Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

221쪽

sermo; - celebret, Spuria esse. II , inquit, generi hominum prope nutura datum , uti,

qua in familia Mus Miqua forte floruerit u

bret ovidissime persequantur. Becussime iudicavit de his Ernestus: me quid praeterea offendat, reticer nolo. , uum, , quReso, est ista . constructio, i hunc claudem); quam . aermo A minum virtutem celesset ρ - que . concedi poterit ut ad 3ιirpem reseratur. Tmn ,, Gua eadem est quae virtua. Postremo in illis, laude so res, . iam inest illud, quod satis in i scito, ad in Pretandum adiicitur,luti eam sesemo homirium celtarare dicatur. V Miror quod in imo issima, editione irideo , ii Hrofi ctissimos, quum it eo wrvare ossent , frustral in eorrigen- idia. iuig dq4udasse. . . .

222쪽

210 eis. et post libidinem, tollatur maxima distinctio et cuius refertur ad tabellam. In S 26. editur: - quosdam etiam Sensi tores - Nevoli. in celeberrimo O MO , cum mitella saepe videmus, chlamydatum illum L. Sullam impercisorem - . Utor ea observatisne quam expromsi Scholic. Ηypomn. IV. p. 195. sq. , contendoque pron. illum prorsus alienum esse h. l. a Ciceronis consuetudine. Quidni corrigatur , chlamydatum etiam L. Sullam, ut oratio superioribus . continue

Non serendum est, quod legitur in . 3 29:Μ Moreretur inquies e - nam id aequitur. . FecisSet certe , si siris et ximo, dede-eore . tam impeditis suis retus..potuisset emori. inellius annotavit: Μ sic etiam pron Cluentio S 42. habes v. emori post alterum mori. Sed ex eodem loco animadvertere eum oportuisset e Ciceronis consuetudino, quam . Tecto eiusmodi sententia claudatur v. potuisset: hanc numquam accusasset initus , ri a praetermittere, sareo capite sura, potuisset. Idem hoc loco obtinebo, si docuero, quam istud emori abiiciendum sit. Non puto quemquRm defensurum esse nullum omnino esse discrimen inter simplex verbum ei compositum , ita

223쪽

21 i

ut ina pro lubitu permulentur. Emori autem ita dici solet , vel si ipso quasi transitus significatur, ut in illo quod, secundum Epicharmum , Latine enuntiat Cicero Tusc. I. 8 15 , emori

' nolo e sed me esse mortuum nihil aestumo : et si magno animo mortem obiri significatur,

sicut Philipp. IX. 6 6, de Ser. Sulpicio, mα-

Iule in maximo rei publicae discrimine omO- ,2, quam minuae, quam potuisset, vide it rei publicae profuisse. Planc. S. 90, ego mero ne immortalitatem quidem comera rempublicam accipiendam putarem, nedum emO-- ri cum pernicis rei publieae vellem. Ita bis' taeer6 'scripsit, pro ' Pompeio ensori posSum, ad o Caelium ΙΙ. 15. 2. et ad Att. VIII. 2. 4, imo' idem dicitur quod o. I. 3 57 , mor-

'leem repetere. Contra'.' ubi de morio, quam iii natum amrat, 'sermo est, 'mori ponitur; sicut si Philipp. XIID. 45', aequiore renimo et maiore , consolatione moriers: et Tusc. I. 697, pro emori , , ex aliis libris restituendum est, quid i 'lueri est mori R eodemque modo corrigendum ' Pison. 'S . 15 , ut mori potius quam servires praestaret, ubi constanter Vulgatur emori.

cons. 'Rosc. A mer. 3 26. Rabir. Perd. 8 15. Gel. S 59. quid in catilin. I. 3 20. reprehendendum' sit, alio loco ostendam: sed recte Laco ille ad

224쪽

Diagoram , Tusc. I. S 111. morere , non em rere), id est, ante mortem nihil est quod is tunatius tibi contingere possit. Quod nunc Rabirii accusatori obiicit orator, iacit ridendo, . quasi is dixisset, n oportuisset eum mori putius, . quam apud Ptolemaeum dioecetae munus sus- , tinere : V nullo modo cogitavisset ille de morie oppetenda: itaque ridicule quoque respontatur. fecisseι si potuisset. Ne illo quidem Cluen-iiianae loco defendi posse puto emori. Libro- irum nullam esse in talibus auctoritatem incon- . stantia lectionis et varietas arguit, qui etiam ut alio compositi verbi exemplo utari ini adi Div. I. 7. s. exhibent . emoneo , cuius i ratio

nulla excogitari poteSt. . , i. Ne in Vatiniana . quidem pauca supersunt , rectius constituenda. Non acriter contendo, sed

suadeo ut in f 2 legatur, nulla me causa imm-Hι Emesto commendatum), nisi ut fer in

