장음표시 사용
21쪽
n reliquit haec nepoti, qui et ipse bello dejectus quumn fuisset, transitum fecerunt ad Rutulos, a Rutulis nunc ad Euryalum. 'ibid. Sciet: n Velitis armis. Secundum Donatum,noetitis fato; sed melius lege militari intelligimus, quia
servi a militia prohibehantur.UServii explicationem, Donatianae contrariam, secutus est Tiberius Claudius: Filius fuit regis, natus tamen ex serva, nutritus furtim, et, quod non licebat, servus ni militiam Dianam datus est. ibid. 6 5 niueis imperi rammissa. unc locum n male intellexit Donatus, dicens: Comminam Portam, vi est, creditam Pandaro et Bitiae. Eandem interpretationem, quae cuivis primo intuitu in mentem veniat, secutus est Tib. Claudius, aliis tamen verbis usus Commissam sibi jussu ducis portam, ut perpetuo clausa teneretur, patefecerant ipsi arbitrio suo.
ibid. 6S 1, Raptus. Quod dicit Donatus, ab ar-
Tib. Cl. Donatus: v Locus iste intellectus duplicem n rationem potest admittere. Aut enim hastas sublatasn hostibus ipsis, fugientibus ingerebat aut aliis raptasn jaciebat in eos qui fugerant. ' Vides, eum duplicem
explicationem afferre, utramque diversam ab ea quam nato tribuit Servius hanc autem ne memorare quidem.
a X. Si vi exit partim Male ait Donatus,n hoc loco ante dictorum oblitum esse Virgilium, quod post Iovis prohibitionem bellis facit numina interesse. Nihil tale apud Tib. I. Donatum ibid. 6S metoremque ferant morientia lumina.
Donatus dicit meminerint; sed melius est sustineant nec enim meminisse oculi possunt. Non dicit Therius Claudius, neque eo sensu intellexisse videtur: n Videat me moriens Turaus sibi rapere arma sanguine suo perfusa, et antequam mora Plena ejus
22쪽
voculos claudat, nictorem ferat quem crediderat peria
ibid. si pressumque nefas Insculptum nefas
Danaidum. Donatus tamen impreuum dicit coactum,. quod a patre compulsae sunt facere. Tib. l. Donatus sequitur interpretationem Servii, quam hic Donatianae contrariam esse significat: Im-npressa in auro fuit admissi sceleris sabula. ad XI. 1 1 Parrhasi Emndro Arcadio, a cun vitate Arcadiae, quam Donatus vult a parra avi dictam: quod procedit, si par, nomen est Graecum; si autem
Latinum est, stulte sensit nam Graecum nomen etymo-nlogiam Latinam non recipit. Nil horum apud Tiberium Claudium. - Ceterum Servii similis in Donatum censura est ad II. Georg. :n Lenaeus si eo A isti dicitur, id est a lacu. Nam quod, Donatus dicit ab eo, quod mentem imiat, non procedit:
n nec enim potest Graecum nomen Latinam etymologiam n recipere. Iterum contra Donatum disputat, quamquam nomine ejus suppresso, ad N Aen. op x Lencteus, dicitur, quia lacubus praeest. Nec potest dic Lenaeus vis mentis delinimento, cum sit a Graeco tractum.'ib. u. Ingenitar Frustra ait Donatus, hoc non me de his esse, quae non recipiunt comparationem.
Nihil hujusmodi Tib. I. Donatus dicit; in cujus a
notatione pro tui eοrporis frmam ex m. GHem corriagendum est: tui nomini famam. ib. 16 n Est antiquus ager. o loco Donatus Derravit, dicens, agrum quem Latinus donare se disponit, esse in Campania, juxta Vfentem fluvium, cujus terraso vicinas Tusci aliquando tenuerunt ut inde dictum sit: Tuseo mihi proximus amni Agit etiam hoc argumento,' quod illic est lacus qui hodieque vocatur Pinetum.'' Ηοrum omnium ne vestigium quidem in Tiberio Clam dio reperitur.
