장음표시 사용
81쪽
et o Libri fimosi, an feriendi.
quo Romantium a Rosa proscriptum voluit Gerso; quia nimirum petaea trationum figmenta , cum verbis, tum facti S , obscoenitas in animorum cxitium infunditur, giauiter tradunt Pctrus a Nauarra de remi. cap. 2 1 tim. . & Franc. Riberalib l. de vita S. Teresia cat.1. ac in cap. I. Mis honum. 6 I. Quin etiam , ut ex laostibas quoque proficiamus vctitati, disserit m hanc rem ex Iectariis , copiose , nec ineficaciter Nu dissertatione 6. Vir d -ctissimus Ludovicus vives lib. 2. de corrutis disciplinis , in ipso sine , se pronia, ei at de his libris , postquam eos dixit esse apertc mendaces, & meris nugis referto ς, legi tamen propter aliquod i yli lenocinium. f Libri sitiit ab homini bus otiosis conscii, pleni eo mendaciorum genere ι quod nec ad sciendum quicquam conserat , nec ad bene vel sentiendam de rebus, vel viuendum; tantum ad inanem quandam & praesentem titillationem voluptatis'; quos te gunt tamen homines corruptis ingepiis ab otio , atque indulgentia quadam tui, non aliter , qti m delicati quidam stomachi, & quibus plurimum est indultum, Lacchareis modo de melleis quibusdam condituris sustentantur, cibum omnem solidum respuentes J Ita de Amadisiis & similibus libris vives. Graui tet insuper in haec scripta excandescens lib. i. de Christ. fanti inI3ittit. Et consentia tu petiti . ac probi quique , Ut mirum mihi prosccto visum sit, quod Michael Medina lib. 1.jam. cap. 3. post: laudatam ex Quintiliano eorum scribendi rationem , qui figmenta ad mlicent narrationibus ex parte velis, subdar. f In eo genei e etiam reponenda videntur ingentia illa, ac multa volumina, IDNavae , Meilosima, III. rgo tuae, mi in Ghcodora , Tynetntis , Conanimi, THRAHi, Flori silli, qua; , Diei hera , Lanceloti, Ab adis , tum Gaulensis, tum Ginci, Eiflondiani, Reges, Graeci, Agesilai, Li artis, quae per Hispa- . ii iam , GAlliam , Italiam , Germaniam , & Angliam , ex nostris, in iuuentutis praesertim genero, institiationem , sunt edita. Quae tamen li'ud magis in illi reprehendenda videntur , quam Aristophanis , Sophoclis, Euripidis, En iiij, Plauti, & Terentii tragoediae, aut comoediae: quas tamen dum cuiusque aetatis affectus , dumque rerum humanaritim exitus lepide ac quasi per lia sum animis iuuentutis instillatu, non modi, non reprehensas, sed sis ramo fauore ab omnibus Rebuspublicis, ac viris probis ,& sapientibus, sui ceptas videmus. J Sic Medii ia , eui sane suffragator non accedam.
O Mni iure, de antiquo , & nouo , & sacro, & ei uili, decernuntur con 'gendi libri famosi , qui talia en vere famosi sint. Nam satyrae , licet sint fripsa vulnisica, ut loquitur Rutilius utrari . agens de Lucilli cuiusdam 1eriptis ; quia generatim rantiam scriunt vitia, sicin reprelienduntur, dummodbprudens sit impetitio vitii. Quin etiam . ut idcui Rutilius canit, fructuosa est Satyraecon criptio, d 'S4ztia. N i a b
82쪽
In xtuis veterem censoria lima pudorem S DMLque malos carpit, praecipit esse bonos. ' Quanquam xt in inpercalium exagitatione , dixit Gelasius Papa aduersiis Aiadronrachir in scribens , Cauendum etiam atque etiam , ne sic c fixi, iram atque animos a crimine sumant, eo impudentiores effecti , quo
crimine publicato , positaque verecundia , nihil superest omnino quod
Vere famosorum librorum confixio ius7ssima. Libri et go famosi, quos omni iure configi dico, sunt qui vere famosi sunt,l: in alienam grassantur famam , perstricto singillariter aliquo, aut pluribus. e Malos libros anto iromastice olim dictos, notanti Savaro ad Sidonium l.
