장음표시 사용
71쪽
est in onini jure iussi, ut in Pontineum libris et in XII tabulis ), antiquitatis moes, quod et verborum prisca
vetustas cognoseitur, et aetionum genera quaedam maj rum Onsuetudinem vitamque decIarant. Interpretari quudem posses, tussia Sex. Aelii juris peritissimi, quem, summi Iaudibus eIebratum a Cicerone aliisque jus e- Iianum condidisse constat, et interpres XII audatur
verum ad exhortationem juventutis efficacius sane L. Aelium, suae aetatis virum, crassus commendasse et e empI Ioco videtur propoSuisSe.
Ex his universe patet, scribendi opere utrumque Grammaticum non abstinuisse. Sed Iuculentiora testimonia habemus, quippe operum titulos nonnulios, ab antiquis se vatos, et fragmenta ex iis desumta. Primum igitur de AeIii reIiquiis agemus. Fragmenta ejus maximam partem incertae sedis sunt, tantumque affirmari licet, pertinere ea ad varios antiquitatis Romanae Iocos. Hanc enim Aetius primus expΙicare Iiteris aggressus est, ut patere vidimus ex Varronis apud Ciceronem Verbis quae autem nemo ad ue docuerat, nec reat, unde studiosi Scire possent, ea, quantum potui, feci, ut Ment nota nostris a Gramcis enim peti non poterant, ac post L. Aelii nostri, casum ne a Latinis quidem. Quibus respondet Cicero: Sunt ista, Varro nam nos in nostra urbe pereminantes errantesque, tanquam hospites, tui iuri quasi d mum deduxerunt, in possemus aliquando, qui et ubi Semus, agnoscere Significabat igitur Varro ibros Constitui docum do itastadiit coni. ap. reli Cic. Opp. I. I. p. 586. Do eo ess Cie. do orat. I. 45. 48. De Legg. II. 23.
Bachius Op. l. p. 236. Suringar P. l. I. P. 36 sqq. 3 Acad. I. 3. Perperam inde, corrigentes Oreli. Onom. v. Aelius, Ernestus de philosoplua Aelium scripsisse esse-
72쪽
suos de antiquitate Romana, et conquerebatur Aelii momtem, qua inchoata Ha studia et ab eo auetore Iiteris mandari coepta, aliquamdiu desertaesaeuissent, donee ipse a Iatius persequi instituisset. Sed dubium videri potest, num hoc ipso itido antiquitatum ibros infimiverit
Ilus. Mihi quidem totius Ioci ratio persuadet, viam praeivisse eum eteris, qui secuti sunt, antiquitatis Romanae investigatoribus versatum iccirco potissimum esse in recludendis Ilius studii fontibus, perscrutatum antiu quissima veteris aevi monumenta, eaque Nammatice et eritice interpretari conatum, ut aditus ad rerum Ognutionem, patefactis verborum significationibus, et enucleato
Hoc quidem proposit scripsit interpretationem a minum Hiarium, de qua Varro ): Ut in OIuta or tione, sic in poematis verba non Omnia, quae habeant λυμα, possunt diei. Neque multa ab eo eruentur), quem non erunt in Iucubratione Iiterae prosecutae, multum Leet Iegerit. Aelii, hominis in primo in literis Latinis e ercitati, interpretationem carminum saliorum videbis et exiliter ' expeditam et praeterita obscura vita. ec mirum, quum non modo Epimenides post annos L exper-s Tectus a muΙtis non cognoscatur, sed etiam Teucer Livii post annos XV ab suis qui sit ignoretur. At hoc quid ad verborum poeticorum aetatem quorum si Pompili regnum fons in arminibus Saliorum, neque ea ab mperioribus accepta, tamen habent cc annos. in in telligitur, quam perosa et ardua hujus susceptio periscit. Vid. rn annot adra 1 Sed errorem suum videtur agnovisse in Clav. enim de antiquitate Romana Aelium scripsisso memorat CT Bernhard Op. l. p. 325. Suringar p. l. I. . l.
