장음표시 사용
261쪽
Tam oblematio non praecipitur sub culpa, nam non videtur plus obligari Superioriquam subditus,qui trans recsor existens non peccat. Nihilom nias dicendum est peccare mortaliteri. tum quia ex ossicio suo tenetur pro curare t Regula obseruetur in totum iuxta Decr. I. Tradent. sesi. a s. ubi id praecipit Superioribus;& D.Aug. rela tuS cap. Ante omnia dist . q. ait: Mbilapud Deum miserabilius, damnabilius esse,quam Uieium malι pastoris in Ecclesia; Superior enim ex ossicio suo de iure diuino habet corrigere suos subditos , reducendo illos ad obseruationem illorum, quae Deo promiserunt, siue obligent ad culpam , siue non ἱ &ideo alia est obligatio Superioris, alia subditorum,ut notum est.
An avolatio data per verbum, Abluo teneat e
Si quisabsoluat hoc modo, Abluo
te a peceatis, nulla est ab Iulio . quia per hoc Saeramentu remittuntur peccata per modum iudici=, & no aliter, ex Tridenti sessIq. cap.2. &quod non indicat illud verbum diuer sum habens sensum a verbo , Absolus , indicante iudicium, sine quo originale eum.alis
An superior dispensans sine ea a in o seruant f egataribus ad euia pam non obligantibus peccet γ
ΡEceat mortaliter , si, dispensatio
fiat super lege Superioris, pra ter dispensatio est nulla; primum constat, quia uon dispensat, sed dissipatia subditum ponit indiserimen propriae salutis, intellige sidispensatis cadat super ea , quae obligant ad mortale; non verocirca alia iuxta quiem tum;Ratio differentiae est,quia licet sit aliqualis dissipatio,non tamen p eiu indicialis di euiato, unde remmebit tantum veniale precatam. D si dispensatio fiat super lege Superioris, nam super propria lege est Qtumve niale, quia ei non deest potestas, statanim causa eo solum veniale eritavi de communiori doceat Layman.
satio est nulla a Superiore facta superlego maioris, quia in tantum habet potestatem dispensandi, in quantum subest insta causa; non enim est veri mno,'uod lagislator concedat ins riori facultatem dispensandi cum peccato, ergo, quando dispeii sat sine camfr, ac prosiade cum peccato, tunc ca. rot potestateae rho nihil iacit, ad valorem enim cuim libet actim requiritur potestas,cap.Cum supcride off. deleg. LCum iri C. de donat. ante nupt. Decius eoisil. I93. nu.3. Peyrin. de subd. qa .g.v.eonti.I.Super propria lege valet, quia illicita actio dispensandi non ausili potestatem legislatori . . . DE-
262쪽
ccatum diuiditur in Actuale,&i Habituale. Actu te consistit in il Actions . inon per M ςn ,δHAe voca r transgressio, Per quam homo dicitur peccans, stucommittere peccatum , de quo intelligitur illud Iob. Peccantem me quot
die , O . non poenitentem timor mortis fonturbat me. Habituale vero est illa Pacula, seu culpq, quae in homine re Iinquitur post coinmisium peccatum, quem denominat non peςcantems sed peccatqrem, Lu 3. 3. Exi a me Domine, qu a homo pcccator sum. & de Magd lena ibidem cap.7. 37. dicitur. Nutier, qua erat in riuitate peccatrix. De hac macula fit mentio pluries in Sacra Scriptura i pono exemplum ex Iosue a a. II. Usque in praesentem diem . macula isjus sceleris in vobis permanet. Macula cit turpitudo, & deformitas animae a Reris a Deo per peccatum . Dicit autem duplicem respectum, unum ad actuale peccatum , cuiusest cirectus , in quo sensu tam mortales Quam veniale macula est,cum sit efἡ-
us actus ixiusque,atque dici potest propria cuiuslibet peccati actualis, a qua denominatur blasphemus fur, concubinarias &c.iuxta conditionem actus , & obiecti circumstantiam ;Respectus 'ero alter est ad gratiam, cuius est priuatio huiusmodi macula, ratione cuius respectus macula habet locum tantummodo in eo, qui de ius o fit peccator, perdendo gratiam aquain. habebat . Macula autem non est ostensa, nec iniuria, sed ex peccato hae sequmtar'; nam offensa dicieinimicitiam,&desectionem a Deo. Injuria consiliit in eo, quod homoqia here se auertendo a Deo violatiustitiam, qua tenetur Dςqm diligere, Millum non offendere. Peccatum actuale ratione μυ-- litiae, non solum causat culpam, seu maculam, offensam , ct iniuriam comtra Deum, sed etiam producit alios duos estectus Reatum poenae, & Ρα- nam ipsam. IReatus m nar est oblis gatio subeundi poenam pe Cato, ita Schol. cum Magistro in z. dist. a. &im q. dist. Iq. Meua autem ultimum proueniens ut peccato est
dWplex: Damnii, quod est carentia diuinae 'isionis;& sensus, quod est pati ab igne in Inferno. Peccatum actuale in ratioue actus transit ideo non dicitur tolli per poenitentiam .
