장음표시 사용
211쪽
Non interdicitur libris , idcirco tantum quod a , Saracenis sint conscripti.
Saracenorum ergo libros de quibus hoc loco quaerimus, ctim in se esse malos oporteat, non eos intelligimus qui ab Saracenis Mahumetem sectantibus de at-gumento quocunque sint editi, sed qui Saracenica dogmata ritusque complectuntur 7 nam Auli ennae , Averrois , multorumque aliorum Arabum Miliu- meti addicto tum Philoso. hic os, & Medicos, vel Attici logi eos libros, nemo damnat, idcirco tantiim , quod ab hominibus Saracenicae superstitionis . sint conscripti. ImO quamuis interdum in horum Scriptorum libris, aduersus Christianos., obiter aliquid intorqueatur, quale est quod Aue troes Cluillianis obiicit, quod coni edant lJe una suum ,3 non est quod interdictum librorum illorum lectione quis credat , cum nullum periculum sit ab istiusmodi iaculis in fidem nostram intortis; sed potius quod circa libros Gentilium supra notauimus,confirmet ea insectatio, veritatem Catholicam, pr.ebeatque m . ni festum ar- gumentum sensus Catholicorum , quem sic allatrarint haec 1 vero auersa pe
Raymundum Lullum, scribit in eius vita Carolus Bouillus, ὶ Summo Pontifice Clemente V. tentata etiam interpositione Philippi Pulchri Prancorum Regis expetiisse, ut Averrois in Aristotelem commentarios pro: cliberet, ignique addiceret; eo quod commentarii illi aduersentur Catholicae vetitati, de scateant erroribus, qui iuuenum mentes iacit E peruertunt,& a synceritate ac puritate fi dei abductos,sensim ad impietatem disponunt. Hoc cum precibus, & porrcetis supplicibus libellis. ac etiam conscripto ea de re libro expetiisset Raymundus, negat Bouillus suilli auditum,sive a Pontifice, siue a Rege. Congrueti: ior & exauditu facilior suill et petitio, pro qua nunc, quae Dei benignitas est,ὶ non est satagendum. Nimirum ne Auetroes oraculi loro esset in s holis: quod cum superiore seculo, & paucis anterioribus, inualuisset, praesertim iii Italia,ut Canuia Lb. Io. de locis c. s. notauit; occasio fuit magnorum in otis illis errorum, de inutilis diligentiae qua aliqui non mimis in peruolutando Auerroe collocabant operae, quam in lacris literis ponant, qui iis maximὸ delectantur : nee fidei mimis Averroi tribuerunt, uam optimi quique fideles Canonicis scriptoribus: quod indignis ludum suisse, nemo non videt. Nunc Aue troes in s holis depontanus
Ita id de Saracenorum libris dogmaticis satuendum.
Sed s de libris Saracenorum, ut ita dicam, in dogmaticis, eo HS rave ritus, ac fabulositatem prodentibus, praesertimque de Alcorano sit sermo , videri potest configendos esse quia cum Maliumctilinus in magna Oibis parte altissmas radices egerit,ac etiamnum vigeat plurimium,& illices habeat quibus facile capiantur improuidi,& carnei homines; nempe est usam libidinandi,& quidlibet impie agendi licentiam: merito rimeri potest,ne lectio huiusmodi librorum,sraudi sit simplicibus, aut iis qui in se flainmam intelligentiae peruersitate morum ex tinguunt , s ut D. Augustinus tractat. 8. in Epistolam Ioannis., de iis sci: dixi L,
212쪽
dixit, in qui in se malit vivendo fidei lumen effoderunt. Quo ex genere quam plurimos , a tempore desectionis Lutheri, ad Turcas deserto Christo aluisse,
Lindanus in Dubitantio dialoe. x. Gulielmus Reginaldus in Caluito Turcismo describentes Nouatorum , & Turcarum assin iratem, aliique meminerunt. Ex altera vero parte . videri possi int hi libri confixioni non patere , quia eadem illorum videtur esse ratio , quae librorum ritus Ethnicos, de impia sacra complectentium, quae constat impune prostare. Tractans hoc punctum Antonius Sanctaretius tradi.de haresi c. i 4 dkb. ko, 3 2. propositione 7. ait, Alcoranum per se non prohiberi, sed ratione scholiorum impiorum,notarumque ac praefationum Lutheri ac Melanchionis quibus Basiliensis editio Alchorani, per Theodotum Bibliandrum damnatae memoriae scriptorum adornata, contatui natur. Hoc vere dc recte autor ille. Et addere aeque poterat , ipsius Biblisandri Apologiam, qua Alcorano patrocinatus est , dignissimam fuisse quae configeretur. Omni una quippE librorum prohibitorum indemnitati , studet meti bibulus ille, usque aded, ut non erubuerit contra Theodosi j x Vesentiniani Imperator uin legem de cornxurendis Nestorii libris, grun-nire. Haec igitur concedo Sama rello. Sed addit quo euerti videantur quae sic sunt constituta; addit enim rationem, cur Alcoranus prohibeatur esse, quia in eo agitur de Religione nationis, hoc tempore maximὸ potentis, & ad corporum voluptates patentissimum olitum aperientis; quae sunt valida cori uptelae illectamenta. Haec inquam, ratio monstrare videtur, Alcoranum non vetari tantum ratione impiarum Bibliandri annotationum , vel ratione praefationum
Lutheri ac Melanchionis, sed pec se ac ratione contextus ipsiusinet Alcoraui, quo Apostasiae hami, quos diximus, apponuntur.
