Disputatio de statu vitae deligendo et religionis ingressu, quaestionibus 12. comprehensa auctore Leonardo Lessio soc. Iesu theologo & S. theologiae professore

발행: 1613년

분량: 235페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

quam, carne , daemone) doce me facere

luntatem tuam, quia Deus meus es tu: Cui v-nice placere S seruire desidero. Spiritus tuus deducet me in terram rectam: sin locum

ubi iustitia &rectitudo floret) proptermen tuum Domine thon propter mea meri ta) vivificabis me in aquitate tua, Vitam gra- , tiae per tuam iustitia largiendo mihi. Emitte lucem tuam se meritatem tuam: ipsa me δε- ducant se adducant in montem sanbum tuum in tabernacula tua. Sicut enim montes eleuantur supra reliquam terrae planitiem,& in cetium se erigunt:ita religio supra communem Christianorum vitam . Istumina

oculos meos ne umquam obdormiam in momte,ne quando dicat inimicus meus diabolus, J naualui aduersus eum. & alia huiusmodi plena spiritus&feruoris. Rursus cum Salomone: Da mihi sedium tuarum Vistricem sapientiam: se noli me reprobare a pueris tus. Mitte illam de caelis fan iis tuis,or a sede magnitudinis tuae, ut mecum sit, se mecum laboret, visitam quid acceptum sit apud te. Neque ullo modo dubitandu quin Deus sic deprecantem 5 ad se confugientem e audiet, & od saluberrimum fuerit inspirabit, vel per se absque ulteriore consultatione; vel squod frequentius accidit) adhibito secundo vel tertio modo. 'Habemus

- , hae

72쪽

hae de re certissimam eius promissionem rZt ego, inquiit, dico vobis: Petite,ordabitur Matth. . vobis,quaerite,semuemetis pulsate,seaperi rur vobis. Omnis enim qui petit,accipit quiquarit, inueniti o pulsanti aperietur. Ecce

quoties eadem rem ingeminat, sexies idem repetens,Vt nullo modo dubitemus nos obtenturos. Idem confirmat hoc argumentor

Si vos, cum si is mali, nostis bona data, quae non a vobis, sed a Deo accepistis, dare filiis vestris: quanto magis pater vester qui est in caelis,dabit spiritum bonum petentitasse' Secundo, Cum animo proprio initur ista

consultatio, adhibita duplici consideratim evMANine. altera circa religionem de qua delibera- tur: altera circa propriam perstinam. Cirea crRcA RE religionem quinque potissimum expendenda. Primo, An essentialia vota seruentur; ita rYrti ut absit proprietas & superfluitas ι absint' comessationes & compotationes, dc liberiora cum feminis commercia, quae castitatis naufragium inferunt ; absint exemptio- , nes,& libertas suo iure & arbitratu vivendi. Secundo, An disciplina religiosa vigeat. Haec ostenditur moribus externis religiose compositis: reuerentia in rebus diuinis;modestia in congressibus, circumspectione in colloquus, temperantia in mensa, silentio in domo;quieto in cubiculo,denique exacta

73쪽

regularum ad externam disciplinam pertinentium custodia. Nihil disciplina religio. se exacte seruata pulchrius: nihil ad exemplum M aedificationem efficacius. Tertio, lAn concordia, & vnio fraterna. Vbi enim lodia & discordiae inter fratres,ibi non Christus sed fatanas habitat. Signu m unionis CH , si amice inter se agant, & mutuo honorem deferant, si inuicem linient, & alius de alio bene loquatur. Quarto, An ambitio locum non habeat. Religio enim est schola humilitatis & mortificationis. Itaque magnum religionis venenum Ambitio, qua ad dignia tales, praelaturas, honorifica munia aspira- tur. Quod si bona commemorata in ea Religione, de qua deliberas, deprehendantur, Luto eam potes amplecti: erit enim tibi fi- 'dissima dux salutis. Quinto potest etiam in

considerationem venire ' An formam ha-2 2.'r 88. beat vitae Apostolicae. hanc enim S. Thomas docet esse perfectissimam : quia vitam, contemplativam coniungit cum excellentissima actione,qua salus animari exemplo Christi Domini & Apostolorum eius) pro- 'curatur. Vnde ceseris paribus praeserenda. Praeter haec etiam nosse debet religionis

officia & functiones, in quibus potissimum

Occupatur: poenitentias item 5 au steritates,

ut possit statuere, an ad eam sit idoneus. Circa

74쪽

DE sTATU VITAE DELIGENDO.Circa propriam per nam consideiranda talenta a Deo accepta: nimirum valetudo. Orporis, vires ingenij,eruditio, aptitudo ad res gerendas,naturae propensio. His Verim t. confideratis, & inter se probe collatis, non difficulter cognoscere poteris, an talis religio tibi conueniat, eamque pIae ceteris ex- . pediat amplecti. .

