장음표시 사용
151쪽
esse si viam fruistum portionis legitimae illis relinquant. Sed, inquit, inuenit iniqui 'main fidelitas parentum quomodo a patrimonio suo penitus Deum excludat, proprietatem rerum religiosi bis auferendo. Vsum enim his dedit,ut esset quo ipse viverenta proprietatem his tulit,ut quod Deo relinquerent,non haberent. O nouum irreligiose mentis ingenium inuenit quo videretur suis suis maiore erga Deumsua impietate consulere, S c. Et infra: vidi i miserrima infidelito est paganicae milia dixerim in irreligiositatis ex r 8 Itane tantum odisti Deum , ut ipsis etiam suos tuos, ob hoc tantum quod ad Deum pertinent, non amaret Meliori enim condisione quidam relinquunt libertos suos,quam tu relinquisflios tuos. In ususquidem quotidisno est , veserui seis non optimae, certe non improbae senauituri Romana a dominis libertate donen
tur; in qua scilicet se po satem peculν ω
piunt , ψ Ius tecta entarium consequuntur, ita ut se viventes, cui volunt, res μή tradant,o morientes donatione transcribat,dec.
uanto,o quisquis es infidelissimepater,qua- i. domini illi cum libertis melius agunt,quam tu cum liberis ' Isti qua donant,perpetuo iure donanissu temporario: isti tes amenii faciendi arbitrium dant libertis tu tollis liberis: illi po
strem. seruos suos dant libertati , tu quasi ad diois
152쪽
dicioliosseruituti. Et infra: diluidiantum, quaeso sceleris in titulo esse religionis putas, Ut ideo eos qui Religiosi sunt, filios tuos esse non credas,quioli, Dei esse coeperunt 8 In quo
tibi,hoc tam bonae voluntatis quasipiaculo,rei Derisunt, ut idcirco eos putes habendos pei res,quia optant esse meliores' Pergit SadaianuM Seddicitis,non eo a vobis
animo hoc agi. ΔΡd idem est, ac φ quis iam
dicat;malas res bono animo affert, ' impietatis facinus pia mente committi. αψ νο-dsso inhumanissimi parentes) quod ios re- limosos bono a υobis animo dehonorari asseratis ' Res ipsa hoc respuit,res refellit.Parum est
quod nudis asseritonibus dicitis, ipse actibin
meuris contra vos testes sis. Indignum ergo arbitramini, ut sancta Θ placita Deo pignora iij,mundo seruientibus comparentur' Deinde adfert excusationem *cularium, Ia I qui dicunt non oportere filiis religionem intrantibus concedere proprietatem, eo quod ipsi non sint habituri liberos, quibus eam relinquant; eamque fuso refutat. habent enim pauperes Dei, qui sint illis filiorum loco : habent suos fratres spirituales, quibus cum vivunt, quos etiam post se relinquent: habent Christum,quem in membris suis faciant heredem: habent animam suam, cui hoc beneficium impendant. Stultissimum
153쪽
esse , si cogites ut saeculares filij opibus & diuitiis ad breue tempus circumfluant,& non, sis solicitus ut animae tuae in aeternitatem consulas . quam amentiam , quia plurimorum animos occupauit,fuSo insectatur.
Esi, inquit, quodpro hominum insipientia Iugeamm,vitam omnino inueniri,aut esse poseoωYκά se,qui decurso infelicis vitae istim breuis tiri εφε ς δ in ipsa extremitate iam pendens, iturus ilico ite iii vj ad tribunal Dei, quidquam aliud cogitet prae-HERi DF ter finem suum; quidquam aliud praeter exlicti, hi βμm; qVidquam aliud praeter periculum s Atu τε M suum: er neglecta spe sua atque anima scutopitulari aliquatenus vel in ultimis suis om- , si ni nisu , omni re acsubstantia sua debeatὼ hoc solum cogitet, Hr animo volvat, quam lauth 'heres sevi res suas comedat . Miserrime omnium,qui olicitus es 8 quid aestuas ' quid auctorem te ipse rerum periturarum facis P Antimes forte ne de sint qui te mortuo, quod δε-
reliqueris,uoren, olo metuaF,nolo verearis.
