장음표시 사용
101쪽
An Nintius Apostolieus in sua iurisdictione post Gligiosum eonuersum facere Clerieum e
N On potest , nisi id habeat ex
pressum in terminis in litteris suae Nuntiature. Ratio est,quia Regulares non solum ab Episcopis , sed etiam a Nuntijs Romani Pontificis sunt exempti, ut videre est in Bulla incip. Dum ad MiseUos , Sixti IV. in
B. N. Bulla I o. ibi: quorumcumque praήι Sedis Legatorum,aut eius NAn tioram, Patriarcharum, archiepiscoροημα, Episcoporum, Oe. Concessum fuit priuilegium Canonicis Regular. Saluatoris Lateran. AIiud simile conces-tan fuit per Eueen. IV. Congregati
ni Vallisoletanae ordinis S. Bencdicti;& aliud Ordini Camaldui, quod in
Ball. Nouo , incip. Rationi congruit , Bulla ris Pauli III. prout refert Commpend. Theatin. v. Exemptio. COnfirmatur pen alia priuilegia allegata a Tambur tom. 3. disp. Io. qclan qua Probat pro eurationem non deberi per Regulares Nunti)s Apostolicis, ergo signum e lt , quod nullum ius , dc potestatem habent super Regulares;
procuratio enim arguit iurisdictionem in eo, cui debetur, c. Sopite I εώ cap. Cum nuper 2 s. decensibus cap. Cum sit i o. de simon- Ergo Nuntius non potest statu conuersorum traf- ωrre Religiosum ad statum Clericalem. Et id maxime verum est, quia expresse prohabetur in constitutionibus Clementis VIII. de educat.N uit. 6.Tempore, ibi:Sed qui ad eonaeses 9rxm habitum resceptι fuerint, a Cleri-
tempore probationis, non possint. Et aliter factum suum non sortitur effectum , tum desectu potestatis ; tum propter graue praeiudicium aliorum professorum , qui iure aegreferunti dignum sibi auferre primogenituram; tum quia non leuis irrogatur iniuria superioribus Regularibus, qui talem Religiosum iam iudicauerant ineptu ad talem statum. Demiam. 6 deseratur Nuntio, ad summum non poterit recipere ordinos, Sc habere ius praecedentiae, nisi prius dispensetur auctoritate Pontificia , seu Generalis ad gaudendum tali priuilegio , si alia Religiosum expediat manere cum priuilegio; igitur non a die transitus, sed a tempore gratiae sibi factae legitime per Papam, vel Generalem incipiet gaudere priuilegijs Clericorum, tunc enim prophis Clericus euadit.
Sed quid dicendum, quando Nuntius reuera non indulsit illi priuilegium, sed Religiosus petijt litteras peregri
nationis asserendo se esse Clericum, an censeatur estoriis Clericus , eo quod Nuntius in litteris patentibuSeum nominauit Clericum Nequaquam,quia sunt litterae peregrinationis, non transitus a statu conuerQ-rum ad statum Clericorum,& expres sio illius qualitatis Clericatus in liti
rict tantum operatur, quantum antea
valebat illius probatio facta ore dicti Religiosi, nimirum remanet falsa,&nullius momenti in striptis litteris, sicut talis fuit in voce . Unde is Religiosius grauiter est puniendus delinquens in tam graui mendacio, & rethciendus ad pristinum statum conus serum certo in loco infimiori coli candus. Quid si tenuisset priuilegium Clericatus ti qui Ugnorans. an Vblq
102쪽
esset Clericus 3 Usque , quia priuilegium hoc cum sit personale , sequitur
An Grammatica saera Biblis sit bona cDIssicultas est circa bonitatem
regularum ipsius Grammaticae tantum, de bonitate enim intrinseca, seu eius veritate secundum sensum a Spiritu Sancto dictatum dubitare,m ximum est haeresis Sacrilegium. Dico,Latinitatem Scripturae Sacre, cuius Auctor est D. Hieronymus ex Harbraeo in Latinum, secundum usum Romanae Ecclesiae in nullo deficerea Regulis bonae Grammaticae. Pro
