장음표시 사용
251쪽
22 i Decisionum miseelianearum
mali, siue inaniinathconfirmatur, quia
procurantes sterilitatem ,& abortum etiam scelus inanimati sunt excom-
municati ex Bulla Sixti V. incip. Effrenatam,quam penam Gregorius XIIII. in sua inci p. sedes Apostoliea , sustulit quo ad sterilitatem, & scetum inanimatum ergo signum est euiden de Dis peccatum mortale, sine quo nulla iexcommunicatio maior incurritur. Valet ergo argumentum ex his, est peccatum pollutio, ergo sterilitas, ergo abortus,quia per haec impeditur es fectus generationis secundum magis,& minus remote. Vide Dianam re- sol. 8. de abortu.
Dico licere abortum, si alio modo non potest recuperari sanitas , quia desperata salute praegnantis videtur impossibile , quod foetus incohamis
exeat,quia inficitur alimentum ex de prauatis humoribus , quo scelus erat nutriendus. Contrarium tenet cum multis Diana par. 6. tract. 8. resol. 37.& par. 7. resolui. 3 . de ab Ortu. Ne que his obstant, quae dixi resolui. 6s. q. & resol. Iz7. q. s. quia utrobique locutus sum de muliere luxuriante,cui non licet abortus,quia ex propria culpa se exponit periculo honoris ,& vi
Alia duo non licet,quia pollutio est
' medium intrinsech malu non cohonestabile per bonitatem sanitatis, sterilitas vero medium valde remotum, &potius voluntarium, quam necessarium,abstineat enim mulier a copula, si non vult incurrere periculum mortis in partu. Vide quae dixi de abortu
& resolui. I I. q. fin. in quibus locis docui non licere praedicta de abortuxes ςctu foemina: luxuriantis,
An diractio peeunia legati missaru=αι per confratres fuerit lieita e
QVidam Constatres,qui pecuniam.
. cuiusdam testatoris investire debebant in aliquam proprietatem id neam secundum decreta de celebratione Missarum,quam nihilominus diastraxerunt in ampliatione Ecclesiae, peccarunt mortalitEr,& incurrerunt poenas expressas in dictis decretis,quae sunt , in casu nostro, poena interdicti ab ingressu Ecclesiae ipso facto incuγ renda ab iis societatibus,qui a die rea-'lis acquisitionis pecunias legatas, vel . mobilia, statim non deposuerint penes aedem sacram,vel persenam fide, facultatibus idoneam, ad estectum illas inuestiendi in bonis imiri ob libus fructiferis , cum expressa, de indiui tua mentione oneris, quod illis adnexum reperitur, ita quod perpetuo investita remanere debent; est autem sermo tantum de oneribus perpetuis . Hanc poenam incurrunt omnes officiales, Se alii, qui concurrerunt ad distracti
DECISIO CCLXII. . An cardisalis miles in beΚο impunὸ
uersarium in bello militantem, vulnerauerit,ueI Occiderit, modo bellum sit iustum ex parte occidentiS,impune occidit, ac proinde nullam incurrit poenam,excepta irregularitate; Ratio est, quia poena excommunicationis , dc huius generis supponit pec
252쪽
estu mortale , quale non est homici dium commisilan in bello iusto cum sit iustum , & licitum ob defensionem.& recuperationem bonorum , quae procurat iusia belligerans, e de communi docent Becan. q.so. de Bello,&Doctores v. Bellum.
