Benedicti Pererii Valentini e Societate Iesu Commentariorum in Danielem prophetam, libri sexdecim. Adiecti sunt quatuor indices, vnus quaestionum; alter eorum quae pertinent ad doctrinam moralem, & vsum concionantium; tertius locorum sacrae scriptura

발행: 1588년

분량: 876페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

801쪽

COMME NT ARI ORVM tempore, cum aitu uerit iuge sacrificium, G p ta fuerit abominatis in de Atilioneo. Hes misie ducemi

ius finem,qiii erit interitus Antichristi, transibitin tres an ni,& insupes: sex inenses, additis praeterea decem diebus: tantum enim temporis denotant dies mille ducentichristipe Sed unde obseruandum erit principium illius atrocissimae Ase t ρ- persecut; om13 beo videlicet tempore, o uo Anticliristus, re orbis r mens imperiuiis tot et medio iugae Acriticium, vel,ut est Graece, . . - , χισμον endeIechismum,quod vocabulum sonat continuitatem, Imirum,diuini ultus,qui in xcclasia omita tempore Deo exhibetur: sic enim interpretantur Hieronymus,& Theodoretus & hunc Dei continuum cultum appellauit angelus iupe sacrificium.. - auanci iam id nominis praecipue referri posset ad sanctissimu Mi

sae sacriticium bucenim,super omnia. odio prosequetur, insectabitur, sic 'm p &-iollere conabitur Anti christus. Et hoc rite nominatur iuge 'j fieri sesu:nam non uno dumtaxat in loco,nec bis tantum per singulost diei. mane & vesperi ut illud Iudaicum,sed in omni loco , ut ait Ma- cap. 1.3e omni tempore agitur;& offertur Deo. Cum enim Ec- clesia Christi per omnes orbis partes sparsa sit, nullum est rempus diei luod non alicubi terrarii, sit ante meridianum tempus,idest, peragen o Missae sacrificio idoneu,Abominationem appellant Iudaei idolum cui diuinus cultus impiε miltόque ab hominibus adhibetur. Q we r significatur eo vocabulo Antichristus , qui sedebit in templo Dei, A iubebit se ab omnibus quasi Deum adorari. Additur in desolationem quia impius ille eritnon tantum diuini cultus,sed etiam bonorum omnium calamitas, pernicies, desolatio, &Anticyra' tium. Tollet autem iugae hoc sacrificium Antichristus,non quidem oni Ust ρ nino sed quatenus eius notitia , vel potentia pertinere poterit. Nam n '- sancti, perpetuδ ipsum cumindient& colent, nec unquam agere desur Zmi nent,non tamen ubique, aut publicὰ : sed priuatim,de occulis, atque is locis secretis,de a cognitione Antichristi remoti

802쪽

A Teatius qui expectat, orseruenis ire ad dies missi trecentos triginta quinque. Tu autem mari cor nitum , Errequie es, 'bis in sorte tua in finem durum.

EA Tvs erit inquat ava geluis, qui vixerit usque ad -- qtnem mireri centorat in ct nonagi h diotimi id est , triti m sν pertristannorum & sex niensium , quibus duratura estilia persecutio Antichristi & in cuius temporis extre- ληtuhristimo occidendus est Anticliristus:& praeterea superuixerit per dies quadraginta xiii inque; per quos dies , inquit D . Hierphγ-mus Christus Dominus in sua maiestate venturiis est. neniam.

B sed cur post necem Ahtichristi datum sit thallum bo ni quid a . Curali

j:nta quinque dierum latet inortales,& solius Dei,scientiae est, ut su- qimi dici; Ot Hieronγmus misi forte inquit ille, dilatio r egni sanctorum,patien- psi mortetiae eorum comprobatio fitura sit. Theodore us t adit,per eos dies,oc antichrii uciso iam Anticli isto,magnum Eliam esse praedicaturum. Sed reclamat christinx Ioannes qui in Apocalypsi, capite i i. significat Enoch & Eliani occi tum sit. sum iri ab Amici tristis: Quin Hippolytus ita at , Enoch & Eliam Resta tuo praedicaturos per tres antios & dimidium,dc occisos iri ab Antichristo Theodoret. Esimque stillorum necem,tribus annis de dimidio regnaturum. Denique , coninranis est omniurii sensus Enoch Eliam, martyres sub C Antichristo futuros. Similior vero est Lyrani& Carthusiani Aliorumq;