batur tum ratione confutatiua eorum, quae obi)citur ab iniquis infra;tu ex grauitate ipsius D. Hieronymi, qui in omni genere scientiarum etiam inferioris couditionis, erat peritus , ut ex ipso testimonia huius licet accipere, nam in Epist. ad Domnis Dnem, & Rogatianum in Praefatione in Esdram, & Nehemiam haec habet:
Nos autem , qui Hebraa lingua paruam habemus scientιam, hoc dicit ex sua humilitate , O Latinus nobis , utcumque sermo non deest. Volcias insinuare Latini sermonis habere persectam cognitionem , per illam particulat .s Vtrumque, quae qualitatem rei relinquit indefinitam ; continue enim ab incunabulis cum Grammaticis, Rethoribus, & Philosophis versabatur, ut dicit in Praefati ad librum Iob, his verbis. Ut qui Hebraeorum sermonem ex parte didicimus, O in Latind pans ab
ipsis cunabilis inter Grammatιcos, O
Et Praefatione ita Daniel. habet haec
. Denique, O ego adolescentulus post Quintilιani, oe Tulli, lectionem, ae βο- res Rethoricos, eam me in lingua huius pristinum reclusissem, ct multo subore, imultoque tempore: cte. Constat ex hisia Grammaticis fuisse peritissimum aeque ac quemlibet alium, qua ratio ne igitur nonnulli imperiti Grammaticuli tamquam tant ad liram ruduno Idem relatus cap.Siquis dis .
37. inquit. Grammaticorum autem Doctrina etiam potest proficere ad vitam, dum fueνit in meliores usus assumpta. Facit illud D. Pauli ad Ephes. cap. . num.27. Ut exhiberet ipse sibi gloriosam
Eeelsam non babentem mamiam, aut rugam .i Quam sententiam Author Hymnorum nouorum adducit pro causa correctionis antiquorum, qui scatebant maculis, & rugis contra regulas praesertim posticaS. Sed dices cum Pedagogis, quorum proprium est censurate viros doctos in Grammaticis , dum sibi videntur deliquisse, quamquam alias recte locuti suerint; nullus antiquorum, uti Cicero eloquentiae Romanae pater, Malia post ipsum nunquam pronuntiarunt tempus ablativo casu cum prae
positione ira, ut siepe fit initio Euan geliorum sic: In illo tempore , grauis error in Grammaticis, inquiunt isti. Ego respondeo, simili modo loquendi usum fuisse Ciceronem , lege ipsum apud Nietolium dict. In, his verbis. In
hae interdicto non solet adri in hoc anao. Non excludit hanc postremam pδrticulam secundum Grammaticam, sed secundum rei sensum. Item aliud exemplum ibi r Ha contra nos amba faciunt in boc tempore. Idem Niaolius
103쪽
V. Tempus is refert sequentia. In illo
sempore. Item. Statutum in his temporibus ciuitatis omnia perpeti. Item.
In graui is temporibus Ciuitatis. Item Et quoniam ingrauismis temporibus c,
Dices et. Iegitur Isaiae cap. I. num.
q. Lex a me exiet, Lucae I a. num. Sy.Dιco tibi,non exies inia. Apoc.cap. II. num. . unis exiet de ore eorum. Verbum hoc compositum ex p pqsitione Ex, & verbo Eo, facit in sui ro, Exibo, exibis, exibit, de non, eatam, Gies, exiet, ut pluribus legitur in eodem codice sacro. Respondeo, aut est e futurum subiunctivi cum detractione litterarum R. & I. Exiet, pro Exierit. UeItamquam singularem lemgislatorem verbum reduxisse ad regulam quartae coniugationis, dico, tamquam singularem legislatorem, quia sicut licuit antiquis mutare inflexione ex auctoritatibus adductis ab Ema-ouele Aluar. de verbis anomalis; ita absonum non fuit D. Hieronymo vnico legislatore, & Authore versionis Latinae ex Hebrso Sacra: Bibliat; praeterquam quod abs re non erit illud Imperatoris admoniti, quod errauerat cotra leges Grammaticas, respondere: Ex eo, quod Imperator est supra Omnes leges, potuit etiam esse supra leges Grammaticae.