An cognatio spiritualis contrabatur lex Baptismo priuato ς
HAEc a Baptizante , de Leuante
contrahitur cum tribus,nempe cum Baptizato, Patre, de Matre Baptizati, &non aliter Sessia . cap. a. Non contrahitur haec cognatio ex
priuato baptismo, quia in Sacris Canonibus, dum fit mentio de hac cognatione , exprimitur semper de Baptismo solemni, de facto a Parocho,& videre est , tot titulo defcognati spirit. ubi cap. . 6. Sc alibi vocantur baptizati leuati de Sacro fonte,&C. . de primo pabulo sacrati salis , & in Trident. loco citato, Parochus designatos a parentibus admittere debet, dc non alios,ex quibus colligitur, parentelam hanc non contrahi ale uantibus in Baptismo priuato, maxis me cum istorum eleuatio fit quaedam solemnitas accessoria solemni Baptismo , & quando iura loquuntur de Baptismo priuato , exprimunt hunc casum sub necessitate, ut fit cap. Super quibus q. 3O. q. . ubi solus Baptizans contrahit, & non alij. Ita docent Sotus, SuareZ, Bona c. Rodriq. Hurtadus, &Sanch. lib.7. disput.62. n. Iq. quos citat ad hoc cap. 2.sess. 24. Barboca luim. I s. ubi in contrarium
citat Nauar. Guttier. Conincia. dc
Pontius lib. 7. cap.4o. nu. s. probans
primo, quia ubi est spiritualis gen ratio,ibi etiam est spiritualis assinitas. Dicas, sussicere, si sit in regenerante . Secundo, Baptizans priuatim contrahit, ergo, dc suscipiens. Respondeo, illum esse regenerantem, de principaliter se habere, sine quo non contingit esse Sacramentum,non vero hunc, sine quo potest esse Baptismus, ideo non necessario sequitur amnitas inaccessorio, sicut in principali. Tertio, cognatio haec spiritualis inducta fuit iure canonico , quod non distinguit inter priuatum Baptismum,& solemne. Colligitur distinctio ex Canonib. supra citatiS
An eunatio spiritualis contrahatur exi Paptimo conditionato/
an puer sit Baptizatus, ideo fi postea
constat, an ea reuera suisse Baptizatum, illud secudum Baptismum reuera non fuit baptisma, quia conditio, fi es BaptiZatus, ergo te non Baptizo, hune facit hunc sensum, quod Bapti
Eans non intenderit BaptiZare, ergo tunc nulla contrahitur cognatio,nam haec sequitur tantum ex vero B1ptis mo, & non ex conditio nato, quando constat,puerum reuera suisse ante Baptizatum . Quod si post conditionatum Baptismum non potest constare de Baptismo priori, in hoc casu, sicut Bapti l mum conditionatum habetur pro vero Baptismo, ita cognatio spiritualis habenda est pro contracta ex illius administratione, & leuatione, donec
253쪽
donec aliud appareat, nam constat de baptismo ministrato,&dubitatur de conditione , ergo praesemendum est de consectione baptismi, & de secuta affinitate ex illo, conditio enim de praesenti,seu de praeterito,ut in ca se isto, non suspendit actum, sed illum Producit agens cum illa, vel nihil facit , si alias effectus subsistit,L Cum ad presensis. si cert. peti cap.a.de baptis. Ita docet Bizozerus de Baptismo c.
