장음표시 사용
471쪽
ART. III. Vtrum Christus possit dici homo do
Coclusio. De persona filij Dei praedicatur Deus &Dominus essentialiter, & ideo non debet praedicari denominative;quia hoc derogat ueritati unionis.Unde cum dominicus dicatur denominature a domino,no potest uere & Pprie dici,quod homo ille sit dominicus,sed magis quod sit dominus. Potest tamen caro eius dici caro dominica,& passio elypassio dominica. ART.IIII. Vtrum ea quae conueniunt filio hominis, possint praedicari de filio Dei,& econuerso. Conclusio. Quaecunque filio hominis conueniunt, conuenire & praedicari possunt de filio Dei, quia cust eadem hypostasis utriusque naturae, eadem etiam hypostasis supponitur nomine utriusque naturae. Attamen ea quae sunt diuinae naturae, praedicantur de Christo secundum diuinam naturam : ea autem quae sunt humanae naturae, praedicantur de eo secundum humanam naturam. Et hoc modo opposita praedicantur de Christo , non secundum idem , sed secundum
ART. V. Vtrum ea, quae sunt humanae naturae,posisint dici de natura diuina. Conclusio. in mysterio Incarnationis no est eadem natura diuina & humana, sed eadem est hyp asis utriusq; naturae:& ideo ea quae sunt unius naturae nopossunt de alia praedicari, secundu quod in abstracto significatur. Nomina uero cocreta supponiit hyposta sm naturae:& ideo indiffereter praedicari possunt ea, quae ad utraq; natura pertinet, de nominibus cocretis: sicut dicimus quod filius Dei est genitus, no tamequod natura diuina sit genita. Et similiter quod filius Dei passus est,no autem quod diuina natura sit passa. δε RT.VI. Vtrum haec sit uera, Deus factus est homo. Co
472쪽
Conclusio.Haec propositio est uera, Deus factus est homo ,eo quod non conuenit Deo esse hominem ab aeterno , sed ex tempore per assumptionem humanae naturae. In quo non intelligitur aliqua mutatio ex parte Dei, sed lotum ex parte humanae naturae. ART. V II. Vtrum haec sit uera, Homo factus
Concluso. Tametsi, haec est uera, Deus est factus homo: haec tame, Homo factus est Deus salsa est, propriesoque domi si forte intelligatur sm quod ly homo non habet personale suppositionem ed simplice. ART.VIII.Utrum haec sit vera; Christus est creatura. Copcluso. Non absolute dicendum est, Christus . est creatura, nisi secundum quod homo, Namque etiam in rebus corporalibus & humanis,ea quae in dubitationem uenire possunt , an conueniant toti , uel parti: si insunt alicui parti, non attribuimus toti lun-pliciter,id est,sine determinatione. A RT. IX. Vtrum haec sit uera,Iste homo,demonstrato Christo, incepit esse, Conclusio. Hoc nomen homo,secundum quod accipitur pro Christo, licet significet humana naturam quae incepit esse: tamen supponit suppositum aeternum, quod esse non incepit. Et ideo quia secundum qiiod ponitur in subiecto, tenetur pro supposito,secudum autem quod ponitur in praedicato , refertur adi aturam, ideo haec est falsa, homo Chiistus esse incepit: ted haec est uera, Christus incepit esse homo. ART. X. Vtrum haec sit uera, Christus secundum quod homo ,est creatura. Concluso. Haec propositio, Christus secundum quod homo, est creatura, simpliciter ut uera cocede-da est: haec uero, C hristus secundum quod sic homo, est creatura, magis neganda, quam concedenda est. .
473쪽
ART. n. Vtrum hac sit uera, Christus secuddni quod homo ,est Deus. Conclusio. Tametsi haec, Christus secundum quod homo, est Deus,concedi possit ut uera ,dummodo homo teneatur pro supposito, non autem pro naturae magis tamen neganda est, quam concedenda,quia terminus in reduplicatione positus magis proprie tenetur pro natura, quam pro supposito.
