장음표시 사용
311쪽
IF cmqt o rvete' para muta mirri Verte. donec lasHuod dominetur excel- Arothei ct Eses si reo citetim homini mo cuicrimque volucriti det ili adem quoque pii tam . ostendit Nabuchodonosor illis verbis, Igitur post finem ierom, Od -- cet septem temporum,quae supra,tςr non inauerat, IO ho on tri' oculas ad cae v les ait Erfn ius meus reddi: us est mihi , c gura mea reuersa est ad me. Deinde, si ut mi dicut,tempus septennii,in septem menses suis. set c5tractum,profecto scriptura id minime tacuissct. Siquident ea res maxime commendabat,& sinanieli gratiam apud Deum,& admirabiv pro me- lem Dei erga peccatores resipiscentes ac poenitentes,clementiam, at- ς. que indulge tui Mn.
Porro .quod dicitur Nabuchodonosor eiectum fuisse ab hominil, modo eique in modum auium ungues & capillos prolixissim) creuisse,id ex Ac-m for si ponens Theodoretus ad hunc modum scribit. Exin is est N buchodc- versa VI no rab hominibus, rim o quidem pri re invior umor e enim Orabie si . correptu in nita malasinter homule Missi data bifacultare, I repeirasset.
V einde,etiam propter satum, γγ in illum omnes habebant eis dum valebat, occultare ii sim conabantur,clim Vero tu tatam calamitatem deiecitas est, omnes . ei insiliabant,obcrudelitatem abominati. Nec mirum videri u bet sm ritu bestiari, herbas comedisse,proprium enim est mentim a arentium in nklum ea facere ct dicere,qua ratione'oruine carent,sed omnia etiam in neue inciderint,comedere. d cerni etiam nu ic otest in i squi a daemoniabus vexantur,talia enim est Acimi patiuntur. bron detonsus autem et latomore,neque resectis v rerum excrementi vecessario tales fanto siue hanis in
gues capillos. His autem omni ossigni cabalur, ne te tam is sum sciis ab Comnibus. Diuina enimprouidentia destitut i, ne propinquorum quidem curavi l hi est; ni prasi lim ipsi a se l. uxor,bb cogna sed instar se, ae a. culta loca peragrabat, bestiarum cibam ventri indulgens. Quia enim in di subiecito erina mente ct animo fuerat vertia etiam ferina ct agrestet ita mnatus est. Itaque belli in i um regem qua nat igud Daciidi homo cum in honore et no intest it comparatus ot iumentis Alientibus,2 mili factus est i ij. Hactenus Theodoretus .
cor eius ab humano.commutetur, ferae detur ei uenum
sicut bos comedet Et infra, senses meus redditus est mihi: ct figura mea reuersa est ad me.
Distutatio. qualis fuerit tras formatis
uehis ac buchodonosor in bestiam, intelligere oporteat, paulo subtiliis
este HAEc veri, monent nos,ut qualem suisse transformationem Na-
312쪽
A esse literis prodita. Vnum genus est sabulosum,is poetis confictum,ve, luti est tabula illa de socijs Vlyssis a Circe magna in varias animantiusormas transfiguratis:& de socijs Diomedis in aues commutatis, itemque de asino aureo Apuleij, vel Luciani. Huc reserre conuenit, quod Mela cap. primo libri secundi,scribit de Neuris, statum singulis tempus esse,quo,si velint,in lupos: iterumque in eos qui fuere, mutentur. Huius etiam generis sunt, quae ab Euellae Graeco scriptore, & a Varrone tradita sunt de Arcadibus,qui stagnum quoddam eius regionis tranantes, in lupos transfigurabantur,quod fabulosum esse, vidit, nec diu simulauit Plinius,in cap. et et lib. 8. ad hunc modum scribens. Homines in lupos verri restitu ibi fu rem e se confidenter existimare debe-B mus, ι Ut credere omit, ua sub Asa tot feculta corat erimus. Ci unque praedii iam fabulam de Arcadibus enarrasset,subiungit. Istrum est,quo proce- r Paeca credtilitas. llum tam impudens Gndacium est, it teste careat.
