Aeschinis in Ctesiphontem oratio.

71쪽

ΚΑΤΑ ΚΤΗΣΙΦΩΝΤΟΣ.

την των τειχοποιῶν, ου δετερας δε πω των αρχῶν τουτων

λόγον sμῖν ου δ' ευθύνας δεδωκώς, ταυτ ηδη πειράσο μαι et μὰς διδάσκειν εκ των δημοσίων γραμμάτων. καί μοι ἀνάγνωθι εὐ τίνος ἄρχοντος και ποίου μηνος και 5 εν τίνι ημέρα καὶ εν ποία ἐκκλησία ἐχειροτονηθη Aημοσθένης την αρχην την ἐπὶ τω θεωρικω. Δ

Ουκοὐν εἰ μηδὲν ἔτι περαιτέρω δείξαιμι, δικαίως ανάλίσκοιτο Κτησιφῶν αἱρει γὰρ αυτὸν Ουχ η κατηγορία io η ἐμη ἀλλα τα δημόσια γράμματα. 25 Πρότερον μεν τοίνυν , ῶ ἄνδρες 'Aθηναιοι, ἀντιγρα- φευς ην χειρ0τονητὸς τu πόλει, δς καθ' ἱκάστην πρυτανείαν ἀπελογίζετο τὰς προσόδους τω δημω διὰ δε την

1 πω om. A. τουτων των αρχῶν I. 2 υμιν λόγον e, fort. pronomen delendum. 6 etων πιθεωρικῶν C, em. Μ: deinceps in B, non in A, additur: δτι μεσουντα την αὐχην εγραψεν αυτόν Gτεφανουν. αναγίνωσκε. In k hoc emblema tu margine adscriptum est. 7 ψηφισμα e, Om. Bh, ο διαλογισμὸς των ὴμερων Ιk margine). 8 περαιτέρω W, τουτου περ. Α, περ. τουτου B. 9 αυ- τόν om. a. 11 πότερον h πρῶτον B. A α. A. om. A. 12 τῆ πόλει χειρ . a. 14 τω θεωρικω e. recipiendum censet Bahe. Leocr. 121: παραδουναι τῶ επὶ

εχειροτονηθη τὴν αὐχὴν Dem. 39, 19: τῆς αρχῆς ὴμφεσβήτει

ἐν υμεις εμε εχειροτονήσατε. επι τίνος ἄρχοντος 4 Quo ex loco concludit Boeokhius Siaatsh. I 250) primum huius magiStrR-tus potestatem fuiSSe annuRm, quia Si quaternorum dignitatem annuorum theorici habuissent Aeschines dicturus fuerit απὸ τίνος ἄρχοντος μέχρι τίνος, deinde

theoricos alio tempore munuS OC- cepiSSe quo ceteroS magiStratuS, quod ni ita esset, Aeschinem non tanta opera, ut DemoSthenem, quo tempore Ctesipho coronari iussisset, in magistratu etiamtunc fuisse demonstraret, effecturum fuiSSe.

περαιτέρωJ Plut. Μor. 986 c: παυε υδυσσευ καὶ περαιτέρω μηδεν εἴπης. Genetivus in codd.

additus nec necessariuS et parum sententiae conSentaneuS QSt.

98: αντιγραφευς πρότερον μεναιρετὸς αυθις δε κληρωτὸς ην,

και πάντα αντεγράφετο παρα

καθήμενος τὴ βουλὴ, δυο δ' , σαν, ὀ μεν τῆς βουλῆς ὁ δε

διοικήσεως. Harp. 22: διττοι δ' i σαν αντιγραφεις, ὀ μεν τῆς διοικήσεως, ως φησι Φιλόχορος, ὁ δε τῆς βουλῆς, ως υριστοτέλης εν υθηναίων πολιτεία. Et

contraScriptorem aerarii Aeschinem Conmemorare nunc etiam

Boockhil opinio est Siaatsh. Ι262. Nec enim facile cogitari poteSt, ut Senatus Scriba unquam a populo creatus fuerit. Denique moneo Verbum ήν coniungendum esse eum τῆ πόλει : πρότερον τῆ πόλει ὴν ἀντιγραφευς χειροτονητός. De Eubulo vido A. Schaolari Dem. I 180 sq.

72쪽

κον κεχειροτονημένοι ηρχον μεν , πρὶν η τον Ηγήμ0νος νόμον γενέσθαι, την του ἀντιγραφέως ἀρχην ηρχ0ν δε

την των αποδεκτῶν, καὶ νεωρίων τ επεμελοντο καὶ σκευο-

θηκην ωκοδόμουν, ησαν δε και οδοποιοὶ και σχεδὸν τηνῖλην διοίκησιν ειχον της πόλεως. καὶ ου κατηγορων αυ- 26των Ουδ' επιτιμων λεγω , ἀλλ' εκεινο υμῖν ἐνδείξασθαt βουλομαι, ὁτι ο μεν νομοθετης, εάν τις μιας αρχης της ελαχίστης et πευθυνος Γ, τουτον ουκ ἐα πριν αν λόγον καὶ ευθυνας δω στεφανουν , ὁ Κτησιφῶν Λημοσθέ-

I 189. Boookli Seew. 52. 63. Hegemonis legem inter pugnam Chaeronensem et olymp. 112, 3 latam esse existimavit Boeckii Seeurh. XIII b. 155. αποδεκτῶν Boeckii Siaatsh.