coniectura, qui existimant id temporis, summa Dei clementia con cessum iri,ad agendam videlicet poenitentiam, iis, Mi vel per ignoran tiam,v' per infirmitatem carnis,Antichristo consenserant. Nec tanto credendum est, amnes,qui eo tempore suerint, acturos poenitentiam.

Si quidem multos in sua nequitia permanentes, repentinus Christi aduentus,& mundi interitus opprimet. Scilicet, non secus quina diluuium eos qui fuerunt tempore Nod, sicut dominus noster testatur in Evangelio Matibaei, et . & cap. Lucae i7. Paulus item pri epistolaei ad Thessalonicenses cap. . Refert hoc loco Irranus quosdam ludaeo odi sisse,per hosce miIL Debranunte trecentos triginta quinquo dies, designatum esse tempus, quo Iudaei tum IV expectaturis mi aduentum Messi ita positum esse diem pro anno, si- rum. cui ponitur etiam apud Ezecbielem capite quarto: eorum verὁ anno rum sumendum esse initium ab eo tempore, quo positum fuit idolum in templo Hierosolymitano : ita ut poli ia, temporis, transactis mille iss1. Minis ; venturus sit Messias. Verum hanc opinionem, Sc

803쪽

to COMMENTARIORVM

Eim coη- ipse rerum euentus,de ratio temporum minite Ιὸ redaret est . b eo na- ADtuis. que tempore, 'ao Antiochus idolum posui: in tεplo, id quod signavit Eusebius in Chronicis. in olympiade centesima quinquagesimi tertia)vsque ad praesentem annum praeterierunt anni plus mille septingen- . . tis.Ex qua autem tempore,po tremum sub Adriano Romanorum ii

peratore , in loco templi, posita suit statua equestris ipsius Adriani, . quaa factum eia,secundum Eusebium circa annum Domini t o.tra uete usque ad hodiernam diem, amplisis quo mille quadringenti ac. 'aadraginta anni : vi, vel binc palam iit,quam Acile gens Iudaeorum, figmentis de mendaciis capiatat, delectetur,pascatur. verba, tuae sequvnxur apud Danielem inne habent sententiam. Tu BDaniel vade, pro vades id est, secundum tempus tibi praestatium, morieris. Si quasi dixerit angelus Danieli, morieris tu quidem Daniel,sed morte iustorum, quae nimirum est requies ab omni labore, Matth. ah de qua dixit Ioannes in Apocalypsi. beati qui in Domino moriuntur . . amodo enim dicit spiritus ut requiescant a laboribus suis, opera enim illorum sequuntur ipsos. Etstabis, videlicet inter electos,qui in illo it i mendo tuticio , si ibunt a dextris Dei: nam improbi , primum sua . ipsorum conscientia,deinde, iustissimo Dei iudicio condemnati, non stabunt neque costaent,sed in profundissimas inferni tenebras prς cipitabuntur. Insorte tua,id est,in parte, gradu,loco,& ordine beatitudinis. Douid sit quae tibi dabitur pro mensura tuorum meritorum. sortem appellat,gra sors in Sm tiam aeternae praedestinationi qua Deus sanctos eligitia patricipati turis. nem aeternae gloriae: Ea dicitur sors quae significat aliquid, non ex propria virtve & facultate proueniens, ed quod incerto & impro riso co- tingit eu ntu: sic gratia praedeliinationis,contingit electis mullo ipsorum merito, sed gratuita solius Dei beneuolentia & caritate. Atque hac signiticatione appellatur in scriptura sors sanctorum,ut videre licet in libro sapientiae capite quinto, in Actis apostoloriam capite vigesimo sexto, & apud paula in capite scimo epis az ad Collonenses. Denique illud. In e dierhm,idem significat quod in fine mundi: quando et erit resurrectio mortuorum,& generale iudicium. simile est quod scrupsit Paulus prioris epistata aό Corintllio capite decimoquinto,umis

