장음표시 사용
251쪽
i sirpari possulit per coinpensatio iem bona subjecta dominio Reipublicae, quae in culpa est, dum no a procurat reparatiouem injuriae a suis membris illatae alterius Reipublicae civibus . Sed hae coaditiones requiruntur. Prima , ut coas et de injuria illata . Secunda , ut Princeps , vel Magistratus civium nocentium rogatus debitam satisfactio iem deneget. Tertia, ut fiant auctoritate Princ Is civium laesorum . Quarta , ne plus damni interatur, quam justa satis tactio requirit. Quinta, ut noa fiant in persoaas Ecclesiasticas, & earum bona cap. unico de Disriis in Sexto. Hactenus Autoliae . Non desunt opinantes , Principem illum non teneri ad restitutionem , qui
in bello justo plus damni raserret, quam postulet justa fatisfactio. An bene sentiant, vel minus reeie , tu ipse Lector judica . En quod scribit Μastrius ia sua Theologia Morali diis ut . s. q. s. art. a. nulli. IOO. - Primo ita que docet Anglus ex nostris lib. - . sent. q. de restitutione in bello injusto Dissu ult. 1. quod quando bellum est justum , & Superioris auctoritate illatum , qui plus ab tulit, quam ab hosfibus debebatur , sive aggressor , sive detensor sit, ad restitutionem non tenetur . Et ratio est : quia quando De Llum est omnino justum , qui gerit bellum est Minister justitiae divinae, &humanae, at quae ita poterit ut Judex , & Miailler in poenam delicii retinere omnia , quae ab adversariis ultra rem a Tyranno occupatam abstulit, quemadmodum Iudex latronem punit in septuplum ultra rei furti par pretium. Interens vero bellum sine superioris auctoritate , etiamsi justa de causa moveatur , ii mirum ad recuperandas res proprias ab adversariis usurpatas , quicquid ultra debitum abstulerit , restituere tenetur . Et ratio est rquia cum non sit justitiae Minister, eo quod sine superioris auetoritate belulum induxit, adversarium punire , vel ab co quicquam ultra sibi debitum auferre non potest, quemadmodum Dominus rei furto sublatae auetoritate privata furem in quadruplum punire nequit, ut potest Judex. Ita Angles ad verbum Ioco citato cum pluribus aliis - . Hactentis Masfrius. Laudo Αuthoris ingenium, & insuper fateor, compensationem in bello non esse mathematice exigendam , quum difficilliinu in sit , eam ita comanensurare , intra hujusinodi limites continere . Nihilo tamen secius non audeo juste bc,
antibus memoratam concedere libertatem , quum compensatio iure naturae
cominensurari debeat debito, & poena culpae; alioqui sit injusta. Reprae salius supra enarratis conditionibus destitutas prohibet Authent L ca Pt non Lant Costat. s. tit. 7. In haec verba Inhonestias gitnoratioη es , di odibiles super sis exactiones, plurimae quidem is aliae Ieges odio habent, praecipue autem a nobis potae r sed nescimus , quema modum causa, licet rantis
Nω fui praeflet pirtutem , pnam lexum nec itas. Pripterea fiancinus, nullarus iso pignoratione: in nostra Republica praevalere, neque in mercatis hoe quod maxime ibi praesu tum invcnimus neque in agris , neque in cipitatistus , neqtie in vicis, neg- in ciribus , neque is vicoxejι , neque tu urricο-
252쪽
Iis , neque alis omnino qu cuwque modo via te ore . Sed praesumentem alium pro alio secundum hirnorationis fordiam suptiis , aut ali id aliud exigere , hoe reddere in quadrupIum violentia passo : cGere etiam ob allione , quam Baluit adversus euis, pro quo exactioneis fecit . Non enim habet rutionem , alitris quidem es e debiιο rem, citum vero exiri t. sed nee alteri molestiam es e pro altero quodam tamquam iuvamnem aut injuriam committentem : ullaru