sed tantum eius effectus remanentes post i uin, nimirum culpa, seu macula , itςm di reatus ad poenam aere nam , quae commutatur in tempora Iem soluendam in hac vita, & in Pumgatorio; destruitur poena damni per poenitentiam, sicut macula, & reatus
quo ad obligationem perpetuam; solum igitur remanet obligatio ad poenam sensius , quae Sr ipsa tolli potesti etiam in totum, si vehementissima sit contritio. est dilectio erga Deum , immo I. peractum con- tritionis , seu absolutionis isemper ali- 'quid poenae ausertur.
263쪽
. . OECISIO CCLXX v I ILAn Baptismum instio eollatum teneate
Iiae ministet invalide baptizat, qui
confert Baptimium euidam aduleo, noranti p nitus, quid sit hoc remedium , licet non ignoret hane actionem fieri ciret se ; ratio est, quia ad valorem Baptismi requiritur intentio ex parte baptiZandi, ut docent omnes cum Bonac. de Bapt.q.3. p.6. m.as. Quae est triplex; habitualis, virtualis,& actualis quae in hoc conueniunt , quod dicunt cognitionem huius Sacramenti petiti ab eo, qui est baptizandus, habitualis censetur esse in eo . qui post petitum Baptisma cadit in amentiam, vel dormiens, seu ebrius baptizatur. Uirtualis in eo discitur esse, qui tuit ad EccIesiam, ut baptiZaretur, sed in actu mentem M'bet distractam , & non aduertit ad ablutionem Sacramentalem;ille vero dicitur habere a ctualem, qui aduertit' ad Mysterium, quod cirea ipsum fit. Intentio igitur necessaria est ad vat rem Baptismi saltem virtualis , audinterpretatiua, ex Concit. Cartag. . can. 3 . Mauxicari. Primo can. Iz.
Scholastis in q. dist. . & 6. cap. 3. de Bapta sed iste nullam ex dictis intentionibus habuit, ut notum est, ergo Baptismum non habet.
An viricidium , sicut uxorieidium i duera impedementum dirιmens matrimonium e
C Rimen homicidi, inducit impe
dimentum dirimens Matrimonium inter illos, qui machinati sunt mortem secutam alterius coniugis eo fine, ut eo mortuo contrahant ad inuicem, quod verum est, siue homicidium sit viricidium, quod negant Ubctoria, Ze Ledesina contra communem, quam sequitur Sanch. libro I. disp.78. nu. 8. Bonac. q.3.de matrim. P.6. num . . sive uxoricidium, quod posterius omnes concedunt decisum cap. I. cap. Super hoc 3. cap. Significasti 6. de eo, qui duxit, re cap. Si
quis vivente s. 3I. q. I. cap. I .de mi
vers. infidet. in quibus duobus locis postremis, fit mentio expresse etiam de uxore , cuius causa secutum fuit viricidium. Quare a ssertum illorum improbabile omnino est , & falsum, cum lex extet in contrarium. De alio crimine, quod est adulterium dixi decissε. DECISIO CCLXXX. An Regulares vendere possint vicino iure
o Crauius Famesius Dux Paemati&c. edidit Statutum super unione Terrenorum Parmeusium, quo vicinus vicinum prouocare P
test , & cogere ad vendendum praedium , vel quid aliud existens in me dio suorum praediorum, di hoc statutum approbauit Episcopus Ferdinandus pro Ecclesiasticis, ut videre est in ieo subscripto ab Episcopo , & Alexandro Principe die 28.Ianuar. 1 37S. Regulares Parmenses in dicto fla- tuto comprehenduntur. Tum quia Episcopus sua subscriptione approba
uir illud pro omnibus Ecclesiasticis ,
264쪽
ae proinde pro Regularibus, qui licet non dicuntur subditi Episcopi, intellige,quo ad odiosa, possunt tamen dici subditi, quo ad fauorabilia, inter
