Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

201쪽

quifalis censeant παιionem , Non verbi, haberi oportere. Et hoc loco Scaevolam , dixisti, causam apud centumviros non tenuis. se e , quem ego αntea Commemorovi, quum

idem faceret, quod tu nutae, stametsi ille in aliqua causa faciebat, tu in nulla facis)tamen probasse nemini, quod defendebaι ,

quia verbis Oppugnαre aequitatem videbα- tiar. Quum id miror, te hoc in hac re ,αLeno tempore, et contra, quam ista causa postulasset , defendisse : eum illud mulso initidiciis , et nonnumquam ab ingeniosis hominibus defendi , mihi mirum fideri solet, nec iurisconsultis concedi, neo itis civile in Camis aemper valere oportere. In hac locidistinctione nulla sana sententia apparet. Statim occurrere debet hoc , in verbis quum iam iror institui apodosin eorum, quae ante inchoabantur ; quo uno modo istud hoc in hac'ν ei ad illam Scaevolae defensionem referre licebit. Ne multa , locus sic constituendus est: iEt hoc loco , quod Scaexolam dixisti causam apud centumNiros non tenuissct - quem ego antea commemoravi, quod idem faceret

quod tu nunc, tametsi ille in aliqua causa faciebat, tu in nulla facis,) tamen pro-ιαεae nemini quod defendebat, quia Uerbis

202쪽

l 90

oppugnare ciequitatem videbatur. - quum id miror te hoc in hac re alieno tempore et contra quam ista causa postulasset defendisse, tum illud cet. - Perspicuum est Ciceronem hoc obiicere adversario, quod is, quum omnino satis stulte contendisset iurisconsultorum auctoritati obtemperari non oportere, tamquam si ipse verbis et literis opponeret aequi et boni nomen, Scaevolae exemplum excitasset, qui iurisconsultus tamen causam non tenuisset; hoc igitur mirari se dicit inator, quandoquidem ideo causam non tenuerat Scaevola, quod idem saceret is quod tu nunc, V nempe ut se B verbo literaque defenderet. In S 77 , non αδεει is, qui - adeSse nobis frequenter in λαο causa εοlet, ex perpetua ciceronis consuetudine corrig. frequos: ut Bosc. 4mer. 8 16. et passim .

Miror tamdiu Editores tulisse hoc, ut 3 93. legeretur , qui ab ture, ossicio , bonis moribus ad ferrum, ad arma, ad caedem confugerit - , nec sensisse ridiculum istud bonis abiiciendum esse, quum perpetuo dicatur m ribus deducere , ut 3 20. 27. cet. Restant complura in oratione pro Rabir. Perduell. corrigenda, quamquam multa senserunt iam viri docti, quorum acumen et elegantia iu-

203쪽

dicandi non erat relinquenda. Mnestus, verbi causa , rectissime viderat in f 2 verba, in his rebus evertendis, glossema esse. Quid hoc est, quod Orellius contendebat, verba illa D permultum ad invidiam accusatoris augendam conserinre 7 V Nugari hoc est: potiusque animadvertendum, in consilio significando ne potuisse quidem praep. in usurpari ; tum, nisi ratio ipsa hoc inculcaret, e constanti observatione tenendum erat hoc, nusquam apud Ciceronem post ideirco iterari illud ipsum quod eo pronomine indicetur: taedet eius normae exempla conqui- rere, Sed nonnulla collegisse memini ad Logg. p. 367 et 478. Explicandum erat 0ratori quo modo consulam quoque ossicium Rabirium defendendum commendaret. I n enim, inquit S 2 , C. Rabiarium crusa delicti, non invidia υilae, non. denique veteres iustae gravesque inimicitiae

a..civium in discrimen capitis υOCaberunt. - .

. Non , indigebo , opinor, longa demonstratione sinimicitias civium neque intelligi, neque ideo appellari posse. Fac ita significari inimicitias civium in er se: quid istud ad Rabirium pertineret 7 Sed non in multitudine cogitabantur inimicitiae, sed tantum inter privatos et paveos,

quam ObServationem non evertit locus Fontei.

