장음표시 사용
611쪽
dine rerum aucupamur qui postulat, a quo loco deiectus est, hoc est, unde dejectus est, eo restituatur μ. Hic α qui postulat . valebit, a qui igitur postulat . , ut diximus scilicet, ut sit inductio : eo restituatur autem eadem formula dicitur, qua in Topicis, α valeat sequitas, quae paribus in causis paria iura desiderat .. P. FABER. Qui postulat, etc. Repraesentamus quod erat in editionibus antiquis : cui accedunt Pall. nam Hottomanni Lambinique Supplementa non curo. GRDT. - In hoc loco pessime habito restituendo sequutus sum codicem Ersuriensem , in quo sic legitur : . Qui postulat, ut a quo loco deiectus est, hoc est,
unde dejectus est, eo restituatur : hoc postulat, ut in eum ipsum locum restituatur .. Unde scilicet dejeCtus est. Unam tantum literam ex aliis codd. et edd. adiecimus. Nam pro . unde dejectus, in illo vitiose scribitur, α unde ejeCtus .. GRAEV.
Ut ver am, recuperatores, etc. Haec Sunt, quae appellantur μυσειρια Rhetorum; quae melius fuisset sempiterna oblivione deleri, quam cum summo omnium inmmmodo a tam multis artis magistris enuntiari. Firmissimam et primam AEbutii defensionem in postremum locum, quasi jam enervata et amicta ejus causa, conjicit : eamque leviter et negligenter, quasi ad rem minus pertinentem percurrit, quum in illa una totius causae firmamentum statusque versetur. Qua de re lubet hujus ipsius verba ex oratione pro Cluentio subscribere, ex quibus ipsius in agendo fides atque integritas intelligatur: u Errat, inquit, vehementer, si quis in orationibus nostris, quas in judiciis habuimus, auctoritates nostras Diuitiam by Cooste
612쪽
consignatas se habere arbitratur; omnes enim illae orationes causarum et temporum sunt : non hominum ipsorum, ac patronorum : nam Si Causae ipsae pro se loqui possent, nemo adhiberet oratorem; nunc adhibemur, ut ea dicamus, non quae nostra auctoritate constituantur, sed quae ex re ipsa
Vidit omnino Cicero, quantopere ad aequitatem desensi nis suae pertineret, Caecinam possedisse. Itaque in narratione cap. 6, 7, et infra sic agit hanc rem, ut eam testibus probaturus facile videatur. Sed quoniam causa non apud Ulpianeos, aut omnino liberos judices agebatur, Verum apud recuperatores interdicti formulae maxime adstrictos, subsidiariam possessionis rationem tam ipse habere debuit, quam etiam Piso. Nam v praetor interdixit, ut est consuetudo, de vi hominibus armatis, sine ulla exceptione, tantum ut unde
Caecinamin deiecisset Abutius , restitueret s. Sic cap. 8, quibus adde quae hic, et c. 32, disputantur, illaque C..II da Utrum, recuperatores, etc. . Hinc in Orat. 29, totam
dicit hanc causam a de verbis interdicti is suisse : Isino α Obrutis rebus omnibus ., h. e. sponsione in verba interdicti facta victum Abutium ad possessionem confugere : hinc c. 32, u extra causam , dicit se Caecinam de possessione dosendere, aut non minus hominem ipsum, quam jus Commune defensum velitis s. Quod enim Caecina posscderit, erat hominis peculiare jus, ut eo magis restitueretur, quum esset tamen, etiamsi non possederit, restituendus. Statu causae ita posito, iam omnis Hottomanni, quam passiin obgerit, pro Abutio defensio collabitur. Neque aliter sese potuit res habere. Si etenim quaestionis caput recuperatores in possessione constituissent, cur ampliaverant 8 Cur, ut eam dubitationem
eximeret, Tullius non laboravit Θ Αrtificio ne aliquo p At hoc
erat Causam deserere. In eo enim, quod maxime urget adversarius , de quo a iudice dubitatur, explanando, non in
Praetereundo, et negligendo ars defensoris versetur, oportet. Quum itaque Tullius in verbo dejicere totus sit, eoque Diqitigoo by Corale
613쪽
niti dicat Εbutium, de eo consultus Aquillius, aliique illertiit, de hoc potissimum dubitari constat. Conser quae dixi
AD ORATIONEM PRO CAECINA, CAP. 3 i.
