장음표시 사용
711쪽
larsum aut deorsum ferunt, nisi aliquid sit impedimeto: sic etiam animae e carcere corporis liberate statim aut poena debita inflicta in infernum feruntur, aut ad consecutione praemij inc flos euolat, nisi impediatur aliquo reatu quo oporteat differri, ut prius purgetur. Et huic ueritati auctoritates Scripturae canonicae manifeste attestantur,&documenta sanctorum Patrum. Vnde contrarium pro haeresi est habendum. ART. III. Utrum animae existentes in paradiso uel in inferno egredi ualeant. Coclusio. Secundum naturalem cursum, animae separatae proprijs receptaculis deputatae conuersatione
uiuentium penitus segregantur mec amplius possunt exire ut rebus uiuentiu intersint. Sed secundum dispositionem diuinae prouidentiae aliquando cospectibus hominum praesentantur,& damnati quidem ad eruditionem hominum & terrorem, aut ad suffragia expe. tenda, si in purgatorio detinentur. Sed hoc in terest PSancti cum uoluerint, apparere possunt uiuentibus:
non aute damnati. Non est enim in conueniens, ut ex
uirtute gloriae,aliqua potentia animabus Sanctorum deturi per quam possint mirabiliter apparere uiuentibus cum uolunt,quod alii non possunt,nisi interdum permissi. Λ R. IIII.Vtru limbus inferni sit ide sis nus Abrahae. Coclusio. Animae hominum post mortem ad quietem peruenire non possunt, nisi merito fidei. Primum autem exemplum credendi hominibus in Abraham datur: & ideo requies illa post mortem, sinus Abrahae dicitur: sed quia animae Sanctoruante Christi aduentum habebant quietem per immunitatem poenae,sed non habebant quietem desiderij per consecutionem finis : ideo status Sanctoruante Christi aduentum ,
secundum id quod habebat de requie dicitur sinus
712쪽
Abrahae: sed quantum ad id quod eis deerat de requie dicitur limbus inferni. Limbus ergo inferni &sinu Abrahae fuerunt ante Christ i aduentum unum peraccidens,& non per se. Sed quia post Christi aduentum Sanctorum requies est completa, cum Deum uideat, talis requies dicitur sinus Abrahae,&nullo modo infernus S ad hunc sinum Abrahae Ecclesia orat fideles perduci. AR. V. Vtru limbus ide sit quod infernus damnatorii. Conclusio Limbus, quantum ad qualitatem loci, diuersus est ab inferno damnatorum : sed quatum adsitum loci, sunt loca continua, nisi quod limbus Patrii pars superior inferni esse uidetur. ART. VI. Vtrum limbus puerorum sit ident quod limbus Patrum. Coclusio. Cum pueris in limbo nulla adsit spes beatae uitae, quae Patribus aderat, qualitate praemij & pce nae limbus puerorum differt a limbo Patrum, non autem situ, etsi requies Patrum in superiori loco esse cre
ART. VII. Utrum debeant tot receptacula distingui. Conclusio. Sive in statu consequendi pro meritis bonum, siue matu, constitutae sint animae corporibus exutari conuenienter quinque loca distincta sunt, scilicet paradisus, limbus Patrum, purgatorium, infernus,&limbus puerorum.
VAESTIO' Lxx. De qualitate animae exeuntis corpore, Ur poenaei inflicta ab igne corporeo, in tres , articulos divisa. ARTICUL US PRIMUS. VTrum in anima separata remaneant potentiae seri
713쪽
Conclusio. Potentiae sensitiuae & aliae similes non manent in anima separata, nisi secudum quid, scilicet ut in radice, per modii quo principiata sunt in principijs suis. In anima enim separata manet e cacia influendi iterum huiusmodi potentias, si corpori uniatur mec oportet hanc efficacia es e aliquid superaddi
ART. II. Vtrum in anima separata remaneant actus sensitivarum potentiarum. Conclusio. A dtus sentitiarum potentiarum nullo modo remanent in anima soluta a corpore, nisi forte tanquam in radice remota.
A R T. III. Vtrum anima separata pati possit ab
Conclusio. Ignis ex natura sua habet, 'spiritus in corporeus ei cottingi possit, ut loco locatu . Sed inquatum est instr m diuinae iustitiae habet, ut ipsum quodamodo retineat alligatum,& in hoc ueraciter ignis ille est spiritui nocivus,&poenalis, retardans eu ab exequutione propriae uoluntatis, ne possit operari. ; ubi uult,&secundum quod vult: & sic etiam anima igne ut sibi nocivum uidens ab igne cruciatur.