804쪽

' BENEDICT

PERERII SOCIE

IN DANIELEM

τ erat Hr habitam in Babinie , Onomen eis D cim: accepit uxorem nomiae stimo, diam Hetacia, pulchram mmu , O timentem Deum. Parentes enim illius ram esent iusti, erudire t Mimsuam se cundum legem Moysi. Erat autem Ioac diura valde, O erat ei pomarium vicinum domui sua: ct ad Usum constuebant Iudai,eo quὸd uper honorabilior omnium. Et constitutisunt duo sues iudices in ira anno, de quibia locum est Dem nus quia eiressa est iniquitas de Babime, asininibus iudicibω, qui videbam tur rege repopulum.Ipsequentabant domum Ioacim, o veniebant ad eos, omnes qui habebant iudicia. Cum autem populus reuertissetper meridiem, O ingrediebatur Susanna,ct deambulabat inpomario viri sui. Et videbant eam senet quotidieingredientem O deambulantem: ct exarserunt in concupiscem

nam etas i exerteruntsensum suum, O declinauerunt oculo uos,ut non via derent caelum, neque recordarentur iudiciorum iustorum. Erant ergo amisvuiserati amore erim, nec indicauerunt solvissim dolorem suum: erubescobant erim indicaremi concupiscentiamsiam,volentes conchmbere cum ea. Et obseruabant quotidie silicii ridere eam. Duili alter ad alterum, e

invi domum,quia ho prandi, est. Et egressire cesserunt se. Cumque reue issent,

805쪽

rti COMMENTARIOR v M

cupisientiamsuam se tunc in communi tuerisui temp., quanto eam pU- satinuemuselam. Fa2um est autem cum obfcraarent diem aptum, it e sar aliquanda cui bιri 9 nudius tertius, clivi duabus olupuellii: voluitque laum in pomaris, a linquippe eratrict non erat ibi quisquam , praeter duos --nes absconditos, ct coMςmplarito eam. o xit ergo pueris, astfrte mihi oleumo rem ita, ct o bapemari, ciau ue,ut Duer. Et fecorant sculpraeceperat, clauseruntque o ira pomari , is egressa sunt per po tuum. via perrent qua tu serati nesciebAtque senes intus esse abso iditas. Cum aute Cresa essent puella, surrexerunt duo senes, accurrerunt ad .am O dixerunt. ecce ostra poma- ridi clauo sunt,o nemo nos rideri,ct nos in concupiscentia tui unim . quamobrem a lentire nobi incommiscere nobiscum, quo is nolueris, dicemus contrate tewmomum,quo, fuerit tecum iuuenis,ct ob hanc causam emiseris puerus 'a te. Ingemuit Susan ,2 ait, angui trasunt mihi undique.Si enim hoc eg ro,inora mihi est autem non egero,non est etiam manus vestras.Sed melim est mihi absque opere incidere in manus vestraι,quampeccare in conspectu Domini. Et exclamauit vocem gna Sasanna. exclamauerunt autem Osenes aduersus eam. Et cucurrit ruin ad ostia pomar3 aperuit. Cum ergo audis ni clamorem, muti domus in poniarao,irruerunt per posticum, ut xiderent quiana

esset. Postquam autem senes locuti sunt, erubuerunt ferui vehementer: quia Cumquam dictis fueras sermo bui scemodi de Susanna. Eifacta est dies cra-

flina. Cuuique venisset populus ad Ioacim virum eius,vcnerunt o duo teriorem iniqua cogitatione aduersm Susannam,ut interficerent eam. Et ui xerunt coram populo, mittite ad Susannam filiam Helciae, xxorem Ioacim. Et . .

