장음표시 사용
351쪽
asa DrssERTATIO SECuNDA Iunt. Si quae improbanda suscepi, intra Claustra latitarent, alto
premenda silentio forent. At resonant per viros, S plateas, Omniumque Ore circumferuntur, atque damnantur . Viros itaque Reinligiosos humillime admoneo, & enixis precibus exoro , ut altius recogitent , se intercessores esse apud Deum pro populo; & Sacerdotes , qui incruentum Sacrificium immolant, ut placabilem Divinae vindictae furorem , ct propitiam efficiant misericordiam erga fideles, a quibus ct eleemosinas quotidianas , di bona, unde sullantantur, in hunc finem accepere, accipiuntque in dies. Porro cum in ipsis sacris claustris illi ipsi Theaetra erigunt, scenaS aperiunt, amatoria dramata, ct fabulas nemorenses, sacris vestibus positis, S profanis Mimorum , & Mimarum assumptis recitant non jam advocati ,& intercessores pro populo apud Deum , sed perfidiae, & impietatis sontes Dei iram , furoremque S in se , & in populum succendunt, atque tremendam vindictam provocant, irritantque . Quid plura Ρopulum Christianum , quem retrahere, qua piorum operum exemplo, qua Evangelicis adhortationibus, qua precum fervo re ab iniquitatis via deberent; ad praefatas corruptelas potentius urgent illo ipso hacchanaliorum tempore, quo Daemones collatis viribus generale bellum Evangelio Christi intentant. Enim vero siccine inter se colloquuntur mundani homines: Qua fronte vetita nobis Theatra, choreae, & Comoediae inclamant hodierni Concio' natores, & Confessarii pauci, si intra ipsorum claustra illi metipsi vanissimis muliercularum indumentis ornati, crispati, & cincinnati , comicos agunt,amasiorum, S anaasiuncularum personas referentes , amoris, S concupiscentiae negotium tractant, & nonnumquam impudentius, obscoeniusque, quam ipsi de mundo Mimi, & Mimae Quis itaque est, qui non videat, hanc Theatricam corruptelam in nonnullis claustris grassantem, ingentem malorum cladem parere ,
frumina Divini Verbi intercipere , Concionatorum adhortationibus vim adimere, atque in Christi Ecclesiam funestissima invehere sca data e Qii amobremJESU CHRISTI caritas, sacroruin Ordinum decus custodiendum , Catholicae Religionis fama ab Haereticorum
calumniis aserenda, nos urgent, atque impellunt, ut pro modulo , S tenuit ite nostra exitiosasComoedias,& prophana Theatra e Regularium Claustris eliminanda , penitusque exterminanda suadeamus.
352쪽
2Regulares, qui propriae Religionis babitum exuunt, di lascalas ,I euneatrales peses induunt, ut in suis Cenobiis ci mordias profanas repraesentent, peccant mortaliter . Gravius vero peccant Superiores is permittentes, aut pro vir ibus non impedientes, nulla exe
I. T Τ omnia in antecessum pe fugia oecludam, de ea consue ludine prava in praesentia mihi sermo est, quae in nonnullis Caenobiis serpit. Ejusmodi autem est: Regulares aliqui Bacchanaliorum tempore illas ipsas Comoedias, quas in publicis Theatris agunt Histriones, aut illis simillimas in suis Coenobiis repraesentant. Theatra S ipsi , scenasque erigunt, vestes a laicis conquirunt, The tricis actionibus aptas , viriles nempe , & muliebres, prout Actorii ni diversitas postulat. Trium horarum , aut quatuor plus, minusve spatium in actionibus suis insumunt. Amicos, aliosve faec lares homines ad spectandum admittunt aliqui, aliqui severioris instituti omnes excludunt. Hic est mos, qui apud quosdam obtinet Caenobitas . Et de hoc more nos disputare aggredimur. De re praesentationibus siquidem sacris, aut de lud rica aliqua actione privata infra verba faciam. Disputationem autem claritatis gratia, octo in capita tribuo. In hoc 1 olam vestiuin mutationem: in seia quenti actionem ipsam Theatricam expendam . Post sophismata is diluam a
II. Trita penes Theologos est distinctio Spoliationis habitus Monachalis ab ejusdem Temeraria Dinissione. Spoliationem appellant,