Per se loquendo , libri praedim a confixisne
immunes. Quare dicendum videtur , sepositis Lui ieranismi faecibus per summam ne- 343. quitiam illi is , quas constat iure damnari; item nisi obstarent spurcitiae perpetuae, queis Riccaldus e. 8. Alcoranum fartum monstrat 3 his, inquam, sepositis,& spectato solo periculo inducendi ad Turcismum, Alcoranum , uniuersὰ loquendo, non videri configendum , seclusis peculiaribus personarum circumstantiis, cuin simodi stequentiores, 4e periculo si ores esse possum degentibus inter Saracenos , vel Masumetanos, aut non procul ab eis, ubi commercium, lefrequentia Saracenorum alloquia peruersionem simplicium, aut in fide minus firmorum, facilius promoueret. Quoci spectasse crediderim Nicolaum I. cum
de libris ὶ Saracenis per Bulgaros ereptis, s utique Saracenicis,) ita Bulgaris respondet e. io 3. I De libris profanis,quos a Saracenis vos abstulisse, & apud vos habere perhibetis, quid faciendiun sit inquiritis, qui nimirum non sunt reseruandi; corrumpunt enim, sicut scriptum est, mores bonos, colloquia mala', sed utpote noxii, & blasphemi, igni tradendi. J Nimirum Bulgari erant Saracenis ferε propinqui, ideoque illis timebat Ponti sex. Qua ratione videmus, ex quo in his regionibus cuilibet quidlibet credendi potestas publicd facta est, Catholicos ex usu assiduo, atque conuictu cum haereticis, dedidicisse horrorem haere-α cum amore personarum haeresim profitentium,quem variae uec ssitudi-
213쪽
xo L Libri Saracenici, an serendi.
nes conciliant , ad combibendum errorem sensim sine sensu disponi ae eondsce fieri. Non enim aegre contingit. ut illius ex parte aliqua religionem probes, qui in conuictu politico, & humanis negotiis atrideat& boni viri, non perfidi , non ceruicosi, non rapacis, non crapulae aut Veneri dediti, opinionem collegerit .Ex quo autem nefarii dognlatis particula quaepiam contra Ecclesiae scita arriserit; uniuersum nequ tiae corpus ex ruta vera fide animum subit; quia , ut recte dixit Phoebadius lib. coaetra graisnos. si quid receptum suerit contra fidem veniens, totius fidei damnum e Il. J Idem perpulchie tradit Arnobius iunior, fere initio libri primi eonflictus cum Serapione. Idem mei ergo periculum , Catholicis inter Sarace a os ac Turcas , vel non procul ab eorum sede degentibus impendet , ratione cuius , eonfigendus merito est Alc
His vero circum st antiis sepostis, Geut reuera in his regionibus non habent locum , in de resectis, quod iam pr.emili,) impiis accessionibus per Mahumeri affines, Luthera nos & Caluinistas factis , initium videtur periculum , a Latina cuiuscunque Saracenici tibii , ae non linatim Alcorani , lectione imminer Itaque secluia superiolum prohibitione, legi pollet utin . Imb interesse videtur, non ignorari, quantus sit Christianae religionis splendor , prae Mahumeta superstitione: quod praesertim deprehenditur ex nitore & sanctitate codiacum nostrorum, prae illuvie & sordibus ; quibus, cum ali, Mahumetanorum lubri perpetuo conspurcantur, tum maxime Alcoranus. Nam, & obscoenitatibus scatet, & iugibus contradictionibus resertus est ; totque & tam portentosis mendaciis ,& fabulositatibus incredibilibus te eitus, ut ne fingere quidem aliquid monstrosius liceat libro illo : quod praesertim versat Ricol dus in D twυ c. i. Ideoque Christianam legem apud lectores Alchorani stabiliri ai