Tertio,Cum viro etiam prudente & reli- 11 gioso, qui expectentiam habeat status religiosi, salubriter initur haec deliberario. Picut iiii. enim qui vult aedificare, non sutores aduO- . Cat vel aurifices, nec qui aegrotae, Iurisperi- tos, sed ille architectos, hic medicos, & eos

quidem quam potest peritissimose ita in hoc

tanto opere, quo aedificanda est domus illa spiritalis, quae stare possit aduersus ventos Milumina;b curatio non corporis, sed animae instituenda; non eorum iudicium requirendum,qui res istas vel non intelligunt, vel iudicium habent variis affectibus peruersum: sed adeundi illi, qui probitate insignes,

hanc ipsam triuere viam , ut experientia docti, alios fideliter & absque errore dirigere 'possint. Quid stultius,quam si mari vel temra iter facturus sis, eum ducem accipias, qui numquam invita sua iter illud confecerit, quum alios ad manum habeas, qui nihil aliud tota vita sua egerunt Huic tamen

75쪽

ss D Is PUTATIO jq.1. ea. consiliaris cauendum, ne quid cupide agat,vεNovM & statim ad suam religionem pertraheret

eo9,ki conetur. Ea enim res multis exposita est in- Tostr. . commodis. Sed lente procedendum, & tota Vocationis ratio exquirenda, & talenta

consideranda. Deinde praescribendae certae regulae vel considerationes: quibus expensis per otium, ipsemet possit eligere quod ini Domino visum fuerit magis salutare,adiun- is in eum finem precibus,& crebro Sacra- menti poenitentiae & Eucharistiae usu, ut Domino in hac electione dirigatur. Hoc longe solidius est, quam si ab homine, praesertim qui causam suae religionis agere via detur, adcertum ordinem vel locum amplectendum determinetur

& quemdam veluti impulsum internu, quo quis sentit se incitari ad religionem,uel ad aliquem alium statum. Sentit enim anima motus suos S assectus, siue a Deo immissi sint, siue a daemonis suggestione, Vel Maturae prppensione prouenian Respon-

76쪽

DE STATV. VITAE DELIGENDO. FI

Respondeo, & dico Primo: Vt possimus constoa discernere, utrum affectus ille,quo quis reli- νβgionem ingredi cupit,sit a Deo,considerandus finis, quem ille spectat: cuius amore S . desiderio ille ad talem statum amplectendum impellitur. Cum enim status religionis noniit vltimus finis,sed medium quoddam& instrumenrum,quod ad varios fines diriagi,5 ex variorum bonorum affectu eligi potest; numquam propter se appetitur, sed semper propter aliud. Desertio saeculi, pa pertas,subiectio,voluptatum abdicatio,quibus religio constat,non sunt res blandae,quς vi fila nostrae voluntatis affectum alliciant, in sui amorem pertrahant: sed opus est aliquod aliud bonum interueniat, cuius amore ad illa inamoena complectenda mo

ueamur.

. Dico Secundo: Si tota ratio quae impellitis

animum ad religionem, est bonum spiritale si riruta nempe ut periculis saeculi te eximas, ut 'Cliristi vitam imiteris, Ut consalia exequare, Rir ALEVt te totum Deo consecres, eiq. ses uias per- VANTVM.fectius, ut saluti tuae consillas, ut alios ad sa lutem pertrahasin non est dubitandum quin talis vocatis' sit a Deo. Ratio est, quia nullus astectus boni temporalis hic Interuenis, ratione cuius possit esse dubitatio, sed ibium honorum spiritalium. Atqui affectus isto. D I rum

77쪽

1s Dis PYTATIOrum bonorum spiritalium non potest prouenire a daemone, nec a naturae propensione: ergo necesse est ut proueniat a Deo. Comsequentia est manistita e quia tres tantum . sunt origines seu fontes nostrarum cogitationum ,&affectuum internorum : spiritus bonus, spiritus malus,mspiritus humanus: ut docet abbas Moyses apud Cassianum Collat. I. cap. I 0. dc communiter Theologi. Vnde si tales affectus non sunt a spiritu malo, nec a spiritu humano,perspicuum est es- .se a spiritu Dei. .

18 2 ση esse a spiritu malo, clarissimum est:

quia non est ipse sibi contrarius, nec intendit regnum suum destruere. Atqui si sese gereret hominibus desertionem saeculi,comtemptum mundi, imitationem Christi, ingressum religionis, esset sibi contrarius, dc regnum suum,quod consistit in appetitudiuitiarum, voluptatum, honorum iuxta il-1. Dan. 1 . lud: Tum mundus in maligno postm es, hoc est, in potestate dominatu , diaboll. .dc: DU. . Omne quod est in mundo, concupiscentia can.

nis est,es concupiscentia oculorum,o superbia

vitae) destrueret, quod tamen nullo modo ipse intendit. Hoc modo ratiocinatur Do-

auea 11. minuS aduersus Phariscos cum eum calumniarentur quasi in principe daemoniorum ei ceret daemonia. Nihil magis intentioni

78쪽

DE sTATU VITAE DELIGENDO.

