장음표시 사용
221쪽
II 4 , Apostolicae quibusdam Episcopis pallii usus' conis Cessus est 4 . 1ὶ Cap. 4 de Postulat. 'Mat. , ibique Glossa in An.
x p. de Auctor. π 1 s. pal. . 3 Vid. Card. Petra tom. s ad Const. 3 Pii II. sere. tinie., & Catalanum in Comment. ad Ponti . Roman. pag. I tit. 14 9. 3 num. s pag. 239. Ita Aretino Episcopo pallium dedit Clemens XILConst. Insignes I tom. I 8 pag. Ios Bullar. , & ita quibusdam aliis Episcopis ab aliis Summis Pontificibus similiter pallii ipsius usus conceSSus c.t.
X XVI. Coadiutorum ossicium, xxxxvII. & XXXXVIII. Eorum di origo. species; & quis eos constituat
g. XXXXVI. De Episcopis nunc pro eorum jurisdictione reis
diret oratio, vel quoniam uno loco comprehendimus universam eorum potestatem tum ordinis, tum jnrisdictionis, pergimus ad reliquos Magistratus, atque ad Μinistros, quorum est Episcopis in dice Ceseos regimine opitulari. Sit initium a Coadjuto. ribus. Seni , aut mala valetudine consectos Episco-POS , aliosque Ecclesiae ministros de gradu dimo- Vere injustum, atque inhumanum visum est. Ergo ab antiquis temporibus instituti sunt Coadjutores, qui impedito Antistiti subsidium Compararent , ejusque vicem sustinerent. Primum Coadjutorum
222쪽
Episcoporum exemplum praebere videtur Ecclesia Herosolymitana, ubi Coadjutor datus fuit Alexander Narcisso Hierosolymitano Episcopo, qui annos natus erat centum, & viginti I). Sed illustre prae
ceteris est eXemplum Augustini, qui Valerio Episcopo Hipponensi malae valetudinis, seniique Causa Coadjutor accessit ca).
1 Primum hoc alicujus coadiutoris exemplum esse iudicat Henricus Valesius in Etiseb. lib. 6 cap. II p. 258
ed. Cantabrigia an. 172o. Sed multa deinceps exempla coadjutorium occurrunt. Theotecnus Episcopus Caesariensis sibi Anatolium coadjutorem adscivit, ac succeSSorem designavit, & ambo communi studio Ecclesiae praefuerunt, uti testatur Eusebius Histor. lib. 7 cap. 32 pag. 37O ea Valesii Cantabrig. I7ao. Μaximum simul cum Macario Episcopum Hierosolymitanum fuisse scribit Sozomenustast. lib. I cap. 2o pag. 7o cit. ed. Valesiis & Orionem Episcopum Palaebiscensem sibi coadjutorem, & successorem Siderium elegisse tradit Synesius epist. 67 pag. 2o9 edit. Peta υ. Paris. 2633 Theodoritus lib. s cap. p. I97 cit. ed. Valesii memorat Ioannem Episcopum Apameae qui codidiutorem habuit Stephanum, & Ambrosius, sive potius auctor epistolae Causa Bonosi tom. 3 opp. S. Ambrosii col. Io 93 ed. Mauris. Venet. I7ς I. Senecionem, qui BaSSO Episcopo coadjutor fuit. 1) Possidius in Vit. Augustin. es. 8 eol. 292 rem. Ioon. S. August. ed. Ren. ann. 1733. Et Augustinus quidem , vivo adhuc Valerio Episcopus ordinatus est : quamobrem ei scrupulus animo insedit, ut ipse ait epist. 2I3 .col. 79 tona. 2 edit. cic, adhuc in corpore posito beata memoria Patre, or Episcopo meo Sene Valerio Episcopus ordinatus
sum, π sedi cum illo, quod Concilio Nicano 'prohibitum
fuisse nesciebam, uec ipse sciebat. Hinc Eraclium collegam elegit, at Episcopum non ordinavit: Quod reprehensum est, inquit loc. cit., in me, nolo reprehendi in filio meo. Erit Presbyter, uti est, quando Deus voluerit, futurus Episcopus . Spectat Augustinus ad Nicaenum cano nem 84 qaO Cautum erat, ne duo in una urbe essent Episcopi; velum hic canon non obtincbat, cum justa erat causa, Propter quam duo in una civitate Episcopi conStilucrentur , uti O tendunt exempla, quae paulo ante iudicavimus.