Armach. Arm.e. 9. Praeterea adeo insulse & confuse conscriptima esse
illud opus , recte aduenit Hieron. Sationatola lib. 4. de meritate fidei, cap. T. Vea nemine ordinem ullum in eo notari posse, tecte confiimet; quod praecipuum
est ignorantiae, ae socordiae signum: Et inde est, quod Saraceni, vulgati Alcoranum , vel in al as linguas vecti nulla ratione adducantur, ut sinant. Audi Ricol dume. . IEgo firm ter sensi, quod Saracenorum maxime sapientes, & qui literarum peritiam habent, verbis Alcorani nullam adhibent fidem , sed fictionem doctrinae eius aduertiinta Signum autem huius, quod eum aliis sapientibus hi publice disputare rec sant, sicut ego per experientiam ipsam cognoui ; & ipsum Alcoranum in medium afferri nolunt 3 vehementissime enim tiastantur , cum ab aliis legitur, & nequaquam volunt in alias linguas ipsum transferri, scimus au-xem , quod purum aurum , neque aquam timet , ncque ignem , neque indicem. Propter hoc Christiani veritati veri Dei considentes , quae lanissuma est , & mane lin aeternum, libenter de Euangelio cum aliis nationibus disputant; & gaudent clim ab aliis natio inbus lcgitur , desiderantque ipsum omnibus publicari, & iii alias litigilas transferri. Et non literis Q lum , sed etiam scripturis publicis Chiisti passionem ostendunt, quod aliis Mnxi bus lud brium . de ignominia videtur J vide ibidem eap I6. ivisio. Eu m librum primus latine secit Ioannes Hispanus in oti tilio Constanti en
si sub M uino, v. confutauit is diligeniet. . Mod sertauium irem est '
214쪽
aliis compluribus, nominatim a Ricardo, quem Demetrius Cydonius referente Volaterrano, in Graecum conuertit. Eum Nicolaus Cusanus votat Rieoudum, & plus caetetis sibi plaeuisse ait, in preloeo sita , ut 3isscribit,) crabramnis Alcorani: quo etiam profitetur, autorem se suillis Disi ysio Ri helio Carthusiano, ut opus quod de eo argumento edidit, elucubrar m M p π o:at praeterca Cusinus, visiim abs se opulauium Sancti Thomae de rationibus fidei, ad Cantorem Antioclienum , & alium Cardinalis Sancti Sixti. Ioannis de Turrecremataa. Ex recentioribus, Ludovicus Viues splendidξ de diligenter uniuersum hoc argumemum versiauit soro lib. . de et erit. νὴ ubi c. I s. bene examinat turpitudinem ,εc infamiam paradisi, in Alcorano propositi, de quo puncto diseieruit et am prolix E, & egregie Gulielmus Patisiensis It e I9. multa de amoris nequitia , & turpitudinibus praelocutus toto c. i8. Plurima itcm. & de aut ore, δc de se 1a . Cantacuet enus in orationibm ct apologiu,necncn Euthim iusti metoplia. item Ioannes Galensis de Albertus V vidmethadius contra Ma
Rabbinici, Thalmudiri, Cabal tici 1bri , sint
RAbbinteos libros In hoe ordine collocandos esse , persuadeor ex eo , quod tametsi libri mali sunt, tamen vix noxij esse pollunt, si lectori mens sit 3 7 non laeua, & ex praeiudicata de eorum inanitate , de sabulositatibus crebris sen-centia , aduertat, ubi pedem, ut se dixerim , figat.
Navi infripiis Rabbisorum, Chrso posteriorum.