23쪽
ib. 18: in Aurunci Rutulique serunt. Ait Donatusi, non potuisse fieri, ut praesente Turno ager Rutulorum adi, Latino donaretur Aeneae. 'Non scripsit hoc Tib. Cl. Donatus, nec potuit scria here, quippe qui paul ante,ntiquum agrum exposuerat: Latini proprium. Nus annotationem ad h. l. quae in vulgatis excidit, ex Cod. Ηartem supplebo B Auruncin Rutulique erunt, et Omere duros mercent colles, atque tarum Sperrim pascunt. Non nobis, sed DB haerentibus et contiguis utilis, quum hoc remotio facit et longinqua separatio. Istum denique Aurunci insere: ne Rutuli serant aut pascunt. Quomodo erunt quon modo pascunt Vomere, inquit, exercent, quod potest ncoli et pascunt quod respuit asperitatis causa culturam. v Positis ubere alio serunt, colunt, Pascunt. 'ib. 6S: Rac Aruns subit. Donatus dicit essen manifestum signum, socium fuisse, quod Apollinem S nractis invocet montis, de quo Tum venisse constat auxilia licet possit fieri, ut alterius loci invocet numen.n Item ad argumentum vocat Patricis remeab inglarius urbes, quod etiam de hoste procedit. 'Ex Servio ad, Ss discimus, interpretes nonnullos censuisse Arentem de Turni partihus fuisse, adeoque s clam, non hostem, Camillae In his fuisse Donatum, verba allata docent. Servius ipse dubitasse videtur, et quaedam Donati argumenta refellit Tib. Claudius vero non modo minime dicit, quae Servius citavit, sed et contrariam sententiam secutus est, ut ex gr. apparet e verbis ejus ad mrdi Tam dissicile fuit Camillam sterni hostili manu;
et a v. 8s, ubi Aruntis preces: Da pater, hoc nοstris aboleri Adreus armis, ita interpretatur: Quales enim viri dici poterant, quorum audebat femina misceri certamini, B quam vincere fuit crimen, et ab ea superari flagitium Z
ad XII. 65: Edoni Boreae. Sciendum hoc loco Amasse Donatum, qui dicit Edonii esse legendum, ut
24쪽
ndo brevis sit secundum Lucanum, qui dicit Edono omino decurrit plena 'eo 'Non dicit noster Donatus. ih. 66: Aegaeo Mari scilicet. Nam male ait BD atus montem esse, unde flat Boreas. Non ait Tib. Claudius, quem contra de mari accepisse satis manifesto patere videtur. Nam verba Virgilii, elut Edoni Boreae cum spiritus au Inmnat Aegaeos hac Paraphrasi explicat: Ut solet, inquit, Boreae venti flatu fortissimo pelagus commoveri ac dare sonum. Sic enim m. IIartem legendum est. ibid. o8 v Et erates melaris. Donatus superfluamn vult esse conjunctionem, ut sit Epexegesis adigit ensem P Per c tas, id est, pectoris crates. 'Nil tale ih. l. Donatus in annotatione ad h. l. tradit. ibid. 15 nonoeten, nomen Echismium. Onytenn Donatus dicit aut gentile esse, aut patronymicum, ut nomen ejus proprium sit Echionius. Sed hoc non pron cedit quia neque patronymicum in tes exit neque in tra' a qua gente veniat, usquam lectum est.