πνῖ.i I. Uogium , siue textum inauram dictorum , atque notoriam , vocat lexno .a de exβἱt 9 exaff. in Cod. Theodos. O lex 6. U. de cuHod. ct exhibit. reorum,& clate Isidorus in Glossis. Configendo tum huiusmodi librorum rationem optime attigit Andronicus Imparator Palaeologus oras. adfersus i famatores historicos, quam Nicephorus Gregoras lib. r. his Ior. R . foro initio, a se auditam refert, & ad longum repraesentat. Plagulam unam, alteram decerpere, qlida vix possit aliquid in rein praesentem proferri aptius, operae pretium existim O.
t Saepe, inquit,) mecum i .misati sum, qui fieret, cum plerisque morta--.lium quieram, & tranquillam proritis agere vitam liceret, ac plui imos habere, quibus admirationi et Tent nullos ver5 penitus inimicos , ut ipsi ad quo suis proscindendos propensi. linguas improbas , sutiles, contumel: osas , .vltro
exacuerint. Idque nulla saepe occasiolae data , quae ad huiusmodi maledicentiam iure illos incenderet. Illos vero magis ctiam sum miratus, qui Imperatores simul, & Patriarchas. falsis maledictis incessere, ac imprudenter proscindere audent. Sed hi me admiratione omnium maxima a nec erunt, qui tam is miledicta sua mandare literis non dubitarunt: nam conuicia quae lingua proferuntura statim. aura dissipat : quae vcro scribuntur, de libris imprimun-inr, diutius, de grani sis eos quos laesere iniuria , premunt; auctoritate a scriptura petita, & longo tempore se iaciante. Ignoro autem, urrum, nec scio qua gratia haec facere studeant, aut cuius lucri spe in talia praecipitia incurrant: nam siue ut singula tem suam improbitatem expleant, adeo falsa , maledicta congerunt, male faciunt, ac turp ter admodum , suεque, Uod aiunt, in opiti nocent. Nam improbitatis sua monumentum produnt posceris , quod cum benedicendo ,& celebranda veritate innotescere auditoribus lietiisset , plaustris conuu Grum in innocentes effundendis , semetipsos traducere publice maluerunt: haud secus , ac si is , cui liceret in terra continente , boate se cuicque viuere, in Atlantici maris tempestates ac filictus vitio se contieeret. J Et non ita multo poli. s Sive igitur hac de crata ita conuitiantur ,-mciri iuntur, multum falluntur 1, siue ob diuturnitatem scriptorum seorum, etiam sic proc la scopo aberrant, is filmis rationum suarum iactis iandamentis ; sciunt illi quiadem forsitara , vulgi aures insectatione aliorum , quam collaudatione magis
delcchari . ac iniurias , quὶm rect facta libentius legi , quamuis illas prolixa mendacia veIaditen uiaec verb lux veritatis araecedat: eoque sic historias suas
83쪽
componunt, ut ij qui innitis seculis post futuri sunt, eas longissimo tempore
eum voluptate legant. Nec in hoc vel iustitiae Praesidem animis intuemur, vel aequa , S: recta iudicia bonorum virorum reuerentur. Qitae res non aded illis best , quos vituperant, qu in ipss obtrectatoribus , quod & homines cordati malis suspicionibus aduersiis illos conceptis , quae nulle probris scatent, eos inter improbos perpetuo numerabunt,& Deus iustitiae Pr ases, linguas corum grauioribus poenis persequetur. J Antiquum hunc fuisse historicorum multorum morbum , videre licet apud Nicolaum Luensem lib. r. 1mscessi
Multa in hane rem peti possunt ex Aristide, tota oratione de non agetulis comoediis; id enim sibi Comoedi & Comici assumpserant, ut rinfamare , &dehonestare quoscumque . possent. Pulchre e variis in hanc rem multa libauit optimus in paucis , Philologus, Matthaeus Raderus ad epinotam praefixam lib. i. epigr. A fartialis. Multa ipse quoque in hanc rem dixi lib. . de virtut. ni . 22 I. cr 122. Hic nonnulla addam.
iure cruHi Ethnico , in ho, libros iam olim
II. Illudqtie in primis, iure Civili Romano grauissime decerni , ut libelli s
. m si comburantur: in autores vero , aut e uulgatores, vel qui huiusmodi li- bellos reperiunt, nec comburunt, aut conscindunt, capitalis poena statuitur I. unica, C. de franosis liberic , ct l. lex Cornelia J J. de iniuriis. Multis id illustrat atque confirmat Binsset dius in cap. t. de iniuri 2 damno dato, I 3. Suum in has leges commentarium , memorat saepe Balduinus utraque in Caluinum Apologia. Praei uerat lex II. Tabularum in haec verba. fB quis carmen occentas sit , actitassit, condidissit, quod alteri flagitium faxit , capital esto. J Memorat eam legem S. Augustinus lib. 1. cap r. 8c Arnobius Γb.A. contra gentes, ipseque Tullius 4. Tusci I. & Flaccus lib. 1. epist. I. chmin:
Poenaque lata, malo , quae nollet, carmine quemquam Describi.
lib. 1. Sat r. a Sed tamen ut moniliu eaueas, ne forae nesso I.