Sic Plinius.Sed Olaus Magnus Gothus,extremis tribus capitibus libri deciniioctaui,vulgati illinis exemplis co firmat,in Prussia, Livonia, ct Lituania, nescio quibus artifici js magicis, homines transfigurari in lupos,&rursus inhumanam speciem reformari. Huiusmodi transformationum pleni sunt libri Metamorphoseos Ouidi j. D ma Alterum genus transformationis est physicum S naturale, cuius luculentum exemplum reperitur apud Aristotelem libro quinto de historia animalium. cap. 19. II cuntur,inquit, Vi ues Me erucis .erucae ex 'virentibusoli Amaximeque ex brasca, Primum, minus quid milio, G iit in V folio, novet Hic si inde contrahantur er accrescont,tum, utra tri erucula ost Vm avtur,quae arem,motu cessant, si aque forma immutantur, appellantuque tanti ster ch sal: des ruasiaurelias dixeris Doro inter laesint putamine, ad tactum mobiles , meatibus a ne sis obis inhon os, ou aliud ex membris
quia est sticuum sit possident. Longo post tempore utimine rupto, evolant inde
animalia penuera, uos papiliones vocamus. Et paulo infra Fit ex quo a ve megna Are,qui velari cornua Pe ma protend. t rire u toto immutato reca,de .
inde,qua bon 'x appellatur,ex quo nec talus. varia formarum luccesst,i semestri temporis spatio ιο l tarsic eo loci Aristoteles.Similia scrio Dit Plinius in cap. et r. lib. II. Apponam & hic alterum exemplum,ut in imcognituna antiquis,ita nobis elatu multorum, & litteris nostrorum genium cupatrum,qui Iapponicas insulas incolunt,compertum. Est apud Iappo- i damnios animal quoddam terrestre corporis magnitudine figuraque non Iapponem ὀissimile cant,mollissimo pilo, di litauissimis ad edendum carrubias. sis anima Hoc,certo quodam tempore incipit vehementer appetere,ac frequen lictare
313쪽
tare ipsum inare,in quo identidem natans,&sese mersans,particulatim 'de m embratim plicis fieri incipit,tandem,exuta prorius terrestris animantis saura,totus in piscis similitudinem 5c naturam commutatur. De transformatione sexuum,hoc est foeminarum in viros, nota sunt,
quae icribit Plinius libro capite in . Nec vult ea quasi fabulosa haberi,quippe quae in publicis Romanorum annalibus adnotata fuerint,&a Mutiano consule pro veris sibique exploratis prodita, & , se ipso,inetvri 'Vς Africa,nianifesto exemplo comperta.Tertium genus trassormationii, in ni agi cum S diaboli potentia factum. Huiusmodi autem transso fm niationes fere non sunt verae,sed simulatae, non enim sunt id, quod re-ημ' meti praesentant Tales fuisse quidam existimarunt transformationes illas
magorum,in Aecypto facias,ut Mosi resisterent,sicut habes in libro Bb ο - Exod. Diuus Auguli in lib. i 8. c. i8. de ci. Dci narrat,iuisse suo tepore zγως O Italia mulieres quasda stabularias quae viatoribus caseu dabat, nescio quibus venefici js infectuna,quo sim pio,protinus illi vertebantur D η' sti iumenta,& portabant onera,eoque labore perfuncti, rursus menti & figurae hominis restituebantur. Quemadmoduni id fieri potuerit o- pera daemonis, piaedicto loco disputat Augustinus . Quam in genus transformationum ritὰ nominabitur diuinunt, scilicct oinnipotentis iis μ g potestate factum,vel ad declarandam iustitiam Dei, scelerum in vltriceni,vel ad ostendendam eius omnipotentiani seu beneficentiam
erga homines. In hoc genere transformationum ponere conuenit,mutationem uxoris Loth in statuam salis,virgae Mosis in serpentem, alias CV ' - que miras ab eo in Aegypto factas conuersiones,in libro Exodi tradi