res voces sublatae fuerunt, quae vide.
hantur infectar diuersis errorib. Gra-maticis, nam in Evangelio Dom- 2I. Pentec. dicebatur in antiquis Missalibus. Simile en Regnum Coelartim homini regi. In correctis autem dicitur. Omilatum est Regnum . Oc. Et in
Psalmo I 3I. num. II. dicebatur. Iu
rauit Dominus David veritatem , s non fructrabitur eum . Modo errore discordantiae dicitur, Eam, genere foemiis nino. Demum omnes fere Hymnis qui multis scatebant erroribus,expurgati suerunt,& reducti ad leges Grammaticae. Respondeo, recte correcta fuisse illa duo loca priora ratione et roris lapsi ex typographia, nam codirectio est iuxta verum sensum, & litteram S. Hieronymi. Hymni non sunt pars Sacrae Scripturet,ut dicitur a Co rectore illorum, & satis id clarum est,& illorum errores erant contra regulas Poeticae, non Grammaticae dictio
Dicentem oppositum non iudica rem satis firmum in fide Catolica, quia posito errore huius generis, alij
resultare poterunt ex malitia hereticorum. Quare concludendum ess boni Catholici iudicium, nullo errore Sacram Scripturam esse conspersam.
DECISIO LXXIII. De professone IIonialium solemni,
Moniales ordinis N. sub regimi
nein gubernio Regularium N. videntes quorumdam ordinum M nasteria a viris Religiosis auctoritate Apostolica subijci Ordinario loci, timentes huiusmodi mutationem, at subiectionem,in unum congregatae inierunt consilium,qurrentes medium efficax subterfiigiendi huiusmodi subiectionem,si quandoque accideret comtra earum Monasterium, & re diuerse mode pensata cum Consessario , &Superiore ordinis sui,condiderunt se-uens decretum a Generali ordinisrmatum,quod abiecerunt sormae suae
104쪽
professionis in haec verba,deincepS rem citanda cum ipsa professione. Insuper me declaro,ct protectoruuefecisse, Deere bane professionem cum eo pacto, O
conditione,νt tantum valeat, nec alitis,
aut alio modo , ms quamdiu stetero sub
obedientia, iurisdictione, correctione. , σobedientia Superiorum huius mei ordinis , sub quibμ tuo, O muere intendo, aliter nulla sit baec mea professio, quanta, intendo facere solum hoc modo, σ nona,
Prosessio Monialium non obstante praefato decreto simpliciter valet, &eo modo, quo valent professiones ab antiquis Monialibus antea emissae, ita quod deinceps prosessiones nuncupatae Deo, cum expressione huius decreti,nihil noui inducant,sed eosdem tantum pariant effectus , quos gignunt prosessiones antiquarum, editae sino illo decreeto. Ratio est, quia illud decretum nullum est; quod suadetur. Tum quia professio regularis est perpetua, durante vita prosem,ut docent
omnes,& probaui Resolui. ΙΣΟ. q. 2 7. hoc autem decretum facit illam temporalem . Tum quia pretiudicat summae auctoritati Pontificiae, qui omniuRegularium virorum, & Monialium est iupremus Prgiatus, Sanch. lib. q.
cis8 a. a num.3. ad Io. Tum quia sicut ad Papam spectat confirmare Regulam cuiuslibet Religionis,ita ad eumdem spectat mutare, vel addendo , vel
detrahendo eidem,praecipuZ in ijs,quq
pertinent ad eius substantialia, inter quae computatur forma profitendi , quae est quasianima contentorum in Regula, sine qua nullius sunt momenti,ergo dictum decretum carens Pontilicia confirmatione nullum est, sed tamqnam malitiosum, & doloseminis
uentum omnino rei)ciendum est;co
disio enim turpis pro non adiecta hasbetur cap-fin. de condit. I. Non dubitamus 2 o. de condit. di de monilr.