quae computatur hoc statutum , est enim illud fallorabile Regularibus, quatenus prouocare possunt, & cogere auxilio Iudicis I. at cum ad sibi vendendum praedium , &c. assicit igitur statutum Regulares, non solum acti-ue, quatenus suam conditionem meliorare possunt, sed etiam passive, id suadente ratione , & quia relativa non iudicantur ad imparia, l. fin. de acceptib. l. Si quis seruo is de Hrtis; & quia iustitia dictar, ut si ego po sum per hoc statutum cogere vici nam ad mihi vendendum, ipse etiam possit me cogere ad stinilem venditionem propter idem ius commune utrique; nec ex hoc , quod cogor, proprie id habet rationem odiosi, quia mihi onerosum est habere praediolum in medio praediorum vicini,
unde unum pro altero compensatur,
& praeterea mihi vendenti est maximae utilitatis , quia ultra pretium, recipio decem pro quolibet centenario, ; si pretium ortum est mille, si excedit, tenetur pars ad quindecim pro cen- . tenario . Suffciens ergo est Episcopi approbatio etiam pro Regularibus, ex quo prudenter in extremis verbis statuti habentur haec verba ta Delle
perme Ecclesianiche, quo ad approbationem. Tum quia per Regulares practicatur, ergo illos asscit. Tum . quia illud videtur confirmatum perindultum Gregorij XIII. incip. Vm-
. uersorum, quod extendi Resolui. 6 a. qu. I9. quo Papa confirmat omnes alienationes, & contractus iustos in
ter Ecclesiasticos, di Laicos,&deri'
ceps celebrandos de licentia Episcopi , vel eius Vicari j Generalis, modo praedium alienandum, quo ad fructus non excedat pretium scutoruin quinquaginta aureorum de camera annuorum,illud autem datum fuit anno i 8 I. Dissicultas autem, prout proponi tur,in eo consistit, an quando Regulares coguntur virtute huius statuti vendere , illis necessaria sit licentia S. Congreg. iuxta illius Decretum prohibens Regularibus alienationes quascumque extensum a me tomo I. resolui. 27. & dissicultatem videtur augere clausula posita in cap. I. dicti statuti duculis his verbis. Approua do pero ii presente Decreto, mi cor, eis concernono l'interesse delle Chisse, persone Ecclesiastithe , O altri tu ochi pi narrati di sopra, l' Illustrissimo ,'Reuerendib imo Vesco uo, ὀ suo Vicario Generale , Ouer confirma olo sua SantitJ, Iesara bisuno non altrimenti. Confirmatum fuit ab Episcopo Ferdinando, non autem a Papa Pro Regularibus , cui immediate fiant subiecti ,ergo Regularibus non suffragatur, consequenter sine licentia Sedis Apostolicae non possunt alienare. Respondetur, iste casus non comprehenditur sub Decreto S. Congrego quia leges prohibentes alienationes loquuntur tantum de alienationibus voluntarijs secundum Doct. in l. I. E. de sundo dotali , l. Alienationes is fami l. erciscundae; in casu autem prς- senti alienatio non est voluntaria, sed necessaria necessitate huius statuti
ducalis, quo se subiecerunt Ecclesi stici. Neque obstat clausula eiusdem statuti Ducalis, quia approbatio Episcopalis , aut Papae resertur ad editionem
265쪽
nem illius statuti, in quantum ad dat dum illi quatenus debet esse commune Laicis, & Ecclesia sticis, de approbatio Episcopi intersuit pro omnibus Ecclesiasticis per quaΠ comprehensi fuerunt omnes sub illo; Dux enim bene sciebat, se non posse statuere respective ad Ecclesiasticos , di quia statutum non poterat sortiri debitum effectum,ideo Episcopus pro Clero utroq; concurrit ad editiovem illius statuti Illa igitur approbati non extenditur ad executionem, idest ad alienationem, sed restringitur ad statuti editionem. Nec refert, quod non constet de approbatione Papae Pro Regularibus,quia supra patet, se D
An indultum Parmensibus a Papa eo cessum coatrahendi eum Clericis sit Πνniuersale e
cip.Unisexsorum, indulsit Laicis Parmensibus contrahendi cum Ecclesiasticis super bonis, quorum fructus annui non excedunt summania quinquaginta aureorum de camera, coram Vicario Generali;quam extet iam habes in meo et .lomo, resolutas a.