QVAESTIO L XXI. De rethi mortuorum , in quator δε-
cim articulos diuisa. . - . ARTICULUS I. Vtru suffragia per unum facta alijs prodesse possint.
Conclusio. Actus noster ualere potest,& per uiam meriti,& per uiam orationis: &est differentia , quia meritum innititur iustitiae , oratio misericordiae. Orans enim impetrat petitum ex liberalitate eius, qui Oratur. I taque opus unius nullo modo potest alteri ualere ad statum consequendum per uiam m
714쪽
riti: quia sors gloriae redditur secundum mensuram accipietis: sed per uia orationis,& quantu ad statu cosequendu ,opus unius alteri, du est in uia, ualere pol. cu igitur impetratio oratio is sit Em liberalitate Dei ad ola illa se pol extendere, quae potestati diuinae subsut'ordinatae: sed quantu ad ab gd, p est conseques u accessor tu ad statu,op' unius poterit ualere alteri, nos olu per uia orationis, sed et per uia meriti. Et hoc dupliciter, uel Py coniunicatia in radice operis: quq est charitas in oribus meritorijs. Et ideoloese sibi inuice diraritate conectuntur. laliquod e in olumetu ex mutuis operibus reportant in s m me sura status uniuscuiusq; , quia in patria unusquisq; gaudebit de bonis alrius & inde ell,q, articulus fidei ponitur. Sanctorum comunio. Vel alio modo ex intentione facientis, qui aliqua opera specialiter ad hoc facit, ut talibus prosint. Vnde illa opera quodammodo efficiuntur eoru pro quibus fiunt, quasi eis a faciente collata unde possunt eis ualere, uel ad impletionem satisfactionis, uel ad aliquid huiusmodi quod statum non mutat.
. II. Vtru mortui possint iuuari ex opib* uiuoru. Conclusio. Charitas, que est uinculii Ecclesiae membra uniens, non solum ad uiuos se extendit, sed etiam ad mortuos,qui in charitate decedui. Charitas enim uita corporis non finitur, nec unquam excidit. Similiter etia in mortui in memorijs hominum uiuentium uiuunt.&1 deo intentio uiuentium ad eos dirigi pol, & sic suifragia uiuorum mortuis dupliciter prosunt, sicut. uiuis : & propter charitatis unionem,& propter intentionem ad eos directa: non tamen ut status eorum mutetur,sed ad diminutionem poenae, uel aliquid huiusmodi, quod statum mortui no transmutat. H RT. III.Vtrum suffragia facta per peccatores mor
715쪽
Conclusio. Quia sacramenta ex seipsis efficaciam habent absque opere operantis, quantum ad hoc sus ffragia per malos facta, defunctis prosunt Sed quantum ad opus operatis, operatio peccatoris suffragia facietis prout est eius, nullo modo meritoria esse potest; nec sibi,nec alij. At in quantu est alterius, sicut totius Ecclesiae, cuius nomine uel uice fit, suffragia sacerdotis qua uis sit peccator defunctis prosunt. Iteq:quado quis agit ut instrumetu alterius: actio enim est meritoria ratione principalis agentis. Via si aliquis ine haritate decedes, pcipiat sibi suffragia fieri, vel alius praecipiat charitatem habens:illa suffragia ualent defuncto, quamuis illi, per quos fi ut in peccato existat:
magis tamen ualerent, si essent in charitate; quia tuc ex duabus partibus opera illa meritoria essent. ART. I III. Utrum suffragia, quae a uiuis pro mortuis fiunt, facientibus prosint
Coclusio. Opus suffragij quod pro altero fit, ut est
expiatiuum poenae per modum cuiusdam recompensationis quae in satisfactione attenditur, computatur quasi eius , pro quo sit,&ita absoluit eum a debito poenae: non autem facietem a debito poenae propriae quia in tali recompensatione consideratur aequalitas iustitiae. Sed inquantum est meritorium uitae artem qui procedit ex radice charitatis i non solum prodestet,pro quo fit; sed facienti magis. AR. V. Vtru suffragia prosint existentibus in inferno
Coclusio. Quia damnati in inferno sunt extra uinculum charitatis , secundi, in quam opera uiuorum continuantur defunctis, itemque totaliter ad uiae terminu peruenerunt, recipientes ultimam oro meritis
retributiouem, sicut& Sacti qui sunt in patria, neq; enim potest eorum poena diminui, sicut nec gloria Sanctorum augeri, quantum ad praemium essentia e ideo odi
716쪽
ideo suffragia non prosunt damnatis,nec pro eis E
ART. VI. Vtrum suffragia prosint existentibus in