An Notarius detrahat et addaι instruumento absentibus testibus e
IN soro conscientiae non peccat
Nntarius addensi vel detrahens aliquid ab instrumento partib. prae sciatibus, & consentientibus, quamvis testes recesserint, ratio est,quia lex,si ue statutu sundatum in prssumptione fraudis, & iniustitiae non obligant coram Deu, quando adest veritas in cω
tutum de non addendo ,vel detrahendo est fundatu in praesumptione fini dis, quae abest in casu nostro, ergo non obligat. Confirmatur, quia testes adhibentur,ne per Notarium fiat fraus,& iniustitia partibus ; sed non fit in
praesenti casu,ergo licite potuit Notarius addere,vel detrahere de consenti partium. Intellige de consensu om-χium partium , quae primo con .., currunt ad stipulationem instrumenti , si enim. unus ex illis a
105쪽
D E CISIO LXXV. An simplex confessarias delegatus ad
casus reseruatos possis subdelegares
Consessarius ex gratia Episcopi,
vel Prouincialis sui, si sit Regularis , vel alterius Praelati delegatus ad omnes casus reseruatos potest sub delegare exercitium absolutionis v-nius, aut alterius casus petiti, & O Currentis . Ea est ratio , quia Episcopus, vel Superior delegando hanc facultatem coarumnicauit illi non tam tum nudum Ministerium absoluendi, verum etiam potestatem iurisdictionis , quae cum sit ad uniuersitatem causarum in genere casuum reseruatorum,reputatur ac si e siet ordinaria, ex iuribus . & Doctoribus allatis a Sanch. lib.3. disp.3I. num. a. sed habens iurisdictionem ordinaria in ea malin delegare potest , cap. Aqua, de consecr. ergo,& ita delegatus subdelegare poterit exercitium ad casum in indiuiduo petitum, & non toti e S,
quoties oceurrerit. Ita Nauar. c. 27. num. 3. ex glosa cap.fin. de Ost. oes.
respondendo cap. sin. de off. deleg. ubi aperte negatur huiusmodi subd legatio, quod intelsigendum est, non posse delagumn subdelegare, quando sibi concessiim fuit nudum Ministerium, non autem, quando com
municata sibi fuit etiam potestas iurisdictionis. Sequitur Naid. v. Dele
Urbani VIII. num. I . Intelligitur communicata iurisdictio, quado omnes casus indistincte conceduntur ad unum, vel alterum annum, ita quod concessio non finitur per unam, aut alteram absolutionem. Quod si concedantur hic, vel ille casus , vel pro tempore Paschalisaeicitur concessum simplex Ministerium absolutionis, ac
proinde subdelegatio locum non ha
DECISIO LXXVI. l. cardinales absoluant ab harem Non absoluunt, quia licet gaudeant priuilegio Tridentina C. 6. ses a . ex allegatis a Diana res tui. s. de Cardinat. tamen quia illud sublatum fuit per Bullam Coenae, ex opinione plusquam quadraginta Doctorum apud Bamoiam ad dictum cap. num.66. ideo illo priuilegio non gaudent, sicut nec Episcopi; di quod
in Bulla Genae sub reuocatipne Comprehendantur etiam Cardinales colligitur ex illa clausula, ibi r viscopali, vel alia maiori dignitate ρνadistis. Quae Cardinalibus applicatur, cum sint f pra Episcopos in maiori dignitate. Confirmatur , quia priuilegia abso uendi auseruntur Imperatori, & Regibus , quibus Cardinales comparan tur, ergo idem dicendum de Card,
en exeasetur ab iraegularitate oecidensa tergo praetexta defensionis e SAcerdos in rixa Sacerdotem abeuntem a tergo occidit vulnere hetali, di hoc fecit dubitans ne ab illo prius occideretur, quia & ille,qui occisus remansit, solebat arma breuiora
106쪽
uiora deserte , occidens non pote stse excusare titulo defensionis , quia ipse primo aggressus fuit verbis incrutatiuis ad rixam alterum, ac proinde, cum ab aduersiario non dicatur ag i.
