Flosculi sanctorum patrum, in areolas suas distributi. Labore & studio Ioannis de La Russaliere, sacerdotis Pictaviensis. Tomus 1.5.

201쪽

p. c. NeiDO ambigit ier simili tu dines libentius quaeque cognosci, cum aliqua dissicultate quaesita multo gratius inveniri. Qui prorsus non inveniunt quod quaerunt, fame laborant. Qui autem non quaerunt, quia in promptu habent , fastidio sepe marcescunt In utroque autem langor cavendus est Magnifice igitur de salubriter phitus Sanctus ita Scripturas Sanctas modificavit, ut locis apertioribus fami occurreret, obscurioribus autem fastidia detergeret nihil autem fere de illis obscuritatibus eruitur, quod non planissime dictum alibi reperiaturi ea .i1 Dissicile est ita diversos a se in- terpretes fieri, ut non se aliqua vicinitate continganr. p i . Quisquis bonus vetusque Christianus est, Domini sui esse in tela ligat ubicumque invenerit Verita

tem.

cap. 18. Qiaicquid de ordine temporum trans actorum indicat ea quae appellatur Historia, plurimum nos

202쪽

gendos , etiamsi praeter Ecclesiam puerili eruditione discatur. Ipsum falsum definitur, cum di ι '.3s.cimus falsum esse significationem rei non ita se habentis ut significatur , sive aliquo alio modo. Quae definitio vera est, quamvis falsum verum esse non possit. Possumus etiam divideres, dicentes duo esse

genera falsi. Unum eorum quae omnino esse non possunt, alterum eorum quae non sunt, quamvis esse

possint. Nam qui dicit septem&tria undecim esse, id dicit quod

omnino esse non potest qui vero dicit calendis verbi gratia Ianuariis pluisse tametsi factum non sit, id tamen dicit quod fieri potuerit. Definitio igitur ' divisio falsorum potest esse verissima quamvis falsa ipsa utique vera non sint. Iste omnino modus est, ut quic iis quid in sermone divino neque ad s. io.

morum honestatem,rieque ad fidei

veritatem proprie referri potest, figuratum esse cognoscas.

203쪽

Quoniam proclive est humanum genus non ex momentis ipsius libidinis , sed potius suae consuetudinis aestimare peccata , fit plerumque ut quisque hominum

ea tantum culpanda arbitretur, quae suae regionisin temporis homines vituperare atque damnare consueverunt in ea tantum probanda atque laudanda quae coimsuetudo eorum cum quibus vivit, admittit.

Nemo potest ex eo quod non habet prodesse alteri. Quanto magis regnum cupiditatis destruitur tanto charitatis au

getur.

Fieri potest ut sine aliquo vitio cupidinis vel voracitatis pretiosi nsimo cibo sapiens utatur, insipiens autem foedissima gulae flamma in vilissimum ardescat. Et sanius quisque maluerit more Domini pisce

vesci . quam lenticula more Esau nepotis Abraham,aut hordeo more umentorum. Non enim propterea continentiores nobis sunt

204쪽

FLOSCVLI. pleraeque bestiae, quia vilioribus

aluntur cibis. Nam in omnibus hujuscemodi rebus non ex earum rerum natura quibus utimur , sed ex

causa utendi modo appetendi, vel probandum est, vel improbandum quod facimus. Non est in carendo difficultas, es s. nisi cum est in habendo cupiditas. Nulla fere pagina est sanctorum eis Librorum, in qua non sonet quod Deus superbis resistit, humilibus

autern dat gratiam.

Quid in divinis eloquiis largius M. 17.

uberius potuit divinitus provideri quam ut eadem verba pluribus intelligantur modis, quos alia non minus divina contestantia iaciant approbari. Cavendum est ne fugiant ex ani Lib. cmo quae dicenda sunt, dum atteii ς p. ditur ut arte dicantur. Sapienter dicit homo tanto ma cap. F.

gis vel minus,quanto in Scripturis Sanctis magis minusve profecit. Non dico in eis multum legendis memoriaeque mandandis ita bene

205쪽

est indoles, in vel bis verum amare, non veIba.

Quid prodest clavis aurea , si aperire quod volumus non potest Aut quid obest ligne , si hoc potest, quando nihil quaerimus nisi patere quod clausum est. Propter fastidia plurimorum etiam ipsa sine quibus vivi non potest alimenta condienda sunt. Plerumque delectant etiam sal se patefacta, atque convicta meque enim delectant quia falsa sunt sed' ita falsa else verum est. Delectat, dictio, qua hoc verum esse

monstratUm.

Oportet eloquentem Ecesesiasticum , quando suadet aliquid quod agendum est non solum docere ut instruat delectare ut

teneat, verum etiam flectere ut vincat.