73쪽
esset, quum saliorum armina uintillani tempore suis
Pariter videtur elius in iis sontibus, e quibus jus
sacrorum Petendum erat, versatus. Gravis hic imprimis
antiquitatis Romanae Ioeus erat, quem Varronis deinde diΙigentia tantumnon videtur expIevisse multa fragmenta, quRe Passim inveniuntur, res saeras spectant, et Aetii inhoe genere studium testantur. Etiam Crassi verba de studiis Ae ianis hue pertinent ' ea enim commendans, praeter XII tabuIas, Pontificum libros memorat, in quibus antiquitatis moes Iuceat. Quare arbitror, eum p evitari opere in ilium Ioeum commentatum esse et ob euriora IIustrare studuisse confirmat hanc opinionem Festus v. motu viri; ubi hcIoatius etiam in Iibri s erorum OIucrum esse Munt Iignum quoddam quadratum,
ubi immolatur. Idem Aelius in e Ianatione Carminum Saliarium eodem nomine appellari ait, quod sub moIas ponatur.' Legendum ibi videtur ' Cloatius es tam ει Aetius in libris sacrorum, Si demum verba Paesi: Idem Aetius - Optime eonveniunt superioribus D Iicem igitur AeIius voeabvio molacrum significationem tribu bat, ita ut in Saliorum arminibus et in re sacra diversa notare duum vero hi AeIiani de sacris Iibri conjectura
Inst. r. I. . et 0. Horatius Epist. II. I. v. 86. Iam Saliare Numae carmen qui laudat et illud, Quod meeum ignorat, solus it scire videri. CT quas do Aelio carminum Saliarium interpreto habet Suringar. p. l. p. 28 29. Vid. ob. Guthberlethus de Miliis Franeq. 1706, qui carminum Saliarium reliquias
collegit Christ Lud Crellius, de Saliaribus armisi uaWittob. 1732 Nic. Reic De Saliis Halaia 1737.
' Do orat. I. 43. Quam lectionem exstare video in annot mam ad Festi Sehedas P. M.
74쪽
tantum nitantur, non referemus eos in scriptorum numerum neque fragmenta etiam, quae eo pertinere videam tur, ne quid ex arbitrio fecisse accusemur, separatimedemus.
certior res est de duodecim tabularum interpres tione. Habuerunt IIae antiquiores interpretes, Sex. Aelium et L. Acilium, quibus tertius aetate accedit AeΙius Stilo 9. vaIe pretium hujus interpretationi sit habe
dum, non licet affirmare. am, quod Cicero seme AeΙi no commentarios Iaudat e non universi peris Iaudatio continetur, sed refertur ad unius vocabuI significationem. in qua quum superiores interpretes Iapsi essent, Aelius verum viderat. Probabile tamen est, sua eum aetate do tius, suo ver ingeni illustrius de iΙΙi Iegibus commemtatum esse, quamvis ex pera, quam postea alii Romani interpretes ' iisdem explicandis navarunt, satis pateat, aut praeteriisse eum plura, aut saepius in divinando sensu haΙΙucinatum SSe.
Cum hoc antiquitatis studio poetarum interpretatio conjuncta fuit. Hic praecipue criticae facultatis Ιaus emunuit, quippe in Iaut fabulis examinandis et in Ordinem redigendis palmariam operam Aelius videtur navasse E stant d ejus in hujus poetae scripta meritis diserta Geu Iii testimonia Penitus imbutus erat Plauti Iectione, quam, teste Varrone tam amabat et admirabatur, ut ejus sententia Musae Plautino sermone Iocuturae fuissent, Si L tine loqui velΙen ' Ae sincera quidem haec admiratio fuit, siquidem diΙigentiae, qua expIOravit eum auctorem, non Oevit, sed acuit eam et exi PIauti fabuΙae eo jam CL Suringar. p. l. P. 30 Sqq. 39 sqq. V. c. Ser. Sulpicius, Antistius Labeo. s. Suringa l. l.