Vtinam tam facilis saluus esses, quam tua omnia diperibunt. O insinistris δ peruersitinforιηtim 'Etiam vulgo dictum est,omnes sibi melius vetale quam alteri Nouum hoc monstrigenus es, cuilibet quemquam veste consulere,tantum ne, sit. Ecce iturus es infelici fime omnium . ad examen sacrum, ad tremendum istud intolerandumiiudicium, ubi peregrinanti animae atque
154쪽
atque anxiae nullum potes omnino esse solatium, nis sola tantummodo bona conscientiae , nisi sola tantum innocens vita, aut quodproximum est bonae vitae,misericordia:vbi reo homini nustam es adiutorium, nise mens larga, ni si paenitentia fructuosa, or eleemosnae co- .piosae: ubi denique pro diuersitate meritorum, auisummum bonum inuenies, aut summum malum ; aut immortalepraemium,autμ ne rormentum. Et tu de locupletandis hereaibus tuis cogitis,de opibus agnatorum tuorum,cognatorum, suspiras , quem potissimum diti rem patrimonio tuo facias , cui supesiectilis varia ornamenta transscribini cuim apothecas copiis tuis repleas. Infelicissime omnium,cogitas quam bene alijpost te vivant, non cogitas quam male ipse moriaris. Dic mihi quas , ὁ miser, δ infidelis, cum multis patrimonium tuum dividus , cum multos facultatibus tuis dites, numqui de solo te A tam male meritin, mi tibi nec inter extraneos locumfaciab heredis ' Ecce expectat te egressurum de vita ista ome .uocticium tribunalis sacri, experirant tortores TR IsuNA
angeli,/immortalium tormentorum terra. biles miniWri: tu futuras post te heredum
mundialium moluptates animo volutaae' tu delitias aliorum mentepertractaν'quam bene scilicet post te heres tuus de tuo prandeat, qui- . bus copiis ventrem expleat, quomodo usque
155쪽
I O DISPUTATIO lad nauseam redundantem viscera maturata
distendat.Infelicissme omnium,quid tibi ciam ihis deliramentis Z quid cum ultitia huius e roris ' quid cum perditione iniim vanitatisPNumquid succurrere hoc tibi inter supplicia
summapoteritis qui res tuas prodige com dit,lautus er pransus bene eructarit' occ. 322 Idem pulcherrime prosequitur infra: ANIMAM Amate,non ob isimus,amat bos vestros, sed tamen secundo a vobis gradu: ita istos diligi-NANDAM. te, ne vos ipsos odisse videamini. Inconsultus namque e ultus amor, alterim memor, o 'sui immemor : unusquisque proprium onus portabis. Relicta sitis diuitiae parentes non si i berant de mendicitate. imo relicta immoderari liis facultas, paruum essempiterna memindicitas: ac per hoc nusii parentibus magis no-xj,quamst, nimis amati . Dum enim impatriis bonis affluunt, parentes in sempiternit te cruciantur. Flammae infelicium mortuo- ' rum , diuitiis non refrigerantur heredum. - . Deinde hoc ostendit exemplo diuitis epulonis, qui etsi heredes suos ditarat, hoc tamen nihil illi proderat. Illi, inquit, erant in abundantia,sed iste in egestate;isti in gratulas .
tione, se in dolore , illi in diuitiis, se in toramentis istifortasse iugiter in luxuria, e sem-- per inflamma . O infelix o miseranda conditio i bonis suis aliis traparant beatitudinem,
156쪽
DE STATU VITAE DELIGENDO. I γsibi affictionem aliis gaudia ,sibi lacrymaae; aliis voluptate breuem ,sibi ignem perennem. Haec diuites cogitent , qui redimere facultatibus suis nolunt ne ista patiantur. Diues illa fuit, de quo nunc loquimur, diuites funi, si, ad quos nunc loquimur. Vnius sunt nomi
nis: caueant ne sint etiam conditionis unius.
Si durum eis ab aliquo iis ac propinquo parum relinqui , mult o est durius, in aeternitate torqueri. Opinor enim diuitem istum c- tora queretur, non tantum delectabant opes hereri sui, quantum augebant tormenta corporis sui,&c. Quae ille copiose & utilissime. Postea ostendit, hoc totum proficisci ex i13 quadam infidelitate,quod futura praemia& c A vsAM supplicia ex animo non credant. Nemo, inquit,inter homines,qui cum beatus esse valeat, r A r g M, miser est malitenemo es, qui cum post habea 3εv Fingi
re delitias summi boni , pati velit supplicium '' . usummi mali. diuod si ita est, quid ergo causae
es,ut non vel moriens, in ultimissitus, iAsaltem suprema oblationis of io, o omni rerum tuarum ambitu agri , vis mereri a Deo potes,locuples est beatus sis 8 Sin autem id non
potes,certe ves hoc promerearis, ut miser non β, ut non uraris, ut non torquearis, ut tenebras exterioribus non injciaris,'ardentibus
sines ne flammis non decoquaris. cimi ita t,qui ergo, ut dixi,cause est, ut non omni-
157쪽
bus modis vel mala fugias, vel bona assequi melis ' diuid cause est, quod haec non agis' quid
cause est ut bona aeterna non emas'quid cause es, ut mala aeterna non timeas ' quid utique,
nisi istud quod praelocutin sum. quod aut iudi
candum a Deo te esse non putas , aut resurrectarum omnino non credis . Si enim crederes,
