 28 vers. 4, & quo tantum Summus sacerdos, alius praeterea nemo, utebatur . Ita, inquit, in Christiana Religionis
Sacerdotio genus illud indumenti , quod pallium dicimus,
Summi tantum Pontificis cessit usui, ab eo tamen comis pluribus Episcopis magna ex causa communicatum. Certe ut est a Mamachio animadversum ad Auctor. opus. Quid est Papa y epist. 3 num. Io tom. I pag. 228 jam usque
a primis nominis Christiani temporibus Romani Pontifices Metropolitarum dignitatem indiciis quibusdam firmare, ac roborare consueverunt r, atque intc di haec indicia pallium csse, nemo inficiabitur. Praeclare S. Gregorius M. lib. Lepist. 22 ad Univers. Illyric. Episc. pag. III t. 7 ed. Venet. I 77o de Ioanne clecto cunctis suffragiis Episcopo Iustinianae primae loquens ; juxta postulationis vestra δε- siderium , inquit pradictum Fratrem, D' Coepiscopum nostrum in eo, in quo est, Sacerdotis Ordine constitutus, nostri assensus auctoritate, firmamus , ratamque nos ejus consecrationem habere, dirigentes pallium indieamus.
En pallium firmati a Sede Apostolica Archiepiscopatus indicium . Qui pallium Patriarcharum, & Metropolitatum
Imperatorium fuisse ornamentum, atque ab Imperatoribus Ecclesiae concessum putant , ii nituntur fundamentis, quae eruditorum omnium iudicio falsa sunt. Huius generis cst Constantini donatio, quam apocryliam omnes norunt; itemque rescriptum Ualentiniani III, quod habet Agnellus lib. Pont. in vit. S. Maxim. pag. 84 edit. Mutin. 17OS,& de quo late disputant Batonius ad an. 432 num. 94 eqq. pag. 446 seq. tom. 7 edit. Luca , Schelestratus Antiqv. eccles. diss. 4 cap. s num. 7 , NOrisius Diss. histor. de SVnod. V. cap. Io, Chiistianus Lupus Diss. 2de Africana Eccles. Roman. appellat. cap. 8 pag. I 76er seq. opp. tom. 8 ed. Ven. I 727, Bacchinius in prefat. ad laudatum Agnelli Librum pag. 2o num. I 2 π seq., ae de Eccles. Hierarch. origin. par. 3 pag. 378 ου' seq.ed. Mutina an. I7o3. Multos in errorem induxit pallii vocabulum, quod erat generale nomen indumenti, quocmnes utebantur, & quo totum corpus tegebatur . Sed
quis ex eo conficiat, Omnino Simile fuisse pallium, quod
216쪽
ornamentῖ loco conceditur PatrIarchis, & Metropolitis , ut ab Episcopis distinguantur 2 Hoc quoque pallium initio
usque ad talos fuisse productum multi tradiderunt ex eo, qaod Iib. I s Annal. num. s tom. 2 pag. I o8 ed. Parina n. I 687 narrat Zonaras, Anastasium Germani Patriarchae vestigiis insistentem ejus omophorion calcasSe, ut ita eum moneret, ne properaret; Sed , ut recte est a Christiano Lupo in rit. dissert. de African. Eccles. appeti. cap. 7 pag. I7 animadversum, eo loco Zonaras loquitur de stola, hoc est de manicata veste talari, non autem de pallio, quod tantum intra Ecclesiam gerebatur . Contra vero Anastasius S. Germani vestem extra Ecclesiam calcavit .
Σ Die S. Agnetis Virginis, qui est dies ar Ianuari ,
in ejusdem Agnetis templo in via Nomentana singulis annis duo candidi agni offerri, ac benedici solent, cum in Missa imploratur Agnus Dei , deincepsque Apostolicis Subdiaconis traduntur, atque in aliquo sanctimonialium
monasterio nutriuntur , donec suo tempore tondeantur.
EX ea vero lana permixta reliquae lanae , cum in filum deducta fuerit, pallia conficiuntur. 3) Antiquam pallii forinam describit Innocentius III lib. I Myst. Anses. cap. 63 tom. I pag. 334 Col. Is rhis verbis: Fit enim pallium de candida Iana contextum , habens desuper circulum humeros constringentem, er duas lineas ab utraque parto dependentes; quatuor autem cruces purpureas ante, π retro, a dextris, o a sinistris, sed a sinistris est duplex, π simplex a d xtrix. Similia occurrunt apud Durandum lib. 3 Rationa cap. 17 num. 3. Nunc Sex Cruces sunt, eaeque nigri C Ioris . Vid. Card. Bona Rer. Limetic. lib. I cap. 269. I 6 tom. 2 pag. . 272, & Sala in not. I p I7ς Tauris. I 749.
