장음표시 사용
431쪽
rum saluti , non licet Episcopo propter corporalem persequutionem episcopatum deserere: si uero subditoriam saluti possit sufficienter in absentia pastoris per aliud prouideri, tunc licet pastori uel propter aliquod commodum Ecclesiae, uel personae periculum, corporaliter gregem deserere. AR. VI. Utru liceat Episcopo aliquid Spriu habere. Coclusio. Manifestum est. quod uiuere absque proprio,super erogationis est. Non enim cadit sub praecepto, sed sub consilio: Non aute Episcopi in sua ordinatione ad hoc se obligant, ut absque proprio uiuat. neq; etia uiuere absq; proprio ex necessitate requiritur ad pastorale officiti ad quod se obligant. Et ideo
non tenetur Episcopi ad hoc φ suae proprio uiuant. AR.VII. Vtru Episcopi mortaliter peccet, si bona ecclesistica, quae procurant, pauperibus no largiantur.
Conclusio. Aliter est de proprijs bonis quae Episcopi possidere possunt,&de bonis ecclesiasticis. Na*priorum bonorum dominium habent. Unde ex ipsa rerum conditione non obligantur, ut eas alijs conse rant, sed possunt eas uel sibi retinere, uel etiam alijs pro libito elargiri. Possunt tamen in earum dispensatione peccare, uel propter in ordinationem affectus, per quam contingit, uel quod sibi plura donferant quam oporteat, uel alijs etiam non subueniant, secudam quod requirit debitum charitatis. Non tamen tenetur ad restitutione , qa huiusmodi res sunt eoru dominio deputat : sed ecclesiasticorii bonorus ut di-
spe satores uel pcuratores. Sunt aut bona ecclesiasticano lotu in usus pauperii, sed et ad cultu diuinu & necessitates ministroru ex pededa. Si ergo distincta sint
bona.' debet in usu epi cedere, ab his q sunt pauyib'& ministris,& cultui ecclesiae eroga da, & aliqd, sibi retinuerit episcopus de his,quae sunt pauῖibus erogada uel
432쪽
da uel etiam in usum ministrorum,aut in cultum diuinum expendenda non est dubiti quod contra sidem dispensationis agit,& mortaliter peccat,& ad restitutIOne tenetur. De his autem quae sunt specialiter suo
usui deputata,videtur esse eadem ratio qus est de proprijs bonis. Si uero non sunt praedicta bona distincta, eoru distributio fidei eius comittitur. Et siquid ei modico deficiat uel supabudet, potest hoc fieri absq; bonae fidei detrimento, quia no potest homo in talibus puctualiter accipere illud quod fieri oportet. Si uerosit mult' excessus non pol latere. Vnde uidetur bon qfidei repugnare,& ideo no est absq; peccato mortali. ART. VIII. Utrum religiosi qui promouentur in episcopos, teneantur ad obseruantias regulares. iConclusio. Religiosi, qui in episcopos promouentur,ad omnia suae religionis tenentur seruanda, quae suo episcopali statui non repuga ant.
Qv AES T IO CLXXXVI. De pertinentibus adflatum Religiosum, in
decem articulas divisa. AR a ICULUS PRIMUS. VTrum religio importet statum persectionis. Conclusio. Religio statu perfectionis significat, c4
sit qua Deo homo totaliter per debitu cultu inhaeret. Religio aute nominat statu perfectionis in tetione finis. Vnde non opportet quod quicuque est in religione, iam sit perfectus,sed quod ad perfectione tendat. A Rr. II. Utrum quilibet religiosus teneatur ad om n ia con silia. Conclusio. Non tenetur religionem prosessus ad omnia cosilia, siue exercitia,quibus ad pei sectionem peruenitur,sed ad illa qui determinate sunt ei taxata secundum regulanuquam P olesius est.
433쪽
ART. III. Utrum paupertas requiratur ad persectionem religionis. Coclusio. Ad perfectionem charitatis in religione consequendam, necessaria su mmopere est paupertas uoluntaria, qua aliquis affectum lutina totaliter abstrahit a rebus mundanis. ART. ΙIlI. Utrum perpetua continentia requiratur
ad perfectionem religioniς. Coclusio. Usus uenereoru retrahit animum ab illa' perfecta intentione tendendi in Deum. Qui etia cum uxore est, solicitus est quae lunt mundi, & quomodo placeat uxori. Et ideo continentia perpetua requiritur ad perfectionem religionis, sicut & uoluntaria paupertas. Unde sicut damnatus est Uigilantius, qui adaequauit diuitias paupertati: ita damnatus est loviniamuς, qui adaequauit matrimonium uirginitati. A RTO V. Vtrum obedientia pertineat ad perfe- ctionem religionis.
