Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

181쪽

dum est hoc unum de tribus generibus civium suisse a quo pecuniam exspectare liceret ad comparandam κατα τασιν peregrinis illis equitibus. Etenim , qua ratione Sauppius totum locum de coniectura constituit, triplicis generis homines erunt, a quibus illam pecuniam collatum iri speret Xenophon , primo loco οἱ σέ μυα απεχόμενοι μὴ ἱππεύειν, tum ἀδύνατοι δε τοῖς σίγμα τιν , tertio loco orbi Iocupletes. Horum primum illud genus equidem non agnosco. Aliquanto melius, qui ab eo secundo loco ponuntur , a Courierio iunguntur cum illis ἀπεχομένοις ' itaque hic interpretatur totum locum his verbis: Four Dur acheter dea che---, je croci qu'On Fourrait en letier le rix, d'abord sur ceux qui voti olent se dispenser de servir dana G cavaleris. '-tenda les gens riches de Dibis complexis et auasi, ce me semBle, sur les che maisons Uulentes qui novi potnt d'enfans.

Non attinet indicare quid in hac quoque inte pretatione vitiosum sit, in primis in postrema

parte. Hoc tamen extra controversiam est, ip-εum illud, quod commendat Xenophon ad pretium equorum comparandum , permultum abesse ut saveat Sauppii coniecturae, κατατασιν

de publico tribui solitam suisse.

182쪽

Addamus nonnihil de ιππεων δόκιμοσίφ, quoniam hoc quoque argumentum attigit Muppius p. 71. Is igitur Hermannum reprehendens, qui unum tantum genus δοκιμασIας suisse demonstraverat Senatui Quingentorum commissae, statuit ipse primam MκιμπιτIαν fuisse, quumcisos per Hipparchum in equitum catalogum allecti essent, alteram quum universus equitatus , per turmas distributus, spectante Senatu decurreret variisque modis illius militiae saeuitatem exhiberet. Sed quid esse poterat, quod in illa priore scilicet requirere posset Senatus et diiudicare 7 Singulorum designatis

erat Hipparchi, qui κατα νόμον eos in catalo. gum reserebat, qui et opibus et eorporis viri.

bus maxime valerent, neque eius delectus codirectio erat penes Senatum, sed penes tribunal, unde novimus, eum qui quacumque excusatione uti vellet, potuisse εἰς λκας, ἡπιον ' neque fingi ullo modo potest Senatum ita de singulis quaesivisse, tamquam in magustratibus et in senatoribus fieri poterat, quo iure civitatis quoque animo in rem publicam

essent: in quo ne hoc quidem omittendum est, huiusmodi δοκιμασisu non sine discrimine susceptam fuisse in omnibus, sed in iis tantum, quos certus κατήγορος in hoc iudicium vocaret.

183쪽

Ex illa , quam Sauppius constituit tiκιμασἱαν , hoc consequeretur , eam eodem iure exspectandam' suisse in hoplitarum catalogo, quod quam absurdum sit, quis non videt 7 contra, constituto iam equitatu , ideo explorare oportebat Senatum an singulorum equi esusmodi essent, quales ad bellicum usum esse necesse emet, quoniam annuus sumtus 40 talentorum, quae de aerario in equitatus μισsὸν καὶ σιτον.eroga bantur, cum illa pecuniae publicae cura con iunctus erat, quae Senatus auctoritatem postulabat. Igitur, quae apud Xenophontem Hipparch. I. 13. et III. s) commemorantur δοκιμασίαι, sicut ipse hic numerus pluralis indicat, minime confundendae sunt cum illa δοκιμασι , quae in cuiusque iura et conditionem , inquirebat. Neque ideo has equitum δοκιμασIας numeravit Xenophon Bep. Att. ΙΙΙ. 44 in illis

innuinerabilibus negotiis , . quae Senatum quo tannis occuparent, sed tum M v, tum ὀρφα - νων δοκιμασειν. Hermannus quidem recte sus-pleatur , illam equitum δοκιμασIαν , nihil aliud fuisse quam κέρασιν coli. Xenoph. Hellen. VI.4. 31), et potuisset addere, in ipso Hippar chico III. 10ὶ, in ea re appellari.