I 214. Idemque vere statuit Ceteros etiam magistratuS, quo Seonmemoraverit Aeschines infirmatos illos quidem, at sublatos non es Se. Nec inmerito iam Droysenius nimia hoe loco exaggeratione usum e Sse Aeschinem iudicavit, cf. Boeckii Seew. 52. Droysen Zettselir. Alterili. 1839. νεωρίων τ' επεμέλοντοJ Hanc rem nescio an inlustret Philochor.

'Aχαρνευς 339 a. Chr.) ' επὶ του- του τὰ μεν εργα etὰ περὶ τους

νεωσοίκους καὶ την σκευοθηκην

ἀνεβάλοντο διὰ τον πόλεμον προς Φίλιππον, τὰ δε χρηματα

πάντ' εψηφίσαντο ειναι στρατιωτικὰ Bημοσθένους γράψαντος. Haec ipSa Opera inchoavisse videtur Eubulus. Verbum aliquod excidisse nyparere .mihi videtur ex Schol. : τα σκευη ἀποδέχεσθαι,

τὰ νεώρια ε φορὰν, τὰς οδους

ποιειν ἔκ των χρημάτων ἀναλίσκοντες. Verbum autem proprium est επιμελεσθαι, ut magistratus ipse επιμελητης των νεωρίων, cuius potestatem theorici infirmare videbantur, Contraque εφορὰν hae significatione

καὶ νεωρίων τ' επεμέλοντο W ex alienum est ab usu Oratorum. Illud quidem dubitari non potest quin codicum Scriptura magno aliquo vitio infecta Sit. Quam sententiam Si Aeschines eloqui voluisset, dicere saltem debuit: ηρχον μεν την του ἀντιγραφέως

αὐχην, ηὐχον δε την Των απο δεκτῶν καὶ την των νεωρίων, quamquam ne hoc quidem satis aptum et concinnum videtur. Si autem plurimi Dobrei coniecturam nunc amplectuntur, καὶ νεώριον και σκευοθηκην ωκοδόμουν, hoc eos fugit quod hae ratione et sententiae parum aptae Viden tur et pro νεώριον utique νεωσοίκους Scribendum fuit ad constantem Oratorum usum. Nam νεώρια et νεώριον et νεωσοίκους eandem prorsus Vim et significationem habere, equidem mihi adhuc perSuadere non potui, cf.

των δημοσίων τριηρων, ων επε- μελουντο οι etων δημοσίων αρ-

χοντες. BOechh Siaatsh. I 282. Seew. 64 Sq.οδοποιο Nimirum ut pompae rite fieri pOSSent. φ 26. ου κατηγορωνJ Nam Eubulo huius potentiae auctori Suam maxime Aeschines et dignitatem et salutem debuit.

73쪽

νην τον συλλη βδην άπάσας τὰς 'Aθήνησιν ἀρχὰς αρχ0ντα

ουκ ωκνησε γράψαι, στεφανῶσαι. 27 τοίνυν και την των τειχοποιῶν αρχην ηρχεν Oθ'

0υτος το ψηφισμα εγραψε, καὶ τὰ δημόσια χρηματα διε - s χείριζε καὶ επιβολὰς ἐπέβαλλε καθάπερ ἱ αλλοι αρχον .

τες, τουτων υμῖν αυτον Λημοσθένην μάρτυρα παρεξομαι.

επὶ γὰρ Xαιρώνδου ἄρχ0ντος θαργηλιῶνος δευτερα φθίνοντος ἐκκλησίας οἴσης εγραψε 'μ0σθένης αγορὰν ποιη- ται τῶν φυλῶν σκιρ0φοριῶνος δευτερα ἱσταμένου καὶ

χοντεςJ Quod in aliquot libris est

οι ἄρχοντες significaret non aliter quam ipsi novem Rrchontes qui in magistratuum numero primum locum obtinebant. Sed ista sententia parum conmoda est. Certe ad constantem Graecorum uSum

post relativum particula καὶ exSpectatur, cf. Heindors Plat. Phaed. g 23. De multa autem quid qualis quo fuerit in Athenien sium civitate exponit Meier-Schom. Prog. 34. Behk. Anecd. I