75쪽
tempore comptae erant et alienis sordibus inquinatae; has Ivere studuit AeΙius, tritas aures ad dijudicandum
asserens, summeque in emendando cautus. Neque Vero ο rupteIa solum deformatae fabulae iIIae, verum pars ips rum Ionge maxima supposititia era Hic gravissimus e ror inde originem ceperat, quod praeter Plautum alius comoediarum poeta Plautius, inius quidem non aequalis, sed aliquo tempore posterior, oruera cujus quoniam fabulae Plauti inscriptae essent, acceptas esse quasi Plautinas, cum reapse non a Iaut Plautinae, sed a
PIautio 1autianae dici debuissenti Has igitur suppositiutias, quas Iautius videtur imitatione Iaut composuisse, Aelius a genuinis 1aut fabuIis seduIo secrevit, probavitque e centum et triginta circiter comoediis, quae Oetae nomine ferrentur, quinque et viginti soΙas ejus esse. Qua de re iHius feruntur Indico super Plauti fabulis, quae dicuntur a Uuae ' Quaestionem autem, quam hoc opere Aelius disceptavit, postea Varro ibris Iautianarum vaestionum et singviari de comoediis Plautinis Iibro persecutus est. Non dubium est porro, quin e liuosophiae Stoicae studio profectus sit Aelii Commentarius de proloquiis, cujus memoriam GeΙΙius nobis servavi Verba ejus sunt ' :-quum in disciplinas dialecticas induci atque imbui veti Iemus, necessum fuit adire atque cognoscere, quas vocant mollius III. 3. Hujus aetato Indices illi auctoritatem videntur amisisse. Dicit enim rimum esse comperior, quod quosdam bene iteratos homines dicere audini, qui plerasque Plauti comoedias curiose atque contente iam
tuarunt, non Indicibus Aelii, nec Sedigiti, nec Claudii, nec Aurelii, nec Accii, nec Manilii, super his fabulis, quae dicuntur ambiguae, credituros, sed ipsi Plauto moribusque ingenia atque lium ejus.
76쪽
MaIectici εἰσαγωγας, tum, quia in primo me αξιωμάτων di tendum, quae M. Varro alias prosata, alias protoquia appeIIat, commentarium de proloquiis L. Aelii, docti hominis, qui magister Varronis fuit, studiose quaesivimus, eumque in Pacis bibIiotheca repertum egimus sed in eo nihil edocenter, neque ad instituendum explanate scriptum est, fecisseque videtur eum Iibrum Aelius sui magis admonendi, quam aliorum docendi gratia. Ex ratione,
qua Genius de hoe Iibro judicat, faciΙ assequimur, Aelium
primum in hoc dialecticae argument eIaborasse, tum Vero ex iis, quae addit: Redimus igitur necessario ad Grae- eos Iibros patet, non valde materiam eam posteriorum studiis frequentatam esse ceterum nihi prorsus de commentario hoc ΑeIiano proditum est, neque fragmenta ejus rationem decIarant. Quare, utrum chrysippi διαλεκτικοῖς Οροις ), an Hiis Stoicorum Iibris in eo conficiendo usus sit, ignoramus. Etymolossicorum fragmenta, praeter ea, quae ad sacra pertinent, alia quoque inveniuntur, quae e obsoIeta Verba, ve usitata spectant. Difficile est, ea si distinguere, ut ad sedes quaeque suas revocentur. Prius genus eorum haud dubie pertinet ad interpretationem antiquissimorum scriptorum, sive poetarum, sive historicorum; posterius fortasse ad communem librum referendum est, quo de significationibus verborem usu receptortu auctor
egerit quemadmodum comificii tymorum libri memorantur '. Tandem apud Grammaticos ' invenitur Aelii sententia de rebus, quae ad Grammaticam artem pertinent. Suspica DCL Diog. Laert. VII. 65 ibique Menagius.
77쪽
mur inde, quamVis nusquam diserta ejus rei mentio fiat, eondidisse eum Grammatieum opus, vel Luessii exempI ', Iibros de orthographia. Sed ejus peris quesemcunque
rationem reddere vetat fragmentorum paucitas. Iam restat inevitas in recensendis AeIii fragmentis, qua saepissime in exploranda antiquitate offendimus S Ient enim veteres, quorum testimoniis nobis utendum est, non semper Aelium Stilonem, sed saepius Aelium memorare, unde satis dubium fit, quis eIius significetur. Fuerunt enim hoc nomine plures, qui diversa aetate
ruerunt in his sex. Aelius ' d. AeIius Tubero ' et duo Ae1ii GaII '. Me igitur difficultas ita ubivis e
pediri nequit, ut considerate omnino in asserendis testumoniis agendum si nonendum tamen, interpretum sensu, apud Varronem quoties simpliciter Iaudetur Aelius, stiΙonem esse cogitandum, quoniam in omni investiganda notatione magistri auctoritatem, si ferenda est, praesert: quoties vero AeΙius Gallus apud eum memoret. a posteriore manu adscriptum Galli nomen esse ' De AeIii
Galli aetate non accurate constat , Scripta autem ejus mss. unctius o Adsi L. L. p. 39. advig. Opusce.