Quod Rabbinorum libros in se malos pronuncio , non de illis Rabbinis,qui
Christum antecesserunt, accipῖο ι sed de iis, quorum extant libri. Omnes enim huiusmodi Rabbinos, quorum extant opera, fuisse Christo posteriores, cum sepe illaret populo Hebraeo per Romanos cladis meminerint,censuit Bellarmin. in opere de Scriptoribm, in calce tractasionis de Scriptoribus veteris Testamenti. Quanta vero peccent hi Rabbi sit, siue Scripturam interpretentur, siue somnia Locudant narrationum , aut quicquid tandem scriptis committant , neminem arere existimo. Scripturas certe adeo crasse interpolant, verius , quam interpretentur I adeo insensus a plano alienos detorquent, ut nihil possit proferri Indignius. Nec mirum. Habentes enim cor obcaecatum velamen super oculos oppassum, ut Apostolus monuit; studiosὸ quoque ea uentes ne in Christum quem Scriptura uniuersa inclusum continet, quoquomodo incurrant. auertunt quanta possunt malignitate mentis oculos a sensu eius gmuino, dc vel . in occidente litera sistunt , vel ad inconditas allegorias eam Lransfe-
215쪽
Quod si ante horrendum illud scelus, quo Iudaei dimitti a Deo, & in se
sum.reprobum tradi meruerunt, Philo vir ingenii perspicacissimi, de amoenissimi,usque eo tamen incondita interdum proposuit in Scripturae interpretatione, ut iure D. Augustinus Ιχ.contra Fausti prodiderit,inde apparere quantum intersit, utrum ad Christum referas omnia, an praeter iIlum , quallibet conieci uras quolibet mentis acumine persequaris quanto minus videri debet mirum , foede obtorsisse scripturam, circa eam ineptiisse,nepotes generati nis pessimae,abiectae a Deo, nee relictos, nisi ut sint capsarij nostri , ac librarii, quod idem S. P. sepe annotat 3 Capsarios dico, non interpretes , & librarios, non Doctorcs. Taceo mendacia atque figmenta perpetua ; est enim Rabbinis proprium quarto modo , fabulari, dc quae nunquam fuerunt, eruntve Uninquam , tanquam vera proponere, adcis crasia ac stolidὸ, ut ne ingenij quidem mica prodatur in comminiscendo dextre ,& apposite , fingendoque probabiis
litα , & apte ad persuadendum. Raatenus ferenda , aut non ferenda.
Sunt igitur Rabbinorum libri in se mali, non tamen noxii, quia nemo est adeo bardus Christianorum, ut in tanta ab urdissimatum insulsitatum luce impingat, & stupiditati R ibbinicae astipulati velit, cum Rabbinum a Christi
nis scitis deflectere deprehendit. Quod si qui interdum Ribbini, in Christi
num nomen calamos str. nxerunt, qua sunt in filios desertae malὸ animata voluntate, sagitra parastorum sum plaga eorum, ct infirmata simι contra eos, singua eorum. Frigent , inquam, eorum calumniae , & tam retusis telis, vulnus alte adigi iion potest : vel si alicubi impotentia mentis, fines Veniabilis concirationis , in homine obcoecato est praetergressa , tunc spongiam adhibendam esse, quae , saluis caeteris, eam partem abstergat, nemo inficias tuerit. Quod item dicendum est de execrationibus, aut blasphemiis in Christum, quibus nebulones perditissimi, impie proscindunt quem parentes eOrum confixerunt. Et hoc tantum probant, quae pro extirpandis libris Iudaeorum tradit Alphonius de Castro lib. 2. - de iusta hinticorum punitione c. I s. ire sine Quoad caetera quantumuis insulsa, & inania, ea enus commodare Christianis possum Rabbinorum scripta , id que videntur non configenda, quatenus cum sint perspersa variis antiquis moribus per manus a Iudaeis antiquioribus ad istos .deriuatis, & explicationem contineant rituum multorum, aut ps uerbiorum ac formularum iam olim vigentium ita ea gente , lux indet non exigua astiandi potest variis Scripturae locis, in quibus ritus illi, aut mores insinuantur , vel parcemiae , aut formulae usurpantur. Qua ex cauta Sanctus Hieronymus Apol. . r. aduersus Russnum , ait Origenem , Clementem ,& Eusebium, Rabbinos lectitasse , & eorum interprerationes non semper esse aspernatos. Quod de seipso quoque prodit in cap.. 2. Nahum. Idem posteris factitatum. Sic enim Caninius, ex Iudaeorum usum pleraque noui Τestamenti loca , est cum laude interpretatus. Lyra sex iisdem profecit persaepe , necnon Burgensis , Eugubinus ,/Olgastor,