Gentiat tibi quid , sanctarum inscitia legum rSi mala condiderit in quem quis carmina, ius est, Indiciu=nqne eno. JH.as poenas arcuisse Nasonem a scriptione aperta contra Ibin, sed obscure eum i in petisse , vocando Ibin, erudiic monstrat V. C. Dionysius Saluas nuis Bocssius ad illud opus Quae porro eae fuerint poenae , famosis scriptoribus constitutae, amsigunt aliqui. Cornutus ad Persj satyram primam, poenam fuisse docet, capitis, aut sustuarii. Quamquam aliquando. mitras actuin. Ex ea lege , Fabricius Veiento, conuictus in tibiis quibus codicιllorum nomen dederat 'it Tacitus lib. q. multa probrosa in Patres , & Sacerdotes scripsisse, a Nerone pulsus ex Italia est, de libri exusti. Ex ea item lege C. Lu-wrius Priscus apud Dionem Lb. 7. quod in Drusi aegrotantis mortem , samo Dis tiros by Gorale
84쪽
sum carmen scripsisset, mori iussus est , Senatus decreto. Item ex illa lege, Labienus , quem quia passim omnes ordines hominesque laniabant, Rabirium .dixenant, in multatus ex Senatusconsulto est , exustione librorum , ut habet Seneca lib. II. controuers in praefatione. Nec id damnat seneca, cam ait: i Res
noua , & insueta , supplicia de studiis sumi. J Et mox : f pacem studiis sub
dens , & in monumenta disciplinarum animaduertens , quanta, & qu ra non contenta certa materia, saeuitia est. J Non, inquam, haec , & alia quae in hanc rem habet ibi declamator, illam famosi libelli exustionem reprehendunt, nec eam nouam poenam spectant, qua affectum Labienum , ait Seneca : sed dui Itaxat ed pertinent, Vt carpatur extensio curata ab inimicis Labieni; per quos effectum est, ut non famosi tant dira , sed omnes planε illius libri. ignibus subiicerentur. Quam etiam saeuitiam, in iis , qui Cremutij Chordi libros exusserant, ut est ibi consol. ad Marciam, fere initio , nemo approbarit I idque est furere cum communi damno. Citerum Labienus suam illam contumeliam adco non tulit , ut nec superstes esse ingenio suo voluerit, sed in monumenta se maiorum suorum inferri iusserit, atque ita includi , veritus scilicet, ne ignis qui nomini suo subiectus erat, corpori negaretur. Non finiuit tantum seipse, sed etiam sepeliuit. Hic exitus hominis famosissimi, & libellorum famosorum eius, quos eodem secum rogo ac flammis , inuoluisse alios emia dona a uoti libros, iusta vitio tulit. t Praei uerat L 'bieno Fabius Maximus, eodem Seneca controu.4. Is ipse, qu Flaccus lib. r. sa r. i. loquacem Fabium nominauit; nam etiam loquacitate sua , de qua Tacitus 1. Annal. exitium sibi acciuit , de Augusti obitum accelerauit. blaximus ergo primus vomicum morbum Romano foro
intulit, sic vocat maledicendi rabiem, ducta similitudine vomica, quae perpetua sanie flui tr) & ab ea rabie dictus eli lappa a Seuero Cassio , ut ibidem addit Senecat: apud quem corrupte aliqui codices legunt, alapam , cumst legendum quasi lanam. Nomen id est , herbae dentatae, & harpacis , quae praetereuntium vestes in cat, & mordet, facillime 'dhaerescens. Propterea enim Osee 9. ad significandum adhaerescens ei indiuulsum malum , dicitur, lappa in domibis eorum: Maximus ergo ab hoc dentato , & inuncante affectu, dictus est lapsa. Quo item nomine Iuuenalis Dryra 7. Rubrenum Poctam maledicum , t an Rabienum λ) cui ulcus in ore putre, quod haud decet picbeia radere beta, lapham nominauit, cum dixit: A
Non minor antiquo Rubrenvi lappa cothurno.