223쪽
pus, quani liu scilicet vitae usura fruitur Praela tus , quem vis adversa morbi, aut Senectutis suum munus eXercere vetat; vel perpetuo, qui nimirum mortuo succedunt. Uterque coadjutor Episcopis nonnisi a Summo Pontifice dandus est Ib: ceteris beneficiorum Rectoribus etiam Episeopus Coadjutores ad tempus constituit ca).
g. XXXXVIII. Nunc, qui Episcopis dantur
coadjutores sine jure suturae successionis, dicuntur suffraganei, quales habet Cardinalis Episcopus Ostiensis, atque Episcopas Sabinus, aliique praesertim in Germania Episcopi , quorum dioeceses tam late patent. ut his adjutoribus opCs habeant ad Episcopale munus recte exercendum. Hi sunt Episcopi insigniti titulo in partibus infidelium , uti sunt etiam Episcopi coadjutores, qui jus habent S cedendi. Utrique enim decorantur ordine Episcopali , ut ea peragant, quae hujus ordinis Pro
i) Vide Andreuccium Hierarch. Mel. tract. de uise. titular. , & Benedictum XIV. de Synod. dioee. lib. I 3
224쪽
Juemadmodum Episcopi, cum propter morbum,
aut ingravescentem aetatem suo recte munere lanisgi non poterant, in Civitate Coadjutores habebant, ita cum nimis late patebat dioecesis, in pagis, atque oppidis longe dissitis habebant Chorepiscopos. adjutores, & administros laborum suorum. DiCuntur Chorepiscopi, quasi της χωρας, hoz est ruris Episcopi. De his quaeri solet, num Episcopi, an tantum Presbyteri fuerint; sed long r probabilior est sententia illorum, qui eos meros Presbytero2suisse arbitrantur I . ,
1 Miseopos Chorepiscopos suisse putant Henricus
Hammondus diss. 3 conre. Bloniall. cap. 8 per tor. pra, Sertim g. I 42 43 pag. I 6 Londini 16sI , Guillelmus Bevcregius Not. tu cone. An ran. ean. I 3 in Pandeia. non. rem. 2 pag. I7 s Oxonii I 67x , Ioseph Bingliam, Orig. eccl. lib. 2 cap. I 4 9. tom. I pag. I9s ; atque hi quidem praesertim nituntur Athanasii Ioco Apolog. contri Arian. tom. I opp. pag. II 8 ed. Patavii an . 1777, cujus haec verba sunt et Mareotes regio est Alexandrina, in qua numquam Episcopus fuit, aut more scopus; sed universa illius ζιgionis Ecclesia Alexandrino parent via scopo . Presbyteri autem singuli suos vicos habent maximos , qui decem cἰrciter sunt, imo plures numero.