satim misitur Et venit caparentibus scio, o a'niuersis cognatissuu*err Susanna erat delicata nimia o pulchra specie. At iniqui illi, iusserunt ut di

operiretu erat enim cooperta ut vel lasatiarentur decore eius. Flebant igitursui, o omnesqMinouerant eam. Consurgentes autem duo presbyter ni dio p opuli pssuerunt manu sua super caput eius. Q seu suspexit ad ca tum at enim cor eiu sociam habens in Domino. Et dixerunt presb)tera: Dcuvi deambularemus in pomaria soli, ingressa est haec cum duabus puellii, Uausit Ura pomari ,2 dim. t asepuel . eniti ad eam adolescens,qui erat -- condum, concubuit cum ea. Porro nos cum essemus in angula pomarr, dentes iniquitatem,cucurrimus ad eos, ct vidimus eos pariter commisceri idum quidem nan qaiuimui comprehendere,qui ortior nobis erat, O apertis sis exiliuit: hanc autem cum apprebendissemus, interrogauimus qui nam

esset adole os, o notu i indicare nobis: huius rei testes sumus. Credidit eis mastitu qua seni uiuo iudici ut populi, O coiaemuauerunt ea ad mor-.

806쪽

i rem. Exclamatat autem voce magna Susanti dixit, Deus aeterare, qui absconditorum ei cumrotiqui nosti omnia ante iram sam,tumi, qhoniam falsum testimonium tulerunt contra me ct ecce morior,cὐm nil il ιιrum fel erimquai in malitiose composuirunt aduersum me. Lxaudicit autem Dι miniti ro- cem eιus. Cumque duceretur ad mortem, suscitavit Dominus iiit m ana mpuera ivntoris,cuius nomen Daniel: ct exclamauit voce magna, modus Gasum a sanguine huius. Et conuersm omnis populus ad eum,dixit,quis est se sermo,quem tu locutus est QV cῖim staret in medio eorum ait 'fami l lyrac non iudicantes,neque quod verum est cognosce ites,cοη emo ita Dam Israeli Reuertimini ad iudicium, quia Oum testimonium locuti sunt adu fur eam. 5 Reuersus est ergo pepρωι cumfestinatione,ct dixeranni ei senes,veni. O sede mmedio nostrum,o indica nobis:quia tibi Deus de it honorem senectutis. Et

dixit ad eos Daniel,Separate illos ab invicem procul,o diiudicabo eos. Cum ergo diuisi essent alter ab altera,vocavit anum de eis O dixitad eum, inuete-- rate dierum malorum nunc venerunt peccata tua,quae operabaris prius, iudicans iudicia iniusta,innocentes opprimens, s dimittens noxios,dicente I 'omino, Exo .astat innocentem o iustum non interficie .Xunc ergo i vidisti eam .c ub qua a)- . bore videris ras, Goquentes ibi. styait subsectina. Dixit autem Daniel, r itὸ mentitus es in caput reum ecce elum angelus Dei, accepta sententia ab eo,

scindet te medium. Et amoto eo uot venire talium, o dixit ei: semen Cha- alterum C naan, ct xen Iuda pecies decepit te,ct concupiscentia subuertit cor tuum: sic habent a. faciebatis filiabus Israel o ilia timentes oquebantur vobis sed non fria Iu- MS. O Gradasustinuit iniquitatem νυbam. Nunc ergo dic mihi, sub qua arbore compre- cum exemhenderis eos loquente sibi. mi ait, sub prino. Dixit autem ei Damel, recte piari menti in es o tum caput tuam, manet enim angelus Domini, gladiam h bens, risecet te medium, o interficiat vos. Exclamauit itaque omnis caetra voce Magna, ct benedixerunt Deum, quis uat perantes inse. Et consurrexerunt aduersus duospresbyteros, conuicerat enim eos Daniel, exore suo a sum dixisse testimonium, fecerantque eis, sicut male egerant aduersus prox mum,ut facerent secundam legem Moysis, ct intersccerunt eos: O saluatus cst Deut. . sanguis innoxius in die illa. Nestias autem o uxor eires, laudauerunt Deum, d. io. prρ Ilia sua Susanna,cum Ioatim marito eius, ct cognatis omnibus: quia non esset inuenta in ea res turpis. Daniel autem factin est magnis in con pectu ρο-

