[Longou Poimenikōn tōn kata Daphnin kai Chloēn biblia 4 (romanized form)] = Longi Pastoralium de Daphnide et Chloe libri IV : Graece et Latine. Accedunt Xenophontis Ephesiacorum de amoribus Anthiae et Abrocomae libri V

발행: 1794년

분량: 352페이지

출처: archive.org

분류: 자연

41쪽

περισπωντες το δέρμα, του σωματος πτοντο αυτου ,

μέγα οἰμώξας, ἰκ-- μ υν τὴν κορην-τὶν

σνι ηδε παρόντα Τους με κυνας ρει - - ημέρωσαν, τον Δορκωνα κατα τε μηρῶν και μων δεδηγμένον αγαγοντες eam την πηγην, ἀπε- νοιαν τα δηγματα, ιν ησαν - μντων - ἐμβολῶ,

que, pro sua in dorando sagacitate, Dorconem, qui ad manus puellae iniiciendas sese movebat, eprehendentes,in valde acute allatrantes, ut in lupum irruere, circumfusi atque undique inhaerentes, ei priusquam ob stuporem affingeret, acres morsus intulerianti Ac primum quidem, ne maui te proderetur, metuens, pelle, qua tegebatur, munitus, tacitus inter mitices

iacebat: hi vero Chloe, ad primum intuitum perterrita, Daphnim inclamavit auxiliatorem, .canes ipsum corpus , dilacerato iam corio, morsu apprehenderunt.

ibi magno cum eiulatu supplicite Daphnidis, iii iam advenerat, puello auxilliini implorare coepit. Illi autem sita canes onsueta inclamatione celariter mit gaverimi Dorconem vero, femora, humeros lac

rum, ad fontem deduxerunt, atque morsis ipsius ubi apparebant dentium impressiones, abluerunt, Quiri

42쪽

PASTORALI JΜ LIB.

κινδυνου παρὰ τοσχυτον ἐλθων, και σωθεις ἐκ κυνος, ων, - λύκου στοματος ἐθεραστευε το σωμαί δε Δάφνις καὶ βλον καματον πολυν ἔσχον μέχρι νυκτος - ἄγοις κα τα ίῖς, λέγοντες υπο

κτησάντων ταραχθεῖσα, αἰ μεν, πέτροις ἀνέδαμον, ιιι δε επι της θαλαττης αὐτῆς κατέδρα μον. Καααλλα τοτε πὰντων αυται ὀ φοβος ληθην ἐνεβαλε καμμολής, ῶσπερ λαγως ἐκ των πων εὐρώγωντες, εὶ τας ἐπωίλις ἡ γαγον. ψίνης μονης της νυκτος ἐκοι-

Atque M imperitiam amatorioni ausorum, lusum pastoralam deputantes, quod pellem induisset Dorcon, nulloque modo illi siccensentes, sed ethun verbis levare dolorem ipsius conati, aliquatenus manu ductum d

miserunt. Eo discriminis adductus ille, ut aiunt e canis, non autem e lupi ore servatus suum curabat corpus.

X. At Daphnis & Chloe defatigabantur usque in noctem capris ovibusque colligendis Quippe illae lupi

pella conterritae, canum latratu conturbatae, aliae in petras evaserant, aliae ad mare usque cursu conte demini. Tametsi edoctae essentin voci obtemperare, fistula demulceri, Z vel manuum strepitu cogi; tunc vero timor omnium oblivionem ipsis iniecerat, aegreque tandem eas veluti lepores ex vestigiis indagantes, ad casas reduxerivit. Illa nocte sola profunde dormit

43쪽

σης, παλιν ποισχον παραπλόσιοι. χαιρον δόντες, ε πουπο αλταλλα γεντες , λγουν, θελον τί ἡγνόουν

πνεοντα ς καὶ τα ρι λα ρωπα πίπτει χαμαί κωουν Δάφνις αλπομενος τουτοις ἄπασιν - τους πω verunt atque illam defatigationem pro suae ex amin 'conceptae aegritudinis remedio habueriant. Quamprimum autem dies rediit, sint in rursus in modum assici sentiebant Laeti erant, si se invicem videbant;

moesti, si forte paulisper eos separari contigerat. D lebant, aliquid amplius volebant quidnam tamen verulent, nesciebant. Illud solum norant, quod hunc quidem osculum, illam vero lavacrii perdidisset.