P. 106. ' Vid. Disp. Ost. p. 55.
io eo saepissimo Cicero.' Alter jureconsultus, de quo v. not. 6. Alter eques et Arabica expeditionis dux, de quo es Schoneman in Iochsenis meren Bibliot. d. v. a. u. Mnst. P. IX. P. I-33.
Aelium Gallum, non addita causa, Praesectum AuguSt
lem fecit merito eum reprehendit Heimbach, qui eum Varrono seniorem et aequalem usi Scaevolae existi-
78쪽
praeter libros de verborem, quae ad jus ivsse pertinent, significatione, una memorantur. Quare probabile est, etymoIogias, quae apud Festiim aliosve reperiuntur Aelii nomine Iaudatae, neque ad jus civile pertinentes, Stiloni esse vindicandas quamqvam non semper affirmari potest, ad jus ivile eas non pertinere. Itaque, ubi dubitationi laeus erit, monebimus jam ipsa fragmenta componamus.
Saliarium Carminum Interpretatis. Varro L. L. VII. . I. FESTES, ManuOS. MANU in arminibus Satiaribus Aetius Stilo simnifleare ait bonoS.
Dacerius egendum conjecit manes e manos, et HIudere Festum putavit, quod in carmine Saliari est Cerus manus i. e. creator bonus. Animadve tendum autem, Aelium hanc interpretationem e patrio sermone videri hausisse. Nam Lanuvini mane pro bono dicebant Macrob. Sat. I. 3. I. Varro L. L. VI. . Non. v. Manum Isid. Orig. V. M. Festus V.
a. FESI' is Molucrum. LUCREM Aelius in explanatione carminum S tiarium appellari ait, quod Sub mota Supponatur.
mat. . . Sed praeclarius egisset, si ex ipsis reliquiis Aolii Galli aetatem definire studuisset. Videntur enim vestigia exstare, o quibus efficias, libera eum republica floruisse, opusque condidisSe v. c. relestati, qui sint, explicans, definitione libera reipublicae tempora respicit, quum latius rem interpretaturus suissut, si Ovidium aequalem habuisset. s. Heimb. p. l.
79쪽
Vide de hoe voeabuIo disserentem Hesmbach p. 43. Putat frumentum, quod molae subjicitur, h. I. ab Aelio significari. a. FESI' is Pracia.
Sm in Saliari armine Aelius Stilo dici ait, eapiti eae pellibus minis facta, quod Graeci vocentpriis πεσκη, neutro sinere pluralitre. II.
xv Tabularum Interpretatio. cie de Lem. II. 23.
Pertinent haec ad verba in XII: Mulieres genas ne radunto, neve essum funeris ery habento. Hoc veteres interpretes, ait Cicero, Sex. e ius, L. AcuIius non satis se inteIligere dixerunt, sed suspicari vestimenti aΙiquod genus funebris L. Aelius Iessum, quasi Iugubrem Hissationem se esse dixit), ut vox ipsa significat quod eo magis judic verum esse, quia IecsοIonis id ipsum vetat. - umeb ad h. I. dicit Lessum esse vocem fictitiam, per nomatopoeiam. Verba Solonis Iaudat Iut Sol. c. 21.
Aelius Stilo certum cum justa cauSa. Glossarium Sonticus morbus, ρα νοσος. f. Genius XVI. 4. XX. I.
80쪽
Commentarius de Prolapsiis. Genius XVI. S. IV. Indllera super Plauti tabulis, quae dicuritur amissuae. Gellius III. 3.
VARRO, L. L. F. IS. Miu. CAELO dietum seribit Aelius, quod est caelatum,
aut contrari nomine, celatum, quod aperium St. Hi primus apud Varronem Iocus, ubi perperam no nuΗ eodd. Aelium Gallum habent. De quo errore es spenge Praef. Edi p. I. Mulier ad h. I. recte consentit cum Spengelio Aelium Stilonem rogitante. Heimbae tamen Aelii GHI fragmentis Varronis verba vindicavit p. s. et quae proxime sequuntur apud Varronem: Non male, quod posterior Aelius, multo potius caelare a caelo, quam caelum a camlando Aelii Stilonis esse arbitratus es p. m. Verum, etsi misere depravatus ac fere desperatus Iocussit, tamen iIIa dup1ex Aelii mentio perquam suspecta
est, faciΙiusque inmissileri Iectione acquiescimus. Vid. Scalix App. ad conjecti in I. V. p. 177. ceterum notandus Plinius Histi at. II. ., qui Varroni tribuit, quod Varro . I. Aelio adseribit.