807쪽

sin cur ab hachi toriis libri in huc fit exorsus,

COMMENTARIOR v M

Iv v s Athanasius in synopsi exorsus est librum Danielis ab historia Susannae , quae narratur hoc capite. Fortastὸ qudd cd in haec historia contigerit, puero admodum I nicte,quo tempore is primum habere se spiritu Dei pro pheticum declarauit: propterea visa est haec historia, pria

mum locum libri Danielis tenere debere. Sed prosectδ. rem ipsam benὸ coiisideranti mantia tum erit, tuae traduntur in primo capite huius libri,de Danielis captiuitate educatione,atque institutione, ea carieris In bigmaoni a b M.que in eodem libro scripta sunt eis e praeponenda. Veram de Susamia 9biit Mia Susannae,&selis,quae sequenti capite traditur, de a multis,&Bebi , au- diuersis temporibus,dubitatum est, utrum eiusmodi historiae. fidem dectoritatem auctoritatem sacrae de canonicae icripturae habeant. At enim, si sorte manica lim de his, quibusdam licuit ambigere , nunc tamen, nulli plane licet. scriptura Siquidem in nouissimo concilio Tridentino sessione quaria,constitu- habeant. tum est .librum Danielis,cum omnibus suis particulis, prout se lux publice in Ecclesia,& contine: ur in latina transtatione vulgata, pro sacro & canonico libro ei se recipiendum. Nec leue ad id conlirmandum C pondus habet. Ecclesiae auctoritas: quippe ab ortu suo, ut tradit Orige- nes in epistola quam seripsit ad lulium Africanum,& in tractatu trige simo primo in Matthaeum publice in couentibus fidelium hanc suseim historiam ut sacram & 1uinam scripturam recitare consueuit. Non sum nescius .multa recitari publies. in Ecclesiasticis pretcati nibus,aliisq; ceremoniis , quin etiam in ipsis Missae sacrificio peragen do quae,ut vera esse existimare conuenit, ita liquet ea ex sacris & can Masta in nicis scripturis non esse deprompta.Legitur in Missa quae in honorem tui divae Carbarinae celebratur. corpus eius super montem Syna ministe 'tur, qμα rio angelorum eae collocatum hoc ex veris historiis & traditionibus Utu suuiption esse, extra corurbuersiam est: fidem tamen de auctoritatem, ' qualis nempe diuinis hi hortis. & scripturis canonicis debetur, nequa- ιδ cm non quam habet. Ante Pium quintum, publice legebatur in Ecclesia, ossi- esum S Missa de immaculata conceptione beatae virginis Mariae,csim O . e tamen eam fuisse absque originali 1 cccato conceptam, n5 sit adhuc in . Ecclesia secundum Catholicam fidem definitum. Quinimmo superi re libro decimoquinto docuimus,quaedam ex quarto libro Ectrae, ut

que Apocriptio,vsurpari ab Ecclesia. Sed ut harenon ignoro ' i

808쪽

1N DANIELEM LIB. XVI.

