Flosculi sanctorum patrum, in areolas suas distributi. Labore & studio Ioannis de La Russaliere, sacerdotis Pictaviensis. Tomus 1.5.

발행: 1670년

분량: 454페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

231쪽

FLOSCULI. II ad poenam suam , sive ad aliorum vel poenam malorum , vel laudem

bonorum.

Extat authoritas divinarum Scri- Νυ pturarum, unde mens nostra deviare non debet, nec relicto solidamento divini eloquii, per suspicionum suarum abrupta praecipitari, ubi nec sensius corporis regit, nec perspicua ratio veritatis elu

cet.

Scientiam terrestrium caelestiuna Lib. . que reium magni aestimare solet Praxm.

genus humanum , in quo profecto meliores sunt qui huic scientiae praeponunt nolle semetipsos lati-dabiliorque est animus cui nota est vel infirmitas sua , quam qui ea non respecta vias siderum scrutatur etiam cogniturus, aut qui jam cognitas tenet, ignorans ipse qua via ingrediatur ad salutem ac firmitatem suam. Contra rationem nemo sobrius, in contra Scripturas nemo christia-DUS contra Ecclesiam nemo pacificus senserit. .

232쪽

Quis tam iustus sanctus a

cerdos , quam unicus Filius Dei, qui non opus haberet per Lacrificium sua purgare peccata, nec orinalia, nec ex humana vita quae acuduntur et quid tam congruenter ab hominibus sumeretur quod pro eis offerretur, quam humana caro Et quid tam aptum huic immola. tioni quam caro mortalis 3 Et quid tam mundum pro mundandis viatiis mortalium, qualia sine ulla

contagione mortalis concupiscentiae caro nata in uteri ex utero,

virginali 3 Et quid tam grate offerri suscipi posset quam caro fac ri-ficij nostri corpus effectum Sacerdotis nostii ut quoniam quatuor considerantur in omni acrificio, cui omeratur, quo offeratur, quid offeratur , pio quibus offeratur, idem ipse unus vertasque mediator per sacrificium pacis reconcilians

nos Deo unum cum illo maneret

cui osse rebat, unum in se facereo pro quibus osse iebat unus ipse es

set qui offerebat&quod offerebat.

233쪽

FLOSCULI. IISanitas a morbo plurimum di dis γα stat, sed Medici curatio nisi morbo congruat, non perducit ad sani

tatema

Quo intellectu Deum capit ho tumo, ni ipsum intellectiam situ. - i

quo eum vult capere, nondum capit Humano animo non hoc est esse, is,

quod est fortem esse, aut pruden cap. . tem, aut uitum, aut temperatum. Potest enim esse animus,& nullam istarum habere virtutum Deo autem hoc est esse quod est fortem esse aut justum esse,aut sapientem esse in si quid de illa simplici mutati plicit He vel multiplici simpliat tale dixeris quo substantia ejus

significetur. Quaerendum bonum animae, non tibis cui supervolitet judicando, sed cui copo. haereat amando. Nulla essent mutabilia bona, nisi esset in conan tabile bonum. Pudeat cum alia non m Cnt Πr, nisi quia bona sunt eis inhaerendo non amare bonum ipsum , unde

bona fiant xiij

234쪽

Non minui vel augeri bonuna potest, nisi quod ex alio bono bonum est. Ad hoc se animus convertit ut bonus sit, a quo habet ut animus sit. 1 Tunc voluntas naturae congruit, ut perficiatur in bono animus, cuilfoEb. Miud bonum Ingitur convertionenum H Voluntatis, unde est&illud quod r. r. non antittitur nec aversione voluntatis avertendo enim se a suimmo bono, amittit animus ut sit bonuS, non autem amittit ut sit

Hoc amittit voluntas. quod Oluntas adipiscitur. Hoc nobis prodest credere, firmum atque inconcussum corde retinere scilicet humilitatem qua natus est Deus ex femina, inmortalibus per tantas contumelias perductus ad mortem, summum esse medicamentum quo supei bis nostrie sanaretur tumor, Mallum, sacramentum quo peccati vinc luna sanaret M.

235쪽

FLOs CVLI. I Est quaedam pulchritudo animio, o justitia, qua pulchri sunt homines,

plerique etiam qui corpore distorvi atque diffirmes sunt. Qui amat homines, aut quia justi sunt, aut ut justi sint amare debet sic enim, semetipsum amare debet aut quia justus est, aut ut justus sit. Q s diligit Deum, consequela cap. est ut faciat quod priecepit Deus,& in tantum diligi d inquantum facit consequens ergo est ut proximum diligat , quia hoc praecepit DCUS.

Non sanctiis quisquam potesta te sua gaudet, sed ejus a quo habet posse quicquid congruenter

potest.

Amplectere dilectionem Deum,&dilectione amplectere Deum. Veibum indicat aliquid indicatis . etiam seipsum; sed non se verbum indicat, nisi se aliquid indicate in

dicet. I Rem prorsus ignotam ama Lib. oinnino nullus potest.

