장음표시 사용
91쪽
tam sermulam; ideo quaedam relinquit a vitio Iudicis. Observanda tamen est dirirentia inter dolum & imperium t ut primose postquam dolus probatus ruerit, non quaeratur amplius de qualitate precum, id est, de genere falsitatis expresse , vel tacitae veritatis r quae tamen quaestio locum habet in easu silmplieitatis, & hoc est quod ait illo imo, nisi forsiais . Primo igitur casu , haec. constitutio summatim aestimandum Iudiei ecneensit, an dolo vel per simplicit stem Rescriptum impetratum suerit; & si per simplicitatem , permisit cognostere de qualitate precum. Et ita Ulpianus; e mlare so a Rescriptum D. Pii, quod extat in L. I. F. de petἰt. binae summatim Iudici cognoscere permittit, an sorte bona fidε quis imploret tu elum do in eioso testamento, ut in hac specie, an forte bona fide imploetarum sit bean eium Pontificis, an vero mala fide: ut hoc casu denegare debeat anxit ri judicii de inofficioset testamento ἱ illo vero concedere. .
E Doca Rr postulatis a nobis, utrum per literas adversus Abbates
t nulla mentione habita de suis cinventibus J impetratas , t neantur Abbates ipsi super eausis quae ad Conventus pertinent , &eosdem ) de ipsis quereliritibus respondere : ae licet inhibita sit adipellatio , per appellationis objectum possint ne reFndeant ) se tu ri . Super quo duximus respondendum , quod nisi alia causa ratio. nabilis suffragetur J per appellationem se tueri non possunt , quomi.
nus debeant audibritate literarum huiusmodi legitime respondere' cum ex officio suo teneantur Congregationum sitarum negotia procurare rnisi sorte Abbatis & Conventus negotia essent omnino discreta. .
SC ENDUM est, omnium Monachorum olim eum Abbate fuisse eommunem vitam, Jc ut nihil inter Μonachos divisam fuit, sie di inter Monachos &Abbatem D. Hiemnvmus in Caraisto Scriptori Meles ubi de Philone Iudaeo e Ex quo apparet, inquit, talem primum Christo eredeurium fuisse Ecclesiam , qua tis nune Mouachi esse nituntur σ cupiunt; ur nihil cujusque proprium sinu sis inter eos diυes, nullus pauper, patrimonia egentibus alvidantur, orationi υ retur psalmis, doctrina quoque re eontinentis ς quatre & Lutas refert primum fuisse Hiemsolymis credentes. Et hoc esse verissimum apparet ex novella Iustiniani s. & ex ipso coen ii nomine, de quo valde notanda sunt haee Auli Gellii verba lib. r. cap. q. ubi de Pythagoraeis. Quod quisque familia pecunia. que habebat, in m dium dabat, coibatur scietas NeparabiIis , ea quam it-iud fuerit antiquam consortium , quod re σ verbo appeliatur κοινοβι ν ,. nam
92쪽
quod notandum, facultates istas a Pythagoraeis in medium eollatas administrabant oeconomi, ut Iamblicus nominatim ait. de vita P harta cap. 27. quia nemo nescit in Ecclesiis & monasteriis fuisse constitutum. quod D. Hier nymus scripsit L loco , Philonem Judaeum descripsisse vitam primae Eeclesiae a D. Harco aput Alexandrinos coniti rutae, recte Photius Patriarcha Constam in politanus in Bibliotheca sua, recensens diligenter omnes Philonis libros , m net potiuς esse accipiendum de Euenis Hebraeorum , quorum conversatio valle similis fuit vitae nolimrum Monachorum ; ut Phillo recte descripsisse videatur ,
ut verbis eius utar , πῶν νυν μναζόνων πολιτει-ν : ex quo loco , ut id obiter