μ liii bi: -tes, i que Galatinas in orere de arcania Catholicae veritatis
216쪽
Tartitio L Erotema XIII. et os
Et ut omnis alia abesset utilitas, illa tamen semper suppetet non exigua, quod cum Rabbinorum ineptiis temporis partem aliquam iuuat concedere, Hamma stupiditate eorum perspecta , & causa tantae rudiratis quae neminem latere potest, annotata , afficimur multo magis ad nostra, & in Christum lucem , de sapientiam nostram , ac debemus,animamur. Tandem quod aiebam , Rabbinos esse capiarios, & librarios nostros, ast usum non modicum , vel ab inuitis in rem nostram, extare ex eorum libris, demonstrat. Attestantur enim veritati Euangelicae , iis libris utcunque interpretandis , in quibus res Christianae tanto ante sunt piaenunciatae. Ita saepe S. Aug. ac nominatim I b. I. de eonsensu Evang. cap. I . 9 se n. 32. de temp. 67. de dines. 2- o. de rursus in vers. ct epistola ad 2. M. 8. civ. c. Esseque in hunc finem per totum orbem dispersos Iudaeos, sic scribit serm. i. ex 4o. nouis. Iussit Imperator Romanus, iam Christianus, ut ad ipsam Ierusalem non accederent Iudaei. Et sparsi per orbem terrarum, facti sunt quasi custodes librorum nostrorum I quomodo serui, quando eunt in Auditorium domini ipsorum,portant post illos codices, & ris sedent ; sie seruus factus est filius maior , filio minori. Nam aliquando mouent nos aliqua in Scripturis. & de Iudaeoriun codicibus, certi aliquid cognoscitur. Ideo ergo sparsi sunt, vi nobis libros seruent. Maior ergo minori seruit J Iussum Imperatoris Romani iam Christiavi, est edictum Constantini Magni, memoratum a Chrysostomo homil. 3. contra quo misert Iudaei vibem Hierusalem contra interdictiam instaurare aggressi, amputatis auribus multati , & in varias oras sparsi ad caeterorum terrorem , nobis insuper in librarios atque capsarios sunt facti. . Nec dissimiliter de Iudaeis statuunt, S. Iustinus in paraxes, circa medium, S. Chrysost. in Psalm. . initis, ct in Psalm. 8. s hom. de Cruce , media Quadragesinia, sub finem. Non sunt ergo omnes Iudaeorum , Sc Rabbinorum libri per omnia explodendi. In quam rem legendus Mariana Fnsi. pro edu. vulg.
mi de Thalmudicis Dbris statuenaeum.
Thalmudicorum librorum eadem esse ratio posset quoad Christianos, si per 3 Smaiores liceret. Sunt enim Thalmudici libri, quasi Pandectae toris Iudaici, cum Civilis, tum Pontificij sacri. Itaque Iudaeorum instituta, ritus, &leges, his labris continentur; pos Iuntque proinde non modice ad Scripturae intelligentiam commodare. Disserunt de horum librorum varictate , & partitione , initiisque , ac progressione, s non enim omnes uno tempore sunt conscripti, in de autoribus insuper, & argumentis, quae quisque eorum prosecutus est ; varij Recentiores, nominatim Genebr. 5b. 3. Goo' a. Serarius lib. I. de Rabbiusi , cap. I . Sixtus lib. a. Bibl. v. Traditiones seniorum. Petrus Gregorius lib. I 2. de Rep. eap.s. Galatinus lib. i. c arcanis cap. s. Hos libros , sanc in se malos, ob multam mendacitatem.& sabulositatem , multa legi iraturae.& monum honestati contraria, quorum indiculum consocii Sixtus Senensis tib. 1. Bibl. v. Traditiones seniorum, Petrus Alphonias in Dialo D, shunc lectioiae Thal-
217쪽
notat Turrianus lib. de permittenda Iisaeis sola lectione legis. Prophetarem , ac Hieronymus a S. Fide toto tib. 1. contra udaeos, dc Fimas lib. 9. flagelli a cap. s. ad xi. Ob eas tamen quos dixi commoditates, de quia vix Chri litanis nocere possunt, reserendos dixi in hunc ordinem έ dummodδ quod circa Rabbinos notabam, resecentur 'tiae aestus iiividiae ae sutoris, pecoribus maledicentissimis in Christum , ac Dei param , nometiaque Christianum blasphema , & execranda extorsit. Ea vero maximam partem non primis librorum Thalmudicorum autoribus excidisse, sed i progenie vitiosiore per malignitatem in dies auctios em in sarta cise , argumento est, quod nouae horum librorum editiones, locupletatae huiuscemodi accessionibus, semper prodierinc. Sic ergo emaculatos,
di ad primam statum reuocatos libros Thalmudicos, spectata sidum rei natura. eensuerim posse subduci damnationi
Seuera de thalmudieis scriptis iudicia.