gressus immo ipse sit aggressor , non potest se tueri titulo defensionis, cum ialter nondum vim interre caeperit armis, Bonae. q. . de irregul.p-initio, Deinde mortuus nulla arma euagin uerat , immo alapa impieta alteri cinpit sugere timens, ergo nullum periculum mouebat alterum ad vulnerandum sui percussorem , si aufugit, non enim locus erat defensioni, ubi sutura non erat offensio,cessauit enim aggressio per sugam arreptam,& DO-ctoribus allegatis a Sayr. lib.6. c. I T.
num.T. Praeterea non fuit seruatum. moderamen inculpatae tutelae, nam unus pugno , alter se defendit vulnere
laetati supra dorsum infixo,debet enim
Au conellium Generale post absoluere ab haeresi tITa, quia potest tractare causas fidei , immo ad hoc,ut plurimum, cogitur, ergo & super haeresi ligare,& absoluere,siquidem statuit anathemata , ac proinde illa tollere potest absolutione. Confirmatur ex ijs,quae dixi cap.6. q. I 7. de Sacris Concilin. Neque obstat clausula derogatoria, ut vult obstare Naid. ibi mim.6o. quia in ea milia fit mentio de aliquo Collegio, sed tantum de Personis, a quibus auferuntur priuilegia. Intelligo praedicta in foro consilientiae, quod Concilium potest committem haΩC . potestatem alicui absoluendi tu foro animae, nam in foro externo nullatenus dubitandum posse.
An gratia impetrata ementito, vel upis . . pres nomine valeat e
QVandet delictum, propter quod
petitur gratia absolutionis, vel dispensationis, est occultum, &ideor delinquens non teneatur se prodere iuxta illud : Non dies, ut te prodasCap. Quis aliquando 8. dist. I. de poenit. S. His auctoritatibus . l. Nimis graue ff. de testibus, gratia petenda est suppreta nomine proprio, cuius loco ponitur littera N. vel quid simi-.le fingere vero nomen non licet,quia , in iure nominis mutatio praesumitur fraudulenta , l. I. ci de niuint. nomin.
Si autem delictum est publicum, nulla est ratio supprimendi nomen, vel illud ementiendi, ideocasus fit dubitabilis , si aliud nomen effingatur, ut tacilius gratia impetretur, aut eo fine, quia superior si notitiam haberet petentis, non concederet gratiam, in hoc casu, gratia facta nulla est, quia si concedens cognitionem habuisset petentis , gratiam non fecisset . Si demum contingat error in nomine casu, & sine vitio, gratia impetrata valet,quia error proprij nominis fratiam concessam non vitiat, quando constat de corpore personae; ut probatur arg. Instit.de legatis S. Si quis. Si quidem in nomine, cognomine, pra- nomiηe, agnomine legatarii testator emraueris in de persina conssat, nihilom,
107쪽
nus valet legatum. Ergo idem dicendum est in gratijs petitis a Superioribus , sunt enim quasi quaedam legata,& donationes, quas faciunt suis rubditis. Vide Bonac. de dispensati p.