q. I9. Dubitatum fuit, an illud locum habeat respectu cuiuslibet speciei alienationis, quibusdam illud restringe ficere approbationem Episcopi pro tibiis solum ad contractus liuellarios. omnibus Ecclesiasticis; & si esset ne- Sed gratis dubitant , quia expresse excessaria Papae approbatio ,videtur intercessisse interpretatiue ex sequenti indulto Gregoria XII I de quo supra Immo ex eo. quod non constat explesse, illud approbatum fuisse a Papa , praesumendum est , non fuisse ne- eius tenore colligitur, indultum loqui
de omnitius speciebus alienationis nam in eo ita disponitur. Nuncaer pro tempore exissenti Vcopo Parma, seu eius meario Generalι in Spiritualibus,ri quascumque alienationesupermutatisaeucestariam, ut videtur insinuari ex illis uvestos emp0teutes, ad longum tempas verbis:se ora bifovo,cr non aurιmenlrxidast, petatur approbatio a sumin Pontifice, si erit necessaria, o non altrianenti, idest non petatur, si iviserie
constet de petitione, ins rendum est eam nori
fuisse necessariam, sed suffeeiς se Episcopi consen-
ueationesiali raneatione cferasque cor tractus,cuiuscumque generis, etiam cum
ram alienabantur redditus annuum et in
orem quinquaginta ducatorum auri de camora pradicti non eraedant Res est clarain id confirmatur, quia in extra. Ambitios certum est prohiberi quascumque alienationes,& in specie vel 'ditiones, quae propriassitne alienationes sunt,& tamen de hoc termino nubia fit mentio,ergo E contra bi conceditur alienatio ijsdem verbis conce- .pta, ibi comprehenditur etiam venditio , cum venditio sit potissima species '
266쪽
alie dationis,cap. Nulli f. de reb. Eccl. non alien. In Bulla autem Gregoria conceditur alienatio iisdem terminis, quibus prohibetur in extrauaganti.
An in processionibus Regularium possit
gulares non poliunt ducere proincessiones extra suos Conuentus, quia territorium non habent. Deinde re
Iares posse funus ducere extra Quin Conuentum de suo Religio mortuo. Processiones sunt in duplici disserentia aliae voluntariae, & hae non possunt fieri per Parochiam, iuxta diuersas rem sponsiones . Niae sunt necessariae, ut quae fiu ut ex instituto Societatum, seu Constaternitatum ROsarij, Centurae ,
Cordae,&c.& de his licentia a nullo est petenda, si fiant circa Ecclesiam pro priam . Et inter has singulis annis sit
una alijs celebrior,& ideo extensior etiam per Parochiam, de qua non est petenda licentia, quia Papa concedendo erectionem Constraternitatis,& eam approbando Episcopus, simul etiam concedunt pulmo licentiam faciendi huiusmodi processiones ordinarias , & necessarias, dans enim esse dat consequentis ad esse, ex vulgatis
Respondeo ad principale, Curatus dando licentiam Regularibus ducendi processionem per suam Parochiam, non ideo acquirit ius incedendi in ea cum pluuiali;tum quia ex diuersis non
sit illatio, aliud enim est dare licentia
faciendi processiones,aliud in ea incedere cum quadam praee minentia, dic solemnitate. Tum quia delatio 1to est actus auctoritatis,& iurisdictionis. Parochus autem nihil iurisdictionis auctoritatis habet respectu Regularium,Vt notum est, ergo neque in hoc casu; Tum quia Parochus cum stola associando cadauer suae Parochiae ad Ecclesiam Regularem,in qua illud se- .peliendum est, non potest absoluere funus intra Ecclesiam Regularem, ut certi iuris est, ex allegatis resolui. 3 I. Rum. ergo multo minus id facere potest in processionibus , quae extraneae sunt ab ossicio Parochi magis, quam prosequi sunus sui defuncti Deismum nullo iure conceditur id Parochis , cum non sit ius Parochiale processio ad eum non pertinens.
