장음표시 사용
611쪽
Primo igitur opponitur nobis,Ioannem, post Christi baptismum , a- Aperte expresseque non nisi tria Paschata commemorasse: unum capite secudo,alterum capite sexto, tertium capite virile cimo: decimotertio,& decimooctauo. Nam quod nos diximus commemorari ab eo capi Trai fatur te quinto, id Ioannes non appellat Pascha, sed tantummodo diem se lacus Ioan stum: sic enim scribit: erat dici festus Iudaeorum 9 asendit Iesus Hierosonis, capitu θ'ravi, Nomine autem diei festi, multi,& in primis graues & clari scri quinti, an, plores, non Hascha, sed vel fellum Pentecolles, vel festum Sortium . si quem iba ue aliquod aliud de sellis hyemalibus iudaeorum ii telligi debere cennes ibi voc luerunt. Equidem non ignoro quasnam hi erit dies ille festus a ioannecat die fe- positus in capite quinto tres este scriptorum opiniones: quas hoc loco Asin, is fue- breuiter ponere ac perpendere, non erit alienum. Prima opinio estrit Pasiba. Chryso tomi Cyrilli. Euthimis Theophylachi, D. Thomae,& Nicolaii. opinio, de Ly.a,qui explanantes illum locum Ioannis, tradunt diem illu sinu Ch 9 ib. fuisse Pentecolles tertio mense & quinquagesimo die post Pascha ce- mi, Cyrilli, lebrari solitum. Nam cum Ioannes capite iecudo posuerit festum Pata utiori . scitatis nec deinde usque ad caput quintum, alium diem festum in morauerit,satis manifesto indicio est. diem festum , quem nominaui capite quinto,suisse proximum post Pascha. Nec sane ullus erat apud Iudaeos dies festus, lege diuina praescriptus, proxime post Pascha, nisit,im θ festus dies Pentecolles. verum hanc opinionem videtur contextus. ytivi, cuius ipse Euangelicae bittoriae Diui Ioannis refellere. Etenim , post Pascha
D. Ioanues memoratum a Ioanne in capite secundo, aliquandiu Iesus commorata meminit, tus . est Hierosolumis,polieano urbe tantum sed etiam Iuda a disces
fui se Pu- sit & aliquanto post iterum rediit in Iudaeam, ibique non paruo tem cha osten- pore, ut ex tertio capite Ioannis intelligitur, versatus est. Post haec, dedit. clinans inuidiam & odium insectatium se Pharisaeorum, relicta Iudaea venit in Samariam. Praedicta auis omnia intra quinquaginta dies inter Pasclia & Pentecostes interlapsos, esse acta no eli verisimile. Quo tempore autem erat in Samaria , quatuor mensibus abfuisse sellum
Paschatis, perspicae inte ligitur ex illis Cliristi verbis: quae sunt in
quarto capite Ioannis, Nonne vos dicitis, quia adhuc quatuor mense, uni, VMegis iu O Grinula reniti tempus autem messis in Palaestina. fuisse circa festum daa quo te Pasci a is,mani se tum fit ex vage limo tertio capite Levitici, sed ma- ρου dict. ni festius eii legenti tertium . quartum.& quintum caput libri Iosue. illis enim locis narratur quo tempore lordinem lud. vi traiierunt. sui se tempus messis: transierunt autem. decimo die primi meitiis.& deciam, quarto die celebra ritea Pasclia comederunt fruges illius anni .nempe azymus
612쪽
A pe azymos panes, de polentam .Patet igitur a sesto Paschatis in secundo capite non hiati, usque ad Christi aduentum in Samariam, praeteriisse circiter menses octo: sed Christus venit in Samariam ante diem illi, in sestum nominatum in quinto capite , ct priusquam venit Hierosolymam. Vbi sanauit paralyticum: erso non potuit dies ille fissus minimum octo mensibus posterior Paschate, este Pentecostes; quippe qui quinquaginta duntaxat diebus . Paschate distabat. Rati
nem porrδ. qua illi auctores usi sunt, manifestum est parum esse s mam. Non enim omnes dies festi, quos Ioannes in sua historia ita nurat, ut unum proxime post alterum commemoret fuerunt inter se pro-B xime consequentes. Initio namque sexti capitis nominat festum Panchatis. cum tamen proximὸ ante in principio quinti capitis positisset diem sestum ludaeorum quem isti Pentecostes inter retantur. Pe spicuum vero est inter Pentecosten & subsequens palcha. interiectos fuisse apud Iudaeos complures alios dies festos. videlicet qui in mense