An haereditas adiri pessit ante mortem Testataris,quandὸ id expressi in Testamento e
P Aulus Relisionem ingressirrus ex
pressit in ruo testamento, ut Tiatius suus haeres institutus adeat haereditatem illo primo die , quo recipiet habitum Nouitiorum, & non expectet prosessionem. Puto Titium, non posse adire hanc haereditatem, quia testamentum recipit vires suas per mortem Testatoris iuxta illud Pauli
ad Hebr. q. IT. Testamentum enim in mortuis confirmatum ea, alioquin v dum valet, dum vivit, quι testatas est. cap. Cum Marthae 6. de celebr. Missi. I. C. de Sacros.Eccl. Sed Paulus adhuc vivit vita naturali, ut clarum est, nec amo odo dici potest mortuus ciuiliter,quia haec mors ex communi Doctorum incurritur solum per Pr sessionem, quam nondum emisit, e
go virtute huius testamenti , quod adhuc nullas vires habet, Titius non potest adire haereditatem, unde prudentur Iudex voluit illi dare praeceptum de immissione in possessionem,& tenuiam, ut aiunt confirmat id, quia haereditatis aditio supponie' mortem Testatoris, i. Haeres sq. isdeacquir. veI omiti. haered. l. Si ex reas. S. Illud ff. de stipui. seria. ad illae
pariter tempua retrotrahitur; haereditas siquidem non est viventis , sed defuncti, vel mortui, I.Qyi superstitisff. de acquir. haered. Quare cum Paulus nullo genere ex dictis mortibus sit mortuus, Non poterit Titius eam adire haereditatem, sed expectare debet prosessionem. Nec dicas,voIuntatem Testatoris maxime expressam, ut est haec, omnibus modis esse seruandam ex vulgatis iuribus; quia re-ψondet, tunc eam esse exequendam, quando non est contraria legibus; neque Testator facere potest,ne legea habeant locum in suo testamento, cap. Requisisti I s. de testam. I. Te standi I 3. C. de testam. Haec autem dispositio est contraria supradictis legibus , quae disponunt testamentum recipere vires suas solum post momtem Testatoris, & haereditatem non esse adeundam ante illius mortem. Neque placet, quod ait Amicus,hanc dispositionem habere vim donati nis inter uiuos . Quia non dubitatur de natura dispositionis, cum clarum sit eam esse Testamentum, neque dispositio est per verba tam generalia,& communia , ut extendi possit ad
donationem inter uiuos . Praeterquamquod donationes faciendas ab ingressuro , & intuitu Religionis debent fieri in bimestri ante prosessionem . ν' iuxta Tri
254쪽
.an Religiosus* proprietareias ius quenti casu e ,
REligiosus,qui de licentia sui Sup
rioris acceptum stipendium pro Missis Mumpsit sine licentia,& Missis non fuit satisfactum, potest sine lice . tia ex pecunin ad proprium usuin M-hinatis illis Missis satisfacere per S
cerdotem extraneum , quando ipse non pqtest satisfacere, ratio est, quia eius pecunia usualis, ut quae praesumi- tu ςonfusa cum illa , quam distraxit , subrogatur in locum pecuniae obligatae Missis, immo censetur illa propria. Confirmatur, quia illa pecunia nona. videtur esse in proprietate Monastem, ausi post Missarum celebrationem .
Neque enim per illam licentiam cspitasse sub dominioMonasterii , ergono est actus proprietatis,sed potius restitutionis,& latisfactionis Missarum.
toria publica, ad quae in villis patet ingressus omnibus, quia in hoc nihil dis runt ab Ecelesios; non vero oratoria priuata, quia non veniunt sub nomine Ecclesiarum, unde neque gaudent immunitate , Peregr. cap. de Ioa m. numin4. Beque aliis priuilegiis,ex adductis per Leaanam Par. V.Οratorium trua .s . Tum quia Eccle-ses Regularium Indulgentil sunt concestavi ho rentur, di stequententur
a fidelibus; haec autem frequentatio prohibetur in oratoris priuatis. DECISIO CCLXVIII.
