Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

191쪽

bro vitiose scriptum fuisse recessunt, unde ex .pletum esse recesSerunt, quod ipsum ortum esse e vero recessum est. Sic fluent. S 16l ,

discessum est.

Ut aliquando alio transeam, hoc tamen in hac Bosciana notandum est, S 156. mire servari , quis enim erat qui non videret hum litatem cum dignitate de amplitudine contendere ρ tamquam amplitudo praemium esset de quo certaretur l Lege et amplitudine. Video nunc hoc a Weishio occupatum esse. Qui vulgatum defendunt, non sentiunt recte -

qnidem dici honoris contentionem sui Muren. 8 8ὶ , quoniam honoris vocabulo' consulatus In dicatur: sed alio modo ibid. S 11 et 14. appellari dignitatis contentionem. cons manc.

In Oratione pro Fonteio S 28, quum ostenderet orator in optimi cuiusque iudicio saepe multa ab accusatore in reum dici, quamquam salsa , haec subiicit: quam multa V. isquilius audivit in suo iudicio, quam multa L. Cot-ια f denique P. Rutilius , qui etsi damnatus est cet. Sed ineptum est illud denique, etiamsi quis putet esse pro postremo: nam post Rutilium L. Pisonis iudicium commemoratur . viri insignis virtutis et dignitatis. Quum

192쪽

180iamen hoc Rutilii exemplum in primis ossicax videretur ad obtinendum id quod volebat, plura de hoc dicere instituit, neque iteravit illud 2Nam multa, sed scripsit, Quid P. Rutilius 8 qui etsi damnatus est. - . Ille igi-

fur ipse homo sanctissimus ac temperantiε- simus mutia avd te in sua causa.

De Indutiomari testimonio haec dicuntur 8 29 : non intelligebat, se in testimonio

nihil praefer vocem et os et reu clam neque civibus suis , neque accusatoribus noStris praestare debere. Non conveniunt ista Indutiomaro. qui opponitur aliorum testium religioni et pudori. Modo per ironiam dictum erat de eo, verebatur enim videlicet - . Contra nunc serio loquitur et Indutiomari ingenium explicat; ideoque sublata negatione , vel alio modo . vel hoc corrigendum est, hoc intelligebat. Sed praeterea tollendum est υOcemel: solet talia bina ponere, sicut mox, S 36. Indutiomarus minax atque arrogans appellatur. De testibus Alexandrinis, Babir. Post. 3 34, quod Λαbent os, quam audactam s

contionem Gracchus Nocari iuberet, et viator qNaereret, quem Pisonem Z - cogis me, inquit, dicere inimicum meum Frugi.

193쪽

18 I

ti igitur vir, quem ne inimicus quidem satis in appellando signiscare poterat nisi ante laudasset, - tαmen cet. Primum in his vitio ponitur praepos. in ante repellando: tum ante laudare ideo incongruum , quoniam illa laudatio ipsa appellatione continebatur. Propterea, tempore quoque mutato , corrigendum nisi vitam laticiaret. Reliqua in eadem oratione ita tantum attingamus , ut duobus locis inutile emblema tollendum esse indicemus. Itaque S 41 : 'αesertim quum tot reo sint, quαe vestris .an mis pro huius innocentis salute is licent, primum generis antiquitas, quam IT cu-DJ ex clarissimo municino profectam videmus - . Tum S 46 r quod si tantas auxiliorum nostrorum copias Indutiomarus ipse despexerit, dux inlobrogum ceterOrumque GallorumJ ; num etiam de matris hunc complexu - abstrahet 8 Sed in his praeterea isse, quod explicari nullo modo pot-mt , ortum , ut puto, ex vitioso initio sequentis vocab. scribendi, abiiciendum est.' In Cluentiana, quum explicuisset quod cluentio cum matre initium fuisset simultatis , antequam reliqua persequatur sic loquitur Orators i7 : facile intelligo , non modo reticere

194쪽

homines parentum iniurias , sed etiam an mo aequo ferre Vortere. Sed ego ea, quae ferri possunt, ferenda, quae taceri, tacenda esse αrbitror. Quum in iis quae statim subiiciuntur turpissima istius matris maleficia aporiantur , apparet, credo, ea quae postrema M. scripsimus vitiosam continere sententiam. Ipsa sane Coni. sed, quae adversativa est, admonet legendum esse , quae ferri non possunt ferenda , -- quae ιαceri, tacenda esse non arbitror. cons. ea quae statim subiiciuntur.