septimo. nono & vltimo celebrabantur. Quin,cum Ioannes in exordio sexti capitis nominas et festum Paschalis;proximὸ pdst, initio se primi capitis ponit festum Scenopegiae, quod agebatur mense septumo,intermissos est , Pentecostes & aliis quibusdam intermediis. Alte- a. opinio ra opinio est Caietani super quinto capite Ioannis.& Melchioris Ca- iei ni in libro undecimo de locis theologicis capite quinto, in solutione ita die I sexti argumenti actirmantium, item illum a loanne dictum simplici-sti. ter ac praecise festum,nec fuisse Paschatis . nec Pentecostes, sed unum aliquem dei estis hyemalibus: erant autem tres, unus Encoeniorum,id est renouationis, & purgationis templi, factae a Iuda Machabaeo, in- Iadoram cidens in vigesimum quintum diem noni mensis iudaici, qui casteusi a b appellabatur; vide quartum caput prioris libri Machabaeorum: alter malia.' . dies sestus erat aedificationis seu instaurationis secundi templi, principe Zorobabele & pontifice Iesu: is vero agebatur tertio die ultimi mensis, quem Hebraei vocant Adar. sicut legitur apud Esdram capite D sexto : tertius erat sortium a Mardochaeo ex Esther institutus, & decimoquarto ac decimoquinto die eiusdem mensis agi solitus ege nonum caput libri Esther. Putant igitur Caietanus Canus, diem illum festum dictum a Ioanne , seisie festum, vel aedifica onis secundi templi,vel Somum,alio nomine dictum festum nardochaei. Sed hac opinionem non aliis argumentis infirmate attinet; luam quibus confirmabimus tertiam sententiam huius enim confirmatio, anifesta est illius consuratio.
613쪽
3. Opimo Est itaque tertia sententia prioribus longὸ probxbilior , nomi- A Irenaei, Eu- ne illius diei se ii simpliciter dicti, non alium, quam diem semina Paschatis, debere intelligi. Atque hoc quidem clarὸ docet ipse con
a textus historiae Ioannis : sic enim quae narrantur ab eo in capitetioru simi- quinto, coliaerent , & consequentia sunt his, quae narrauerat capitior vero, te quarto, ut manifestὸ arguant veram esse hanc nostram inter pretationem , Illic enim aperte significatum eii , ab eo tempore , uoChrillus venit Samariam tempus messis & Paschatis , quatuor mensibus abfuisse: quo temporis spacio commodὸ a Christo fieri potuerunt in Galilaea , quaecunque tunc ab eo facta illic esse , alii Euangelistae prodiderunt. Deinde non est verisimile , appellationem festi simpli- Πciter dicti, tributam esse a loanne festo Sortium, vel instaurationis templi: si quidem eiusnodi dies apud Iudaeos , crant minus illustres de celebres festo Paschatis, Pentecostes , & Tabernaculorum , nec erant diuina lege, sed humana auctoritatc constituti. Cum autem festus dies Paschatis esset primus anni, longi ue celeberrimus, rite appellatus est per antonomasiam dies festus simpliciter, & praecis). Verumtamen , illud mihi maximE persuadet probatque hanc senten- Dies festin tiam, quδd non semel in Euan elica historia dies festus Paschatis, dicitum Pa etiam nomine sesti praecis , dc limpliciter dicti, appellatur, velut achae diei pud Lucam capite secundo, apud Matthaeum capite vigesimos exto, C mpliciter. & apud Ioan nem decimotertio. Ex quo satis apparet, eos recederea consuetudine diuinae scripturae, qui aspellationem sesti simpliciter dicti ,remouentes , sesto Paschatis, cui maximὸ conuenit, & pe a scriptura tribuitur, ad alios dies sestos, quibus minimε congruit,
nec uspiam in veteri : aut nouo testamento attrilibuitur, accommodare conantur. Atque huius sententiae auctores babemus, Ironaeum libro secundo: capite trigesimo nono, Eusebium in chronicis ' φ& in libro octauo de demonstratione Euangelica; diuum Hieronymum dc Theodoretum super capite nono Danielis, & Rupertum super capite quinto Euangeli j diui Ioannis. Sed enim fortasse aliquis nobiiciet, loannem in principio sexti capitis , nominasse sinum