236쪽

Eis doctrinis studetur vehementius, quae capi posse non desperantur. Nam cuius rei adipiscendae spem quisque non gehit, aut tepide

amat , aut omnino non amat,

quamvis quam pulchra sit videar Omnis amor studentis animi, id est , volentis scire quod nescit, non est amor ejus rei quam nescit, sed ejus quam scit, propter quam vult scire quod nescit aut si tam

curiosus est, ut non propter causam aliam notam, sed solo amore rapiatur incognita sciendi, discernendus quidem est a studiosi nomine iste cui rosus, sed nec ipse amat incognita imo congruentius dicitur, odit incognita, quae nulla esse vult, dum vult omnia esse cognita. Illud fieri potest ut amet quisque scire incognita ut autem amet incognita, non potest. - o. Nec est alia vita hominum vitiosi atque culpabilis, quam male utens&male Iliens. Cum de cujusque doctrina quae

237쪽

Titur, non quanta firmitate ac facilitate meminerit, vel quanto acumine intelligat; sed quid memine- in quid intelligat quaeritur.

Tunc laudandus est animus Nhementer arnans, cum id quod amat vehementer,amandum est. Quod omni modo Domni ex L parte obliti fuerimus, nec reminis v cendi voluntas oritur , quoniam quicquid recordari volumus, recordati jam lumus in memoria nostra esse vel fuisse Uerbi gratia, si

recordari volo quid heri coenaverim, aut recordatus jam sum cenasse me aut si .hoc nondum, certe circa ipsum tempus aliquid recordatus sum, si nihil aliud, ipsum saltem hesternum diem, de

ejus eam parte qua coenari solet,&quid sit coenare. Deus non ad tempus videt, nec tib aliquid novi fit ex ejus visione at- . que scientia, cum aliquid temporaliter ac transitori geritur, sicut inde afficiuntur sensius vel carnales animalium inominum vel

238쪽

etiam caelestes Angelorum. 3.1o Cum sola cogitatione mens obialectatur illicitis non quidem decernens esse facienda, tenen tamenin volvens libenter quae statim ut attigerunt animum respui debuerunt, negandum non est esse peccatum .sed longe minus quarn si opere statuatur implendum. ωρ. Habet Scientia modum suum bonum si quod in ea inflar vel inflare assistet aeternorum charita

te vincatur.

obna Beatus non est nisi qui habet

cu8 6 mlI aqua vult,&nihil vult male. es. Beatus nolens nemo fit. c. p. 13. Potentia sequi debet iustitiam, non praeire. Cum beatum faciunt duae res

bene velle .posse quod vesis,

non debet esse illa perversitas, ut ex duabus rebus quae faciunt beatum, nosse quod vellet homo eligat, velle quod oportet negligat, cum prius debeat habere voluntatem bonam , magnam vero postea potestatem Bona vero voluntas

239쪽

FLos CVLI. I 'purgand est a vitiis, E quibus sit

vincitur homo ad hoc vincitur ut male velit bona jam voluntas ejus quomodo erit Optandum est itaque ut potestas nunc detur, sed contra vitia propter quae vincenda potentes nolunt esse homines, cvolunt propter vincendos homines ut quid hoc, nisi ut vere victi falso vincant, ne sint veritate, sed opinione victores. Velit homo prudens esse,velit fortis, velit tem perans, Velit justus atque ut haec veraciter possit, potentiam plane optet atque appetat, ut potens sit in seipso, miro modo adversus seipsum pro seipso. Caetera vero quae bene vult, tamen non potest, sicut est immortalitas, vera ac plena felicitas, desiderare non cesset. patienter expectet. Habet lanima mortem suam, g,s

cum vita beata caret, quae vera

anima vita dice fida est. Magna hominis miseria est cum eo. illo non esse, sine quo non potest esse i

240쪽

Lib. X. Non habet homo unde Deum c p 37 diligat, nisi ex Deo. . 28 e Libera me, Deus, a multiloquio quod patior intus in a ima mea misera in conspectu tuo, confugientem ad misericordiam tuam. Non enim cogitationibus ficeo, etiam tacens vocibus. Et si quidem cogitarem nisi quod placeret tibi, non utique rogarem ut me ab hoc multiloquio liberares. Sed multae sunt cogitationes meae, tales quales nosti , cogitationes hominum quoniam vanae sunt. Dona mihi non eis consentire si quando me delectant eas nihilominus improbare, nec in eis velut dormitando immorari. Nec in tantum valeant apud me ut aliquid in opera procedat ex illis, sed ab eis mea

saltem sit tuta sententia, tuta conscientia, te tuente.

1;ι, me obscuris naturalium rerum impers quae omnipotenti Deo artifice fa de Gen. a sentimus . non assirmando, sed quaerendo tractandum est, in Li- bris maxime quos nobis commen-

SEARCH

MENU NAVIGATION