장음표시 사용
111쪽
ioo libri mordaces configendi.
quem se eontundi oporteret. Et fuisse Luciferum sanctitate eximium , ede tuumque honoribus apud Sardos merito honestatum , trado plenilis in tractatione de calumnia. Itaque tanti viri exemplo Iquet , fas esse in haeretieos contumaces durius agere, praesertim cum ipsi haeretici sint seribendo, ae loquendo admodum acerbi in Catholicos; quod recte monstrat Gaspar Chi- cocius lib. I. co loquinum cap. ia. ct I . & ad huius Erotematis finem, exemplis testatum dabo. Par tamen est deprehendi , scriptorem acerbius haereticos insectantem , non homines, sed haeresim insequi , ut de se profitetur S. Chrysostomus oratione S. Phoca , 5c Optime NaEia2enus Orm. 1.Eιiam in Catholicos erroribus citra haeresim friuentes, aut vitiis maculo os , asseri Patres. HI E R O N Y M v s in Rus umVenio ad alios ab haeresis alis nota immunes , quos tamen ob graues. errores aceto mordaci persundi, visum est Patribus operae pretium. Qualis. enim fuit S. Hieronymus in Grunnium, hoc est, Rinni exagitatione 3 Et tamen quod consideratum attente velim , non is fuit Rufinus, quem ob apertam haeresim, lacerare liberius fas esset. Non pauci namque illius , dc posterioris. aeui graues scriptores, Rustinum commendant tanquam Catholicum. Audi
enim quid de eo Paulinus epist.'. ad Seuerum. Adnotationem direxi ad RusE- num Presbyterum , sanciae Melaniae in spiritali via eomitem , vere Sanctum,& pie doctam , &ob hoc intima mihi affectione coniunctum. J Cassianus quoque lib. . I cam. cap. 17. se de Russino scribit, non ignarus , quae ei cum S. Hieronymis intercessiilent simultates , & qnorum in s mulassiet. eum. S. Hieronymus, s Riislinus, Cluistianae Philosophiae vir , haud contemnenda Ecclesiasticorum Doctorum portio. J Gelasius Papa in Concilio Io. Eρ operum,
eo decreto, quo Russino maxime in mmodauit, iis omnibus improbatis, in quibus S. Hieronymus senum notarat, non habet tamen Rufinum pro haeretic0 , aut homine nequamitind eum vocat retigioson virum. Videsis eius elogia con Μx variis 1 Rosv Uio ad lib. T. vita Patrum.
Et tam ii in liminem Rqninii Pontificis iudicio religiosum , ira stylum
acuit S. lileronymus, ut 'non possit lenis videri , qtiamuis, quia argumentum ita 'versibatur , & iusta aemuli compressio seueritatem deposcebat, innoxia fi lii 'r aeulgata scriptio.. Specimen repraesemo. Nunc eum vorat Scorpium, Mic G -- Ab initio Lb. i. ADIO ia, ravem Vocat, & eius Icliolam , annicam Pet ironiam , Sapientia columen , ct normam Catoniana severitatis , eum appellat. Stii temporis Arista chum puerilia nascientem, nominat. Ad Grammaticae Magistros eum amandat. Hoc enim eli quod illi lib. 1.
votita obiicir num. 1 . f Tu, qui in Latinis mussitas, & testudineo gradu moveris portus , quam incedis, vel Graecὸ debes scribere , ut apud homines
Graeci sermonis ignaros aliena scire videaris: vel f Latina tentaveris , ante audire Grammaticum, ferulae manum subtrahere,& inter paruulos ἀνθηνοέρω,
Mtem loquendi discere. Quamuis Croesos quis spiret, ἐκ Darios, litterae a. marsupium.