Cur D. Ioa Paschalis; quare,si quem initio quinti capitis, nominauit diem senes ab uno stum, eum quoque sestum Paschatis intelligi oporteret , ab uno v ate festo Paschatis, flansisset Ioannes ad alterum proxime subse- ad aliud quens. omnibus unius integri anni actis Christi, prorsus intermissis: transierit. quod sane kidetur absurdum. Verum hoc leuius est, quam vilectorem mouere debeat. Namque solenne est Euangelistis, extrema:
614쪽
A omissis intei mediis , prodii tire inuicem ccri celere. Mati bais, descripto L hristi bapti lino, di ieii nio, proxin ὸ ivbiecit vli in am
vocationem Apostolorem . quam temen . Iruit O l cii unal ore con
stat esse fictam. Ioannes , cum sexto capite. cnrisii circa festim Pascharas acta . dictique narrasset , sariri in capite septimo tion fuit ad ea, quae contigerunt circa festim Scevcseriae, b soriam Christi septem mensium, silentio involvens. Ligo quae inter secundum ,& tertium Pascha facta , dictique a Christo fuerant Ioan nes printermisit , quὁd ea tres alii , qui ante ipsi in scripserant Euangelium .diligenter & copiosὸ , tradiderant, videlicet Matthaeus B a capite duodecimo v ce ad decimum quartum: Marcus i secundo ad sextum : Lucas a sexto ad nonum. Nam quod illi narrant de Christi discinulis vellentibus spicas , & grana consi cantibus, non
longe post secundum festum Paschatis , & sin ea, quae Ioannes c pite quinto , a Christo facta, & dicta commemorat, accidisse putandum est.
Deinde, contra id, quod supr, dictum est de quatuor sinis Pas. inter chatis, descriptis a Ioanne post baptismum Chrilli, unde nos con-- cludi arbitramur, Christum trigesimum tertium annum nequaquam pii nomexcessisse, illud praeterea obiici posset, Ioannem omisisse unum O mρrt Pascha transactum inter Christi baptismum,& nuptias fictas in Chana Galilaeae, in quibus Christus, aqua in vinum mutata, pri- Tochatamum omnium signorum fecisse dicitur , post quas nuptias suit Pascha , quod a Ioanne primum memoratur. Enimverὁ , comm ni opinione receptum est, quin etiam ipsus Ecclesiae sensu & ai ctoritate comprobatum, miraculum illud patratum in nuptiis, eodem quidem die, sed uno tamen anno , postquam fuerat Christus baptizatus , fuiste factum. Ex quo enicitur, Christum .post baptismum suum , quinquies sestum Pascha celebrasse. Nam quod apud Ioannem est prinium Pascha , post nuptias in Cha-
D na Galilaeae peractum, id re vera secundum est: cum enim intexbaptismum & illas nuptias, unus integer annus interfuxerit, nece se est in eo anno fuisse aliud Pascha prius eo , quod Ioannes rimo loco memorauit. Haec obiectio implicatam habet quae-ionem, non parum nobilem ac celebrem , nec parum etiam inter doctores controuersam. Quaestio enim est, an quo die Christus
baptizatus est, eodem ipso die sed uno annosδst miraculum illud secerit in nuptiis, ut sicut baptiunus eius ibit sexto Ianuarii ineuiis anni Oo α trigesunt
615쪽
An miracu trigesimi: sic illud miraculum acciderit eodem sexto die Ianua ij, in Alum aqua anno trigesimo primo per tredecim dies inchoato. In hac controuer in rinuma sita quid alij prodiderint,& quid mihi propensius ad similitudinem vetata , rno ritatis ei se videatur, paucis exponendum est. Epiphanius inhaeresi ηρ post quinquagesima prima censet, miraculum illud factum esse a Christo Chri in ba- in nuptiis, eo die quo fuerat natus,hoc est, die sexto Ianuari j,cum iam pris nil exa expleuiiset trigesimum annum, & eo die trigosimum primum ordire cto, contage tur. Hinc colligit,miraculum illud, sexaginta diebus poli baptismumnt. Christi esse factum. Quorum dierum rationem. hunc in modum subducit Epiphanius: poli baptismum, inquit, quadraginta dies Christus Opinio Di ieiunavit in deserto: exinde rediit Na1areth, & inibi mansit quinde- Bphan . cim dies: postea , rediit ad Ioannem, de uno die, qui fuit a baptisino Matre s. quinquagesimus sextus, Ioannes de ipso tunc absente praeclarum di xit testimonium: die autem quinquagesimo septimo,ipso tesse praesen- Ioan ι. te,testificatus de illo palam est illud. Ecce Agum Dei, ecce qui rossit peccata mundi: iterumque die quinquagesimo octavo, dicente Ioanne, ecce aenus Dei, Andreas & quidam alius sequuti sunt Christum:ad haec