dum Monachus quidquam sibi aut necestarium, aut conveniens ageis re vult, quod vix cum habitu praestare valet: atque adeo rationabili caussa ductus habitum deponit, ut dormiat, laboret, propriam que vitam gravi periculo subtrahat; vel ut charitatis ossicia erga proximum exerceat. Temerariam vero Dimissionem vocant absque rationabili causu factam, quaeve suapte natura occasio ad vagandum apta est. Roniam, inquit D. Thomas 2. 2. q. 33. u. 3. σου Σ. tua dicuntur fleri temere, quα ratione non reguntur. Et de hoc nulla est penes Theologos distensio. Quamobrem communiter fa
353쪽
tentur, Omnes Regulares peccare mortaliter, & excommunicationem incurrere, cum, vestibus propriae Religionis positis, larvas sumunt, ut liberius per vicos discurrere, & Theatris adesse valeant ; quod nulla sic incedendi occurrat rationabilis ratio. Ill. Utrum porro eamdem culpam perpetrcnt, excommunicati nisque parnam contrahant Regulares cum in propriis Caenobiis habitum temere dimittunt, non una est Theologorum sententia; sed in utramque partem disputant. Contentionis occasio illis est Can. Pi pericalasa pagandi materia subtrahatur. Nulla enim , inquiunt Theologi non pauci, quos inter Passerinus Rom. 3. f. 189. n. 323. occasio datur vagandi, cum intra Caenobium habitus deponitur: lex ergo haud violatur, & consequenter excommunicationis poena locum non habet; potissimum quod paeliales leges restringendae sint. Contra plures alii sustinent, Canonem comprehendere etiam hunc casum, nempe dimissionis intra Claustra temere factie. isthuc transcribere lubet , quae docet Thomas Sanchez lib. s. sum. cap. 8. n.6 I. pag. ias. Secunda conclusio. Sotii est, si intra privatos A noserii parietes Religioser Babitum temere deponat, ut huic excommuniestioni sub tur et quia sextur solam habitur dimissionem petit, ct verba itio: In scholis, & alibi, generalia sunt, ct quampis actu non vagetur Religiosus ille, ea tamen dimissio asseri vagandi potestatem ,
praesertim hoc esse verum, quando in agonaserio habitu exuius , aiioque assumpto oculis cularium patet, out se illis obiicit, quasi sentiat idem esse hoc non semio.
IV. Thonias SaucheZ in suspitionem nimiae severitatis venire nequit. Addendum, laudatos Auctores docere , Regulares excommunicationi obnoxios esse, etiam intra Monasterium habitum dimittentes, potissimum cum laicorum oculis sese conspiciendos exhibent. Q id porro dicerent de Regularibus vestibus Theatricis indutis, di e proscenio secularibus sese videndos obii lentibus Hac in circumstantia existimarein, a nemine Theologorum impugnandam fore sententiam P. Sanchez, ct aliorum . Et vix Casu istae ipsi, unum vel alterum si excipias, oppositum docere audent, ut . infra
354쪽
inisa dicturi sumus. Sum ciat nunc alios duos gravissimos Τheologos adiicere. Primus est Paulus Comitolus vere dignus ut Theologus appelletur. Is lib. 6. Res n. Morri. quaes. 8. late demonstrat , Monachos peccare mortaliter, S excommunicatos esse, dum habitum ponunt, ut larvam sumant. Aliqua isthuc transferam. Respondeo M. quo emper, tum in publicis meis uehelis, tum in pripolit responsis professus sum , eunctos Gericor, qui sacris seisiati sunt. Omnes Religionis approbatae professor. sacrum habitum , quem
tueri eos oportet. in illum' dum, qui ludionum, mimorum , ct tu percorum , eonPersenIer ca Gm Her supplicio dignam eontrahere, O profisses Religiosi excommunieaIionis censera implicari. . . . A gelus credit, non pertinere ad eum sententiam excommunicationis ,
qui intra Monaserium sine habitu esset: de quo ei eontradicit Roseia D , ct communis opinio. Illud igitur maneat, COMMUNI DOCTURUM CONSENSU exeommunieatum esse Monaehum, qui guttarvarum. aut baeehationum eatissa habitum ubiieit.