sumata e Asus reseruatur sub his verbis:s .
domia eum mastulo, vel ominatam amua, quam passe etiam non comismata. Illa autem est Sodomia perfecta, & consumata, quae causatur per
intromissionem membri virilis intravas stercorarium ibidem semine emis. so; itaque duo sunt necessaria ad consummationem sodomiae,unu est, quod masculus suo membro viriIi, non digitis,penetret intra dictum vas; alterum est, quod intra illud vas emittat semen , n n urinam. Ex his collisitur, sodomiam non consumatam dici illam , quae caret seminatione intra dictum vas, licet mastulus cum me bro virili penetrauerit,sola igitur penetratio
267쪽
tio dicitur Geomia non consumarai ucens casum reseruatum,siue dei de seminetatue non uiue intra,sive extra, parum refert, quo ad reseruati nem,nam seminis emusio non inducit reseruationem, sed sola penetratio . Non assicitur hoc casu, qui se polluit manibus alterius es etiam tangendo, amplexando, vel persticando membrum extra, vel circa vas praedictum, quia isti actus accidunt sine penetratione , quamvis ea persticatio circa vas innaturale dici possit actus sod miticus,nousodomia. Est communis doctrina cum D. Thoma a. Σ. q. I sq. t.8.Maraches li*.2. de cata reser. Mediol.cap.a a. dum dicit, definiti,s domiam esse coitum inter perlonas eiusdem sexus in vale indebito, noster
Cottonus v. eodem m summa Dianae dicit, quod est actus libidinosus co sumatus inter masculos in vase rio naturali;ego reisl-8. num. I 5. Sodomia est seminatio Intra vas per narum eiusdem sexus. Communiter dicunt, mixtione nialaesi cum tormina inva- se praepostero non esse proprie sod miam, sed mulieris abusurra. Itaq; ne peccatores reseruatione meluderent, tacta fuit reseruatio sub dictis verbis, aliter,ubi non exprimitur ea limitatio, reseruatio non habet Iocum meo, Cui penetrauit, dc tempore emissionis minis, retraxit membrum, ne incurrat reaeruationem; neq; dicitar ne i. fraus legi, quia lex non vlterius loquitur , sed contenta est assic re actum cons
. a Gratria absolueadi 4 reseruatis cla
Uicario Generali licentiam a soluenda ab omnibus casibus reser - . tis, sine ulla temporis limitatione , via carius amotus fultab ossicioin postea obiit Episcopus. Capitulam sede v cante eosdem confimauit tam uia scopales, quam editos, & additos per Vicarios Apostolicos , declaraudo. quinam sint. Dubitatur an adhuc τι geat hum odi licentia Uidetur , quod nonnum quia huismodi confidimatio videtur noua editio casuum,per 'quam omnibus Coesessariis de nouo. aufertur iacula ,si quam antea habe bant. Tum quia iste Consessarius pr tendens, se adhuc habere hanc lice tiam , nunquam habuit cognitionem de certis casib. additis, nebatur enim tabella antiqua typis expressa ex O εdine Episcopi, ergo neq; illorum re spectu umquam habuit licentiam ., nam licentia, cum fit quid odiosiam. restringenda est ais expressa tantam , M ad casus petit , inter quos non comprehenduntur additi . His tamen non obstantibus. Dico, talem Consessarium adhue sua licentia ni posse,non solum respe-- casuum primo reseruatorum, sed etiam respectu additorum; Probatur , quia licentia sine temporis limitati ne simpliciter concesia perpetuo durat,donec expreste reuocetur, cap. Si
268쪽
posito, reuocationem non contingere per mortem, sed per actum contrarium priori voluntati,de quo hactenus non constat. Ad rationes dubitandi; ad primam, non esse nouaui editi nem, sed veterum casuum confirmationem re declarationem, ut expresse patet in tabella, in qua fit mentio de confirmatione casuum tam Episcopalium, quam Vicariorum Generalium Apostolicorum, exprimendo virosq; ad tollendam equivocationem, & dubitationem, quinam sint casus reseruati Antecessorum. Ad secundam , Parum reseri , quod is Consessarius inantea ignorauit casus additos , quia Uicarius antecessor prassentis Consessario huic concessit omnes casus rein seruatos, ergo & hos additorinam petiit in genere absoluendi facultatem lcafibus sibi reseruatis,illi autem Uicario Generali, qui gratiam secit, reseruati erant non solum editi ab Episcopo, sed etiam additi per Vicarium Α-postolicum,ergo obtinuit omnes prae- .dictos. Sicut enim possum obtinere facultatem absoluendi ab omnibus casibus reseruatis, quos nondum legi, ita pollum petere licentiam super Omnes indifferenter, quamvis aliquorum cognitionem non habeam.