An Iussa direnda sit pro eius institutore, in dubio eci
dauit beneficium simplex,cum onere mius Misse quotidianae, cel brandae a Sacerdote semper nominDdo a suis haeredibus, sed quando expressit huiusmodi onus Missae , nolia adiecit, quod esset celebranda proni sua,neque eius defunctorum,dubitan Sacerdos electus, an debeat a plicare illi Sacrificium Missae. R spondendum est affirmative. Tum .quia applicatio Sacrificii est necessario coniuncta cum celebratione, ita ut absurdum sit celebrare cum praua in- tentume non applicandi mictum Misesar alicui, cum Missa ex sua conditione sit propitiatoria,satisfactoria in imp tratoria, ut omnes docent,nullo diascrepante, cum ergo sequatur fructus applicatio celebrationem , sequitur quoque institutorem ex natura rei ; &id clare deducitur ex verbis, quae se- quuntur immediate Memento uiuoruin . Pro quibus tibi offerimus, vel qui tibi QDνunt hoc Saerificium taudia pro se Di f; om*bus, pro redemptione anima--μnam, fix quibus colligitiubeirin, qui Missam miluuit dicendam,seu quid di eleemosinam .statim habere iuxad huius odiuinum, siue exprimat,ve celebretur pro se,aut suis, siue non,
quia huiuisiodi applicatio subintellis
tur, quae enim ex natura rei insunt,
Pariunmist, sive exprimantur siue non,quia subisue liguntor, l.Aliquan- a. do
255쪽
cte 3 .C. de fideiussor. Tum quia initio instrumenti Marchio dicit,se velle sun-
dare unum beneficium pro salute animae suae,& suorum defunctorum, ergo, per haec verba suffcientEr declarat, voluntatem suam esse, ut Missa dicatur pro se,& suis. Tum quia nemo pre- .sumitur iactare velle si um , sed quo- .dam modo suum iactaret, si salarium . . solueret Sacerdoti celebranti pro e . traneis ag suum libitum , & non ad mentem suam. Tum quia fundator praesumitur,sibi velle consulere eo meliori modo , quo potest. Ita Bona de Sacram.di ipia .q.fin.p.7.f.2.nu.IM Iq. Fraxmellus sect. q. de oblig. S
Cerdae Oncl. .g.viij. num: a. Sextae id Aionis,alios adducit Diana par.7. πω Hat. 6. resol. 13. contra Marchinum .
Itaque Missa temper celebranda est
pro eius institutore , quando non sodeclarauit, relinquere applicationem
Saeritici,in potestate celebrantis,sed rati sunt isti, qui ita liberales sint.
legatarius reeipiat legatam de manabareris minoris cum Decreto
CErmim est,tegatum esse accipiem
dum de manu haeredis, est enim
legatum donatio quaedam a defuncto
relicta ab haerede praestanda o Institi e togatis So I. Difficultas est , an hae res, ii sit minor, teneatur solemnitErcum decreto Iudicis tradere,seu cede re legatum legatario,an vero id facere possit propria priuata auctoritate di Respondetur, non requieti decretum Iudicis,nec alte xius auctoritasProba tur;Tum quia alterius iudicium, & a
ctoritas requiritur tantum in contractibus, ut colligunt Doct. in Rubr. de auctor. tui. & alibi. Tum quia potest adire haereditatem propria auctorit te, ex tit. de acquir. vel Omitta haered . . ergo,& soluere legatum. Tum quia haeres est eiusdem potestatis eum defuncto , ac cum ipso eadem reputatur persona, l.Ηaeredem 6α si de reg. iuri l. Cum haeredes, fi de acouita possessi
. procedere in iure tam activo, quan Epassivo firmato tempore mortis ilia personam defuncti ex Aretino consil- .in 3 .per t. I .Cale haered. . Tum quia minor potest alienare sine solemnitate, quando pater in suo testamento
dedit illi hanc licentiam, I. I. g. Praet rea, E de redi. eor. I. I. g. Praedium, C. Quando decreto opus non est. Am. decisa 8s. Mar. Anton. lib. I. resol.fin. casu M. fine,ergo a sortiori per se potest tradere legatum d mmo debet, maxime,cum sit filius,qui tenetur prae cPteris adimplere voluntatem expresesam sui patris. Practicatur aliquando
Contrarium , quod tamen non est de
iure, sed de vitio auaritiae.. DECISIO CCLXV. . An moriatur proprietarius ille Relib- s, qui se expreρνias tantum .i coram condissario e i lREligiosus iri articulo mortis, Su- periori petenti expropriati
nem circa pecuniam respondens,se nihil habe re, moriter proprietarius u. peccato mortali, non obstante, quod,
Consessario in actu conmionis mansesestet
256쪽
sestet se in tali loco habere pecuniam, quicquam ilIi prodest commissio,& liacum eo pacto,ut illam non indicet Superiori, nisi post mortem, non tamen
videtur in hoc casu sepeliendus inster. ciuilinio.
primum,quod moriatur proprietarius,probatur,quia irrationabiliter oc cultat suo Superiori pecuniam, quod est actus proprietatis, cap. Nolo Io.
cap.Non dicatis in. I 2.q.I. ΙΟan. An dr. communiter receptus in cap. Cum
ad Monasterium, de statii Monach.