egrestus ὸ Galilaea Christus die quinquagesimo nono, vocavit ad se Philippum: denique, die proximὸ sequenti, qui fuit sexagesimus a baptismo & sextus dies Ianuarij, factae sunt nuptiae in Chana Lalilaeae. CChristum sic Epiphanius. Sed in hac eius opinatione, quaedam sunt contraria sexto die communi Doctoriim sententiae,& antiquae ipsius Ecclesiae traditioni; Ianuarijna veluti est illud,Christum sexto die Ianuarii esse natum: cam ab antitam intem quis usque temporibus, Christum vigesimo quinto Decembris die ii rit, qui sint tum eisse,in populo Christiano pro certo teneatur. Quamquam vid opinati. tur in eo consuetudinem AEgyptiorum sequutus Epiphanius: quam in primo capite decimae collationis, bis verbis memorat Cassianus. Og iij, In a AC uti regionem mos iste antiqua traditionesematur, viperacto D se tum alephamor uni ie,quemprouincia istius sacerdotes, vel Dominici baptismi , vel DChristior-secuudum carnem natiuitatis esse ili untio idcirco i in que secramenti rus, in die lem itatem/on bifari.,νt in o iuvisproum Osed sub rua diei humi festi sexto I uitate conccebron: ὶ Atiue huius loci & sententiae Cassiani, meminit nuat aue tiam Isidorus libro primo de ossiciis ecclesiasticis, cum apit de sellabant. Epiphaniae. Nonnulla sunt praeterea in opinione Epiphar ij, plan incerta,nec ulla firma ratione, vel probabili conicctura, aut grauis
cuiuspiam viri auctoritate subnixa. Huiusmodi est illud, Christum, statim post quadraginta dies exactos in solitudine , venisse Nazareth, manitaeque ibi quindecim dies & postea rediisse ad Ioannem. Hoc
616쪽
A enim incompertum est nec fortasse ccir sertum esse recest: scut nec praefinito sciri, si lato tempore post bapti nium Chruti, Ioannes illa praeclara de ipso testimonia dixeritaquatur lue temporis inter sing la eius te timonia inter ivxecit. Altera opinio .eiffere nunc recepta & pervulseta: Christum quo a. Opinio die baptiza use l.eodem die uno anno post .sucisse miraculum aquae Christum in vinum comutatae.Hanc sententiam veteri 'radisione videntur cω quo GD- firmasse beatus Madibimus sanctus Augustinus . t usebius C massenus in ptivitum, suis bomitii, de festo Epiphaniae, & Isidorus in libro de viliciis , cum eo aquam agi: de l. piphania Quin etiam, quod maximum est huius sententiae in vivum. B limiainentum , adest huic opinioni Fcclesiae auctoritas ct testimo- mutasse. nium. quae id videtur aperte comprobare publicὸ in templis canensu quadam alitis bona , quae est in ossicio de Epiphania , Inluom mus. ια tum diem sanctis c uni hodie lesia Magos duxit ad pras per hodie vinum ex a se a faction est adm ms,hodie in Iora re Ch Mia a tne ι, traiatri patuit. At enim csim haec argumen a facilὸ possint solui, ncc certam, nec i admodum probabilem eam Opinionem faciunt Iria . , rvam enim auctores ad confirmationem eius addin hilarum, aut potius nillil eam adiuuant. Siquidem Maximus.non rinat tria illa my- isteria eodem die omnia contigisse sed utens particula disiunctiva vel C ait.vnis aliquod borum trium eo die accidisse,sed nesciri tame quo nam illorum triueo die poti sinisi euenerit.Verba Maximi sic habent. Maximis Iu huc, flecti t,ce, uitate , cui relatu paternae traditionis i stratimur, bom. ι. D. multiplici est; est tute Draudά. Ferunt enim Christum botri vel tilla d Diph. '
vel suscepta a, Ioanne baptismato Iordam sumta consecras, Sed quid ρο- iis in prasmii hoc factumst die, nauerat ipse qui fecit. Haec maximus Cuius simile est quod scribit D. Augustinus sermone visesimosepti-D. Augua . mode tempore .qui est sec sidus de dominica insta octaua Epipitaniae. Ania.
