Acta et decreta synodi dioecesanae Pistoriensis an. 1786. Pars 1. 2. Pars 2. complectens appendicem monumentorum. 2

발행: 1789년

분량: 224페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

niter, et quavis auctoritate concessa privilegia illa, quorum causa Ecclesiasticorum Beneficiorum reditus ad alios omnino usus convertuntur quam ad illum , cui forent religiose servanda, nempe ad proximum Ecclesiae ministerium; praecipit ut in Magno Ducatu Melitensium et D. Stephante qui tum privilegia nullam vim habeant ad Ecclesiasticas a sequendas pensiones , vel hactenus perceptas retinendas , Si iidem equites Clerici antea fulment , ac solum permittit, ut iisdem uti illii pergant , qui eas in praesens obtinent, modo alias non possint deinceps consequi . Cum insuper aeque prava illi videatur alia quaevis induistentia et tolerantia, qua nillil cavetur, ut Ecclesiastici reditus illi rei inserviant, cui vere ac legitime fuerunt addicti, imperat, ut privati iuris patronatus Beneficia conferre non liceat, nisi iis, qui Ecclesiae revera inservierint vel modo inserviant, aut saltem ita affecti animo sint, eamque s Sceperint vitae rationem , ut ad studia illa atque ad eas exercitationes sedulo incumbant, quibus utilem aliquando Ecclesiae operam dare pos int, nunquam Vero iis , qui iisdem reditibus amquam re familiari fruituri sint eosqtie ad se solo habitus clericalis usu traducturi. Et Episcoporum arbitrio permittens ea , quam prudentia postulat, erga illos tolerantia uti, qui iam huiusmodi Beneficia possident, praesertim vero erga provectos aetate homines , quibus grave ac disti cile esset novam inire Vitae rationem , optat, ut quam maximo possunt studio auvigilantia ad praestandam revera parem cuiusque aetati ac viribus operam eos om es adigant, qui recens Beneficia

obtinent, facta ipsis eorum retinendi reditus facultate, qui Ecclesiastici iuris patronatus Beneficia possident, si suo desint om cio; quam facultatem postulare a nobis poterunt si de Beneficiis agatur, quae a principe vel a privatis patronis conseruntur .

Dat. V. Kal. Sextiles I 8ς.

PETRUS LEOPOLDUS

V. ALBERTI

Ex R. Iuris Secret. Nonis Sextilibus I S, . Vincentius Scrisii primus Cancellia .

122쪽

Epistola a Secretario Regii Iuris ad omnes Episcopos data qua amplificantiar a Viae eλpliciantur qtiae per Encyclicam Epistolam prid. M. Augusti an. I 83. datam praescripta sunt. I stor 1 CEt si Tuno ea volens amplificare ac declarare quae per literas ad omnes Episcopos prid. Id. Atig. An. I 783. datas praescribuntur, nempe ut Episcopi omnes qui Ecclesiasti. eam in Magno Ducatu iurisdictionem obtinent, ipsi per se nulliusque implorata potestate conferant liberae Collationis et Ecclesiastici iuris patronatus Beneficia tum simplicia tum quae residentialia et Consistorialia dicuntur, nec non primas Dignitates , quocumque vel tempore vel modo vel loco . vacaverint; nunc mandat, ut iidem Episcopi moneantur eam REGIAE CELSITUDINI fuisse mentem , ut in eodem Mandato contineantur etiam liberae collationis et Ecclesiastici iuris Patronatus Ecclesiae quocumque vel tempore vel modo va

caverint .

Haec Magni Ducis mandata tibi significandi mihi honor

est attributus, Illustriss. Praesul, in eamque spem venia te tui esse officii ducturum eadem rcligiose servare ; tibique ea fuisSereddita aliquod interim a Te argumentum expectans, ut de omnibus ad REGIAM CELSITUDINEM referre possim, existumationis et observantiae plenus Tui me esse profiteor, Illustriss . ac Reverendiss. praesul,

Florentiae XVIII. Kal. Februar. I 87. Addictiss. Obsequentiss. Servum, Vincentius Martini Ad pistoriensem et pratensem

123쪽

N. XXVIII. tig

Pastoralis Epistola de Religi is cognoscentae ratione

et necessitate .