Nisi qui in eo loco esset , nunc jam posse concedri, evira , qui non possideat, negas dejici posse. Sic Aldi liber. Alii, opinor, Omnes : a Nisi qui iii eo loco suerit, Dunc qui possideat, eum, etiam si non fuerit in eo loco, deiici posse Concedis. Quam lectionem haud scio qua de causa librarius cum hac
Corrupta et Contaminata commutaverit. Sensus est enim illius apertissimus : antea semper negavit Abutius dejectum Caecinam ex fundo Fulciniano, quod in eo non fuisset; nunc hoc dicit: dejectum tantum qui possidet; cui Cicero Sic P seri : Possessio duplex est, aut animi scilicet aut corporis; absens enim Corpore, animo tamen retinere possessionem
potest. Finge nunc ejus, qui animo tantum possidebat, sa- miliam dejectam esse : si nemo potest dejici, nisi qui in loco est, dejectus non dicetur; itaque sentire antea videbatur Λ butius : sin dejicitur quicumque possidet, ut modo desen dit, deiectum quoque hunc dici necesse est : quare pugnantia loquitur Abutius. Sed huic calumniae facillime respondetur: nam quae antea dixit Abutius, de eo qui non possidet, intelligenda sunt: ut copiose supra multis in locis ostendimus, si quis enim quamvis non possideret, quum tamen in loco esset, ex eo vi armatis hominibus deiectus est,
decreto praetoris restituendus est. ΗΟTT.
Qv d negabas quomquam dejici posse, nisi qui in eo bico fuerit. Nunc quii possideat, eum etiam si non fuerit in eo Diuili rod by Cooste
614쪽
Deo, dejici comedis. Cur, etc: In libris Aldinis, Victorianis, impressis deinde a Rob. Stephano, item a Carolo fratre illius , est, u qui in eo loco esset. Nunc iam posse concedis reum, qui possideat, negas dejici posse u. Cur horum libro
rum aliorumve auctoritatem repudiaritit Hottoniannus et
Lambinus, non video : quod videatur obscurius dictum Propter η qui in eo loco esset. , in eo facile subaudimus toties repetita verba, α unde dejiceretur .. Deinde, ununc jam η, Cur quemquam ossendere debeat, quod quinquies usurparit in una Adelphorum scena Terentius p quod Donatus quum explicat, ait jam, uincusationem esse tarditatis .: ut hac particula nihil his potuerit esse commodius. Cetera, opinor, sunt hic planissima omnia. P. FABER Hic locus in Ersuri. Franc. editione prima, et Mediolan.
sic legitur, a te jam dejici posse, nisi indubium se l. prim.
nisi dubium) esse etiam posse concedis. Eum qui non possideat , negas dejici posse .. Suspicor Ciceronem Scripsisse :α Quod negabas qtiemquam dejici posse, nisi qui in eo loco fuerit, id indubium esse; nunc etiam posse concedis. Εum qui non possideat, negas dejici posse .. Gnaeu.
AD ORATIONEM PRO CECINA, CAP. 32.
