장음표시 사용
121쪽
1io libri mordaces consigendi.
rentia,utrum lethum inseras,an admittas. Mortem languentibus,qui cum possit, non excludit,inflixit.JSic item excusabat suam aliquam scriptionis asperitatem,S. Hier ist. I 7. Putridae carnes ferro indigent & cauterio ; nec est 1ledicorum culpa , sed vulneris, cum clementi crudelitate, non parcit Medicus I saeuit, ut misereatur. 4 Et eodem modo de duris Thomae Mori in Lutherum scriptionibus, philosophatur Stapletonius invita Mori, cap. q. estque haec, illubris mordacitas charitatis, debita malignis, ut D. Augustinus recte pronunciauit epistol. 2I6.
liqua male apperiti fueritas approbanda.
Clim item aliquis alium male appetiuit, dignum & iustum est , ut experiatur, fas esse laeso reponere , quod ad plenam indemnitatem suam ne- celsarium duxerit. Ridicula sane & admodum insulse, aliqui, clim prodigi ipsisuerint conuitiorum &maledictorum in illos, si vel verbulo referiantur, asperitatem incusant. Lenissimi iudices in causa sita , seuerissimi in aliena ; qui spoliatos vellent aduersarios suos eo iure, quod vilissimis quibusque animantibus natura consevit, ut scilicet pressa & obtrita,sentire se prodant. Qitendam Poetam , omnium in quos incurrebat laceratorem , sic affatur Flaccus in Epο- δε οδε 6. Idemque fas sit, aduersus quoscumque similes usurpare.
. Caue,caue: namque in mus afferriminParata toffo cornua.
ualis Lycamba lyrram infido gener,
ut acer hostis BUalo. , . qn si quis viro dente me petiuerit ,
Inultiti vi flebo uer e JSeneca item Epigr. s. post librum ad Mareiam.
Carmina mortifero tua sient se fusa veneno. Et sunt carminibus pectora nigra magis. Nemo tuos fugiat, non vir , nonfoemina, dentes , Haud puer , haud aetas undique tuta senu. Utque furens totas immittit saxa per urbes Iu populum: sc tu verba maligna iacis. ' d solet iUavospopulus compescere sev Et repetunt motum saxa remissa caput. In te nunc stringit m tu non carmina vates,Gqtie tuam rabiem , publica Musa furit. L iudauerat , ut in nostris potilis sistam ,ὶ Pctrum Cluniacensem , Petrus Pictaviensis. Eum a nescio quq appetitum, remordet Petrus ipse Cluniacensis, longo poemate , cuius titulus est, Egregius pro vate suo, dux ipse ferorara, His iaculis rabidam confodit inuidiam. iadrant sequentia. Totum enim poema , salitum admodum , & acidum est, gustum duntaxat appono. si coetus 2 St gio mens submergenda pro ia , - . a vomis G antro iura venena suo, Mam
122쪽
Moes Tartarei, talam compsite linguam , va demens potuit verba nefanda loqui.
Oris de barathro tractam , per frusta secate ,
De qua mox faciat flamma vorax cinerem. Infandae uncis , fauces arctate meat Iu , Et timeat gnitur, ne sonet illicita.
Audiri timeas , o vox indignas V l , Consula descias , teque silendo prema .
Humanas septim ne talis polruat auro.
Communci inti stiritiu ipse nega.
Sed nunquid fera tanti queo criminis ultor, Cum mage districto iudice ro egeat 'Ant fragili calamo crimen leutabo fiat e,
Ungula quod ferri radere vix poterit pMitto caetera. Cedo aliquid istis amarulentius .asperitis, mordacius. Petrus Venerabilis, Cluniacensis Ordinis caput, in.sua licet causa , loquitur. Sed laesus iniuste, Audiant delicatuli nostri, qui cum prius lanceam infixerint, pro reposita punctiuncula tragice expostulant: Hoc indignum, & iniustum est,cui n. Vim vi repellere sub moderamine in culpatae tutelae, fas esse, ri. 1tiirae lumen prae- scribat. in ei iam cum contingit, aliquem prius laesum, sic reserendo, modum tantisper praetergredi, veniale id esse oportere , dogemur eo legis praescripto , quo vulneratio aut etiam occisiό astantis, perina nubrium sortuito excuti iubebatur esse vulneranti, vel occidenti innova. Sic enim diuinum illud iussum accipit S. Gregor. morat. .9.