Nauar. confit. Iq. de statu Mon. num. s. licet ab alio Superiore licentiam habuerit eius ante cetare 1 D. Anton. pari. 3. tir. Ic .cap. a. f. a. Sylv. Religio 6.q.7. ex Crassio par. I. lib. I. cap. s.
num. q8. S. Sed, & in hoc omnes con
' Secundum ', quod non satisfaciat per Consessarium eo modo; probatur,
quia expropriatio est'manifestatio peculij facta a Religioso coram Superiore,vel alio de eius commissione sed manifestatio hoc modo non fuit facta, quia non dependet a voluntate Superioris, neque ille aetiis dicitur proprie ex propria tio , sed solssiti actus Sacra-haentalis confessionis, pinnitelas enim tenebatur in ordine ad integritatem confessionis se accusare de vitio proprietatis,& indicare locum,in quo pe cunia erat occulte reposita, ut posset haberi a Superiore Monasterij, itaque cum haec manifestatio sit potius accusatio sui peccati,ac proinde spectet adactuεn Sacranientalem, non potest di-Ci vera expropria tio;quq non est actus pertinens ad Sacramentum, sed ad obseruationem voti paupertatis, m riens non excusatur a vitio proprietatis,nec suo muneri peculium manifestandi suo Superiori satisfacit. Nec
centia data ab ipso Consessario reuelandi post eius mortem , & non ant8 peculium, quia huiusmodi reuelatio non est proprie expropriatio, cum Mctus expropriationis pertineat ad Religiosum existentem actu talem, & sub obedientia sui Superioris; destinctus autem iam non est amplius Religiosus, neque subditus Praelato Regulari, ergo illa reuelatio non potest dictaa-a here aliquem effectum expmpliati nis. Immo ille Consessaritis non debebat , neq; poterat illum abso luere, quia etat impoenitens indigstua abs Iutione, negando Superior. se habere
peculium , unde non tantum proprietarius perseuerabat, sed etiam mendax fuit,& inobediens suo Superiori quaerenti patefactionem peculi). Co firmatur ex infra dicendis. Q, Tertiu de septi itura suadetur; quia, licet mortuus sit proprietarius,tamen in ordine ad poenam quael l bet causa, etiam irrationabilis,excusat, ut docet communitEr Doctores, maxime cum transgressio non est adaequata,& completa in ratione prohibitionis, immo causa etiam bestialis excusat, Rota
go ab hac poena propter illam reuelationern post mortem factam,quecumque tandem ea fuerit.
