장음표시 사용
501쪽
so Par. 1 ert. QuaeIt. XXX V II L. Conclusio. Baptismus Ioannis gratiam non conse rebat,sed solum ad gratiam praeparabat tripliciter, I. per doctrinam Ioannis inducente homines ad fidem Christi 1. as uefaciendo homines ad ritum baptismi Christi s. per poenitentiam praeparando homines ad suscipiendum effectum baptismi Christi. ART. IIII. Utrum alij praeter Christum,baptismo Ioannis baptizari debuerint. Conclusio. Non modo Christit, sed alios oportuit baptismo Ioannis bapti rari: tum ut ne quis existimaret baptismum Ioannis ,quo Christus est bapti ratus, digniorem esse baptismo Christi,quo alij baptizatur: tum quia oportebat, per baptismum Ioannis alios etiam ad baptismum Christi praeparari. ART. V. Vtrum baptismus Ioannis debuerit cessare Christo baptizato. Conclusio. Non decuit, Christo baptietato, cessare Ioannis baptismum. i. ut ne existimaretur, quod Zelo uel ira hoc faceret. a. quia si cessasset a baptirando, Christo baptietate,discipulos suos in maiorem zelum immisisset. 3.quia persistens in baptizando. suos auditores mittebat ad Christum. quia adhuc permane bat umbra ueteris legis. ARΤ. VI. Vtrum bapti rati baptismo Ioannis essene postea baptismo Christi baptizandi. Conclusio. Cum omnes tantum in aqua baptizati essent baptismo Ioannis: non solum erat supplendum quod deerat ut scilicet daretur eis Spiritu sianctus per impositionem manuum sed erant iterato totaliter baptizandi in aqua & Spiritu .
QV A E STIO XXXIX. De Baptiyatione Christi in Octo
502쪽
Wrum fuerit conueniens Christum baptirari. Conclusio . Quanquam Christus pro te indiguerit bapti rari,uoluit tamen bapti rari,i. ut aquas sanctificaret, Σ.ut nostras sordes in se ablueret, totumq; ueteranum Adam immergeret aqui ,3. quia uoluit pri' facere,quod faciendum omnibus imperauit.
A R. II. Utrum Christus baptismo Ioannis debuerit bapti rari. Conclusio Congruum fuit, Christum baptizari baptismo Ioannis; I. propter conditionem baptismi Ioan is,qui non baptigauit in Spiritu, sed soluin in aqua. Christus autem spirituali baptismate non indigebat, qui a principio suae coceptionis gratia Spiritus sancti
repletus fuit, 2. ut baptismo suo baptismum Ioannis comprobaret, 3. ut baptismum Ioannis sanctificaret. AR. III. Vtro Christus couenieti tye fuerit baptigi'. Conclusio. Christus conuenienter fuit in trigesimo anno baptizatus, i.quia baptietabatur quasi ex tunc incipiens docere & praedicare, ad quod requiritur perfecta aetas: 1. ut post baptismum Christi,tex cessare inciperet. Et ideo hac aetate ad baptismum uenit, quae potest omnia peccata suscipere, ut lege seruata, nullus dicat, quod ideo eam soluit, quia implere non potuit. 3. quia per hoc,quod Christus in aetate perfecta
baptietatur, datur intelligi,quod baptismus pari tuiros perfectos.