Aduersari non paucis Pontificum decretis videbimu , nisi attentum lectorem , & eorum, quae praemi simus , memorem, nanciscamur. Gregorius namque IX. reserente Bernardo de Luxemburgo, libros Thalmudicos igni addixit anno II o. S. Ludovicus Rex Galliae , idem fieri iussit anno Q 39. ut scribit Thomas Canti prat. lib. r. de Apibiu cap. 7. addita narratione insignis diuinae vindictae in Archiepiscopum , qui pecuniis eorruptus, ut libri Thalmudici Regio edicto ignibus ad iudieati, subducerentur exitio , S: Iudaeis redderentur, autor fuerat. Sed flagellato pestilante, esse innovatum edictum, Sc magno numero combustos suisse Iibros Thalmudicos, addit Canti pratanus: qui libros Thalmudicos Iudaeis Orientalibus abominationi fuisse prodit , usque aded, vehaereticos Sc ex commimicatos reputarent Indaeos Occidentales, qui contra legem Mosis ac Prophet)s, Th. ilmud icos libros recipiunt &exscribunt. Haec Canti pratanus, occasione Gallicanae censurae in hos libros. Innocentius item IV. anno et a M. Gnstitui. t. libros Thalmudicos in Galliis conquirendos, &comburendos edixit. Is quod antea sub Gregorio I X. Cancellarius Parisiensis de sententia Magistrorum curauerat. Gregorij, & Innocenta j edictum renomauit Iulius III. constit. o. -- intentatis in retinentes hos libros
grauibus poenis, de iis ipsis, quae a fide deficientibus sunt constitutae. Reuestinum , quod apud Maximilianum Caesarem egisset, ut libri Thal diei ab igne
eximerentur, pessime audisse,& aegre nomen indemne seruasse, testatur Conradus Brunus lib. 6. de hareticis, cap. item 6. Insistens anteriorum Pontificum vestigiis Paulus I V. anno is sy. ad exustionem librorum Thalmudicorum, ut& velitae lectionis essent, primus adiunxit. 'o2 vG anno E Cremonensi ludaeor iam Bibliotheea, duodecim millia Thalmu dicorum volominum ignibus consumpta esse, testatur, qui se affuisse insinuat,& indicem eorum repraesentat, Sixtas Senensis lib. h. Bibl. v. Traditiones seni ri . Vbi etiam exhibet breviculum blasphemiarum in Deum,ae Christum , impietatum quoque tu Sanctos veteris Testamenti, Se in legem Mosis , ac legem naturae; talidemque Praecipuarum quarundam superstitionum , ae fatuitatuni,
quibus libri Thalmudici perspers stini. Inde stirpitus eradieandos esse huiusmodi libros, contendit Sixtus, grauiter incusans Galatinum,qui Thalmudicos libris
218쪽
Iibros eommendat, Christianis lib. i. de arc. e. r. Verum adhibuerat restricti nem Galatinus in sine capitis, quae premenda non fuerat s nempe ut in iis tantum probarentur Thalmudici libri, quae in eis sunt bona , & innoxia. Itaqne non commendat impietates , quas in libris illis damnat Sixtus.
t tantur ad resolutionem propositam.
Haec non me dimouent de sententia , ita libros Thalmudicos , quoad Christianos , negaui hoc tempore videri configendos. Sed tantum detersa qsi- 3 Ibusdam locis blasphemiarum i a Christum, & Christianum nomen tetra admIstione , purgandos esse ; in reliquis arbitrio lectorum , qui esse vix possunt nisi periti , quibus proinde damni ab hac lectione periculum non impendear, permittendos videri. At Pori ces , qui hos libros ignibus addixerunt, Iudaeos
ipsos spectas rint, quorum erat tunc temporis numerosior coetus: & non Pauci
Christianismum facilius cogitassent, nisi ea lectione , & praesertim salus in Christum, ac Christianos criminibus, quae ibi leguntur , obfirmati suissent in errore. Idque verissimum esse, fuse confirmat Turrianus lib. desti segis lectione Iudaeu permittenda. Accedit quod eorumdem librorum lectione, Iudaei ad foeda pleraque, immδ immania , contra ius naturae, & humanae societatis leges , impelluntur: a quibus malis eos auertere,interfuit Christianae potestatis, praesertim eius , quae prema est in Ecclesia , non modo, quia obnoxij sunt ei temporaliter plerique Iudaei, sed etiam , quia ubiuis in Christiano othe, peccata per se , vel per alios intercludcre, pars est illius sollicitudinis omnium Ecclesiarum , quam ei summam, & plenam credidit Deus. Tandem opprobria in Christum , & blasphemas in Deum voces, ab iis, qui inter Christianos degunt , impune fundi, iniusti silinum suret. Itaque merith in libros Thalmud cos animaduersum est , quoties per audaciam gentis attritae , sed non reuersae ad cor . semina odij , quo in Christum & Christianos flagrant, iis conuitiis de probris augendis , & ad lucem iterath vocandis repullularunt. Vt autem
Christianis horum librorum usu interdiceretur, non tulit mens Pontificum. Et, ut alias fortassis tulisset, nunc tamen mutatis circumstantiis, mollitus est
rigor ille . quod ex Romano Indice expurgatorio Clementis VIII. autoritate edi O , a, nO U91. liquet, in quo usus horum librorum per Paulum IV. simplicicer damnatorum , ac sere etiam per ipsum Clementem VIII. in constitu. tione anni IJys. seruatis iis, Pias adhibuimus , temperationitas, iudul
Eibri Cabalistri antiqui , pari, dr probandi.