Conclusio. Obedientia necessaria est ad religionis
perfectionem. Quicunque enim instruuntur uel exercitantur, ut perueniant ad aliquem finem, oportet ldi rectionem alicuius sequantur, secundum cuius arbitrium instruantur uel exercitentur ut perueniant
ad aliquem finem , quasi discipuli sub magistro. Et ideo oportet quod religiosi in his, quae Plinent ad religiosam uita, alicuius instructioni & impio subdatur.
ART.VI. Utrum requiratur ad perfectionem religionis, quod paupertas, continentia,& obedientia, cadant sub volo. Conclusio. Necessarium est, ut quicunque religionis persectionem profitentur, uoto obligent se ad perpetuam obedientiam, continentiam , atque paupertatem Nam ad statum perfectionis requiritur obligatio ad ea quae sunt perfectionis, quae quidem Deo
434쪽
ART. VII. Vtru conuenienter dicatur in his tribus uotis consistere religionis persectionem. Conclusio. Religionis status cosistit & integratur ex tribus uotis, Obedientiae, Continentiae & Paupertatis,fecundum quod hic status uel i. est exercitium tendendi in perfectionem charitatis, uel a. secundu quod quietat animum humanum ab exterioribus solicitudinibus: vel 3 .secudum quod est quod da holocaustu, per quod aliquis totaliter se ly su a offert Deo. ART. Vt II. Vtrum uotum obedientiae sit potissimum inter tria uota religionis. Conclusio. Inter omnia religionis uota obedietiae uotum maximum est, per quod Deo homo offert totam suam uoluntatem, quae omnibus & corporis
fortunae bonis longe praestantior est. R R. IX. Vtrum religiosus emper peccet mortaliter transgrediendo ea quae sunt in regula. Conclusio. Votum pro sessionis respicit principaliter tria, s paupertatem,continentiam, & obedientia alia uero omnia ad haec ordinantur. Et ideo transgressio horum trium obligat ad mortale. Aliorum autem transgressio noa obligat ad mortale, nisi propter contemptum regulae: quia hoc directe cotrariaretur professioni, per qua aliquis uouit regularem uitam: uel propter prsceptum, siue ore tenus a praelato factum, sue in regula expressum:quia hoc esset facere contra
AR. X. Vtrum religiosus in eodem genere peccati
grauius peccet,quam seculari S. iConclusio. Religiosus peccans ex contemptu, uel contra uota, uel alteri scandalum praebens, grauiusquam secularis peccat: secus, si ex infirmitate , uel
435쪽
De his qua pertinent ad Religiosos , in arti tos divisa. ARTIC.ULUS I. v Trum religiosis liceat docere , praedicare, & alia
huiusmodi facere. Coclusio. No licet religiosis pdicare, docere, aliaqς huiusmodi facere,quia status religionis no dat eis potestate huiusmodi faciedi. Possunt tamen ista facere, si ordine recipiat uel ordinariam iurisdictionem, aut etiam si eis committantur ea quae sunt iurisdictionis. Α R T. II. Vtrum religiosis liceat secularia negotia
Coclusio. Causa cupiditatis secularia negotia gerere,nec monachis, nec clericis licet. Causa uero charitatis se negotijs secularibus cum debita moderatione . ingerere possctunt jecundum superioris licentiam , in nistrando & dirigendo. ART. III. Utrum religiosi manibus operari teneatur. Conclusio. Non magis tenentur religiosi ad manualia opera,quam seculares, qui ad ea tenentur, uel ad uictum quaerendum, uel otium fuga dum uel ad concupiscentiae refraenationem, inquantum per hoc maceratur corpus,uel ut habeant unde tribuant necessitatem patientibus. AR. H II. Utru religiosis liceat de eleemosynis uiuere. Conclusio. Possunt religiosi ex eleemon synis absq; manualis operis lucro.uiuere, praecipuὸ si religiosis operibus ad proximorum utilitatem vacent. Si uero aliqui sunt religiosi, qui absq; necessitate & utilitate, quam afferant, uelint otiosi de eleemosynis,quae dan- tur pauperibus, uiuere: hoc eis est illicitum. ART. U. Vtrum religiosis liceat mendicare. Con-
436쪽