tas,conuersionem item aquae in vinum,& quae omnium transsor attonum miracula superat,transubstantiationem panis & vini quae quotidie fit in Ecclesia Catho ica, in sanctissimum corpus de sanguinem Domini nostri Iesu Christi. Atque huius generis luit, transformatio haec regis Nabuchodonosor in belluam. opi ρ'ci Verum enimuero, quemadmodii rex Nabuchodonosor conuersias ε qmmis fuerit in bestiam,res est nec creditu,nec explicatu Acilis, eatae dili- - Ο gontem & accuratam desiderat explicationem. Istranus dc Carthusia- nus reserunt,Iosephum sensisse. Nabuchodonosor mutatum fuisse in si se ηρ boue qui, in sacra historia huius capitis, de eo scriptu est, u q/ta si raser i eb-ὸ in Sed prosecto, losephiis tauqua id prodidit:& inli Io.antiq. quo duraxat loco hac narrat historia,nihil simile innuit, st si Io-
314쪽
A huius capitis,qua traditur,regi Nabucliodonosor, post illam transformationeni, prolixissi inἡ capillos & ungues excreuisse, ad sint litudine auium: habere autem ungues & capillos, minime conuenit in bovem. Pro certo igitur habedum est, Nabuchodonosor neque in bovem, neque in aliud quodvis animal esse mutatum. Scriptura namque hoc loco, sitis oliendit, eundem numero fuisse illum ante mutationem, & inis' a mutatione,* postquam in pristinum mentis regni statum reductus est. Nimirum, si mu atus fuisset secundum subitantiam , necesse erat,animam eius rationalem in nihilum redigi:& rursus pollea,vel dem, vel alteram ex nil illo creari, ipsumque Nabuchodonosor, nouo
quodam nec antea unquam usitato modo regenerari. Videtur pr terea,
Π Dei sapientiae, ac bonitati alienum, de incongruum, rem ullam natura sua incorruptibilem,ad nihilum redigere.
Michael Medina lib. 2. de recta in Deum s le cd 7. existimasse videtur,hanc mutationem Nabuchodonosor in beii iam, non fuisse vere factam,sed in speciem tantum,ac simulatE : vel quia Deus sic immuta q bat de alliciebat sensus eorum,qui spectabant illum regem, ut bestiam se videre putarant, id quod solet accidere nonnunquam ex morbo, phreneticis, interdum ex praestigiis atque incantationibus: vel potius, . quia Deus circa corpus ipsius Nabuchodonosor, circu posuit figuram quandam bestia ,sub qio cum cerneretur ab aliis, bestia putabatur. Simile quiddam narrat Hieronymus invita Hilarionis, ad quem ductam C scribit fuisse mulierem,quae per magicas artes videbatur aliis omnibus iumentum,soli aute Hilarioni mulier, sicut re vera erat, videbatur. Sed . haec opium Medinae,no est probada.Etenim,scriptura narrat hoc loco, mutationem Nabuchodonosor,ut ver non ut simulata,multaque memorat indicia verae mutationis: videlicet,quod nudus ingrederetur modo pecudu,quod vesceretur herbis,quod cum bestiis in solitudin oraretur,& alia huius generis similia. Adde,quod n5 solent,nec vero decet,miracula ac opera Dei,esse fiet a & simulata,quaeque metiantur ve-
ritate,& sensus hominu fallit: id enim omnipotetia Dei, bonitateq; ac maiestate eius alienissimu est. Dorotheus in Synops,& Epiphanius in Doroth us' vita Danielis,aiut, Nabuchodonosor secudii interiore hominis babitu DUM D sensum,no esse mutatu, sed tantumodo secus dii externa corporis fi- m .' gura,quae ita c5formata erat, ut anteriore parte, specie bovis gereret, posteriore aute,leonis quo denotabatur,eu rege,priori sua aetate fuisse ventri ac libini deditissiimin posteriori autem aetate,immanitati, crudelitati apinis, ac caedibus hominum vacasse. Veruin,istortam patrum
315쪽
