장음표시 사용
141쪽
Sed obiiciet a liquis: Nemo debet alteribere occasionem ruinae. Vnde Exodi ab i. dici rur: Si quis aperuerit cisternam,cecideriti bos mel a simu in eam,dominus ei ternae reddet pretium iumentorum. Sed ex hoc quod aliqui obtigantur ad religionem per votum, frequenter
aliqui ruunt in desperationem, diuem speccata: ergo videtur quod non μι aliqui S.Thoma a. 2.q.vit. Ad quod ita respondet: vere religionis ingressum, est quae am com rmatio voluntatis ad meliora: or ideo quantum est de se, non.dat homini occasionem ru
nae , sed magis iliam subtrahit. Sed se aliquis
voti transgresorgrauius ruat hoc non der
gat bonitati voti sicut non derogat bonitati
Bapti sini,quod aliqui post Baptismum grauius
peccent. Haec ille. Addo paucillimos esse qui idcirco ruant in peius. Dico Tertio: Consideratis tamen variis circumstantiis & incommodis, quae ex tali inductione possent prouenire ; iudico plerumque abstinendum , & eos dirigendos,ut per se cosilium a Domino captent, ne postea querantur consilio humano se hoc vinculum incaute sibi iniecisse. Vnde huius rei magna in nostra Societate est cautio,ne qu is confessarius poenitentem ad huiusmodi,vel
142쪽
alia vota emittenda inducat. Longe satius& solidius est,si in huiusmodi rebus consilia humana cessent, & ipse Creator cum sita creatura, quod ipsi placuerit,agere sinatur.
DE hac re multa diximus i. a. de Iustitia 113
cap. I. dubit. s. Nunc breuiter respondeo, & dico Primo, Hoc votum adeo esse firmum,ut eius vinculum non possit laxari aut commutari, nisi aucturitate summi Pontificis. Est enim unum ex quinque Sedi Apostolicae reseruatis. Dico Secundo: Votum religionis ingrediendae obligat sub peccato mortifero ad experiendum illius Religionis tyrocinium, atque adeo ad profitendum, si bona fide iudicet sibi eam religionem fore salutarem Sctolerabile. Ratio est, quia haec censetur esse mens voventis:&ut talis sit,ipsa ratio postulat. Vnde no sufficit subire Nouitiatum: sed oportet ut perseueres, S professionis vinculo te obstringas:nisi per experientiam deprehendas, religione illam tibi non conuenire. Dico Tertio: Si quis tale votum habens inon se bene gerat, nec religiosae distiplinae, ut par est, se accommodet, eo fine ut hoc
143쪽
I2 DIs PUTATIO modo extorqueat dimissionem, & libere tur a voto suo: talis non est tutus in coficientia,nec est in bono statu. Ratio est, quia hoc ipso quo quis vovet Deo, etiam obligat se ad non praestandum sponte sita aliquod impedimentum executioni voti. Alioquin votum esset illusorium, dc Deus per tale Votum videretur irrideri potius quam honorari. Qui enim alteri aliquid promittit, de simul retinet libertatem ponendi impedimentum executioni,non censetur ex animo
promittere, sed irridere. Vnde sequitur talem peccare mortisere : quia facit contra suum votum,non directe quidem,sed indirecte, quatenus impedit eius executionem, suis malis moribus Essiciendo ut dimittatur: ac proinde ut non perseueret: ad quod i
Secundo sequitur, illum teneri se eme dare,& tollere illud impedimentum perseuerantiae, quod sponte posuit, ut Votu suum. implere possit. Nec obstat, quod illa in quibus delinquit, per se non sint peccata: quia satis est quod in religione praebeant sussicientem causam dimittendi: nimirum quia sunt contra religionis disciplinam, S laudabilem usum.
F Tertio sequitur, eum qui ob huiusmodi causam voluntarie & de industria datam ad
144쪽
DE STATU VITAE DELIGENDO. I 2 sextorquendam dimissionem, iam dimissus est, non videri securum in conscientia, nisi promissa emendatione paratus sit iterum recipi, si Superior velit illu admittere. quia, quantum in ipso est, tenetur sublatis impedimentis adhibere operam,Vt votum suum impleat. Nec refert quod sit dimissus: quia cum ipse sponte ad hoc causam dederit, tenetur causam tollere, & rem in integrum restituere. Confirm. quia votu ipsius habuit
hanc tacitam conditionem , Si Superior me retinere voluerit : atqui Superior cupiebat
illum retinere, sed ille sua improbitate illum coegit: ac proinde dimissio non fuit omnino libera, neque talis qualis in ipso voto tacite intelligebatur. Si tamen putet se non recipiendum, sussicit ei poenitentiae remedium apud Deum . Plura quae hac de re dici possent,vide lib. 2. de Iustitia cap. o. dubit. 2o. SI cap. I.dub. I. AESTIO XI.