Seipio de Riceiis divina miseratione pistoriensis et praten.

sis episcopus suo Gregi carissimo in Christo Iegi I uno nostrum omnium βlagistro salutem et benedictionem. praecipuum christiani hominis officium illud est, Fratres carissimi, ut in Religionis studio quotidie versetur. Huiusa modi autem veritas, quam nemo vestrum adeo des peret, uoaudeat inficiari , re ita parum cognita ac perspecta habeo tur, ut si mihi adhibere fidem, atque assentiri velitis, nul Ium esse officium . quod tam facile ac temere a plerisque deseratur, vobis ultro fatendum sit. Arbitrantur enim complures eiusmodi esse Religionis studium, ut omnibus vulgo Christi- fidelibus parvus ille Catechismus sufficiat, quo obruit ut puerorum mens , qui nihil omnino intelligentes paucis vero bis respondere assuescunt , unum esse in tribus distinctis personis Deum , harum alteram humanam suscepi se natu ram ; atque ita si quis certis quibusdam formulis ac definitionibus dicere calleat quae Dei et Ecclesiae praecepta Sunt

quae Sacramenta , precationem illam quae Pier noster vulgo dicitur Apostolorum symbolum , ea se scire arbitratur, quae aeternae assequendae Saluti sunt satis. At ne vos. Fratres carissimi , in tanti momenti re tam falsa rerum imagine decipi patiamini .

Non me latet plures exquiri a nobis Causas, cur in ignorantia illa acquiescamus , quae veteris illius quo in laetinas c mur peczati poeta a est, neque tamen est nobis gravis ;iniucunda enim ac molesta interdum fit illius legis cognitio,

quae nostris studiis adversatur, nostramque vivendi rationem reprehendit atque improbat. probe te aeo speciosa etiam praetendi religiosae cuiusdam observantiae nomina, cuius erga quaedam sibi rentur nimium investiganda non CSse mysteria, quae nobis nostrum omnium parens Ecclesia proponit; tu Vatque Propterea a gravissimis nostris coenoscend s officiis prorsus immunes vivere. Ne me pri terit Pro Din s

124쪽

tam Religionis speciem excogitassent, hominum ignorantia fieti eam Iesu Christi doctrinae subrogare conabantur. At cum divino beneficio tenebrae illae, illaque spectra fuerint putenti manu depulsa , quibus piorum hominum e X terrebam tur animi, cur, Fratres cari S Sinai, eorum confirmandae opinio. nes sunt, uti non sine gravi detrimento a verbus is quibusdam vanisque Concio natoribus hactenus factum est, qui necessariis doctrinis non eruditi et fortasse ambitioni magis et praesenti consuetudini in Serviendi causa , quam optimo consilio permoti , impium quoddam volentes refellere homi num genus , qui fortes spiritus vulgo dicuntur , dum in Religionem vertunt, quod eidem delendae aptissimum est, urnia ipsis revera suppeditant , quibus acrius illam oppugnent; qui populis suadentes, ut percommodam eius non

cognoscendae rationem Sequantur et ea satis habeant, quae

ex parvis catechismis didicerunt, secus enim, inquiunt, verendum esset , ne in scopulos incidant, et imprudenti Curiositate se abripi sinant in postulant, ut privatis iudiciis, Theologorum opinionibus , quas cum Sacris Literis, patribus,

et conciliis comparant, temere assentiantiar. atque ita confu-

vis atque permixtis mysterii, Legis, consiliique notionibus

sui Apostolatus muneri se satis fecisse arbitrantur , cum deinceptam multitudinem eo adduxerint, ut malit in miserrima rerum ignoratione versari. Caeci sunt et duces caecorum,