corporis Nabuchodonosor,factam esse in speciem tantum, & simulat ,hoc est,nota re ipsa,sed existimatione tantum aliorum , quibus talis ille rex videbatur,qualem ipsi depingunt,atqui si ita sentiant,in Medi--,quam confutauimus, pinionem reuoluuntur, aut putarunt ea mutationem vere saetam esse, scilicet, ut Nabuchodonosor exutus figura humana,figuram partim bouis,partim leonis induerit erum,hoc non est credibile,neque enim id tacuisset scriptura,quae tam subtiliter & dili indiu explicateque commemorat alia minutiora & leuiora,quae in inta mutatione contigerunt. Nec est verisinisse, regem amisisse sis uram humanam,tunc enim Chald i procul dubio existimassent,illum secundum subitantiam mutatum esse in bestiam,idque attribuissent arti in gicae,similiter ut conuersionem illam Iphigeniae filiae Agamemnonis, squae cum esset Dinae immolanda, repente in ceruam mutata dicitur. Denique, si non fuisset Nabuchodonosor agnitus ab omnibus, idem Qui ante fuerat,non adeo manifeste iustitia D ei,eius scelera illo supplicio vindicantis,pernotuisset omnibus. Diuus Thomas in libro secundo, te regimine principum , capite ultimo indicat, Nabuchodonosor mutatum esse in bestiam,nec re vera, nec existimatione aliorii, sed sua tantum opinione,& secundum suam imaginationem,quae adeo perue si & deprauata erat,vt ille sibi omnino bestia esse videretur. Verumtamen,etsi quod inquit beatus Thomas,verd accidit,in eo tame non sit re onaniariaec propter illud unum dumtaxat, licitur in scriptura rex ille . in bestiam mutatus. Nec enim ipsi soli,sed aliis etiam videbatur ut bestia,ide6que voluerunt eum vinculis ferreis vincire, &pos ei ex consortio&societate hominum eiecerunt. Auctoris Quae igitur est nostra de huius regis in bestiam transformationeam sentemia, tentiDEgo arbitror egem illum non re ver id est,nec secundum sit de modo stantiam,nec secundum externam corporis figuram transformatum es-
accidit se in bestiam mihilominus lxmen ob septem vel octo causas , dici es haec ira regem,quodammodo in bestiam euasisse. Prima causa est: quia secun- formatis. dum imaginationem suam videbatur ipse sibi esse bestia: sic enim in eonio' vitiata fuerat imaginatio,vi eum esse bestiam ipsi repraesentaret: cuius dis variari simile accidere solet holminibus,vel ex phrenesi, vel alio ex morbo. Et pol si tom- hanc unam dumtaxat causam,attigit D.Thomas. Secunda causa: tempe. perame viu ramentum corporis eius regis, diuinavi & potentu fuerat efferatum, humanior de factum simile temperamento bestiae,scilicet eatenus,quatenus in eo rori natura homini, conseruari posset. Potest autem temperamentum lui-
316쪽
, mani corporis,multis modis variari.Primo,ita ut pereat corporis pulchritudo & robur, etia sanitas. Deinde,ut priuetur homo officiis irae-broruin, sicut contingit paralyticis,adeo ut no humano modo,sed prono α curuato corpore Liqui cogantur ingredi,vel etia manibus pedibusque reptare. Poste ut mente captus, vilique rationis priuatus,ames efficiatur.Ad hoc,utetia aestimatiuae potentiae,& cogitatiuae,quae inter potentias animae sentientis,supremum in homine locum tenet,vis & facultas vitiata,confusa c peruersa sit. Hoc cum homini accidit,nihil reliqui h bet in suis aerionibus simile hominis. Quocirca recid Aristote- me teu HEles dixit extremo libro secundo de anima, phantasia,ceteris quid ani- ω tibi ramantibus pro intellectu esse data: homini vero in eum usum,ut si quan- s. do is usu mentis priuetur,eius vice in regeda vita humana subeat,atque impleat phantasia. Ad extremit,in tantii variari potest humani corporis tempera: nertia , ut in eo natura humana conseruari nullo modo queat. v Citra huc igitur vltimii modum,aliis omnibus pridieiis modis,c5mutatum esse illius regis temperamentu existimamus,atque ob ea causam dici in statu bestiarum degenerasse. Tertia causa cst: qubd multa in eo rege extabant signa hominis plane efferati, & ad statu & conditionem bestiata redacti:quom unum signum erat,habitus eius,qui erat serinus masis,qua humanus. Etenim,semper nudus ingrediebatur, rori, &i bribus,atque aliis caeli iniuriis,more bestiam,obnoxius. Secudu signu: neglectissimus corporis cultus: siquide adeo prolixe ipsi excreuerat ca- ' pilsi, ut totum seria E corpus contegerent, ungues quoque ad similitu- Ndinem auiu ei creuerant. Tertisi signum,motus de gressusmo enim mo- ήρη 'do humano ingrediebatur, erecto vultu, rectoque corpore,sed prono