Restant Cabalistici l bri, quo nomine intelliguntur proprie libri illi quibus eontinetur doctrina diuina , non scripto primum , sed voce dum axat tra- 3 Idita de aliquamdiu voce transnilsa ad polleros. Vt enim Simon Ilidaeus exponit apud Re linum lib. i. de arte Cabalistisa, Cabala Hebraice dicitur receptio, delubdit. Est enim cabala, diuinae reuelationis ad saluti seram Dei,& forna inua separatarum contemplationein traditae,symbolica receptio , quam qui cae-Disiti eo by
219쪽
lesti sortiuntur amatu, recto nomine Cabalisi dicuntur ἔ eorum verδ discipulos, cognomento Cabataeos, appellabimus ἱ & qui alioquin eos imitari conan- . tur , C./b iste nominandi sunt, perinde atque circa editos illorum sermones quotidiano labore desidantes. J Habes Cabalistarum a Cabatiis, & Cabalicu, distinctionem, & Cabaia notionem. Longam seriem & successionem Cabalicorum primum, dein Cabataeorum, tandem Cabalistarum, texit Reuclinus sub medium eiusdem libri primi ; ubi etiam ait, nomen Cabalistaram qui Me- .iblim Hebraice dicti, primo esse donatum latio , a Ioanne Pico Mira dula. 3I7. Est ergo Cabala doctrina per manus reeepta,euiusnodi apud nos est doctrina sacrarum , Chri ito , & Apostolis verbo tenus Eccletiae commilia. Apud Hebraeos aurem non cit dubium , quin Moses Legislator , de plurimis edoctus diuiniths sit, quae sacris scriptis non sunt iasignata. Et tamen ad posteros per vocem sunt transimillia,ut agnoscunt inigenes hom .s inNumeros,adit Iud Rom. 3.eredita sunt illis eloquia Dei ; ubi eloquia secernit a Scripturis. Itemque Anatolius Christianus Doctor perantiquus , apud Euseb. 7. histor. Cap. 18. ac S. Hilar. in Psalm.1. verbis illis, s Ex tot iam a Mose ante qu in is veteris Testamenti verba in literis condidisset: tamen separatim quaedam ex ' occultis legis secretiora mysteria septuaginta senioribus, qui Doctores deinceps manerent, intimauerati Cuias doctrinae ctiam Dominus in Evangeliis meminit : si per Cathedram Mosi, linquit in sederunt scriba ct Pharisi ; Omma er3e'
quacumque dixerim vobis ,seruate,st faciter secundum vero facta eorum , nolites cere. Doctrina ergo horum in posterum, quae ab ipso scriptore legis accepta,in hoc seniorum,& numero,& onicio conseruata est. J3I8. Haec igitur est quZim dicunt Calaum, & libri quibus ea , Mose non scripta continentur, Cabali stici, ut plenius exponit Ioannes Picus q. s. sologia , de Serarius in cap. ro. Iosue quas. 2. Sic accepti libri Cabalistisi, non uini confi-xione digni , ut est per se perspicuum. Nihil enim continent aliud, qu mlegis scriptae interpretationes puras,de nitentes, itemque maiorum consuetudines, ritusque , de usus in populo Israelitico receptos anterioribus aetatibus.Videntiitque huc spectate quae dicuntur . lira cap. i . initio, ct versu AF. O 6. Altismis dedit intellectum quinque viris , ct scripserunt, qua dicebantur excessiones noctis , quaι non sciebant. Nocte autem manaucabant panem 4 eg autem per diem loquebar , ct per noctem mn tacebam. Scripti sunt autem per dies , bbr. ducenti quatuor . ct factum est ciam compleuissent 4o. dies, toc riu est Altissimus , dicens: Priora , que scripsisti, in palam pona, ct tegant digni, cst indigni. Noaissimos autem Septuaginta, conseruabis , ut trasas cor 1apientiabm de popati tuo. In hiis enim est ena scientia
' Infaria in Cabaiam a Rabbin f, Decidi digna.