Sunt sortasso alia quoque minus recte a me ante disputata, a Sauppio neglecta; sed hoc certe retractandum est, quod dixi p. 50 , illos

184쪽

equites, ideo quod istas καταιτασεις de publico accepissent, dici posse τι τῆς πολεως ἔχειν , id quod suscipere videtur Sauppius p. 73. Nec tamen recte dixi: nam ista locutio in ea pecunia tantum dicebatur, quam quis aliunde nactus, quum deberetur aerario, nondum solvisset : ut apud Demosthenem Timocrat. p. 703. med. . Haes habui quae opponerem eruditae disputationi Sauppii, cuius coniecturam tantum abest ut probare possim , ut meam mihi multo probabiliorem videri fidenter pronuntiem , quae praesertim ex aliis actis civitatis Atheniensium haud contemnendam commendationem petat. Constat enim post Τrigintaviros hanc suisse te .gem latam , ut iudicia quae ἐπὶ τοις νόμοις ἐν

δημοκρατουμιώη-sacta essent, rata haberentur, contra, οπόσα ἐπὶ των τριακονθ' ἐπραχθη -

ακυρα εἶναι , Demosth. Timocrat. p. 718). Huius lagis menti et voluntati in primis adversare. tur psephisma, quo id repeti iuberetur quod se. cundum leges εν δημοκρατουμέν 1 πόλει cuiquam tributum esst, sed egregie convenit illud ipsum quod defendo, κατας ασεις illas tum a Triginta. viris novo consilio absque legis aut moris auctoritate tributas suisse , ideoque repetitas. Nihil hucusque ossendi, quod illam interpretationem

excluderet. Diuitigod by Corale

185쪽

IV. Tentantur uonnulla in Ciceronis orationibus Pro Sex. Roscio Amerino, Pro Fonteio, Pro Cluentio, Pro Caec na , Pro Rabirio Perd. , Pro Rabirio Postumo , In Vatinitim. Veniamus ad unum alterumque locum ex orationibus Tullianis. Pro Sex. 4mer. in exordio explicat Cicero, quae res se impulerit, ut

praeter ceteros, summos oratores, ipse causam

reciperet: quis , sinquit S 2 si quis istorum

dixisset - , si uerbum de re pusiaca fecisset , - mullo plura dixisse , quam dixis-3et , Putaretur: 5 wo etiam si Omniα libere dixero, nequaquam tamen similiter

186쪽

oratio mea exire atque in vulgus emanare

poterit: deinde , quod ceterorum neque dictum obscurum poteSe esse propter nobilitatem et amplitudinem, neque temere dicto concedi propter aetatem et prudentiam : ego si quid liberius dixero , vel Occultum esse, propterea quod nondum ad rem publicam accessi, vel ignosci α lescentiae poterit. Postremis his, ut necessario coniunctio deinde indicat, novam rationem contineri oportebat, diversam ab iis , quae statim praecedunt. Betamen diligenter considerata , apparet his pos

tremis non nisi explicationem afferri eorum quae modo non satis aperte dicta erant, Stiam Orα- fionem non similliter exire poεse. Quo animadverso , abiiciendum est istud deinde, quaeque sequuntur continuanda cum superioribus. In his verbis S 4r a me autem si contenderunt - quorum ego neque bene inolentiam ignorare -- nec voluntatem negligere de beam. Sententia in extremo verbo neque Coniunctivum nec Praesens patitur. corrigendum , debebam.

Quum S 7 recte edatur Sex. Roscii periculum , corrigendum in f s , ubi editur pericum. Puum astute proposuisset quid Chrysogonus

ab iudicibus postularet. ita pergit: S 17: Si

mobis aequa et hones a postulatio videtur, in

187쪽

ego contra brevem pOStulationem restero. - .

Et perspicuitas, et ciceronis consuetudo requirit in prioribus pronomen, quae Si υObis - . In S 18 haec eduntur: nam quum hic Sex. Roscius esset Ameriae, T. autem iste Roscius

Romae: quum hic ilius assiduus in praediis

esεet quumque Se voluntate patris rei famialiari ιita eque rusticae derisset, iste aulem frequena Romae esset: Oeciditur ad balneas Palatinas rediens α eoena Sex. Roscius. In his turbatum esse statim sie agnoscitur, quod initio Sex. Boscius dicitur Ameriae fuisse, mox autem idem frequens Romae fuisse: nec tamen poterat, qui Ameriae esset, Romae occidi. Postea quae antecedunt, necessario nunc duo isti Ti. Roscii erant commemorandi, quorum quum Capito Ameriae esset ut e seqq. appareti, Magnus autem nunc in accusatorum subselliis, cons.