Tib. l. Donatus: Onyten, hoc est Onytis et nridiae filium, qui Echionio nomine diceretur.' Vides Dreatum, quem Servius citat, duplicem interpretationem
proposuisse nostrum vero Donatum unam interpretationem sequi, alteram ne memorare quidem. H. Sus B Murrhanum hic atavos et auorum ni P qua mnantem Nomina Superfluum est, quod ait D n natus, debere nos accipere interemptum esse Murrhanum, dum avos et atavos Turni commemorat, et essen laudia bus maximis, per illud: Vidi oeulas ante ipse meos me voce vocantem Murrianum 'Tib. CL Donatus: IIuic asserit poeta vanitatem
animi sui obfuisse. Qui dum se putaret propter nobi- 'litatem generis, quod per reges Latinos ad ipsum quoque
25쪽
n pervenerat, a quοquam cοnting non posse, sic Aeneae, manu prostratus interiit. ' Apparet, hunc prorsus alio modo intellexisse quam Donatum a Servio citatum, et de ipsius Murrhani, non rimi, majoribus. ib. 8S: n Trahunt in moenia regem. Donatus diancit trahunt in moenia, pro dilacerant in moenitas rumoribus suis. Tib. l. Donatus plane diversa ratione explicavit: n Qui videbant periculum praesens et discrimen manifes-ntum, dicebant aperiri civitatem melius esse, quam o n cupari armis aut flammis, et ob hanc causam urgebanti, regem ad moenia , ο est, in muros. ' Addam his duo fragmenta Commentariorum Donati in Aeneida, Ilihi a me reperta.Priscianus, Lib. XV. p. oos ae Ni quoque pro ne accipitur, sicut supradictus Virgilii versus ostendit: Nin feneant curam, pro ne teneant. Quod etiam Donatus in D commento en confirmat dicens: Si pro nes si v
Tib. Cl. Donatus ad eum locum, III 686, sine dubioni pro nisi accepit, ita interpretatus: Istorum malorum consideratione turbati sententiam fiximus, ut inter gemi- num metum vel transiremus medii, vel retrorsum navigian duceremus. ' Ex Prisciani verbis omnino veri simile esse puto, haec quae citat, a Donato scripta fuisse ad eundem illum, de quo loquitur, Virgilii versum quemadmodum ibidem Servius, Donatum forte secutus, paria annotavit. Dico, ne videantur ducta ea verba esse ex alio loco Donati, quem nunc citabo.Pomp. Sabinus ad . m. So: in proprium ii decus et partum indignantur honorem Ni teneant, ianuamque esunt pro laude pacisci Donatus inquit, nin Pr ne, et ne pro non. Ego sic intelligo: Volunt Amori ni pro si non teneant, vel ni pro ut non.
Sabinus suam hujus loci interpretationem Donatianae
26쪽
opponens, satis declarat in hoc ipso Virgilii versu non
tum voculam ni ita interpretatum esse nec locus, credo,
dari posset suspicioni, respici a Sabino Donati commentarios in Terentium, ubi ad Eun. II S, Ss similia scripsit et
1, Quidni Sensus est: quid nisi, aut cur non noverim Z est enim quid ni aut quid nisi, aut cur non quiae veteres ni pro ne Onebant, et ne Pr non Ut Plautus et v titulis is, pro ne, et ne tali, pro non uit Aliud fragmentum prima specie videtur servatum esse
a Scholiaste ossiano, quem Tu edidisti, Vir Doctissime, Bist Crit. II. p. 288 ad I Georg. Sub ipsum freturam. In et 1, sub tunc Accusativo casu junguntur, cum iasiersum vel ante significant, ut Ibat in taurulam et Sub ipsum Arcturum pro ante, ut Donatus dicit Aeneidos secundo.UPro Ibat in heuratum nam ita legitur in s. veri sim ex ri Aen. cui emendasti Ibat in Eubalum ac praeterea ad locum Donati indicandum, quem respexerit Scholiastes, haec ex Tib. Cl. Donato citavisti: Donatus ad Aen. II risu postesque sub Hos, haec annotavit: mnifesta deseripila: alii quippe obsidebant aetate bres, etc. Verum etiamsi T. Claud. Donatus eo loco pro sub quod Virgilius posuit, in paraphrasi sua usurpasset ante tamen propterea vix ita a Scholiaste ossiano cutari potuisset, ut factum esse videmus. Quin potius illius Scholiastae perpetuus loquendi mos postulat ut statu
mus, totam illam annotationem verbo tenus descriptam esse e Donato sicut idem ex gr. passim usurpat ut