C & n ' , quin etiam ad similitudinem bestiarum,manibus & pedibus reptans. Gartum ictus neque enim delectabatur Nabuchoc nosor, . eo tempore, humanis cibis,sed pastu, & cibatu , potuque bestiariam. Quintum,habbatio: fugiebat enim congressum,& domicilia hominu, auque in s uis vagabatur, & cum bestiis,ac seris consociatus,morab
tur. Sextum, oris 3 linguae usus: non enim humano more voces articinatas proserebat,sed ritu bestiatim,stri & inconditas voces so
His igitur de causis,Nabuchodonosor smili, factus est bestiis,
ratione intelligendum est,fuisse illum in bestiam transformatum Nam quod dicitur extremo hoc quarto capite: ct figura m a reuersa est ad me, ciny d. V non significat figurini humanam Ride et ablatam,& postea restituta, sis inuste sed usque eo deformatam de immutatam, omnibus iis modis quos ex--, g a
317쪽
Vixisset mollissimam &delicatissimam, adduci potuisset, ut vel crebris
ieiunijs corpus suu in affictaret,vel assiduum precandi laborem, grauem sane insuetis,suliaret.At,ut multas & cppiosas eleemosynas dilargiretur,& opibus suis,quarum ipsi fiamma erat abundanti plurinioruegestati subueniret,non arduum ipsi futurum erat.POscebat etiam ra- tio iustitiae,ut qui isκus di crudelis in multos se erat,& alienorum bonorum rapax,contra,bonis mala ςopensando, in plurimos misericors, benignus M beneficus existeret,& suorum sceletum maleficia,maiori . bus sanaret benefactis. Qii circa ioc Danielis consilium expendens
Theodoretus, Iu veribu inquit D aruet,inexpleta in ivtAs regis cruaelitated euratri ni ix sibi obiectos exercuerat. Vis,' rex inquit Daniel,, clementiae fructum Ipercipere, nc eodem erga eos o undito viviram iecum frui sunt naturam ita enim iudici pers adere poteris,ut ranas extingitat, recor est 'at eas
ad extrum per es. Noverat p qtereaDaniel in sacris litteris maxime coinendari eleemosynam,t aquam rem utilissimam sanandis peccatorum morbis,deprecandissique malis,quae nostris sceleribus parata sunt, em-cacissimam denique ad conciliandam nobis Dei misericordiam,& indulgentiam apprimξ idoneain. Legerat enim apud Dauidem , in plaualo. beatus si qui ill diis. peregenum pauperem a e re ala libιrabit eam 'Domiam,dc cetera,quae deinceps subdit. Apud Salomone quoque Eleemos legerat, Prouerbiorum cap. I s. Per m G ic raram ct idem I uuaVtur Dcc na quamuc. ia , dc cap. 16. miserico dia itate reuimitur iniquit. D, Fortasse illud ad remissio etiam legerat et auditione acceperat, quod Tobia, dixit filio suo, & nem peccascriptum est tibii eius c. . Eleemos a ab omni peccato , ET a morte liberat, torum cο non patietur animam ire in tene M. Cuius simile est,quod angelus Ra-serat. phael dixit cap. iae isdem libri. Eleemosyna purgat atri erfac n- uenire misericordiam, or vitiam irirnam. Verissime profecto dixit Augu. stinus in libro quinquaginta homiliarum,homilia viges manon lacri cium Chri mant,eletam 1 Miu se in sares eras,hinc enim Iit Deus peccatis pro lius Nisi aurem peccatis at Deus procitius quis rimanebit nisi re s, Aprccatis delicitis, sine euibus praesens vita non ducisi r , mnndamur homine
sed quomodo Daniel, supplicium regi Nabuchodonosor Dei sun tentia & decreto costitutu, larsipi dis eleemosynis auerti posse exitii- . . mauit, Re oodeo, luplex esse genus dui inae pretdictionis,alterii ex absoluta ο caci voluntate D cirrosectu,quod omnino impletur, de ad .