quasi ricaneum existentem caedi, aut i61riam Iustinere, st aliquid pati, quod ownino non competu, pro IIIo et O a que legitima occasione quamlibet perfferre calumniam : D suppliciuis sustinere in corpore : Prodentibus gentiuis frae tibus, quia si v n ῶaec egerint, sed in Provinciis, quibus praefunt , si gηοrotio aer praesumi patiantur: nihil erit tale, quod u nostris eor eripiat in
Inquires secundo. Utrum Ia hullo ju sto uti liceat insidiis p De linc re
agunt s. Thornas h. a. q. 4 o. art. I. Alexander de Rics pari. g. q. 47. membro g. art. a. q. . , Alte sanus lib. a. tit. 64. art. 7. Circa quartum , Author in Angulica ver. Fruuis num. 3 9. , Ioarines Pontas ver. item beluis Casu 4. , aliique pene Oinnes tum veteres , tum recentiores , & omnes uno ore sa-tcntur eas esse licitas . Accipe verba S. Thomae - Dieendum , quod insidiae
quae ad imminandum inimicos parumus , funs eis occultanda . Pnde inter cinxera documenia rei militaris foc praecipue ponitur de occultandis consiliis, ne
ad hostes pe veniant , ut patet in lib. StraIuematum Francorum : talis occvItatio pertinet ad rationem Insidiarum, Dibus licituis est uti in feliiij pis . Nee propeie hujusmodi insidiae vocuntur fruuder , nec justitiae repugnant, nec crdinatae vcIuntati. Ellet enim inordinata voluntur, fl oliquis vellet ni humehi ab uius eccultari - . Adde , quod Deus ipse imperavit Iosue g.
V. I. & seq. ut poneret insidias . Dixit autem Dominus ad Iosue .... ponei fidias .... Prbi post eam .... surrexitque I De praecepitque eis dicens: si Mite insidias post Civitatem , nee longius recedatis, o eritis omnes parati. Ego autem, o reliqua mutilaudo , qua me cuis est, accedemus ex adverso comyra Priem . Cumque exierint confra nos , fui ante feciωus fugiemur, styerxa vertemus: donee persequentes sib Prbe longius protrahantur et putabunt
enim nos fugere sicut prius . Nolis erro fugieutibus , I tuis persequentiθω , c V urgetii de iuditi, b zastabilis C itatem, tradetque eom D inus Dem
253쪽
sester in manus vestras. Cumque ceperitis, Detendite eam, O M omnia frcietis, ut jus - . Apposite iccirco cap. Dominus , quod est Augustini 2I. q. a.' Dominus ncIter iubet ud Jesum Nape , ut eo uitiat sibi retrorsus imidius , idest insidianter bellaiores ad insidiandis hostibus . Hine a cnemur Φοe non iuuste feri ob his, qui jastum belltim gerunt, ut nihil bowo justus 'mecipue cogitare debeat in His rebus , n0 ut is is bellum fuseipiat, cui bellare far est . Aon enim omnibus fas est. Cum autem justtiis beIIum susceperit, utrum ver u pugna , uirum insidiis vincat , nitu ad justitiam in rest Sed etiam hoc genus leui sine dubitatione justum est , quod Deus imperat, apud queis nos est iniquitus, ct novit , quid cuique fieri debeat:
in quo tello duffcr exercittis, ves iue popuIus non autior brili , qtiam minister judicandus est Ratio est : quia , si hostis rem militarem callet , potest sibi ipsi cavere , & quandoque tallentem 1allere , sicuti saepe numero contingit. Cave, ne ex hoc interas, juste bellantibus omnia licere Iim discriminatim e quoniam , ad rem Antoine loco supra citato q. resp. a. num. F., ea q e cuperi nuda prudenIta possunt , ut veneno inficere puteos, aquas , glandes, non licens: quiu funt contra jura belli, O gentium - .