Sicut corporis medicamenta quq es C. hominibus ab qminibus adhibentur non nisi eis prosunt quibus Deus operatur salutem, qui line

206쪽

illis mederi potest cum sine ipsis illa non possint , tamen adhibentur: si hoc ossiciose fiat , inter opem misericordiae leneficentiae deputatur: ita adjumenta doctritice tunc prosunt animae, adhibita per hominem, cum Deus Operatur ut prosint, qui potuit Evangelium dare homini etiam non ab hominibus, neque periho

minem.

Op. o. Cavendum est ne divinis gravibusque sententiis, dum additur numerus, pondus detrahatur. Si aurato gemmatoque ferro vir fortis armetur, intentissimus pugnae agit quidem illis armis quod . se agis, non quia ' speciosa, sed quia

arma sunt.

V v. Qia'niam boni fidele non quemlibet hominum, sed ipsum

Deum obedienter audiunt qui ait: Mi. 23. a dicunt facite quae Glem facismi, facere nolito Dicunt enim non facismi ideo audiuntur utiliter qui etiam utiliter non agunt sua enim quaesere student, sed sua do.

207쪽

cere non audent, de loco scilicet superiore Sed is Ecclesiasticae quem a doctrina constituit.

Verbis contendere est . non cu cap 18. Tare quomodo error veritate vinacatur, sed quomodo tua dictio ditactioni praeferatur alteri u S. Sicut cujus pulchrum corpus deformis est animus, magis dolendus est, quam si desorme haberet mcorpus ita qui eloquenter ea quae falsa sunt dicunt, magis miserandi sunt, quam si talia deformiater dicerent. Si Regina oravit Esther pro sua cap. 3Φ. gentis temporaria salute locutura apud Regem, ut in ejus D S congruum sermonem daret quanto magis orare debet, ut Talem unus accipiat qui pro aeterna hominum salute in vel bo, domina laborat

Fides ossicium a nobis existit eordis&linguae.

Sicut in illo monument o nullius es. i. plius mortuus sepultus est, nec an c p. I, re nec posteaci sic in illo utero nec

208쪽

ante nec postea quicquam mortale conceptum est.

Imbir Sicut nemo a seipso esse potest, bis, ' Ita etiam nemo , seipso sapiens - esse potest , sed ab illo illustrante

Σῶua de quo scriptum est: omnus temtia a Deo. - .. . Haec sunt defendenda ratione quae vel a sensibus corporis vel ab intelligentia mentis inventa. p. de Est fides malarum rerum &bonarum qitia mona creduntur& malai, & hoc fide bona , non

mala.

Nec amor sine spe est , nec sine amore spes, neque utrumque fine

ces o Illud quod malum dicitur bene ornatum 'oco suo positum eminentius commendat bona, Ut magis placeant laudabiliora sint dum comparantur mali S. v. Π. Quad est aliud quod malum dicitur,msi privatio boni Nam sicut corporibus animal tu nihil est aliud moibisac vulneribus astita quam sanitate privari neque enim id

209쪽

agitur, cum adhibetur curatio , CiDala illa quae inerant id est, morbi ac vulnera recedant hinc de alibi sitit, sed utique ut non sint Non enim ulla substantia, sed carnalis substantiae vitium est vulnus aut morbus; cum caro sit ipsa substantea, profecto aliquod bonum est, cui accidunt ista mala , id est, privationes ejus boni quod dicitur

sanitas ita etiam e animo ruinquaecumque sunt vitia naturalia, fiant privationes bonorum. Quae cum sanantur non aliquo transferuntur, sed etiam quae ibi erant rinusquam erunt, quando in illa La

nitate non Crunt.

Omnis natura , etiamsi vitiosa es. est , inquantum natura est , bona est inquantum vitiosa est, mala

est.

Cum bonais mala nullus ambigat esse contraria, non solum simul esse pollunt, sed etiam mala omnino sine bonis, nisi in bonis esse non possunt, quamvis bona sine malis esse pollunt Potest

210쪽

enim homo vel Angelus non esse injustus injustus autem non potest esse nisi homo vel Angelus, Jc bonum quod homo bonum quod Angelus Inalum quod injustus. Et haec duo contraria ita simul sunt, ut si bonum non esset, in quo malum esset, prorsus nec malum esse potuisset quia non modo ubi consisteret; sed unde oriretur corrU-ptio non haberet, nisi esset quod corrumperetur quod nisi bonum osset,laec corrumperetur quoniam nihil est aliud corruptio, quam boni exterminatio. Ex bonis mala ortassiunt. nisi in aliquibus bonis non sunt, nec erat alias unde oriretur ulla mali natura: nam si esset , inquantum natura esset, profecto bona esset: & aut incorruptibilis natura magnum esset bonum, aut etiam natatura corruptibilis nullo modo es set, nisi aliquod bonum , quod bonum corrumpendo posset ei nocere corruptio. Ex bona hominis natura oris h