Flosculi sanctorum patrum, in areolas suas distributi. Labore & studio Ioannis de La Russaliere, sacerdotis Pictaviensis. Tomus 1.5.

131쪽

FLos CV L . lG sita ultra hebdomadam perpetuare jejuni uua, ut jejunio quadraginta

dierum qua Uum potuerit appropinquet sicut alios Rcisse cognovi tis. Nam ct ad ipsum quadragenarium nurnerum pervenisse quemdam , a fratribus fide digni C. simis nobis asse veratum est que

admodum enim veterum Patrum

temporibus Moyses melias nihil contra prandia abbatorum fecerunt cum diebus quadraginta jejunaverunt ita qui potuerit se prem dies c junando transire, non

sibi ad ejunandum eligit domini

cum diem , sed in ijs eum invenit quo jejunaturum se vovit pluri mos dies. Iejunium tamen etiam contintratum, si in hebdomade solvendum est, nullo congruentiusquam dominico die solvitur. Si autem post hebdomadem corpus reficitur, non utique ad jejunandum dies eligitur sed in numero quem Voveri placuit, invenitur. Cur quarta Texta maxime e

j et Ecclesii, illa ratio reddi vi-

132쪽

detur, quod considerato Evangelio ipsa quarta sabbati quam vulgo quartam feriam vocant, consilium reperiuntur ad occidendum Dominum fecisse Iudaei. Intermisso autem uno die, cujus vespera Dominus Pascha cum Discipulis manducavit, qui finis fuit ejus diei, quem Vocamus quintam sabbati: Minde traditus est ea nocte, quae jam ad sextam fabbati, qui dies Passionis eius manifestus est, pertinebat. D s7. Quam multa habeant impii in

hac vita munera dona gratuita ab illo quem contemnunt, enumerare quis potest 3 Inter quae illud magnum, quod exemplis.interpositarum tribulationum, quas huius seculi dulcedini tanquam bonus Medicus miscet, admonet eos si attendere velint, fugere ab ira ventura; c cum in via sunt, id est, in hac vita, concordare cum sermone Dei quem sibi adversarium habent male vivendo. Quid non misericorditer prae-

133쪽

FLos CVLI. Cystatur hominibus a Domino Deo, a quo etiam tribulatio beneficium est 3 Nam res prospera donum est

consolantis ,res autem adversa donum est admonentis Dei. Dissensiones nunquam debent amari, sed aliquando tamen aut acharitate nascuntur, aut charitatem probant.

Quis facile in Wenitur qui velit reprehendi, dc ubi est ille sapiens de quo dictum est Corripe sapien pias

tem, ct amabit te. 8'.

Omnibus necessaria est oratio v. 8s dominica, quam etiam ipsis arietibus gregis, id est Apostolis suis Dominus dedit , ut unusquisque Deo dicat: Dimitte nobis debita nostri, sicut nos dimittimus debitoris rastris. Cui enim haec in

oratione verba necessaria non fuerint, ipse hic sine peccato vivere pronunciandus est. Quales si aliquos futuros Dominus praevideret, meliores utique quam extiterunt eius Apostoli, aliam orationem illos doceret, qua non pete-

134쪽

rent dimitti sibi peccata, quibus in baptismo fuerant omnia iam dimissa. Valet liberum arbitrium ad opeata bona, si divinitas adiuvetur

quod fit humiliter petendo fariendo desertum vero divino ad tutorio qualibet scientia Legis excellat, nullo modo habet iustitiae soliditatem,sed inflationem impiae

superbiae,& exitiosum tumorem. Animus velut pondere, amore fertur quocumque fertur. Iutiet Deus continentiam & dateontinentiam : iubet per legem, dat per gratiam : iubet per litteram, dat per spiritum Lex enim sine gratia facit abundare ellia num &littera sine spiritu occidit. Iubet ideo, ut facere ius conati, emin nostra infirmitate sub lege fatigati adiutorium gratiae poscere noverimus in si quid facere potuerimus operis boni ei qui adiuvat non simus ingrati.

Satilis est minus quemque habere quod a Deo petat, quam plus

135쪽

i, abere quod sibi tribuat quoniam expedit ex imo surgere, quam X alto cadere. Regenerationi non sufficit illud delictum tantummodo solvere quod ex Adam trahitur, sed quicquid etiam postea ex iniquis operibus humanae conversationis accedit. Libertas sine gratia non est libertas, sed contumacia. Timendum est ne plura putreiacant,dum putribus parcitur. In suis exhortationibus ad maiora sic excitent, ut minora non

damnent.