NoNuM Du3Iu M. Utrum in bello usto teneantur bellantes de damnis, puta incendii, caesionis arborum , & hujusmodi, a quibus commode potuissent se abstinere ZRespondet Monaldus tit. Restitutio quinto, quod sic , si animo grassandi, S malitiose hoc secerunt: & tunc computabuntur damna cum damnis , & quod superest satisfa-
' cient . Concordant Doctore S . ps Haec, & his similia privata auctoritate nequeunt fieri: & si m
lites id agerent, peccarent mortaliter, & teneruntur ad restitutionem , secuti ostendit S. Antoninus pari. g. tit. q. cap. 2. I. 1. Principis autem au thoritate fieri possunt, quando ipse bona fide judicat id expedire et in bello enim justo licita sunt ea omnia , quae juxta consuetudinent Principum Chri stranorum necessaria sunt ad assequendum finem belli, scilicet ad recum amda injuste ablata , vel ad injuriam juste vindicandam, vel ad securitatem Reppublicae stabiliendam . Dum licitus cst finis, licita pariter sunt media necessaria ad finem consequendum . Secu S rorro constituendum cst , s Princeps ab enarratis damnis inferendis se commode potuisset abstinere , quin justitia belli eum liberet ab onere restiti itionis : quia tunc non ageret amplius stu dio compensationis , sed amore vindictae . hew Dominus , pes quilibet alior justuis bellum faciens, si crustodi animo , veI malitisse intulit damna advir fariis, cuis alior sibi posset coην Iete , peccavix mortialiter, is tenetur. Pς
254쪽
de compensfluatur illa eum dawnis, propter quae bellum motum est. Fecerat etiam ilia mortaIiter, qui aiunt belluω ex odio, vel intentione damnificand quoscumque, ur facium stipeniliarii communiter - . Ita S. Antoninus, ibidem f. a. Super hac re opportuna sunt quae adjicit Rosella ver. Belium num. ao. Mis pero homini/us iste, qui iuste bellat, non tenetur de domais , quae pus Iuni ab adversariis: qtiis obditi se , θ' sua tenem tir exponere pro Dowiso suo. Et dico , quod Dominus non tenetur, nisi forte ipse fuerit rectilpa, ne gis enIer defendendo eos - . Idem brevioribus dixerat S. Antoninus ibidem subdens - Item si Bahens justum bellum notabiliter negIigens fuit an defendendo suos, tenetur eis de damnis receptis; aliar non - . Quaeres . An in bello justo licitum sit innocentes sontibus permixtos occidere λ Huic quaesito respcindet Concina lib. I. in Decalogum Dissert. 8. cap. I. q. I . inquiei s - Ianocentes reputantur agricolae, rustici, infantes , feminae, ad Uenae, peregrini, mercatores non habentes domicilium, legati, & Inter Chriitianos Monachi, Pras teri , qui arma non stringunt ad bellandum: secus si & Isti militiam exercerent. Itaque hi omnes absolute Innocentum nomine veniunt. Hos occidere nefarium est, & inhumanum. Si tamen nocentes perimi nequeant, salvis innocentibus , & horum peremptio licita erit. Qua de causa fas est trirmentum bellicum explodere in hostium turmam , cui permixti sunt Sacerdotes, seminae, & parvuli. Ea quippe in bello justo licent, quae intrinsecus natura sua mala non sunt, & ad finem assequet dum necessaria reputantur .... Parcendum itaque, quoad fieri potest, innocentibus, eorumque sanguis numquam effundendus, nisi necessitas manifesta id exigat - . Haec ille . Idem dixerat Natalis Alexander lib. de Decalogo cap. 7. an. 1. peripositione g. versus fine in scribens -- SDamvis porroissentes in bello ocellia per se , re destinata voluntate non possint absque homi eidii crimine feo dum IIIud modi ag. INSONTEM , ET I et M AON OCCIDES -; rei tomen homicidii non sunt Duces , o miIues, qui praeter
intentionem innocentes . oecidunt , cum scilicet ad obtinendam victoriam necesse est turrim veI subjecto ptiIvere, et et tormentis dejici, aut Prbem eo Ioco comes ι , tibi pueri , mulieres, senes, cierici, aut Monachi forte inveni tur - . Ratio postmodum ea est, quam proteri Anto ine superius laudatus resp. x. num. I. -- Suis konuis tuflictim , quod ex victoria speratur, es majus h num , quaru vita aliquorum, quorum mora praeter intentionem sequitur . Et m alioqui Non putet eontra nocentes tellum geri ; sic causa bellanium Iridistra eger j a - . Quae res secundo. Utrum Heranocrates miles Principis justa de causa bellantis, nec excubias agens, nec missus ad praedam, sed casu incidens in militem hosticum dormientem , reus fiat homicidii , si ipsum interficiat λCasu in hune proponit Ioannes Pontas ver. Bellum Casu 6. , & in hunc modum egregie respondut - Certum est Hermocratem homicidii conscium e se z quia neminem dedita opera , ac privata auctoritate licet occidere , ut