sin Temporis iniuria perierunt antiquiora monumenta, quorum Ope Statui certo possit, quo primum tempore Romani Pontifices Μetropolitis Pallium attribuere coeperint . ΗΟC certum est, Symmachum, qui initio UI saeculi Pontificatum gessit, illud concessisse Theodoro Laureacensi, uti patet ex ejus epist. II apud Labbaeum tom. s co ril. eol. 44o, cumque illud Pontifex se indulgere dicat more majorum, facile intelligitur, pallii a Sede Apostolica obtinendi jam tunc suis e morem plane veterem. Vir
filius A anio Arelatensi Episcopo epist. et apud eumdem
217쪽
ri tuo, inquit, 'adecessor noster sam a recordationis
Symmachus legitur eontulisse. Unde intelligimus , & Ca sario, qui fuit decessor Auxanii, pallium a Symmacho fuisse concessum. Eodem H saeculo Pelagius I cum Vicarium Apostolicum creasset Sapaudum Episcopum item Arelatensem literis ad eum datis ann. ys 7 apud eumdem Labbaeum tom. 6 eoll. 477 pallium etiam ei se attribuere di xit, ut in tanto loci fastigio constitutus praclaro quoque habitu decoraretur. Huc etiam reserendus est Rabanus de Instit: eterie. lib. I cap. 23 rom. 6 opp. pag. 8
edit. Colon. Agrip. I 626 Cum ait: super hae autem omnia Summo Pontifici propter Apostolicam vicem pallii
honor decernitur. Petrus de Mar a Concord. Sacerdot. π per. lib. 6 cap. 7 n. I ut suam de Gallicano pallio a Romano distincto sententiam confirmet, statuit, mate Gregorii M. solum Arelatensem Episcopum illud in Gallia gestasse. Sed ex vita Desiderii Viennensis Archiepiscopi apud Henschenium, & Papebrochium ad die Σ3 Majirom. s Act. SS. pag. 23 2 Antuerpia an. I 68ς manife-Stum eSt, eum quoque, cum Archiepiscopus factus est, ex more Romam misisse pro adipiuendo Sedis Apostolica pallio. Quibus ex verbis intelligimus, Desiderium non
primum suisse Viennensem Episcopum, quo a Sede Ap stolica pallium postulavit. Ex eodem loco deprehenditur, quam falsa sit sententia Petri de Marca de Concordia Sacerdot. Er Imper. lib. 6 cap. 6, qui ait, Romanos Pontifices summam in mittendis palliis ad Episcopos Gallicanos curam adhibuisse, ut jus Metropoliticum a Vicariatu Sedis Apostolicae oriri videretur, atque ut iis novum ju- sum, novaque Servitus imponeretur. Non enim pallium Sua sponte osteri Gregorius, ut iugum aliquod imponat, sed ipse Desiderius a Gregorio postulat de more, quod indicat antiquam consuetudinem ι cujus mentio est etiam apud ipsum Gregorium lib. 4 epist. I col. 68Σ, & clarius ep. II lib. 9 colt. 937 tom. 2 edit. Maurin. Paris. Iros.
Revera tantum abest, quod rectissime est a Gravesonio Histor. Ece. sac. u. collog. 6 tom. 3 pag. 2 Oa ed. in . ObServatum, ut Summi Pontifices euram in mittendis ad
Gallicanos Prasules palliis adhibuerint, ut potius ferventibus Regum precibus , Er ardentibus Episcoporum v tis inducerentur ad usum pallii Episcopis eoncedendum. Quod si Romani Pontifices per usum pallii noυam serviasutem Episcopis imponere intenditient omni procul dabis
218쪽
nee Reges in iratiam Metropolitanorum suorum umquam istud pallium a Romanis Ponti cibus postulassent; uee Metropolitani noυam, er insolitam hauc ser Uittitem sibi imponi passi fuissent, nedum ambiissent . Par est sententia eorum, qui olim Sine Imperatoris auctoritate pallium a Romano Matifice Concedi potuisse negant, ex eoque numero est etiam Dominicus Cavallarius Iristit. Iur. nou. par. I cap. 9 6. 2. Nam haec Sententia nititur rescripto Valentiniani III, & nititur errore, quod ecclesi sticum palliam imperatorium ornamentum fuerit . Vid. Christianum Lupum cit. dissert. de Africam Eccles. Rom.