moneam, tuenda est vetus I Ahio in historia Graeca Hermiae , ubi duobus aut tribus locis recte dicitur μναχιώ-, nec, ut Culaeius voluit in Parat. Cod. d. Disopis σClerico legendum est, φιλο οἰα. Sod ad rem. Vetus illul de communi vita Monachorum vestrum institutum placuit quoisque D. Benedicto, ut constat ex regula quam edidit, & ex eap. Cum ad m nosse tum , de flatu Moachorum . infra ; est Norberto auctori Praemanstratensium Monachorum, at quin pertinet hoc nostrum eaput Hie enim D. Auginusini regulam recentalis dicitur , a Roberto de monte in Supplemen o Chronici Sigeberti, anno xieto. Augustinum enim vitam apostolirem restimula convi eunt duo sermones elegamillimi de rommuni vita Ciericorum. Sed quemadmodum olim a prima communi illa Christianorum Cleri eorum vita distaedere coeperunt Clerici illi, qui a beato Turrano in Episeolis die-tur sportulantes fratres , quia extra commune consortium portiones vel sportuis las accipiebant; si e es in coenobiis & monasteriis assignatae suerunt portiones certae hilamaehis, constituto, ut opinor , certo Monachorum humero . Et ita canonicae sive praebendae, in conssertiis Carionicorion constitutae fuerunt, de qui bus Hincnaarus Rhemens. Archiepithopus in missi la ad Episcopos Francia: Ap rei sarius, inquit, de omni ecclesiassica re vel ordine, necnon de canonicae et Amon sica aIlereatione solitudinem habebat. Et has monasticas sive portiones seviuum, observo vocari αδάλpπια in nουἐlia 6. Isaaei Comaeni lib. 2. Iuris Oriental. Separata quoque tandem fuit mensa Abbatis a mensa Conventus; id est, eerta lora Abbati assignata suerunt , separata a boniς Conventus, qua de re videndus Almonius lib. 3. cap. Io. &. cap. 34. Fuerat quidem leparata mensa Abbatis a mensa Cotti tus, ex ipsa regula S. Benedicti eap. 36. sed huic finitantum , ut peregrinorum & ho itum receptioni intenderet; sed non ideo fustant bona separata . Ita igitur sentim labascere coepit haee regula, nam post separathmem mensae , fuerunt separata bona . Et tamen post hanc separati nem, omnia majora negotia, qui pertinebant ad bona Abbatis de Conventus, communi eonsilio trafflanda erant ἱ quamvis bona separata viderentur , sed retantum, non administratione. -
Unde quaesitum suit, utrum ex Rescripto Impetrato contra Abbatem, de negotio quod pertinet ad Abbatem & Conventum, Abbas recte conveniri possis. Et res,ondet Pontis ex Abbatem reste esse vocatum a Iudicibus Rescripto datis; quia Alias debet ex officio tueri & defendere negotia Conventus . Non quaerit igi- hoe loco Ponti sex, set tractat de his quae Abbas sine e ventu agere potest, quam quaeruciem male hoc lam tractant interpretes, & reiicienda ait adiit. De his qua fiunt a Prietatis suae e e u Capituli, linis. Sed smpliciter ait, Abbatum nomine Conventu Uta contineri; quod recte scissa confirmat ex L.
93쪽
nua, f. uti. E. de annuis letat. & n otium quod pertiner ad Conventum, pertinere ad ipsum Abbatem ; nisi, inquit, omnino negotia Consentur sivi disereta a neaeotira Abbatis et hoc enim tandem obtinuit , ut ex hoe cap in hanerem singulari observare licet ἔ ut non solum re separata fuerint quibusdam in Ioel et negotia Abbatis & Conventus , sed & re & adminiit ratione , quod hoe loco recte Panormitanus notat:
19 vocENTius III. ROTHO MAGENS ARCHIEPIscopo. CUM eontingat interdum quod laici ad monasteria convolantes&, insta . Praeterea cum quidam super aliquo litigantes , ad diversos Iudices literas impetrant, quorum quidam obtenti a parte autera tibi mandant , ut partem adversam denuncies excommunicatio. xiis sentenesae subjacere, aliis Iudicibus postmodum tibi injungentibus, ut eamdem denuncies absolutam , quaeris , an utrisque , an neutris , vel alterutris taltem obedire debeas in hac parte . super quo tuae prudentiae respondentes , credimus distinguendum , an cum primum manis datum recepisse dignosceris , tibi serian innotuerit inter illos & alios super jurisdictione discordiam suscitatam , an super hoc nihil omnino scivisti . Et quidem si super contentione hujusmodi nihil tibi penitus innotescat: cum primum mandatum recipere te contingie . illud deis hes humiliter executioni mandare . Sed si postea contrarium labi ab aliis demandatur , tune literarum ad utrosque a Sede Apostolica obistentarum copia postulata , quas tibi auctoritatet praesentium districte praecipimus exhiberi ) si ex ipsarum tenore deprehenderis evidenter,