112쪽
marsepium non sequuntur: sudoris comites sunt, & laboris sociae ieiuniorum, non saturitatis , non continentiae, non luxuriae. J ' 'Eandem ignorantiam Grammaticae ei obiicit, sub illius libri filaena, aiens eum ob ignorantiam Logicae , Stoicum non elle , sed e se Epicureum , non quaerentem q iomodo, sed quid loquatur. Addit ibidem, se Riamnum legendo, putare legere Heraclitum , ob scriptionis caliginem, qua ne suis quidem, imbnee sibi ipsi ellet perspicuus: lib. 1. fere initio , apertissimi mendacis eum accusat. In secius, nugis , & acyrologiis omnem eius scatere orationem , pronunciat. Post multa eius generis , sic concludit cap. 1. Tam putidὸ, & confuse loqui-rur, ut plus ego in reprehendendo laborem, quam ille in scribendo. J Rursus cap. . num. 24. f Mira eloquentia, & Attico flore variata. etiam , ct qua mihi adsu*icionem venerum. Expostulat ausum illum elle, haec Romam verborum portenta transmittere. Compeditam putes linguam eius, & inextricabilibus nodis ligatam I vix in humanum sonum erumpere. Initio tib 3. In ore stulti, baculus contumeliae. J Et mox. Venustissim Monachorum, bone Presbyter , imitator Christi. J Rursus i ra. Apparet te voluntatem habere mentiendi, artem fingendi non habere. J Et cap. 3. Tantam habes Graeci, Latinique sermonis scientiam, ut & Graeei te Latmum, & Latini te Graecum pu-rent. J Non ita multo pbit. t Tibi quasi Religiosulus, & sanctulus, personam humilitatis imponis. J Inferius. f Omne iter dictionis tuae, absque Palladis arte, salebris, Sc voraginibus vitiorum inciditur. J Cap. 6. Eadem licentia , imb impudentia mentiendi, qua putas omnes tuis sermonibus credituros, addis, J &c. Et paulo post. Et hoc uno capitulo comprobabo, ferream te frontem possidere fallae icae. J Cap. ii. I De uno pectoris sterquilinio, & odorem rosarum , & foetorem profers cadauerum. J In extremo libro, insaniam furibundi se excantara professus , iaculis sententiarum de Prouerbiorum libro contra fatuum congestis, Ruilinum consedit.
Item in discolos Monachos , o Clericos.
Neque vero contra Rustinum duntaxat , asperior delicatulis visus est S. Hieronymus, sed omnium lacerator audiuii: dc idcirco in omnium pene incurrit odia. Quod ne cogar signatis variis locis monstrare, ex Postumiani oculati testis narratione, apud Seuerum Sulpitium dial. i. certum reddo. C Ionim de laudibus sancti viri aliqua prmmisistet, & de Gallo collocutore, ips6que se uero , an non compertum haberent saltem ex sama Hier hymum , percontatus esset. Nobis verb, Gallus , sin quit, in nimium, nimiunaque compe tus est. Nam ante hoc quinquennium, quendam illius libellum legi, in quo tota nostrorum natio Monachorum ab eo vehementissime vexarui, & carpitur. Vnde interdum Belgius noster valde irasci solet , quδd dixerit, nos usque ad vomitum solere fatiari. Ego autem illi viro ignosco, atque ita sentio, de Orientalibus illum potius Monachis , quam de Occidentalibus disputasse. Nam edacitas in Graecis gula est, in Gallis natura. Tum ego ; se holastice inquam , Gape defendis gentem tuam. Sed quaeso te, liber iste niunquid hoc viin vitium damnat in Monachis 3 Immd vero. inquit,) nihil penitus omisit, qpod non carperet, laceraret, exponeret, praecipue auaritiam: nec minus Vani-
113쪽
toti libri mordaces configendi.
talem insectatus est. Multa de superbia , non pauca ite superit itione disseruit Vere fatebor , pinxille mihi videtur vitia multorum. Caeteriim de familiati trtibus Virsinum & Monachorum . atque etiam Clericorum, quam vera, quam fortia dii putauit 3 unde a quibusdam , quos nominare nolo , dicitur non amari. Nam sicut Belgicus noster irascitur, edacitatis nimiae nos notatos ; ita illi fremere dicuntur , cum in illo opusculo seriptum legunt: Caelibem spernit virgo germanum stat rem, quaerit extraneum. Ad haec ego : Nimium, inquam. Galle progrederis; cave ne & te aliquis, qui haec fortassis agnoscit, exaudiat, teque una cum Hieronymo incipiat non amare. Nam quia Scholasticus es,non immerito te versu Comici illius admonebo obsequium amisos , veritas odium
p.ιris. J Rursus paulo pdst Posthumianus haec de Hieronymo subdit. Ego