204쪽

3 35. Eademque de causa ne Rabirium quidem cum civibus inimicitias exercuisse cogitari potest. Scilicet, quae innumerabilibus locis, quamquam

improbanda, tamen sine sententiae detrimento

ferri potest nominis proprii interpolatio, hoc

loco evertit plane sententiae consilium. Loquitur nunc in genere, ut defendat illud modo a se dictum de consulari ossicio; et tum per se nominis Rabirii repetitio, quem modo ante appellaverat , alienissima est, tum non hunc unum nunc cogitari vult, sed quemcumque. Ut verbo dicam, legendum est , non enim cu*α δε- licli - non denique veteres iustae graυeS-que inimicitiae civem in diSCr. cap. NO .c Modo dixerat, cum omnibus civibus in eorum periculis satis iustam sibi causam necessitudinis esse. Eodem iure in 5 ante verba hominis msserrimi tollendum est interpolatum nomen proprium. ,

Ne hoc quidem negligi oportebat, nimo ediin 3 3, est boni consulis - ferre Uem γα-

friae, Succurrere saluti fortunisque communibus , implorare civit M Idem , Suαm Salu- item poSteriorem salute communi ducere. Nam , ut recte appellatur salus communis sutS 30 , ita nullo modo appellari possunt fortunae Communes , quoniam fortunae semper Sin-Diuiti reo by Go Ie

205쪽

gulorum sunt. Legatur fortunisqNe omnium,

ut 3 1 et 5. quid intersit inter fortunam et

fortunas , bono perspexit Madvig. Epist. Crit. p. 73. Plurale defendi posse videtur Tusc. Ι. 99. In eadem 6 3, ubi, inde a verbis est etiam Bonorum et fortium est irim , exponit quid ab his postuletur , tum subiicitur, ea qui secutus sit, laudo potius et honore quam poenα et suἘFlicio dignum iudicare. Quoniam haec postrema de industria ad iudices dicuntur, conveniens erit sic legere, eaque qui -: ut dicat, reliqua illa omnium bonorum civium sunt, tum a iudicibus hoc exspectandum.

Quum dixisset 3 4. LMor in 'defendendo

praecipue meus est, adiicit, studium vero

conservandi homanis commune mihi vo iscum

esse debebit: sed laturum hoc otiosissimum est in i hoc verbo , et leg. debet, quod in praecipiendo suturi quodammodo notionem continet. Brevi post haec dicit: agitur enim nihil aliud in hae cavsa , Quirites , nisi ut nultam sit posthac in re publica publicum consilium , ces. In quibus nisi est e novissimi Ediloris. correctione , quum alii codd. omitterent , alii quam haberent. Et de quam, saepe per errorem a librariis omisso , monuit Mad Fig.

206쪽

ad Fin. V. S 3 i. Hoc tanaen praesero , pr enisi . ratione habita eorum quae gumptius recte disputavit Gramm. Lat. S 735 , quandoquidem hoc significare vult orator, cum unius Rabirii causa illa quoque gravissima, quae enumerat, coniuncta esse, non item quasi nihil aliud praeter istud ageretur. Quomodo dicatur, commemoravi Bibl. Crit. N. III. p. 78. 1 Madvigio memini discrimen inter utrumque vindicari. sed non recto ubi hoc disputaverit. In 3 5. primum precatur a diis, . ut hodierinnum diem et ad huius salutem conservandam et ad Mem publicam constituendam i luxisse patiantvir. Ieinde vos, Quiritea , Oro atque obsecro, quoniam uno te ore vita hominis miserrimi - , salus rei priblicae vestris manibus sina agilagus permittitur , cet. Sed abesse non possunt copulae ; et requiritur et vitα - et Salus. Ipsam defensionem aggressurus sic accusat

rem alloquitur Cicero S 6 : Nunc quoniam ,

T. Labiens , diligentiae meae temporis αn- sustiis obstitisti meque ex compurato eι constituto spatio defensionis in semihorae circulum coegisti, preMebitur cet. cuius generis fuerit illa Labieni potestas, ut semihorae spatium praescriberet defensioni, explicare ne-

207쪽

ρο- : sed , quamquam nullam varietatem libri Mss. asserunt, vitiosum quid remansisso in illis erbis persuasum habeo. Potuit fortasso Ciceronis diligentiae obsistere Labienus tempore defensionis circumseribendo, coarctando , angustando ; nullo modo dici potest hoc secisse temporis renostiis, quae sane aliquem cis re

possunt sicut dicitur Drat. III. f 228 , in i sed

quod alicui instrumentum esse non potest quo utatur ad cogendum. Igitur neque hoc probam dum est, neque si quis dicatur hostes micisse ringustiis locorum. Aliquanto rationi magis consentaneum erit, si legetur, diligentiae meas temporis angustiae obsistunt. - Brevi post, in verbis, satis erit hoc mihi temporis , de brevio Ernesti iudicio tollendum erat hoc. Spreta est Latinitatis ratio in his STt quo Win rimi n. locos religiosos a Rabirio violatos esse) nihil est umquam α te dictum, nisi rex O. mero obiectum esse crimen id C. Ra- Mrio. Etenim non obiicimus crimen alicui,' sed aut factum , aut vitium: idque quum faci mus, sic oritur 'crimen , i. e. accusatio. Ita- quo' statim post, quid obiecerit Rabirio Μα- er , non quod crimen. Ipse Cluent. 3 62 , ' ee - quid praeter hoc venenum μα- nici non modo in eriminis , sed in maledia