In molliculos , iustam Myti aerimoniam sugiliantes.
Extra causas hactenus propositas, quibus aliqua scriptionis acerbitas inno- Ixia elle potest, aut debet, vitandam elle scriptionis mordacitatem , vltro concedo. Illud tamen occurrit infigendum , quod paulo ante tetigi; nempe indignissimum videri oportere, & cordato euiuis merito refugiendum,qudd aliqui adeo se delicatos praebeant,fe ad euiusuis punctionis sensum molles, ut si ver-bulum in eos minus laeve, ac tornatum scriptori excidat, non secus commoueantur,quam ulcerosi equi, strigile audita. Comparatio est a Ludovico Viue adhibita lib. s. de tradendis disciplinis, cum hanc aeui sui teneritudinem corripit, Horum illi id est ex tib. 2.1erm. Hur. I. cui me commorit, melius nm tangere ,ὶ clamo , . Fubit, ct insignis tota cantabitur vybe. Hos scite Melchior Fabricius in responsione ad Bezam pro Balduino, pax .s . meritd componebat cum Iaeu Lucernano, & specu cellae Abbatis,ac Dalmatico, de quo Plinius. Minimum quippe icti, omnia complent fragoribus.Haere tki in hac senses mollitudine, & querimoniis de asperitate eorum , quo rum scriptis exagitantur , sunt perpetui , ut iusto opusculo demonstraui , validus annis seperioribus haereticorum malleus , Ludovicus Richeomus, edin his querelis pulsatus esset. Apud Theodoretum dialog. r. sub me-Eranistes, id est, haereticus, maledicentiae ineuiat Catholicuo, duntaxat quia
123쪽
L n libri mordaces configendi.
quia insimulatus ab eo fuerat Manichaeismi. Symproniantis Nouat lacus,
eodem recurrit, cum S. Paciani impetum sustinere non potuit, vocat enim eum asperum, & mordacem ut videre est apud insum S. Pacianum epistola 2. initio;
rursusque subfinem epistola,verbis illis: f Irasci me ais di, absit, stimulari, ut apem, credo; quae interdum aculeo mella defendit. Versim recole utrinque litteras; iam videbis spiculis ne, an floribus paginam conseramus. De similibus quidem Apostolus,quos oportet indentari: sed attende. Nos tecum quasi columbae ore potius,quam dente confligimus. Vtinam verum esset quod docet i velle te dicis; iam ipsa tibi manibus meis sancti Spiritus unguenta suggereretia. Amas me Non laesi, scio. Sed tunc demum amares, si non diuersa sentires, atque operi meo blandus accederes. J Locus Pauli , cui Pacianus sensum suum de iusta seueritate inaedificat, habetur-ntum a. sed eum locum significantissimo vocabulo expressit Pacianus ; pro eo enim quod in vulgata legimus, quos oportet redargui, ipse legit, quos oportet inuentari. Scite, id est,fixo ct infixo dente transmo ; cum tamen Sympronian ,qui prius momorderat,& dentatam scriptionem
adhibuerat, yt loquat cum Petro Cellensi epist. i 67. vellet basiis mollissimis
Non est tamen haec mollitudo hae teticorum propria. Catholicos item saepe
eontingit. Notissima , dc haereticis quoque consentientibus,perspectissima orbi uniuerso fuit,temperatio Cardinatri Bellarmini, in cuius operibus polemicis, ne fidei quidem nostes, immodestiam, vel licetitialia mordendi reprehenderunt,in tot tantiique mordendi occasionibus. Quis credat 3 Quam calumniam homo sapietitissimus, in libris polemicis tam multis, tamqtie spissis, nunquam sustinuit, ea verberandum esse tantum virum,ab homine Se Catholico,& Religioso occasione libelli ascetici Existimo polleris visum iri incredibile,idcirco Cardinalem Bellarminum audiuisse scriptorem, de mordacem, Sc asperum, qualis audiuit I scriptore, qui in aliis videns sestucam , trabes suas BacZae monstrandas reliquit lib. . de I E s v figurato, c. p. I. g. 31. Audivit vcrd Bellarminus asper, de mordax, quia in libro de Gemitu columbae , sontem unum lachr3 m rum proposuit, Religiosorum aliquorum ordinum laxationem : quam homo ille spiritu barytono v iam cerni inficiatur,dc utinam vel in speciem vere inficiaretur. Sed tanti fuit, Bellarminum mordere quoquo modo. Nam esse aliquas Religiones laxatas 35 quibus reformatio sit necellaria, res est adeo nota, Vt nemo nisi caecus non videat, ait Maior ina d. 38. q. 1s. Sed non est nouum aliquos ita caecutire, praesertim in causa propria, ut notum est ex eo exemplo quod