Hi omnes ob maledicentiam , & amaruliatiam qua orationes, & scriptiones suas resperaebant, iure a Romanis sunt multati. Extra inanam quoque Rempublicam ,& perpolitos ormi humanitate Quirites, coercere famosarum scriptionum autores, usus perantiquus tulit. Sic non igne, sed aqua extinctus est Sotades, autore Athenaeo lib. I 4.cap. . Conclusus plumbeo vase,& inhiare demersus , eo quδd famam Ptolomaei scriptis infamantibus violasiet. Dee eta Atheniensium in Comicos famosis , refert Suidas in Euthymene. Spectatque etiam eis , quod Ouidius in Ibin , Anaxandridem Comicum fame interemptum docet , quod eos.bonas habere
85쪽
leges , at malis uti motibus, dixisset. Meminit illius versiculi Aristoteles quoque, in Ethicis lib. 7. I.
chrisyianasanctiones in easdem famosuscriptiones
Ius Cluistianum non pepercit libellis famosis, 3: eorum autoribus, ut videre est cap. si qui , s. q. . ubi etiam cap. quidanr,rcse Itur S. Gregori te dictum exlιb. s. e s. o. aduers is quendam , qui libellum famosum contra Calfo
rium Diaconum proposuerat. Quisquis ille sit, linquit SA Pontifex , in qui
hoc agere prae sampsit, vel contensum in tantae iniquitatis consilio praebuit, ex Dei , de Domini noliri lesu Christi Spiritu definimus , ut sancti eius corporis , & sanguinis participatione priuatus sit. Si verb, quia latet, Sc quo- . niam nescitur, teneri ad disciplinam non valet, tanti mali conscius , etiam prohibitus, corpus, ac sanguinem Domini percipere praesumit, anathemat sultione percussus sit, ut sallax . ac pestifer a sanctae Ecclesiae corpore sit dii ii-sus. Si quis autem sortasse talis est , quem nos huius facti actorem , ac participem elle nescientes , ad eum bona optantes, epistolas transmittamus, ipsa pro eo ad omnipotentem Dominum deprecatio lit vacua. JVideor item inter Christiana decreta aduersus scriptiones famosas recensere polle iussum S. Cypriani de premendis famosis scriptis , quibus mendaciter fama Corneli j Romani Pontifidis lacerata erat , ut apud ipse ita S. Cyprianum his verbis legimus epist. 2. f Honoris communis memores & frauitatis S a cerdotalis . ac sanctitatis respectum lcnentes, ea quae ex diuerto in libitini ad nos transuillium congesta fuerant acerbationibus criminosis ,respuimus I considerantes pariter, & ponderantes quod in tanto fratrum , religiosoque conuentu considentibus Dei Sacerdotibus, & Altari posito, nec legi debeant. nec auditi. Neque enim facile promenda suiu . de incaute , ac temere publicanda , quae discordioso stylo scripta , audientibus scandalum moueant, & fratres longe positos, ac trans mare constitutos, in cerca opinione confundant. Viderint qui vel furori sito , vel libidini seruientes , de diuinae legis ac sanctitatis immemores, iactitare in tetim gestiunt, quae probare non possiunt; &clim innocentiam destruere, atque expugnare non valeant, satis habent fama mendaci & falso rumore maculas ini pergere. Certe quod Praepostis & Sacerdotibus congruit, danda opera est, ut talia, cum a quibusdan scribuntii , per nos respuantur. Vbi cni in erit, quod discimus, ac docea scriptum cIle: Contine linguam tuam a malo . ct tubia tua. ne strua, ohr: i disse Item alibi: os imum abnudatiit malitia, s lingua tua eo te' 'U ins-- sedens aduers fifratrem tuum detrahebas ct aduersus filivi et mini is ne ι scaudatam. Item
quod Apostolias dicit : Omniafν- malus de M. ustis non procedat, sed boni ad adisicationem mei λ ii hae e fieri debere ostenditamus, si quando tali, quorum e dimitiosa temeIlia te conscripta sevi, leiagi apud nos non patimur . Et idcircd, frater charissime, elim ad me talia aduersum te , & compresbyteros tecum considentes scripta venissent; Clero,& plebi legi praecepi, quae religiosam simplicitatem sonabant , nee vllis maledictorum , conuitiorum latratibus perstrepebant. J En quid de libellis fa- Missa ccuiusnodi ille: erat, qui Hes iis partis Nouauuii Cuthaginem perlatum
86쪽
attis erat, in visum sit S. Cypriano statuendum , interposito praecepto interdicente i alium scription uni lectione. Quod praeceptum a tanto Primate profectit in , vim publici decreti aduersiis faniolas icta Pliones, scriptum eo soco est,& idcirco merith hic recensitum. Famolas ergo scriptiones Claristianorum Summatam edictis pio scriptas esti , ratum esto. Quia Vero lNec noxa grauior, & retrior est , cum libellus samosiis toti ali- I , T cui corpori infamiam creat, iure Alcxander IU. excommunicatione perculit eos, qui ita tum ordiniimSS. Dominici, & Franciici appetierint, famosis scriptionibus. dicit. Non enim excommunicantur, qui personis singillaribus , uni . vel pluribus, detra limat, sed ut ea excommunicatione per-ccli uittir , necesse est , ut ipsum statum, siue institutum illorum ordidum
imperant : quod Caietanus bene notauit in summa Verb. excoxnmimicatio ρ 8 l. & Nauar. ad cap. irier verba, concl. l2. n. I 6. Qui addit, ad hanc ex- commimicationem contrahendam non sufficere snfamationem in dilectam,
sed exigi directam , & ptincipaliter cadentem in ipsos ordines, ecit umque instituta. Sic quidem in personas decreuit tunc Alexander I U. in libros vero,anita' aduerti igne voluit. quod in opere Gulielmi de S. Amore , scriptoris nequis simi , ad praxim est reuocatum.