Cameniam possedisse propter usu ructum, etc. Quis in iure civili rom. mediocriter Versatus, non videt, hunc locum esse mendosum, neque dubium esse, quin, mortu risu ructuario, qui rem, cujus habΗbat usumfructum, vivus
locaverat, heres fructuarii nihil juris in ea re habeat, quum ad dominum, seu sui appellant) proprietarium, reverterit pNam quod quidam dicunt, causae servisse Ciceronem : quid minus credibile, quam ita causae servisse, ut impudentis-Diuitiam by Gorale
615쪽
sime mentiretur 3 Hunc igitur locum mendosum esse contendo, atque ita legendum e u Caesenniam possedisse per Colonum non negas . : Cui conjecturae argumento sunt illa, quae sunt Supra non longe a principio in ipsa narratione :α Caesennia landum possedit, locavitque , et quae proxime sequuntur, qui colonus, etc. ante, quι, debet Scribi, Comma, hoc pacto: α Caesenniam possedisse per Colonum non negas: qui colonus habuit conductum de Caesennia sundum s. Unde igitur haec verba, α propter usum fructum is, nata sunt 8 ex adnotatiuncula hominis semidocti : quae tandem a scriptore librario in contextum orationis relata sunt, iis reiectis, quae Ciceronis erant. LAMBIN. Possedisse propter usu ructum. Rectissime e naturaliter enim usuisuctuarius possidet, siquidem corpore fundo incumbat; si per colonum, civiliter; vel potius quasi civiliter; l. II, l. penul. D. de acquir. poss. Quod quum Lambinus
non intelligeret, reponendum putaVit, per Colonum ..
Coesenniam possedisse Propter usu ructum non negas. HOC a propter usumlauctum v, rejicit merito Lambinus. Falsum est enim hac desensione Ciceronem uni quam hic usum, qui tam multis supra disseruit, Caesenniam, post filii mortem, hunc landum in auctione emisse. In quo etiam clarissimum iurisconsultum mihi deceptum videri, ostendi pluribus. Ei, ror hic videtur natus ex alicujus explicatione, quI illam de- sensionem Ciceronis non satis attenderat. Meminerat autem illorum, quae Caecinae objecerat AEbutius. Sed quod in horum trium verborum locum haec duo u per Colonum . sufficit idem Lambinus, nihil id sacere necesse habuit : id e sequentibus intelligitur. Sic igitur lego et distinguo : α Caesenniam possedisse non negas : quia colonus habuit conductum do sennia landum, quum idem ex eadem conductione suerit in fundo. Dubium est, quin si Caesennia tum Possidebat, quum erat colonus in fundo, heres post ejus mortem eodem jure
possederit 8 . Ait Paullus jurisconsultus in lege, quam etiam
616쪽
supra citare memini et u Quod per colonum, inquit, possideo, lieres meus nisi ipse nactus possessionem non poterit possidere .. At mihi non magis necesse est, qui huic velut ἀ,etivositae OCCurram, laborare, quam in tam multis illis, quae supra exposui, in quibus jurisconsulti non magis a Cicerone, quam ipsi inter se dissentiebant. P. FABER. Propter usia ructum. At in I. sciendum S eum verum D. Qui satisdare cogantur, Macer scribit, eum qui tantum
usum fructum habeat, posseSSorem non esse Ex sententia
Ulpiani. Sed causae servit Cicero. PAss. Erat eiusmodi quaestio : Possederit ne Caesennia fundum ex testamento viri, qui reliquerat illi usum ructum omnium bonorum, an emptionis jure, quod ab hasta in auctiono fundum, de quo agebatur, emisset. Illud Piso affirmabat,
hoc Cicero conatur adstruere c. 7. Si concederet Cicero, α propter usum fructum . Caesenniam possedisse, nulla esset
controversia. At supra quum id negasset, hic etiam negat. Si eautem argumentatur : Qui possidet ratione usus ructus, i catio ab eo colono tacta nulla est, postquam ipse decesserit : qui emptionis ratione possidet, ab eo facta locatio valet etiam sub herede, post mortem testatoris. At colonus, qui fundum illum habuit conductum de Caesennia, vi eiusdem conductionis obtinuit, illa mortua, sub herede Caecina. Ergo fundum Caesennia possedit ratione emptionis, non ususfructus : proindeque post illius mortem, Caecina heres fundum jure possedit. FERRAT. - Qia colonus habuit conductum. Palatinus secundus quoniam 2 quod sane hic aptius. GRDT. Qui liber firmat emendationem P. Fabri. GR EA .