Conclusio. Poena Purgatorij est in supplemetum satisfactionis, quae non fuerat plene in corpore consummata:& ideo quia opera unius possunt ualere alteri ad satisfactione na, siue uitius, siue mortuus fuerit non est dubium, quin suffragia per uiuos facta,existetibus in purgatorio prosint ART. VII. Utrum suffragia ualeant pueris in limbo
Conclusio.. Cum per opera uiuorum mortuorum status mutari non possit, maxime quantom ad meritu assentialis praemij uel poenae: suffragia uiuorum pueris exilientibus in limbo pro delie non possunt. ART. VIII. Utrum suffragia prosint Sanctis existentibus in patria. ι Conclusio. Cum Sancti qui sunt in patria ,sint ab omni indigentia immunnes, inebrietati ab ubertate domus Dei, eis iuuari per suffragia non competit. ART. IX. Utrum orationes Ecclesiae, sacrificium altaris,& eleemosinae prosint defunctis. . . t Conclusio. Conuenienter Augustinus possit tria praecipua sublidia uiuorti pro mortuis, Eucharilliam,&eleemosynam ratione charitatis,qua mortui uiuentibus uniuntur:& orationem ratio ite intentionis directae in mortuos, quam is quaecunque alia bona, quae ex charitate fiunt pio defunctis, eis unere cre
ART. X. Utrum indulgentiae Ecclesiae prosine
Conclusio. Simpliciter directe indulgentiae no prosunt mortuis,cum mortui non possint facere ali
717쪽
qui horum, pro quibus indulgentiae dantur: secudario uero & in directe sunt illis auxilio, si ea sit formaea sum, ut eis prosint. Nec tame sequitur, quod Praelatus Ecclesiae possit pro suo arbitrio animas in purgatorio liberare: quia ad hoc ut indulgentiae ualeant, requiritur caula conueniens indulgentias faciendi. ART. XI. Vtrucultus exequiarum defuncto prosint. Coclusio. Sepultura adinueta est & propter uiuos, ne eorum oculi ex turpitudine cadauerum offendantur,&corpora foetoribus inficiantur,& inquantum per hoc astruitur resurrectionis fides. Sed mortuis prosunt ad hoc, quod uiui inspicientes sepulchra, memoria retinet defunctoru,&l defunctis orat. Sed stulterius sepultura in loco sacrato, mortuu prodest, si ego e ex eo, suel ipse defunctus uel alius corpus tumulari in loco sacro disponens, patrocinio alicuius Sactieu comittat, cuius precibus P hoc crede du est adiuuari:& etia patrocinio eoru , qui loco sancto deserui ut, qui pro tumulatis apud se frequentius &specialius orat .sed quae ad ornatu sepulturae adhibetur, ae sunt uiuis inquantu sunt uiuoru solatia, sed no prolunt defunctis nisi per accides, in qua tu per huiusmodi homines excitatur ad compatiendii,& per consequens adorandum, uel etiam quantu ex sumptibus sepultur quel pauperes fructum capi ut, uel Ecclesia decoratur. ART . XII. V trum sum agi a quae fiunt pro uno defuncto, magis illi prosint pro quo fiunt, quam alii S.
i Cocluso. .,uffragia ex uirtute charitatis, quae facit omnia bona communia, magis ualent ei, qui magis charitate est plenus, quamuis pro eo specialite non fiant.: &sicualor suffragiorum attendatur magis secundum quandam interiorem consolationem , secundum quod unus se charitate existens de bonis
alterius delectatur post mortem. sed ex hoc quod per
718쪽
per intentionem unius alteri applicatur,&satissemo unius alteri computatur: magis ualet ei pro qus, ut, imo sic ei soli ualet: satisfactio enim proprie ad remissionem poenae ordinatur. Vnde quantum ad dimissionem poenae,praecise ualet ad suffragili ei pro quo fit. AR. XIII. An suffragia facta pro multis, tantiade ualeant singulis, ac si specialiter pro unoquoque fierent. Conclusio. Ex uirtute charitatis uiuentis, Ecclesiae suffragia pro multis facta tantum singulis prosunt, ac si pro uno tantum fierent,quia charitas no minuitur si distribuat affectus in multos, imo magis augetur: sicut &gaudium quanto pluribus est commune,fit maius,& sic de uno bono facto non minus laetantur multi in purgatorio,quam unus. Sed ut sunt fatisfactiones quaedam per intentionem facientis translatae inmorruos,ltunc magis ualet suffragium alicui quod reo singulariter fit,quam quod fit pro eo communiter& multis alijs, sic enim effectus sufflagij diuiditur ex diuina iustitia inter eos, pro quibus suffragia fiunt,&ex hoc patet,quare institutum sit, ut suffragia specialia in Ecclesia fiant. AR. XIIII. Vtrum tantum ualeant suffragia communia illis, pro quibus specialia non fiunt, quantum illis pro quibui fiunt specialia & communia simul.