Fratres carissimi; ne dari vobis ab iis verba patiamini. Non homines habet auctores Religio, sed Deum, nihilque adeo veretur magis , quam ne ab hominibus cogniscatur . Si nullius fidei ac perditae vitae homines sunt , uti revera sunt , an illos Religionis studio in tantam impietatem pravitatemque adductos existimatis Minime gentium ; animi enim pravitas et qui animi pravitatem plerumque consequitur religionis contemptus Ignorantiae fundamentis dumtaxat innititur . Fieri nequaquam potest, ut qui Iesu Christi doctrinam bene cognitam habet atque perspectam , eam nota admiretur ac diligat; fieri aeque nullo pacto potest. Nequis bona fide ad Religionis vim rationemque penitus percipiendam adiiciat animum , eamque maiori in dies admir

tione ac veneratione dignam non censeat .

cum aeternam ipsam legem suis penitus inditam natura animis mortales habeant , cum in eius religionis fida fuerint instituti, quae tantam ac tam sublimem Dei cogniti

125쪽

, abnem ingerit. cuius tam augusta mysteria sunt, adeo pura et uentegra morum doctrina est, adeo hominum conditioni atqtrii usibus accommodula , adeo sibi ad veram felicitatem comparandam neces, arta an huiusmodi religionis studio illorum mentem ita perverti posse arbitramini , ut eadem illa , quae veluti edita divinitus oracula antea habebant, ipsis iam totidem composita a peritis rei publicae vel imbutis superstitio. ne hominibus mendacia videantur Τ Mum Iuam profecto, Carissimi Fiatres , sineret D. L . m. ita uberrare homines , cum ingenuo veritatis inveniendae studio inllammati sedulo eamdem inquirunt, neque me a veritate procul abire credorem , si mei clarissimi Fratris , qui Ecclesiae decus et solatium est si , verbis utens non dubitarem dicere, neminem prorsus eos inter , qui nihil credunt, adlaborasse , ut quam tantopere iactitant confidentiam validissimis rationum m

mentis confirmarent. Reperietis contra , nihil aliud ex iis, quae ad religionem pertinent , fuisse umquam iisdem cognitum , quam quod per ieiunam levemque et interdum Chri-5tianis praeceptis parum consonam institutionem perceperunt ; et si quidquam eorum , quae sunt admittenda , didicerunt, numquam tamen cur Sint credenda, exquisivisse ; atque ita ipsorum plerosque incredulos fieri nulla antea rei inquisitione facta , causa incognita , caeco quodam animi surore abreptos pravisque Opinionibus Occupatos. Valde enim ipsorum interest vel penitus ignorare , vel vanam ducere Religionem illam , qua iubemur animi motu S GOmpcscere , eiurare munis clum, eiusque caduca bona despicere. Si quis vero corum vel humanae prorsus philosophiae studio, vel alicuius Script ris Ecclesiae dogmata acerrime oppugnantis libros pervolvendo maiorem apud homines famam nomen hie obtinuit, nullus tamen argumenta prius e X pendit, quam quae obiiciuntur perciperet; nemo quibus Religio tandamentis nitatur Sedulo exquirere, et in universa ipsius principia mentem intendere studuit. Ita facti semel increduli vel ad sedan dos comprimendosque conscientiae stimulos, vel ad sestivi et acris ingenii laudem captandam ignorantiae praesidio muniti commoditatis aut ambitionis cau&a tales se praestant.

si Is est Montaaetus Archiepiscopus Ligdimensis in Distola Pastorali de Incredulitatis fontiluis et fundum cutis Ee-

Iulonis P. I.

126쪽

Si Religionis quam profitentur studio, ea mente operam

darcnt, ut cluis tum les una cognoscerent, Cuius imastini fieri debeuius consorines , eone caecitatis eosdem venturos

existimatis Ne, carissimi fratres, sinatis vos decipi, sed hoc habeatis penitus persuasum, haud ex alia re quam vel . Ex improba novas doctrinas inducendi libidine 'vel ex sum ma inscitia inanes illos proficisci metus , quibus ab huiusmodi studio perficiendis accurate officiis illius status, quem

profitemur , adeo neces Sario. Vos deterrere conantur .