IACOBUS DE GRAFFIS decis Auri de Reg. lib.3. cap. s. n. 77. uaria. Religimus dimittendo habitum, vel oceultando propter Dadum larvarum. etiam intra Monaseritim peerat mortaliter: ut si ve- se femineo utatur, via alia. quae eatissa es Iasiorae. Hinc Rabanus inquit. quod contra naturam es, virum muliebria facere. Tum etiam quia larva vestis diaboli es; facit Tereia in eap. care de com feci dis. s. in rasem usum fuisse inventum a diabolo Msatur cande-
DBrum aureum in append. c. I 8. rum etiam ob multa ineonvenienistis atque morialia . quae evenire flent auxiliantibus ad induendum tali feminea vese, ae dum a mulieribur mutuo aeeipiunιur , O ex insectione ludorum, O ex perbis scurrilibus provocantibus ad levia ratem , nec non ex memorisWcteritorum. Unde, eum R exponat periculo probabili cogitationis, oris, atque operis incidendi in peccatum mortale, mortaliter peccat . . . Tum etiam propter scandalum evitandum . quod, etsi talis ludus exereeMar in Monasterio, tamen
femper adsunt Diei, qui scandaligantur , dicentes, ubi es decus Curicorum e , . . Et quampis desint Diei; semper tamen sunt viri Religiosi limenter Deum, quiscandalieantur.
V. Uerum ut ut sit de hac sententia, quae excommunicationis poenae obnoxios constituit Regulares habitum temere dimittentes intra Monasteria, nos pressius rem agentes, ad id, quod certun penes
355쪽
penes omnes veros Τheologos est, caussam revocamus. Itaqte,
quamvis in disputationem vocari possit, utrum Regulares in Catinnobiis larvati, S Actores excommunicationem incurrant : extra tamen disputationis aleam positum existimamus, eos peccare , dum habitum temere, idest sine rationabili caussa dimittunt. Hoc itatuit, tanquam principium certissimum , Sylvester Per. excom. 9.cos 24. his verbis : Secundo nota, quod nunquam labitus a Rei
glose professo dimittitur sine rationabili caussa quin peccet; quia adeo
es annexus ossibus Monachorum, ut in quocumque loco consisen-
res c=c. Et hoc, ut dixi, omnes fatentur. Peccatum hoc mortale
vel veni te est ex variis circumstantiis . Ueniale evadere potest ex levitate, inconsideratione , ct temporis brevitate . In sensu tamen expositae nostrae sententiae 1 emper peecatum mortale, & gravistimum est. Et quidem duplici titulo : primo, quod, habitu sacrudimisso, vestes laicales viriles, secundo, quod muliebres induunt. Dum enim Astores fiunt Theatrales, alter Principis, alter Regiis me, alter sponsi, alter sponsae, ille servi, hic semulae, iste amantis , ille amasiae vices sustinet. Et ut a primo auspicemur, Regula-xes moedias repraesentaturi vestes viriles exquisitas pretiosas comparant , quae pompam, vanitatemque redolent. Haec autem Uc-stium commutatio, etiam demptis legibus, quae depositionem habitus sacri sine caussa justa Monachis vetant, suapte natura ordinis perturbationem prodit. Quid enim deformius rectae rationi, sanoque sensui, quam tonsos, Mendicantesque Fratres adicititiis, flavis, & pulvere respersis crinibus comatos, & sericatos spectoreὸ Quid monstrosius , quam amatos, argenteosque pannos, a que vanissima mundana ornamenta illos ipsos induere, qui vi suae professiouis hirsutas, Ianeasque vestes deferre tenentur λ Hoc sane, quacumque dempta lege, deformitatem praefert. Adde postea cujusque ordinis Constitutiones, quae praecipiunt patCntem habitus delationem, poti 1Iimum cum Religiosi sese videndos 1 a cularium oculis offerunt. Adest ne vel leve vestigium prudenter praesumendi praefatas leges permittere Religiosis commutationem sacrae vestis in vestem Theatralem , nedum laicalem VI. Sed ad alterum, quod potissimum est, momentum accedamus . Non modo laicales virorum, sed mulierum quoque vestes frequenter induunt Actores Regulares. Hoc porro exosum Deo est,
356쪽
ct abominabile, ut habetur Deat. 2 a. v. s. Non induetur mulier Pe- se pirili , nee vir utetur pse feminea : abominabilis enim apud Deum es, qui facis haec . Hunc Textum interpretans D. Anab 'sus Epistola ad Irenaeum abominationis caussas quatuor assignat. Primo, cur homo . inquit, non vis videri. quod natus es Θ Cur
olienam libi assumis speciem ρ Cur mentiris feminam, vel tu femina
virum Suir unumquemque sexum induit natura in memiI ... Se- euudo in apibus etiam propria ad potitum es inter eos, bomisereomparatio. In tuis enim sexum naturalia ipsa indumenta discet nunt. . . Alius certe es Babitus Galli a Gallina. Nunqu3d illi m tant speciem suum ξ Cur nos mutare desideramus p Tertio menda elum in is verbo turpe es, nedum in habitu. . . . uuarto merito
Dite non servatur eas onia, ubi non tenetur sexus distinctio. Unde sequitur: Ahominabilis enim apud Deum es , qui haec facit.