ART. XH. Vtrum Christus 3m s homo', sit persona. Conclusio Christus secundum quod homo, est hypostasis, uel persona, si ly homo teneatur pro supposito , uel pro natura cui copetit esse in aliqua persona. Sed ut naturae humanae in Christo propria personalitas debetur,causata ex principijs humanae naturae: sic Christus secudum quod homo, non est persona: quia humana natura non est per se seorsum subsistens a diuina natura:quod requirit ratio personae.
AESTIO XVII. De pertinentibus ad unitatem in Christo quam tum ad esse in duos articulos divisa.
ARTICULUS I. VTrum Christus sit unum, uel duo. Coclusio. initanos ponimus in Christo unam personam di unum suppositum sequitur quod dicamus, quod non forum Christus est unus musculine , sed etiam unum neutraliter. Cum autem dicitur, Christus est aliud &aliud: locutio est exponenda, ut sit sensus, habens aliam & aliam naturam. ART. II. Vtrum in Christo sit tantum unum esse. Conclusio. Cum humana natura coniungatur filio Dei hypostatice uel personaliter,& no acciden taliter consequebs est, quod secundum humanam naturam
non adueniat sibi nouu esse personale,sed solum noua habit
474쪽
'habitudo esse personalis prae existentis ad naturam L ilium ana: ut scilicet persona illa iam dicatur subsistere non solutii secundum diuina naturam, sed etiam secudiim humanam.Itaque magis retinet unitatem secundum unitatem hypostasis, quam habeat qualitatem seicundum qualitatem natura .
Q VAESTIO XUlII. De pertinentibus ad unitatem in Christo, quantum ad uoluntatem in sex articulos divisa. ARTICULUS PRIMUS.
Vtrum in Christo sint duae uoluntates. Conclusio. Cum filius Dei humana naturam persectam assumpserit, & per hoc nihil diuinae eius naturae ademptum fuerit: duas in ipso uoluntates fuisse necessarium est,diuinam scilicet & humanam. ART.II. Utrum in Christo fuerit aliqua uoluntas sensualitatis,praeter rationiS uoluntatem . . . Conclusio, oportet quod filius Dei assumpserit cuhumana natura,etia ea quae pertinet ad persectione naturae animalis in homine,inter quae e appetitus sensitiuus,qui sensualitas dicitur . Et tame quia sient valis tas no dicitur uolutas, nisi quin participat uolutate rationis, sicut una natura humana in Christo ponitur, isa etiam ponitur una uoluntas humana in Chri to. ART. III. Utrum in Christo fuerint duae uoluntates, quantum ad rationem. Conclusio. Si loquamur de potentia uolun talis: in Christo est una sola uolutas humana essentialiter, non participative dicta. Si uero loquamur de uoluta. π quae est actus: sic distinguitur in Christo uoluntas, quae est ut natura, quae dicitur thelisis,&uolutas, quae est ratio, quae dicitur Bulisis.
ART. Ilu. V trψm in Cluillo sterit liberum arbitri u
475쪽
Conclusio. Cum in Christo ponatur uoluntasu
ratio,necesse est etiam ponere electionem,& per consequens liberum arbitrium, cuius actus est electio. ART. V.Vtrum uoluntas humana Christi fuerit omnino conformis diuinae uoluntati in uolito. Conclusio. Christus secundum uoluntate sensualitatis & secundum uoluntate rationis , quae consideratur per modu naturae,aliud poterat uelle,quam Deus Sed secundu uoluntate,quae est per modu rationis,ex ordine ad fine, semper ide uolebat quod Deus. AR: VI. Utru i Christo fuerit cotrarietas uoluntatu. Conclusio. Nulla fuit in Christo cotrarietas uoluntatu. Primo quide, quia neq; uolutas naturalis,neq; uoluntas sensualitatis repudiabat illa ratione,scilicet, qua diuina uolutas, & uoluntas rationis humanae in Christo passione volebat, Secuab, quia neq; uolutas diuina,neq; uolutas rationis in Christo impediebat aut retarduebatur P uolotate naturale aut per appetitu sensualitatis. Similiter et nec ecotrario uolutas di . uina uel uoluntas rationis in Christo, refugiebat aueretardabat motu uolutatis naturalis humanae,& motu sensualitatis in Christo. Placebat .n. Christo secundu uoluntate diuina & etiam secundum uoluntatem rationis,ut uoluntas naturalis in ipso & uoluntas sensualitatis secudum ordinem suae naturae moueretur.
