De spectaculis theatralibus dissertationes duae

발행: 1752년

분량: 446페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

3a D IssERTATIO PRIMA

templati si fuerint, ostentare in Theatris illos pudebit castitatem , ct innocentiam. Spectaculum, quod illis commeditandum offero, est ruina , quam vir Sanctus Alapius in aspectu Amphitheatri passus fuit. Tragicum formidadumque eventum describit Augustinus l. s.ci eap. 8. Nonsane relinquens incamulam sibi a parentibus terre

nam piam, Somam processeraι, ut tui disceret: ct ibi gladiatori pe- futtili inhiatu incredibiti, ct incredibiliter abreptus es. Cum enim aversaretur, O detestaretur talia, quidam ejus amici, O condiscipuli, eum forte de prandio redeuntibus obpius esset, recusantem vehementer , ct resistentem famulari violemia auxerunt in Amphitea. Irum, crudelium, O fune sorum Iudorum diebus, hisce dicentem : fcorpus meum in iuum locum trahitis, di ibi consituitis , numquid O animum, di oculos meos in tua spectacula potesii MIendere ξ Adera itaque absens, acsic vos, ct illa verabo. Euibus auditis, ininuisistetur eum adduxerunt secum , Mipsum forte expurare eupienter, utrum posset efficere. auo ubi venium es, O sedibus, quibus potu runt , locati sunt: serpebant omnia ιmmanissimis Psuptatibus. Illa

autem clausis foribus oculorum, interdixit animo , ne in tanta mala procederet; atque utinam ct aurer obturavisset. Nam quodam pugna casu eum clamor ingens totius popuιI vehementer eum pHyasset, curi state pictur, in quasi paratur, quidquid iuud esses, etiam visu conIemnere , O vincere, aperuit oculor : O percussur es graviore vulnere . in anima, quam ille in corpore, quem cernere concupivit; reciditque

miserabiitur , quam ille, quo eadente factas es elamor, qui per ejus aures inIravis: O reseravis ejur lumina, m esset, qua feriretur, di dejiceretur , audax adhue potius, quamsonis animus, ct eo infirmior, quo de se praesumpserat, quod debuis de te . Ut exim vidit tuum siunguinem, immanitatem ui Mibit, ct nons avertii ,se xit iaspectum,. hauriebat furiar , O nemebat, ct aesectabatur fluere certaminis

ct cruenta voluptate inebriabatur, O non erat jam ine, qui venerat ;sedunus de turba , ad quam venerat, ct verus eorumsectar, a quibuta Dctus erat. uid plura Spectarit, elamavit, exarsi, absuluinde secum infamam, quasimularetur redire, non tantum cum tuis,

a quibui priui ab actus es, sed etiam prae tuis is alios trabens. Dinde tamen manu validi rea, O misericordissima eruisi eum tu, docui si eum non fui habere, sed tui fiduciam: Ied longe posea . Cui

haec audienti sanguis non frigescit Tanta ergo est spectaculorum ad

92쪽

, DE SPECTACULis C Ap. IV. 33

hominum corda emollienda vis roburque , ut delectationem excit re valeat, vel in earum rerum conspectu, a quibus natura ipsa alta horret. Alipius invitus ad Amphitheatrum ducitur, morum integritate ornatus, sanctis cogitationibus munitus, animoque firmissimo clausos servandi oculos, ut ne videret quidem gladiatorum feram insaniam . Nihilominus praesens factus, vociferante turba, oculos aperuit, hominum corpora dilaniari, humanoque terram maiadere sanguine conspexit, atque cruenta voluptate se tactum sensit. Quid si ad Theatrum accessistet, ubi ea oculis reprauentantur, ad quae natura impotenti impetu abripitur ξ Legas , Velim, quae narrat