Totum mundum dimittit, qui illud quod habet, quod optat

habere dimittit. Jurationem cave quantum potes. Melius quippe nec verum iuratur, quam iurandi consuetudine

in periurium saepe caditur, csemper periurio propinquatur. Purant se non iurare, quando in Ere habent : Scit Demo , Testu

136쪽

voco super animam meam et manon dicitur, Per Deum is quia talia reperiuntur in Apostolo Paulo. Sed non ideo quia in suis litteri iuravit Apostolus vir in veritate firmissimus, ludus nobis debet

esse iuratio multo enim tutius, quantum ad nos attinet, nunquam Iuramus, ut sit in ore nostro est, est , non , non sicut Dominus, net.Non quia peccatum est verum iurare, sed gravissimum est falsum iurare quo citius cadit qui consuevit iurare. v.ss. Lex iubere novit gratia iuvare. Nec lex iuberet nisi esset voluntas, nec gratia iuvaret si sat esset voluntas Jubetur ut habeamus in Dal.3r tellectum, ubi dicitur: Nolite esse sicut eorum ' mulin, quibus non essintellectin. Et tamen oramus ut habeamus intellectum , ubi dicitur: p .l. 118 Da mihi intellectum, ut discam mandata tua. Jubetur ut non faciamus ac sc malum , ubi dicitur, Declina a

malo is tamen oratur ut non faciamus malum ibi dicitur Ora

137쪽

mus autem ad Dominum ne quid .Cor. I3 faciatis mali. Jubetur ut faciamus bonum, ubi dicitur Et fac bonum Psai 3 . tamen oramus ut faciamus bonum,ubi dicitur Non cessamus pro Colossim Obis orantes 2 postulantes ut a=nbuletis digne Deo in omne placitum, in omni opere sermone bono. Istae causae sunt admirationis, 3 1.1. cum vel ratio cujusque rei latet, vel eadem res usitata non est, quod aut singularis aut rara est. Solus Christus natus est ex viris gine. Habent omnia causas suas atque rationes rectas atque inculpabiles, quae Deus vel usitata vel inusitata operatur. Sed hae causae atque rationes cum latent, miramur cum fiunt cum autem patent, consequenter ea vel convenienter fieti dicimus, nec mirandum esse , quia facta sunt quae ratio exigebat ut fierent. Aut si miramur non inopinata stupendo, sed excellentia laudando miramur.

Laborant homines in discendo,

138쪽

& brevia non valent neelligere, prolixa non amant legere. In unum Deum Patrem Filium 4 piritum Sanetum credamus ita ut nec Filius credatur eiIequi Pater est, nec Pater qui Filius est,nec Pater nec Filius qui utriusque Spiritus est. Nihil putetur in

Iaac linitate temporibus loci vedi stare, sed haec tria aequalia est edi coaeterna momnino es una natura non a Patre aliam, in

Filio aliam, d a Spiritu Sancto

aliam condiram esse creaturant, sed omnia, singula quae creatae

sunt vel creantur, Trinitate crCan

te ubsistere nec quemquam stibe rari a Patre sine pilio . Spiritu Sanist, aut a Filio sine Patre de Spiritu Sancto aut a Spiritu Spncto sine Patre Fili, sed a Patre Filio ripiritu sancto Uno VCIO, Vereque immortali id est omnimodo incommutabili solo Deo Quae de Filio Dei verba dicuntur, videndum est secundum quia dicantur: iaon enim homine asstraa-

139쪽

FLO MCV Tr. Πpto personarum numerus auctus est , sed eadem trinitas mansin Nana sicut in homine quolibet, praeter unum illum qui singulariter susceptus est anima si eorpus una persona est: ita in Christo Verbum domo una persona est. Et sicut homo, verbi gratia , philosophus non huique nisi secundum animam dicitur, nec id co tamen absurde, sed congruentissima musitatissima locutione dicinuis

philosophis mae sum phi sosophi mmortuum,philosophum sepultum,

cum tollim secundum earn mac

cidat non secundum illud quod est philosophus ita Chri tuas Deus Dei Filius Dominus gloriae si quid hujusinodi secundum Ueria

hum dicitur Se tamen recte dicitum Deus crucifixus cima hoc tim secundum carnem passiam esse, laon secundum illud quo Dominus gloriae est, non habeatur incertum.

Nec cith negligendissilia qui us D. roque ad prosundum silentium supia Pel-- primunt timore quod sentiunt sedg εν

140쪽

FLos CVLI. IIT

merita, quibus non gratuita dar tur gratia, sed jam necoratia esset quia debita redderetur, etiam ipsa

oratio inter gratiae munera reperitur. Quid enim oremus , ait t.

Doctor gentium , sicut oportet nescimus, sed ipse Spiritus interpellat pro nobis gemitibus inenarrabilibu S. Aliter adjuvat spiritu Sanctus nondum inhabitans , aliter inhabitans mam nondum inhabitans adjuvat ut sint fideles inhabitans adjuvat a fideles. Ipsa vita aeterna , quae utique in fine sine fine habetur ideo meritis praecedentibus redditur, tamen quia eadem merita quibus redditur , non nobis parata sunt per nostram sussicientiam, sed in nobis facta per gratiam , etiam ipse gratia nuncupatur non ob aliud nisi quia gratis datur, nec ideo quia meritis non daturi, sed uia data sunt ipsa merita quius datur. Ubi autem invenimus etiam vitam aeternam gratiam