apud Hieronymum sex mensibus fui, cui iugis aduersus malos pugna. perpetuumque certamen, concivit odia perditorum : oderutar cum haeretici, quia cos impugnare non desinit; oderunt Clerici, quia vitam eorum insectatur, Mcrimina; sed plane eam boni omnes admirantur, & diligunt: nam qui eum haereticum esse arbitrantur, insaniunt. lHabet lector vulgarem tunc de S. Hieronymo sum ite rumorem , eiusque causas. Ex quibus liquet, quam iniuste, & Flagitiose vir sanchus, ab iis, qui per eum desticari sua vitia aegre ferebant, laceraretur, ut lacerator. Claudius Taurinensis , referente Dungato , contra S. Hieronymum , impotenter efferbuit, id quod etiam posteriores aliqui in D. Hieronymo carpendo impudenter bacchati praestiterunt, ut Erasmus, qui immodestiae insimulauit S. Hieronymum; lutulentius Simon Lithus Misenus, approbans tetrum illud S. Hieronymi dehonestamentum, nescio quo criminatore concinnatum. Nemo ignorat , qui pagellam saltem legerit unam , quam sit Hieronymus ama-tulentus , quam immodestus, qu in denique furibundus; aded ut sapientissimEolim dictum sit, responsionem Hieronymi aliud non esse, quam irae impotentiam , atque conuitiorum plaustra: Tolle enim conuitia , Calaguritantu, Dormitantius, Herculis monΠra. Tolle exclamationes tragicas , ampullas , & sesquipedalia verba. Tolle iurgia , ironias , & forenses rixas, &nihil pene habebis reliqui, nihil Prophetici , nihil Apostolici. J Effrontissima lixe de sanctissimo Doctore maledicentia, non aliunde ortum ha buit , quim unde laceratio eiusdem per priscos illos , Seuero recensitos :nimirum quod S. Hieronymus inconciliabiliter errores , ae vitia detestaretiir ,& fortissime insectaretur. Itaque hostes veritatis, sortitudinem scri-lstionis S. Hieronymi, immodestiae ,& furoris , ac impotentis irae insimu-are Non erubuerunt. Et arietes omnes pusili gregis , Cum in omnes Ss. Patres sint pessime animati, contra Sanctum Hieronymum omnia pudoris repagula perfregerunt ; ut apud Gretorum Videre est in Apologia tertia contra I se m cap. i. lib. i. Et nominatim Iosephum Scaligerinn, ob lianc in Sanctum Hieronymum petulantiam , castigat vari cap. s. Sed haec est maxima S. Hierohymi gloria , quod ab hominibus nequam , se proscindatur ob sortitudinem , & nonnullam acrimoniam scriptionis iuste asperatae. Hii iusmodi genium S. Ambrosio communem fuisse eum S. Hieronymo, scribit Gerso in Mynica Theolog. praest. consideri 2. quod non puto
Verum ; nota enim est Sancti Ambrosi placiditas , & lenitas animi. di ream
114쪽
suere a mutis Patribus habitω Origenes, elia
formaliter nequaquam Haereticus. Otigenis scripta grauibus erroribus fuisse deformata , nemo prudens inficias tuerit, cum id tam perspicue S. Hieronymus, Epiphanius, Theophilus
Alexandrinus , aliique euicerint. Fuisse tamen formaliter haereticum Origenem , non conuincitur. Et Vincent. Lyrin. cap. 2 . commonit. post amplificatum Origenis casum , non abhorret sententia , quiae errores libris eius inspersos, adulteratoribus tribuit: his tamen verborum iaculis a supradictis Patribus confoditur , quia sic exigebat negotii grauitas, ut minus attentis
lectoribus , seuerius fortassis habitus, videri possit. Ad Hieronymum non redeo , qui in mordendo Origene est perpetuus. Epiphanius his fioribus Origenem conspersit haeres 64. Vetera Graecorum somnia ac nugas retexit. Nugari non desinit, singulis pene dictionibus aberrat. Arrogans homo,& opinione sui inflatus , eorumque, quae inuestigari nequeant, scrutator, qui coelo, ipsos praetergressus est, quique ineptissima loquacitate , Orbem terrarum impleuit. Hominum furiosissimus, varii. in libris ingentes nugas effu-ituit. Nugae eius, impia doctrina , qua humani generis vitam, ascit ita Gentiliam superstitione , atque improbitate corrupit: in fidelis homo , & infidelibus deterior , mortalium inndelissimus. In ivlix , & insolens loquacitas. Babylon , vetus nobis instaurata confuso. Sodoma, Se horribilium scelerum clamor , ad Deum usque prouectus. J Sub finem , totam disputationem se obsignat s Atque haec aduersus vltrd sibi Lapientiam arrogantem Otigenem , qui vane sibi ipsi Adamani, nomen imposuit: itemquς aduersus ipsus absurditatem, & perniciosam doctrinam, contra veritatem in multis
fidei partibus male ab ipso excogitatam. J Et mox. Hei mihil quomodo laesus
es, & quomodo alios laesisti, vehit ab horrenda vipera commorsius a mundana doctrina, etiam aliis venenum factus es. J Tandem in ipse meta. Tu Origenes, a praedicta Giaec octrina, mente excaecatus, venenum his, qui tibi crediderunt, euomuisti ,& factus cs ipsis in edulium venenatum ; ita ut per quae ipse iniuria affectus es, per ea plus iniuria affeceris. JQui Theophili Alexandrini verborum iacula in Origenem , ex paucis , quae extant, epistolis Paschalibus velit colligere, adigendus profecto erit, ad univcrsas prope epistolas exlcribendas. Unicus locus ex epist. 