255쪽
consentiunt omnes Theologi . Atqui Hermocrates, cum nec vigilias agat, nec ad praedam sit emissus , hosticum hunc militem privata occidit avehor,tate . Fit ereo illa caede reus homicidii. Insuper qui tu bello itisto occIdit , inquit Navarra Manual. cap. I nun3. 2. , .... 'potest quidem habere proposi/ων, o animum occidendi propter bonum pacis, o tranquillitatis Reipublicae . Atqui in aliis colitis occidit , non ' Iol jure habere animum occidendi - . Certum est autem , unius militis necem ad publicam tranquillitatem nihil conterre, cum ex ea nec debilitetur exercitus, nec sit minus formidandus . U.ide inhumani animi tantum est Hermocratis actio - . Haec ille . Ex hac doctrina infertur, potiori jure reos esse rusticos, aliosque viros m. litiae ncia adscriptos, nec a Principe ad bellandum assumptos, qui in insidiis delitescentes interimunt , & 1 poliant hos , illosvo milites extra castra deambulantes, vel iter agentes; hi enim omnes late superiori, ac legitima potestate jubente, vel concedente in sanguinein , & res alterius armantur, uti scribit Augustinus lib. 1. contra Manichaeos . Sunt ergo dubio procul &homicidae, & fures ; re iccirco incidunt in poenas contra hos merito praestitutas .
DECIMUM DuEIuM . Utrum rapientes in bello justo de bonis Clericorum , aut Ecclesiarum , quae sunt in terris inimicorum teneantur ZRespondet Monaldus tit. Restitutio septimo, quod sic , nisi auctoritate Praelati Ecclesiastici hoc fiat , vel nisi sint
res , quibus inimici in bello sustentantur , puta vinum , triticum , & hujusmodi. Similiter tenentur qui Ecclesias incendunt ex Proposito , quamvis Ecclesiue essent in terris inimicorum . Secus , si non ex proposito , aut quia erant incastellatae secundum eundem . Similiter capientes homines. qui ad Ecclesias confugiunt, tenentur eos remittere secundum eundem : nisi isti eas Ecclesias incastellaverint, aut exinde pugnaverint, quia tuns non gaudent immunitate Ec clesiae, quam ipsi fregerunt.
96 Personas Ecclesiasticas, & earum hona privilegio gaudere , ut Iabello etiam justo capi non possint, nec in aliquo gravari , expresse sancivit Gregorius X. in Generali Concilio Lugdunensi Decreto hac de re edito, quod legere est cap. unico de injuriis in Sexto Etsi pignorationes, quas uti raris elociario repre alias nominat , in quibas atim pra silio praegravatur , tamquam
256쪽
quam erades legibus, ἐν aequitali naturaII tontrariae , cressi sint C stituis ne prohibitae : tit tamen eurtim prohibitio in pers nis Ecclesiasticis tanto amplius timeatur, quanto in illis specialius inhibemur , ear concedi contra ter sonos praeditias, seu bona iuurnis, aut quantuinci que generatiIer praetextu cujuspis eo uetudinis quam potitis reputamur ahnsum fore concessar, ad illareaetexdi praesenti Decreto districtius inhibemus. Illi cuteω, qui contra fecerint, adversu, personas easdein pignorationes, seu repres alias concedendo , veI extemdendo ad eui, nisi praesumptionem Bujusmodi revocaverint, a eonee ponis, vesextensionis tempore intra mensem , si personae singulares fuerint, feηtevtium excommunicationis incurrant; si vero Pniversitas, GHesiastico fusjuceat inter
dicto - . Ne credas hujusmodi legem latam fuisse ab Ecclesia ad praecaveu-duin id, quod unice potuisset contingere. Contingebat re ipsa, & saepenumero ne dum bona Ecclesiar , sed de pcrsonae ipsae Ecclesiasticae represaliam nanomine capiebantur- Istae pignorationes scribit Glossa in cap. nunc recita tum coneedebantur in Aoc regno tempore guerrarum inter Regem Franeorum , ν Aerem AKIisc - .