χοντα η την βουλην. χρηματα ὁρίζειν τινὶ δοκουντι ἀδικεῖν τὰ δημόσια mi ορφανους η κατε- χειν τὰ ἄλλότρια καὶ μη εις εμ-φανες ἄγειν. Qui autem multae

inponendae poteState uteretur, idem habebat ηγεμονίαν δικαστηρίου, quae potestas in maiore illo inperio continetur, cf. LyS. Nicomoch. 3: επιβαλλόντων δετων αρχόντων επιβολὰς και εἰσαγόντων εἰς το δικαστηριον ουκηθελησε παραδοὐναι τους νόμους. Praeterea illud observatum est, relatiVam enuntiationem per καθ άπερ cum proprio Verbo formatam raro mediam periodum interrumpere sed extremam omnium Sententiarum conplexionem concludere solitam esse. Ex his omnibus apparet falsum esse enuntiatum hoc: καὶ δικαστηρί-ων ηγεμονίας ελάμβανε, cum praeSertim nee pluralis nominis ηγεμονίας nec Verbi inperfectum conmode explicari possit. Nam varietas iudiciorum hoc loco non agitur. Causa interpolationis et origo manifesta est, cf. φ 14. μάρτυραJ Demosthenem tamquam teStem Aeschines produxit cum rogationem illius recitari ius- Sit, non potuit simul Ctesiphontem

citare, qui nihil ad illam logompertinuit. Diversa res est g 31. θαργηλιῶνοςJ Illud quidem certum est persaepe ab Graecis ad menSum nomina ipsum appellativum nomen μην vel μηνυς additum esse sed numquam hoe fiebat in principiis legum ipsiuS

archontis nomine conmemorato,

cf. Insor. I 143. 149. 151. 152. 154. 155. 163. 170. 132. 142. εγραψεJ Hoc verbum proprium est de eo qui rogatione promulgata plebisciti auctor exstitit, admodum raro adiunctum habet Π0men ψηφισμα, cf. 54. 55. 140. 146. 212 ete.

αγορὰν των φυλῶν J sγοραὶ

minora tribuum ac pagorum Concilia proprie VOeantur, non εκκλησίαι, quae Sunt univerSi populi, cf. Schoem. Com. 27. Corp.

Inscr. I 105. Dem. 44, 36: ἐν τη

74쪽

ΑΙΣXINΟΥ τρίτθ, καὶ ἐπέταξεν ἐν τῶ ψηφισματι εκάστης των φυλῶν ἐλεσθαι τους επφελησομενους των εργων περὶ τὰ τείχη καὶ ταμίας, καὶ μάλα ὀρθῶς , is η πόλις εχοι υπευθυνα σώματα, παρ' ον εμελλε των ἀνηλωμένων λόγον ἀπολήψεσθω. καί μοι λέγε τὰ ψηφίσματα. 5

Ναὶ ἀλλ' ἀντιδιαπλέκει προς τουτο ευθυς ως Ουτ' 28 ἔλαχε τειχοποιῖς ουτ' εχειροτονηθη υπῖ του δήμου. καὶ περὶ τουτου Aημοσθένης μεν και Κτησιφῶν πολυν ποιήσονται λόγον ' ὁ δέ γε νόμος βραχὴς καὶ σαφὴς καὶ ταχὴ 16

λυων τὰς τούτων τέχνας. μικρὰ δε υμῖν ύπερ αυτῶν L προειπεῖν βούλομαι. ἔστι γὰρ, ο ἄνδρες 'Aθηναι0ι, τῶν 29 περὶ τὰς ἀρχὰς εἴδη τρία, ῶν δν μεν κα φανερώτατον οἱ κληρωτοι και οἱ χειροτονητοι ἄρχοντες, δεύτερον δὲ ὁσοι τι

magistratum Se QSSe Pernegat, quod nec sorte delectus sit nee creatus in comitiis. λυωνJ Propter insequentem Voculam τὰς in archetypo ex λυων natum Videtur λυοντα, quod alterius generis auctor recte emendavit. Nam illud vix adducor ut

Aeschinem c δέ γε νόμος βραχυν καὶ σαφῆ καὶ ταχυ λυοντα τὰς τουτων τέχνας Sc. ποιειται λόγον) dixisse credRm. υπερ αυτῶν de his rebus in quibus haec lex quam recita

turuS Sum Versatur. Sed tamen pronomen hoc loco satis ObScurum et incertum esse conCedo.

g 29. o σοι τι διαχειρίζουσι , Hoc in numero ex parte sunt οἱ των δημοσίων ἔργων ἐπιστάται, . 'qui, cum non a populo sed a tribubus creati sunt, simul ad tertium genus reseruntur. δεν Τν μεν - δευτερον δ OGot- τρίτον δ' . . γέγραπτα Ingeniosum quod vocatur anaeoli1-

Apollod. g 28. Ex singulari non

efficitur unum omnium tribuum conventum fieri Demosthenem iuSSisse, Sed cum omnium tribuum concilia uno eodemque tempore haberentur, per totum agrum Atticum quasi unuS conventUS fiori videbatur.