Sed numquid excusari pii est Religiosus a Superiore non requisitus, si taceat,& soli Consessario manifestet
peculium cum eo pacto, ut non reu
let,nisi post mortem p puto,hunc Religiosum mori proprietarium , quia subterfiagit actum expropriationis,qui faciendus est a Religioso formali, &nonia de iuncto. Deinde expropriatio est actus fori externi,ergo non de
257쪽
bet initium habere ab actu Sacramen ii. Praeterea confessio est ad .expiandum peccatum , ergo non de- bet extendi ad alium actum extraneum.. Insuper Facrmqntum poenitentiae tenditur ad remissionem peccatorum , ergo debet illud ex tendi pid subteriugium obedientiae, &ad operandum contrarium effectum . di ad fouendum vitiun proprietatiS. Demum consessio debet esse libera atquocumque e ternDi qui nonco ducit poenitentem ad verum propo . situm abstinendi i pecca.4 ; hoc autem pactum potius dat occasionem permanendi in occultationsti peculij, ergo nulla ratione adi ci. potest in Confessione, immo huius poenitentis intentio videtur in eo consistere, ut si
non moriatur, ne superior veniat incognitionem sui peculi1ς consequenter intendit perseuerare in occultationera velle peculium tenere contra voluntatem Superioris i
An Religiosus restituere possit titula eleemosina conuertendo illam
in opus loci ςREligiosus reddita ratione suae administrationis habet iniuste
apud se notabilem quantitatem pecuniae acquisits ex iniqua administratione, conscientia remordente quaerit modum secretum restituendi, dc ne diutius considerata, tandem intendit satisfacere Monasterio hoc modo . Exponit suo Abbati ab amico recc-piste tot pecunias, qui cupit, ut exillis fiat lampas argentea e. g. petendo, ut dignetur concedere sibi cxpedistionem talis pis operis amici, qui tarmen non vult, se um nomen manifestari alicui . An hac fictione satisf-cere possit; ratio dubitandi est, quia Religiosius fingendo se benefactore illum, mendax est suo superiori; d inde hoc velle Iampadem argenteam
'est actus pioprietatis illicita .RGrgioso , de si enim Superior in hoc
complacet benefactori, non tamen acquiesceret . si sciret , non extraneum,sed Religiosum ipsum esse hunc bene orem fictum, cum Religiosin
grauatus non dicatur benefacere, sed restituere , Superior augeret furem ad restitutionem ia Confirmatur id, uia sicut contractus, cui causam de it dolus, est inualidus etiam in sero conseientiae ex allatis a Bonac. de
Ita & ista dispositio habens aliqualem speciem contrActus hiil xamen non obstantibus.
i Dico, quod ille Monachus sic amstituendo satisfacit suae obligationi, Metiam excusatur a mendacio a actu propriet ti
Primumiquod 'tisiaci*x,probatur tu ui qui reddit alien apa dominusuo, quod est Monasterium, a quo renat abstulit ; tum licςt res eadem numero restituenda sitiquando extat Auth. Hoc nisi, de soluta tamen,quia pecunia Elet confundi, & misceri, cum propria, in quo casu perdit indiuiduatiopem obligationis respectu restitutionis, i. Si alieni nummi st. desolui. ideo tunc satisfit per aequiualens ; nec obstat , quod in pecunijs apud Regularem non distinguitur ratio proprietatis in casu praesenti , cum sint omnes pecuniae a Religioso pol-sciis, quo ad propcietatem eiusdem domi-
258쪽
domini, nimirum Monasterij,& ideo
non dicuntur confundi , nec misceri pecuniae ablatae cum pecuni7s proprijs; siquidem id non enervat argumentum, quia adhuc supponi potesti Pecuniae confusio, nam alia est pecunia sublata, alia est pecunia, quam Religiosus licite tenet de consensui Superioris, & hoc susticit ad perdeni dum indi duationem in ordine ad
restituendum eandem rem numero,
Praeterquamquod pecunia solet e pendi , & distrahi , & alia acquiri,
proinde non videtur habere adneis Tam hane obligationem indiuidua- iam, nisi suerit deposita in sacculo, de qua modo non est sermo .4 Deinde quid vitectus laborare,'cum pecunia restituariae . : confirmatiar, quia I dices Regulares conuictos fures non cogunt ad restituetidum pecuniam, si1 eius loco iubent, ut conficiatur
aliquid permanens in Ecclesia, seu mMonasterio. Secundum, quod excusetur a mendacio, probatur, tum quia fictiorationabiliter exercita non est pecca.