At hoc merum , Rabbini variis affusonibus diluerunt i, caupones prosectbnon boni, ut rect) pronunciauit de hae Cabala Sixtus lib. 2. Biblioth.υ. Esdra . Eiusmodi est, quod de lege in igneo globo scripta , eiusque literis vacio postea Permutatis conaminiscuntur. Item quod de ra. Angelis, fingunt. Praeterea
220쪽
quod de mirabilibas , per certos characteres, ac voces edendist fabulatur apud Reuc linum tib. 3. queau Genebrardus lib. 2Abronolo ire, his migis, de commentis Prodendis, suae coii sui Ilione , earum se constitui te patronum ; eique astipulatos esto Paululis Riccium , & Ioannem Picum , demiratur: addens hanc Hre esse vanam artem circa literarum apices , numeros, transi ostiones, anagrammatismos,allusiones, amphibologias, vocum inversiones languentem I a Marco, de Colarbaso,V lentini discipulis, ut est apud S. Irenaeum lib. I. cc.8 9. Io. de ab aliis Gnosticis, reserente Lepe S. Epiphanio, vs palam ad suorum commentorum confirmationem , per Graeci Alphabeti lii cras. Recensent libros huius furfuris, Petrus Giegor. lib. ι7. de cap s. Reuci in s&Andreas Masius in calce com nectarioram in librum D he. Qii id quod bis nuga mentis abusi sunt aliqtit,ad diuinationes & Prophetia: san:a,cum scelore aucupandam λ Resert id Scaliger exercit. 3s s. in Cardanum. Quaedailr praetcrea Occulta Dei nominae apud se extare mentiuntur,quorum ad praestigias,& ad ligandos Daemones, aliaque, de quibus Deirio lib. i. MQicori east 4. q. D usum est e illustrem , celebrant ;iisque compertis, Cluistum patralle miracula quae edidit, stulte assirmant, ut ex eis refert Sixtus lib. a. verb. Esdras. Produntque etiam alii , quos refero Di Nattiri Tn l. dist. s. Huic ars notoria, interdum legitur usurpata pro magia. Est quidem notoria , praeciso spectata primigenia impositione nominis, scientia notatum, siue compendiaria: per notas scriptionis: unde rari dictos, obseruat S. Alig. a. doctri Christ. cap. 26. Tamen abusus notoriae . quae, ut mox dicam pars est Cabalisticae inertiae, ad res Magicas,qnales paulo ante proposui ex Iudaeis,)effecit, ut duo illa nomina , consus a iiDterdum fuerint, de promiscue usurpata.
Triplex Cabali ea negotia tio , extra noxam. Sie igitur in hae re statuendum vide: ur. Libri Cabalistici proprie dicti, quos
priore loco proposui, confixione immunes esse debent, & haberi in pretio. Alij multa expurgatione egent, ut adiunctae superstitiones, & magicae mixturae amoueamur. Qitibus tamen recisis , caetera ad ingenii exercitationem valere possint, & iam olim sine noxa sunt usurpata. Hoc ut patefiat, distinguenda est cum Genebrardo loco allegato, triplex huius Cabaia negotiatio. Primam Cabalistae , per ignorantiam vocant Geometriam , cum dicenda fuisset Arithmetica; expendit enim literae numeros. Secunda dicitur Noteriacon, a notis, sue, ut loquitur Imperatoriis. de verbori sign.)captionibus signorum , & compendiosis aenigmatibus , quae librarij consectabantur compendii gratia, ut apud Ausenium Epigri i37. &api id Martialem lib. i . Di ν. 1os. Sed & sidus Virginis consideians Manilius,-natum sub eo notatium describens, sic ait lib. . Astronom. Hic ct scriptor erit felix, cui litera vorbum est, V kque notis linguam superet, cursumque loquentis,
Excipiens longas noua per compendia voces,
Tenera aetas docebatur haec scribendi compendia, ut eonstat ex Prudentio describente S. Cassiani martyrium Minna p. perseph. Ait enim de S. Cassiano.