QVAES HO XIX. De pertinentibus ad unitatem Christi quantum
ad operationem, in quatuor articulos divisa. ATRICULUS PRIMUS.' Vtrum in Christo sit una tantum operatio diuinita-
. tis& humanitatis. Conclusio. Non unam sed duas operationes fuisse
in Christo afferendum est,cum fuerint in illo due na- . . turae,
476쪽
turae ,diuina scilicet& humana. Et tamen diuina natura utitur operatione naturae humanae sicut operati o- ne sui instrumenti: &similiter humana natura participat operationem diuinae naturae , sicut instrumentum participat operationem principalis agentis. AR.IΙ.Vtru i Christo sint plures oPationes humani. Conclusio. In homine Iesu Christo nullus erat motus sensititiae partis,qui non esset ordinatus a ratione. Ipsae etia operationes naturales & corporales aliqualiter ad eius uolutate pertinebat, inquantu volutatis ei' erat, ut caro eius ageret,& pateretur quae sunt sibi propria. Et ideo multo magis est una operatio humana in Christo, quam in quocunque alio homine. AB T.lII.Vtrum actio humana Christi potuerit esse sibi meritoria.
Conclusio. Prima causa omnium bonoru nostroruper auctoritate est Deus. Et per huc modu nulla creatura habet aliquid boni per seipsam. Potest in secundario aliquis esse causa sibi alicuius boni habe di inquantu scilicet in hoc ipso Deo cooperatur. Et sic ille qui habet aliquid per meritu propriu,habet quodammodo illud per seipsu m. unde nobilius habetur id cphabet per meritu,si id φ habetur sine merito. Quia aut omnis perfectio & nobilitas Christo est attribueda cosequens est φ ipse per meritu habuerit illud salii per meritu habet nisi sit tale quid, cuius carentia
magis dignitati Christi & persectioni praeiudicet, qper meritu accrescat, Vndet nec gratia,nec scietia, nec beatitudine animae, nec diuinitate meruit. Quia cumeritu no sit nisi eius st nondu habetur,oporteret l Christus aliqua do istis caruisset: quibus carere, ma
gis diminuit dignitate Christi, si augeat meritii. Sed gloria corporis, uel si qd aliud huiusmodi est, minus
est 2 dignitas meredi;q Ptinet ad uirtute charitatis. Et ideo
477쪽
6 S Var. 1 ert. Mugit. XX. Et ideo gloriam corporis,& ea quae pertinent ad exse 'riorem eius excellentiam sicut est ascensio, ueneratio&alia huiusmodi) habuit per meritum . Et sic patet, quod aliquid sibi mereri potuit. ART. IlILVtrum Christus aliis mereri potuerit. Conclusio.Cum in Christo fuerit grat a, non solii ut in quodam singulari homine,sed ut in totius Ecclesiae capite,cui omnes uniuntur, sicut capiti membra. ex quibus constituitur mystice una persona: exinde est,quod meritum Christi se extendit ad alios inquatum sunt membra eius.