Apertum hic quidem discrimen inter Chorepiscopos, &Presbyteros constituitur; sed nullam equidem video cau-Sam , propter quam hoc discrimen potius baci ordinem, quam ad ossicium, & jurisdictionem reserendam videatur. Atqui Arhanasius minime adversarius est nobis , Si dicamus unum, & eumdem suine ordinem chorepucοPorum ,
225쪽
jurisdictionem. Rectius igitur Franciscus Turrianus Not. in eap. s 4 Cone. Nic. Arab. apud Labbaeum t. 2 Concit. col. 3I7. Antonius Augustinus Epist. jur. eanon. pari. IIib. 6 tit. I eap. 3, π seq. p. 23 9 t. s, opp. ed. Luc. II Os Ludovicus Thomassinus Vet. ae nou. Eccles. discipi. par. Ilib. 2 cap. a Natalis Alexander Histor. Ecelen sec. DPq. Append. ad dissert. 44 quast. un. tom. 4 pag. 649,
abique Mansius in not. pag. 6s 3 edit. Venet. 1776, ChorepIscopos Presbyteros fuisse contendunt , nixi praesertim ranone 3 Concilii Nicaeni ram. 1 rel. 38 eoIIect. Labbai ,& canone Io Concilii Antiocheni tom. E eol. s 9o ejusd. eolle E . Labbai, ex quibus manifestum est, ChorepiscopOS Episcopos non fuisse. Quod etiam, te diligenter cognita, dc expensa, definitum est, uti phet ex Capitularibus Regum Francorum apud Balutium tom. I col. 233 ed. Ren. anno I 772. Cum enim Carolus M. ea de re Legatos misisset ad Leonem III. Pontificem, responsum est, Chorepiscopos meros esse Presbyteros, ideoque irritum esse
quidquid ipsi gesserant proprium ordinis Episcopalis . Quod ptobarunt Ratis nensis Concilii Patres apud Sir-rnondum Couc. GaIl. tom. 2 pag. 2 39, seq. Paris. I 629,
ac deinceps etiam Synodus Parisiensis an. 819. lib. reap. 27 Ioc. cin pag. 6o2 tom. 1 respondit nihil eorum, quae ad Episcopalem ordinem pertinent, fieri a Chorepi-MOpis posse . Interdum vero Chorepiscopi etiam erant Episcopi, quod recte observant Cabasutius Notit. eoncit. p. 8, Petrus de Marea Concord. saeerrit. π imper. Iib. 2, cap. I Bella inus, de Clerici lib. I cap. II p. I 39 opp.
tom. 2 ed. Venet. an. 172I atque ad hos pertiuent canones
omnes conciliorum quibus Cnorepiscopis cum venia Episcopi Diaconos, & Ρresbyteros ordi nare permittitur.
f. L. Chorepiscopi non unam, ut Parochi, sed plures singuli curabant Ecclesias, easque lustrabant I ; dabant literas pacificas quae erant ex genere formatarum a , clericis ruralibus in aIiam
dioecesim abeuntibus, minores ordines conserebant 3 . sed cum intra suae potestatis fines non se Con tinerent , & jura invaderent Episcoporum, satius visum est eam Dignitatem extinguere, ac delere,
226쪽
quod in occidente primum factum est Leone III
Pontifice ); sed tamen etiam post Leonis aeta tem mentio Chorepiscoporum occurrit 5 . i) Quod Chorepiscopἰ Dioeces;m lustrarent, dim
Sunt etiam Periodrina, hoc est circuitores , . visitatores, quos memorat Laodicena Synodus can. y7 tom. I ConciL
collect. Labbai col. i s s s ed. Venet. Coleti. Sed non inde effici potest, Chorepiscopos, &Periodotas unum, atque - 4dem fuisse, quod aliquibus visum est . Vide Fabrorum
ad C alium in tit. 3 Cod. de E se. Ur Cleris. col. 28 tom. 2par. I ed. Venet. I 1 8. Omnis quidem Chorepiscopus erat Periodevia, sed iion omnis Periodota erat Chotepiscopus, uti rectissime observat de Roye Institui. jur. eanon. lib. Itit. I s. Uerum quod contendit B ingliamus origis. eccles. Iib. 2 cap. I g. I 2 tom. I pag. 2o I ed. Haia Magdeburian. I 7 s I, a Laodicena Synodo est. ean. ς 7 in locum Chorepiscoporum constitutos suisse Periodevias, id nullum habet idoneum fundamentum, quo niti posse videatur. Σὶ Formatarum literarum multae erant Species. Nam , aliae erant epistola oommendararia, aliae communicatoria, aliae dimissoriae . Postremae hae tantum ad clericos pertis