XL Insi e etiam ipsos asini illud templis incend hat Ver iam desinebat,in aestas oriebatur, omniaque vigebant Arbores bus, campi segetibus laeti su

vis cicadarum strepitiis, grata pomorrum fragrantia, lincundus quoque ovium alatus Putasses fiuntina sensim labentia modulari cantum, ventos qui pinus infla bant, fistula canere, poma amore capta humi decVmb

re, solemque venui m4 formae amatorem, omnes vestibus sitis exuere Daphnis igitur hisce omnibus incem

44쪽

PASTORALIUM LIB. I. ' αν

γαυλο αναπλησασα ινου και γαλα τος , κοινον μετα

sus, sturnuribus sese immergebat Qquandoque se a luebat, quandoque vero pisces lascivientes in gyrum tremula exsilitantes cauda captabat saepe etiam bib hat, veluti sic internum aestum restincturias Chloe vero, postquam oves multasque e capris mulsisset, longo dein tempore in cogendo laete erat occupatari muscaenamque erant ipsi graves, cum negotium facessendo, tum mordendo, si abigerentur. Illa deinde abluta facie, pineis se coronabat ramis, pellem hinnuli induebat, mulcrale vino atque lacte replens, communi simul cum Daphnide poni fruebatur Ingruente vero meridie amborum oculi fueriint capti. Illa enim nudum conspicata Daphnim, in eius efforescentem Lila hii tudinem inc debat, indeque liquescebat, quod nullam in eo a

negans est yttentacti Reuet. mi Lucian T. Π, p. 337, emendatio, h. l. ita refingentis quem secutus est Villoilon. At

ἐπὶ πολυ μὲν πονον arx . Nam myttenhathius Ioeo huic male elim λ pro intentum elie alia af et ita mederi collahatur: ncui rei Graecis adhibetur, semper μὲν at γυμνον ὀρωση ΔαqNν ,e coniiuisetur eum oris vel μι ανδροι Ἀνέκαψι τὸ κάλλα mihi

45쪽

--ουν, ἀτος ἐσπεῖανουτο, προτερον φιλησας τονα νωθέντος ἐνεδύετο προτερον κα αυτ φιλησασα.

σιν αυτος τους καλάμους ἐπετρεχεν ' κα ἐδοκει, - tem reprehendere posset Daphnis vicissim pelle hinnuli corollaque pinea ornatam Chloen, ε sibi mulcram porrigentem intuens, unam e Nymphis, quae in antro, Vlidere se existimabat. Ipse vero pinum de capite Chloes

detractam sibi imponebat, osculis tamen prius corolla. impressis Chloe contra vestem illius lavantis taeniI- dati, prius osculata, induebat. Iam aliquando di malis sese petebant, atque discriminantes comam invicem

capita adornabant sibi. Et Chloe caesariem Daphnidis, utpote nigricantem myrteis baccis Daphnis vero seciem Chloes, quod candida iubrubicunda esset, malis

assimilabat. Docebat eam & fistula canere simulque ea inspirare coeperat, altillam eripiens, labellis ipse cal mos percurrebat. Sicque dum videbatur errantem infor- ωα - μέλι, - , quod exeipiendo, qui calamis adhuc

ira arrisit Villias ito, ut intino inerraret, spiritu declarat, ei in contextu locum saceret verbum proprium est de fistula Equidem teneo πετρεχεν, quod nendi arte. di ipsum Daphnidis musitatem in Diuilia πιν Corale

46쪽

mare , specioso admodum praetextu per fistulam Chloen osculabatur. XII. Contigit vero, cum per meridiem fistula ludem, iecora opaca tegerentur umbra, Chloen imprudentem in somnulli dilapsam esse. Quo animadverso, Daphnis milis deposuit, totamque ipsam inexpletaliter commissatus est, quippe qui nihil nim reverereriir; simitque ad ipsam leniter subloqui coepit Quales do

miunt ocelli Quem os exhalat spiritum i Certe non talem mala, non rhusta. Sed osculum figere vereor; cor quippe mordet suavium, & haud secus atque novum mel hisanire facit. Praeterea timeo, si osculum ei dederim, ne sonuitum excutiani. 4mmulas cicadas lDormire ipsani non sinent ita valide perstrepentes. At hirci colitibus confligentes pugnam conseriint Lupos vel vulpibus magis snavos, quod Osee non rapuer

47쪽

σεν λ Δάφνις ἐγελασε Και προφάσεως λαβομενος, τον βέλτιστον τεττιγα μώε εν τῆ die, πωτα.

runt Interea dum haec iaciebat verta cicada fugiens hirunclinem , quae ipsam capere vellet, in Chloes incidit sinum atque hirundo insequens, illam quidem apprehendere non potuit, sed propius insectando accedens alis enas puellae attigit: o quidem smia quid ainini fuisset, magno ciui clamore e somno ex Iuli. Cum Autem vidisset Chirundinem prope adhuc

volantem, Daphnim super hoc metu ridentem. tim re destitit, & oculos adhuc dormiturientes ah stersit. A que cicada, initar supplicis gratias agentis pro salute parta, ipso e sinu insonuit. Iterum igitur Clito valde

exclamavit, mphitis vero risit eaque occasione arrepta, in iniun puellae nimius hiumst, optim inque illam, ne quidem in dextra silentem, extraxit. Qua