AR. III I. Utru Christus debuerit i Iordane bapti rari. Conclusio. Per Iordanis fluuium fili j Israel in terra premissionis intrauerunt. Hoc aute habet bapti ia mus Christi speciale prae Oibus baptismatibus, quod introducit in regnii Dei: q, per terram promissionis significatur. Et sicut Helias diuisit aquas Iordanis, quando erat in curru igneo rapiendus in coelum: ita
503쪽
transeuntibus per aquam baptismi, per gia' oer sancti patet aditus in coelum. Et i deo coueniens fuit, ut Christus in Iordane baptizeretur. AR. V. Vtru Christo baptizat celi debuerit aperiri. Conclusio Christo baptigato conuenienter aperti sunt coeli: I. ut ostenderetur quod de caetero coelestis uirtus baptismum sanctificaret. z. quia per fidem inspicimus coelestia, quae sensum & rationem humana excedunt. 3. quia per baptismum Chi illi specialiter aperit ut nobis introitus regni coelestis, qui primo homini praeclustis fuerat per peccatum. AR. VI. Utruco uenieter Spiritus sanctus super Christum baptietatum descenderit in specie columbae. Conclusio. Omnes qui baptismo Chri iti bapti et antur, Spiritum sanctum recipiunt ni si ficte accedat. Et ideo conueniens fuit ut super Christum baptizatum Spiritus sanctus dhscenderet. ART.VII. Vtrum illa columba in qua apparuit Spiritus sanctus, fuerit uerum animal. . ς
Conclusio. Non decebat ut filius Dei, qui est ueritas Patris aliqua fictione uteretur;& ideo non eliantasticum, sed uerum corpus accepit. Et quia Spiritus sanctus dicitur spiritus ueritatis , ideo etiam ipse ueram columbam formauit, in qua appareret: licet non assumeret ipsam in unitatem personae. Sunt enim D. Augustini uerba, quod omnipotenti Deo , qui uniuersa creaturam ex nihilo fabricauit, non erat difficile, uerucorpus columbae siue aliorum columborum ministerio figurare, sicut & uerum corpus in utero Mariae sine uitali semine fabricare,cu creatura corporea, & in uisceribus foeminae ad formandum homine & in ips mundo ad formandum columbam, imperio Domini uoluntatique seruiret. Dicitur tamen Spiritus sanctus; descendisse in specie pel similitudine columbar: non ad e .
504쪽
ria L. I CIT. Mutata. An 470 ad excludendam ueritate columbae, sed ad ostendendum, quod ipse non apparuit in specie suae substatiae. ART.VIII. Vtrum conuenienter Christo baptietato fuerit Patris vox audita Filium protestantis. Conclusio. Baptis in iis,quo bapti Zantur fideles,consecratur inuocatione & uirtute trinitatis. Et ideo in baptismo Christi, mysterium Trinitatis demonstra
tur. Dominus. n. in natura humana baptizatur, Spiritus sanctus descendit in habitu columbae, Paeris v ox testimonium Filio perhibetis auditur . Et ideo conuenies suit ut 1 illo baptismo Pater declararet in voce.
AESTIO XL. De modo conuersationis Chrei in quatuor articulos divisa. ARTICULUS I. VTrum conueniens fuerit Christum inter homines
conuersari. Conclusio.Cum Christus in huc mundum uenerit manifestare ueritate, & ut peccatores salvos faceret,& per ipsum haberemus accessum ad Deu : decuit ut socialem uitam in mundo duceret,&solitariam non nisi ad tempus. ART. II. Utrum Christus austeram uitam in hoc mu- do ducere debuerit. Conclusio. Decuit Christum , ut non solitariam lepustera n , nisi ad tempus , sed communem cum aliis
uitam duceret,&se eis in conuersatione coformaret-Nam post ieiuniti & desertu conueniebat uitae,secus
dii qua aliquis conte plata aliis tradit,quam Chriit udicitur assumpsisse, ut primo cotemplationi uacet, Npostea ad publicu actionis descendat, aliis couilaedo. AR. III. Vtru Christus in hoc mundo debuerit pau-
505쪽
Conclusio.Christum decuit in hoc mundo paupe
rem uita ducere. I. quia hoc erat congruum praedic itionis officio .Oportet .n. praedicatores uerbi Dei,ut omnino uace t praedicationi,omnino a seculari u rerucura esse absolutos,u, facere no possunt qui diuitias possident. x.sicut morte corporale assumpsit,ut nobis uitam largiretur spirituale ita corporale paupertate sustinuit, ut nobis diuitias spirituales largiretur. 3.nesi diuitias haberet cupiditati eius praedicatio ascriberetur. q. ut tanto maior uirtus diuinitatis eius ostenderetur,quanto per paupertate uidebatur abiectior. AR.IIII. Vtru Christus in hac uita secundum legem conuersatus fuerit, Conclusio.Christus. in omnibus secundu legis prς cepta conuersatus est. Idque primo, ut legem uetere approba ret. x.ut eam obseruando, in seipso consummaret& terminaret, ostendens quod ad ipsum erat Ordinata. 3. ut Iudiis occasionem calumniandi subtraheret. q. ut homines a seruitute legis liberaret.