Tum, S 7, quod editur, at enim dixisti

Non mea , sed rei publicae causa homines, de meo reditu laborasse , qui proxime ante- .cedd. inspiciat, latebitur adversativum at surri non posse. Scriptum fuerit oportet: Da enim

225쪽

dixisti, non meα - .' quod nondum animadversum videtur, hoc est . quod 3 8. editur t Scilicet asperre mea

lium requirebat: cuius desiderio G forum maeStum, muta curia, omnia denique --rum artium studia siluerunt. Si qui, putant in pron. in cuius , ex anteced. meam, intelligeἡdum esse ipsum Ciceronem , non attendunt nimium ista a se invicem remota ieme. Excidit id, quod saepe cum cuius confundistur in Mss., legendumque est - nemo hux lium' requirebat eius , cuius - Tum labiiciendum est meam: vanitatem huius Pronomi-ώς 'vitavit Orator ea enuntiandi forma, quam

restitui. i

r Inet 1. proprie magis hoc dicetur: --beat hoc 'memium tura indignitas , ut α - ilescentiae turpitudo obscurare se et sordibus suis obtegatur, pro sordibus tuis. Ita Verr. Act. I. S 11. adolescentiae maculae ignomiansaeque appellantur. Tum , in iis quae proxime antecedunt, licet impune per - μα-rietes in adolescentia perfoderis, vicinos eo itaris , matrem υerberariε , me si audient viri doeti, delebunt verba α ἰ

226쪽

centia , perquam redicule per se interposita ,

et disrupto filo orationis. , -

De verbis illis abiiciendis, non, spem, quis quam a me dissentiet propter locum Muron. 3 63, ubi in adolescentia, cum excusatione eius aetatis dicitur, aut Coelianae S 43 , ubi En adolescentis necessario dicitur. - in eadem Si 1, ubi editur, quum P. Sestiua qu--είον' sit cunctis a rasita factuS , primum , propter εIntaxin, obtemperandum erat Ernesto. iure censenti sit mutandum esse in esse . Sed praeterea , interpolatum est quinestor. Qui primus inseruit, ignorabat factum quem dici, oui

opponeretur praeseritus , sine adiecto, nomino

honoris , ut Planc. 3 14, 16. 62, et passim. HSo let ita, ubi vel nihil interest qui honor , intellis gatur , vel id ipsum e reliqua Oratione apparet. Igitur Muren. Sl8, qauum multi pares Myn late μαηι, et ibid. 3 45 , alium Deiam , et S 50 , si ille factus esset: tum Verr. II. 121. Ubi de Vatinii tribunatu agit, , , 16, haec

dicuntur : - collegas habuisti viros fortes novem: ex his tres erant, quoa . tu quotidie sciebas servare de coelo, quos irridebas, quos privatos esse dicebas: de quibus, duos praetextatos sedentes υides, te aediliciam praetextam togam, quam frustrα ου sce-

227쪽

raae, vendidisse, tersium scis ex illo M-εcum - tribunatu consularem αuctoritatem οβδe conseculum. Distinxi aliquanto melius:

nam , δε quibus inchoat quasi apodosini tamquam si diceretur, his igitur. Sed in his ipsis postremis oratio sic distributa est, tamquam si- tria dicerentur, primum de duobus illis alterum de ipso Vatinio, postremum de tertio e et in ipso illo altero abest verbum finis

tum quale modo est vides, Mi mox , δειε Hoo postremum non latuit Lambinum, qui coniiciebat: ω - Oendidisti. Sed non tria, sed duo tantum dicenda erant, primum de duobus, tum de tertio: et manifestum est

quamobrem Vatinii mentio cum illis duobus eoniungi posset. . Hoc obtinebimus quum legemusr de quibus quum duos praetextatos Se dentes ridea; 4s - vendidisse meministi , id est, hoc repulsam tuam in memoriam tibi

ab Ilado mihi suspieso orta sit i complura verba interposita esse , quae Ciceronis non sint, dia eam si locum ipsum S 18. Vescripsero. S muι , etiam illud volo, uti respondeas, quum , te tribuno plebis , esset etiam tum in ra publica lea Aelire et Fusae quae legeε δαπenumero tribunicios furores desilia