6) Graecis Episcopis nunc commune pallium est ,
quod quidem sibi seculis ultimis Gracia cunctos Episc pos arrogasse tradit Goarius Euchoug. Grae. tit. E se. Ordinat. pag. 312 ed. Paris. I 6 7. Quomodo autem id evenerit, ut nunc omnes Graeci Episcopi pallio utantur, narrat Liuiprandus in Legatione II Constantinopolitana ad Nicephorum Phocam nomine Othonis apud Muratorium Scriptor, Rer. Italic. tom. 2 pag. 488 ubi inquit: Roma s perator filium suum Theophylacium Eunuchum Patriarcham constituite eumque eum Alberici cupiditas non la-rerat , missis ei muneribus satis magnis, essecit, ut ex Papa nomine TheoAhylacio Patriarcha litera mitterentur; qua auctoritate cum ipse tum successores ejus absque Paparum permissu palliis uterentur. Ex quo turpi eo mercio vituperandus mos inolevit, ut non solum Patria cha , sed etiam Episcopi totius Gracia palliis utantur. Muod quam absurdum sit, censere opus non est. Consule eumdem Liuiprandum , qui hoc Albe ici facinus narrat, de Reb. Eur. lib. 3 cap. I 2 apud Duchemium tom. 3 Hist. Franc. pag. y98. Christianus Lupus in d. can. 27 Conc. VIII. p. 3Is seqq. Io. Laurentius Bertius L e. Ceterum dumtanat VIII. exeunte Saxula obtinere coepit consuetudo, ut omnibus indiscriminatim Archiepiscopis pallium concederetur, & colligi potest ex tom. 2oper. posthum. Mabillonii, ubi occurrit dissertatio I heoderici Ruinari de Pallio Archiepiscopadi eap. I I p. ψy7 Multa autem , praeter auctores, quos modo indicavimus,
de pallio Ocripserunt , Petrus de Marca Onci 14cervi π
219쪽
. Pallio, Patres Maurini in S. Gregorium Af. lib. 3 epis. Ση l. VI 8 tom. 2 ed. Paris. II os locisque aliis earumdem epistolarum, Dominicus Georgeus de Lituta. Rom. Ponti . rom. I pag. 2Io π seq. , aliique Complures. Ac videnda in primis est Constitutio Rerum ecclesiasticarum fio. Benedicti XIV. tom. x ejus Bullar. pag. 294 laud. ed. , ubi multa habentur de pallio, quae ad recentiorem pertinent disciplinam.
f. XXXXIII. Solus Romanus Pontifex, cujus
potestas nullam habet definitam regionem, cujus terminis septa teneatur, pallio ubique utitur, &semper; ceteri nonnisi intra fines suae jurisdictionis , & statis , Certisque diebus , cum pontificalia conficiunt; scilicet die natali Christi Servatoris, die S. Stephani, S. Joannis , Circumcisionis , Epiphaniae , Palmarum, seria V in coena Domini, in Sabbato sancto, in Paschate, & feria secunda, autertia post Pascha, Dominica in albis, in Ascensione Domini, in Dominica Pentecostes, in festo Corporis Christi, in nativitate Sancti Joannis Baptistae , in festis omnium Apostolorum , RC quatuor diebus festis B. Mariae Virginis, nimirum Purificationis , Annuntiationis, Assumptionis, & Nativitatis, in Commemoratione omnium Sanctorum, in dedicatione Ecclesiarum, in praecipuis festis diebus Ecclesiae Archiepiscopalis, in ordinatione Clericorum, in Consecratione Episcoporum, & Vi ginum, & in die anniversaria, quam Archiepisco
Pus Celebrat, Suae Conge rationis, dieque Item an
niversaria dedicationis Ecclesiae ci .
i) Cap. 4 π 6 de Auctor. π usu pallii, ibiq. Gloss. & Portificale manum pari. I tit. de Pallio.
220쪽
q. XYXXIV. Pallio ita est adjummam muniri
Archiepiscopale , ut eo nondum aCCepto ne Arischiepiscopi quidem nomen quis mereatur I , ne que synodum provincialem indicere possit, neque chrisma 'conficere, neque Episcopos Cons rare, neque alia obire munera sive Μetropolitica, sive Episcopalia ca). Petendum est intra tres menses ab exacta consecratione, & quidem enixis precibus, sive, ut in more est, instanter, instantius, instantissime ca), a Summo Pontifice in Consistorio Cardinalium; petit per se ipeum, si in Urbe sit, A chiepiscopus, si absit, per Procuratorem . Ante quam detur, exigitur juramentum fidei, & obedientiae erga Summum Pontificem 4 , praesenti in Urbe datur a primo Diacono Cardinali, absenti ab aliquo Archiepiscopo , cui Summus Pontifex
rem commisit. i) Cap. 3 de Aueror. er usu pallii. a) Cap. 18 g. Super eo de Elecf. 3) Can. I π 1 dist. ioo. Vide Nicolaum de Brationeit. dissert. de Pallio cap. I 2. Formulam juramenti, quod absentis Archiepiscopi Procurator praeuare debet in cit. Constit. Rerum ecclesiasticarum Benedicti XIV.
s.. XXXXV. Ita autem pallium adhaeret per Sonae Archiepiscopi, ni neque alteri Commodari Possit, & secundum, ac tertium petendum sit, Si quis iterum, ac tertio Ecclesiam mutet ci . Denique ubi Archiepiscopus sepelitur, Cum eo Simul pallium, vel pallia, si plura accepit, humanda sunt a . Singulari privilegio Cardinalis Episcopus Ostiensis , cum Romanum Pontificem Con-