idem Augustinus in libris, ni fallor, contra Julianum de sene casti Dsmo, & octuagenario majore , qui ad conspectum unius scenae Iugendam castitatis octoginta & amplius annorum 1 patio intemerate servatae jacturam passus est. XVI. Ex hucusque dictis cuique praejudiciorum vacuo compertum est, Patres omnes Christifidelibus interdixisse spectacula, non tantum ob eam rationem , ne scilicet superstitionis, de Ethnicae idololatriae participes efficerentur; sed potissimum , ne voluptatum illecebris , ne mulierum lenociniis effeminarentur, neve pudorem , verecundiam, castitatemque amitterent, atque ad omnem mollitiem dissolverentur. Improperant utique Patres Christianis Theatra adeuntibus paganicae superstitionis crimen, non quod Christiani occasione comoediarum a Catholica desciicerent professione , dc falsorum Numinum cultum profiterentur; sed quod facto superstitionem foverent, ct manus Ethnicis ludos scenicos in Idolorum cultum celebrantibus porrigerent. Quis, quaeso, Patrum reseri, Christianos Catholicae Religioni terga dedisse, atque in Paganorum castra immigrasse ob comoediarum frequentiam Z Nam revera Chrisiani Theatra adibant, non ut Numinibus cultum Offerrent, sed ut sensus suos demulcerent, & voluptatem caperent. Tametsi, ut dixi, reipsa occasionem Idololatriae praeberent , illisque Patres praesiccsupersitionis crimen exprobrarent. Quemadmodum si hac tempesta te Turcae, Hebraei, Ethnici spectacula quaedam agerent in suae Religionis argumentum , sed quae ad Iasciviam , impudicitiam , ct camnalia desideria provocarent; et Christiani illuc concederent: Sacri

Concionatores omnes eloquentiae nervos intenderent, ut ab illis Catholicos avocarent. Et inter argumenta, quibus uterentur, unum

93쪽

certe esset, Christianae Religionis dedecus, et Idololatriae, falsaeque Religionis incitamentum: quamvis peroptime scirent , Christianorum neminem eo convenire , ut Turcarum, Gentilium, Hebraeorumque Religioni litaret; sed ut voluptatem perciperet. Quamobrem probrosa libidinis, mollitiei, lasciviaeque flagitia , quibus

inquinarentur, latius, et ferventius exaggerarent. Quae demum sagitia temporis tractu tam altas , ubi semeI pedem figunt, radices agunt,ut a fide,verique Dei cultu deficere vel ipsos sapientes faciant. Haec est germana Sanctorum Patrum doctrina adversus Theatra . XVII. Tandem edisserant nobis priscae vetustatis perspicaces i vestigatores et Ovidius, Maximus , Seneca , Iuvenalis , et plurimi alii Ethnici Scriptores , qui, ut impudicitiae et libidinum sentinam , Theatra improbant, id ne studio vitandae Idololatriae praestiterunt ΘQuid Θ Invectine sunt dumtaxat in obscoenissimos meretricis Florae Iudos, qui semel tantum in anno habebantur, quibus solae assid bant meretriculae e An non habemus scripta Theatralia illius aetatis , in quorum conspectu sordescunt plures nostri temporis comoediae , et fabulae Nemorenses . Edisserant: dum Plato a 1 ua Republica pulissos voluit musicos , comicos, Poetas Omnes, vel ipsum Homerum , quod cantus suavitas, et harmonicus versuum numerus emollirent

animos , effeminarent viros; Zelone profligandae Idololatriae id praeis stitit ξ Dum Aristoteles, Plutarchus, Mia Tullius, et pene omnestum Graeci, tum Latini sapientes Philosephi improbant comicas repraesentiones, quia voluptatem excitant, sensus fascinant, vires dissolvunt; nunquid Divinae Religionis studio hoc egerunt Z Sileant ergo priscae antiquitatis venatores ν desinantque seducere imperitos , qui putidas fabellas suscipiunt pro solidis documentis, dum eorum concupiscentiae negotium agitur . Sedquid in vano commento

profligando diutius immoror e

Nonnulω posteriorum temporum documenta adversus Neatrales Iuris.