1 ita quod non sit Aliquatenus haesitandum ) quod literae , quae ad il-
Jos , a quibus secundum mandatum receperi S , impetratae noscuntur , expresse reuocent literas aliorum : tu illud intrepidus exequaris, quod tibi secundo loco mandatur . Si vero ex literarum inspectione manifeste tibi constet , quod literae obtentae ad illos , qui primum dedere mandatum , per alias minime revocantur : secundum mandatum nutrilatenus exequaris . Quod si super hoc tibi merito suerit dubitandum , ad exequendum secundum mandatum te procedere non opportet , donec juxta cujusdam nostrae Constitutionis tenorem inter eos hujusmodi concertatio sopiatur. Et idipsum facere debes , si primo mandato reincepto , & nondum executioni mandato , tibi forsan innotuerit , quod inter se super jurisdimone demandata coeperint disceptare . Caeterum in his omnibus puram & providam te convenit intentio
Rem habere : ne vel ad declinandum mandatum dubitare te dicas , Κ , ubi
94쪽
I N T i T. III. L I A. I. C O M M. ubi dubitandum non est : vel etiam ad exequendum te asseras esse
eertum, ubi certus esse non debes . L cet autem ex his certa tibi
detur doctrina , qualiter in his te debeas habere , nulla tamen tibi attribuitur potestas , ut inter delegatos aut partes de jurisdictione debeas judicar . CA ν υ T Cum dilecta , exposui ad cap. Super literis, cap. Plerumque, ad
Transeo ad cap. Cum eontingat, ex quo notandum, Iudices a summo Po tifice delegatos , majores esse Iudicibus ordinariis , quia vice sacra iudicant, cap. Sane , de incio oe potest. Jud. delet. cap. a. de .c. Legati . Quamvis privati aliquando sint , nec ulla dignitate praefulgeant, ut in ter neci mus, .l. de appellationibus , & cap. Statutum , foe tit. in vi. Ut enim lex merum imperium etiam privato concedere potest, ut D. Cui acius docuit lib.29. OU. eam go. . sic Princeps mandans privato ccinnitionem , quam vice Principis suscipere debet, summam hanc potestatem delegato deseris videtur. Et ita J dex a principe delegatus Apparitores habuit & Offciales , L. pentili. restituta ex Baslitis, Cod. de fumptu. o lit. expens per quos nempe tententiam exeis cutioni mandabat: quod non permissum fuit Iudici dato a Magistratibuς, et q. I. dilo PD, V. de re 7udieata ; ubi laudanda est modestia veterum glossographorum, qui non audehant sine lege admittere , Iudices a Principe delegatos posse sententias executioni mandare, quia illis incognita fuit Constitutio Gratiaca: & tamen id tentabant arsumento ducto a L. A IAdice , Cod. de iudieiis, ubi ad instar ordinariorum Iudices dant.
Nulla igitur differentia est hac in parte inter Ilis Civile & Pontificium , cap. Pastoralis, vir. eap. Quaerenti , east. Significasti, cap. Ex literis, de osse. pol. Iudicis delegati: ut nullam fuisse disterentiam existimo in Iudicibus delegatis a Magistratibus ordinariis. Et censoria nota digni sunt, qui imperite
scribunt, Judices delegatos ab ordinariis Iure Pontificio sententias suas executioni mandare, quod male probare conantur ex eap. Cum ab Ecclesiarum , de cio Iudic. oνdinarii ; nam R. in d. cap. Plebanus , ut recte glossa notat ,