Suam no se Religionem idem prorsus est ac persectissi- 'mas Dei virtutes, eiusdem scilicet potentiae vim, sapientiae opera, misericordiae multitudinem, Severitatem iustitiae, promissionum amplitudinem , ct in iis servandis fidem agnoscere . Huius doctrinae ope quodammodo , et quantum per nos licet, illius qui Deus Simul et homo est m3 sterium intelligimus, Redemptoris necessitatem, et praeter ipsius sanguinem ad duo illa sananda vulnera, ignorantiam scilicet ciconcupiscentiam in quibus infirmitas nostra versatur, nullum plane remedium sufficere deprehendimus. Hac doctrina imbuti diversa quibus nostrum Caput Iesus Christus insignitur Magistri, I'astoris, Sacerdotis, Victimae, Mediatoris, Iudicis nomina et officia novimus . Hac gratuitum omnino esse, quo nos illa prosequitur, amorem docemur; hac discimus, quanta illius gratia viet suavitate praestet, quae sit Sacramentorum sanctitas, quae veluti perspicua et sensibus subiecta signa demonstrant, quid nostris in animis gratia illa perficiat, cuius ope mentes nostras divinus Spiritus integras sanctasque efficit, dum qu gusti adhibentur Sacramentorum ritus e hinc vero in eam cogitationempnimadversionemque facile venimus , quemadmodum affecti animo simus oporteat, ut eadem utiliter percipere valeamus.

Eo demum Religionis studio ducimur, ut Ecclesiam et e Ximias, quibus decoratur, dotes agnoscamus quarum ratione dicitur ac revera est Spiritus S. Templum, Iesu Christi Sponsa eiusque promissionum heres et custos auctoritatis ; hinc eam mysticum veluti corpus spe etiamus , quod tum a Christo Jesu, qui ipsius caput est, tum a fidelibus qui sunt eiusdem membra efficitur, inenarrabilis illius coniunctionis vi, qua unus cum ipso Sacerdos, victima una , unus ac persectus Venerator escultor existimus, qui in spiritu et veritate Deum adoramus. Verendumne nobis erit, ne quicumque sunt huiusmodi gravissimarum veritatum cognitione imbuti, in quibus stat sanctissimae nostrae Religionis summa, demis, o, intento, ac sedulo ad Dis i by Corale

127쪽

I 22

ad eam comparandam animo , in ereduli perditique ho

mines fiant 7 Atqui quanam alia re vos ii territare conantur , qui vel malignitate animi vel inscitia ab huiusmodi

necessario cum primis studio moliuntur avertere Tam inr-

pia haec, tam absurda Alalium medis Athoranus praecipiat; legi enim pravis hominum cupiditatibus ac studiis indulgenti suffragari unice possunt; quae sane lex tam longe lateque

manare, tam . altas agere radices in illis regionibus nori potuit , quae iam sanctissimae nostrae Religionis cultu floruerant, ni Si miserrimae ignorantiae praesidio. Vobis autem Iesu Christi legem profitentibus hanc protendi latius non posse nisi penitus cognoscatur, ignorantia vero ad eam deturpandam evertendamque unice viam sterni penitus animo

persuasum sit.

Metus ergo ne sedulo religionis studio fiatis increduli, nihil a I ud est, ut probe intelligitis , Fratres carissimi, quam