Quod hic primo loco docet Author, idem omnino docuit S. Antonianus loco proxime citato , pari. scilicet g. tit. 4. cap. a. q. r. scribens hem
habens belluω Iustum, peIs reperiens in ipso ad bellandum, si spoliavit Cle
ricos , vel ReligI os, vel conversos, vel peregrinor, tenetur restituere, quamzis sint cuis iliis, qui habent iniustum helium , o peccat mortaliter talia sciem er faci ηdo , nisi litoriais haheret a Praelatis Ecclesiasticis fabentibus iurisdictionem super illas, eel nisi e Ient visualia Ecclesiarum , di Clericornw - . Idem quoque docuit Rosella ver. bellum num. et . inquiens - Suid de rebuI , quae rapiunttir de Ecclesiis, Ουι quae sunt de bonis Eetasurtiis , stre Clericoriam existentium in terra illius , contra quem festam agitur Respondeo secundum V V , raptores horum tenentur ad restitutione is, nisi unctoritate Pro ait Ecelesiastici hoc fieret, mel nis essent milualia , hujufinodi, non tamen de bonis Scelesiae, veI Gericoruw-. Idem pariter Nicolaus de Auximo in Supplemento ver. bellum tertio , alios Doctores proferens uini liter sei tientes. Esculenta quod respicit, poculenta, & alia his similia , statimque atque ex ipsis inimici sustentantur, & vivunt, scuti ponit Author, do lubens , quod tunc non peccent ea capientes , nec ea restituere teneantur:
qαψ jam iacta sunt inimicorum, contra quos bellum habent justum. Cetera autem quod speciat, si senius unice sit, quod accedente auctoritate , 3c
facultate Prauatorum rapientes non peccent , uec teneantur ad rei titutionem ,
impugnare non audeo quod a Docioribus supra enarratis constitutum est. Si vero ex hac doctrina quis iniurat, hanc esse praxim , quam servare de bent Princ pes Catholici .bellantes: facultatem scilicet petere a Prauat is Ec- stellae, de pol modii in intacta conscientia ex bonis Ecclesiae, & Clericorum ea capere, quae sibi magis arrident, non secus ac essent hona laicorum : id penitus inficior. Reprelalias nedum contra personas Ecclesiasticas, sed etiam Iom. I. E e sol
257쪽
contra bona Ipsarum , districte prohibuit Gregorius X. anno x 27 I. In Decretali modo recitata. Si easus ergo contingat, quod juste bellantes hisce bonis indigeant, non debent petere facultatem a Praelatis, & postmodum propria manu ea depopulari; sed unice exercitus indigentiam humiliter exponere Praelatis, qui tunc id agent, quod sancitu in fuit pro hisce casibus in Coca. Lateranensi anno tr79. sub A.lexandro III. cap. Noti minus Extra ite vidi Dore Dusarum - Suocirca Do anathematis districtione fieri de taeteroralia probibemus: nisi Episcopus π Gerus tantam neceptarem, veri utilis rem a pexerint, ut absque nIIa exactione ad reIevandas communes utilitares , .eI necessitates, ubi Laicors non suppetunt facultates, subsidia ρ Eccle- far existiwent conferenda - . Haec est praxis , quam serpare debent Principes Catholici, & quam prae oculis habere debent Praelati Ecclesiastici In casi-hus hujusce generis, sicuti eosdem monet Benedictus XI. in sua E travag.
com. de twmnnitate Ecclesiarum cap. unico.