quomodo non futuri iudici, inaetiimabile malumfugeres, is immortalia senticiorum tormenta vitares ' Sed non credis, utique non credas. Sermo enim tum o profesto tua tanti-tantsdem sed vita atque obitub publicani in-HAitatem. Alioquin vince me: vinci volo. non quaero ut mihi credulitatem tuam ,superioris vita actibusprobes, unofum contentus testimonios premorum tuorum.Ecce iam morieris egressurus de domo corporis tui, nesciens quo iturus,quo σbducendur,ad quam parnalia, ad quam tetra rapiendus: cui unum tantummodo siverest inter suprema perfugium, unae fugiendi aei erni ignis datur ' stecula, ut prole seras saltem quod in sub antia habes,quia
aliud quodpsis Deo merre, iam non habes. Et tu immemor tui, oblitus salutis tuae, de legatariis nouu cogitas, de locupletando heredesus iras. Et haec faciens, credere te iudicium Dei duis . qui tibi cam iudicandus iam sis, vel intersuprema non consulisi Et cogitare te aliquiddesiste anima tua ais,cui nustus es ani-
158쪽
ma tua vilior: apud quem prope non interscui prostis, modo tibi noceiu ' Et credere te Daturum iudicium dicis, apud quem nultas est minor aut deflectior quam ipse Iudex ' Clamat tibi ecce morienti ipse qui te iudicaturus es Iudex tum, ne vigum omnino hominem in erogandis rebus tuisplusquam te ames: ne vigide substatia tua moriens magis quam tibi consulas: nullam tibi anima tua propinquiorem,nusium iudices chariorem . diuid enim prode- Matth. 1 c. rit homini, inquit Saluator ,si lucretur mumdum totum, o detrimetum faciat animae suae aut quam dabit homo commutationem pro a
nima sua ' hoc est dicere, diuid tibi, infelici
me homo, proderit ,st totum mundum aut ipse haberi, aut tuis posteris relinquas;or ipse salutis atque animae detrimentum patiaris'damna enim animae totum penitus secum auferunt: nec quidquam omnino habere poterit, qui seipsum damno animae pereuntis amittit. 2 on resticias pecuniam, non possessionem; nec dubites, saltem moriens, pro anima tua quantum
potes, rei tua ac facultatis offerre. suidquid enim dederis pro te, vile est: quidquid pro te obtuleris, parui preti, est: quia anima tua in
omnium rerum est comparatione pretiosior. Et ideo non dubites pro te dare: quia si te amiseris,omnia in te perdis. Si autem te lucrifece ris , tecum O in te omnia psidebis. Fili, inquit
159쪽
Erali. 1 . quit Scriptura sancta,si habes,benefac tecum,
Ecati. 3 o. or Deo bonas oblatim es ofer. Et alibi: Mise rere,inquit,anima tua. y defietatem erga te
Domini nostri. vide quam misericors sit Dominuου Dein noster, qui nos ipsos pro nobis mi- sericordiam rogat: miserere , inquit, anima tuae,isc. Cur,δ miserrime, cum Demsic tecum agat,non acquiescis ' Rogat te vi tui miserea- ris , or non vis: causa tuam apud te agit, non admittitur: dignatur te pro te rogare, orinon potest impetrare, S c. Haec omnia satis clare ostendunt tales homines futura praemia & supplicia, tribunal illud terribile, de examen strictissimum non credere : vel si aliquo modo credant sobscure nimirum M, languide, ut solent semipoli de rebus iudicare)tanto animi stupore teneri, ut ea non considerent, nec apprehendant animo periculum in quo versantur, aut immensum lucrum, quod facile tunc possunt consequi.
Haec amentia & ἀναιρχσία est poena auaritiae N amoris terrenorum.
124 Postremo agit contra inordinatum affectum , quo plerique tenentur erga propinquos , qui causa est cur Dei monita non audiant, animae suae non consulant.
Sed videlicet causa grandis est, qua Deum
audire non posis . circunsant enim te aegrotantem cognati or unati rui: circumstant locuple-
160쪽
' DE STATU VITAE DELIGENDO. I Icupletes matresfamili is, circumsant nobiles miri; obsedet leorum in firmitatis tua sericis atque auratis vestibus circumfusa numerostas. O quantus sturiius aeternitatis est , talibiu i RONIA. bona propria erogare mendiciss Digna et id M lcet causa orsatis iusta,ut animae tuae auferat, 'quod egenis talibus derelinquas Sed nimirum misericordia frangeris, est lamentantium propinquorum pietate superaris . Vides quippe si LiviΑ-
opulentissimi se olendidissimi cultus homines τλο Μ Οε- itibi anxios, tibi flentes, tristi vultu sesso habitu compostas ad maestitudinem facies tibi . Uentantes, per imaginariam sollicitudinem
suam ementes hereditatem tuam. quem non moueat tanta pietas ' quem non moueat talis dolor Aut quomodo cum haec talia vides,non obliviscaris tui ' Vides enim extortas lacrymas mulata sustiria diam anxietatem,non optantem ut conualest- , sed expectantem quando moriaris. Vides defixos in te se accu- 'santes tui oblim tarditatem, omnium vultus.
O infelicem te ac miseerrimum cuius supremum exitum tantus desiderat o precatur numeruου propinquorum: orpropter hos animam istam deseris' Et infra: Non formides vultm eorum, neque staniaris ambitu eorum. Destice concupisientes reditatem tuam, se diuidentes iam interse substantiam tuam qui non te ,sed patrimo-l nium