quandam iurisdictionem habet propriam ; Plebanus nempe, qu, & Rector, in cap. Insinuante, de incio por. Judio. delig. de in versibus Theodorici V allia coloris de vita Urbani IV. Papa IV. illo loco :Praesitis hic primo Lauduni Clericus, inde paνogiae Rector dictus in urbe Lit. Flebanus, inquam, vel Rector, in d. cap. Praelatus dieitur: ergo hoc iure i risdictitatem habet. Fuit autem duplex ratio Iure Civili exequendae sententiae relatae a Iudicibim da iis a Magistratibus . Primo, fuit ordinaria, Iudicibus nempe A executoribus rei iudicatae datis, qui ex iussu Magistratuum pignora eari iubebant, & distrahi per ossicium Magi liratus. Et ita accipio L. Si plus vel minus 74. i. si de συκtionibus . de lusu nempe Iudicis , qui de re iudicata ex iussu Magistratus cognoscebat ; hoc enim ordo Iuris desiderabat , ni rei iudicatae Iudex addiceretur , L. Si Praetor, in fine , A. de jtidiciis . Altera vero ratio sententiae exequendae
95쪽
mmdae fuit extraordinaria . cum Praetor non dabat Iudicem rei iudieatae , sed
extra ordinem per Apparitores suos sententiam executioni mandabat . Et ita in L. Si pignora , de militonibus, dicuntur Apparitores extra ordinem senten
Haee omnia aliter D. Cui actu; in Parat. Cod. de executisne re; iudie. Sed ut discedam a lententia praeliantisti mi viri , lacit perspicua horum lκorum interpretatio . Nam & reperio eundem Lb. 23. Obs c . '8. tandem agnovisse duplicem esse rationem ex quendae sententiae , vel per Craetorem ipsum , vel petjudicem specialem, sive executorem in hanc rem specialiter datum, ex exprens; verbis d. L. Si Praetor, in Fue, quae nemo bonus cavillari potet t. Nec turabare nos det,et, quod species d. legis sit de Praetore ipso cognoscente: nam idem dicendum eli, si judex a Praetore datus cognoverit, & sententiam dixerit. Sed a Judicibus a Magistratu delegatis redeo ad Iudices a Principe deletatos , ad quos pertinet hoc nomum cap. ex quo colligimus debere ordinarios , Archiepiscopos , vel Episcopoς , mandata interlocutione sententiaq a Judicibus delegatis prolatas humiliter, ut loquitur, executioni mandare: ut sis ,rte mandatum sit a Judice delegato Archiepiscopo , ut denunciet excommunicatum eum, quem Judex delegatus jam excommunicaverat; nec enim haec denunciatio quidquam addit excommunicationi, cap. Passoralis, 3. uti. de appellationib. Sed excommunicatos solet denuntiare Ecclesia , & proscribere r quo sensu in cap. 2. de purgatione eanonica, quod ibi glosia non intellexit, hannus Christi nitatis, est denunciatio sive proicriptio excommunicationis , ut apud Hincm rem Rhemens Archiepiscopum in Episeola ad Caraum Regem . In hannum , quia in lingua Latina proscriptio vocatur. Auctor vitae Henrici IV. Imperat.
Qua subreptione delusus Apostolicius, smut hcnore creandi Regis, quem tibi fallaciter obtulerant, Regem banno innodavit; o Discopis alii que res ni Prin-Tipibrax ut a eommunione excommunitati Regis se traherent , denunciaυit . Et
in episeola eiusdem Henrici l , . Ad Regem Frantiae : Episcopus Moguntinissmn recipiet vos, quandiu eritis in banno , id est, in excima municatione . A
bo Floriacensis Monachus et Quod si is locus interditio vestro, . ut solemniter
dicamus, vesro hanno leuetur adsericius, quae omnia valὸe illustrant d. ea 2. Sed ad rem . Si ordinarius accepto primo mandato de denunciatione excommunicati , contrarium mandatum accipiat ab aliis Iudicibuet delegati; et docet hoc loco Pontifex quo ordine proeedere debeat , additis quibusdam distinctio
nibus , quae nulla interpretatione opus habent . Et hoc tantum addam, vi fleri hoc caput, in quo expresse tractatur de executione mandatorum , esse fugitivum , id est , non pertinere ad hune rIt. nisi dicamuς ideo sub Le ii . fuisse collocatum , quia loquitur in principio de litoris ad diversos Iudices impetratis , & de sedanda controversia orta inter Iudices de iurisdictione delegata , iuxta cap. Pastoralis, supra. Sed quoniam haec non est praecipua quaestio holus ccp;tir, videtur pertinere ad Tit. De Uscio oe potes. Iudici deIee. vel ad TLσαι. de osscio Iudici ordinarii.
96쪽
AD I. PARTEM CAP. XXVIII. CAP.XXIX. ET XXXIV.
INNOCENTIUS III. IN CONCILIO GENERALI.