recitat Nider lib. t. de reform. Re .capi. Episcopi ex ordine collapso assumpti, qui audiente ipso Nidero, pertinacissime inficiatus est, suum ordinem esse collapsum,dc reformatione egere, quantum uis, sin quit Nider,in luce sotat clarius
toti mundo, contrarium esse velum. Sed nimirum sensibile, iuxta, ac multo magis intra sensum positima, non facit sensationem. Opera doinesticorum, de necessaria suimet ordinis reformatione, nominati in Ioannis Nidor,& Raymundi Capuani , potu illent vel ex solo operam illorum litulo , in fraenare tantam aduersus virum de Ecclesia benemeritissim iam indignitatem. Haec a Juersiis vel nimiam teneritudinem aliquorum, vel iniustas aliorum supra memorMorum querelas, de asperitate dc acrimonia Scriptorum quam in capita sua adu
124쪽
Concluditur , scriptionem sine causa mordacem,
merito consigendam. Absit tamen ut patrociniam sucipiam mordacitatis iniquae , & ut suffragari velim asperis, Se sine causa idonea , ac imis iusto , aculeatis scriptoribus. Qui enim eiusmodi sunt , & calamum suum , sagittam vulnerandem ac lanceam faciunt , ineri id configuntur: idebque iam olim Archilochum , inor dacitate in Lycambella, Neobulum , Chidum , & Periclem merito infamatum Lacedaemoni j multarunt , ut scribit Valerius tib. 6. cap. 3. de seueritate , quem exscripsit Sarisber. lib. 8.,polycrat. cap. h. verbis illis f Lacedaemonij . libros Archilochi e ciuitate sua exportari iussierunt, quod corum parum verecundam, ac pudicam lectionem arbitrabantur. Noluerunt enim ea liberorum suorum animos imbui , ne plus moribus noceret , quὶm ingeniis prodesset. Itaque maximum Poctam. , aut certe summo proximum , quia domum sibi inuisam , obscoenis maledictis lac rauerat, carminum cxitio mulctarunt. JHipponacti quoque caro stetit mardacitas. Hunc petulantissimum &maledicensissimum scriptorem, cuius idcirco sepulctuum 3. anthol. ve borum glandine resertum, de horrendum , discribitur, eiusque ibi cineres, iambos intorquere dicitur ;) periisse acerbo lettii genere, indicant illa Na-
Vtque parum stabili, qsi carmine Lissi e clunim , uisus periit deficiente cibo. Lcgovenim Athenim , cum Alciato lib. F. parerg. cap. IS. non thenas, ut vulgo corrupte habetur. Ex Plinio autem compertumwest , Athenim sculptorem in Hipponactis scripta incurris Ie , & Scazonias claudat, & p rum stabilia carmina ab Hipponacte primum excogitata sustinuisse : quam petulantiam , autor Hipponax lethali inedia luit. Recolenda quae huius Erotematis principio de Hipponacte sunt praemissa. Castigetur itaque de corripiatur in scribendo petulantia, Deo , & hominibus inuis a. Deum enim ipsum violari hac mordacitate scriptionis , optime tradit Hugo Etherianus lili a. de haeresibiti , quas Graeci in Latinos deuoluunt, cap. 39.2 Agens enim ibi cum aduersario insigniter mordaci , cuius spicula verborum acutissima , immediate alite retulerat, addit. f.Huius conuitia, quemadmodum abyssius , si te Tartarus , sandam non habent , e i ex eius 'te , Auerni flumina effuanto, quorum nomina i , ut Socrati vissum est, sunt i haec; Acheron , Pyriphlegethon , Cocytos , ex quibus Stygia nascitur palus , de inamabilis unda , quae Acherusia nuncupatur. Utinam iste obliuionis aquam,potasset , omni limque perdidisset conuitiorum memoriam. Paratos e se ad satisfactionem omni poscenti nos rationem de ea quae in nobis est fide & spe , Apostolorum Princeps praecepit ; sed cum modestia , & timore , conscientiam habentes bonam.dSed Eic non quaerit cum modestia , & timore secundlim Apostolicam institutionem. Propzerea frueritas illi non .manifestauit, utpote non recte qnaerenti. Ita quippe