228쪽

'tarunt et represserunt ἰ quas Contra, Pra fer se ,' 'nemo umquum est 'facere comasus p

lavae 'quidem leges anno post, Sedensibus in semplo duobus non consutibus , sed proditoritas huius civitatis ac pestibus, unucum auspiciis'; crem intercessionibus, o momni iure publico consagraverunt e ecquando bifaris contra eas leges cum plebe vere

et concilium convocare st num quem ei Omnibus tribunis plebis , quicumque seditiosi

fuerint, tam audacem audieris fuciae, ut umquam contra' legem Aeliam 'aut Fufam con-eilium' advocaret In his si ea, quae pa- renthesit inclusa eduntur P propterea, mihi insi titia ideri dicam , quod tota forma huius orationis , ' quam Cicero ipse ad Div. L. 9. II.3 -- terrogαtionem appellat , quamque 'nihil habero dicit repre ensione Wiatius erigi nares ,) respuat mentionem eorum quae . anno post exstilissent, quum se praesertim nihil ista 'sidVatinii culpam pertinerent, non pronusi salis- faciam. Sed alia' sunt, quae fortasse sint graviora. ' Leges dicis consa avisse , ut esset pro ' sublatas esse , audacius est pro ' eleeronis modestia utendae translationis: siquidem ipse conssagrandi verbo numquam i translate

uti solet , nisi eo addito , in quo ardor quu

229쪽

dam insit, sicuti aliquoties.sercendium usurpat Murate. Sedere de consulibus, , de iisdem etiam illis Pisone . et Gabinio aliquoties dicitur , non tamen, addito, in templo utrumque

per se sine controversia rectum est, non item, ut h. l. , coniuncta : cons. verbi causa Sest.

S 33. Quod autem dicitur, leges illas consta-

'quoniam haec ipsa erant, quae sub iis illis le-ogibus tollere . vellent. . Tum vehementer dubito an inter Salones plurali numero in . hac ε -- lentia recle dicantur , multum diversum est in -Philippi, I. S, 25.) quum oportuisset en ea --s stans , si L e. cum line i intercedendi, idici, - quemadmodum Legg. III. S. 24. dicitur restiu--nια. Reditio est, non seditiones In hoc quo que haereo quod leges istae sublatae , esse di-- iamrere cum Omni iure publico: quod si quis 6ex amplificatione interpretari malit, tamen ne-l gligendum non est ius publicum in longe di--Nersa: re dici ad Biv. IV. 4, 5. et VI. I. 5:-εimili itamen, amplificatione consulibus istis tri- buitur universam rem publicam es8s dele-- sum Sest. l. c. cons S 53. Bonec mihi demonstratum erit omnia ista recte dicta esse, tuo, bor meam interpolationis suspicionem.

i: Sine dubitatione haec verba , S 20 , . interre

230쪽

lationo liberanda sunt: sa id quod concupis. , ras augur factus esses. Abiiciendum csso augur , et antecedentia evincunt, et notissima

sorma dicendi, quam supra illustravi. Aliquoties pronominis interpretatio per errorem in textum invasit: ut saec. II. 3 84 fin.: tanta in eo peooandi libido fuia, ut hoc ipsum eum de lienireret , peccαre: Mod postremum Verbum expungatur. - Tum hoc monendum , in S 33. inter latum esse , sicut ipsa istius no minis collocatio arguit: rectius appellatur 3 36. Supra quoque, S 18, non appellavit, sed designavit Pisonem et Gabinium. Non dissimilem interpretationem irrepsisse , suspicor in hunc locum, qui est S 22 : idemquo tu gurum - M. Bibulum foro , ouaria , usm plis , locis publicis omnibus emulisεω, -- clusum domi contineres. Neque .supra S i 0 , neque usquam memini, ubi templa appellentur Miaddi loca publica, quae r te et suo. loco dicuntur v. c. Verr. II. S 66 ilocα communia ,

ibid. S 112) et agrar. II. S 56. Quare satis

erit haec servare, - te lis evulsum insta sum domi contineres: nam ita quoque tollendum est asyndeton h. l. minime opportunum

Fieri non potest ut haec probenturi qua' legimus in f 36 : eripueras senatui provin-