NONNuLLi gratia Sedis Apostolicae abutentes , literas eius ad remotos Iudices impetrare nituntur , ut reus fatigatus laboribus& expensis , liti cedere , vel importunitatem actoris redimere cominpellatur . Cum autem per judicium injuriis aditus patere non de-Deat , quas Iuris observantia intecdicit ) statuimus , ne quis ultra duas diaetas extra suam dioecesim per literas apostolicas ad judicium trahi pcssit, nisi de assensu partium fuerint impetratae , vel expressam de hae Constitutione secerint mentionem.
HONOR rus III. CANTUARtENsI AR C R I E PI SC o P , ET CONIUDICIBUS SUIS.DILvcrus filius I. Sarracenus Clericus exposuit coram nobis , quod cum Iordanus Clericus Dum eliensis ipsum super Ec clesia sancti Nicolai Dum eliensis coram vobis auctoritate literarum nostrarum traxisset in causam : ex parte ipsius Iordani fuit excipiendo propositum , quod auctoritate ipsarum literarum non poterat cono Veniri , eo quod ultra duas diaetas a dioecesi s ubi praedicta Ecclesia erat in contra statuta Concilii generalis f de quo in eisdem literis non fiebat mentio J distabatis . Et quia hujusmodi exceptionem admittere denegantes , proeedebatis in causa s pro eo quoὸ idem Iordanus in Ropnensi & Eliensi dioecesi beneficia obtinet , quasi ex hoc domicilium intelligeretur habere s ipse ad nostram audientiam appellavit .s Vos ejusdem appellatione contempta partem alteram mittendam in Iosi monem ejusdem Ecelesae causa custsdiae decrevistis . ) Cumque adem Iordanus appellationem interpositam prosecutus , ad Eboracensem Archiepiscopum , & ejus collegas , super praemissis literas impetrasset e vos in causa ipsa nihilominus procedentes . eisdem Iudicibus . ne in commita sibi procedant negotio , inhibetis . Quocirca mandamus quatenus f si est ita ) causae supersedeatis eidem , cum Unvos, sed dicti Iudices cognoscere habeant , ad quos jurii dimo debeat
97쪽
SI c N i si ci A N T E V. nos noveris accepisse , quod eum R. eonistra V. Remenis dioecesis super quibυLam pannis & aliis ud- ώ uices literas impe rasset, Idem V. excipiendo proposuit , quod eum
idem non de Remenis , ted de Leodiensi dioecesi existeret : per hujusmodi literas cum de dioecesi Leodiensi non sacerent aliquam
mentionem in convenire de Jure non poterat , nec debebat . Et quia exceptionem . hujusmodi admittere denegarunt nostram audientiam appellavit . ideoque mandamus quatenus si ost ita , revocato in tui. tum & caetera. V grus est privilegium Clericorum, ne ad extranea iudicia pertrahantur ,
aut provinciam , vel locum ulu habitant exire cogantur : quod & olim datum suit ethnicis Sacerdotibus , qui propter loci religionem incle se movere non possunt, ut eth in 1. 2. A. de in Ius mean. in L. tenuis. F. de vacatimi. n. γ eneca de tronquillitate vitae: GUdam exilia certo' lico tenent, quosdam Sacerdotia . Simile privilegium concessum reperio Clericis Anglis a summis Pontificibus , ne ultra mare tamveniri possent , cap. Dilesi, intra de foro eιmperent ι . Et generaliter , lure Civili nemo vocabat adversarium ad Iudicem extraordinarium ex Rescripto Principiς, nisi in iisdem locis vel proximis degentem, ut obibrvare licet ex Novella Martiani , neminem exhiberi de promineta ad Comitatum . Iure Pontificio aliud obtinuit, quia , ut saepissme dictum es , Pontifices passim petentibus hoc beneficium dare 1 lebant et quo cum quidam abuterentur, in Concilio Lareranensi celebrato sub Innocentio III. ex quo hoe cap. sumptum est, consti: urum fuit ne iatra duas diaetas, ut loquitur, partem vocare liceat extra suam dioecesim: & deinde in cap. Sumptum, hoc Ἀit. invr. ne ultra unam diaetam e nisi ex consensu partium literae sint impetratae, & nisi facta fuerit expresta mentici hujus Constiturionis, cui renuntiare lic t , ut nominatim proditum est cap. ult. s. Collectionis Decretalium , de foro competiquae nondum est edita. 'l'eriinet autem ad hoc eap. d. east. D tellus, ubi recte interposita dici mr appellatio ab eo, qui vocatus suerat contra Decretum Concilii; quamvis videbatur habita ratione dioeces , in qua beneficium obtinebat, nihil la m contra Co