I. Um Christiana Religio dominari, pulsa penitus Idololatria, coepit; tum di pii imperatores in suis edictis, S Episcopi in suis Conciliis Comoediis, Tragoediis , Squibusque Theatralibus ludis Di siligod by Cooste

94쪽

Iudis apertum, & continuum bellum indicere non destitere ad haeusque tempora nostra. inamvis enim sub Imperatoribus Ethnicis, ct Concilium Eliberitanum in Hispania Lactantii tempore celebr tum can. 62. σ7. de Concilium Nicaenum,in quo, teste Nicephoro lib. 8. e. I 8. anathema latum est contra librum Arii, inscriptum Thaisja, quod Poetae Stioris, & Comicorum cantilenas redoleret; Et Constitutiones di his Apostolicae can. s. plura contra Theatra st tuerint: tamen ea libertate, Spotestate adversus eJusmodi corruptelas vocem exaltare nequiverunt, qua usi, post extinctam super nitinem, Episcopi, ct Concilia sunt. Nec tempus permittit, nec instituti ratio postulat, ut omnia hue transcribam Ecclesiastica d Cumenta, quae omni sere tempore pro exterminandis Theatrorum corruptelis summa constituta sunt providentia. Pauca tamen perstringam , ct qui plura cupit, consulat P. Le Bran. II. Concilium Trullanum am syχ. can. s I. haec decernit. Omniano prohibra haec sancta, ct univcr auronoaus eos, qui dicuntur Miami , O eorum spectaeula. DeInde venationum quoquespectationes. Si quis autem Frontem canonem contempserit, di se micui eorum,

quae sunt dieitia, aederis, si sis quidem Gerimi, deponatur, si vero

Laicul, segregetur. III. Desinente octavo iaculo, Leo Isauricus, aliique Principes Iconoctastae, ut Catholicos affligerent, exactis e Monasteriis Monachis , illorum cellas Histrionibus inhabitandas dederunt. Quare Concilium Generale VI. . 7. ubi haec referuntur , Christianis severisIime Theatrorum frequentiam prohibet, poenasque violatori bus infligit , sicut S Concilium Laodicenum. Tom. VL Concilior. haec referunt. Tantum ei, qui dat eseam, gratias agant, O non per quasdam lomeliar votaptates, hoc esset unicas cantilenas, Otharasque, ct meretrietas in monere quibus superveniti Propheι Da main

Ddictio Isaiae s. Vae, qui cum e bara,st alterio vinum bibunt, .

opera autem Domini non intuentur , ct opera manuum eius non intel- , Istunt. Etsi unquam fuerint inter Chrisianos hujusmodi corrigantur. oin autem , ODineant super eis , qu unt ante nos regulariter edita . IV. Nicolaus Papa an. 856. Bulgaris jubet, ut spectacula fugiatnt. Et Photius noni iaculi scriptor in suo Monocanone colligit Ecclesii sticas leges ,& civiles contra spectacula . Ostendit, Ecclesiam nunquam pernusisse Theatra, sed ab eisdem fidelibus abstinendum pra E a ccsita .

95쪽

3is DissERTATIO PRIMA cepisse : additque, Clericos eadem frequentantes in Monasteriis includendos esse. Animadvertit citatus P. Le Bran ex Balsamone Patriarcha Antiocheno , hanc disciplinam exacte semper obtinuisse in Ecclesia Orientali, sicut & in Occidentali, in qua Gothi, & Uandali Theatrorum spectacula penitus sustulerunt; et vix inquit P. Le Bra et , sub Carolo Magno revixere. Quare Concilium Cabilouensean. 8I 3. can. s. haec statuit ' Ab omnibus oculorum auriumque lueee-hris Sacerdores ab nere debem. Hi unumstae scurrarum, tum tim , te obscoenorum jocorum insolentiam non1olum ipsi respuant, verse etiam fidelibus respaenda percenseant. Idemque praecipit Concilium Parisiense an bap. severe et Christianis, et Clericis spectacula vetans.ChristianusLupus in notis ad Concilium Trullanum litisque eruditionis sacrae eultores observant, s aeculo X. et Xl. Poetarum artem fere ob levisse . V Joannes Sarisburiensis Episcopus Carnutensis an. I IZ2. diruta Theatra , exterminatos Tragoedos, et Comoedos Lib. I. danugis Curialium scribit: Porro Comicis, ct Tropicis abeuntibus , cum omnia Ieditas occupaverit, Clientes eorum Comaei, O Trageri ex terminatisum.