Iunilius dieit, ad finem scholii, quod totum e sinitiosumsit. Praeterea Tib. Donatus praepositionem ut ne e plicavit quidem in eo loco per ontes nam verba in ejus paraphrasi alii quippe Midebant ante Orra, non respondent Virgilianis postesque ab ipsis Nituntur grassibus, sed iis quae praecedunt Obsessumque acta es,dine limen. Legitur autem locus Donati, a Scholiaste citatus, ad ver--
27쪽
x xv tunc praepositiones accusativi casus sunt, cum assi Mersum vel linis significant ut Ibat in moenium et: sub ipsum Arcturum, pro ante res Scholiastae in fine hahet iacit an de sequnis. In promtu est emendare ut Donatus dieit in arte Secundet. Ad ultimum locum servavi mentionem duarum ann
lationum Servii quae videntur sententiae, quam hucusque defendi, obstare siquidem ibi sub Donati nomine quaedam citantur, quae leguntur in commentario Tib. CL Donati.Ηas jam tractabo.Servius ad II. Aen. 5.6 n Et summo obpetan ii quidquam umbone pependit. Quomodo vendit, cum dixerit muco quod protinus aere repulium Solvitur: Nequiequam pependit, id est nοn pependit, vel secundum
Donatum Penetrat scilicet,liqua ex petris scuti com textu, telum pendens inhaerebat 'Non dubium est, haec hausta esse ex Tib. Cl. D nato, qui ad h. l. ita scripsit: Nonnulli hic faciunt ina-nnissimam quaestionem, dicentes non posse pendere quod repellitur. - Repulsum est enim resistente aere; sic Atamen ut pendens in hoc esset, penetrat scilicet aliqua ex parte scuti contextu. Ubi pro pendens in hoc esset
e scholio Serviano et Pierii Codice, unde hunc locum Donati in Castigationibus attulit, corrigendum est: pendens inhaereret. Non dubitandum est, inquam, quin ex Tib. Cl. Donato desumta sint quae citantur in Servianis atque ex hoc exemplo intelligi potest quantopere etiam ceterae Servii citationes congruerent cum commentariis Donati, quos hodie habemus, si eosdem citasset alibi); sed non minus certum est omnia ista quae sub nomine Servii adscripsi, re vera illius non esse Pertinent ad additamenta Serviana, ut recte vocari possunt, quae in mnibus antiquiοribusvss desunt, uncis inclusa a Bumanno, alia aliundes lita, sed omnia Servio abjudicanda, ut certissimis am
28쪽
mentis demonstrari potest. Ad nostram quidem locum quod attinet, non invenitur in ins a Bumanno conatis, nec in editionibus antiquioribus reperi nisi in sola Fabriaciana. Servii autem non esse, in oculos incurrit. Nam in Servianis, quae vere sunt Servii, haec proxime prae cesserant X Nequicquam, non Sic Persius: Requiequam n undo suspiret nummus in imo. Quae ridicule in hoc additamento statim repetuntur: tiun additur explicatio Donati quae cum Serviana interpretatione vocis nequidquam pugnat. Est autem ex proprio aliquo additamentorum ad Servium genere, quod constat quaestionibus et solutionibus. Ponitur quasi aenigma per particulam quare vel quom do Infertur solutio per formulam so itur, vel so iturale. Talia ad Georgicorvi libros multa Imuntur in Phialargyrianis. An sint hilargyrii, nunc quidem decemere non possum certe Servii non sunt, quamquam in nomnullis editionibus passim Servianis inserta Tractat Servius saepe quaestiones de dissicilibus Virgilii locis nunquam, quod sciam, hac aenigmatis forma proponit Multas qu que hujus generis quaestiones, quae in aliis ommethus d sunt, in Cod Guellastylan Servii commentario immixtas reperit Clariss Lime plures adeo uno contextu continu tas ad initium scholiorum in librum tertium, praeposita formula: Incipiunt quaestiones libri tertii unde apparere videtur, fuisse has quaestiones olim a nescio quo separatim compositas, postea in nonnullis Mss. Servii suo quamque loco
insertam Auctor eas excerpsit cum aliunde, tum vero ex
ipso Servio unde factum est ut eadem saepe in vero Servio legamus quae in istis supplementis iterum ingeruntur. Similis quaestio de loco Virgilii I. Aen. 1io legitur apud Isid rum I, 6 et de Terent Andr prol. 13 in scholio Donati.