Superior Regularis ingrediatur ista
SVperior Regularis potest, immo
debet, ingredi in omnes Congregationes Constaternitatum erectarum in sua Ecclesia, & in eis habere votum,quod suadetur. Tum quia S perior Regularis est earum initi tutor, de erector, ut colligitur ex Bullis Pontifici js concedentibus huiusmodi facultatem Regularibus, & habetur ex Bulla Clem. VIII. incip. auacumq; dSede, de anno I 6oq. ergo tamquam caput interesse habet in omnibus negoti, Confratriae. Tum quia in Congregationibus huiusmodi agitur dei spectantibus ad Confra tres in ordine ad Ecclesiam, in qua Societas est eIecta,ergo interesse debet, ne quid contra propriam Ecclesiam statuatur . Tum quia ad Superiorem Regularem
spectat confirmare eorum ossiciales,
cum in il sit caput, ergo illis intores-
An consuetudo retinendi Ranehum cunti Bacili, aut Capsvla ad excipiendas elecmosinas teneate
IN Bulla citata praecedenti decisione habentur ea verba. Remotis i men mensis,pelvibi s, o capsis,qua in M- . eles s ,-Oratorijs dι Iarum Constaternitatum , ct Congregationum publicὰ ad Phoe exponi eoqueverist. In ea datur licentia excipiendi eleemosinas oblatas,praedictis remotis, tamen hic Bulla quoad hanc remotionem non fuit recepta, cum Constatres semper prosecuti fuerint exponere mensam in
suis festis principalibus, & recipere eleemosinas pro expensis Societatis,Episcopis, di alijs non contradicentibus. In Synodo Parmensi sub Pompeio CornaZano felicis memoriae prs- dicta conceduntur de speciali licentia Iliscopi, vel eius Vicaria, ut videre est
269쪽
tit. I I. Quare cum in omnibus Con- fraternitatibus huiusmodi mensa stemmatur assistentibus ometalibus, censetur legitima consiletudo, nec ab ullo vituperatur , sed laudatur . Et haec consuetudo indicta Bul a non reprohata facile comprobatur, cum luce clarius appareant huiusmodi mense, & capsae, & non debetantum ec prohibeantur .