veritas quaerenda est, quasi Deus praesens fit. Si Deum sic praesentem na-ν buisset,
125쪽
buisset , nequaquam in Dei Ecclesiam tot conuitia profudisset. Nullus enim praesente domino suo , prudens seruus impudenter agit, proprij domini honorem contemnendo. J
7o Hoc si attendi 1Iet scriptor, nec eruditione destitutus , nee zeli vacuus, Nicolaus de Clametigis, q ii lub seculi decimiquinti finest, florebat, & Ioanne Trithemio amplo praeconio celebratus est in opere de Scriptoribus Ecclesi
sticis, non deuocasset in se iustam caeterorum omnium inensionem , & R manae censi rae tam scabris eius scriptionibus admotae , 'tuncinam. Tametsi
enim etenim aliqui excusant,& sertassis ad veritatem dictum esse inficiari nolim , se flaret natas esse ab haereticis in odium Ecclesiae, lucubrationes huius
Autoris I tamen quales nune extant,tanto perfusae sent mordacitatis aceto, ut
serri non possint. QPleenam est , quod lioro. d Praesulibus simoniacis, Ecclesiam sortibili foeditate de titiatam , totius negotiationis , ii δ lat cinii, &rapinae officinam esse dicir,in qua venalia exponuntur Sacramenta,vepales ordines , venalis pro certa annua summa, rnicandi permisso caetera, quae
premere praestat, quim retegere le item , quod libro de corrupto Ecclesia statu, cap. agens de Sanctimonialibus, nihil his inguit-inter sui temporis virginum Monaueria, de hipana Ia meretiniam 3 Intόt Sanctuaria aficillatuin Dei,&prostibula victimarum Venetis, ae inullantium iuuenum libidinibus apparata receptacula Θ Nihil denique inter velare puellam, & publice ad sco
tandum exponere 3 Haec dicebam ferri non posse, prae sunt O acore & mordacitate: meritoque Claudius Espencaeus lib. 2. de continentia,cap. I 2. medicinam quam Nicolaus. sacere voluit , .malis tunc Eeclesiam grauantibus , in multis excessisse modum, expostulauit..Itaque merito tanta mordacitas censerae patuit, quam neo pse Espencaeus suis in Romanos usus conclamattat ibus, queis
nonnullumva sit brati es in hint,latis declinavit si B7 I. Non Lialet ea mordacitas lenem Christi ac Sanctomin spiritium. Itaque quantum , domesticis fi)ei aliena est,tantum ab Allophsiis. qui extra Ecclesiae septa degunt, familiariter adhibetur. Sive enim inter se inuicem non consentiant, quod est quotidianum, siue in Catholicos, a quibus implacabiliter di sΓ- dent, exerant calamos, iuges sint in laedoriis atque spieulis verborum. Arpetiit Lutherus seriptionibus Carolostidium , Zuinglium, OEcolampadium, vi-
et silmque isti in Lutherum egere. Iosephus Scaliger in Dauidem Patriim , Thomam Lidyat, non absque repassione admbuit arietem. Brentius in Bul lingeruli seripsit, hec mutus suit Bullinurus. Beza aduersus Castalionem Erastum, atque Sarauiam emisit scriptiones , hique viri sim aduersus Beetam. Hugo Grotius in Sibrandum scripsit, in Grotium Sibrandus, ac Bogermannuy. Ianus Gruterus ex Antucrpiensi Catholieo Caluinista , in Philippum Pareum,& hie vicissim in Gruterlim. Et videre est omnes hos Ecclesiae perduelles , ita contrariis pugnare scriptionibus, ut non tam scriptiones esse videantur, quam grandii es probrorum, & imbres conuitiorum. Iodocus Coccius in huiusimodi Scriptorum libris versatissimus,4c ipse aliquando e segregibus ab Ecclesia unus, rami y irab. 8ι anis. 7. 8. 9. io. -tulcitatis huius ac mordacitatis in scribendo exempla multa saepeditat, quibus apparet quim se inuicem haeretici mo deant, lacerentque acribendq. In unius Iani Gruteri, qnem postremo Leo rese-