Vtrum conueniens fuerit Christum tentari. Conclusio.Christus tentari uoluit. I .ut nobis contra tentationes auxilium ferret, & sic tentationes nostras suis tetationibus uinceret, sicut mortem nostra sua morte superauit a. propter nostra cautela, ut nullus quantumcuque sanctus se aestimet securum & immunem a tentatione. 3. propter exemplum, ut scilicet nos instrueret,qualiter diaboli tentationes uincamus. 4. ut nobis fiduciam de sua misericordia largiretur , qui potest compati infirmitatibus nostris Tentatio autem quae est a carne, non potest esse sine A peccato
506쪽
peccator quia huiusmodi tentatio fit per deIectatio . nem & concupiscentiam. Etlideo Christus tentari uoluti ab hoste, sed non a carne. ART. II.Vtrum Christus in deserto tentari debuerit. Conclusio. Diabolus magis tentat aliquem, cum est solitarius. Et ideo Christus in desertu exiuit,quasi ad campum certaminis, ut ibi a diabolo tentaret tu; nam nisi certasset diabolus, non uicisset Christus. ART. III. Vtrum Christi tentatio debuerit esse post ieiunium. Conclusio. Conuenienter Christus post ieiuniu tetari uoluit. I. Propter exemplum: quia per ieiunium
nos oportet contra tentationes armari . a. Vt ostenderet, quod etiam ieiunates diabolos aggreditur adtentandum,sicut alios,qui bonis operibus uaeant. 3. Quia post ieiunium secuta est esuries, quae dedit diabolo audaciam eum aggredi edi. Cum autem esurij tDominus non fuit ex turreptione inediar, sed naturae suae hominem dereliquit: non enim erat a Deo diabolus, sed a carne uincendus. ARΤ. IIII. Vtrum fuerit conueniens ordo & modus tentationis Christi. Conclusio. Diabolus hominem spiritualem no statim tentat de grauibus peccatis: sed paulatim a leuioribus incipit, ut postmodum ad grauiora perducat. Quod quide obseruauit in tetatione primi hominis. Itaque eundem etiam tentandi ordinem seruauit in Christo. Nam primo tentauit ipsum de eo quod appetunt quantumcunq; spirituales uiri, scilicet de sustentatione corporalis naturae per cibuin: secundu processit ad id, quo spirituales uiri quandoque deficiunt: u tscilicet aliqua ad ostentationem operentur, quod pCrtinet ad inanem gloriam. tertio perduxit tetationem ad id quod iam non est spiritualium uirorum, sed carHh nallum,
507쪽
nalium scilicet ut diuitias & gloriam mundi concupiscant usque ad contemptum Dei
Q. VAESTIO XLII. De dottrina Christi,in quatuor
articulos diuisa . ARTICULUS PRIMUSVTrum coa ueniens fuerit Christum Iudaeis, & non
Gentibus praedicare. Conclusio. Conueniens fuit,praedicatione Christita per ipsum,qua per Apostolos a principio solis Iudaeis exhiberi. I .ut ostederet per suu aduentu impleri promissiones antiquitus facias Iudaeis, no aut Getilibus. a. ut eius ad uetus ostederetur esse a Deo.Quae enim a Deo sunt,ordinata sui. Hoc aut debitus ordo exigebat, ut Iudaeis, qui Deo erat Spinquiores per fide & cultu unius Dei, prius doctrina Christi proponereturn per eos transmitteretur ad Gentes. 3. ut Iudaeis auferret calumniandi materiam, ne i ustam haberent excusationem. .quia Christus per Crucis uictoriam, meruit potestatem & dominiit super Getes. ART. II. Utrum Christus debuerit Iudaeis sine eorum offensione praedicare. Conclusio.Cum Scribae & Pharisaei, Iudaeorumq; principes comuni aduersaretur populi saluti,debuit Dominus non obstante eorum offensione,publice ueritatem docere, & dure eorum redarguere errores. AR. III. Utru Christus ola publice docere debuerit. Conclusio. Dominus non omnia profunda suae fa-pientiae sua doctrina manifestauit,non solum turbis, ted nec etiam statim Discipulis. Sed tamen quodcun ue dignum d uxit alijs tradere de sua sapientia,non in occulto , sed palam proposuit: licet non ab omnibus intelligeretur. ARG
508쪽
ART. IIII. Vtrum Christus debuerit doctrinam sua
scri pio tradere. Conclusio.Conueniens fuit, Christum doctrinam sua non scripsisse.i .propter dignitate ipsius. Excelletiori . n.doctori excelletior modus doctrinae debetur& ideo Christo tanquam excellentissimo doctori hic imodus copetebat, ut doctrina sua auditorum cordib*Imprimeret. Vnde et apud Gentiles Pythagoras & Socrates, qui fuerunt excellentissimi doctores, nihil scribere uolueruntra. propter excellentia doctrinae Christi,quae literis coprehendi no potest, nec capacitate legentiu.Si aut Christus scripto doctrina sua madasset nihil altius de eius doctrina homines aestimaret, qua quod scriptura Pontineret. 3.ut ordine quoda ab ipso doctrina ad oes perueniret,du ipse.s Discipulos suosam mediate docuit,qui postmodu aIios uerbo &scripto docuertit. Et qui de lex uetus in sensibilib' figuria dabatur,ideoq; et co uenienter sensibilibus signis scri pta fuit. Sed doctrina Chisti,quae est lex Spiritusvite, scribi debuit no attramento,sed Spiritu Dei uiui, noin tabulis lapideis,sed in tabulis cordis carnalibus.