Λ eontendo,quae Ecclesia publicὸ,ut sacra & diuina proponit, in quo numero haee historia reponenda est,ea sacrae & diuinae auctoritatis, apud omnes esse debere.Accedit ad hoc ipsum persuadendum, auctoritas se ptuaginta interpretum: lui, ut refert Origenes in epistola ad Africanti. de indicat beatus Hieronymus in commentario huius capitis , historia Susannae in sua translatione posuerunt quo licet intelligere, fuisse eam illo tempore id est, annos circiter trecentos, ante Saluatoris nostri ortum, maximae in synagoga auctoritatis;&suisse scriptam. vel Hebraico vel Chaldaico sermone. Quid pluralpatres tam Graeci quam Latini di istoriam hanc Susannae & trequenter,de ut sacram Scripturam v- Tres okie surpant. Lege Athanasium in synopsi, Chrysostomum in homilia de Piones, co-busanna, quae est in sine primi tomi:duos item sermones diui Augusti- tra auctant,ambos de temporeralterum quidem centesimum decimum octauu: ritatem Halterum verb,ducentesimum quadragesimum secundum. 'nae Susa Verum,qui auctoritatem huius historiae opsugnant,tria nobis con- na, diu tra eam obiiciunt. Primum,non esse aiunt eam in libris Hebraeis, ob tur. idque in sacrorum librorum numero non esse ponendam. Sed respondet Origenes. multa pro sacris oc canonicis scriptis, venerari δe usurpare Catholicam Ecclesiam , quae non sunt in canone Hebraeorum. Nos exempli causa, afferre possumus librum Itidith, Tobiae, Sapien- Ecclesiit C tiae Ecclesiasticum libro e Machabaeorum. Ad haec,respondet Ori- bros mutagenes accepisse se a docti nimis Hebraeorum, hanc historiam contiae- tostam ori ab Hebraeis in arcanis nec velle eam publicari, & in vulgus efferri: tiquitus revidelicet , ne propter execrandam presbyterorem, qui memorantur cepit quin' in hac Aistoria nequitiam, dignitas de potestas atque auctoritas iudicu, sunt in Hesenum,& sacerdotum, populo in odium & contemptum veniret. Ad- braeorumde.quod, ut haec historia non fuerit scripta Hebraic, Di l tamen id canone.

ossicit eius auctoritati; potuit enim scripta esse Chaldaiia, seu magna Susanna hibuius libri pars: potuit etiam seri, ut Graece scripta suerit, non a Da floriam curniele, sed ab alio quopiam Iudaeo sapienti,& Graecae Iinguae perito, & Iu au in P cui in scriptione huius historiae, spiritus Dei affuerit: quemadmodum vulgus non contingit Iesu Syrach , qui librum Ecclesiasticum Graece conscripsit: prodi δε-

neque euim ad auctoritatem diuinae Scripturae refert, vel qua lingua. rint. vel a quo scripta sit. a. obiectio Deinde,opponitur nobis auctoritas Iosephi,qui in libro decimo an- cur Iosepb, . tiquitatum Iudaicarum,reliquas omnes, quae sunt in hoc libro,enarras hanc hi in historias, has duas, Susannaedi Belis,scilicet ut apocryphas, referre su- Nam pra 'persedit. At enim osephus ipse profiteturae in illis libris antiquitatum termiserit,

multa

809쪽

multa praetermIsisse , nec nisi quae in sacris Hebraeorum annalibus, AHebraice scripta & prodita effetu commemorare voluisse. Ac ne hae equidem omnia persequutus cst. nam de historia Iob,tam illustri,& me morabili,nullum ipse verbum fecit. 3. Obiectio, Verum,urgent nos Eusebii& Apollinari j testimonio: qui, ut refert sumpta ex in praefatione commentarioru suorum in libru Danielis, diuus Hier Eusebi1 ct nymus,Porphyrio has historias calumnianti propterea non esse resp5 Olliva' dendu dixerunt quia eiusmodi historiae, nec sunt in libris Hebraeis, nec auctorita- diuinae Scriptae auctoritate habent. Verum nobis curae non sit,quid istite. senserint , quidve scriptis prodiderint. Mihi pluris est diuus Ignatius martyr Athanasius,Chrysostomus, Augustinus aliique inter scri mores BEcclesiasticos quam plurimi, primae nobilitatis auctores,qui his cluabus historiis. fidem&honorem diuinae Scripturae detulerunt. Miror equi- Magister dem auctorem historiae scholasticae, super hoc loco Danielis, non esse in histor. veritum insimulare falsitatis banc historiam; quod in ea scriptum sit, Dan. cap. duos illos presbyteros fuisse lapidatos a populo; cum constet ex capiteis. repra, vigesimo nono Hieremiae, eos fuit se a rege Babylonis fiixos, &igne hoditur. combustos: q*am eius futilissimam aduersus veritatem raciocinati nem, in stadis luemus Miror magis Nicolaum de Lyra,& Dionysium Carthusianum. qui non negant has historias esse veras; sed negant eas clamen ad canonicam scripturam, sicut nec librum Tobiae, Iudith, de Machabaeorum pertinere. Verlim,hoc sortasse istis condonari possit, quorum tempore non adeo erat veritas haec, ut nunc est, discussa omni dubitatione, sacri Tridentini concilij sententia & constitutione,d