Viriim fili filia quae religionem ingre-
Aiuntur , possint exheredari, in priora portione legitima. M VLTi absque scrupulo id faciunt,
existimantes perire in solidum,quid-
145쪽
quid liberis religionem intrantibus datur Verum dicendum est, id illicitum esse de iniquum, siue Iura spectemus, siue doctrinam Patrum,siue momenta rationum.
Ac primum est contra Ius ciuile, quo accurate id prohibetur, & iubetur sena per relinqui legitima iis qui religionem elegerint. Novella enim I 23. cap. 38. ita statuit Iusti-inianus:Siqua mulier aut vir monasticam ευ- gerit vitam,se intrauerit monasterium ,sius non extantibin, monasterio quod ingreditur, res eius competere iubemin. Deinde de iis qui liberos habent praecipit, Vt parens religio- 'nem ingressurus relinquat liberis in Leculo manentibus portiones suas, ocreliquum in monasterium conserat, nulloque casu vult monasterium priuari portione legitima,per- 'inde ac si ipsum censeatur in numero filiorum .Eadem habentur Authent. Si qua mulier. Cod. de sacrosanctis Ecclesiis. Rursus cap. I .eiusdem Nouellae ita statuitur: NuLiam damus licentiam aut parenti fisos, aut sitis parentessecularem vitam relinquentes, melut ingratos a sua excludere hereditate ob causam quae religiosam vitam antecesserit. In terdicimis autem paretibus, nolios suos monasticam ωitam eligentes ex sacris monaseriis abstrahant. Vbi aduerte, eam causamque suiliciens erat ad exheredandum filium
146쪽
ante ingressum in religionem, per ingresse sum extingui , ita ut ob illam non possit amplius sua legitima privari. Si tantus est fauor ingressus, ut eum qui per crimen iam exciderat,in integrum restituat, & ingratitudinis notam deleat;cuius animi erit, filium nihil commeritum ob ipsum ingressum excludereρ Idem Iustinianus eadem Nouella, cap. 37. statuit in fauorem religionis,
fuit alicui relicta hereditas, vel legatum sub
conssitione nuptiarum, vel liberorum, vel δε-tis causa, vel antenuptialis donationis, cum
oneres stitutionis is resilutionis, o talis
religionem ingrediatur, tales conditiones esse inualidus, ct pro non scriptis habendas. Eadem constit. habetur Authent. Nisi rogati. Cod. Ad SC.Trebellian.
Idem communiter docent Doctores: Siluester verbo Hereditas q. q.vit. S alij , qui Summas scripserui: Felinus in caput In praesentia. n. 7. de probationibus, ubi plurimos citat. Voluerunt enim Iura, omnia submouere quae a religione possent retrahere. Sicut olim apud Romanos, conditio , Si non nu- legato vel institutioni heredis adiecta, habebatur pro non adiecta, eo quod retraheret a nuptiis,quibuὴ tunc magis fauebatur quam castitati: ut patet L.Titi , τ.de conditionibus & demonst rationibus. At modo in media
147쪽
I28 DIs P v ΤΑΤΙΟ media luce Euangelica,quando pretium castitatis religionis innotuit, Imperatores fauere coeperunt religioni, & submouere Omnia,quae ab capessenda possent retrahere. Plura hac de re diximus lib. a. de Iustitia Cap. I 8 Dubit. I s. Secundo, Eit etiam contra Ius Canoniacum Vr patet 19. q. 3. cap. Si qua mulier. de cap. Non liceat. Quibus locis habetur eadem constitutio in Ius Canonicum relata. Vnde S. Gregorius lib.7.epist.7. uia ingredientibus monasterium conmertendi gratia,
miserius nusia sit testandi licentia ,sed res eorum eiusdem monasterj iuris flant, aperta legis desinitione decretum est, iac. Vbi manifeste indicat, illam costitutionem ab Ecclesia
receptam, eamque in iudiciis seruandam. Verum,omissis ceteris,susticere nobis poterit unus Salvianus Episcopus Massiliensis, sanctitate & doctrina clarissimus, qui hanc rem ex profesta tractat. Hic vixit temporibus S. Augustini, & scripsit libr6s octo de
Prouidentia, & quatuor alios contra Auaritiam Christianorum ad Ecclesiam Catho licam : utroque opere persequitur SI deplorat vitia Christianor a , & ostandit propter eorum multitudinem dc enormitatem inundasse flagella per orbem Romanum , Barbaris omnia inuadentibus occupantibuS.