aeum, nam Christus illis duobus Disci--pulis cuntibus in Emmaus finxit se tonsi ire, di ad id reseruistur alia .a Re n. de rege Mosayca q. IO. num.Ddicet dicat e ne peccatum , quia est mendacium saltem officiosum, licedet ininetur ad bonum finem , 5c Chri'stus non finxit animo decipiendi, sed significandi Mysterium , ita Religioκsus finxit non animo decipiendi, sed
restituendi'sine laesione suae famae.. Tum quia, esto esset mendacium tia quod non concedo,tamen si accipi lmus huiust nodi inuentionem sub ae iqui voeati e , secundum quam iste Religiosus intendit aequivocare iure, di rationabiliter , nimirum , ut sibi praeseruet hoc modo loquendi propriam famam, nam si diceret , ego volo impendere hoc beneficium ex pecunijs mihi concessis ad usum, iacile veniret in suspicionemad non esiemere beneficium, sed apotius restitutionem de male ablatis , & sic non aequivocando suam famam reputationem poneret in probabile discrimen, ideo rationabilirer aequivocat
in benefactore extraneo , Occulte
enim, & in corde suo dicit se esset
tum beneiactorem, idum enim rest,tuit, benefacit, dum vocat se extra. neum, non mentitur, sed veritatem
persectione Rae insi, ad quana teti
dere debet, siue ergo aequivocet, siue fingat modissraedictis,non peccat. :i Tertium liuod non sit proprietarius , probatus , quia non disponiex rara voluntatem: Superioris, qvi annuit petitioni. Nec obstat, quod non aiam isset,si palam locutus suisserueritatem, sed coegisset subditum ad
restitutionem pecuniae; nam praete
quamquod iste Religiosus non tenetur se prodere, I. Nimis graue ff. deret M c. Q vis aliqΗando 87. dist. I.
S. His auctoritaribes dist. I .de poenit.& rdeo id mem uua cnat difficultatem, nam p possinin ini mente retentum nihil operatur, I. cum in plures 62. f. Locutor, is locat. maxime cum in casu nostro debeat retineri, ne fama irrationabili kr pro ciatur , cons quenter illa Superi is annuitio,quaecumque illa fit, exesinit sulficienter actum proprietatis , sufficit enim, quod Superior actum sciat, & non contradicat, licet ignoret latens M sterium, quod non pertinet ad eius
259쪽
iurisdictionem,Ecclesia enim non ha--bet iudicare occulta. Nec obstar, . quod dolus Ni deceptio annullent co- tractus, quibus causatra dant , quia id verum est, ubi vere dolus, & deceptio xepetatur; in casu autem nostro aequi- uocatio eu fictio, aut mendacium os.ficiosum, dolus, nec deceptio est, sed propriae famae conseruatio, & modus exquisitus restituendi ad occurrendum suspicionibus prauis de propria
persona . Deinde ex dolo, & mendacio sequitur iniustitia parti ex contra ctu;in casu autem noli zo non quaeritur
iniustitia,sed dediuitur per restituti
i Ex his patet ad rationes in contrarium , nam ad primam dicitur per illam expositionem bς nefactoris , Monachum non esse mendacem suo Su-Periori , cum utatur fictione, di requi- uocatione rationabiliter in sensu dia quod excludit omne mendacium, vi deceptionem. Ad secundam, non secit actum proprietatis volcdo lampadem, quia vult dependenter a v luntate Superioris consentientis. Ad tertiam,nullus est hic dolus, aut deceptio A Nobatis, neque ista disposito
habet rationem contractuS, nec continet .miustitiam, esto alias esset cum deceptione, quia agitur de resti- . . tutione,qine tantum abest,
ut ponat iniustitiam, quia potius ibi , tam 3, i destruiti ponendo iusti m
An restitatio fieri possit conventui, a quores ablata non fuit e Non potest, & res clara est, quia restitutio rei fit domino suo,cui damnum illatum fuit, restituere enim est rem ablatam statuere, di ponere inlloco, a quo ablata fuit. Sed dubitari potest, quando idem est Superior plurium Conventuum,uti Generalis, aut