τῶν ἔργων περὶ τὰ τείχη ἹPhiloch. frg. 135: τὰ μεν ἔργα

τὰ περὶ τους νεωσοίκους. Nee vero inde conligas neceSSarium

eSSe: τῶν ἔργων τῶν περὶ τὰ τείχη, cf. Stalib. ad Plat. Protag.

Dem. Phil. I 3, Maeigner Din. I79. Praepositio librorum επὶ nihil omnino habet quo referatur. g 28. ἀντιδιαπλέκει He Sych.

I 212 explicavit: αντιμηχανῶται. Est autem tamquam alio nodo soluto alium nectere.

υπo του δήμουJ Demosthenes

75쪽

διαχειρίζουσι των της πόλεως υπερ τριάκοντα ημερας τρίτον δ' εν τω νόμω γεγραπται, και εἴ τινες ἄλλοι αιρετοὶ ηγεμονίας δικαστηρίων λαμβάνουσι και τουτους ἄρ- 30 χειν δοκιμασθέντας. επειδὰν δ' αφελύ τις τους υπῖ του 5 δημου κεχειροτονημένους καὶ τους κληρωτοῶς ἄρχοντας, καταλεί νται Ους αἱ φυλαὶ καὶ α ι τριττυες καὶ οι δημοι εξ αυτῶν αιρουνται τα δημόσια χρηματα διαχειρίζειν:

φυλαις, η τάψρους εξεργάζεσθαι η τριηρεις ναυπηγεισθαι. 1ο ὁτι δε ἀληθη λεγω, εξ αυτῶν των νόμων μαθήσεσθε. ΝΟΜΟΙ. 31 υναμνησθητε δη τοὐς προειρημένους λόγους, ὁτι ο

μεν νομοθέτης τοὐς εκ των φυλῶν ἄρχειν κελεύει δοκιμασθεντας εν τω δικαστηρίω, η δε Πανδιονὶς φυλη ἄρχοντα καὶ τειχοποιὸν ἀπεδειξε υημοσθένην, 0ς εκ της

λείπονται A, nisi quod καταλίπονται l, καταλίπωνται B. ως αἱ A. 7 αυτῶν W. αυτῶν e, ἐαυτῶν X. pOSt διαχειρ . ad i. C: TOυτους αἱρετους ἄρχοντας εἶναι, del. Scheibe. 12 δε el. 6 30. τριττυες J Harp. 178: τριττυς εστι το τρίτον μέρος τῆς φυλῆς. αυτη γὰρ διήρηται εις τρία μέρη, τριττυν και ἔθνη καὶ φρατρίας, ως φησιν 'Αριστοτέλης ετ τη 'Aθηναίων πολιτεία. Tribus erat divisa in duodenas γ)τριττυας, quae ut phratriae ad Saera eonServanda ad rationes publicas distribuendas institutae esse Videntur, cf. C. Hermania

nes potius argumentatione conclusisse quam lex diserte iussisse et docuisse videtur. In probatione publicam magistratus notionem contineri Aeschines arbitratur.

ἐν τω δικαστηρίω Μagistratus novi probati esse videntur in iudicio publico, cui praeerant

thesmothetae. Res autem ad iudicandum tum demum veniebat, cum unuS aliquis ex civium numero, quibus contionandi potestas QSSet, ReeuSator eXStiterat.

ἄρχοντα καὶ τειχοποιονJ Magistratus nomen priore loco posuit: ita quod ipse ratiocinando offecisse sibi visus est tamquam consilium et voluntatem tribulibus attribuit. ἐκ τῆς διοικήσεως ex Re-

rario publieo. Inde curatoreS non eX Sua quemque tribu sed ab praefecto aerarii ad opuS exstruendum pecuniam ReeepiSSe apparet. Quae ratio quamvis in trierarchiis etiam obtinuerit, eum Aeschines Demosthenis ossicium rationis publice reddendae probare Studeat, ex hoc loco nihil pro certo amrmari licet. Nam fieri etiam potuit, ut Aeschines iudicum animos illa dictione decipere conaretur. Nee quantam pecuniam DemOStheneS aeceperit, quantam inpenderit satis constat. Illud tamen probabile est Aeschinis rationem ad Veritatem proXime accedere. Nam qui accusatoris partes Sustineret, ne defensioni locum daret, in huius-

76쪽

θεὶς , ,επειδὰν δω λόγον καὶ εὐηυνας, ρ εγο δε ἐξελεγχω , το παράνομον μάρτυρας ἄμα τους νόμους καὶ τα ψηφισματα καὶ τους ἀντιδίκους παρεχόμενος. πῶς ουν αν τις περιφανέστερον επιδείξειεν ἄνθρωπον παράνομα γεγρα φότας τοίνυν καὶ την ἀνάρρησιν του στεφάνου παρανό- 32μως εν τῶ ψηφίσματι κελευει γίγνεσθαι, καὶ τουθ' υμῆς διδάξω. ο γὰρ νόμος διαρρήδην κελευει, εὰν μεν τινα στεφαν0ι η βουλη, εν τῶ βουλευτηρίω ἀνακηρυττεσθαι,εὰν δε ὁ δημος, εν τη εκκλησία, ἄλλοθι δε μηδαμου. καί