2. specimen omnium esto. Sublio enim sic exclamat, post Ieremiam cap. 12. Terra, terrainudi verbAm Domini. Scribe virum istim abdicatum. is enim infernus haee mala suscipere po- est 3 Qui Tartarus de rebus istiusmodi cogitare Quae gigairitim insania tam rebellis extitit, & Turrim impietatis extruxit Quaeqibido laseiviens, & Daemonum amore deperiens, se uniuerso dogmati transeunti deliaricauit cruramentis suae3Quis in tantum de So lomitica vinea bibit, vel nebriatus vino furoris eius , totqcorde conciderit ὶ Quis Babyloniorum ita fluminum gurgitibus irrigatus, vinos Israeliantes reliquit ' Quis egred: ens dc Hierusilam, & Hieroboam filii Nabath imitator existens, tot errorum altaria fabricatus est,&ararum prophana thura succcdit)Cur DMba,& Abiron,qui minora peccarui,non veniat antaribunal Christi,& sui coparatione codunent eu,qui extra Ecclesili Saluatoris variatu doctrinatu thuribula Diabolico igne copleuit 3Neque enim Dominus
115쪽
qui loquitur per Prophetam : Eeo visionci multiplicaui, ct in mavom Prophe ad ιωιla se, adulteri iras eum docuit proferre doctri iras. Nec quio et incipio ipsi viderunt, Milii stri Deciuit verbi Dei a nec Prophetarum chorus, qui olim vocabantur quidemci , haec instituit. Sed iple suae mentis a bittio , furori Daemonum seruiens, & blando cogitationum errore deceptus, glegem, &, ut ita dicam ,) examen dogmatum peruersoruin , per totum Or- bem imini sit mentibus indoctarvin. Iste est qui Allyriis , Babylotiti sique fluminibus aperuit os suum ; qui nauem Ecclesiae , bonarum mercium plenam , &dochtinae salutis, flvistibus operire conatus est , dum imperatorum laude sus. tollitur, & Seripturarum sensum, aliter , quam se habet veritas , edisserens. gloriatur in confusione sua. Quis enim tam innumerabiles & garrulos , dcvcrbositatis atq te imperitiae plenos conscripsit Iibros, & infatigabili studio
dies noctesque coniunxit, ut cri orum monimenta dimitrens,inereretur audire:
Multis itineribus tuis deceptus es 3 Vsus es enim duce pessimo , aura populari, de plurimis salsae scientiae voluminibus exaratis, ac rebelli contra Deum mentep ignans , unguento Cosestium doctiinarum, saniem quandam ,& paedorem sui foetoris immiscait , ve rursum ad suam animam diceretur: Immunda, ct f inosa, ct nimia iniquitaribus. Neque enim Prophetam audire voluit commone . tem, Quare diligitis vanisinem, ct quaeritis mendacium Z J
S. Gregorij maianaeui scriptio in Maximum, tametsi necdum
Nond Mi in Apollinaristarum haeresim praeeeps ruerat Maximus Alexandri-λ' nus ex Philos plici Crauc*C stianus; ea eni rotissio . fuit extrema linea impe itatis M i mr,' quo prae disperatione acti est , cum se. & Theo- dosio Imperatore, & a Datnaso Papa, & , probis omnibus reiectum ac explosum vidit. Erat igitur adhuc Catholicus eum in eum scripsit S. Gregorius N Elaetenus, deprehensa ingratissimi hominis perfidia, qui Constantinopolim pessimo in ipsum S. Gregorium animo proscctus , & apud eum aliquandiu diuelsatus, exornatus insuper celebri encomio quod hodieque legitur . sed
mutato A aximi nomine, ut S. Hieronymus scriptori admonet , in in nomen Heronta, estque oratio Theologi 13. calces ipsi S. Gregorio illiserat, de in eius exautorationem incubuerat. in ira non mollis ac lenis in Maximum fuerit S. Gregorius , apud eum videre est, cum orat.α3. quae disiectis Maximi conatibus regreta in Urbem S. Gregorio , est habita, tum carmine - de vita sua. Ea oratione , Maximum nominat canem per vim irrumpcntem in classem panorum , idque quod absurdum valde est , cum ad pastoralis muneris administrationem nihil omnind contulisset aliud , quam quod comam, cui ornandae & alendae turpiter studuerat, Cynicismum specie externa eiurans rasisset: qui nec in canum mansisset ordine, nee pastor iactus esset, nisi ut oves laniaret atque dispergeret, & aliorum labores infringeret. Confert eum
cum Iuda proditore, Christum foedissimo mercimonio ob tantulam pecuniam vendente: fastumque eius sub humili specie, de abditam corde superbiam; perstringit acriter pariim aperte , partim per allusiones non magna operacuoluendas. At carmine de vita sua a num.1 I. Maximum appellat e --
116쪽
sum , OEgyptium , lemum malum , 'pibidam Gethrem, Onictim , viarum μιιulum , Martem horridum , mutam labem , cetum immam mvm ; creatione
altera, ct Philosophico miraculo, e sopha in seropham transformatam, ct moribis perditum, Proteum alterum , improbum hypocritam, qui vapulasse ut Mamur videri voluerat cum esset nocens flagrio , sedum canem i, bene 'a intio , be/e Thessalonica ct Alexandria expulsam. His de aliis huiusmodi coloribus Maximum depingit Theologus , quae quam non leuis sit tractatio hominis , permitto lectorum iudicio.