In S 52. haec edi video: sed ut quidquid

ego reprehenderam, statim α cusator exintorquebat e manibus. Non quidquid, sed a mulac apprehenderat: itaque corrig. νι quid

πο repreh. , quam correctionem commendat sequens statim.

Simplex verbum restituendum in his, S 65, ubi editur quid retioelia Z Imo, quid ια- cetis ZVideamus nonnulla in Oratione pro caepina, statim S 4. Videntur accusatores, inquit, astute et callide lacisse. Nam , si neς δε- ωim hominibus armatis esse factam , facile honestissimis festibus in re perspicua tene rentur 2 sin confessi easent, et id, quod nullo tempore iure fieri potest, lamen ab as

195쪽

iure factum esse uefenderent, sperarunt, id quod assecuti sunt cet. - quoniam bis iam in superioribus dixit orator Aebutium non dubitasse confiteri de hominibus armatis, cor rigendum erit, sin confessi sunt, et defendunt , sicut ipsum illud sperarunt iam a guit. Quoniam nemo dixerit profleor me defensorem hac in re , sed potius huius rei, aut ausae , necessario id , quod editur initio S 5,quci in re , mutetur in quare.. In S 6. et syntaxi vis illata est, et prava

distinctione argumentatio obscurata. Εditur sic: quamquam esto mihi εic persuadeo, recuperatoreν, non vos tam propter iuris obsc-ram dubiamque rationem bis iam de eadem causa dubitasse, quam quod videtur redaummam illius existimationem hoc iudicium

pertinere, moram ad com mnandum anquisisse , simul et illi spatium ad sese coli gendum ' dedisse. In his iam istud widetur corrigendum, ut sit videretur, tum propter praecedens dubitasse, tum quod totum hoc in

suspensa oratione dicitur. Sed ita continuatur: quod quoniam iam in consuetudinem venit, et id υμ boni in iudicando faciunt. Teprehendendum ' fortasse minus , querendum

196쪽

vero magis etiam videtur, ideo quod omnia iudicia avt distrahendarum controversiα-rum aut puniendorum malesciorum causa reperta sunt; quorum alterum semius est,

propterea quod et minus laedit, et persaepe disceptatore domestico diiudicatur, auertim est Nehementissimum , quod et ad graviores

res pertinet, et non honorariam operam amici, sed semeritatem iudicis ac Uim requirit. luod est gravius , et cuius rei

carasa maxime iudicia constituta sunt, id iam mala consuetudine dissolutum est. In hac sententiae compositione , querendum VH tur quod omnia iudicia reperta , sunt. 3 Sed hoc querendum esse significare voluit, quod talia tardissime iudicantur. Itaque legamus sic : - querendum Nero magis videtur, ideo, quod quum omnia iudicis 'reperta sint, yMOrum alterum - requirit; - quod est

In S 16. laborantem orationem eorrigere alius alio modo tentaverunt, quae omnia refutare non est necesse. Mihi salis perspicuum est Ciceronem a minori ad maius progredi, ita ut reliquisse eum suspicer, quum id plerique scirent, Omnes fere audissent, unuSquisquo coniecturα assequi posset. Sed , in eodem

197쪽

ioco , ut Aebutius , i. e. is quem modo antes 14. descripserat , dicatur Caeεenniae Ve-W- re, nimis absurdum cst. Corrigatur mercis dare , quod v. c. in ministro publicanorum dicitur Verr. II. S i Tl. III. 3 94. ad Div. XIII. 9. 5. ad Att. XI. 10. 1. Parad. VI.6 46. Hoc demum convenit isti voluntario negotiorum gestori. . Persequamur alia in . eadem oratione pro Caecina. Ubi Caesenniae testamentum describitur 9 17 , additur: Aebutio sextulam αὐwemit. Hoc sextulam illa mercedem isti esse voluit assiduitatis et molestiae, si quam

coFerae: iste autem flac sextula se ansam melinere omnium contrOυersiarum putat. Ridiculum est ansam retinere aliqua re: si-

. quidem aliquid prehendere, tenere. dicimur an-.Su. Expuncto nomine quod putide iteratur, Ie-