ςbam , scriptane aduersei Philippum Pareum eiusdem Mum Calusniani
126쪽
sinsuris hominem, Gretserus lib. I. var. cap. 9. centum triginta sex conuitia annumerauit, nee qualiacumque , sed horrida, & sellis reserta. Ait quippe aduersarium insanire, gannire, rudere , obrutescere, delirare, fanaticum, ac lymphaticum agere. Vocat Magisterculum , scro ascum , cuim discipuli porcelli pro
sonu literis referunt cacatissmin charim, a Gadicum geranen, Asnam cumarhm, Multim , Verrem , Vernecem , Arietem, Hircum , Noctuam , Simiolum , Torcam mugientem , Pla eneticum , Braccatum , Duergrum , e forychorum stolidissimum. Damonium hominis, Impudentiae vernam, stercoreum Grammaticalis cellae inquilinam. piget plura his chartis dehonestamenta scriptionis illinere. Hunc hominem ii Spiritu Dei in scribendo agi credam,tam auerso a Christiana scribendi ratione , stylo utentem , & hoc in eiusdem seistae professorem , ac pro nugis ; sic enim appello eorum pro Plautinis emendationibus alterca
Minus mirum esse debet hos alienos eum in Catholicos agunt, dentes in- I7 L. figere, & mordacitatem prodere. Nihil enim procliuiusquIm ut dissidium religionis ac fidei, abiunctionem animorum progeneret: via de amarulentia defluat in calamum , de acor chartam corrumpens. Sed clim haec labes omnibus prope sectariis in Catholicos scribentibus communis fuerit,tum praesertim in Iosepho Scaligero,& Isaaeo Casaubono Caluinianis bacchatio ista se prodidit: qua enim erant arrogantia, & sui ipsorum aestimatione , in caeteros omnes inO-m inatimque in Catholicos scriptores , petulanter admodum sunt bacchati. Sed Scaliger estraenatissime ; literio enim fastuosissimus,principatus Veronensis iura, scilicet,ὶ ad se a cane transmisia , perpetuo crepans, de sui amore plane ebrius, in quoscunque incurrit, Tros Rutulusve soret,strenuum egit conuitiatorem, praesertim cum aduersus aliquos e sacro ordine, doctrinae laude claros, arietavit. Gilbertum Genebrardum eximium omnino scriptorem e sacra D. Benedicti familia,& Aquesem Arctiiepiscopum, cui Hebraea lingua adeo familia' ris erat, quam vernacula ; peritia vero sacrae & humanae literaturae , omnino multis scriptionibus apud doctos vulgatissimis , est testata, ausus est , pecm maledicenti simi ιm , bestiam insolentissimam nominare. Vix persuadeatur lector, tantam cacochymiam sano homini excidisse. Sed videat 3. Can. Isagog. p. g. mihi Σ39. & abesse imposturam deprehendet. Benedictum Pererium prole eom. ad opim de emend. temp. plane puerum in Chronologia vocat, & eius sententiam denominat asininam. Nec temperatius de eo statuit in Animadu. Euis . pag. 8s.s 8 . Christophorum Clauium tu Mathesi , aetate sita nulli secundum , vocat hominem Iureum, infantem , in Mathematicis urenem, sarmentith ti belli autorem , aliisque sexcentis probrosis titulis dehonestat praefat. in Canmci Is M. Idem in Martinum Dellium, Nicolaum Serarium, ac Ioaninem Maldonatum, quam petulanter effuse ac licenter mordax fuerit, Peniculus Furiaritis Sangae Cantabri
pro Deirio, & Serarij Elenchus Tri haeresi docere possunt. Idem qua strigili
autores mediae aetatis pcxuerit, sigillatim monstrat GretseruS lib. 2.vaν. cap. 3.
Spcclinen id esto , mordacitatis qua sectatij ab Ecclesia Dei, & Christi spiritu extorses, sue liuos, iuentistros,od alios quoscumque, prout libido tulerit, indignc ac petulanter configunt: quo turpi spectaculo hic exhibendo, idem propositum habui quod Lacedaemonii,chira Ilotas suos ebrios proponebant ii rissuis, ut laeditatem inebriationis docerentur. Id quod Plutarchus lib. dedEZώ, .
127쪽
iis ii bri si s postiiij configendi.