habens formalem intentionem non occidendi, pugione inuerso percutit alterum ,& indε sequitur mors. Non dicitur homicidium voluntalium , sed tantum tam se, re ita iudieandum est in utroque soro . Probatur ex disserentia utriusq; homicidia, nam voluntarium dicitur illud, quod sequitur ex intentione occidendi, ca- state vero, quod sequitur ex facto m
ne intentione occidendi. Hane di ferentiam ponunt omnes, cum D.Th. b.2. q. 6q. art. fin. ubi Sanctus est Amssotele probat,illud dici catale, quod praeter intentionem accidit, & ideo ea, quae casualia sunt, simplieiter loquendo, non sunt intenta , nec voΙ - raria. Explicat Nauat.cap. 7.n.' ., Illud dici homicidium voluntarium,' quod est volitum in se, stitem aequi- pollenter,quod dicit ad ineludendum illud ,quod non est quidem intentum, seu volitum in se , sed in causa adeo propinqua morti, ut moralitEr vix sint patibilia, velle illam causam,&nolle occidere, cuiusmodi sunt nolle occidere, & tamen propinare Vein
num; quod scit esse mortiserum, mel ferire ense punctim circa praecordia, vel circa caput etiam cssim. Itaque homicidium voluntarium duplex est; volu ntarium in se,& ex proposito sedi mali, quod intenditur direm ab interfectore; & voluntarium in causa, quod sequitur ex facto perse,&imis mediate ordinato ad occisionem, licet agens non dirigat suam volunt tem ad homicidium. Ex quo sequbtur ad homicidium casuale non susticere, ut agens careat intentione foris
mali occidendi, sed praeterea requiri, ne quid agat, ex quo immediate, dc directe potest sequi homicidium. Et
casu 89. Ego resol. t 3. nu.9. in ordine ad irregularitatem , & resol.q9. de casu reseruando in Religione,& re I. 36. num. II 2. obseruo autem, quod
sub nomine homicidij voIuntari, sine
alio addito proprie venit homiciadium factuin ex industria, & ex proposito , in prenatibus; secundario venit homicidium voluntarium ex causa , ut colligitur ex Doctoribus citatis a Barbosa lupercap.7. sesLIq. Vnde hic Parins non est reseruatum,nisi homicidium voluntarium ex proposito, quale non est commissum in rixa. Ad nostrum propositum . Homicidium voluntarium , & non casuale
est illud, quod intenditur in se, & ex proposito, vel in causa, cum scilicet, quis facit aliquid , ex quo proxime sequitur homicidium , tamquam ex
270쪽
aliquo ordinato em se ad homicidium , ut patet ex dictis, sed in ca se nostro percussio facta illo modo, pugione inuerso, non ordinatur proxime, & per se ad homicidium, ut patet . quia pugio non per partem ma nualem, sed per cuspidem, est instru- mentum , quod potest serire ad moditem, ad quam ordinatur, ergo homicidium sequens non est voluntarium in se, ut patet, nec id controuertitur; neque in causa , quia talis modus percutiendi non est causa proxima, ted tantum remota respectu homicis dij, ergo remanet, quod fit tantum casuale. Confirmatur id exhs, quae habet Portellus tom. I. Responc p. I. Q 7. per totum, ubi dicit pugione percutientem , etiam cuspide, no i commississe homicidium voluntariuiniuxta ab eo dicta. Praedicta locum habent, ut dixi, in utroque foro, de quidem in foro conscientiae res clara est ex testimonio conscientiae eius , cui casus accidit, homo enim apud Deum nona inculpatur de aliquo peccato, nisi proiderit illud futurum, &a sortiori in casu nostro,in quo λrmaliter morS non intenditur in se, neque in causa, quae de se non ordinatur ad mortem. Prosero externo siladetur, quia ex modo percutiendi inuerso pugione bene colligitur , eius, intentionem fuisse non occidendi , sed tantum deter rendi illum , & compescendi altereantis superbiam ,& tumorem. Nec obstet , quod dicitur, protestationem
contrariam facto non releuare protestantem , quia id intelligitur de facto efficaci, & per se ordinato ad de- uructionem antecedentis Hotesta--ntiam1
An Sacredos Regularis teneatur sese
linquendo eisdem bis in hebdomada libertatem: applicandi ad libitum.
Modo sacerdos , qui recreationis, gratia mane extra*et mensem apua
consanguineos , aut amicos tenelut
adhuc celebrare, & satisfacere oneri
sibi imposito, quia hoc onus est per sonale, ideo sequitur eius personam, quocumque eat, dum Abbati huichst subditus, ita quod illis diebus non
potest recipere eleemosina ira manualem, & aduentitiam celebrando
pro alijs diebus designatis , sed adhuc
tenetur celebrare iuxta praescriptum
sui Abbatis. Nec illi favet,quod Ab
b .non videatur posse obligare suum
subditum extra conuentum morantem , ea ratione quod obligationes sint annexq intra propriam Ecclesia mae proind4 Abbas non possit m tare mentem Testatoris. qui in suo testamento expressit, Missam esse celebrandas in tali Ecelesia , immo designando.tale Altare. Quia respondetur primo designationem Ecclesiae retari ad Mona sterium, tmod specificatur ab Eccleta, non
autem ad ipsam obligationem celebrandi in tali Eccleri, quia norum . in apud omnes. celebrationem MiMiserum Regulariter fieri tantum in Ecclefis. Secundo siue fit designata iri eleia , seu eius aliquod Ninre ,