1 δεῖν B, δ' εἰπεῖν 2 στεφανουν . . υπευθυνον Om. Α.4 ου Α, μὴ 5 εοελέγχω Steph. Vat. , εξελέγξω C, nisi quod ελέγχω I, ελέγξω gn. 8 παρανομωτατα B. 11 ταυθ' ei. 13 στεφανοι post βουλὴ e, στεφανῆ mn. 14 ουδαμοῖ ei.

cemodi rebus nihil admodum mentiri debebat. Liberior multo defensoris SampuS erRt. πῶς ουν αν τις κτλ.J Haec Sententia etsi non grammatica atlogica quodammodo apodosis est: Quoniam tribuum magistratus Sunt, Demosthenes autem magi- Stratus constitutus est, tum alia lex qui in magistratu sint eorOnari vetat et vos ad legeS Sententias laturos iurastis, orator autem vilis illum tamen coronari iussit, ego denique hane rogationem contra leges promulgatameSSe ex testimoniis et legum et plebiscitorum et adversariorum demonstravi, ex his omnibus luce clarius patet Ctesiphontem criminis quod ego obiecerim noxi

παράνομα γεγραφόταJ Qua in

formula dicendi superlativus gradus adiectivi oratoribus alienuS

mosthenis susceperunt Dissen ad Dem. cor. 120, Franke Jahit. Annal. XXII, 378 sqq., A. Seliae- for Dem. III 214, contraque Aeschinis legum interpretationem optimis argumentis defendit L. Spengel Verth. Κtesiph. 33-35. παρανόμωςJ Hoc adverbium ad verbum γίγνεσθαι, non ad κε λευει pertinet. Nam contra legum praeScripta renuntiationem in thoatro fieri Ctesipho voluerat.

natorum ordine de senatu optime meritum.

6 33. καὶ μάλα καλῶς ἔχει

Accusatorum moris erat ut earum legum quas defenderent et rationem eXponerent et utilitatem praedicarent, cf. Sopater in Rhet.

Graec. Walg. IV 509: εἰ μὲν οὐν μὴ φανερῆς τω ἐτέρω gοηθει, χρήσεται ἄτερος και et- ρητω

καὶ τὴν διάνοιαν εξετάσει του νομοθέτου εὰν δε μὴ συμβάληται ἡμιν το ρητον, σιωπησαν-

77쪽

ΚΑΤΑ ΚΤΗΣΙΦΩΝΤΟΣ.

εχει. ου γὰρ, οἶμαι, ωετο δεῖν ο νομοθέτης τον ρητορα σεμνυνεσθαι προς τους εξωθεν, ἀλλ' αγαπῆν εν αυτῆ τρπόλει τιμώμενον υ πο του δήμου και μὴ εργ0λαβεῖν εν τοῖς κηρυγμασιν. ὁ μεν ουν νομοθέτης ουτως' ὁ δε Κτη 5 σιφῶν πῶς; αναγίγνωσκε το ψήφισμα.WΗΦΙΣΜΑ.34 κουετε, ο ἄνδρες 'Aθηναῖοι, οτι ο μεν νομοθέτης κελευει εν τῶ δήμω εν Πυκνι εν τῆ εκκλησία ἀνακηρυττειντον υ πο του δήμου στεφανουμενον, ἄλλοθε δε μηδαμ0υ,16 Κτησιφῶν δεή0υκ εν Πυκνι ἀλλ Jεν τῶ θεάτρω, ου τους

μου στεφανουμενον ἀλλ' εν istπυκνι, ὁ μεν Aιστίνης και ταρητὰ καὶ την γνωμην καὶ την διάνοιαν ἐξητασεν, δεαμη, Ῥησὶ,

ψευδη, φιλοτιμίαν κτλται υπὁτου δήμου στεφανουμενος, του του χάριν εκώλυσεν εν τω θεάτρω, φησὶν, ὁ νομοθέτης την ἀνάρρησιν ' ὁ μεν τοι Λημοσθένης κτὶ - , οἶμαι ωετο Ηaee verba iuxta p0Sita nescio quam ironiam ha bent. De similibus verbiS putandi similiter positis cf. Stalib. ad Plat. Protag. 341 d.