clarata, cita,& confirmata. o

Erat vir halutans in Bal one, oenomen eius Ionim

ii fuerit

'riam Susanna. T Graeci codices,& Latini emendatiores habet Ioa cimi alii tamen habent Ioachim,& sic legunt Lyranus & Carthusianus. Ex hoc loco arrimit Iulius Africanus., ad re- , talendam hanc historiam . satis firmum, ut ipsi videbo tur,argumentum. Eam n mque sabulosam eue hoc modo argumentabatur. Vel ille Ioachim maritus Susannae, fuit rex Iuda, alio nomine dictus Iechonias; sed huius regis uxorem non ausi suissent senes illi.aut sollicitare ad tantum scelus;aut eam morte condemnarer

vel suit alius quidam homo priuatus;at quomodo credibile in, hominem priuatum & captiuum, in suo exilio & captiuitate,tantam habuin se palati; magnificentiam, tantamque apud omnes Iutios auctorita

810쪽

IN DANIELEM LIB. XVI. 87

A tem)sed sicilὸ repellitur hoc telum Asticani. Non enim ille Ioachim,

fuit rex Iechonias: siquidem ille, ex quo tempore ductus suit Babylonem,semper in carcere fuit, usque ad mortem regis Nabuchodonosor, ROratio. ut scriptum est in sine libri quarti regum,& in sine libri Hieremiae id est,per septem & triginta annos:post cuius mortem eductus est ὁ carcere Ioacnim: cum iam eo tempore , maior quinquagesimo anno esset Daniel,qui tamen tempore huius historiae,puer fuisse dicitur. Nec fuit maritus Susannae, Ioacim, etiam rex Iudae pater lechoniae: is nimque, vel non fuit Babylone vel breuissimo tempore fuit; & dum fuit, semper in custodia & vinculis sitit; quibus solutus, confestim remissus ests Hierusalem. Fuit igitur Ioacim maritus Susannae, non rex,sed vir priauatus;inter omnes tamen ludaeos praedives, & maxime honoratus, ac Iudaeorum qui morabantur Babylone, sicile princeps.Nec mirum est, Multi insuisse eum in captiuitatu adeδ magnificum & opulentum, clim lega- captiuitatemus multos alios in captiuitate,& abundasse diuitiis,& gratia floruis- fkere pra- se apud Barbaros reges, & insuper publicis atque regalibus muneribus diuites .

de honoribus fuisse ornatos:id quod de Tobia, Esdra. Nehemia, Mardochaeo ipsoque Daniele, atque eius sodalibus, in sacris litteris proditum est.

Et confirmisym duo nes iudices inissa amo c mente Ita eos, omnes psi haldam iudicia.

Xboc loco tria contra historiam susinnae Asticanus obii- Tres obitacit. Primo,quomodo, inquit,credibile est, Iudaeos in capti- ctiοηes a uitate habuisse proprium tribunal, propriosque iudice*, dc 'cani. auctoritatem ac potestatem c oscendi & decidendi causas etiam criminales,& poenam capitis inserendi i Deinde, si tempore Christi Domini,quo tempore Iudaei non erant captiui, & in patriis sedibus morabantur,& secundu leges suas libere vivebant:attamen, quia erant sub imperio Romanorum,& Iudaea per procuratores & praesides a Caesare missos regebatur, non erat Iudaeis licitum,quemquam interficere: sicut ipsi dixerunt Pilato, nobis non licet interficere quem ram: Ibo. it.

quanto minus verisimile est, Iudaeis, sub durissima Chaldaeorum se uitute miserrime viuentibus, factam esse potestatem suo arbitrio interficiendi quos secundu leges suas. mortis supplicio dignos esse iudicassentZAd haec,videtur historia haec susannae,iis,quae narrat Hieremias capite

SEARCH

MENU NAVIGATION