nebant , quibus dabantur, cum se in aliam dioecesim conferebant , ut ibi domicilium constituerent; atque hae literκ dimissoria, & interdum etiam pacifica diccbantur, quoniam teStabantur, clericum pace Episcopi sui ex antiqua ecclesia fuisse dimissum . Commendatoria, oc communicatoria dabantur omnibus tum clericla, tum laicis, qui per alienam dioecesim iter saciebant, eaeque testimonium erant Ortodoxiae, & ecclesiasticae communionis illius, qui epistolas ipsas deserebat. Nam tanta erat concordia, atque
inter omnes Episcopos consci S O animorum, ut nemo ecclesiasticae communionis in aliena dioecesi pateticeps fieret, nisi ea dignus proprii Episcopi testimonio deprehenderetur. Ita per eas literas Ecclesiarum unio ostendcbatur, sive, ut verbis utar Τertulliani de Prascript. tap. 2o pag. 2os- edit. Rigallii Paris. I 67s communicatio pacis freonsecratio hospitalitatis demonstrabatur. Hinc optatus Milevitanus lib. 1 pag. 3 1 edit. Antuerpia I 7o2 Totus ,
inquit, orbis commercio formatarum in una eommunionis societate concordat . Commendatoria literae dabantur vel
hominibus, quorum illustrior erat conditio, vel etiam
ejusmodi hominibus , quorum existimatio in discrimen
227쪽
cedebant e communicatorias obtinebant omnes, qui in eC-clesiae erant communione, cumque ea pacem colebant,
ideoque pacifice & ecclesiastica, atque interdum etiam canonica dicebantur . Omnes generali nomine formata dicebantur, quod peculiari serma , ac singularibus signis,& caracteribus scriptae erant, ne quis falsas obtruderet,& omnes ab Episcopo concedebantur. Ad has autem literas pertinet Canon Apostolorum 34 apud Cotelerium N. Apostol. tom. I pag. 446 ed. Amsteladami I 724; itemque Concilium Carthaginense I. ean. 7 apud Lab-
tom. 2 ejusd. collect. Quas literas cum in illo persequutionum discrimine dedissent Consessores quidam , quorum magna erat in ecclesia cxistimatio, id ab iis fieri vetuit, atque alias a proprio Episcopo communicatorias literas
unicuique dari jussit Concilium Eliberitanum Can. areol. 996 tom. I, & ArelatenSe I. can. 9 eolia I s 2 t. Iloe. eit. Non enim duo hi canones, uti putat Baronius ad an. I 42 num. 9 pag. Is 7 tom. 2 ed. Luca, intelligendi sunt de martyrum libellis, quos lapsi impetrare solebant, ut in ecclesiae communionem reciperentur; quod recte animadvertit Albaspinarus in not. ad cit. 2s Concil. Eliberit. pag. I 67 ed. Neapol. 177o Chorepiscopos autem dedisse literas paci cas, seu formatas, manifestum est ex Concilio Antiocheno Cun. 8 loc. eit. col. Iy38, cuius haec verba Sunt; nec presbyteri qui sunt in pagis, dent eanonicas epistolas, vel ad solos vicinos Episcopos epistolas emittant . Chorepiscopi antem nulli reprehensioni astines dent pacificas. 3ὶ Concit. Antiochenum Can. Io eol. 6oo loc. cit. Vid. Capit. Caroli M. lib. 6 cap. Ia I apud
Balutium Capit. Reg. Franc. col. 233 tom. I ed. Venet.
Ordin. pari. 3 excrc. q. Sua jam aetate Chorepiscopos
228쪽
LI. Praelati inferiores , eorumqua LII. ad LIV. singulorum pota-
JUedium inter Episcopos , atque Presbyteros IO
Cum tenent Praelati inferiores, nimirum antistites, qui expertes ordinis Episeopalis , in sibi subjectas Ecclesias, atque personas jurisdictionem exercenta Non idem omnium eornm Praelatorum gradus, ne que eadem ratio est. Nam alii sunt ab Episcopi potestate subtracti, qui Certo praesunt generi per sonarum intra septa alicujus ecclesiae, aut monain sterii, vel conventus existentium, quales sunt Suis periores regulares, & nonnulli Praelati saeculares; qui immediate subsunt Sedi Apostolicae una cum Ecclesia, ejusque Clericis, atque ministris x qui inbus praesecti sunt. Alii praesident clero, & populo alicujus regionis, quae tametsi ab Episcopi potestate subtracta sit, tamen sedet in illius diaece- si, a qua undique circumscribitur . Alii denique propriam habent quasi dioecesim a cujusvis Episcopi dioecesi avulsam, & separatam, in qua jurisdictionem obtinent quasi episcopalem I .