Gulielmi de S. Amore, damnatio iustissima, eontra
nugas nuperas cuiusdam locu in leb.
Mirum est , tanto post , hoc est , ante annos non plus decem , leguleium II 8. locutuleium , hominem in quo iudiei j micam, aeque ac conscientiae desideres, propudiosa declamatione, cui lux flammarum tot prope ritulis, quot lineis, vel etiam apicibus debetur, patrocinium Gulielmo de S. Amore , S eius scriptis tam solemnitet damnatis, adornasse. Et consideratum tamen ab hoc fori rabula oportuerat , eam libelli Gulielmo editi damnationem , non modδmandato Alexandri I U. quam pro suo erga fidem Catholicam animo, parui, vel nihili penderet , confectam eme , triplici de ea re dato diplomate , anno I 2 3. quod extat apud Laertium Cherubinum , inter Ebius Pontificis Decre tales , & apud Manuelem Rod rigues in collectione Bullarum, ac etiam apud BZouium anno i 234. ntim. . & damnat librum illum Pontifex tanquam iniqnum, elimim, ct execrabilem;) non modδ , inquam , Alexandri Pontificis mandato factam esse eam damnationem , sed etiam S. Ludovici Regis autoritate, eombustum esse librum illum Gulielmi, cui titulum fecerat, T, MActariti breuis de periculis notiissimorum temporum. Hoc autem initium eius erat,
Ecce videntes, clamabunt foras. Ipsi denique Gulielmo , toto Galliae regno interdictum esse, praeter priuationem tituli Magister ij, aliasque inistristas poenas. Huius ergo Gulielmi, ut S. Bonau. cap. i. dApologia pauserum nominauit , librum erraneum per Sedem e vostolicam reFrobatum , quisquis approbat ; Mautorem collaudat, quod facit Advocatus, male ac pessime de Rege sanctis. simo meretur : taimimqtie ab haerede vi sanguinis ac regni, ita Sc nominis, optimo Rege , interdici sibi regno vnitieris , pro tanta petulantia expectare 'debet. Vel si manus hominum effugiat, eaueae diuinam ultionem, aliquanto
post Gulielmum de S. Amore. immittan in Gyrat dum de Abbatis villa, . U , C uti ei mi
87쪽
Gulielmi defensorem , impugnatum I S. Bonaventura in in tigia par terram. Eum namque impii libri patronum Gyraldum , qui alio non nirnitas famoso opere mendicantes prosciderat, diuina ira , leto subitantae parat 3 iis ac ic prae percussum, inter maximas aerumnas , summamqtie infamiam ad infir licen obitum , utinam non etiam ad inscelitiorem exinde Ledem , in duduxit. Considerata haec oportuit , ab eo quem dixi: ut dissimulem alia , quibus delatum Gulielmo de S. Ariste locum inter haereticos a Pratcplo, Castro, ex aliis, notat Coluenerius ad lib. 2. Cam r. c y. o.