D Licet,in qui desoleunitate huim, poei, veterum' diuersa traditio, ν tamen sancta deuot nu est sides. Nam qua uis nσ-B Dominum nostraim ,ste duce a Magis astiment adorato: ari, asseram,eum aquam in rimo murasse, quidam vero baptivirum s a Danne confirment, in omnibM tamen
617쪽
An trigesimi: sic illud miraculum acciderit eodem sexto die Ianua ij, inlum aqua anno trigesimo primo per tredecim dies inchoato. In hac controuer.
in xinuma sta quid alij pr derint,& quid mihi propensius ad similitudinem vetata , rno ritatis esse videatur, paucis exponendum est. Epiphanius inhaeresi ηρ post quinquagesima prima censet, miraculum illud factum esse a Christo Christib in nuptiis,eo die quo fuerat natus,hoc est,ille sexto Ianuarij,clim iam primu exa expleuisset trigesimum annum, & eo die trigosimum primum ordir cto,contige tur. Hinc colligit,miraculum illud, sexaginta diebus post baptismumnt. Christi esse factum. Quorum dierum rationem. hunc in modum subducit Epiphanius: poti baptismum, inquit, quadraginta dies Christus into Di ieiunavit in deserto: exinde rediit Naaareth, & inibi mansiit quinde-ph ηj. cim dies: postea , rediit ad Ioannem, & uno die, qui fuit a baptismo
quinquagesimus sextus, Ioannes de ipso tunc absente praeclariim dixit testimonium: die autem quinquagesimo septimo,ipso tesu praesen-Ioanu. te, testificatus de illo palam est illud, Ecce agnin Dei, ecce qui torii pe cata mundi: iterumque die quinquagesimo octavo, dicente Ioanne,
ecce Inus Dei, Andreas & quidam alius sequuti sunt Christum:ad haec egressissὸ Galilaea Christus die quinquagesimo nono, vocavit ad se Pnilippum: denique,die proximὸ lequenti, qui fuit sexagesimus a b ptismo,& sextus dies Ianuarij, factae sunt nuptiae in Chana Galilaeae. Christum sic Epiphanius. Sed in hac eius opinatione, quaedam sunt contraria
sexto die communi Doctorum sententiae,& antiquae ipsius Ecclesiae traditioni; Ianuar qua veluti est illud, hristum sexto die I inuati j esse natum: cum ab antiatam in te quis usque temporibus, Christum vigesimo quinto Decembris die naris, qui sint tumelie,in populo Christhino pro certo teneatur. Quamquam vide opinati. tur in eo,consuetudinem AEgyptiorum sequutus Epiphanius: quam in primo capite decimae collationis, bis verbis memorat Cassianus. Ins a Asi uti regionem,=nosse antiqua traditionesematur, viperacto Di- festum alephamorum te,quemprouincia igius sacerdotes, vel Dominici bapti mi, vel Christior-secundum cara in natiuitatis esse de iunt, ct idcirco a triusque scramenti sus, in die tenuitatem/on bifarie, ut in occiduioprouinossi subrua dici h liu festi sexto I uitate conce ebran:ὶ Atque huius loci & sententiae Cassiani, meminit enua latae tiam Isidorus libro primo de ossiciis ecclesiasticis, cum agit deses obant. Epiphaniae. Nonnulla sunt praeterea in opinione Epiphaz ij, pl. Eincerta,nec ulla firma ratione, vel probabili coniectura, aut grauis
cuiuspiam viri auctoritate subnixa. Huiusmodi est illud. c. cimina, si tim post quadraginta dies exactos in solitudine , venisse Nazareth, manicieque ibi quindecisti dies & postea rediisse ad Ioannem. Hoc
618쪽
A enim incompertum est nec fortasse ccii sericio esse rocest: scut nee praelinito sciri,quonto tempore post hapris un Chrilii. Ioannes illa praeclara de ipso testimon a dixeritaquatumque temporis inter singu-Ia eius te tintimia interfluxerit. Altera opinio.eiriere nunc recepta & peruulseta: Christum quo a. Ophiis die baptiza us e l.eodem die,vno anno post miraculum aquae Christum
in vinum comtuatae.Hanc sentem iam veteri 'raduione Videntur cω quo M.