An homicidium offensivum, probatum per falsos testes, defensivum sit dispensabile φ
FAma est, quod Titius Sacerdos in
rixa occidit Paulum I.aicum, ex processu resultat probatum homicidium desensium per falsos testes , quavis ex parte rei, homicidium suerit iniustum, & offensilium. Petitur modus supplicandi Summum Pontificem , ut dignetur dispensare Sacerdotem plobatum homicidam sollim defensivum in iudicio fori externi, ut possitcelebrare Missam,& alia diuina Oflicta, sicut faciebat antequam esset homicida λ An in memoriali sitfiiciat exprimere, homicidium quidem in genere constare,& esse publicum,qua-ytatem vero iniustitiae,& offensionis esse occultam, quia ex processu constat homicidium fuisse defensivum, &iustum, non expresso, quod ex industria, & per falsos testes id probatum filii, ad effectum ,ut facilius obtineretur dispensatio super irregularitate priciturnitas satisrum testium non vitiat eam dispensationem, eo quod haec circumstantia sit extrinseca ad materiam huius disipensationis, in cuius petitione satis est exprimere,quod verum est in foro conscientiae, nimirum, illud homicidium suisse offensi-uum, & in rixa i' in foro vero exteriori per processum constare esse tantstvi defensivumtex his enim duobus, Summus Pontifex sufficienter mouetur ad concessionem gratiae . Confirmatur, quia prςsumendum est pro testibus, quod dixerint veritatem, nisi aliter constet, sed in foro externo non coninstat de falsitate testium,ergo neque id in supplicatione exprimendum est ingraue praeiudicium testium . Ut
DECISIO LXXXI. . An homieidium defensimum excuset ab irregularitate δCAius prouocatus occidit pugiunculo Titium prouocantem,quia ab hoc sibi mortem probabili est imminentem timebat,eo quod in conflictu verborum viderat, Titium apponere manum ad selopetulum. Im-
munis est ab irregularitate, si in defendendo se aggressorem occidendo seruauinmoderamen incuIpatς tutelς, ut docent omnes in cap. Si furiosas , Clem.de homicid.quia vim vi repellere omnibus licet secundum iura nat rar, & Portellus v. Homicidium num. 29. dicit,hoc esse ita verum, ut probatione non egeat. Debent autem tria concurrere. Primum ,ut seruetur a inualitas armorum, e. g. percussiis gla-io,se defendat repercutiendo gladio, aut minori instrumento, neque enim licet repercutere pugione percutientem pugno, de aequalitate armorum, Sayr. lib. 7. cap. I 7. de censuri num .7. S. Tertio, Naid. v. Defensio. Secundum , quod incontinenti se defendat,
durante rixa, quia aliter defensio non erit s
108쪽
erit, sed vindicta, unde gressorem fugientem, inique agit, α
incurrit irregularitatem , Sayr. lib. 7. de cens.caP.L7vium. 1 . Poristi. .l um,3 2.Tertium,quod occidens ad iter non possit saluare vitam propriam, nisi in . terficiendo inuasorem,Sayr.lib. I. cap. IT .num. IT.BOnac.q. q.du irregul. P . num. I I. & alij communiter. In casu praesenti verificantur illa tria , prout narratur in casu proposito,naria Caius se defendit pugiunculo contra selope tutum, qui ex genere suo ipseri mortem ,& vulgus dicit, hoc genus armorum , la pistola, secum desert oleum . Sanctum , quod Sacran qntum in ex tremis laborantibus consertur. Deinde vulneratio contigit in ipsa rixa &non poterat Caius fugςre, nisi cum
euidenti perieulo vitae, quia Titius iam manum apposuerat sci Opetulo , ergo iusta fuit illius de sensio cum homici dio aggressoris . Neq; Caius tenebatur expectare explosionem selope tuli Τiti; , sed iuste prsuenit, debilitando
aduersarium, ne ab hoc occideretur, ista enim prquentia licita est, ex P. Nau. lib. a. de Restitutaca p, 3. num. 2 8. & 369. Nauar. cap. II. num. R. Sayr .lib.7.cit.num. 8. De sensio autem non dicitur necessaria, q*ando Clericus, & Religiosius sugere possunt, absque tamen periculo vitae, aliter est: necessaria defensio, Sylu.v. homicidium
17. Quod si in aliq tio excedat, incurrit irregularitatem,quae dicitur ex homicidio casuali, dispensabilem, in quo sensuiaccipitur cap. 7. Sest. 24. Tridentini apud Nauar. consit. 36. de homicid.