D. Bernardus, quam asser in Petrum Abaiiardam , etiamsi
Petrus Abstardus, haereticus formalis non erat, cum D. Bernardum habuit aduersarium. Testantur id quae de Abailardo scripta extam a Petro Cluniacens. Laborabat tamen petius foedis erroribus. Quim acriter in eum i surgat S. Bernardus, mitissimus caeteroqui super omnes qui morabantur in terra, ex variis locis , quibus hominem exagitat , sacile est demonstrare.
Epist. 18 s. ad Disicopos, ct Candinale, Romana Ecclesia, sic de Abailardo scribit. Ad vos reserimus non quaestiones, sed laesiones fidei, & iniurias Christi.
Patrum probra atque contemptus , praesentium scandala , pericula posterorum. Irridetur simplicium fides , euiscerantur arcana Dei, quaestiones de altissimis rebus temerarie ventilantur , insultatur Patribus , quod eas magis sopiendas, quam soluendas censuetine. Inde fit, quod Agnus Paschalis contra Dei scitum, aut aqua coquitur , aut crudus discerpitur, more , & ore bestiali: quod residuum est, non igne comburitur, sed conculcatur: ita omnia usurpat sibi humanum ingenium, fidei nihil reseruans. Tentat altiora se, sortiora scrutatur , irruit in diuina , sancta temerat magis , qu in reserat, clausa de
smata non aperit, sed diripit, & quicquid sibi non inuenit peruium , id p tat nihilum ; credere dedignatur. Legite, si placet, librumi Petri Abailardi, quem dicit Theologiae , s enumerat eius libros, & animaduertite quantae ibi sylvescant segetes sacrilegiorum , atque errorum. J Mox petit, s ut qui ascendit ad coelos , descendat usque ad inferos , de opera tenebrarum ausa prodire in lucem , arguamur a luce in lucem : ut dum qui publice peccat, publice arguitur, comprimant sese etiam alij, ponentes tenebras in lucem , disputantes in triuiis de diuinis, qui loquuntur mala in cordibus suis, de in codicibus suisseribunt: & sic obstruatur os loquentium iniqua. J - D R. t 80. quae est ad Innocent intra II. post multa de erroribus Abai lardi, haec de eo nominatim. Procedit Golias procero corpore, nobili illo suo bellico apparatu circum munitus, antecedente eius quoque armigero Arnaldo de Brixia : s' ramma squammae coniungitur , & nec spiraculum incedit per eas, siquidem sibilauit apis quae erat in Francia, api de Italia; δc venerunt in unum, aduersus Dominum, de aduersus Christum eius: intenderunt arcum , paraue runt sagittas suas in pharetra , ut sagittent in obscuro reuos corde. In victu autem, & habitu habentes formam pietatis, sed virilitem eius abnegantes , eo decipiunt plurimos , quo transfigurant Te in Angelos lucis, cum sint Satanae. Stans ergo Golias una cuin armigero suo inter utrasque acies, clamat aduersds
117쪽
1 o 6 con ti Iri mordaces configendi. .