ἐργολαβεῖν J Praeclarissime

Schol. : ινα διὰ του εν τω θ' εα- τρω Get εφανουσθαι Ny τους ἐαυτω παρέχοντας χρηματα ως δυνατω καὶ τιμωμένω εν τῆ πόλει, cf. 95 et 103. Proprie declarat hoc verbum: Opus faciendum mercede suscipere Pollux

7, 200: φατέον δ' επὶ μεν του ἐκδιδόντος ἔργον ὁτιουν τὸ ἐργοδοτεῖν, επὶ δε του εργαζομένου τὸ ἐργολαβεῖν) deinde eodem verbo utebantur Graeci ad quaestus cupiditatem sophistarum ac philosophorum reprehen-8 πυκνὶ amnii , πνυκὶ X. ουτε el. Ουκ εν Πυκνὶ ἄλλ'

dendam, cf. I 173: φ παρακεκλημένοι τινὲς των μαθητῶν ἐκουσιν επὶ την ἀκρόασιν ' κατεπαγγέλλεται προς αυτους εργο

λαβων εφ υμῆς λήσειν μεταλλάξας τον αγῶνα, II 112: ου δ' ως μνημονικὸς, σοφιστοὐ τὰ

τοιαυτα νομίζων εργολαβουντος εγκώμια ειναι. Quare hoc Verbum multo validius quam ενευδοκιμεῖν τισιν, es. Aelian. Var.

h. 8, 12: ἐκπεσόντος Ῥημοσθένους εν Μακεδονία, Λισχίνης δὲ καὶ ἐνευδοκίμει τοις Μακεδόσι καὶ πάμπολυ περιῆν των πρεσβέων etω φρονήματι.

ὁ μεν νομοθέτηςJ Asyndeton

aut conmotiorem animi inpetum aut Digidam vel acerbam ironiam declararet, cf. Franke ad Dem. III 32. φ 34. εν τω Coram PO-hulo Atheniensi, contrarium eStεναντίον τῶν Ελλήνων; εν Πυκνὶ indicat locum, εν τῆ εκκλησία OceaSionem renuntiandi, cf. 204:τον καιρὸν τῆς ἀναρρῆσεως καὶ τον τόπον. Quocirca εν τῆ εκκλησία eicere non licet. ουκ εν Πυκνὶ ἀλλ'J Haec verba

addidi reliquorum contrariorum forma adductus, cum praesertim in archetypo lacunam fuisse animadverterim. Nam membrorum ordo qui est in codicibus dissolvit coiitrariorum vim et rationem

78쪽

ΑΙΣXINΟΥ νόμους μόνον υπερβὰς ἀλλα καὶ τον τόπον μετενεγκών, ουδε εκκλησιαζόντων 'Aθηναίων ἀλλα τραγωδῶν γιZνομενων, ου δ' εναντίον του δημου ἀλλ' εναντίον των H λήνων, D' ημῖν συνειδοσιν οἱον ἄνδρα τιμῶμεν. Oυτω 35 τοίνυν περιφανῶς παράνομα γεγραφὼς, παραταχθεὶς μετὰ 5Aημοσθένους εποίσει τέχνας τοῖς νόμοις ας εγὼ δηλώσω καὶ προερῶ ύμῖν, Ἀα μη λάθητε εξαπατηθεντες. Os τοι γὰρ, ως μεν ουκ ἀπαγορευουσιν οι νόμοι τον υπὁ τουδημου στεφανούμεν0ν μη κηρύττειν ειω της εκκλησίας,2 γιγνομένων A, ἀγωνιζομένων καινῶν B, fort. εἰσιόντων legendum. νομους - τοπονJ Quasi vero aliud crimen sit leges de renuntiatione latas neglegere, aliud locum renuntiationi destinatum transferre et mutaret Quae Sententia adeo pugnat eum Sana ratione, ut, nisi eandem g 204 expressam haberemuS, eam eX grammatici cuiusdam mente ortameSSe putaremus. Quid igitur 3 Ηabemus rhetoricam videlicet superlationem: Ctesipho non modo Iegem contempsit sed etiam licenter certum locum elegit et proposuit arbitratu suo lτραγωδῶν γιγνομενωνJ Cum

lacuna in archetypo fuerit, auctoreS recensionum alter alteram pro Sua quisque doctrina emen-- dationem excogitavit. Et τραγωδῶν ἀγωνιζομενων καινῶν ut doctrinae speciem habet ita averitate et ratione abhorret. Nam etsi τραγωδῶν persaepe theatralis actionis notionem indicat ut Latina vox gladiatoribus ludis gladiatoriis HSurpatur, at hominum et poetarum notitia nusquam sublata videtur. Quam ob rem recte dicitur τραγωδῶν

ἀγωνιζομένων, τραγωδῶν τω ἀγῶνι cf. Corp. Insor. Ι 139.145. 150), τραγωδοῖς εν τω θεάτρω, τραγωδοις καινοῖς, illa vero conpositio admodum dubia videtur, quia eo Verbo quo aetio significetur adiecto humanae naturaevis et notio in hoc nomine quaSi

Corum concursus quantus fuerit

ad spectacula Atheniensium, facile conligas ex Plat. Symp. 175 e, ubi Socrates ad Agathonem: ὴ δε ση σοφία εκφανης εγένετο πρωην εν μάρτυσι τῶν 'Eλληνων πλεον η τρισμυρίοις. D' ημιν συνειδῶσιν κτλ. Quam verum et simplex hoc Αρ- schinis iudicium t At quantis argutiis utitur Demosthonos: ἀλλ'