O jactis Laced non. ac Clemens Alexand. 3. paedag. cap. 8. Obseruau
' Dossunt quidem libri suppostitit, nec in se mali esse; nec noctui: quia ta-I men procliue est, ut scirpositio ex malitia fiat , ad inserendum damnum, ut saepe iactum est ab haereticis , refero in hanc seriem librorum in se malorum,& nocivorum,libros supposititios. Libros ergo esse velut liberos,magni Antistites duo, Ambrosius, de Sinesus tradiderunt. Ille epistola o. quae est ad Sabinum , iste mi Lia i . Quod ergo circa liberos non est inauditum, ut aliis pirentibus supponantur, ς qua de re . Alphon sus Catraneta'de partu naturali ae legitimo , cap. 1. la id disserit, contingit quoque plerumque circa libros& scelus ingeriij. Dubitari itaque potest, quid iuris sit de libris suppositis. In qua controuersia, quia valde late sese est, S: ad plurima pertinens, praemittam varias suppositioncs librorum totales, & partialem : quibus praemissis, subiiciam qui ex libris suppostis sint damnandi, qui secus. Suppositiones totales sunt multiplicis generis. Nam integrum opus aliquando supponitur cerib alteri autori ab ipsemet autore., Aliquando amem similis suppositio sit , teri in .sedier hallucinationem Sc oscitantiam. Rursus aliquando smilis si posti, si a tertio , sed per nequitiam , 5c malignitatem. Tandem similis suppositici non sit aliquando 1
tertio , sed a falso autore , supponente sbi librum aliὰnis bier plagium, quod
dupliciter posse contingere , usias docuit. Nam interdum adhibetur interpolatio aliqua , ira vi plagium si palliatum ', alias veri, absque' ullo artiscio admittitur plagium manifestum. Hae sunt suppositiones totales. Suppositio v r V partialis ea est , qua opus alterius scriptotis , admista fermento quopiam, adulteratur ; sic enim supponit iuraviori Op.ris , pars aliqua ad eum non pertinens. Nec absimile est, quiued aliqui falsas sententias quas sunt comenti, venditant , tanquam alicuius gratiis autoris , vel S. Patris, praesertim ad inoculandam concionem. Non plures librorum suppositiones occurrunt. Nani ea qua nomen.aliquod fingitur , in nullum vere hominem eaderis, non est silppositio operis alieni facta steri. Quare de ea seorsim est agendum. Praedictas autem,
ρ quae vciu suppostpones se expoliemus prini vita . tum diiudicabimus. .
128쪽
De suppositione libri facta alteri, per ipsummet
Supponi plerumque ab ipsis autoribus libros suos, aliis parentibus, exempla
plurima docent, recentia , & vetera ; permulti enim siue ut tuto compareant libri, qui ipsorum nomine editi male exciperentur, vitrd eos amicis tradunt, ut cos ipsi suo ipsoruin nomine edant. Aliquando autem , ut maior sit operi autoritas, & uberius per illud habeatur cffectus intentus,abdicant a se autores,
libros suos , supponuntque alij eminentiori, vel potestate , vel sanctitate, aut fama. Sic opus de Consolatione,conscriptum ab aliquo, Tulli j nomine, eIque suppositum, videtur euincere Iulius Lipsius dissertatione de ea iaci Hatione. Tametsi alij, inter quos Mariana lib. 3. de tono, tal. cap. . opus illud Tulli j ipsus et se contendunt. Opus Gobelini Personae , ab autore Pio I l. esse ei supposituita, multi notarunt. Nuper qui Anglicanam historiam Nicolai Harpssel dii ediderunt, Dialogos Alani Copi nomine editos, sane cluditos, & ad dissidia de fide perutiles, ab codem Nicolao auiore , justis de causis Alano Copo amico concusJ0s, prodiderunt. Nec illud omittam'; Ioannis Fisichcri, vel autoris , vel adiutoris es Ie opus ara I utherim de . Iromentis, et b Hcnrico VIII. ante la aeresim vulgatum ut scribit Sandetus lib. i. ἀes hi m. ouella. od anntim rues s. Suspicio ilcm fuit Pa Delij , non vana , Erasmum siri posui Ie S. Cypriano opus de diiplici reara rio , ab ipsc met Erasino sibi icatum. Inper Ethnicos , Adrianus Imrcrator , lucubrationcs suas Phlcsonti liberto suo supposuit , & eius nomine exposuit , ut diserte scribit Spartianus in Adri no. Non desunt apud isses Patre ς, exempla. Opus S. Prosi feri ad oriectiones Vinmitianas, ab ipsona et Prosi ero , nomine S. Augustini editum , eo titulo,