Conclusio. Non modo religiosis, sed omnibus ad humilitatis assumptionem dc exemplum, & commu nem utilitatem, medicare licet: non autem ad otium fouendum,uel ad lucri cupiditatem. A RT. VI.Vtrum liceat religiosis uilioribus uestibus uti quam caeteri. Couclusio. In omnibus exterioribus rebus non usus rerum,sed libido utentis in culpa est. Ad quam discernendam attende dum est, quod habitus uilis & in cultus dupliciter potest considerari. Vno modo, prout est signu quoddam dispositionis uel status humani quia amictus hominis annuntiat de eo. Et secundum hoc uilitas habitus est, quandoque signit tristitiae.Vnde& homines in tristitia existeres solent uilioribus uestibus uti, sicut eco uerso in tepore solennitatis&gaudi utuntur cultioribus uestimetis.Quadoq; uero est signu conte plus diuitiaru & mu dani fastus. Et sim utruque horucopetit religiosis uilitas uestiu:quia religio est status poenitet ae & conte pius m udanae gloriqSed φ aliquis uelit hoc aliis significare cotingit propter tria. Uno modo.ad sui humiliatione. Alio modo Propter exeptu alioru.Tertio modo, propter inanem gloria. Duobus ergo primis modis laudabile est abiectis uestibus uti.Tertio uero modo uitiosum est, Alio ite modo potest considerari habitus uilis & incultus secundum quod procedit ex avaritia,uel negligetia:& sic etiam ad uitium pertinet.
. De religionum uarietate, in octo articulos divisa. ARTICULUS I.
Vtrum sit tantum una reli*io Concl. No una,sed uariae s uni religiones, ex diuersis
437쪽
A RT.II.Vtrum aliqua religio institui debeat ad opera uitae activae. Conclusio . Religio uis status ordinatur ad perfectione char itatis, quae se extendit ad dilectione Dei& proximi. Ad dilectionem aut Dei directe pertinet contemplativa uita, quae soli Deo uacare de siderat. Ad dilectionem autem proximi directe pertinet uita activa quae deseruit necessitatibus proximorum . Et scut ex charitate diligitur proximus propter Deum, ita etiam obsequium delatum in proximos redundat in Deum. Unde & huiusmodi obsequia proximis facta inquantum ad Deum referuntur,dicuntur esse sacrificia quaedam. talibus. n. hostiis promeretur Deus. Et quia ad religionem proprie pertinet sacrificium Deo offerre:consequens est, quod conuenienter religiones quaedam ad opera uitae activae ordinentur. ART. III.Vtrum aliqua religio ordinari possit ad militandum.
Conclusio.Congrue institui ad militandum aliqua religio potest, non quidem propter aliquid mundanum, sed ad diuini cultus, & publicae salutis,uel pauperum & oppressorum defensionem. Sic tame quod religiosis no propria auctorietate liceat bella gerere, sed solum auctoritate principium, uel Ecclesiae. ΑR. IIII. Vtrum aliqua religio possit institui ad praedicandum uel confessiones audiendum . Conclusio. Conuenientissimum est, ut ad ea expleda, quae ad animarum salutem spectant, aliquae insti- tuantur religiones, ad praedicandum scilicet,&confessiones audi edum. Hoc enim pertinet magis ad obsequium Dei, cui nullum sacrificium est magis acceptum quam Zelus animarum. A' T. V. Vtrum sit instituenda aliqua religio ad studendum.
438쪽
Concl. Conueniens est, ut aliquae instituantur religiones quae studio bonarii artium &scietiarii vacet. Nam studium literarum religioni congruit, quatum ad id quod est omni religioni commune. Sed religiosis copetit principaliber intendere studio literaru pertinentium ad doctrinam , quae secundum pietate est. Aliis autem doctrinis intendere non pertinet ad religiosos quorum tota uita diuinis obsequijs mancipatur nisi inquantum ordinantur ad sacram doctrinam . ART. VI. Utrum religio quae uacatuitε contemplativae, sit potior ea quae uacat operibus uitae activae: Conclusio. Potior est religio, quae ad uitam cotemplativa in ordinatur, quam quae ad activam simpliciter. Opus uero uitae activae, quod ex plenitudine contem plationis derivatur, sicut doctrina& praedicatio, praesertur simplici contemplationi. Sicut enim maius est illuminare, quam lucere solum : ita maius est contemplara aliis tradere, quam solum contemplari. ART. VII. Vtrum habere aliquid in communi,diminuat persectionem religionis. Conclusio. Tribus gradibus religionu, triplex gradus paupertatis copetit. Na illis religionibus,quq ordinantur ad corporales actiones activae uitae, copetit habere abundantia diuitiarii communiti. Illis autem religionibus, quae sunt ordinatae ac conlepiadu, magis copetit habere possessiones moderatas, nisi simul oporteat tales religiosos per se uel per alios hospitalitatem tenere & pauperibus subuenire. Illis autem, quae ordinan tur ad contemplata aliis tradenda,competit uitam habere maxime ab exterioribus solicitudinibus expeditam . Quod quidem fit dum modica, quae sunt necessaria uitae, cogruo tempore procurata consaruantur & hoc Dominus paupertatis institutor docuit suo exemplo. Habebat enim locul01.