Docet Author secundo, eos teneri ad restitutionem , qui data opera Ecesesias incendunt ; non teneri tamen, si id contingat in directe , per a cidens.& quasi prater intentionem : vel si Ecelestie redactae sint ad castra, ct propugnacula . iEquissimum sane judicium a Rosella , Nicolao de Auximo , aliisque omnibus, qui de hac re scripserunt, obsignatum . Primum est
facinus omnium maximum, & id agentes non solum obnoxii fiunt poenis Omnibus latis contra incendiarios , sed excommunicationis sententiam incumrunt II. q. R. cap. IO7. - cin nita institiata, ct Sanctoruw Parrum exe Issequentes, Ecessurum Dei violatores auctoritate Dei, di judisio Suasi Spiritus a gremio sanctae marris Ecclesiae , is a confortio totius Gripianitatis GAminowui , quoad usque resipiscant, ἐν Ecclesiae Dei fatis fucisat, dc cap. Cumquesti Extra de sententia excommunicationis - Conquesti Junt nobis Regin. C nonici, quod L de Malu frena, o eius sequaces quasluin Ecclesia1 Retin. Diascopatus violenter confregerant, easque spoliare miniwe dubiturunt. 2uonisis igitur gravia fant, nee cIat 1 debent scutis praeteriri et mandamus, quatenuI,ν est i o, meworatos faerilegos excommunicatos nuncietis, ct focistis ficur ein εο υπicatos arctius evitari , donec pass injurium congrue fotii facian , is domη pro eis) data pesarciant, ct cum literis vestrii rei veritatem ccnt neηἔibui Apostolico se eo pectui repraesentent' . Sucundum in idem recidit cum eo, quod sit pra die tum est de indirecta Occisione innooentu in : ruta
cum juste bellantes castrum incendunt, aut Paguin, quae utitur nequeunt expugnari. Tertium sponte fluit; redacta siquidem Ecclesia ad verum, propriumque propugnaculum. Ecclesia Dei amplius non est, sed castruin , sed propugnaculum, quod in bello justo illaeta coalcientia expugnari potest, &ii cadi. Curandum summopere est, quod Ecesesia huic uiui non inserviat texcogitat, iles tamen sunt casus, in quibus id fieri potest, & etiam debet,
sicuti monet Asteianus lib. 6. tit. Io. art. s. IIo.1 longe ab initio scribens , Item nou debet Ecclesia in castellari nec in propugnacula aedificari, ut ibidem
258쪽
dem sat guerra , vel ibi recipiantur, qui faciunt guerram , & praecipue praedones : l cet auctor it ate Episcopi posset hoc fieri ibi ad tempus immianente iussa necessitate, puta propter metum Paganorum, haereticorum, P,
ratarum, & latronum, & pro defendendo jure Eccies ae , cum sorte non ii, veniatur locus ad hoc ita aptus: & in his casibus. & similibus non tantum Clerici Ibi refugium habebunt , sed etiam laici innocentes , & fidem, Scjus Ecclesiasticum defendentes; ita tamen quod cessante necessitate incaste Llatio cesset. Arg. Extra de custodia Tacfaristiae cap. Relinqvi , & dist. ΑΣ. cap. penuit. & ultimo , & Extra de observatione jejunioram j. peuult. αpraecedenti . Haec ille . Ultimo docet Author, confugientes ad Ecclesiam esse restituendos, scapiantur, nisi Ecclesia ipsi abutantur ad pugnandum. Perspicuum hoc est
cap. ultimo Extra de immunitiare Ecclesiarum - Cum aurem eo, in qtio de-
in Ie em , mandamus, quarentis pusiice nuntietis , tales non debere gaudere iis-muvitatis privilegio , quo faciunι Ie indignos - . Et ipsa lege civili sancitum cst , quod nulla interatur molestia confugientibus ad Ecclesias , & quod hic Oa fugientes , dum degunt in loco sacro, arma deferre non debeant, multo minus ea tractare pugnando sub poena apposita, quod non gaudeant tunc immunitate Ecclesiastica, & de loco sacro ejiciantur . Celeberrima est lex lata ab Imperatoribus Theodosio, & Valentiniano, quae est 3. C. de his, qui ad Ecclesiam confugiunt Pateant fu i Dei templa timentibus e nec sola altaria, is oratorium te li circumjectum, qui Ecclesias quadripartito parietum septu concludit, ad tuitionem confugievirum , sancimur esse proposita : δεδ que ad extremat fores Ecclesiae, quoi oratum gesticas populus primas ingreditur , confugientibus aram friurii esse praecipimui : ut inter templum , quod