VII. D. Thomas I. a. q. Ioet. a. 6. ad 5. Deuteronomii textum sub examen inducens , docet, legem ibi contineri, non circulonialem tantum per Evangelicam abolitam ; verum etiam & mora intem , cui non minus Christiani, quam Hebraei obnoxii sunt. Quare non solum voluit Deus praefata lege Iudaicum populum ab Id lolatriae cultu avocare, quem viri muliebri veste induti Veneri, &mulieres virilem praeferentes formam Marii litabant; sed potissinum a luxuria, ad quam ejusmodi larvales ludi inducunt, retrali re . Probibitum fuit eis, ne mulier indueretur veste Pirili, aut e conPerso. Primo quidem ad vitandum Dololatric cultum . Hujusmodi eniis pariis pestibus ex diversis eontextis Gentiles in euitu furiam Deorum utebantur : di etiam in cultu Martis mulieres utebantur armis virorum, in cultu autem Veneris e converso viri aiebantur pestibus mulierum. Alia ratio es ad declinandam luxuriam; nam pereommixtiones varias λn vestinentis omnis inordinata comωixtio corisur exeluditur. Euod autem mulier induatur Dese virili , aut e comverso, incentivum es concupi centiae, occasionem libidini praefat.
. VIII. Hunc eumdeni textum interpretatur D. Thomas Σ. Σ. q. XIX. a. a. ad 3. decernitque hanc sexuum simulationem , quae vestium commutatione fieri s olet, suapte natura vitiosam esse. De
se, inquit, pitiosum est, quod mulier utasur veste pirii , aut e con-
veryo ; quia hoc potes esse causa lascivia, ct specialiter prohibetur In
357쪽
sexuumque simulationem non sic esse suapte natura malum , quem admodum est mendacium, fornicatio, blasphemia, idque genus similia, quae nulla in circumstantia licita sunt: sed dicitur de se mala, ut furtum, quia absolute deformitatem, malique speciem praefert. Circumstantiae tamen occurrere possunt, in quibus licitum sit viro uti muliebri veste, & e contrario, puta ad vitam servandam, vel ob aliquam aliam gravem necessitatem , ut explicat ibidem Angelicus. Potest tamen hoc fleri fine peccato , propter aliquam necessitatem, Dei e fas ocultandi ob hostibui, pes propter
defectum riterius Des Menti, Des propter Miud hujusmodi. IV. Praeceptum ergo Deuteronomii partim positivum est, & ceia remoniale, prout Hebraeis datum, partim naturale. Quoniam illius transgressio quamdam ordinis perturbationem , sexuumque simulationem inducit. Et quamquam severius id Iudaeis vetitum fuerit ob peculiare Idololatriae, cui erant propensi, Vitandum pe-
iculum et nihilo tamen secius, prout naturale est, omnes adstringit Christianos, qui illud non servantes semper, necessitate, rationabilique ablata caussa, peccant, venialiter quidem, si exanimi fiat levitate ad breve tempus, ct inconsiderate; mortaliter vero, ut colligi ex Angelico videtur ) si animo deliberato, si ad aliquam profanam , ludicramque Comoediam, trium circiter hor rum spatio, coram Religiosorum multitudine peragendam , fiat. X- His, tanquam certissimis principiis constitutis, quis est, qui non videat gravissimum scelus, quod perpetrant Regulares viri, dum Comoedorum induunt insignia Z Gravissimum scelus dixi, quoniam Regulares plura, quam de mundo homines, flagitia permistrant. Primum enim peccant, quod propriae Religionis habitum absque rationabili caussa deponant. Peccant, quod Iaicales vanis. fimas vestes: peccant, quod femineas e peccant, quod Theatrales: peccant, quod Iarvales induant. Nihil in praesentia dicam de Peria sonae consecratae, nihil de loci sacri profanatione, nihil de sca dato, de lasciviae periculo, aliisque pluribus flagitiis, quae ex pe- Risero abusu necessaria sere consequutione proficiscuntur; quoniam haec omnia ob oculos ponam capite sequenti; ubi quoque Praelat rum , hunc abusum permittentium, & spectatorum crimina manifestabo.