I I9. Quod his ipsis telis impetantur his quoque temporibus servi Dei, & idem
in eos iam olim Satanae animus, dc genius fuerit, qui nunc perieuriat i eaque ex causa, his ipsis diebus , libri in Regulares , posteris praedii horum Magistrorum prodierint famosissimi, iuitat ad praesentium temporum statum in allis anter oribus recognoscendum , proserre, quae aeui illius scriptor omnia usurpans oculis, Thomas Canti pratanus, de eius quem referebam libelli famosi vulgatione . & de sensione, eiusque scribendi, & vulgandi causa, ac humana, B diuina autorum mulcta , prodidit. Narrat ille l. b. 2. Apum cap. IO. Num. LI. quatuor Magistris Parisiensibus, vitae notissimae, e quibus nominat Gmlelmum praedictiim & Christianum Beluacensem, ac Laurentium Anglum, squartum serunt Desiderium quendam Longobardam fuisse, diram in Fratres Praedicatores, & Minores, commotam cisse tempestatem, edito praeter alia libro, ut vocat, nefandissimo, qui sic incipit: Ecce videries clamabu=.t foris habentes, De vericulis nouissimorum temporum ; in quo libro spiritu nequitiae de
Vesano praefatos ordines elidere , & destruere nitebantur. .i liber, qualiter citatis , & vocatis ad Curiam , & praesentia in Summi Pontificis dictis Magistris, damnatus sit & combustus , non solliin in ipsa Curia , sed & Parisiis, coram Vniuersitatis multitudine copiosa. scire poterit, qui collationes , dedi siputationes legerit, praecipuE contra Magistros quatuor in capite aduersarios; disputationes quoque Domini Hugonis Presb3teri Cardinalis, fratris ordinis Praedicatorum , Domini Richardi, & Domini Caetani, & aliorum Cardinalium plurimorum : necnon & allegationes venerabilis Patris, Fratris Humberti, Magistri ordinis Praedicatorum : sed & Fratris donavent tirae , Generalis Ministri ordinis Pratrum Minorum , & maxime Magistri Alberti, Fratri Ordinis Praedicatorum ad hoc specialitet a Domino Papa vocati, Sc alio- um Praelatorum, atque magnorum virorum disputationes prolixas, de ma gna , habitas Anagniae, coram multis, de in ipsis inuenire poterit rerum ger Rum enucleatissimam vetitatem. Quapropter iam dicti Magistri, Fratrum Ης i xij, dignitatibus, de beneficiis omnibus sunt priuati, donec iuraue-ib. ' Domini Papae coacti, reuocare Parisiis, 3c in aliis ciuitatibus, deI ςcundae praedicationis eorum, quidquid contradictorum Fratrum Or-- explicitὸ euomuissent. J 'x Cantipratanus num. 2 . veram causam. 8e editi famos libri, Sc eon-nih Regulares procellae. t Gratia Dei, unus ex dictis quatuor Magistris, . 'ςφx Christianus Belsa censis , infirmatus est , di amarissimo corde contri ἡ;s' inihil se , de complices suos, eontra dictos Ordines habuisse, aequari scientia non valerent, de ob hoc eos . parvipenderen P
J Ruriusqne ηion. i. PSumma in supradictis Magistris, & aliis secu-
88쪽
latibus Clericis inuidiae causa fuit, quod Fratres , Parisiis , pliares, & propὲ
omnes litteratiorcs in scholis auditores habebant, & in regimine praeeini nebant. Videbant enim scholares, quod Magistri seculares , sicut viri diuiti 1 in dormicrunt somnum suum, ducebatitque in bonis dies suos. Et citin vespere multiplicitate serculorum obruerentur , & potuum , & postea vigilare non pollent , nec itudere, Sc per hoc nihil inuenire in manibus , quod proferrent, sequenti mane solemnem diem constituebant Auditoribus in condensis, & sic per ineptas vacationes, quibus sua Clerici inaniter expendere se dolebant, optato privabantur studio. Maiore enim corporis sarcina, ut Seneca dicit.) animus cliditur, de minus agilis est. Deinde copia ciborum, subtilitas impeditur ; mitum est enim aliquid fortiter dici ab homine mollitiem proselib. Fratres autem Praedicatores, siue Minores, sicut viri in magna sobrietate reserti, vigilare poterant ,& studere , dc per conseqtiens inuenire quae Auditoribus essent digna. Illud in summa, occasio fuit, quδd in Magistris secillaribus, secundum vulgare prouerbium , calceus pedem pressit. J Subiicit diuinittis monitiatam , pleritque in Ecclesia perio tris nota sanctitatis , ex huiusmodi tempestate in Regulares ab Vniuersitatibus, & secularibus Clericis excitata, perniciem animarum ,& Ecclesiae cladem. Nec tacet varia diuina supplicia iis de coelo irrogata , qui feruos Dei male habuissent. Narratio est adeo gemina iis, quae annos iam aliquot conspicamur , ut praestet apud Canti pra- tela sena legi, quam hic exscribi , ne replicando anteriora tempora , descripsisse potius nostra videamur. Nec extorta a Pontifice priuilegiorum Regulatibus concessiorum reuocatio, s quae nuper quoque factione maxime illiusmodi hominum ex parte interuenit,t desiderata eo tempore est, vinum. 2I. videre licet. Quamquam ea ipsa, Innocentio I V. qui reuocationis diploma tulerat, obmutescente, ac percusso paralysi , mox vita su iacto , Alexander I V. omnia restituit in integrum.