Conclusio. Quatum attinet ad uelociorem absolutionem p qnae, plus ualent suffragia specialia&coia simul,quam cola tantum,quantum uero spectat ad finalem poenae liberationem, aeque ualent communia solum suffragia atque specialia & communia simul. QVAESTIO LXXII. De oratione respectu Sancitorum, qui Ant in patria. intres articulos diuisa. I ARI ICULUS I. agitqγ Trum sancti orationes nostras cognoscant.
719쪽
i Coclusio. Diuina essentia est efficiens medium cognoscedi omnia, 91 Deus uidendo sua essentia, omnia intuetur. non tamen quicuqueessentia Dei uidet omnia cognoscunt, sed solum qui essentiam coprehedunt: unde cu animae Sanctorum non plene coprehedant, non cognoscunt omnia quae pexe sientiam diuina cognosci possunt: seu ea tantum,quae persectio sugbeatitudinis requirit nempe ut habeant quicquid uelint, nec aliquid in ordinate uelint, hoc autem recta uoluntate quilibet uult, ut ea quae ad ipsum pertinet cognoscat: unde cum nulla rectitudo Sanctis desit, uolunt cognoscere ea quae ad nos pertinent, & ideo oportet quod illa in Verbo cognoscant: hoc autem ad eorum gloriam pertinet, quod auxilium indigentibus praestent ad salutem: sic enim Dei cooperatoreSefficiunt ur,quo nihil est diuinius. Itaque Sancti ha bent cognitionem eoru quae ad hoc requiruntur, &sc in Verbo cognoscunt uota,& deuotiones,&Orationes hominum, qui ad eorum auxili iam confugitit. ART. II.Vtrum debeamus Sanctos interpellare adorandum pro nobis. Conclusio. Iste ordo est diuinituq institutus, ut per media ultima reducantur in Deum: unde cum Sancti
in patria, sint Deo propinquissimi, hoc diuinae legis
ordo requirit, ut nos, qui in corpore peregrinamur a D no in eum per Sanctos medios reduca inur,' squidem contingit, du per eos diuina bonitas in nos suu effectu infundit:&quia reditus noster in Deu respondere debet,pcesiui bonitate ipsi 'ad nos, sicut mediantibus 8actorum sustra gijs Dei beneficia in nos deue niuisita oportet nos in Deu reduci, ut it crato beneficia eius sumamus mediatibus Saetis:& inde est Ueos intercessores pro nobis ad Deu colli tui mus , &quas mediatores, dum ab eis petimus, ut pro nobis orent
720쪽
ART. III. Utrum orationes Sanctorum ad Deum pro nobis effusae,semper exaudiantur. Conclusio. Sancti dicuntur orare pro nobis ,& oratione expressa , & interpretatiua , scilicet per eorum merita:quae in conspectu Dei existentia non solueis ced ut ad gloria sed sunt nobis enim sufflagia & orationes qda, sicut etia sanguis Christi Utroq; aut modo Sanctorii orationes,qua tu est in eis, efficaces sunt ad impetradu ted ex parte nostra potest esse deffectus secundum quod pro nobis orare dicuntur per merita eoru, sed secundum quod uotis suis aliquid nobis postulant semper exaudiuntur:quia non uolunt, nisi quod Deus uult,nisi loquamur de uolutate antecedete,quae no semper impletur. Unde si Sancti uolunt phunc modum uoluntatis, interdum non impletur.
QVAESTIO LX XIII. Designis qua Iudicium praecedent in tres
articulos divisa. ARTICULUS PRIMUS. VTrum aliqua signa praecedent aduentum Domini
ad iudicium. Conclusio. Multa signa praecedent diem iudicij,tu propter iudicis uenturi auctoritatem & dignitatem, tum ut nos ad reuerentia &subiectionem inducant, quae autem silat illa signa, de facili sciri non potest. Signa uero quae Hieronymus ponit. non asserit, sed in Annalibus Hebraeoru se ea scripta reperisse dicit. AR. II. Utria Sol & Luna obscurabutur circa iudiciv. Conclusio. Quantum ad ipsum momentum aduentus Christi, non est credibile quod obscurentur sui luminis priuatione , quia totus mundus innovabitur Christo ueniente,& Sanctis resurgentibus. Sed secundum tempus propinquum ante iudicium, sic esse po