148쪽
DE sTATU VITAE DELIGENDo. I 29'
tibus. Hic lib. III. contra auaritiam, cum uocuisset, in testamentis condendis etiam pietatis habendam rationem,ita subdit:
mero nunc diuersissime se impiissime. Nu is a seis minus relinquitur, quam quibus ob Dei reuerentiam plus debetur:nusios pietas minais restisit, quam quos praecipue religio commendat. Deniquest qui a parenti Uilyiusserantur Deo, omnibus ceteris postponuntur oblati: i indigni iudicantur hereditate, qui digni fue- REMcioqrant consecratione: ac per hoc una tantum reviles parentibin fiunt, quia carperint Deo esse pretis. Ex quo intelligi potest quod nustus paene apud homines vilior es quam Deus e cuius utique sit despemone, ut eos praecipue Llios spernantparentes, qui ad Deum caeperint pertinere. Quibus verbis ostendit, id esse
impium,&in Dei iniuriam redundare. Deinde producit rationem parentum, II 8 eamque luculente refellit. opus
sit religiosis suam accipere cu fratri Wporationem' Respodeo,' relisionis fungantur offrio, ut Religiosorum rebus religio ditetur,ut donent or largiantur, qui istas habentibus cun- . in habeant non habentes imo s tanta oleo- nostriorum fidei or perfectio) ut habeant cito non τRIBVEH- habituri; beatiusmiiquee quam habuerint,
non habentes. Cur eis quaeso, δ inhumanissimi parentes,necessitatem indignissima pauperta- I ris
149쪽
iis imponitis P Permittite hoc religioni ipsi cui filios tradidistis: rectiuspauperes a sestant.
tantumeos inopes esse cupitis, concedite id e rum deuotionibliceat eis quae si ut velint pauperesseri. Et ere inopiam debent, non his nere. Postremo,etiamsi sustineant, deuotione eam tolerent,non damnatione patiantur. Cureos velut a natura expellitis, quasi e iure
sanguinis abdicatis ' Et ego eos pauperes esse molosed mi habeat tamen praemium suum ipsa paupertastes praeclara demutatione eligant
inopiam ex copia, ut ex inopiae electione copiam conseq*antur. .
Insinuat hic tres causis cur istis filiis debeat sua dati portio. Primo, Vt ipsi sustententur, nec oneri sint religioni. Iniquum enim est, si tua diuitibus relinquas, & ipse pauperibus sis oneri. Secundo, Vt monasterium locupletetur ad alendos plures Dei
ministros, ad augendum cultum diuinum, ad mavires erogandas eleemosynas.Tertio, Ut filius plus mereatur , sponte diuitiis se exuens, & paupertatem amplectens. Quartam causam postea subdit, ne in Deum sis ingratus, eum exheredem faciens, a quo omnia accepisti. is Adfert deinde aliam rationem qua saeculares mouentur, ut filios religionem intrantes. priuent et nimirum ne bona veniant ad
150쪽
extraneos ut ipsi loquuntur) hoc est adseruos Dei; ac proinde ne veniant ad ipsi in Deum cui in seruis suis datur, vel adimitur; qui in suis ministris heres instituitur & exta heredatur. inquit, quid ego vos per ipsum rationis ocium trahere ad humanitatem pietatem, contendo, cum
id maxime obsistat, or haec res parentes impios faciat, quae magis pios facere deberet 8 26m cum vos ideo plus relinquere ex patrimonio vestro fliis religiosis deberetis , t aliquid ad Deum exsecultatibus vestris saltemper fisos quon MA- perueniret; ideγfliis. non relinquitis. Ei Ihabeant Deo quod relinquant.' agni amr pios FA- pensantes beneficiis sacris vicissitudine dumi tuaios me procuratu , ne vel pervesros , io, aliquid honoris Deus habere possit , cum vos omnia per Dei munus habeatis. Cur.rora, minfideliter , cur tam imie 8 Non exigitnus ut vestra Domino largiamini; aliquid Deo de suo
reddite.Cur tam auare,tam impie agit Noneu veurum quod denegatu. Iniquum ergo arbitramini et i saecularibin filiis religiososflios subflantia pares esse faciatis ' Id ergo agitis ut
paeniteat eos coepta religionis , quos religio
apud vos fecit υiles. Hid erum est aliud,
quam religionem interdicere, ob religionem desteci ut habere' Post haec agit contra illos qui putant satis la. OI a esse