n Richardi Armachani librorum famosorum , damnatio
Non est hie silendum , de strenuo Religiosorum mendicantium in amatore ante Gulielmum de S. Amore. Is fuit Richardiis Phisiraph , Posseuino in Ap.
paratu dictus Richaiam Radulphin. Ex Oxoniensi Cancellario , Armachanus apud Hybernos Antistes , quem ad haec usque tempora obscuri. imo sordentis nominis , homo nuper et iisdem genii ac spiritus scriptor, coelo inia tulit, prolato eam in rem Bonita ij I X. diplomate , e Vaticanis archiuiis recens deprompto. Nec tacet miracula ab A Nachano edita , praesertim intemplo quod eo Hyberniae loco, in quo piimum liansit acrem , id est , Diam stat i , eius memoriae excitatum est , titulo S. RitI ardi Dunrit . Mihi, &.dl-ploma praedictum, & miracula, & sacra . edes in Ric hardi honorem, ut noua,&anten ac tisaii dira, ita sit spicionis sunt plenissima. Scriptores sane Hybcrni, solidae gloriae , gentis suae nunqriam parci, nihil talea rodunt, imo omnia alia.
Legatoi Harpsseldius secvis i .qui Mehaidi initia. ab ingenio praesertim ac piennectinendat unde illi promotionem in Caintilarium Et sordiensem,inox etia -
89쪽
in Archidiaconum Lin Hensem, postremo etiam in Arinaclianum Antistitem
obtigisse prodit, ea dignitate uxor uatum , in Religiosorii in mendicantium im-nninitates grassa tu in cise , lubfungit: nominat Iaul re cum c Coenobio Pontanenti Franci lcanormn Ari ira cana: d oce sis , pauime irium perelesans
ad Ep. scopi j lui usum de eorum lue traniuitillet, ab illius coenobii Praefecto
Auenionem citatu in , at caulam coram Pontifice ibi tunc se lenie dicendam, po bl in alta palam in concione ad illos , aduersus mendicantes , concitate ad-mqdum in reii .pe Ialiter PIO fusa , ad Pontificem accessiise , ei cliic opus ii od datur obtul. ile , cuius est tui Dum . Nolite iudicare Iecio dum ficiem. Replesum velo porcirier a Rogo io de Chorino e Flanciscatiar familiae Theologo , calici cecidisse , v Da lite laboribtis et iis & scriptis in Regulares , damnationem intortam : ipsunt iii glorium, ac patria extorrcna obi sic anno i 3 s9. triennio ab exagitatio ite Regulati iam Cadauer autem studio Stephani Neientis Episcopi. in patrium solinia , Dunda .hum relatum , inibi iacere. Non plura de Richardo , Hyberini scriptores. In iis , quae ciues eius ut explorata tradiderunt, neque miracula, neque apqtheosina , nee nisi in glori innexitum reperio . . Similiter gesta Innocentii Vi. irii per a sitii per Bos licti imvindicata, describunt appuli uni Ruli. rdi Auenionem. Et quantilis eius doctrinae attestentur, de pie eius in mendicantes, & illorum statum concitatione , pro Parocliis , eorum iitribus , noli pauca reserant I de eius tamen senis
ctimonia & viri ut e , plane litent: imb satis insiliis alit, suille serocis, ac tu ibi di ingenii hominem I cique aiunt stiperuenisse i inpio uisum interitum , de quod isti Fratres, patius degat deamin , quam de requiem cantauerunt. J G tauius est, quod Prateolus lib. I. Elenchi , num. 6 a. cum Volaterrano , & Alphonso de Caustro, . Dcerdotii m har. 3. late prae 'nte V Valdensi lib. de suram=e.ilibi tis. 7. nec Obscure suffraῖante Bel tarmino lib. de siriptoribus, in obseruatione adiuncta reccnssioni operum eius, & fusi Arthiro . Mon alterio in A pen lice ad Martyrologium Franciscanoriun a 3. Iso. Armat iram in annumc-rat haereticis, ob impia gnatam pauperum Chri Ri volantariam mendicitatem, quam sana doctrina laudabilem profitetur; & iniiccha in sacerdotatis ira: niller icum Episcopali fastigio confusionem , a V Viclisto postea & Luthero approbatam, sed sub anathemate damnatam in Tridentino,& in II. Loncilia Ilispalens cap. .s. Et huc fortassis respexerunt, Balceus ,& Hospinianus , qui Armachanum coram Cleme iue U. & Innocentio VI. hae iescos conuietiimatque damnatum , scriptis consignarunt. En quo loco omnes hi scriptorcs, notium hunc coelitem habuerunt.