ei lium. Sed non imnis qui honeficium habet , creditur ibi habere domicilium, quam in rem hie locuq is sngulariq: ut Iute Civili sola ratio possessionis non facit domicilium, L. Libertus, ε. Sola, st. Ad municip. quamvis possit quis duplex habere dc micili vis, & ratione patrimonii , in ratione domicilii , L. ALD tio, f. Viris prudentibus, P. eod. rit. Et extat elegans Constitutio eiusdem Innocenti l l l l. in Re iistro manuscripto Colleati Fiax Us, de Clerico qui duplex
domicilium habet, & ratione patrimonii, & ratione beneficii ; ut si sorsitan
98쪽
erimen admittat in loco patrimonii, propter quod sit beneficio privandus , debeat Episcopus, in euius dioecesi benesteium eit cons linitum , de crimine e
Ex hoc quoque Decreto Concilii Lateranensis, quo inductum videtur necensario adeundam esse dioecesim eius, contra quem Rescriptum impetratur; exuu-mo repetendassi esse interpretationem & decisionem veram cap. Significante , hoc tit. ut haee sit certissima ratio, quae facit quare Releriptum non valet impetratum adversus Titium Rhemensis dioecesis, eum Titias sit Leodiens t nee enim ita intellisi potet , eum nempe salso posuit Titium esse Rhemensem , quem constat esse Leodiensem, an Rescriptum sit impetratum contra Concilium, id est, ultra duas diaetas verae dicetesiis, quod ibi glossae non intelligunt. Sunt quaedam necessario exprimenda, quae nisi suerint nominatim expres Ia , Reseri- priam non valet, cap. Ceterum , eap. Constitutus cap. Psulassi , ωF. In nostia. cap. Si proponente , hoe tit. ubi diligenter colligit glossa ea omnia , quae necessario sunt exprimenda ad impetrandum Rescriptum . Nec praetermittam nolims Francoς hoe quoque Jure uti , vel ex Pragmatica Sanctione, vel ex Concordatis, ut loquuntur, ut omnes causae ecclesiasticae tractari debeant apud Judiem in partibus, ut constat ex tit. De causis in Con-eordatis, &, ibi Resuffuse ut ad Franeos proprie hoc caput non pertineat, nisi in majoribus causis in Jure expresse denominatis, Sedi Apostolicae rei eruatis, de quibus glossa & Doctores in cap. Quod translat; ne , de inicio Legati , in cap. Sicut unire, de exeQ. Prae. atorum ; & ex professo Speculator ri Tit. δε Iessero , j. Nunc ostendendum.
AD II. PARTEM CAP. XXVIII. ET CAP. XXXIII.
INNOCENTI Us III. IN CONCILIO CENERALI.
SUN τ di alii; qui se ad novum genus meret monii eonvertentes . ut vel sopitas possint suscitare querelas, vel novas immittere qumstiones, fingunt causas, super quibus a Sede Apostolica literas imp trant, absque dominorum mandato.: quas vel reo s ne propter eas laborum vel expensarum dispendio molestetur in aut actori s ut per ipsas adversarium indebita molestatione fatiget in venales exponunt . Cum autem lites restringendae sint potius, quam laxandam hae generali Con stitutione sancimus, ut si aliquis super aliqua quaestione de caetero iane speciali mandato domini literas spostolica impetrare praesumpserit.& literae illae non valeant, Sc ipse tanquam falsarius puniatur c nisi forte de illis personis extiterit, a quibus non debet exigi de juxς
99쪽
Ex parte Decani & Capituli Laudunenss fuit propositum , mod
eum ipsi auctoritate apostolicae indulgentiae in nobilem virum uexcommunicationis sententiam protulissent : procuratoribus partium propin hoc ad Sedem Apostolicam accedeόtibus, re lite super diverusis arti eo contestata: nos causam vobis commisimus terminandam, hoe adjecto, Et non obstarent. literae praeter assensum partium impereatae . Dictus autem nobilis citatus, proposuit , quod per illas litera pr cedendum non erat, ex eo; quod v. qui easdem literas impetrave rat, salsus extiterat Procurator, cum ipse ante impetrationem liter rum ipsarum propter suspicion- , quam contra eundem conceperat , mandatum sibi tr ditum revocasset. Eis igitur proponentibus ex ad verso, quod ad nos vel ad ipsos hujusmodi revocario non pervenit , vos quod debereti, per literas ipsas procedere , per quandam interlo cutoriam protulistisit & infra. Petente itaque Procuratore ipsorum . ut inspiceretis praedictam indulgentiam, Procurator ipsus nobilis exadverso respondit, quod non erat per iam dictas literas procedendum, exhibens alias quasdam posterius impetratas , inter alia continentes ut si de partium voluntate procederet, causam terminaretis eandem