439쪽
AR. Vtrum perfectior sit religio in societate uiuetiuquam agentium solitariam uitam, Conclusio. Vita socialis necessaria est ad exercitiupersectiois. Solitudo aut copetit i a perfectis. Sicut ergo idis iam perfectu est, prae eminet et si ad persectione exercetur, ita uita solitatio ru, si debite assumatur, praeeminet uitae sociali. Si aut absq; praecedeti exercitio talis uita assumatur,est periculosiissima, nisi per diuina gratia suppleatur id, i in aliis per exercitiu acquiritur. Solitarie aut uiuere,quasi societate humana non serens propter animi saeuitiam,bestiale est.
VAESΤIO C L XXX IX. De Religionis ingressu, in decem articulos diuis.
AR TICULUS I. Vtrum illi,qui non sunt in praeceptis exercitati, debeant ingredi religionem. Conc. Religione ingredi no lotu expedit his qui
sunt exercitati in praeceptis, ut ad maiore perfectione perueniant; sed etiam hic qui non sunt exercitati,ut facilius peccata uitent& perfectionem assequantur. AR. II.Vtrum debeant aliqui uoto obligari ad religionis ingressum. Conclusio. Sicut peccatu est grau ius, ex hoc φ procedit ex uoluntate obstinata ina malum: ita bonum opus est laudabilius ex hoc, quod procedit ex uoluntalc co firmata in bonu per uotum. Et ideo obligari uoto ad religionis ingressum, est secudum se laudabile. Quod si aliquis uoti transgressor grauius ruat, hoc noderogat bonitati voti: sicut nec derogat bonitati baptismi,quod aliqui post baptismum grauius peccant, ART. III. Vtrum ille,qui obligatus est uoto ad reli-
440쪽
religionis ingressum, teneatur intrare religionem. Coclusio ad Votu est promissio Deo laeta de his qDeu pertinent. Vnde qui se obligat ad religionis ingressum, tenetur religione ingredi, secundu quod seuoto obligare intendit: ita.squod si intendit se absolute obligare, tenetur qua citius poterit ingredi, legitimo im pedimeto cessante. Si aut ad certum tempus, uel sub certa conditione, tenetur religionem ingredi tempore adueniente, uel conditione existente. AR. IIII. Vtrum ille,qui uouet religionem ingredi, teneatur perpetuo in religione permanere. Conclusio. In tantum fertur obligatio voti, inquantum se extendit uoluntas &intelio uouentis. Si ergo uouens intendit se obligare non solum ad ingressum religionis, sed etiam ad perpetuo remanendum, tenetur perpetuo remanere. Si uero in uouendo, simpliciter de ingressu religionis cogitauit, absque hoc quod cogitaret de libertate exitus, uel de perpetuitate remanendi: uidetur obligari ad ingressum religionis,
secundum sormam iuris communis:quae est, ut ingredientibus detur annus probationis: unde no tenetur tuo in religione permanere.. V. Ttrum pueri sint recipiendi in religione. Conclusio. Si puer ante annos pubertatis simplex
uotum emittat, antequa habeat plenum usum rationis, non obligatur ex uoto. Si autem habeat usum ration is ante annos pubertatis,obligatur quidem quantum in se est ex suo uoto: tamen potest obligatio remoueri P actoritate patris, in cuius potestate adhuc
existit. Si uero annos pubertatis excedat, no potest reuocari auctoritate parentum. Si tamen nondu habet plenu usum rationis, no obligaretur quo ad Deum. Votu autem sole ne, quod facit monachu uel religi