318쪽
effect um peruenit. Hoc vocant Theologi seliolastici prophetiam praegere sit pli deliinationis. Alterum genus diuinae praedictionis,pertinet ad promis Alium iri sones & comminationes Dei,intelligendas utique,cum quadam coim diu mi μι ditione, luae si aderit,praedicta euenient,sin aberit,non euenient. Hasco uit tu. pr dictiones Theologi appellant prophetias comminationis. Exemplum autem huiusmodi praedictionum,tam ad promissiones quam ad Duo priai comminationes Dei'ertinentium,extat luculentissimum apud Hieroctionurae naiam cap. 38. Fortasse igitur Daniel dubitauit,an diuina praedictionera. supplici j Nabuchodonosor,ad hoc posterius praedictionis genus ρο Is a tineret,& similis esset praedictionis eius, quam Isaias de morte Eae-Dη.3- chiae,& eius quam Ionas de eversione urbis Ninive pronunciauerant. D. Hiero- In hac sententia fuit diuus Hieronymus,eamque,hunc locum Dani t is exponens,liis verbis expressit.Si praedixitjententiaua et,qua n nytest a mutara, Homodo hortatur ad Aremo Mnas, ut Dissentintra mutetur. faciis tu iur, Et schia regis evimplo,quem Gaias dixerat esse moriturum, T Nini vita 'um,mul iis detri, Querat auhuc quadragiuta dies, Niniae subuertemisisti men is preces Et echiae s Nimuit trum, Dessententia tam rata es, o vani ate iudici sed eorum conuersione, qui mentere indulgentiam. lioquim
in merenua loquitur 'Deus te mala mireari super gentem,quae tamen AM His / egeri minas clementia compiratare. I ursim, bona agenti se sem p ut crisquα tame mala fuerit,dicit sesam mutaturum sententiam ion in hominis, scd in opera, qua mutatas ni. Neque enim Deus hominibus ed vitidis irascitur, quae cum in homine non fuerint,nequaruam punit quia mutatum est,Sic Hi
Ceterum cum Deus per EZechielem cap. 38. dixerit,si initius ij C r mri parvi milum,omnium inset alum eius non record lora lius,cur Danies duo it*'t bitanter dixit , mi infera Deus delictis Din.Respondet Carthusi 4 xi nus,non dubitasse Danielem,quin Deus culpam omnem remissum t η gηθ-Nabuchodonosor,si quidem is veram dignamque ageret PQRixςs ct tiam, sed non fuisse eum certum,in poenam,quam ei interminatu rat,etiam in praesenti vita remittere vellet.Poenitenti enim, remittitur quidem culpa,non rariter tamen omnis pcen nisi forte tantus esset ardor charitatis,tantusque contritionis dolorint is etiam omni poena: de nigrior lendae sussceret Deinde,propterea Daniel tali temperamento sermo panon sem ni Vsus est,ne quispiam temere cuilibet poenitenti,certa sceleria suo' perer in iti rum veniam repromitteret. Nam & facilitas 'eniae, praestat . cc Π fur omnis rudaciam,nec quicunque dolor poenitentioe, expiandis & auoli di par a. peccatis satis eii,sed necesse est dolorem,ratione quadam aequari pς ς
319쪽
A cato,ut maiori culpae,maior dolor respondeat,isque non ex solo timore seruili,sed ex zelo iustitiae ac diuino amore proueniat. Recte igitur' hoc loco Hieronymus, Dauist, in litit, pr suo ut rorum, de Dei in emtia dubita :ex quo apparet eorum inratirat is i meritas, qui audacterZeci atombineeuiam posiicemur. Nemini ta Men de te a 'd n est, quia Namuhocionos regi si bona fecerit,induisentia promitiuum Sic Hieronymus. Equidem arbitror,propterea sanctos Dei Prophetas de Apostolos, cum de remissione peccatorum agerent, religiose, timidP, ac dubitanter loquentes, sos est e illis verbis , orsitan L eos ignoscet, orte Deis rem rat, cu Ucit an Deus in cat, quia sciebant, nemini liquido cognitam, & omnino certam esse posse, peccatorum suorum remissionem. Nam quamuis μ' a quispiam intimo se doloris, & poenitentiae sensu commoueri, & assici sentiat, quia tamen obscurum est,an talem, & tantam agat poeniten- 4 tiam, quali, quantaque opus est ad remissione 'eccatorum, Deique gratiam conseqLendam,idcirco neminem esse conuenit, de remissis sibi peccatis, adeptique iustitia omnino securum. Salutariter