358쪽
Regulares Comoedorum personas agentes in suis Caenobiis, O cinnaedus Ethnicorum fabulis permixtas repraesentanter, gradi me
peccant, quia Christiani, quia Religios . Praelati triplici capite peccant, quia Christiani, quia Religiosi, quia Superiores.
I. π T T expositam evincamus conclusionem, niti aliud praestandum nobis est, nisi principia, quae superius constituta sunt, in memoriam revocare. Comoediae, sive tragoediae . quae hodie in Theatris peraguntur, omnibus circumstantiis inspectis, sunt reipsa Christianis omnibus illicitae. Regulares in suis Coenobiis saepe illas ipsas comoedias, aut tragoedias, aut tragicomoedias , quae in publicis Theatris recitantur, in suis Coenobiis repraesei
tant, vel certe illis simillimas, nempe, quae Ethnicorum fabulas, quae rei amatoriae artes, ct strategemata, quae humanarum pactionum secretum idioma ad vivum voce, gestu, animique permoti nibus exprimunt: utinam casto semper, quod gratis concedere velim, sermone. Porro, si haec omnia Christianis ipsis vetita sunt; quanto magis Religiosis viris, qui, praeter vanitatum, mundique pomparum ejurationem in Baptistaratis Sacramento factam , men tentiae, castitatis, ac sublimis Evangelicae perfectionis statum profitentur e Hanc rationem mirum in modum confirmat Angelicus in
dis. iσ.ar. a. dicendum, inquit, ad primam quaestionem , quod udorum triplex es disserentia. aridam enim ludi sunt, qui ex se ipsis lxviiuainem habent. Et taιes ludi ab omnibus vitandi sunt, PRAEMPUE A POENITENTIBUS,qui per fletum necatum com rigere debent ; μαι Iudi, qui in Theatris a Gantur, ad luxuriam
provocantet. Peccant graviter, quia Christiani. Peccant vero gravi ssime, quia Religiosi. Perpendas, velim , hoc verbum e qua
II. Istius rationis vis, ut magis eluceat, votum castitatis, quod Regulares emittunt, meditandum paululum est. Enim vero , quo magis oblectamenta aliqua vetita nobis sunt, eo fortius in eadem abripimur . Nulla passionum humanarum vehementior in hominibus, quam libidinis concupiscentia, ad naturae propagationem
359쪽
3oo D IssERTATIO S B C u N D A , cuique ingenita, & peccati originalis igne succensa. Porro, si omnes, ut commune habet proverbium , nitimur in vetitum; acu tioribus sane concupiscentiae stimulis aguntur illi, qui voto castitatis adstricti sunt; nisi quod magnopere notandum velim & r media, quibus indomita, A crudelis fera cohibetur , executioni mandentur, & praesidia illa omnia adhibeantur, quae servandae pretiosissimae castitatis gemmae nccessaria sunt. Privatio namque, ut aliud seri proverbium, appetitionem parit. Heinc Sacrorum Ordinum Patriarchae, peroptime tam sublimis voti custodiendi difficultatem agnoscentes , innumera pxaesidia ad tantae virtutis conse
vationem necessaria, jejunia videlicet, preces, vigilias nocturnas, rigidum vestitum, asperum lecti iteruium , pudorem, modestiam ioculorum , omniumque membrorum in incessu, 1latu, & habitu eu stodiam praescribunt. Mutuum in proprias cellas ingressum, potissimum juvenibus, reciprocos tactus, verba , vel facta s currilia se verissime vetant. Porro haec Omnia spectaculorum tempore violantur, & penitus conculcantur. Istlὶic vanus, fulgidusque vestitus, icurrilia verba, sermones nou semper Prorsus pudici, tactus mutui, profani amoris picturae vividae , lautiores epulae ; ne mulista :essicaciores concupiscentiae stimuli,& lamenta undique fervent. III. Uerum enim vero, ut huic argumentationi splendidior luκ accedat, illud est perpendendum,quod in medium afferri solet in istarum Comoediarum defensionem videlicet quod usus spectaculorum peccatum mortale foret gravisIimum in Religionibus severioris instituti: secus in aliis Ordinibus mitioris disciplinae, in quibus