208쪽

cti loco sit obiectum. Igitur delendum crimen-

Lambini suspicio , quippe unius de sagacissismis existimatoribus Latinitatis Τullianae, commemoranda est; qui in his verbis S 7 , quo in. crimine propinquus C. Rabirii iudicio clarissimo , C. Curius, pro virtute sua est honestissime liberatus, malebat hunc ordinem , C. Curius iudicio clarissimo pro virtute suα - . Deserendam hanc esse suspicionem censeo propterea, quod pron. suus ita demum recte ponitur, si ad proxime antecedens nomen reseratur: de quo genere nonnihil disputavi Bibl. erit. N. V. P. 19. . 1 Sororis silium a Rabirio necatum esse dixerati Labienus , quum ad iudicii moram. familiaris funeris excusatio quaereretur , 38. , Cui crimini sic respondetur, quid enim est Iam

ritum quam sororis filium fuisse Z a veita cariorem , uι alter vita crudelissime privaretur, scum) alteri αd prolationem ire dirii biduum quaereretur. Be sororis silio sed alio, cum hisce conferri potest Rabir. Ρ t. 3 45. Sed non temere pronunciabat Ernestus , ironiam huic formae disputandi) non satis aptam esse , sine qua tamen illa, quid tam verisia mile , explicari nullo modo possint. Ipse m

209쪽

lebat quid eam partim verisimile. Corrigitur sane ita sententia. Nihilominus istud enim minime convenit huic responso, quo crimen istud refutatur, quod per errorem susceptum necessario peperit sequens tam. Legam: quid minus est Ῥerisimile. Tum illud cum non delendum ex sententia Lambini, sed mutandum in dum.

De loco qui est S io, quod utinam, Qui

rites - , nondum dimitto ea quae disputavi ad Leges p. 586. Pro utinam hoc quod illere en - , novissimus Editor exhibet ut hoc - , ex libro Torrentii. Νon probo in hac sententiae forma , ut finale. λ- In S 13. ubi Labieni crudelitatem exagitat,

sic edi video : nramque , haeo tura , quae es hominem clementem populαremque delectane, I LICTOR, COLLIGA MANss, non modo fiuius tibertatis mansuetudinisque non sunt, sed

ns Romuli quidem aut Numae Pompilii: Tarquinii , 'superbissimi atque crudelissimi regis, ista sunt cruciatus carminα- . quam norrigendi viam iniit Bavius meus, V. L. I. p. 41 , probare vix possum. Non negligendum hoc est, namque non in eiusmodi occupationo dici. sed nam: id quod non fugit Hadvigium in Epist. p. 70: cons. V. V. B. D. ad 0rat. I.

210쪽

3 71. s uod quum ita corruptum esset, ortum est pronomen haec. Ne tua quidem recte ista appellantur, quum essent Tarquinii, quae L

bienus lubentissime commemorabat tantum. Simpliciter legendum censeo: num quoe te hominem - . Λliquanto post, quae verba, ante Puirites , recte in uno Cod. 0x. omittuntur. Νon sine causa Ernestus, quo erat acumine,

haesit in his S 13. init. , ubi postquam C. Gramchum Labieno opposuisset orator, ita pergit :lu mihi etiam legis Porcise , tu C. Gra chi , tu horum libertatis , , tu cuiusquam denique hominis .FUularis mentionem ari3 , qui - τ lare libertatem huius pomia -- conatus ea Z Perpetuo eos , qui aderant, hos appellare solet; ut horum necessario jeodem modo interpretandum sit. Sed apparet hoo L bieno obiicere voluisse, ciceronem , quod Vet res auctores tuendae civium libertatis comm morasset, ipse eam libertatem xiolasset in hoc populo , quae oppositio excludit istud 'horum. Meliori ordine ista sic legentur: tu mihi etiam legis Porciae, tu liberfatis, tu C. Gracchi , tu cuiusquam - . Modo ante cum' lego Porcia libertatis mentionem coniunxerat. In f 14. complura merito ossenderunt Ernestum , cuius rationem habere minus videntur