Suhrdos tempore vacationis' it eatur chlebriare '
a ordine sui Superioris teneturior in hebdomada celebrare ad tale Altarei pro satisfactione onerum suae Ecclesiae; singulis autem anniSin mense Septembri, vel alio obtinet a suo Superiore uice 'tiam manendi extra apud Moi consangRineos recreationis causa. Dubium est, an teneatur ad
eas Misas λUtique tenetur, quod patet ex eo ἰquod non eximitur a Superiore per
eam recreativam vacationem; fauor
enim, & gratia alicui non praesumitur .concessa in praeiWdicium.alterius; deinde nullusi supplet illas Missas, ergo ipse tςnetur. Id aute n prφstare potest duobus msdis ; phiqio illas celebrando anticipate aliis diebus; solutio enim anticipata valde utilis est, de . proficua creditori, unde secundum In . . stit.de act. S. Plus autem,qui ante tempus dat, pIus soluit, & onniuersaria, quae e sient, ςelςbranda die,quo ocicurrit Dominica,premittuntur in hebd mada . Secundo, easdein Missas celebrando suis diebus in alia Ecclesia; lassicit enim defuncto, si se Bagium recipiat sibi debitum; & si interrogatus, ani contentus esset celebratione in
alia Ecclesia, utique, si posset, respon deret,sibi non displicere, cum non minus valeat Mina in Ecclesia non deo gnata, quam in designata. Satisfaciat ergo Sacerdos uno ex his modis a
109쪽
η S. conradus fuerit professia Tartii ordinis S. Francisc,ζυ Anutius Picus Parmensis in Attis, notat. xl ima super vita S. uesmi Ducis Aquitaniae S. Ma st q-
- , asstrit S. Conradum Placenti num non fuisse professum Tertium ordinem S. Hancisti , ita loquens.
riferitia dati'. ultore di 'pra allegam. praedictus D. Picus adduxit hoc de S. Conrado, probans S. Gulielmum .em non fuisse professum Re iam S. Augustini , sed Eremitam simpli- cem,& vagum , nulli Regulae addictum, sed quicquid sit de S.Gu telino,
meum est probare S. Conradum veredi proprie detulisse habitum Tertij ordinis S. Eranpisci , Neius Regulam
prosecisse more Tertiariorum Saec ιarium. Puninis dissicultatis in eo consistit, an prosessus fuerit Requiam Tertij ordinis, cuius habitum detulisse constat , quod probatur primo quidem x certa delatione habitus, nam habitus vidistincti delatio per annum arguit professionem tacitam eius odidinis , cuius habitum assumpsit per sona, cap. Ex parte 2 -de Regulat.
de Retul. ω viij communiter; modo eo stat authe ntice D. Conradum derit He habitum TerμΟndinis, ut es he dicitur in eius ossicia diuini quinta Iectione a S.Congreg. approbatacillis
verbis. Ipsa abi ς in regionem longinquam, O Fraηcis mominis, qui T emriariorum dicitur , assumpto habitatM-mam peruenit sumsades visitaturus ,
ergo sine dubio asserendum in D. Conradum Bisse prossissum huneomomem Bltem tacito. Confirmatur gΤum quia in ordine idem est habitus Novitiorum ,-- Prosessorum a Tum quia habitus Regularis p assumptio in iure denotat prostilione , c.Vir. dissis 3. exti emAverbis , & docet saneh. lib. .disp. .hum 3q. m.quu amia us hominis enuntiat de eo jEcies.