Asertistini, ad artio 'sibi falso imposio , λισο O ; olim inualuis prinio, quae
tametsῖ nunc crialia eo titulo prope exoleuit , 'idetiar tamen es le ver antiqua. Nam S. Fulgentius lib. i. ad Moni tam cap. vlt. illum librum citans tanquain
Prosperi, ait in e depelli, quae fuerant S. Augustinψ n' imposita : & tamen constat , I sperum ne quo in prasitione illiu librii n 'ite ii responsione Pad singula obiectas, me minisse dςpulsionis calumni imiri circa ea punda irrogatarum D. Augustino: videtiit ergo P tost ei: α Augustini nomine aibrum conscripsisse , vlyserebat vetus inscriptio , Domitio Augustini a . articulos sibi falso impositos. De coli scripto abs se mmo dogmatico , lici nomine S. Flaui ni ,i testis est S. Anastasius Synaita cap. i
longe 2 principioA te scribit. s De
Concili pr. v diucrsi salibioniblio,& nominum religiose additis nouitatibus, plenissiliae Iis is thri, cis , aduo su Sabellium,Photinum,& Arrium,sub nomine A thanasi tanquali ulraesentibus cuna praesentibiis egerent, ubi etiam eognitoris fers ira videtur inducta , c . scripsimus, a n*bis filii expressum. J
129쪽
Haec est illa tractatio , quae inter S. Athanasij opera legitur temo ultimo, sub nomine diffutationis Laodicea habita. Nam argumentum disputationis illius, perbelle consentit cum iis , quae in ea tractari, affirmat Autor ipse Vigilius.
Perperam igitur inter D. Athanasi j opera , tanqxiam ab eo vere conscripta, recentetur illa disputatio. Frustra etiam vetus autor , qui in ea praefatus est ad Maternum Episcopum , quem nominat Beatissimum Papam , ut eam di siputationem S. Athanasio salua temporum consonantia asserat , adducit Chronicum Seueti Sulpit ij, duos distinguentis Arrios , quorum unus posterior , PO- tuerit cum S. Athanasio confligere. Hoc vides fruitra fingi, clim vigilius consilium suum aperte prodiderit. 1 8. Spectant ad hunc ordinem, retractationes nomine quorumdam Patrum, vel antiquorum Doctorum editae a posterioribus. Sic enim palinodiam S.Cyrilli Nestorianis editam , legimus in Concilio Ephesino. S. Hieronymus lib. 2. in Rustinum, cap.7. testatur, fuisse qui ex ipsius S. Hieronymi isomine, librum poenitentiae, & palinodiae ederet, ob versam scripturam ex impulsu Iudaeorum. Pari audacia , tametsi fortassis meliore animo , quidam cum S. Hilarium non possent subducere criminationi illi, qua grauabatur, ob doloris affectum, Christo, ut videbatur,) negatum, edidit librum tetractationis illius sententiae , imb erroris , nomine S. Hilari j. Quem librum abs se visum fuisse, Gulielmus Paris. testatus est S. Bonaventurae , ut scribit sanctus hic Doctoriar 3. d. I 6. art. I. quae st. t. ad primum. Non eguisse tamen S. Hilarium ea erroris
deprecatione, monstraui suo loco , prolatis variis luculentis S. Hilari j testi- . moniis, veritatem Catholicam serentibus. Amne est, quod Magister Ioannes Vitalis ιrant. de conceptione Deip. resert se vidis te librum retractationis S. Thomae , circa sententiam de maculata conceptione Dei parae , traditam 3. θη- remiarum quam palinodiam eodem modo confictam , non videtur dubi
Plane item existimo, sermones ad fratres in Eremo , qui nomine B. Augi 37't stini ei reum seiuntur , esse in hanc classem reserendos. Non enim reuera sunt Augustini, sed alterius , qui nomine S. Augustini ad suos loquentis, sermones illos conscripsit. Quamquam non me latet, perantiqaam et se hanc seppositionem ; nam citantur hi sermones nomine D. Augusti nil, in Concilio Aquisgranensi sub Ludovico Pio anno 83 o. cap. iis .ct i ,2. Mordicus item hos sermones eisse vere D. Augustini, contondit Ambrosius Coriolanus Generalis Eremitarum, in defensione si ordinis, veritate Basilius Poncius lib. de
mair. cap. I. a num. 6. AEgidius , praesentatione in Primate Augustinianaeo lib. i. cap. 8. Maiolus coriq. 6. Nicolaus Clusenius in Monastiιο Auen iniano I. para. p.ro. Sed contrarium euincere omnino videntur Gabriel Pennotus M. i.