Compendium hi rix Neatrorum ab aetate Sehousicorum a haec nostra tempora.S. Thomae doctrina Dindicatur ab ineptis plurium Cofusarum commentis.

i. C AE Io XIII. sublatis publicis Theatris, Histriones in domibus

privatis versus recitabant, instrumentis musicis adhibitis. Hoc seculo GaIlia praesertim Poetis, et hujus generis Histrionibus abundabat, quod lingua Propincialis vulgo Provenetale magno haberetur in pretio , et Romana appellabatur, quod Romanae propius aecedebat, tum quod Provincia illa Romana appellabatur, unde in Romanai nomen acceperunt. Iuiusmodi Histrionatus artem scholastici absolute spect intes, natura sua malam non esse jure , ac merito definiere. S. Thomas scholasticorum lacile Princeps haec 2.2. q. 58.

a. 3. statui t: In omni eo , quod es dirigibile seundum rationem, δε- perfluam dicitar, quod regulam rationis excessit; dictum es autem ,

quod ludicrastve jocosa verba, velfacta sunt dirigibiIta secundum ra- Di siligod by Coosl

96쪽

DE SPECTACutiis CAP. VI. 37Mem , ct ideo superfluum in udo dicitur, quod exeedit regulam rati mi . Vuod quidem potes Use dupliciter : uno modo ex ipsa specie actionum, quα assumuntur in ludum; quod quidem lorandi genui secundum nilium dicitur esse illiberati, petulans, flatilissum, obscσvum squando scilicet utitur aliquis eatis Iudi turpibus verbis, vel factis,

vel etiam bis,quae vergunI in proximi nocumentum, quα de se sunt peccata mortalis. Alio autem modo potes esse excessus is ludo fecundum defectum debitarum eiseu tantiarum; puta eum aliqui utuntur Iu-do PH temporibus, via loris indutiis, aut etiam praeter conveniem iam negotii ,seu personae. Et Boe quidem quandoque potes esse peccatum mortale, propter vehementiam assectus ad Iudum, cujur delectactionem praeponit aliquis dilectioni Dei; ita quod contra ncceptum Dei , vel Gessae talibus Iudis uti non refugiat.

Il. Nihil luculentius,nihil magis decretorium contra aetatis nostrae Theatra,in quibus facta lare semper turpia repraesentant, puta profanos amores, concupiscentiae illicia, lenocinia, et cetera id genus,et quandoque etiam verba obscoena adhibent,histriones:Et haec in proximi nocumentum natura sua vergunt. Et haec de sesum peccata momtalia,inquit Angelicus.Peccatum quoque mortale contingere potest, subdit Doctor S.propter vehementiam affectus ad ludum,cujus delectationem praeponit aliquispraecepto Dei, vel Eccis . Patet autem , et Divino , et Ecclesiastico praecepto prohiberi Theatra, in quibus f minae lascivae comptae cum suis Amasiis facta turpia repraesentant, Cantu sornicario , musica meretrice, ut cum Chrisostomo loquar,

et impudicissimis Choreis adjectis. Hoc Iudorum genus, inquit Angelicus, secundum ipsum Ethnicum Tullium dicitur esse Hlibera Feiulani, flagitiosum.. III. Hoc principio constituto, proponit sibi Angelicus objectionem , ex cujus resolutione evidenter eIucet ejus doctrina . Adseritum sinquit ) dicendum ,sicut dictum es Dor, es necessarius ad