ucreticorum , in quosvis E caesitae ordiares , scripta famosa. i. Regulares famose ac maligne sparsa famosis scriptionibus dixi, abitu piis , in uniuersos aeque Ecclesiae Ordincs spargi solita neminem latet. Pro-hthsor verecundia , refricare hoc loco spiircas & infames notas , quas, Calii imis , Beza , & horum alIectae , per libellos famosos in faciorum hominum dedecus vulgauer uiri , imitati auum sutim V Viclessum ; de cuius infamibus in sacras personas scriptionibus , sic VValdensis iom. i. lib. 2. in praDii,he. ἱ Quis sic draco flumina scandalorum post pennatam molierem euome-
90쪽
bat Ecclesiam 3 legite Christi Sacerdotes qui mihi non ereditis; vos ipsi legite
in libris eius. Ah zric sianos P. p.rs , Psevdo Cardinales , Casu eos Chricos Pomtifices, ct Tralatos , διαι Diaboli , ct D abolos incremaros , DIabolos Lumucs, Iti. Alos non domesticandos in filios: Legite in libris V Vicies, mendacia fratrum,& Necromantica Monachorum. Legite ibi, petuleos Clericos , & lasciuos, armigeros, luciferinas fraudes, & instinctus Diaboli , glomerationes, de foedera , merdas Istercora. Breuiter nusquam legetis Gentilis, & Sarraceni, vel fabulantis Iudaei Thalnaud, aut alicuius execrabilis scriptoris volumina , cum tanta nausea , horrore, vel cholera. Quae ideo quantum Christianae benignia tali repugnant,quis fidelis ignorat ὶ J Transfusum in se Satani cum hunc Uviclem l plii tum , monstrauit non semel Lutherus, sed nominatim in opere contra I t. o Ecclesiassicum ordinem Episcoporum , quod nihil aliud est, quam una continua tela e maledictis ac probris in Ordinem sacrum contexta. Cumque eam petat citatem , ac iit uerecundiam famosarum in secras personas scriptionum . aliqui aegre serrent, alio loco, libro , inquam , contra scartam Die ensem, ite hanc malignitatem. Nihil curo quod quaeritur nominari in meo libro sere mera male licha , atque Diabolos. Haec debes esse mea gloria, in usque honor. Sic de habere volo , ut dein teps dicatur de me, quod plenus sum maledicentiae , criminationis, & execrationis in Papillaru Volo , & de caetero , me aduersus nebulones istos exercitare execrationios, de maledictis viis ad sepaturam meam nec ullum verbum bcinum amelius ex me audient. Ego meis tonstruis, aci fulmination laus tae eos ad sepulturam compuliabo. J Src aduersus omnes Catholicos, sed maxime aduersus Oodinem nerum furebat Lutherus, sorma factus tot ite quitiae propaginum de eius trunco exortarum , ut similiter furerent in sacram militiam. Hoc ab initio Dilse opus Diaboli, ut seruos Dei conscientiae suae luce cla- reicentes, mendaciis holtium infamare satagar έ S. Cypr. epist. F 2. admonuit,& optimo Conradus Brunlis lib. a. de han . tap. 6. ubi hae teticos in id sollicitissime incumbere , ut quos maxime strenuos viderint rci catholicae curatores, falsis criminario rubus, etiam scripto commissis, inquinent, accurate demonstrat ; probe enim sitiat conscii, ut ille Modius Alexandri parasi uis iactabar, curato vulnere innocentibus inflicto , saltem vibicem superelle. -
Fictorum Orientis contra Israel, p er seminas scriptiones cemmotio , indignissima.
Sed me quidem , sacrorum hominum , per impios, ac praesertim haereticos insainatio , mitilis mouet. Multo tetrius proscctd est, quod qui professione saltem ac itatu pij siint, in alios sacros homines, praesertim alterius instituti Regulares, scriptis infamibus quandoque baccheimir: & miratus id iam olim est Origenes in I. 8. in Iudici tractans quod eius libri cap. 6. dicitur , filios Oilentis venisse eum Madiis ,& Amalec , ad expugnandum IIrael. Esto, inquit Origenes . in conuenerint aduers lini Israel Madianitae , qui interpretantur extra iudicium, usto isti conuenerint aduersinii Israel , qui extra iudicium Dei sunt, de qui extra legem peccauerunt, & extra legem peribu Dr. Esto conueneru , & Amalech , qui di ipse interpretatur Pophim ablingens. Esto, & haec