parietum deferi mur cintiu , O post loca publica , ct januas ργimas EccIesiae, quicqοid fuerit interiscens, sive in celiuiti, sive in domibus, hortulis , habneis , areis, atque porticibus, confusas interioris templi vice ineatur. Nec
in extrahendos eor conetur quisquais sacrilegas manus immittere : ne qui hoca os sit, euis discrimen suum videas, ad expetradam opem ipsi quoque coημ' Iiant . Hanc autem spatii latitudinem ideo indulgeses , ne in tuo Dei templo, o sacrinuntiis altaribus confugientiam qtiemquam mane, vel vespere cubure , eel pernoctare Iiceat: ipsis hoc Clericis religionis causa vetantibus, ipsos, qui confugiunt, pietatis ratione servantibus. Arma quoque in quovis telo, ferro, veι specie , eos, qui confugiunt, minime intra Eccisas habere praecipimus, quae non modo a fumo Dei Iemplis, ac d vinit altaribus prohibentur, sed etiam cellulis, domibus, tortulis, balneis, areis, atque porticibur. Proinde ii, qui sine armis ad SonNil tim Dei templum , aut ad facrosanctum aD ore sive usquam gentium , sive in hae sima Prbe confugiunt, Druntiis intra templuis , sive tuum altore , vel οwnino cibum capere absque aliqua eorum injuria, ab ipsis ciericii arcean
259쪽
ac docentibus eat talem pensis esse propositam , si qui eos coηestur invadere . Suibus si perfuga non aduuit, neque consentite praeferenda buruauitati rei gio est, o a divinis ad lata , quae diximus, turbanda temeritus. II 1 vero, qui rem a cuin armis i redi acident, ne foe futiant, praemoneisus: dein si resis lintri, quodis nise e loco, vel ad te Ii septa, vel eirca , vel extra Fnt: paIM eos, ut arma deponant , auctoritate Episcopi a Iolis Clericis δε- eterius conveniri praecipimus, data eis fiducia, quod religi ιι nowlae melitis, Iais vrmorum praesidio muηἰuntur . Sed si Ecclesiae voce moniti, post tot tan-Iorumque denuntiationes notuerist arma relisquere ζ jam clementiae nostrae apud
Tram, o EpiscopuM cu a porrata, armatis, fi ita reo exegerit, iniromi sis, trahendos se, obstradevisuque esse cognoscant, o omnibus casibus esse fusti endos. Sed neque Episcopo Dc sulto, nec fine vostra sive Iudicum in hac rima Pliae, vel tibictimque jumne, armatum quemquam ab Ecclesiis abstrabi vom
260쪽
SEptimus Titulus qui est de Exactionibus , vel
censibus , continet quinque quaestiones , seu Dubia.
PRIMUM DulliuM . Utrum Dominus exigens talitas , vel exactiones a subditis, teneatur ZRespondeo, quod aut sunt consuetae, aut non . Si sunt consuetae exigi ab antecessoribus, vel solvi, & justa de causa impositae fuerunt sine dolo & fraude , vel praesumendum est , quod ex causa justa fuerint impositae, tunc non tenetur . Si vero exigit quidem novas exactiones , vel ultra consuetum , sed istae per paeta ab initio fuerunt expressae, tunc etiam non tenetur. Si autem per pactum non fuerunt expressae , tunc , quando non subest legitima causa , puta quia hoc facit, ut ludat, vel ut vanitates ultra vires in vestibus, hospitibus , joculatoribus, ct hujusmodi exerceat , non potest invitis subditis eas extorquere, & , si hoc facit , t ne tur eas restituere. Si vero subest legitima causa , puta patriae de sensio, quae injuste invaditur ab hostibus, tunc subditi non solum tenentur sua exponere , sed etiam corporaliter Iaborare a 3. q. 3. C. Fortitudo , & Extra de immunitare Ecclesiarum cap. Pervenit. Legitima causa etiam est maritatio filiae , quia acquirit amicos. Item facere filium suum x'ilitem , quo fit potentior ad resistendum inimicis. Item acquisitio novi fundi, quo fit ditior , & potest magis subditis parcere postea, quam antea . Hae autem legitimae causae debent publicari, ubi hoc consuetum est , vel constitu tum . Similiter potest exigere expensas factas in bello justo . Item pro se re linendo , si fuerat captus. Item ex pensas factas eundo ad Principem pro pace in utilitatem in dit Q -