229쪽
13 Vide Cardin. Petra ad Constit. 4 Callista III. dissert. I pag. 9o tom. α Benedictum XIV. de Synod
f. LII. Omnium nobilissimi sunt Praelati , qui separatam quasi dici esim habent; nam hi proprie,& vere Praeati nullius dicantur, atque inter ordianarios recensentur. Ceteri exempti quidem sunt ab Episcopi jurisdictione, sed nullam habent quasi dioecesim ab illius dioecesi distinctam, in qua ordinariam jurisdictionem exerceant I . Itaque Prae- Iati nullius minus proprie vocari possunt, Cum ra vera in Episcopi dioecesi sint.
1) Vide Benedictum XIV. in Constit. Apostolica, 7 stom. I ejus Bullari pag. 249, π Constit. Inter multa 3 3tag. I 66 tom. 2 ed. Roma I7sq.
f. LIII. Praelati inferiores vel saeculares sunt x vel regulares; alii beneficio Sedis Apostolicae hahent usum Pontificalium, alii vero non habent cit. Omnium potestas oritur vel ex privilegiis Summ rum Pontificum, vel ex praescriptione , quae hominum memoriam superat ca). Quare & amplior, &angustior est, uti serunt leges privilegii, vel consuetudinis, unde procedit. Generatim Abbates Re- .gulares, qui in Sacerdotio sunt, & solemnem ab Episcopo benedictionem acceperunt, suis subditis. regularibus pro jure primam tonsuram, & minorellordines Conferunt, reliqui vero expresso privilegia
i Vide Giresdum Exposit. Iur. Pontide. pag. Itit. 3 8 tom. a pag. 723 π seq. , ubi multa sunt de usu Pontificalium, quem habent Praelati Episcopo infe
α) Conser Benedictum XIV. in laudata Constit.
230쪽
Apostoliea g. 2 pag. Iso , γ' in Constit. Inter multa
3 Concit. Trident. Sess. 23 cap. Io de Resorm. De Subdiaconatu, cujus conferendi potestas interdum a Sede Apostolica quibusdam Abbatibus facta est, agit iliter ceteros Iumin de Sacrament. diss. 9 quast. 6 cap. 3.
g. LIV. Quod vero attinet ad Urisdictionem
quasi episcopalem, multa sunt, quae Praelati insoriores , etiam Cum discretam, & separatam quasi dice etesim habent, exercere nou possunt, quamquam in ipsa jurisdictione insita, & astixa videantur et Principio vetantur indicere,' & habere synodum dioecesanam, nisi eXpressam ea de re saeuitatem a Summo Pontifice impetraverint, eaque semper usi fuerint; & simili modo vetantur etiam eligere ex minatores ad parochiales ecclesias per solemne exa men conserendas I . Hinc vicinior Episcopus in quasi dicezesi, quae nullius revera est, ct hiscopus dioe esanus in ecclesia exempta, quae sedet in tra fines suae dioeceseos, parochias Confert, Ser vata lege Concursus, quae' a Concilio Gidenti. no constituta est. Par est ratio literarum dimissorialium, quas illi dare nequeunt saecularibus sibi subditis pro ordinibus suscipiendis; cum horum omnium Ordinationes pertineant vel ad viciniorem Episcopum, si Praelatus quasi dicaeesim se paratam habeat, vel, si Ecclesia exempta sit, ad
Episcopum, cujus dioecesi continetur a). De Causis vero criminalibus, ct matrimonialibus recte j dicant Praelati, quibus Sua.quasi dice esis separata est; non item Praelati exempti, nisi hoc privis Iegium obtinuerint vel a Summo Pontifice, veI pee praescriptionem , quae ultra hominum memoriam