Flosculi sanctorum patrum, in areolas suas distributi. Labore & studio Ioannis de La Russaliere, sacerdotis Pictaviensis. Tomus 1.5.

발행: 1670년

분량: 454페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

211쪽

voluntas d bona potesti mala. Nec fuit prorsius unde primitus oriretur voluntas mala nisi ex Angeli inominis natura bona. Sunt quaedam quae nescire quam a γ. scire sit melius. Nobis ipsis accidit ut in quo daria bivio falleremur in non iremus per eum locum, ubi opperiens transitum nostrum Donatistarum manus armata subsederat atque ita factum est, ut eo quo tendebamus per devium circuitum veniremus cognitisque insidiis illorum,

nos gratularemur errasse, atque inde gratias ageremu Deo.

Nihil . est aliud errare quam Verum putare quod falsum est, falsumque quod verum est vel cer

tum habere pro incerto , incertum V e pro certo, sive falsum, sive

sit verum.

Hic homines fallunt atque falluntur, miserioresque sunt cum mentiendo fallunt , quam Ummentientibus credendo falluntinia Mihi videtur reccatum esse qui-ὶ IL

212쪽

dem omne mendacium, sed multum interesse quo animo 'uibus de rebus quisque mentiatur. Non enim sic peccat ille qui conitendi 'tio modo ille qui nocendi vo-Iuntate mentitur. Nemo sane mentiens judicandus est qui dicit falsum quod putat verum quoniam quantum in ipso est , non fallit ipse . sed fallitur. Non itaque mendacij, sed aliquando temeritatis arguendus est qui falsi incautius credita pro eris habet. Quantum in ipso est, mentitur ille qui dicit verum quod putat falsum quantum enim ad animum ejus attinet, quia non quod sentit hoc dicit, non verum dicit qua n- vis verum inveniatur esse quod dicit nec ullo naodo liber est amendacio, qui ore nesciens Verura. loquitur , sciens autem voluntate

naentitur.

Non consideratis rebus ipsis de quibus aliquid dicitur, sed sola intentione dicentis, melior est qui nesciens

213쪽

FLOSCULI. 93 nesciens falsium dicit, quoniam id

Verum putat, quam qui mentiendi animum sciens gerit, nesciens verum esse quod dicit. Ille namque aliud non habet in animo, aliud in verbo huic vero qualecumque per seipsum sit quod ab eo dicitiar, aliud tamen clausum in pectore, aliud in lingua promptum est: quod malum est proprium men

tientis.

In quibusdam rebus magno in pquibusdam parvo , in quibusdam

nullo malo, in quibusdam etiam nonnullo bono fallimur Magno malo fallitii homo, cum hoc non credit quod ad vitam ducit aeternam vel hoc credit quod ad mor-

item ducit aeternam.

Ipse per seipsum error aut magnum in re magna, aut parvum in re parca, tamen semper est malum. Omne mendacium ideo dicen evdum est esse peccariarn,quia homo homo non solitian quando scit ipse quid verum sit sed etiam si quando errat fallitur sictu homo hoc

214쪽

194 S. AvGVsΤINI debet loqui quod animo geritu

sve illud verum sit, sive putetur non sit. Utique verba propterea sunt instituta, non per quae se invicem homines fulanes, sed per quae in alterius quisque notitiam cogitationes suas proferat Verbis igitur uti ad fallaciam , non ad quod instituta sunt peccatum est. Nec ideo ullum mendacium putandum est non esΙe peccatum, quia possumus aliquando alicui prodessest mentiendo possumus enim Turando aliquando alicui prodeste, si pauper cui clam datur sentit commoώdum .dives cui clam tollitur, non sentit incommodum nec ideo rate furtum qu squam dixerit non

ellia peccatum.

Ad iram Dei pertinet justam quicquid caeca indomita concupiscent a faciunt libenter mali, dc quicquid manifestis opertisque poenis patiuntur inviti. Melius Deus judicavit de malis benefacere, quam mala nulla

esle permittere.

215쪽

FLos CVLI. I9s Non sussici voluntas homini , quia si non sit etiam misericordia Dei. Non lassicit sola misericordia Dei,

si non sit etiam voluntas hominis. Praecedit bona voluntas hominis multa Dei dona, sed non omnia quae autem non praecedit ipsa,

in eis est ipsa. Misericordia Dei nolentemptaevenit ut velit, voletitem subsequitur ne frustra velit. Cur enim admonemur orare pro inimici si stris utique nolentibus pie vivere, nisi ut Deus operetur ut velint

Item cur admonemur petere ut accipiamus, nisi ut ab illo fiat quod volumus a quo factum est ut velimus Cum Deus irasci dicitur, non . l. ejus significatur perturbatio qualis est in animo irascentis hominis ilex ex humanis motibus transsato vocabulo vindicta ejus quae nonnisi usta est, irae nomen accepit. Spiritus Sanctus Dei donum est,

quod quidem dc ipsum est aequale

donanti.