firmasse beatus Mar imus sanctus Augustinus , husebius smissenus in pti tum, suis bonii lii, de fello Epiphaniae, & Isdorus in libro de ossiciis , cum eo aquamai et de l piphania Quin etiam . quod maximum est huius sententiae in B limiamenti im . adest huic opinioni Fcclesiae auctoritas & mutasse.
nium quae id videtur aperte comprobare publies in templis canensii quadam antiphona , quae est in ossicio de Epiphania . Tribus miracula ditem auctis coli in hodrepeta Magos duxit ad pras perbole vinum ex aqu factum qi adnuptias,hodie in Drusee Ch Mia a roamne ἰVtra an valuit. At enim .esim haec argumenta facilὸ possint solui, nec certam, neci admodum probabilem eam Opinionem faciunt. Pria , mam enim auctores ad confirmationem eius adduini,parum, aut potius nillil eam adiuuant. Siquidem Maximis non assirmat tria illa nW- steria eodem die omnia contigisse sed utens particula disiunctiva vel Cait no aliquod horum trium eo die accidisse,sed nesciri tame quo nam illorum tria eo die potissimis euenerit Verba Maximi sic habent. Maximis Iu dac d lecti qumt,ce ebritate,sicut rela tu paterea tralitimis instremur, hom. ι. de multiplici utitate laetaMε. Ferunt emm Christum botri vespera Diph. .cea gerit; adoratum vel inuitatum ad mιytias: aquam vertise in vim rvelsus epta a Ioanne baptismis Iordanu fluenta con secras . Sed quid λο- tisi a prasinii hoc actum ite, nauerit ipse qQ fecit. Haec maximia Cuius simile est quod scribit D. Augustinus sermolle visesimosepti- D. Augmmo de tempore qui est secudus de dominica insta octaua Epipitaniae. Anus. D Luri,inquit . sol unitate hu sui.veterum sit diuersa traditio,νυ tamen sancta deaονοηu est sides. N m qu uis non lira Dominum nostrum,staea
duce a Mutis astiment adorato: alii asserant,eum aquam in vinum mutasse, quidam vero bapticatum se a Manne confirment, in Ommbvi tamen
Dei silivi crιditur. in omnisin est vera sestiuua . His consenant,quae scribit, Emissenus. de s Io Epiphaniae. Hodie A ait, per cume Emissem. . tacertissma Deus in homine declaratus est:siue qμο strita δε caris ρυ- bom. i. d.
619쪽
hum. lugenem suo baptismate consecrauit: De hac eadem irim miraculi AI id. lib. i dies',qua primum in Chana Galilaea in nuptiali conuiuio , aquas in vinum d o c.Ec-. creuertit. Nec non & Isidorus praedictis viris concinens scribit festum cies. Epiphaniae sic esse appellatum, siue ex eo. quod Christiis eo die stella Matth.2. indice,ostensiri est Magis:sue quia in baptismo Dei filius & magisteros. hominum declaratus sit testimonio Patris siue quia in nuptiis per mi
raculum aquae in vinum conuersae, mani sellatus sit discipulis. Neque vero auctoritas Ecclesiae multum fauet huic opinioni, nam cum Ec- clesia canit, hocierinum ex aquafactum est ad nuptia ,illud odie diceret aliquis non referri ad tempus rei gestae, sed ad tempus commemorai tionis&culebrationis eius rei, quam eo die ficit Ecclesia. Est enim B haec illorum verborum sententia: hodie iii Ecclesia recolitur & com memoratur Christum esse adoratum a Magis,baptizatum a Ioanne,&aquam et se ab eo in vinum mutatam. Quod ne videatur comentitium, equidem puto non aliter intelligi debere, quod E eii a canit in festo Pascitatis. hodie Chri in resurrexit.& infesto Pentecostes , Spiritum fan- curviro eο- ctum hodierna die n, os adoptionuessurit. Etenim raro accidit, ut fe-dsisque testum Passebatis , aut Pentecostes, eodem die celebretur ab Ecclesia, :tria haec quo is e. hristus vel ex mortuis resurrexit,vel Spiritum sanctum misit m,lem re in discipulos. Ecclesia igitur illa tria mysteria, sapienter instituit eo- colantur. dem die celebrari; tu' quod magnam inter se conuenientiam & λ militudinem haberent, cum in eorum unoquoque , singularis Christi