Prouincialis, paritEr idem Abbas, vel Praelatus immediatus Conuentus, de Grangiae, seu vicariatus vesti, in quo habet iurisdictionem, an tunc restitu tio rei ablats uni Conventui, possit fi
ri alteri, a quo non fuit ablata, nam etiam tunc ni eidem domino, nam est Superior utriusque Monasterij, sicut ' enim transfert Religiosos, ita & res
eorumdem Conventuum transferre
potest ι Sed tenendum est, non posse id fieri sine consensu Superioris , di familiae a terius Conuentus distincti, &no vniti; Ratio est, tum quia id est sp
Cies alienationis,que sine requisitis s Iemnitatibus fieri non potest tum quia multa Monasterium nen est loc pletandum cum iactura alterius; tum quia iste actus cum sit restitutionis noexcedit conditionem suam, quae in eo consistitot damnum resarciatur laeso, quod non feret, si restitueretur Co uentui non laeso. Nec obstant in comtrarium allata, quia Superior maior , esto sit. Prflatus plurium Conue tuum, non ideo tamen est immediatus,dc absolutus, sed subordinationem habet quoad res cum Superiore im
mediato, ad quem spectat alere suos subditos,& ideo sine illius consensu audit transferri potest. Nec par ra- tio
260쪽
tio de personis,& rebus,quia Superiores maiores iAstituuntur potius in o dine ad personas, quam ad res, nam rem Ouer e possunt personas sine praeiudicio inferioris Superioris,non verores, 'uia praeiudicatur victui, & vestitui subditorum. Quando vero Co uentus est unitus quo ad res, & perso- S,tunc tenet restitutio,quia fit rest, tutio domino proprio, tam personali, quam reali, neq; proprie alienatio dicitur,cum non nat translatio in extraneum alterius dominia.
An donatio facta a nondum ingresso ivi, Religionem intuitu Religionis aleat e
solemniter suo patri ante receptionem habitus, intuitu ingrediendi Religionem,tenet,& valida est, quia si aliqua ratio est in contrarium, maxime, quia facta fuit contra Decretum Tridentini sess. 2 s.cap. I 6. requirenti Savtriat infla bimestre ante professionem,ea ratione,ne Nouitius suis bonis destitutus cogatur profiteri. contraseam volunt tem, di contra iura, quae
ad profitendum postulant liberam vinlimtatem ; sed non obstat decretum hoc,neq; libertas; non illud ,quia in eo Tridentinum disponit tantum de Nouiiijs actu iam indutis habitu probationis,non autem de volentibus ingredi, cum non Nouitis ; neque libertas, quia, si non.vult manere , di profiteri,recedere potest, recuperando ius ad donata,cum intelliEatur facta. praecise in ordine ad professionem, & secuta professione. Hanc responsionem tenent quadraginta duo Doctores. de
quatuor Decisiones Rotae RUmia aesadiuncta ultima Decisione coram D. Royas anno:I6 O. exposita apud Dianam pari. 6. decis. D. in calco. Quibus adde LeZanam par. I. cap. 2M
num. 3q.& Me ipsum cap. 3.de prosese. q. 3 9. itaque sunt qq. Contrariae partis sunt Doctores vltra viginti, no
An Prior peccet mortalitdr, non faciens obseruare Regulam non obligantem sub culpa cCErtum est , Guardianum Franc,
seruetur Regula, e.g. ieiunium Veneris, aut Aduentus, quibus Religiosi tenentur sub mortali , peccare mortaliter , quia particeps est, di cooperatur peccato illorum, cuius grauis vocatur negligentia super hoc, quae est peccatum mortale in Praelato, gl. v. Reatu, cap. Ea, quae 3. de off. Archid. & taciturnitas, i. capit.Sancta 3 I. a. q-7- gl- taciturnitas, cap. Si Papa 6. dist. 4o. Debet enim corrigere excessus su rum subditorum, cap.Vt famae 3 F. de sen .e com . Vnde non excusatur igninrantia in peccatis subditorum, cap. Quamvis Io. de regul. iur. unde D. A gult.ser. I 6.de Verbis Domini inquit: Si negligis corrigere, peior eo, qui pecca vit actuses. Plura Peyrinus de Praelato q. I .cap.7. num. I S. & seq. nam delicta subditorum imputantur Superioribus, cap. In tantam 36. de simo n.
quando possimi ea impedire, & non impediunt. Dissicultas est, quando