praetextus inanis ac noxius, qui antichristo solum et iis. quos eiusdem praecursorum nomine api ellat Apogtolus , prodes epotest. Nec minus a veritate alienum aut minoris detrimenti causa est, quod nonnulli praetendunt, ut se ab hu- lius capessendi studii onere eximant; illud enim Scholarum dumtaxat et tradentium res divinas magistrorum esse arbitrantur. Quod studium si positum esse dicerem in perdissicili aliquo enodando exponendoque Sacrorum libro tum loco, qui doctissimorum etiam virorum ingenio negotium facessit; si postularem, ut sanctiora expendatis Ecclesiasticae Traditionis dogmata, eaque i historiae facta ac monumenta illustretis , quae Critices peritissimos exercuerunt ; huius studii lege nequaquam omnes teneri merito aliquis dixerit , nihiI horum tamen generatim a fidelibus postulo. Quid sit suam nosse ac perspectam habere religionem , superius a me dictum est, fuseque explicatum. Neminem esse arbitror, qui amrmare velit, artificem illum, qui pauca illa praecepta tenere satiq habens sibi a Magistro tradita , ubi primum puerulus ad om cinam accessit, plura suam artem spectantia discere curae non habuit, eam posse laudabiliter profiteri. Quis adeo indiligens agricola est, qui suam agrestium instrumentorum nominibus scientiam Circumscribat, qui nulla temporum caelique observatione facta metat, arbores planotet , serat . fructus colligat ' Nonne Contra quale sit Ii. gntim , quos fructus, quae Semina Solum amet, quo tempo. re ea sint terrae mandanda, diligenter inquirit, et Senioreo artis

128쪽

1 8; loelque peritissimos consulens eo euras Omnes coista.

tionesque convertit, ut suorum augeat agrorum fertilitatem Quod vero ad Religionis Christianae prolessionem cultumque vertinet, cum non de praesenti, Sed de aeterna vita, suae inoque bono agitur, adeo' erimus inertes ac de id es ut ne eam quidem quae in profanas artes conserri solet, diligentiam adhibeamus ' Ergone memoria, ingenium, et solertia illa, quae in re familiari administranda, explendisque cupiditatibus ternitur , illico evanescet, cum Religionis studium nobis est suscipiendum Τ Cavete, Fratres carissimi, ne in eam umquam reprehensionem incurratis, qua suos Iesus Christus discipulos ii , et Galatas redarguebat Apostolus tet . ut eos eveterno illo illaque socordia excitaret, quae in tanti mo menti re extremam animo perniciem importat. persuasum vobis sit aetatem nullam e se , nullam hominum conditionem aut genus quod crescere ut ait D. Paulus in Dei scienti inon possit s3 . Neque alia re protendi Religionem voluit divinus eiusdem auctor; et bi umbrarum tantum et similitu. dinum velamine abdita Regni caelestis mys eria nosse intredulus Iudaeus meruit, ea Iesus Christus suis aperte declaravit Apostolis eosque iussit praedicare super tecta quod aure audiebant ; praecepit nimirum , ut veritates illas , cognitiones , et dona Fidelibus communicarent, quae ipsis vel divina meditantibus eloquia vel demum sedulam dantibus Traditionis studio operam divinus Spiritus esset largiturus. liod sane mandatum accurate persectum ab Apostolis e inrtimque successoribus, qui eodem repleti spiritu tantopere ad laborarunt, ut suorum augeretur in dies discipulorum scientia , primo ne Christi fideles tantum spectabat , vel datum frustra Magistris fuit , quandoque eodem non tenentur discipuli ' Haud ita sentiebant Giegorius , Ambrosius , Augustinus, Chrysostomus, cum di Uinis omnes initiabant mysterii S , quemadmodum ex eorum sermonibus, libris et epistolis idere licet. Haud ita sentiebat magnus ille Apostulus paulus qui maXimo persundebatur gaudio, cum videret Co lossenses in eorum mysteriorum cognitione versari, quae gentubus i) Litc. 24.

129쪽

biis fuerant et multitudini Iudaeorum abscondita, atque ita illius gloriae divitias nosse , quas Deus per sium Filium voluit largiter in gentes effundere . Nonne divinus idem Servator noster ac dominus egit patri gratias, quod parvulis ea dem illa mysteria revelasset si in Tome certissimis clarissimisque Iesu Christi , eorumque qui se vere ipsius discipulos praebent , testimoniis confirmati a vanis illis doctoribus patiemur nos decipi ; qui studium