histor. Canon. Regul. cap. 3 o. ae ct 31. Bellarminius intct. de scriptori in queustino, clim de tonio io. ineptiae certe tales ibi continentur, & stylus tam dissidet a stylo Augustini, ut coe ei es le videatur , eam lucubrationem D. Au gallino velle assingere. Studiose eas ineptia, collegiit Erasinus Lb. 3.'ri ratione contionandi, nou multis a principio foliis , mihi a pag. I 37. & multas quoque addensat Bernat diis Vin lingus Augustinianus, in opere quod inscripui, Criticus
Augustinian castigasus, cum de POMO io. a pag. 237. vi certum statuens, eos
130쪽
Non videtur dubium, quin multi quandoque , vel ad ostentandum ingeniuin in apte exhibenda aliena persona, ex cuius nomine scriberent, vel quod Postremo loco afficinabam , ut scriptiones suas aliquo loco sub grauis viri nomine elle viderent , concinnarint aliquas lucubrationes , nomine aliorum, quibus eas supposuerint, non sine iniuria autorum quos ementiuntur, eorumque stomacho si viverent, aut suppostionem nossent. Sic enim Martialis lib.io.
ad Pliscum stomacliatur his verbis in quendam, ipsi Martiali suppo
Vernaculorum dicta ,srdidum dentem, Et foeda linguae probra circulasricu, cua sulfuraro nolit empta ramento, - imoraim proxeneta fractorum, Poeta quidam ela cularim stargit, Et viilt vjderi nostra. Credu hoc, Prifice, Voce ut loquatur psittacin coturnicis, Et concupiscat esse Caniti Ascaules '
Pracst a libellis nigra sit meis fama,
Quos rumor alba gemmeus vehit penna. Cur ego laborem nolim esse tam prauὸ,
Cum stare gratis cum dentio possim'
Visum est nonnullis, silc Hippositas fuisse S.Ignatio eas epistolas, quae sunt i Soad B. Ioannem Euangelistam, & ad Mariam Dei param , huiusque vicissim ad Ignatium. Quanquam non me latet, litteras Deiparae ad S. Ignatium , &Ignat ij ad Dei param , agnosci pro germanis i S. Bernardo se .p. in Psal. 9o. blarco Michaele Carnotensi irast. de viris illvan Petro Canisio lib. 3. de B. Maria cap. I. Sixto lib. 2. bibl. in Asaria , de late a Melchiore In- coiser lib. pro epist. Deipara ad Mesanenses cap. 21. Tamen adhaerendum potitis videtur Baronio, qui anno Christi ηλ eas epistolas censet supposititias. Epistolas item Senecae ad s. Paulum , & huius vicissim ad illum , extarascimus . quas.ut genuinas agnoscit Pamelius in cap. 2o. de anima Tertulliani. Fauere videmiur varii Patres, qui illarum epistolarum, utrinque a Seneca, MPaulo scriptariun , meminerunt. Ita enim D. Hieronymus lib. descriptor. in Seneca , s. August. epist sq. 2 lib.6. de Cinitate Dei, cap. ro. Sarisber. lib. 8. Po-ycrat. cap. I s. Omnes post acta passionis S. Pauli a D. Lino, ut volunt,) conscripta. Verum cas epistolas, quae nunc extant, supposititias prorsus esse, censent Lipsura in praeludiis ad Senecam cap.ro. Baro. anno Christi 66. Onuphrius bb. i. de primatu Petri pag. 3. dissuasione pag. 26s. Posseu inus in Apparatu verb. Seneca. Laelius Bisciola rom. I subsic. lib. is . cap. I. & videtur ea sententia longe verior..Est quoque admodum verisimile , non modδ eas quae nunc ex
rant, epistolas esse susp sititias, sed verὸ nullas unquam suisse, ultrδ citi uedatas ab eis literas Viiud ex sabulosis Lini ad his haustam esse salsam existima-aionem de talibus aliquibus epistolis quandoque conscriptis a Paulo , & s neca ; sicque ab aliquo otioso , suppositas fuisse epistolas quae circumse
Impium Monachum Andream, s de Mo S. Gregorius bb.ν. νψξ.s'. scribit, I 8 I