Cap. I9. num. 27. Tum quia habitus est signum externum prosessionis, ex 'D. Thoma a.2 q. 83 axe. dum dis
est ibidem, Religiosaesa factum dipi siopum teneri portare habitum duae Religionis, quiae est signum suae obligationis. Tum quia talis qui I prae mitur, in quali habitu vivit, cap. Si
iudex Iet. S. Iustum est, de sent. e commvn. in s. l. Item Is . de iniuri Tum quia voces Assumptis, O AD Inmptas sunt relatiuae . personat assu mentis ad Aoncedontem rem assumptam, unde dicimiis, talem assum-
prim seisse ad Episcopatum , ad aliam dignitatem ad habitum Relia
gionis per talem Ministrum, Praesa- tum ti c. ergo si S.Conradus assumpsit
habitum Religionis , illum accepit
110쪽
de manu alicuius Ministri Regulae
Tertij Ordini uxta illius cap.2. Contra hoc fundamentum potest
obijei illud locum habere in illis odidinibus,qui proprie sunt Religio,Te
tius autem ordo Religio non est, ut ex illius Regula colligitim quae mm munis est etiam coniugatis , sed eliquidam vivendi modus striction,
quam coeterorum saecularium, ut colligitur ex bs, quae refert Nau. consit. 33.& 3 . de regular. Deinde Ioan . Faber in Auth. Ingressi C. de Sacros
. ex illis Rota Rom. vota decisso. dicundi gestationem habitus non probare professionem. ' i. L.Neutrum Obstat; non primum,.quia Tertius ordo aequiparatur Rς-
Iigionibus, quo ad assumptionem ha- . bmis, S prostssionem , siquigem in eo sicut in Resigionibus prrestribitur. assumptio ha - , S. probationis prostisio, i m huc nulla vis facienda est . Quod aiunt. Doctores allegatis intelligendum, est. de professione expressa, quam n n: probati gestatio habitus , ad quam requiritur factunt Superioris , vimi-
bitus sufficienter probat prosessionem taeitam: immo Rota Roman. coram Rohas in causa Firmana Pr
fessionis ex delatione habitus probat simpliciter . professionem etiam in praeiudicium tertij. Eam decisionem
ad verbum refert Diana ad calcem - Part.6. decis8. vide praesertim L. Secundo, & sequent. Secundo ex absurdis , quae sequerentur, negata eius professione, pr
batur D. Conradum esse professiim Terrii ordinis . Primo quidem, quia qui assumit habitum alicuius ordinis, & intendit in eo perseuerare,debet in sine anni emittere professionem, aliter peccat, nisi subsit aliqua causa,
si diu disserat professionem, in casu autem prassenti nulla est assignabilis
causa dii serendi, aut non profitendio, maxime in tanto viro , ergo ne illi hoc crimen inseratur, dicendum est,iprofecisse Regulam Tertii ordinis, cuius habitum assumpserat. Secundo sequerellar ipse in subterfugisse subiectionem sui Ministri, & visitatoris iuxta professionem dictat Regulae, ac proinde non fuisse humilem, siccpropriae voluntatis amatorem, quod Palde vitiosium est. Tertio sequeretur. ipsum fuisse in constantem ,.non ma-- nendo in vocatione, qua illum Do-mtari vocanenat , eligendo pota svelle vivere secundum propritimn
i bitrium , quam sibi ectam alicui Superiori . Ne ergo sequantur ipmdicta absurda,. quae non parum dedeceat tam gloriosum iuriam , a en-
dum cst habitur astin pto adiecisse
professioneih Iblemneari UZ i rQuare neque audiendusestchera binus,dum ad Bullaiqη Vrbiv 1 M. . ait, hunc Sanctum no esse Tertiarium Regularem, quod, non probat, ideo rehcitur ex dictis.1, Interrogatus a me per litterat Pe illustris , & Muerendissimus D. Petrus Maria Campus Cathedralis Placentinae Canonicus , cuius la re tali inniortalis in Scribendis Sanctoriura vitis , gratum dedit responsum, ex vi ta a se composita de S.Conrado, neqι
clare, neq; dediictiuo colligi post e, quod ex apso asserit D; Pius felicis