Lallem. ex suo IIS edidit quia; adde V. L. Τum apercolonum ., ut ex Lamb. dederat etiam olivet. Probat tamen Fabri emendationem. Quid tandem codices, et edd. deserimus , ut emendantibus obsequamur Z Cave, quidquam mutes. Ferratius rem vidit: nisi quod hic non quaeritur, an emptionis transmisso jure possederit Caecina, sed tantum an possederit. Rhutius non negabat possedisse Caesenniam ;Duiliam by Cooste
617쪽
tantum addebat, α propter usum ructum α. Continuatio possessionis Per colonum, et aditionem hereditatis manifesta est. AEhutii etenim partes erant, fundum vindicaro, atque ad Caesenniam solum usumfructum pertinuisse probare :quod ille tum demum sacere instituit, quum vi Caecinam depulit, qui, ut heres interea in veteris locationis jura successerat : et hoc est, quod dicitur, eodem jure. GR.
AD ORATIONEM PRO CECINA, CAP. 33.
SI QUID Ius NON ESSET ROGARI , EIUS EA LEGE NIHILUM RO
GATDM. Legum principium hoc erat : η Consul, Vel praetor, vel alius magistratus, qui cum populo egerat, populum iure rogavit, populusque Scivit . Extremum illud : . Si quid jus non fuit rogari, ejus ea lege nihilum rogatum .: constat ex prima in Antonium, et lege quadam apud Frontinum de aquae
ductibus, et libro Valerii Probi de Notis Antiquis, in quo
tamen quaedam Corrupta SNnt : itemque et orat. pro Domo sua his verbis : α Quae tua fuit Consecratio i) Tuleram, inquit , ut mihi liceret, quid non exceperas; ut si quod jus
non esset rogare, ne eSSct rogatum pu Etiam in epist. ad
Atti eum, libro III, Epistola : Ad v kal. ubi rogationem de
se restituendo Scriptam Commemoravit, his notis utitur, quae hoc significant, E. II. L. N. R. ubi tamen I. pro L. corrupte legitur. Verum Ut ad rem revertamur, quid ita Sullae non fuit jus id rogare Z hoc iii telligitur ex ea letu oratione : - Quum hoc, inquit, juris a maioribus proditum sit, ut nemo civis rom. aut libertatem, aut civitatem possit amittere, nisi ipse auctor factus sit. . Et paullo post: . Iusa maioribus nostris ita comparatum est, ut civis rIm. libem Disitigoo by Corale
618쪽
tatem nemo possit invitus amittere.. Et pro Balbo : . Iure nostro neque mutare civitatem quisquam invitus potest, neque, si velit, mutare non potest .. Et eadem rursus orat. α Ο jura praeclara, atque divinitus jam inde a principio romani nominis a majoribus nostris comparata; ne quis invitus civitate mutetur, neve in civitate maneat invitus; liaec enim fundamenta firmissima nostrie libertatis, sui quemque juris et retinendi, et dimittendi esse dominum .. Et multa in hanc sententiam. Hori. Ersuri. rogarier. Recte. In legibus enim amant uti antiquis flexionibus, et etiam vocibus obsoletis. GR EV. Quid est, quod rogari jus non sit. Hunc locum sic esse restituendum, vincit ratio : vincunt illa, qiue antecedunt: α si quid ius non esset rogari . : sequitur deinceps, u quod populus jubere, aut vetare non posset P . ubi repetendum esuperiore quia, hoc modo : α quid quod populus jub. aut vet. non possit p. aut, si malis, exprimendum, et reponendum , idque mihi ita videtur. LAMB. Quid est quod jus non sit. Nihil addo, repeto ex lege verbum rogari et distinguo sic : Quid est, quod jus non sit 8 quod populus jubere, aut vetare non possit p. nihil planius. P. FABER.