Ut saepe alibi , ita 3 27 , quod attendenti

perspicuum fore confido , in verbis Terentia. πιιμ eSι Phormio , postremum nom. proprium, interpolatum est. Sex. Rosc. Amer. S 46, senex ille Caecilianua. q. Manifesto tenere mihi videor emblema S 35, ubi quum adversarius contendisset Caecinam interdicto uti non posse, sed agere iniuriarum ,

198쪽

1860rator ita pergit: quid id ad causam po sessionis 8 - Plus tibi ego largiar. Λon

solum egeris , verum etiam condemnaris licet: numquid magis possidebis 8 Actio enim iniuriarum non ius po3seSSioni3 assequitur, sed dolorem imminutae libertatis iudieis poenaque mitigat. Tota ista interpretatio α tio - mitigatὶ et per se intempestiva est, et abusu sermonis peccat. In bona latinitate actioni non hoc tribuitur, ut dicatur rus assequi e neque actio mitigat dolorem: neque imminui libertatem eius dicitur, qui introire aliquo prohibitus sit. Minuta quaedam corrigenda sunt: verbi causa S 34. ut praetermitterent mutetur in maetermiserunt: S 41. quum - loquamur, imo

g. loquimur: ut 3 47. Et S 50 , abiiciantur

quae putide ad explicandum inserta sunt, δε- iectus esse quisquam , quam adiectionem respuunt etiam quae praecedunt, illud- potest. Bis corrigendum est in hoc uno loco S 51 tquas lex, quod Senatus consultum, quod magistratua edictum , quod foedus aut pactio, quod - teειαmentum , quas iudicia aut stipulationes, aut pacti et conventi formula non insa mari ac conoelia potest, si ad verba rem deflectere velimus - 8 In rebus pris

199쪽

vatis iudicia appellari non poterant, quae ne omnino quidem huius erant loci: ostendit praeterea plurale in hoc eb in sequenti nomine. Legendum , gurae iducis aut stipulatio aut pacti et con*enti formula - si ad verba rem sectere velimus -8 Quo uno loco δε- flectere transitive poni videbatur, Drat. 3137, eum dudum correxi . Mox , S 52. ubi nunc editur, sermo hercule et familiaris et quotidianus - , non tam vetusti cod. auctoritate abiiciendum erat prius et , sed ipsa ratio admonere potuerat doctissimum Editorem, nullo modo ista sic dis. trahi posse, nec diversa inter se cogitari. Credibile non est S 58. Ciceronem hoc scripsisse e quare si red eum restitiιendum , quivi deiectus est, eandem vim habet aequiια- tis ratio, ea lini ellecια certe nihil ad rem pertinet , quae verborum vis ait ac nominum. In omni hac disputatione solet deiectum appellare , non vi deiectum: et illud substantivum per errorem irrepsit huc ex sequentibus. Sed eandem Oim habet probari non potest, quoniam nulla alia vis in antecedd. commemoratur , quacum haec conseratur. Legamus igitur tantam vim fiubet - . Mox , ubi editur quod in hac re quaeri nihil attinet, exci-

200쪽

dit pronom. , legendumque quod id in h. r. Tum in fine huius S corrigendum tamen ii

mai, pro et ipsi. a Porro nullam interpretationem quis reperiet his, S 63: quum dixisset B in his causis non Dverba venire in iudicium , sed eam rem , eu-33ius causa verba haec in interdictum coniectansint; V ita pergit: vim, quae ad caput ας vitam pertineret, restitui sine ulla exceptione voluerunt. sit plerumque per homines coα Ios armatosque: si alio consilio, eodem periculo facta sit, eodem iure esse Nolum unt. Quaero, quo relio consilio 8 Si vis semper eodem consilio si deiiciendi, eliciendi, arcendi, deturbandi , apparet non Ita scriptum, esse potuisse a Cicerone, sed si alio auxilio. 4ptius consilio et auxilio iunguntur Sest. S 52. In hac causa , cpium defenderet Cicero mentem et voluntatem interdicii contra verborum sententiam , fieri non poterat quin, exemplum

excitaretur eius 'causae , quam crassus contra

Scaevolam in centum irati iudicio defenderat itaque eius causae mentio sit 8 52 sq. , Sed eodem reditur 6 67. quum enim Aebutius

uno verbo so defenderet, contenderetque non deiectum esse Caecinam , accusabat, ut ei Cicero obiicit, eos qui consuluntur , quod ae-