phalangas Israci, exprobratque agminibus Sanctorum. J Epist. rso. ad eundem Pontificem. Habemus in Francia nouum de veteri magistro Theologum, qui ab ineunte aetate sua in arte Dialectica lusiti, & nunc in Scripturis sanctis insanit. Olim damnata, & sopita dogmata, tam sua videlicet, qutim aliena, suscitare conatur; insuper, & noua addit. Qui dam omnium quae sunt in coelo sersum , & quae in terra deorsum , nihil praeter solum nescio quid nescire dignatur , ponit in coelum os suum , & scrutatur alta Dei, rediensque ad nos, refert verba ineffabilia, qua: non licet homini loqui : & dum paratus est de omnibus reddere rationem, praesumit & contra fidem. J Et mox. f Nonne plus quim Arrius hic Z Quis haec ferat 3 Quis non claudat aures ast voces sacrile
gas ὶ J Rursus inferius. f O lingua magniloqua i &c. Manet Angelus Domini qui secet te mediam. J Postmodum. In primo limine Theologiae, vel potius stultilogiae suae. J Rursus. f Dum multum sudat, ut Platonem faciat
Christianum , se probat Ethnicum N enias eius non paucas praetereo. J Infra. Quid in his verbis intolerabilius iudicem , blasphemiam , an arrogantiam λ- Quid damnabilius , temeritatem , an impietatem 3 An non iustius os loquens talia fustibus tunderetur, qu m rationibus refelleretur Nonne omnium meriris in se prouocat manus, cuius manus contra omnes λ J Post multa incomparabilis Doctor, qui etiam profunda Dei tibi aperiens, ea quibus vult lacida , & peruia facit. Altissimum Sacramentum , & mr sterium absconditum a secul is, lac nobis suo mendacio .planum apertum reddis, ut tr sire leuiter
possit per illud, quiuis etiam incircumcisus, & immundus; quasi Dei sep entia cauere nescierit, aut neglexerit, quod ipsa prohibuit , sed dederit, & ipsa sen-ctum canibus, & margaritas porcis. J Haud multo pδst. Irridet quae sunt spiritus Dei; quoniam stultitia illi videntur. Insultat Apollolo , inuehir ut in
Evangelium, Dominum blasphemat, contemnit, aut conculcat sacrum reuerendumque Mylterium. J Sub finem epistolae sic concludit. Tot calumnias & inuectiones suas quas in Deum tam impie , quam imperite euomuit. JE It. I9 r. nomine Remensis Antistitis ad eundem Innocentium ab ipso B. Bernardo conscripta. Petrus Abai lardi Christianae fidei meritum euacuare nititur, dum totum quod Deus est, humana ratione aibitratur se posse comprehendere ; ascendit ustiue ad coelos, & descendit usque ad abyssos. Nihil est . quod lateat eum . sue in profundum in serni, siue in excelsum supra. Homo est magnus in oculis suis, de fide contra fidem disputans, ambulans ia magnis,& in mirabilibus super se, scrutator maiestatis , fabricator. J
Epist. is a. fCum de Trinitate loquitur , sapit Arrium; cum de gratia, sapit Pelagium ; cum de persena Christi, sapit Nestorium. Eius os maledictione plonum est, & amaritudine , & dolo. J Epist. ἴ93. L Magister Petrus Aballar
dus, sine regula Monachus, sine sollicitudine Praelatus, nec Ordinem te net , nec tenetur ab Ordine ; homo sibi dissimilis est : intus Herodes , foris Ioannes, totus ambiguus, nihil habens de Monacho praeter nomen , & habitum. J Et mox. fuit uitatem in excelso loquitur; integritatem fidei, castitatemque Ecclesiae, corrumpit. Transgreditur terminos quos posuerunt Patres
nostri: sed de fide, de Sacramentis, de sancta Trinitate disputans, & scribens, .segula pro sua voluntate mutat, auget, & minuit. In libris , & in ' operibus suis
118쪽
suis ostendit se sabricatorem mendacii, & cultorem peruersorum d ogmatum. JEst verum , his de causis S. Bernardum , a Quercet Mim, praefatione ad Abai- lardum, futile de felle & acerbitate seribendi reprehensum. Sed botii omnes aliter censuerunt,& Ecclesia damnato Abai lardo,alti putata.S. Bernat do, hanc nouiti j Censoris petulantiam praedamnauit.
Mam non lenis in Censorem intempe niuam PeIrara
Petrus Blesiensis ab insulso sciolo demorsus, ea in illum regerit, quae videri iri
possent asperrima ; opusculo , cui titulum fecit . Iuvemua in deprauoorem operum suorum, Cammeum regularem , Professus, dissimulaturum quidem suisse te iniurias suas, sed veritum ne vaga, & effraenis impunitas, excitaret praesumptionis incentiva, prorupisse in eam scriptionem , sane piperatam , & salitam. Ab initio libelli, vocat aduersarium , sciolam, ct quem pauca literae ins xum facerent: linguam eius vocat dolosam , maledicam , magniloquam , scurria ' 'lem, dissolutam , vipeream , e qua serpentis antiqui sibilus audiretur, in qua loqueretur, qui quonda in serpente locutira est. VOcar inuidum , detrastorem Deo