Perspicis hoc nihil essa, ut in ceteris, quin rogari. Scripti libri pro . Ut in ceteris . , uel ea terris, quae inter s. Melior aliquis quaerendus : et tantisper asterisci nota in margine relinquenda. HOTT. Ut in ceteris, qui rompit. Rogavit, nempe Sulla : nihil
619쪽
video in hoc loco osse dis sculuitis, aut mendi : Disi sorte
in voce ceteris, pro qua libri manuscr. habent, et ea teris rego tamen interea ceteris retineo et probo. Verba autem
illa superiora, a Perspicis hoc nihil esses, hoc significant,
Perspicis ratum non futurum, neque quidquam valiturum, si populus jusserit, aut, me tuum Semum esse, aut te
Perspicis hoc nihil esse, ut in ceteris, quae rogaνὰθ Primum. Valde mendose legitur in libris Victorianis aliisque impressis : etiam, ut testatur, in scriptis. Hi minus meo judicio depravati, in quibus tantum pro ut lego at, sic : α Perspicis hoc nihil esse P At in ceteris, quae rogavit Θ Primum, et . . Proxime quasi objecerat: - At enim Sulla legem tulit p. quasei licet municipiis civitatem ademit, ut est in orat. pro Domo. Hic simili arte occupatione utitur altera: α At in ceteris, quae rogavit. ; quibus scilicet libertas non adimitur, a quid rogatum non estp . id est, ut recte est interpretatum in Glossis, κυρωθὲου, ut Ct Cero interpretatur hic a jussum, ratum, si mum ., quum rogaseit alibi sit in eisdem glossis : item rectissime responsio incipit a verbo primum, ubi docetur inultis, ut ratae fuerint aliae Sullae leges omnes, hanc tamen, qua civitatem municipiis ademit, ratam esse non posse.
Ut in ceteris quin rogaνit. P. Victor. habet, uel lateris, sed tui primum, etc. . Propius ad MSS et veteres edd. α et ea teris quae inter primum .. GRVT. In Εrsuri. Franc. ed. prim. legitur, ut Gruterus et Hottomann. in suis repererunt. Quum id primo deprehendissem in Ersuriensi, non inspecto Grutero, statim conjiciebam legendum esse, ut edidit Victorius, et fateris. Nam in veteribus libris, qui majusculis literis scripti sunt, fuit pamnis :quam facile potuit ab oscitante librario F mutari in Ε; illa
quin rogatat, unde irrepserint in editiones, nondum potui pervestigare. Videtur aliquis, quum fateris mutatum esset in in ecteris, ne nulla hujus loci esset sententia, adscripsisse, Diuitigod by Gorale
620쪽
q e rogarit. Haec eo Sunt ableganda, quo huc pervenerunt. Petri Fabri commentum acutum est, ut cetera illius viri, sed non expediunt nodum. Restitui itaquo veterum librorum Iectionem, una literula immutata. Verbis quin inter apposui asteriscum. Quaedam enim, quae Sequebantur, intemciderunt, quod etiam ex iis, de quibus statim disputat, videre licet, ut animadvertit Hottomannus. GRAEv. Ut in ceteris, quin rogasei. Vides, tam hoc esse absurdum, quam reliqua omnia, de quibus te supra interrogavi. FERR. Tamen erat sensus non incon innus in Naug. lectione quam firmat cod. Iann. Ferratius ita legit, ut edidit P. Manutius an . I 54O, et Hoti. ipse. Naugerio adhaesit quO-que CamerariuΑ, addita interrogatione, ut sit qui adve hium : . sed qui primum. . . deinde. . . civitas possit 8 . GAn.
AD ORATIONEM PRO CECINA, CAP. 33.
Si eisitas adimii non possit. Nam eorum, qui in colonias deducebantur, partim rerum capitalium damnati erant, ut mox dicemus et quare inviti civitatem amittere videbantur.
In colonias latinas fove nostri cives profecti sunt. Qua profectione media capitis diminutio contingebat: ut scribit Boetius : civitas enim amittebatur; ut ex simili loco intelligitur, quem ex orat. pro Domo sua subscribemus : α Qui cives rom. inquit, in colonias latinas proficiscebantur, fieri non poterant Latini, qui non erant auctores facti, nomen que dederant : qui erant rerum Capitalium damnati, non prius hanc civitatem amittebant, quam erant in eam recepti, quo vertendi, hoc est, mutandi Soli Causa venerant. Id au-39. Diuitigod by Corale