216쪽

D. Non concedendum est , quicquid de aliqua re nascitur, continuo ejusdem rei filium nuncupandum. Vt enim omittam alia, aliter de homine nasci filium, aliter capillum pediculum, vel umbricum , quorum nihil est filius p. r. In veteri Lege peccata vocabantur ficrificia pro peccatis. eap. a. A parvulo recens nato usque ad decrepitum senem , sicut nullus prohibendus est a baptismo Litanullus est qui non peccato moriatur in baptismo sed parvuli tantum originali , majores autem etiam ijs omnibus moriuntur peccatis quaecumque male vivendo addiderunt ad illud quod nascei

no traxerunt.

L, UPO I 'i'Ile renascitur , ut solvatur in eo quicquid peccati est

cum quo nascitur.

Non ob aliud est instituta regenerati, nisi quia vitiosa est gens

ratio.

Quicquid gestum est in cruce

217쪽

FLOSCULI. 9T Christi, in sepultura in resurrectione tertio die, in ascensione incce tum , in sede ad dexteram Patris ita gestum est, iri his rebus non mystice tantum dictis, sed etiam gestis configuraretur vita chiistia na quae hic geritur. Λ1ulta mal. videntur hic igno ca . 66.

ei nullis supplici j vindicari,

sed eorum poenae reservantur in posterum. De quotidianis brevibi a te Vi-c p.7o.busque peccatis sine quibias haec

vita non ducitur,quotidiana oratio fidelium satisfacit. Delet omnino haec oratio minimai quotidiana

peccata.

Ipsa eleemosyna est,ueniam pe 'tenti homini ignoscere. Non solum qui dat esurienti ci γρ τῖ, biim , sitienti potum itido vestimentum peregrinanti hospitium, fugienti latibulum , aegro vel incluso visitationem, captiuo redemptionem , debili subvectionem, caeco deductionem , tristi conso lationem, non fani medicinam. M se

218쪽

erranti viam , deliberanti consilium δε quod cuique necessarium est indigenti verum etiam inuida veniam peccant , eleemosynam dat: qui emendat verbere in quem potestas datur,vel coercet aliqua disciplina, tamen peccatum eius quo ab illo laesus est, aut ostensus , dimittit ex corde, vel orat ut ei dimittatur, non solum in eo quod dimittit atque Orat, verum etiam in eo quod corripit, aliqua emendatoria poena plectit eleemosynam dat, quia misericordiam praestat. Multa enim bona praestantur invitis, quando eorum consulitur utilitati, non vo-Iuntati quia ipsi sibi inveniuntur esse inimici amici vero eorum p tius illi quos inimicos putant. 3. Multa sunt genera eleemosynarum , quae cum facimus adjuvamur ut dimittantur nobis nostra

peccata. Sed ea nihil est majus, qua ex corde dimittimus , quod in nos quisque peccavit Minus enim magnum est erga eum esse bene-

219쪽

volum sive etiam beneficum, qui tibi mali nihil fecerit. Illud multo grandi usis magnificentissimae bonitatis est, ut tuum quoque inimicum diligas in ei qui tibi malum vult in si potest facit, tu bonum semper velis, faciasque cum possis. Qui vult eleemosynam Ordi cap. 7 nate dare , a seipso debet incipere,&eam sibi primum dare.Est enim eleemosyna opus misericordiae verissimeque dictum est M fere 4 es D

re animae tuae placens Deo.

Propter hoc renascimur, ut Deo placeamus , cui merito displicet quod nascendo contraximUS. Qiue sint levia, inuae graVi es. P. peccata, non humano sed divinopensanda sunt judicio.

Peccata Quamvis magna tota renda cum in consuetudinem veta nerint, aut parva aut nulla esse creduntur usqueadeo ut non solum non occultanda, verum etiam

jam praedicanda ac distamanda

videantur.

iiij

220쪽

Duabus ex causis peccamus, aut nondum videndo quid facere debeamus, aut non faciendo quod debere fieri jam videmus. Quorum duorum illud ignorantiae maluinest , hoc infirmitatis cv. Θι Resurgent Sanctorum corpora sine ullo viti, sine ulla deformitate sine ulla corruptione , onere, dissicultate. Inminbus tanta facilitas resurgendi, quanta felicitas

erit. Propter quod spiritalia

dicta sunt cum procuIdubio cor lpora sint futura , non spiritus Sed sicut nunc corpus animaledicitur,

quod tamen corpus non anima est: ita tunc spiritale corpus erit, corpus tamen, non spiritus erit.

Nec dubitandum est Deum fa- cere bene etiam sinendo fieri quze cumque fiunt male Non enim hoc nisi justo judicio sinit. Et profecto bonum est omne quod ii ssum est. Quamvis ergo ea quae mala sunt, in quantum mala sunt,

non sint bona tamen ut non sin

lum bona, sed etiam sint tala,

SEARCH

MENU NAVIGATION