odibilem , spiritu a fidis , oculis basilsci praeditum. Addit esse superbum , ct nihil
siemem, languentem circa quamones, ct pugnas verborum, factum odorem mortis in mortem, cui frons sit meretricis, cui messitassis paenitentia labor, abfrinentia onerosa , importabilis disiciplina austeritin , ideoque ex claustro in infulam, sterie re ligionis secesserit, tantum non anctata. Annumerat eum pulicibus mordacibus,
tineis demolientibus, cynomiis, δc cyniphibus , ac muscis AEgypti. Ait inuolauere sententias sermonibus imperitis, de palliata iniquitate : discolum , de peruersum disputatorem deprauare aliena ; praestigiosis sophismatibus attentare titulos veritatis: ea quae communem , & simplicem intelligentiam habent , versuto interpretationis veneno corrumpere, & calumnioso peruertere per imposturam malitiae atque furorem. Nominat Prophetam Antichristi, per quem mysterium iniquitatis iam operarethrὲ vocat Prophetam Baal, socium Pr phetarum Achab , qui ei in mendacio diuinabant Collegam Caiphae, proditorem, ideoque Iahelis proritricis excusatorem. Venenoso dente inuidiae mordicata ab eo sua opuscula expostulat. Cone ludit vocans aduersarium, Proteo monHruosiorem, Manishaeum , Pelagianum , errorum vete um cineres iam spiros iteram suscitantem , ct dogmata damnata solemniter, quasi lignorum maseriam sibi ad aeternum imcendium coacervantem. Hactenus flores ex Ble sensis unica lueubratiuncula in
hostem Religiosum. Quid ea scriptione aculeatius 3 Et suit tamen Blesensis, quod omnia eius scripta docent.) homo virtutis non vulgaris ;& praeteteae tera decora, humilitatis eximiae : quod docet longa per eum sacerdoti j, praeeonscientia tenuitatis luae, & frequens pinguium Episcopatuum repudiatio. Sed extorquinat ab homine, pio licet, & humili, voces alperiores, aduersarij malignitas, rotura semper in peius, ni fraenaretur. Si leo de S. Thoma II. er 39. & de S. Boncultatura in Apologia, quos tametsi modestissimos, senserunt aculeo non carere aduersarij,non quidem formaliter haeretici, sed tamen frauibi: s erroribus Liborantes, vos propugnabant, & sordebai t, etiam non euibus maculis moralibus, quas valide defricari oportebat. O a Patres Di pili sus by ι os e
119쪽
16 8 dAn libri mordaces configendi.
Patres in male moratos asteri.
i ci. Vt veris praemis initio huius puncti , non modo cum agitur contra haere- ses, aut errores . sed etiam citin mores peruersi oratione forti sunt perstringendi, innoxia esto seueritas, & non parcens iniquitati mordacitas. Quam enim asper, & mordax in Afros , & Gallos suos Salvianus in opere de prouidentia 3 Quam salitus in libris ad Ecclesiam Timothei nomine Z Nemo tamen eam asperitatem scriptionis,& quasi piam saeuitiam, reprehensione dignam duxit, quin potius summopere ces ebrauit Salutant zelum , quisquis corrupissimos illius aetatis mores, validE , N absque palpatione defricandos per-pexir. Gildas cognomento Sapiens , in Britannos eo tempore moribus deprauatissimos , stylum armauit. Nihil legi potest durius , asperius, amarulentius ; tantum tamen abest , ut ea mordacitas , & asperitas moribus admensa,
displicuerit viris probis, ut potius egregie sit collaudata , nominatim ab Aleuino , millelmo Malmesburiensi tib I. de gessis Reg. Atal. cap. 3.& in actis ipsius Gildae cap. in quae tanquam viri sancti, multis coelestibus prodigiis ins gnia , pridem sunt conscripta, & nupet sunt edita in Bibliotheca
Floriacensi. S. Bernardus quam non molli stylo prosecutus est Cluniacensium de Clericorum sui aeui defectus 3 Petrus Ble sensis, in malos mores, passim scaber, asper , mordax , sed iure & citra labem. Alvarus Pelagius Oid. Minorum Ioannis XXII. Poenitentiarius, in opere deplanitia Ecclesiae, quam non palmi defectus,qui ea aetate in heclesiam irrepserant ὶ Imo qua strigilr non defricat cuiusuis ordinis fideles, praesertim Ecclesiasticos λ Neque tamen idcirco reprehenditur. Idem de Gersone dici potest, cuius plerique trachatus, sunt admodum amarulenti, praesertim I. parte : ut is, quem inscripsit, Declaratio comen-