8c menti diaboli contrarium,aut eius regno stabiliendo aduersum, quam contemptus mundi, amor paupertatis, castitatis, subiectionis, imitatio vitae Christi Domini. Confirm. inita cum haec opera sint propria .

Christo & Spiritui sancto Christus enim

primus ea commendauit, & per Spiritum sanctum homines ad illa incitauit) buisphemia videtur , putare ea a spiritu maligno prouenire . Sicut enim blasphemia est, ea quae sunt propria diaboli, Deo tribuere svi faciunt l, retici, dum docent Deum impellere mortalium corda ad omnia opera scelerata quae faciunt in ita blasphemia est, ea quae Deo sunt propria, tribuere diabolo. Nec refert quoa diabolus aliquando se trasesaguret in angelum lucis: quia quando id fa- Cit,sem per interuenit aliquid quod praebeat iustam ansam dubitandi de negotio quod proponit,ita ut homo possit S teneatur rem magis discutere: sicut quando sub specie

angeli loquitur, vel apparet in Visione, luadens vitae asperitatem, vel longam peregri nationem, vel cςdem sui velalterius,aut im- miscet aliqua falsa vel vana quibus animus hominis intutrescat; &c. qualia saepe vidi mus. At hic nulla est ratio dubitandi: nulla circumstantia,quae rem debeat reddere suspectam. ' ,

79쪽

6 o D Is PUTATIO

Dices: Excitat hominem ad religionem, ivt postea illum inde abstrahat, & in grauiorem damnationem praecipitet. Coni ra, simili modo dicere poterimus illum excitare Ethnicos & Iudaeos ad religionem Chri- .stianam, ut postea eos faciat apostatas vel haereticos: & ita affectus fidei Christiana: passim in omnibus debebit esse suspectus,&dubitandum erit an sit a Deo, an a diabolo: quod est cotra iudicium Ecclesiae. Hoc ipso enim , quo,re discussa, non constat de contrario, indubitanter praesumitur esse a Deo.. Item quando quis vovet castitatem,aut sus.cipit ordines sacros,aut bona sua distribuit in pauperes,aut aliud magnum opus molitur,dubitandum erit,utrum hic affectus sit a Deo , an a diabolo. quae omnia absurda sunt, sanae doctrinae manifestae rationi aduersa. Quod si in alijs bonis operibus id suspicari non possumus; multo minus in negotio religionis. Non enim diabolus adeo rudis est Sc fatuus, ut praedam, quam Vngui- . busiam tenet, dimittat, & in locum adeo. munitum & sibi infestum abire sinat, ac 'ltro etiam impellat, ea spe ut aliquando cum faenore illam recipiat. x quibus con stat, hunc affectum nullo modo a maligno

spiritu immitti poste.

Sed neque a spiritu humano, seu natura

80쪽

DE sTATU VITAE DELIGENDO. 6 Icorrupta nasci potest. Hic enim ad omnia contraria nos inclinat, nimirum ad appeti- tum diuitiarum, voluptatum, honorum, libertatis, dominationis; & maxime refugit ea quae his contraria , mortificationem Ca nis, paupertatem, subiectionem, humilita tem , abiectionem. Ex his manifestum est, astectum illum religionis nec a malo,nec ab

humano spiritu posse procedere; ac proinde illum non esse nisi a spiritu Dei.

Idem conuincitur ex Scripturis. I. Cor. I 2.

Nemo potest dicere,Dominin Iesu ,nisi inSpi ritu sancto. id est, nemo potest Chrilium se

rio tamquam Dominum & Deum suum in uocare,nisi ex impulsu Spiritus sancti. Si inuocatio Christi non potest esse in corde cuiusquam, nisi ex motione Spiritus sancti: multo minus affectus & voluntas deserendi seculi, imitandi Christi, eiusque crucem amplectendi in religionis ergastulo , potest aliunde quam a Spiritu sancto procedere: cum hic affectus longe sit dissicilior,nostrasque vires magis superet. Rursus 2. Cor. 3.

Non auodsu cientes simus cogitare aliquid ex nolis tamquam ex nobis sed sufflcientia

noura ex Deo est. Si nulla salubris cogitatio in nobis oriri potest ex spiritu humano, & naturae nostrae conditione, sed ea a Deo nobis donari debet: quanto mimis consilium

SEARCH

MENU NAVIGATION