comoediae, larvaequi permittuntur ad animum relaxandum, recrean
dumque. Quid ρ Larvae & spectacula sunt vel ipsis severissi ine i stitutis Fratribus, jejuniis, precibus, de tot divinae gratiae praesidiis munitis obscurandae castitatis occasio ; secus vero Religiosis suavio-xis Instituti tot nepagulis destitutis ὸ Si fortes, S in caelelii militiae helligeros viros specitacula fascinant, & a Dei via aciducunt, aut, ut abducant, periculum est, quam stragem inermium , & delicatorum hominum non edent 3 Ecquis pro dignitate lugere valet lan stillimum iliud castitatis naufragium, quod tot Novitii , tot juvenes epxeriuntur post peracta spectacula ; Proh Deum i Quae in paenitentibus praeteritorum criminum recordationes e quae delectationes, qui stimuli, quae desideria, qui initus, quae bitumina, tum
360쪽
in actoribus, tuna in spectastribus a Q rae spectra, quae monstra mediis spectaculis in eorum mentibus, cordibusque non depinget Daemon inid est tam turpe, quid tam impudens, quid tam obscoenuna, quod non suggerat, ad quod non inellet, non instiget,
non urgeat plV. Satis multa fecisse verba mihi videor de damno, quod castitatis solemni voto inferunt spectacula: restat, ut de Monasticae paupertatis laesione, caeterisque gravistimis malis disseram . Et primum , quod spectaculorum occasione paupertatis violetur Votum , haud est ambigendi locus. Congruunt ne paupertati Mendicantium expensae illat, quae in Theatricis apparatibus, in scenarum constru
ctione, in tot accensis luminibus insumuntur Z Quid de pecuniis iii conducendis larvis , ct actorum vestibus dicam ρ Quamquam non
raro commodato haec accipiantur. Quid de temporis dilapidatione tum in memoriae commendandis, tum in peragendis Comoediis e Quo tempore in obsequium Domini, cui seipsos totos voverunt, ad laborare tenentur, Diaboli praestigiis operam navant. Nonne gra vissime contra justitiam peccaret servus, si tantum temporis Domini sui servitio subtraheret, ut illud in rebus ad Dominum nihil attinentibus, imito in ipsum injuriosis prodigeret Nec illaesum
remanet obedientiae votum . Quandoquidem Praelati aut resistunt, aut annuunt. Si resistunt, licet Ob majora vitanda scandala non vetent, non ob id in obedientiae crimen evadunt uelinquentes. Si
annuunt, tam Praelati, quam Subditi cujusdam inobedientiae ata versus Regulam , id prohibentem, rei evadunt. V. Sunt haec maxima, sed minora non sunt, quae sequuntur . Quandoquidem spectacula isthaec praeter occasionem gravi IIimam, quam praebent transgrediendi vota, obicem ad omnia Monasticae disciplinae exercitia opponunt. Tibi ob animum siste Actorum mentes toto illo tempore, quo & memoriter discunt, & e prosc nio recitant comoedias suas. Quae, amabo te, obstacula non sunt haec ad meditationem, ad sacram lectionem , ad persolvendas in Choro horas attente, S devote Quae mentium distractiones, va gationes, quae imagines diu imprestae non remanent, quae a Dei cultu avocant, devotionem eAtinguunt, cor aridum, di divinis rebus obtusum , ineptumque constituunt λ Quid de sacrosam to Sacrificio dicam Quis Chiuilianorum religioni sibi non verteret, bac