conversationem humanae vitae. Ad omnia autem, quae sunt utilia eo

versationi humanae deputaripos tini aliqua officia iuva ; ct ideo etiam ossicium Hisrionum, quod ordinatur adflatium hominibus exhibem dum non est secundum se illicitum, Hesunt in satu peccati, DUALAUDO moderate LM aIantur, idest non utendo aliquibus Alicitis verbis, vel factis ad Iudum, O non adhibendo ludum negotiis,vel tem-IOri ut indebitis. Qui ignorant tempore S. Thomae nulla extitisse A

97쪽

38 D s ARTATIO PRIMA publica Theatra, quae ille scribit de sui temporis Histrionibus, ainplicant ultimae aetatis nostrae comoedis,cum isti ab illis plusquam genere distent, ut mox evidentius palam fiet. Histriones, quorum meminit Angelicus, erant quidam jocu Iatores, qui versus recit hant in privatis domibus, adhibitis muscis instrumentis, ut vel ex ipsis objectionis verbis colligitur. Legitur enim, inquit, invitis Patrum,quod B. Paphnutio revelutum es, quod quidam ioculator Iu- rurus erat sibi confors in vita futura. Osficium autem recreandi homines secundum se non est illicitum, dummodo conditiones necessa riae serventur. Roseundum se duplicem excipit sensuin . Aliqua secundum se ita sunt vitiosa, ut nunquam honestari valeant, sicuti fornicatio, adulterium, mendacium, blasphemia etc. Alia ita de se, et secundum se illicita sunt, ut aliquo in casu fieri licita queant. Quod vir induat vestem muliebrem de se vitio m es, inquit, Angelicus 2. 2. q. I 69. a. a. ad 3. nihilominus ad propriae vitae conservationem honesta evadere haec vestitus mutatio potest. Furtum secundum se malum est: urgente extrema necessitate omnem exuit

malitiam , imo desinit esse furtum. Histrioniatus nostri temporis si cundum se in genere moris, seu omnibus spectatis, vitiosum est. Aliqua in Methaphysica praecisione , leu praecisis circumstantiis licita , et honesta sunt, quae variatis circumstantiis criminosa evadunt. Haec obiterindicavi , ut plures imperitorum cavillationes praeoccu parem. Igitur S. Thomas docet, officium recreandi homines secum dum se non esse illicitum , summodo debitae circumstantiae serventur: videlicet quod facta, et verba ludorum sint honesta: quod serventur circumstantiae loci, temporis, et personae . Hinc in citata responsione ad tertium argumentum subdit. Si qui autemsuper esua in tales confumum, vel etiam sustentant tuos hytriones, qai Boetiis rudis utuntur, peccant, quas ex in peccato fovenies, unde Augustinus dicit: quod donare res suas hi rionibus, vitium es immane, noIL

Birtus. Hanc vero comicorum, qui illicitis ludis utuntur, artem, eodem loco S. Thomas habet ac metretricium, ut a. a. q. 87. a. a. a. a. expresse docet. Quaedam vero dicuntur mati aequisita , qu

aequiruntur ex turpi causa; μαι de MERETRICIO, ETHIS NI NATU , ct aliis hujusmodi. Ab ejusmodi hominibus, subdit ibidem

decimas Ecessa non debet recipere, quamdiu Iunt in peccato , ue viariatur coram secrans commaxIcare. Histriones nostri temporis tit un