29쪽
Reliquus est unus in Servio locus, ubi citatur Do
ad . Ser. v I et ingens litore truneus. Quodn Donatus dicit, litus locum esse ante aras, a litando dictum, vel quod lituo illud spatium designatur, ratione caret. Nam a litando, si revis est, et stare non potest
Eandem opinionem secutus est Tib. CL Donatus: Litore: ubi litare consueverat, quoniam intra domum et mante aras constabat occisum. Vecta illa in Servio oe quod lituo illud spatium designatur, in solo Codice Fuia densi leguntur, nec videntur esse Servii, etiam propterea quod etymologiam a litando solam refutet, cum hanc ab teram eodem argument refellere posset. Si tamen forte ex Donati scholio Servianis addita fuerint, legebantur ista in Ael. Donato quae in nostro Donato non leguntur. Ceterum non adeo miror Aes. Donatum hanc explicationem mi lisse, quippe qui etiam uitare per liue palare exponere ausus fuerit, quam Tib. CL Donatum talem sententiam sequi potuisse et praeterea, quod sic simpliciter litus explicaverit: in litare consueuerat, non clarius monens
fluod sine dubio et Donatus fecerat litus hic plane
aliam esse vocem, quam vulgo, et a litando deduci: quam miram opinionem nunc ex Paraphrasi sua conjiciendam nobis reliquit. Ac possem suspicari, haec non esse Tib. Donati, sed ex Servio a male sedulo interpolata nam in optimo m. Ηarlemensi, ubi cetera omnia ad totum hunc locum notata ita ut in editis leguntur, verba quae citavi plane desunt. Sed sint sane ab ejus manu quod, ut nunc est, Potius credo); non tamen inde sequitur, ex illo haec citasse Servium, cum tot loci probent alium commemtarium a Servio sub Donati nomine citari, quam qui exstat
hodie sed potius Tib. Claudium, ut althi sine duhio ex aliis Virgilii interpretibus profecit quod satis inde apparet quia multis locis, etiam in mirificis interpretationibus, am
30쪽
Servianis congruit, quas a Servio vel ab aliis accepit), ita hoc loco Aelium Donatum videri secutum esse, non addito, quod nusquam facit, auctoris sui nomine pariter atque in hoc eodem Virgilii loco secit scriptor quaesti nis, quam in Cod Guelf Servianis insertam reperit Clariss Lime di ad aram occisus est, quomodo litore ps Solvitur sic litus dicitur locus circa aram prope pedes in duodecim, dictus a litando. Alii litus propterea accia, piunt, sicut alibi: Cui litus arandum agros mari vicinosa possidendos.'' Ubi primum notetur, haec partim jam in Servianis dicta esse, partim iis mugnare, et firmari inde, quod paulo ante de interpolatione similis quaestionis in Servio dixi deinde illa litus diei, Meres eirca aram prope Pede duodecim, opinor omnia ex Ael. Donato sumta esse, pleniusque ejus sententiam referre, quam retulit eam Servius. Denique in fine corrigendum videtur: Alii litus pro terra aecipiunt, sicut alibi: Cui litus arandum,ni.e agros mari vicinos possidendos.' Ita Servius ad I. Aen. Sta Nec nos debet fallere, quia dixit Lamna litora. Litus enim dicitur terra quoque mari vicina, sicut ipse Virgilius in quarto et 1 a): O litus arandum, cum Pern naturam litus arari non possit. Ergo scire debemus litus v posse et terram dici. oc addo ex uno laco ULCl. Donati, ubi consentit cum interpretatione, quam Donato citat Servius, non meliori jure essici posse, commentarios qui hodie exstant, eo nomine apud Servium i telligi quam Ptolemaeus Flavius ex uno item Servii loco, ubi mira quaedam explicatio e Pollione affertur, quae e dem apud nostrum Donatum reperitur, hujus commentarios Pollioni tribuendos esse censuit cujus opinionem rectiSsimo sprevisti, ist Crit. II. p. u.6. Talia altis intinyres ab altero accipiebat. Nec dici potest, in nostra quaestione
causam esse diversam: nam commentarios hosce nomen
praeferre Donati, ideoque a priori, ut dicitur, probabile esse, eosdem a Servio eodem sub nomine citarid quod