ουτω σκαιος ει και ἀναίσθητος, Αἰσχίνη, ωστ ου δυνασαι λογοσασθαι, ὁτι etω μεν στεφανου- μενω τον αυτὸν ε χει ζηλον ὁ στετανος, οπου αν ἀναρρηθη,

του τε τῶν στεφανουντων ενεκα

συμφέροντος εν τω θεάτρω γίγνεται τὸ κηρυγμα; οι γὰρ ἀκου-

σαντες ἄπαντες εις το ποιεῖν ευ etην πόλιν προτρέπονται και τους

αποδιδοντας την χάριν μαλλον

επαινουσι του στεφανουμένου.

Quasi vero peregrini homines Atheniensis honoro ut civis Attici officia explerent conmoverenturig 35. παραταχθείςJ Haec Vox magis politica quam militaris est: quasi coitione facta conludens cum Demosthene. Ceterum ex hoc loco videmus Ctesiphontem etiam paratum suis se ad defensionem,

νηματα, tranStatum ex arte bellica, cf. etiam Hom. A 89: σοὶ κοίλης παρα νηυσὶ βαρείας χεῖρας ἐποίσει.

79쪽

ΚΑΤΑ ΚΤΗΣΙΦΩΝΤΟΣ.

ουχ α0υσι λεγειν , εποίσουσι δε εἰς απολογίαν του AEO- νυσιακὸν νόμον, καὶ χρησονται του νόμου μέρει τινὶ 36 κλέπτοντες την ἀκρόασιν υμῶν , και παρεξονται νόμον ουδεν προσηκοντα τηδε τu γραφn, καὶ λαρο σιν ούς εἰσὶ 5 τη πόλει δυο νόμοι κείμενοι περὶ των κηρυγμάτων, εις μεν, ον νυν εγὼ παρεξομαι, διαρρηδην απαγορευων τον υ πο του δημου στεφανουμενον μη κηρυττεσθαι ἐξω της ἐκκλησίας, ἐτερον δ' εἰναι νησουσιν εναντίον τουτω ,Aδε δωκότα ἐξουσίαν ποιεῖσθαι την ἀνάρρησιν του στεφάνου 10 τραγωδοις εν τω θεάτρω, εὰν κνηφίσηται ὁ δημος κατὰ

τῆδε B, sort. utrumque delendum τον δεδωκότα C, em. W. εἰς απολογίανJ Adserent dolansionis causa, Sui Purgandi cauSa, cf. Thuc. 6, 53: ώς κελευσο'τας αποπλειν ες ἀπολογίαν Αν ηπόλις ενεκάλει. μερει τινὶ Eandem calumniam laetat in Aeschinem Demosthenes 121: τί ουν ἁ ταλαίπωρεσυκοφαντεις; τί λόγους πλάττεις; τί σαυτόν ουκ ελλεβορί-

ζεις . . νόμους μεταποιων , των

καιον ην αναγιγνώσκεσθαι , Sed conviciorum moles, inopia argumentorum documento sunt, hanc

fraudem potius in Demosthenem quam in Aeschinem cadere, es.

Spenget t. l. 34 D. 2. Μarcellinus Rhet. Gr. Walg. IV 511 sq.: ὁ δεμ ' θαρρῶν τω ρητω i. e. του νομου) διανοίας εὐπορησξι τινός, ην ἀντιθησει τω νόμω , εἰ γε μέλλοι μάχεσθαι προς αυ- τόν εἰ δε μη τουτο ἔσται, D'μοσθ' ενικης δει της δεινότητος και βίας. μάχεται μεν γὰ' ουκέτι προς το ρητόν, αυτὸ δε το ρητὸν ἐαυτοῶ δε

ξαι πειρῶται κτλ.κλέπτοντες την ακρόασινJ Suniurari audientiam, i. e. simulando falsa, vera dissimulando decipere aures alicuius, ci. g 99. 200, cf.142. Hom. A 132- .g36. ουδεν προσηκονταJ Προσηκειν τινὶ Vel πρός τι - pertinere ad aliquid, haud alienum εις e, εις την X. 4 et u γραφη8 εἶναι νόμον C, em. W. esse, cf. Plato legg. 699d: επι-- σκόπει μην καὶ συ καὶ Κλεινίας, εἴ τι προς την νομοθεσίαν προσηκοντα λέγομεν.

corum dicendi usus postulat ut nomen hoc νόμον explicandi stu

dio ortum excerpamuS, Cf. Var. 38.