alioquin ipsam sufficienter instructam remittetis ad Sedis Apostolicae
examen, cum indulgentia memorata .. Quas literas ipsi ex e' non valere dicebant, quia per eundem V. & post revocationem mandati Tum rant Impetratae. Quia vero juxta Mneralis statuta Concilii , apostoli. eae literae , quas sine speciali mandato domini quis impetrat , valere non debent, nisi 'st de illis personis, a quibus non est exigendum de
Jure mandatum : mnadamus quatenus si revocatio mandati ad Proeuis ratorem pervenit., cum minus valere debeant therae quae impetram tur ab illo, a quo mandatum dominus revoeavit ) in negotio juxta priorurn continentiam literarum, non obstantibus posterioribus , -- cedatis .ci DARs seeunda rap. Nomium, est eontra Pragmaticos Romanae Curiae , qui
A literas apostolicas, ut unico verbo mar, cauponabantur ; salsarum litium Teumatores, ut loquitur Jurisconsultus in L. 9. 3. Circa Ad caros, F. deos fero Proeo . eadem serma, qua Sidonius dixit epise. rI. M. 3. concinnatores uniam, di epi M. concinnata mendacium , & eps. 6. M. I. com
100쪽
cinnate ealamniam. Sic in veteribus 4lossis Graee tit is καταστήμης, ὁ α πορδγμων, cominnator, . Fingebant igitur , & concinnabant siniis
lites, ad quaes literas impetrahant, 'das vel reis, vel actoribus vendebrat: ut de Rabuli Seneca dixit in Herediti furtate. Hie Hamosi rabiosa fori
Iurgia vendens, Improbus iras e. Et verba Iocat.
Elinanter Apuleius in Amtigiar Propiis quod paulo prias Patrenἰ diam multa in me proprie confiela, o alia communiter in Philosophos ficta ab hυε-ritis, mercenaria loquacitate effutin ut . Ohae etsi mus ut ab his futilitὸν hiat Mata, ob merce dem γ auf/ονamenta impudentia dest Ua se Imendum ex fide veteri ἡibri M s. heseri, iam ire, o quMam . more Rabulis id genus , uua
ferinae solent ii vie fui υ rus aliens Muri Aeare. Qui locus pertinet ad Adu catos, de quibuς in d. f. c xca Adiscatos. Huie igitur nequissimorum h minutri raudi ut obviam eat summus Pontifex, eonstituit literas non valere impetratas siqe speciali mandato; & eum qui impetravit, teneri poena falsi. Idem dicendum potiori rati me, si litem sunt impetratae a Procupatore legitime revocato, cap. Ex parte 33. Ne fit. cum enim Concilham desiderare coe perit hoc easti speciale' mandatnm, ut in plerisque causis utriuique Iuris diligenter notatis a glossa in d. eo. Ex parte; sane multo mag7s dicentium videtur ,' ut rectissime Pontifex hoc loco est , literas in petratas a procuratore revocato nullius esse momenti.
AD audentiam nostram L te significante J pervenit , quod quidam
Clerici obtentis a Sede Aposto ita literis si per provisione sua in aliquibus Ecclesiis tibi subjectis, recipientes ab eis annua pensiones seu alia beneficia, ab eorum impetitione desistunt , renunciantes beneficio I iterarum. 1 Demum ad Sedem Apostolstam accedentes super sua provisione obtinent alias literas ab eadem , ine literis antea Impetratis non habita mentione, & se gratia apostolicae benignitatis abutentes, Ecclesias multipliciter inquietant. Ne igitur tales de suae circumventionis astutia glorientur, J staternitati tuae mandamus , quam tenus eos qui post literas taliter venditas , alias de illis ment onenon habita 3 impetrabunt de eaetero, vel hactenus impetraverint: carere decernas commodo earundem , & Ecclesias eont a quas fuerint impetratae, non permittas earum occasone vexari : revocando in irri