enim mO- net nos scriptura,in libro Ecclesiastici capite quinto : de propiciatu peccati,voli esse ne metu. & alibi: Beatus viriquisemper est pauidus. Quo licet intelligere, quam sit inanis, S diuinae scripturae monitis, & praeceptis contraria,laaereticorum nostri temporis fiducia, certam atque indubitatam sibi,aliisque,dummodo credant, remissionem peccatorum promittentium, quin non aliis eam contingere assirmantium, nisi qui se accepisse ipsam,certissime credunt. Cum tamen Daniel dixerit regic buchodonosor,Foisitau Deus ignorat desis iis tuis. Licet enim Cyprianus hanc Danielis sententiam, sine nota dubitationis, in sermone de eleemosyna, hunc in modum citet, ct erit Deus parcens de Elis tuis. similem
tamen particulam, di lectio Chaldaica desiderat, & Hieronymus adhibuit,Pagninus item sic reddidit ,sis ne silprolongatis paci tuae. Alij vero
ita conueneriantortas felicitas tua Irorogabitur. Quin etia Graeca translatio,non solum quae nunc extat , sed quae fuit etiam apud veteres, ut videre est in textu Theodoreti , qui in Daniele, Theodotionis secutus t est ii stationem,sic habet. Forte erit Dius longanimis delictis ιuis. Nec soliis Daniel ita loquutus est: sed Ioel quoque in capite et . Cum enim hortatus esset populum ad seriam poenitentiam, adiecit di illud: Quis D sit,si nuretatur orignoscat Deus, ct relinquat post se bonedictionem λ Quae
verba exponens Hieronymus, tua beretis , inquit, et e iamsi Irnm na-gnitudine iura magna' ara nagna uel bis Misericordia. S.d ueforsitan m cum clementiam Iacenet Aenus, unxit, Quisscit conuertatur O
320쪽
cipes Niniuitarum, indidio ieiunio & poenitentia , sic loquuti sunt:
ut fit, sicom eciatur Deus , cr reuertour a furi re ira suae nou Ferab mu 'Ideo inciliesu Hieronymus, ambigutim ponitur incertum, ut homiras bir cumsini de salute, sortitis a Iant paenitemiam, G m: gis ad misericoriam prouocem Deum. Prophetis similia concinunt Apostoli. Nam , ut est in Ae iis Apostolorum cap. 8. Petrus Simonem Magum ad poenitentiam
' '. colhortatus, laxitas P in lenitamoge ab hac nequitia tua, roga Deum, AD
modo At enimuero, palm explicatius dicedum est, quemadmodum intestat disten- ligi debeat,quod diuina u riptura,& hic, & saepe alias tradit, eleemo- Bdumsis per synis peccata redimi,purgar penitus tolli. Qui largitur eleemosynas,
et fimo ,- vel iam iustus est et est pescator. Si iustus est,cum iustitiae nullii mo nas tota tale peccatum cohaerere queat, profecto ipsius cleemosynae non pu secuta. gabunt,vel tollent eius peccata.Valebunt autem,vel ad reliquias prim' rum peccatorum radicitus excidendas:vel ad expianda peccata venialia,quibus non carent iusti,vel denique ad persoluendam poenam peccatis debitam, quae scilicet remissis omnibus peccatis, p*naque aeterna condonata,ad tempus,vel in praesenti vita, vel in purgatorio persoluenda est.Vocabulum autem peccati,etiam pro poena peccatis debita, non semel in diuinis litteris poni, notius est, quim ut in praesentia domonstrari necesse sit. Confert praeterea multum largitio eleemosyna- Crum viro iusto, ad praecauenda imminentia peccata. Etenim, qui se . quens & copiosus est in dandis eleemosynis , hunc singulariter protegit ac tuetur Deus, cunei aque peccandi irritameta & occasiones procul ab eo amouet, vel aduersus eas, animum eius valide praemunit ac roborat. Si autem qui in peccatis est, eorum tamen poenitens dc vitam in melius commutare satagens , crebris eleeniosynis multorum
egestati opituletur, quo placatum tibi, &propitium faciat. Deum,&ab eo veniam sceleribus suis impetret, ea donatio eleemosynarum conducit plurimum ad remissionem peccatorum: mons and quod ipsa eam eisciat, solus enim Deus eam facit eo temporis puncto, quo ogratiam Miustitiam in animum hominis infindit, sed quod ad eam accipiendam, praeparet hominem,eumque reddat idoneum,5 qu amodo