98쪽

DE SPECTACULIs CAP. VI. 3s

tur ludis illicitis, ut demonstratum est: Ergo juxta S. Thomam peccant spectatores iisdem mercedein solventes, quamvis impura aliqua delectatione non inquinarentur, quia lavent illos in peccato. Quam doctrinam S. Thomas a Patrἰbus hausit, praesertim in Augustino inquiente in c. 4. Ioannis: Donare res suas histrionibus vitium es immane, quia laudatur peceator in desideriis animae sux, qui inique agit benedicitur . Doctrina Scholasticorum XlIL et XIU seculi eadem , ac Sancti Thomae prorsus est , et accipi eodem in sensu debet. Histriones tempore S. Thomae erant ut nostri circulatores,

qui dum vel in privatis domibus, vel dum in plateis publicis Tabul ta , seu pulpita, seu Theatra vocare vis , erigunt, et populo spectacula praebent, nullum peccatum perpetrant, dummodo conditiones a S. Thoma praescriptas servent. Recensi is itaque seculis nulla omnino publica Theatra erant; sed histriones modo oppidatim discurrebant recitantes versus suos , et musca pulsantes instrumenta , ut nostri circuIatores musto eiri tanI. Magnates, et Principes in aulis suis alere Poetas istos Proveneries solebant. Erant autem homines, et nobilitate natalium, et ingenii dotibus ornati. Poeta Hulguet Monasterium ingressus, Epiis scopus Massiliensis,et postea Tolosanus institutus fuit. Quoniam vero plures hac arte abutebantur neglectis conditionibus a Sis Thoma

praescriptis in exilium acti fuere ab Ludovico Galliarum Rege .Alii ut dixi, manentem in AulisMagnatum sedem habebant:alii versus a se compositos modo in hac, modo in illa Civitate canebant,instrumentis adhibitis Isti nulla lege infames declarati,quemadmodum histriones , qui e publicis Theatris recitant: Hoc distrimen privatos inter, α publicos histriones ipse Caesar Nero instituit, ut lib. I 4. cap. Isis Tacitus refert. Ide tamen actue publies Meatro dehonestaretur, imstituit ludos Iuvenalium vocabulo, in quot passim nomina data, non nobilitas euiquam, non aetas, aut tacti honores impedimento , quominui Graeci, Latinise hi Dionis artem exercerent. Et lex ita declar vit, non esse infames illos, qui in domibus privatis recitarent. Plinius junior, qui histriones publicos improbat, privatos in domo sua comoedos alebat, ut ex L I. Gis is . colligitur ἀIR Ut doctrina S. Thomae , S. aliorum Scholasticorum lucuIeniatius pateat, duo ut certa constituenda sunt. Unum c Patres omnes ,&Ieges tum Ecclesiasticas, tum civiles publicos histriones infamiae

99쪽

o D IasERTATIO PRIMA

censura notasse . Alterum S. Thomam in Patrum, & legum doctrina versatissimum has leges, S hanc infamiam non ignorasse. Ille ne ignoravit, quae Tertullianus , Cyprianus, Salvianus , Chrisbstomus, & Augustinus de mimis docent, & Theodosius, aliique Imperatores de Histrionum infamia statuerunt Sustinete ignorantiae n tam Angelico Doctori inureret, qui illum de publicis histrionibus,

qui aut amoris impuri,aut ambitionis,aut crudelitatis vitia inter scenas repraesentant, loqui contenderent .Quando igitur docet cum ceterisScholasticis artem histrionum non esse secundum se illicitam ,eam artem intelligit, quam privatim Poetae, & histriones, s eu circula tores sui temporis in hac , aut illa Civitate exercebant. Idque confirmat, quod illo tempore nulla prorsus publica Theatra fixam sedem habentia extarent. Quid quod Doctor Sanctus docet in rescriptis testimoniis, ludos istos esse licitos, dummodo non flant contra Dei vel Ecelesiae legem, dummodo vel factis , Pel verba turpia non conii neant e Ostendant Theatrorum defensores vel unicam nobis Tragmindiam , aut Comoediam, sive priscae sive hodiernae aetatis, quatia publico Theatro recitata a mulierculis, & viris, adjectis actibus intermediis , choreis , musica, ceterisque omnibus , quae turpitudine , S obscoenitate olent, polluta non tuerit ξ Planum itaque est, histrionatus artem , quam Sanctus Thomas secundum se licitam asserit, toto genere differre ab illa , quam Mimae, &Mimi nostro tempore