excellentia varie declaratatuerit:tum etiam, quod incertum erat vita Nam die quodnam illorum trium euenisset aliis omnia eodem die, aliis vetb diuersis diebus ea contigisse opinantibus: propterea voluit ea coniunctὸ atque unius diei fellauitate .elebrare. Quamuis expeditior illius argumenti solutio ei se possen Ecclesiam, ut in aliis non pau, - cis,quae ad Ecclesiastica ossicia pertinent ic etiam in hoc, non certam. aliquam & indubitatam sententiam ; sed inter varias & probabiles doctorum ea de re opiniones, eam praecipuὸ opinionena, quae tunc sertasse celebrior erat,& probabilior habebatur, esse secutam. Multis Incia ex traeterea rationibus ea opinio refelli potest. Primum enim . iam inde pactu Osto a baptistino Ioannis, Christum habere d: scipulos cc ille, perspicuὁ
Drum capi docet diuus Petrus in actis Apollolorum. capite primo. Oportet,inreprimo, quit, ex his raris qui nobustim sint cεngregari, in omni tempore qxo intrauit tractatur O eximi inter nosDominus Iesus Dacipies a bapti ino Ioa tu usque ad da, qua
620쪽
A At liquet ex narratione Io.umis in capite primo & secueo. Climitiam paulo ante illas nuptias , discipulos habere coeptile : eigo n. pilae illa: non uno anno post baptismum suot factae. Deinde Cncilius se ipso baptismo, voce de coelo missa.& Dei patris telii monio dcclaratus est a satis .f. Dei filius &doctor hominum c d in de ipsod et i est, in meus
dilectason quo in hi complacui, psium avitGNon decebat autem Chriiiii, munus praedicandi a Patre sibi iniunctum,per unum annum non exequi: coepit autem praedicare post illas nuptias , non es igitur credibile , nuptias ei se uno intecro anno poli Christi baptismum factas. Ad haec, totum pradicationis Chri isti tempus , patres, ut supra talendis mus,tribus annis. superque, aliquot mensibus definierunt: Christus verδ praedicare orsus eli post nuptias , quae si uno anno post baptis nium factie simi, non nisi duo anni assignari possunt praedicati ni Chriiti; aut si tres anni assignentur , neccile est Christi aetatem usque ad trigesimum qua tum annam producere: quod tamen illi ut opinionis defensores , plane inficiantur. Patet igitur ex his quae dicta sunt, solutio eius , quod supra obiiciebatur: negandum enim est, post Baptisinum Cluisti si ille aliquod Pascha prius eo, auomodo quod in capite secundo a Ioanne memoratur. Nam quod pro hu- inter supius rei argumento afferebatur, miraculum factum in nuptiis, uno C anno poli Christi baptismuin contigisse, satis ostensum et , aut in n esse falsum, aut esse incertum & infirmum: liquet enim ex sipra-ptio nuia dictis., tempus illarum nuptiarum , co interuallo, quod filii inter tum P0 baptismum Christi & Pascha proximὸ subsequens, de quo nempe charite Ioannes in secundo capite scripsit,contineri. esse. Si quis tamen peruulgaram illam , multisque probatam de nuptiis Nuptias
uno anno post baptismum Christi factis opinionem, sequi ac defen- post christidere voluerit; cum hoc ego non magnopere contendam, quin etiam baptisina ficile ac libenter consentiam. Neque erit arduum , quibus ea opinio uno annon est oppugnata, rationes dissoluere. Ad primam enim ita respondeatur: celatratas quein Petrus appellauit baptisnu Ioannis eum non Disse baptiimum credibiti Clitisti a Ioanne collatum: sic enim neminem discipulorum Christi re- etiam est..per emus qui statim,ab co tepore,quo Christiis bapti ratus est a Ioan- solutior ne,cum ipso fierit. Petrum namque & Andream, primos in Apostolis tionu quia sectatores Christidion obscure ioannes in primo capitc indicat, lon , bus com se post baptisinu accessisse Christo: adhaeusseau em mul: δ post tem- munis optapore,manifestum est. Petrus itaque per baptisnu Ioannis sigiuscauit nio en tota illeporis, ruo Ioannes baptizauerat, nempe,quoad in carcerem grata est.. Oo , sutinci