εὰν ψηφίσηται ὁ δημοςJ Quam

Dem. ς 120 recitaverat legem, ita

falsarii refinxerunt: OGOυς GTετα νουσί τινες των δημων, τὰς ανα γορευσεις των στετάνων ποιεῖσθαι εν αυτοῖς εκάστους τοις

ἰδίοις δημοις, εἰν μη τινας ὁ δημος ὁ 'Abηναίων ῖ ὴ βουλη, στεροφανοῖ, τουτους δ' εξεῖναι εν τω θεάτρω Βιονυσίοις ἀναγορευε σθαι, sed haec extrema parS Vi tium traxisse videtur, cf. VOemel.

Deinceps addit: ακουεις, Αἰσχίνθ, του νόμου λέγοντας σαφῶς ' πλην

ψηφίσηται. At hoc ipsum τινὰς

utroque loco ob Scurum doeumento

est, Demosthenem diversa uniuS legis praescripta confudisse ut adversarii rationem everteret.

Accedit quod nihil Demosthene Ade diversa logo nihil de peregrinorum honoribus attulit, denique convicia potius quam rationeScumulavit, cf. Spenget t. l. 34 n. 2. Nam eXemplis si DemostheneS demonstrare solet in theatro coronari licitum esse, cum et ipSHm et alios saepe hoc honore affectos 3 ε

80쪽

ηγόρ0υς τ0υς νόμ0υς τους υμετερ0υς , ὁπερ διατελῶ σπουδάζων παρὰ πῆσαν την κατηγορίαν. εἰ - τουτόεστιν ἀληθες καὶ τοιουτον ἔθος παραδεδυκεν υμῶν εἰς 5την πολιτείαν ῶστ' ἀκυρους νόμους εν τοις κυρίοις ἀνα

γεγράφθαι καὶ δυο περὶ μιας πράξεως ύπεναντίους ἀλ

ληλοις, τί αν in ταύτην εἴποι τις εἰναι την πολιτείαν, εν

ὴ ταὐτὰ προστάττουσιν οι νόμοι ποιειν καὶ μη ποιει , ἀλλ' οἴτ ἐχει ταῶθ' ουτως, μήθ' υμεῖς π0τε εις τοσαύ' 38την αταξίαν των νόμων προβαίητε, οὐτ' ὴμεληται περὶ

ΑB. 11 Ουτε C. εἰ μέλλοιτε e. esse dicit, his certe nihil ad rem probandam efficitur, cf. Dem. Androl. 6 : ουχ ο τι πολλάκις η-μάρτηται δη που προτερον, διὰ τουτ επεξαμαρτητέον εστὶ καὶ νυν, ἀλλα του ναντίον ἀρκτεον,

ὼς ὁ νόμος κελετε, τὰ τοιαυταποιειν ἀναγκάζειν απὸ σου πρω- του κτλ. cf. Aristocr. 99. Quintil.

pria, nam si quis Athenis veteres leges abrogare novusque Pro iis subrogare vellet, orenbantura p0pulo, qui Veterum legum patrocinia Susciperent, qui Oratores συνήγοροι aut συνδικοι dicebantur, cf. Schom. Antiq. 227 sq. παραδέδυκ5νJ - clam irrepere, se insinuare, influere callide et

Occulte, cf. Naegelsb. Stil. g 128. ἀναγεγράφθαιJ vox propria de legibus aeneis tabulis publice incisis, cf. 70 33, 38. 39. υπεναντίουςJ Cf. Lys. 30, 3.

Dem. 20, 91: τοσοῖτοι μεν οιεναντιοι σφίσιν αυτοις εἰσι νόμοι, ωστε χειροτονειθ' υμεῖς τους διαλέξοντας τους εναντίους ἐπὶ πάμπολυν δη χρόνον,

καὶ το πρῖγμα ουδὲν μὰλλον δυναται πέρας ἔχειν.

ληνας εἰς πόλεμον παρεκαλεῖτε, αυτοὶ δε προς Φίλιππον περὶ τῆς εἰρήνης πρέσβεις επέμπετε, Εὐρυβάτου πρῆγμα, ου πόλεως ἔργον ουδε χρηστων ἀνθρώπων

διεπράτet εσθε. g 38. ουτ' --Αmrmationi qua negatur noxium aliquid in republica eSse convenienter adiuncta eSt optatio ne tantum malum unquam innuat, . cf. Soph.

Antig. 500. 686: ουτ' ἀν δυναίμην μήτ ἐπισταίμην λέγειν. Dem. VIII 68: αναιδὴς ουτ' εἰμὶ μήτε γενοίμην, ci. 8, 5l; I9, 149; 21, 209. Dem.J 25, 86: ουτε γὰρ. ἔστι μήτε γένοιτο του ΤΟ, Ουτ' εγὼ νομίζω.ουτ' Nec tanta perturbatio

timenda: nec enim vero haee res neglecta est ab eo qui rempublicam legibus fundavit. τω την δημοκρατίαν καταστήσαντι Solonem non alium quemquam eorum qui democratiam denuo restituerint intellegendum eSSe nunc etiam Balie Hyp. V239 concedit Schoemanno. διορθοῖν εν τω δημωJ In prima quotannis ecclesia rogaba-