S s6 sqq.) locus ineptis supplementis liberandus

quum hic i. e. quem ego nunc delando , ut solet illud pron. usurparii assiduus - derisaee, ia autem - Sex. Roscius. No prodi quidem iste serendum erat, sed, ut solet in designatione eius qui modo indicatus erat, postulabatur

is. Diuitigoo by Corale

188쪽

Statim post, 3 19, non occiso Sex. Roscin Ameriam nuntiaι Mallius Glaucire , sed -- cisum Sex. Roscium. Sed ipsum hoc nomen proprium bis mox inter latum est,' S 20 pateri

pentissimi Sex. ROSciaJ. Melius complura ordinanda sunt quae eduntur S 28. m postquam isti intelleierunt summa diligentia vitam GAE. Roscii curio diri . neque stat ullam caedis faciendae μι-

de ea re posset , dicere aliquid sinI nulla subesset suspicta , bdmique Mise quo-lniam crimine non poterunt , rempore i ipso ugnarent. Ita loqui. mines Puod . redi. acia tam diu factα noni essent . oondemn-Deum oportere, qui primus in iudicitian ad Metus esseι - . Recte in his dicitur consititim o perunt ut de parricidio deferrent: aeda quoius subiicitur non amplius consilii est, sed id quo oonsilium istud perficerent: idemque dieendum de proximis , ut tempore .pugnarent, quao

mera est consideratio. Corrigendum , , et .isae

189쪽

denique , quoniam - te Ore Φεο pugnarunt. Confirmatur hoc partim ex Cod. 0x. Etiamsi concedatur complexus passive dici posse. tamen alia de causa hoc serendum non est , 57. Occidisse patrem Sex. Roscius arguitur. Scelestum , dii immo taleas cto nefarium facinus , atque eiusmodi, quo uno maleficio scelera Omnia complexa esse υ deantur. In hac lectione hoc primum vitiosum est, quod , propter Telativum quo , maleficium substitui videtur facinori: atqui ma&γicium generalis appellatio est cuiuscumque male facti: facinus continuo complectitur graviorem eius formam ac speciem: in omni facinore cogitari potest maleficium , non contra. Ideo legendum, - quod uno maleficio scelera omnia complexum esse videatur. Patris ocinoidendi , inquit, una actio est, unum maleficium , sed eiusmodi , hoc lacinus est ut omnia scelera complectatur. Ita infra S 30: quid ab his tot maleficiis sceleris abesse videtur pCluent. S 51 in fraterno parricidio nullum

celus praetermissum videtur.

Ubi Roscius ab aeris alieni suspicione defenditur 3 39, dicitur, nihil autem umquam de isit. Quod aliis locis aliquoties, idem hic ex

190쪽

178 edetur, nihil autem umquαm cuiquam debuit. In S 49 , feret tamen αequo αnimo, iudiceS, si per vos vitam et famam potest obtinere,

requiro poterit. - Neque hoc, puto, contemnendum est, in f 50 , ex minima tenuissomaque re publica maximam et forentias mam nobis reliquerunt, aliquanto melius .esse ut legatur rem publicαm - In S 97 sin. , etiamne - coniecturα ω-pienda sit, apertum est requiri est.

Ineptissime interpolatum est in his, S 103:quum de bonis ei de caede agatur, testimonium dicturus est is , qui et sector est et sicarius, hoc est qui et illorum ipsorum bonorum de quibus vitur , e tor αtque pOS- sessor eSι, et eum hominem occidendum curavit, de cuius morte quaeritur J. Laudo qui sic ostenderit non nescire se quid, esset et sector, et sicarius; sed non minus certe noverant tum iudices, qui illa. profecto interpretalione non indigebant. Posteaquam ab armis recesserunt, in summo otio rediens a caenα ROMae occisus eSt,

quod dicitur in f 126 , leve vitium contrallit,

quoniam quod ex antecedd. quaeratur subiectum verbi recesserunt, nempe praesidia, diT .cum illo verbo iungere licet. Suspicor in aliquo li-