repraesentant . Theatra naturam S essentiam mutant ex circumstaniatiarum , ct praesertim materiae diversitate, ut mox constabit. V. Confirmat quae hactenus dixi celeberrimus Ludovicus Antonius Muratorius Reipublicae litterariae splendor, & Ornamentum Rom. a. Am. Bal. Med. ZEP. Dis . 29. ubi animadvertit, post declinationem Imperii Romani Theatrλ, ct Spectacula, quae olim vi σebant , defeciste ; ct ficti belli pugnas,di ludicra certamina successiste . Nunquam tamen defuisse aliqua mimicae artis vestigia. Refert ille pag. 34s. aliqua ex laudatis b. Thomae teitimoniis verba,S quid ii mine Hisrionum S. Doctor inteli erit interpretatur. Inquit enim .

runt in puteis, di compiis . G tioni huic causam fortasse dedit, quod PBLippus Augustis Rex l/ πcia eodem secuio XV . ineunte Hia Ariones e regni Ambui excedere justrai, quod id genus hominum Reia subi Di sitiroo by Corali

100쪽

pMDerperniciosum existimaret. Heic iterum collige , quam crassa laborent ignorantia illi, qui, quae S. Thomas de circulatoribus vulgo Saliimbanehi ) dixit, ad honestanda hodierna Theatra de

torquent. Plura ibidem persequitur Cl. Muratorius expenditque Iudorum di versitatem, qui seculis barbaricis usque ad seculum XV. obtinebant. VI. Seculo XU. Provenaalibus Poetis neglectis, aliud Poetarum,& Comicorum genus prodi jt, qui Sanctorum, & Christi Domini acta repraesentabant. E recta Parisiis fuit Congregatio ejusmodi sacrarum repraesentationum,ut saepe laudatus Pater Le Brun narrat, cujus m nus erat Acta Passionis Christi referre. De hac Congregatione plura ille narrat,quae praetereo. Initio devotionem,& pietatem excitarunt: at temporis tractu omnia intermediis actibus,& exordiis polluta fuere , ut in artibus quibusque , quae hominum opera exercentur, evenire solet. Hae sacrae repraesentationes adjectis choreis, solemnioribus Christianae Religionis sestis celebrabantur , modo in Ecclesiis,1Modo extra . Clerici ipsi Comicos agebant. Haec omnia tandem ab lita suere, quorum vestigia variis in Provinciis diu perdurarunt, &in Hispania adhuc grassantur. VIl. Circiter seculum XVI. Theatra publica, quae mansuram haberent sedem aedificata fuere;Comoediae,& Tragoediae, cum in Italia, tum in Gallia, ad exemplaria Sophoclis, & Euripidis compositae prodierunt dolis, & velitationibus amatoriis plenae, S antiquorum Theatrorum corruptelae grassari usquequaque coeperunt. Tragoediarum auctores in Italia primi Munatus Patavinus, S Trillinus Vicentinus : in Galliis Jodellus, & Garnerius habentur. Ecclesia non siiluit, sed antiquorum Patrum , & Conciliorum vestigiis inlissens, in suis synodis renascentem corruptelam exterminare pro vi rili sategit. Innumera sunt Ecclesiae decreta, quae adversus ejusmodi spectacula collegit P. Le Bran. Initio soli Histriones, secus seminae, infamem artem Theatralem exercebant. In Synodorum decretis, quae hoc tempore lata fuere contra Histriones , nulla Scenicarum mulierum fit mentio. Oechinus Ferrariensis famosus Histrio, qui in suae profestionis commendationem librum edidit ah. I sis. asterit ab annis minus quinquaginta obtinuisse, ut verae, non fictae mulieres . in Scenam prodirent, Mimasque cum suis Mimis agerent.

V uL S. Carolus Borromaeus, strenuus Ecclesiasticae disciplinae F asci

SEARCH

MENU NAVIGATION