hoc adeo necessarium profanae arrogantique curiositati tribuentes ab eo nos vellent ad quietem otiumque revocare ΤῖIinime opus est , iterum vobis dico , fratres carissimi , ut Fidelium vulgus acerrimum illud iudicium ad hoc studiunt conserat, quo laudati superius eximiae sanctitatis Episcopi et Ecclesiae doctores excelluerunt . At si qtiae cumque scripta sunt ad nostram doctrinam sunt Scripta , nullius prorsus utilitatis crunt , nisi teneamur iisdem uti. Quae , quotque Sint Sacramenta, probe nostis, eaque certis quibusdam rite perceptis sermulis declaratis. At nisi studeatis discere, quo animo sitis oportet, cum ad ea percipienda vultis accedere, Num divini Spiritus gratiam miracula illa in vobis effecturam confiditis, quorum illa perspicua atque externa sunt argumenta 3 Quanam re fit, ut Christianorum quam plurimi pomnitentiae tribunal frequenter adeant, quin tamen evadant meliores atque ad virtutes excolendas alacriores Τ Responsa illa apprime tenent, quibus quid ad rectam peccatorum Consessionem necessarium sit explicatur; sed scire negli. sunt, dolorem illum, quo suas deflere atque exsecrari culpas uehent , gratuitum esse divinae bonitatis et misericordiae donum , quod nobis Iesus Christus promeruit, quodque non Possumus habere, Cum volumus , nec formulis illis inhae rei, quas vel memoriter pronunciamus, vel in libris descii

pias legimus Τ Ita complures et quidem inscii re ipsa pelagiani

sunt, iustificationis gratiam in nostra potestate esse et alibero nostrae voluntatis arbitrio pendere existimantes, atque ita in cam dem illam, quam olim Israelitarum gens Subiit, reprehensionem merito incurrunt. Israel vero , inquit Apostolus , sectando legem iustitiae in legem iustitiae non pervenit . utiare ρ quia non ex Me sed quasi ex operibus et .

130쪽

Ignorantes enis, inquit paulo inferius iustistam missuam volentes statiaere, iustitiae Dei non stini stibiecit Nulla de lege disputabant Iudaei , nec tamen illam intelli

gebant; quam Si penituS nossent, compertum iisdem fuisset atque exploratum , Christum Iesum non modo finem sed perfectionem etiam legis esse, Cuius signis atque imas inibus praemonstrabatur; cum enim universi in eum credentes per ipsum iusti sanctique fiant, id proiecto emeit duodιe X PraeStare omnino non poterat. Daemon autem infensissim 3 nostrae salutis hostis intelligens, quanti intersit de gratiae divinae mysterio recta sentire , exitu per utili sibi , nobis autem graviss mo, vanas quasdam et impias in locum veritatis opiniones suffecit ex hominum superbia arrogantiaque profectas , enutritas inscitia , atque ab hominibus rerum novarum cupidis ad Eedemtionis vim necessitatemque oppugnandam , atque ita ad nos in maximam Iesu Christi ignorationem adducendos lonae lateisque disseminatas. Animadvertite quaeso, Fratres carissimi gravissimarum huius moui veritatum ignoratione contemptu temporis spatium , cuius nondum finis advenit , divinae misericordiae thesauri ingratissimo subtraherentur Iudaeorum populo, atque interim eL

mescendum nobis est, ne rami quoque arbori, quae Ecclesia est, inserti, nos Scilicet, eXcidamur, reiiciamurq se, cum e tantopere negligamus 7 Loca illa , quibus modo schisma. haeresis, Superstitiosa ac nefaria Nahum inedis superstitio miserrime dominatur, feracissima olim Asiae, Africae, atque etiam Europae erant Ecclesiae , ubi tot percelebres sanctitate ac doctrina viri florum runt in anam ergo re contigisse creditis , Fratres carissimi ut illae tam brevi interirent, nisi ignorantia illa, qua fit, ut

ri patefactae divinitus fue

i, Ieritatum thesauro nihil moveantur mortales Τ O ii sa

Nunquam deficiet, nunquam interibit, Ecclesia Fratres

SEARCH

MENU NAVIGATION