Pro πομεν Codd. Flor. ω Iectionem in textu reposui

48쪽

, προς την μελωδα , μείζονα λανηρ, ποειαν- παῖς, eonspecta Chloe admodum delectabatur, apprehensamque deosculata, iterum sinu suo excepit garrientem. XIlI. Tunc ipsos pali imbes, ex silva pastorale quid canens, oblectavit. Quaerentem autem bloen, quidnam haec avis caneret, Daphnis eam edocuit fabullam, quae vulgo iactabatur: Dat virgo, mi virgo, ut tu, admo--ἡum formosa, quae similiter in flore aetatis multosi stebat boves. Eadem utiquein perita canendi erat, ii penseque illius modulatione delectabantur oves, adeo ut neque pedi diti, neque stimuli inflictu inter pascen dum opus haberet, sed sub pinostderas, pineaque i et corona, Pana atque Pinum cantu celebrabat, quo

delinitae vaccile ab ipsa nunquam discedebant Ades scens, non procul inde boves pascens, ripis pulcher musicus, ut haec virgo, cumque illa de cantus si

Vitate contendens, maiorei a Vocen ut As, dulcem ut

puer, contra edidit, cibi octo e vaccis, easque prse

49쪽

βάρβαροι, προσέσχην - - . και ἐκβαντες

μαχαίρας καὶ μυθωρακίοις κατεσυρον παπα τα εις

mas, suum in armentum pellestis abegit. Indigne tulit puella hoc siti armenti damnum, cantuque succubuisse dolens, precatur Deos, ut in avem, antequam domum redeat , convertaturi Aninium Dii, inque aveni illam mutant montanam atque musicam, virgini isti similem,

qtiae etiam nunc canendo suae iacit indicium iacturae, quod scilicet errabundas Vaccas quaerat.

XIV. Eiusmodi oblectamenta illis suppeditavit aestas. Autumno vero adulto ovis maturescentibus Tyrii praedones, Carico hemiolio sumto, ne forte barbari bderentur, ad agros appulere. gladiis dimidiatisque in oribus armati, cuncta, quae in manus incidebant, di mpuere, Vinum odoratum, magnam frumenti copiam,

Wyttenh. ita hunc locum

te paulo audacior esset coniectori, ait Vinois si quis ita emenis dare tentaret: ἰύικὴν pro ορειαν

ως χεiνην παρθενον ut μουσικDosset,lossa του ἀοικην vel ποιοῖ - ω παρθένον ἐκσiνην. Quae poste Nor ratio priori longe praeferen da videtur. Ita quoque AmVOI

in suis libris habuisse videtur. LMq.id h. l. deesse, sinite sumspicetis. Ed Par offert; -πεκα oletoc, quod sane proprium de uvis maturescentibus , Ideoqile textui Iauulere Dutens&Viuois. Dis tiro b Corale

50쪽

PASTORALIU LIB. L

is κηρίοις' λατά τινας καὶ βους De τῆς Δορκωνος--λὴς Λαμβάνουσι καὶ Δάανιν περὶ τὴν Θαλα ταν λυοντα η γὰρ - βραδυτερον ς κορη ταπματα ε γε του Δρυποτος , φοβω τῶν αγερωχμώνατο μένων. μου δε μειρα- μέγα κω καλον, κρει

γας, εἰς του αλλους αγρους προεργαζομενοι, κατῆγον αυτον ἐῶ 1ν - κλαίοντα κω ηπορημον, και μέγα θέλω καλουσα Και οἱ κεν το πεῖσμα τι αυλ ιτες , καἰ τας κάππις τῶ πιραν ἐμβαλόντες απίπλεον, το πέλαγος X λο δε κατη--- το ποίμνιον, συριγγα καινην ---- οῦρον κομίζουσα. IAA αδ τας ευμ τεταραγ κίνας, καὶ ω-σασα του Δ νιδος ει μεῖζον αυτην λωπος,

mel, quod suis continebatur avis. Boves quoque alis quot de Dorcpnis grege abegerunt, immo maphnim iuxta mare errabundum ceperunt Chloe namque, se pote puella, lascivorum x ferocium pastoriam metu, serius Dryantis oves eduxerat. Hi eum vidissent iuvenem hunc procerum ac formosum, ipsa rapina ex agris ablata praestantiorem, non amplius satagentes capia-riim , aut aliarum in aliis agris rerum illum plorantem, consilii inopem, de alta voce Chloen vocantem, ad

navem abduxeriint. Conlastim soluto fune remisque inanibus iniectis, in altum provehunturi latere Chl iam oves educebat, fistulamque novam Daphnidi, nus asserebat. At videns capras perterritas. audiens Daphnim semper magis magisque ipsam inclamantem, neglectis ovibus, fistulam proiicit, atque ad Dorconem Longus. C

SEARCH

MENU NAVIGATION