VAESTIO XX. De conuenientibus Christo, secundum quia Patri fuit subiectus,in duos
articulos diuis. ARTICVLVS I. Utrum dicendii sit Christum esse subiectum Patri. Conclusio. Christus Deus Patri subiectus fuit se, cundum bonitatem eruitutem,&obedientia. Hoc autem non est simpliciter intelligedum, sed solum secundum humanam naturam,etiam si haec determinatio non opponatur: quam tamen conuenientius est apponere, ad euitandum errorem Arrij, qui posuit filiu
ART.II. Vtrum Christus sit subiectus sibi ipsi. Coclusio. Christus simpliciter no est sibi subiectus si dominium &subiectio ad diuinam refcratur persona, est aut sibi subiectus, uel seru', uel minor, si h sc dicanx cu determinatiori scilicet sim humana naturam. I AES TIO XXI. De oratione Christi iis quatuor art;culos divisa. . . AROCULUS PR. IMV . V trum Cnrisio competat orare. U
478쪽
N alia humana,& uolutas humana no est per seipsamessicax ad implendum quae uult, nisi per uirtutem diuinam: inde est quod Christo secundum quod est homo, & humanam uoluntate habens, com petit orare. ART. II.Vtrum Christo conueniat orare,secundum suam sensti alitatem.
Conc. Christus sim sensualitate no orauit: ga eius sensualitas eiusdem naturae & speciei fuit cii nostra. In nobis aut non potest sensualitas orare:quia motus sensualitatis no potest sensibilia transcendere:& ideo 'non potest in Deu ascendere: s requiritur ad oratione. Tu etia quia oratio importat quanda ordinatione,&est actus rationis. Tame potest dici aliquis orare secundum sensualitatem quia scilicet eius ratio orando
Deo proponit quod est i appetitu sensualitatis ipsius. secundum hoc Christus orauit secundum sensualitatem, inquantum scilicet oratio eius exprimebat sensgalitatis affectum tanquam sensualitatis aduocata. 'AR. II. Vtru fuerit conuenies Christu pro se orare Conclusio. Christus pro se orauit,& exprime do affoctum sensualitatis , uel etiam uoluntatis simplicis, quae consideratur ut natura, sicut cum orauit a se calis cum passionis transferri:&exprimendo affectum uoluntatis deliberatae , quae consideratur ut ratio, sicut cum petiit gloriam resurrectionis. Sicut autem in hui'ana natura quaedam bona habebat a Patre iam percepta : ita etiam expectabat ab eo quaedam bona,
nondum habita, sed percipienda . Et ideo sicut proli honis iam perceptis in humana natura gratias agebat Patri recognoscendo eum auctorem: Ita etiam ut
Patrem a uetorem recognosceret, ab eo orando petebat ea otiar sibi deerant secundum humanam natu-
479쪽
utroq; nobis etia dedit exemptu, ut de perceptis e nobis muneribus gratias agamus, & etia nondu habita orando postulemus.Oratio aut uocalis no erat Christo necessaria ῖῖ ipsum,sed solii propter nos: la .n. uoluntas Christi habet uim orationis apud Patrem. AR.IIII.Vtru oratio Christi semper fuerit exaudita. Conclusio. Secundu uoluntatem rationis,Christus nihil aliud uoluit,nisi quod sciuit Deu uelle. Et ideo omnis absoluta uoluntas Christi, etiam humana suit impleta,quia fuit Deo consormis: & per consequens omnis eius oratio fuit exaudita, non quantum ad effectum sensualitatis ted quantum ad effectum rationis. a V AESTIO XXII.
De Sacerdotis Christi=n sex articulos divisa.
Vtrum Christo conueniat esse sacerdotem. Conclusio. Proprie ossicium sacerdotis est esse mediatorem inter Deum & populum: inquantu scilicet diuina populo tradit & inquatum preces populi Deo offert & pro eorum peccatis Deo aliqualiter satisfa- Cit. Hoc autem maxime couenit Christo.Vnde Christo maxime conuenit esse facerdotem. Et quide quantum ad alios pertinet, alius est Legislator, & alius Sacerdos,& alius Rex: sed haec omnia cocurrui in Christo tanquam in fonte omnium gratiarum . ΑR. II. Vtruhristus simul fuerit sacerdos & hostia. Conclusio. Ipse Christus inquatum homo no solii
fuit sacerdos, sed etia hostia perfecta simul ex histens hostia pro peccato,& hostia pacifica, & holocaustu. ART.III. Vtrum effectus facerdotij Christi sit expiatio peccatorum.
Conclusio. Ad peccatora perfectam emundatione duo requiruntur,secudum quod duo sunt in peccato, scilicet