diola defiat, tim viroram Ecclesiasticorum, hac ad libellum ipsum apostrophe conclusum; u defers merces , sed veri portitor es tu, Et si iJlicear, veri criιia nuntius, ex quo Assem vix valet esse tutem , quid si Iacereris 'I6 a. Haec durities & asperitas , exprompta ad modum propositum, non est vitio vertenda scriptori, sed refereuda est in conditionem materiae, cum Salviano: qui cum in sui temporis deprauatissimos mores, styli strigilem strinxisset, cum in orire de Prouidentia, tum in opere adlEcclesiam, Timothei nomine , in extre mo Oilere ad Ecclesiam,sic excusat nonnullam scriptionis duritiem, reuera sortitudinem. Dura haee forsitan atque austera videantur. Quidni Omnis enim disciplina, ut ait sermo diuinus, in non est gaudiν , sed maeroris. Dura haec & austera
Hint. Sed quid facimus Φ Non licet rerum mutare naturas,& enunciari aliter Ve-m-s non potest , qu m vis ipsa exigit veritatis. Dura haec qiaidam putant, scio,& satis certus sum. Sed quid facimus 3 Nisi duris non itur ad regnum, &c. Du rum est auaris, ut largiantur sua. Quid mirum 3 Totum durum est, quicquid imperatur inuitis. Pen. omnis sermo. diuinus habet aemulos suos: quot genera 'praeceptorum sunt, tot aduersariorum. Si largitatem esse in hominibus iubet Dominus, auarus irascitur; si parsi inoniam exigit, prodigus execratur Ise m nes sacros improbi, hostes suos dicunt ; horrent raptores, quicquid de iustitia
scribitur 3 borrent supexbi, quicqvid de humilitate mandatur ; aduersantur ebriosi Diuiligod by Corale
120쪽
ebrios ubi sobrietas indicitur , detestantur impudici , ubi castitas imperatur. Aut nihil ergo dicendum est, aut quicquid dictum fuerit, cuicunque lupradictorum hominum displicebit. Mavult quilibet improbus execrari legem, quam emendare mentem: mauult praecepta odisse, quim vitia. Inter haec quid agant, quibus loquendi , Christo officia mandanturὶ Deo displicent, si tacent; homi nibus, si loquuntur. Sed , ut Iudaeis Apostoli responderunt, Expedit magis Deo
obedire, quam hominiHu. Do tamen consilium omnibus quibus grauis & onerosa
est lex Dei, si accipere non recusant, quemadmodum placere eis possint, quae Deus praecipit. Cuncti enim qui oderunt mandatum sacrum , causam odij in se- iipsis habent: omne fastidium, non in praeceptis legis, sed in moribus suis. Lex quippe bona, sed mores mali ; ac per hoc mutent homines propositum & asse- 'ctum Gum. Si enim mores sinos probabiles esse fecerint, nihil eis ex eo quod lex bona praecipit,displicebit: quando enim bonus quis esse coeperit,non potest non diligete legem Dei,quia hoc intra se habet lex Dei sancta, quod sancti homines in moribus. J Quod Salvianus toties hic regeri r de lege Dei, ut quadret instituto quo amolitur I se labem duritiei,in scribendo,accipiendum est, te scriptiove
urgente quod praescribit lex diuina aut vitia reprehendente, consentanee ad legem diuinam. Atque ita quilibet scriptor cui ob notata vitia & fortiter commendatam virtutem, impingitur asperitas, vel durities scriptionis, habet quomodo cum Salviano duritiem reserat in mores deprauatos eam merito exto Gquentes , citra labem scriptoris, qui vitia, non personas insequitur, ut de se ipsis proseli is est, nonnullam vehementiam suam tegens, S. Chrysostomus Orat. de
Scriptor severin in propositis eausis , habet se ut Medicus,
cuius noxia lenitas. Liquet, in scriptione aduersus haereticos vel grauium errorum absque sor- r ς , mali haeresi reos , aut vitiis non leuibus inquinatos, fas esse adhibere acrimoniam ; clim id vel virulentia negotij, vel aduersarij malignitas, flagitat. Et qui de ea seueritate expostulat, iniuria queritur. Agnoscat potius, & grato affectu prosequatur, Medici sui studium. Non enim seclis se habet scriptor iuste corripiens alium, quam ad aegrum Medicus, iudice S. Cypriano lib. de lapsis num .s f Imperitus est, inquit, Medicus, qui tumentes vulnerum snus manu parcente
contrectat; & in archis recessibus viscerum, virus inclusum dum seruar,exaggerat. Aperiendum vulnus est, & secandum , & putaminibus amputatis, medela fortiore curandum. Vocilaretur & clamet licet,& conqueratur aeger impatiens
per dolorem I gratias ager, postmodum, cum senserit sanitatem.J Ennodius sub em Apologetici, quod durius scripssset, excusat eodem modo, .utus, ut ait, exemplum Pauli, qui illa qua sere per usus est, eloqui j insonuit libertate; Ap stolorum Princi in , lenitatis incessens. quod fluxis, & profligatis mentibus,
parentis adhuc seru it et affectum. : nec in profundum ductis ulceribus. ferro medicante succurreret: rescindenda docens lanienis secreta morborum,& manifestae de si erationi,saluti serum esse vulnus adhibendum mediam manus Medici per pletatem a sectione carnis corruptae suspenditur. de abstinetia teli, invitetur dicitium, quia dum parcit aegris dextera,curandos interficit: nee grandis est disse-O 3 Ientia. Di sitireo by