QVAESTIO XLIII., De Miraculis a Christofactis in generali , inquatuor articulos diuisa.
V Trum Christus debuerit facere miracula. Coclusio. Diuinitus coceditur homini miracula facere: primo & principali ter ad conitrina dam ueritatem,qua aliquis docet: ut dii aliquis facit opera, quae solus Deus facere potest,credatur ea quae dictitur esse a Deo. Secundo ad ostedenda praesentia Dei in homine per gratiam Spiritussancti: ut dum scilicet homo facit opera Dei,credatur De*habitare in eo P gratia.
509쪽
Vtrunque autem circa Clis istu erat hominibus manifestandum , scilicet quod Deus esset in eo per gratia, non adoptionis, sed unionis: &quod eius supernaturalis doctrina est et a Deo. Et ideo conuenientissimia fuit, ut miracula faceret. A R. II. Vtru Clitast ' fecerit miracula diuina uirtute. Conclusio. Christus quaecunque miracula fecit, diuina uirtute facta fuerunt,cum uera miracula essent. Nam uera miracula sola uirtute diuina fieri possunt: quia solus Deus potest mutare naturae ordinem,quod pertinet ad rationem. miraculi. δε R. III. Utru Xps iceperit facere miracula in nuptijs. Coclusio. Miracula facta sunt a Christo propter cofirmationem doctrinae eius,&ad ostendendam uirtutem diuinam in ipso. Et ideo no debuit ante miracula
facere, quana docere inciperet, nec in cipere docere ante perfectam aetatem. Tum etiam sic debuit per miracula Deitatem ostendere, ut crederetur ueritas humanitatis ipsius. Et ideo decenter non incepit signa facere in prima aetate: existimassent enim phantasma esse Incarnationem,& ante opportunum te pus cruci eutradidissent. Illa autem signa quae quidam dicunt in pueritia a Christo facta, mendacia & fictiones sunt. Αχ. IIII. Utrum miracula per Christum facta sufficienter eius diuinitatem ostenderint. Concluso. Miracula,quae Chri lius fecit, sufficietia diuinitatis eius testimonia erant. i. secundum ipsam
speciem operum, quae transcendebant omne potesta- .. tem creatae uirtutis. a. propter modum miracula facie
di: quia scilicet quasi ex propria potestate miracula faciebat: non autem orando sicut alij. Vnde dicitur, quod uirtus de illo ex ibat,de sanabat omnes. 3. ex iPlado Ctrina, qua se Deum dicebat: quae nisi uera esset, ri ς'nfirmaretur miraculis diuina uirtute factis. - . . QUACH
510쪽
te singulis miraculorum Peciebus, in qua
. ARTICUL Us LVtrum miracula facta per Christit in circa spirituales
substantias fuerint conuenientia. Conclusio: Miracula,quae Christus seci argumeta quaedam fuerunt fidei,quam ipse docebat. Futurum autem erat,ut per uirtutem diuinitatis eius excluderet daemonum potestatem ab hominibus credituris in eum. Et ideo conueniens fuit,ouod inter alia miracula etiam obsessos a daemonibus liberaret. ART.I .utrum conuenienter facta fuerint miracula per Christum circa coelestia corpora. . Conclusio. Decuit Christum non modo circa inseriores creaturas ted & circa coelestia corpora miracula facere ut magis suam diuinitatem comprobaret. ΑRT.III .utrum conuenienter Christus circa homines miracula fecerit. Concluso. Conueniens suit,ut Christus particulariter homines miraculose curando ostenderet se esse uniuersalem & spiritualem hominum saluatorem. ART. III i. Vtrum conuenienter Christus fecerit miracula circa creaturas irrationales.. Conclusio. Non modo in hominibus sed circa irrationales etiam creaturas oportuit Christum miracula facere, ut eius magis ostenderetur diuinitas,cui omnia subiecta sitiat,