장음표시 사용
301쪽
artitio III. Erotema III. 19 I
eatu pus , Scriptura sicia. Quando igitur veluti flamma, atque ignis haereticorum diuersa sent entium , de Graecorum praestigias sanctorum Doctorum sermones liri alaint, vetitat s dogmatibus patrocinantes, per solas, inquit, spinas incedant, & tanquam inutilem , atque agrestem materiam depaicantur , ex nititi iram quae ab iis scripta sunt. Ne vero simul frumentum , & spicam laedant, lioe est, in hoc animi iludio ineum bini sacrorum mysteriorum Iliterpretes, nequii mutilent ex dogmatibus veritatis: aut sciat, sinquit,) is qui secta e saccre nequiverit, quod si contigerit una cum malis comburi aliquid eorum . quae necessaria fiant ad utilitatem , negligentiae suae poenas cum subitu ruin. J Uod ergo inter innocentIae regulas valdὸ commendat Ferrandus Diaco- I IO. mis, ut iustitiae nimietas crueatur , ne iustitia in oppressionem , & seueritas in crudelitatem degeneret, hie locum habere apud aequos iudices debet. Collaudat ex hoe capite Adriani Florentia, qui postea summus Pontifex fuit, Acilitatem , & capientiam , Ludovicus mucs lib. s. de iradendu discistinis , frῖ in
quod cum Lovaniensis Acade rviae Decanum agerer, omnia qi orum uis Catholicorum dicti, quantum fas esset, benigna solet et interpreta: ione condire, &damnatione abstinerct quantum pollet, dc causa pateretur. Circa iam con rictos haereseos , alia ratio est. Nam eorum fraus non sinit, viqita sinapi citate Catholicorum dicta agnoscimus sana, similiter cum eis agamus, ut S. Athina t. ora . q. contν.ι Arrianos, Iub finem , admonuit, relata quadam propositione Arrianorum. f lloc, linquit, si quis ex Orthodoxis, simpliciter dicero, nihil ellet, quod male sh spicari ris de hoc dicto, quippe ubi bona mens su peraret simplicio rein loquendi modum. Nunc quia haereticorum ea vox, omni.ique haercticorum verba sit specta sunt ,& , ut scriptum est, impij n-sidias tendunt, dictaqtie impiorum dolosa, etiamsi vel solum innuant, non tamen id faciunt sine perii ci litate animi. J De Catholicis , alia , s ut dixi,) est ra- tio. Nam quoad eos, valcre debet regula iur)s:n6. Γ Cum sum partium iura
Obl)ura , reo potius saueiidum. J Quis enim seiat, ut iudex aequus , poenam certam, de infamiam claram , pro labe incerto, Se probro dubio decernat Sane ita se gerere , esset nimium iustum elle , quod dium a sapientia vetar. Eitet porta iniustitia nix ia , nec leueritas modo , sed & crudelitas , da inna- e i t. te, non conuictu A ; Sc crrorem euius liber, de auctor reuictus non sit, ei a Dfingcre. Sanctus Basilius epol. 7. alloquens Sanctum Damasum, Ze Episcosos transmarinos , id grauissime damnat, & in sua causa non omitti, deposcit v c bis illis. f Hoc ramum oramus, ut si quos admiseritis, qui nos traducant, ac Vituperent, in conspe stum nostrum coram vestra pietate constituanir; nos enim si conuinca. mrr , peccatum nostrum agnoscemus, & vobis post eam reprehensionem Domino non imputabitur, si communionem nostram tanquam peccatorum declinaueritis: deinde de praemium h ibebitis, si nos reple-hendinitis , ut qui occultam nostram malitiam patefeceritis. Si vel ', anti quam conuincalmi r , nos condemnaueritis, nos quidem nihil inde dispendii accipit mus: proptereca quod omnium protiosissimum bonum nostium , climatas vi delicet qua erga vos perditi sumus , laedi neqim ; vos autem , de hoc ipsum Do bis amissis patiemini ,& Euangelio rc rig. Ne videbimini, dicenti: Num livmstra iudi hominem , nisi primi aaiuerit, cognoueritque quid f/ciat Z Qi i vero Oo a calutania
302쪽
L9 α Semanda s cauenda censeribis.
calumnias nobis quidem offundit, non autem quae dicit probat, prosectδ videbit ut sibiipsi mali nominis accersere appellationem , ex eo quod verbis inime,& absurde utitur. Quo namque alio nomine, delatorem vocare conuenit,tF1Mea appellatione . quam ex re ipsa , cui studet, sibi ipse imponit Neque igitur qui nos vituperat Diabolus sit, sed acculator; imo neque accusator, nomenaeeipiat, sed frater sit . in dilectione nos admonens, & ad emendationem , repti hensionem nostri inducens Nec vos auditores sitis conuitiorum . sed reda gutionum plobatores, & examinatores; neque nos sine remedio relinquamur,
nondum patefacto nobis quid deliquerimus. J
ne tricantor , anfractiu ad nocendum
Sunt quibus autor exosus est , eumque siue bene, siue male scripserit, volunt videri lapsum . itaque in plano quaerunt salebras , nec modo si aliquid vucerosum, aut morbosum appareat, accurrunt illico velut muscae ad ulcus , aut tuber, ut de Iudaeis obseruauit Iustinus --γγρ-e , de de quibusvis inuidis S. Basilius hom. de inuidia ; sed etiam cum nihil occurrit,qtiod rem rationabiliter attendendo . damnationem mereatur . ita obtorquent ad extraneos , ac inauditos sensus in uertunt sententiam quampiam, ut climinationi,& damnationi iustae patere aliqua tandem ratione videatur; & quod ab haereticis erga Ecclesiam seruari, notauit S.Gregorius VI .mar. c. I 7. omne rectum, ad
vitium tortitudinis inflectunt. Verbis catholicis, sensum pessimum substernebat Agapius apud Photium eod. i 9. Quod ille ex astutia in scriptis su s, ut vi tus suum tegeret; hoc in aliorum libris subdole essiciunt alij, ut illos sustigant. Id ei sareisse seruatum a malignis G tegbrius Ny slenus initio libri de Trinitate, ita Meserabit. t Visi sunt igitur inihi, qui nulla de causa, nullove praetextu aduersus nos odium susceperunt, haud diuersum facere ab eo, quod est in usis pica fabula. Nam ille fingit lupum dum puderet eum,nimirum si absque iusta causa videretur occidere eum, a quo nunquam iniuria lacessitus esset, crimina quaedam obiicere Agnelio , atque illo omnem facit E calumniosξ illatam criminationem diluente,nihilo magis impetum remittere lupinum sed iure quidem vinci, dentibus veto superare. Itidem illi qui odium nostri quasi aliquam bonam rem expetiuerunt. Erubescentes ςnim fortassE , si absque causa odille videantur, caus saduersum nos, de crimina fingunt, nec in ullis suis d istis usquequaque manent , sed nunc hoc, mox illud ,rursus aliud , inimicitiarum aduersum nos cau- .sam esse dicunt, ut misquam firmiter consistit eorum malitia : sed cum ab uno aliquo crimine repulsi suerint, alteri adhaerent,&ab illo rursus aliud arripiunt; et si omnia crimina dissoluta suerint, odisse non desistunt. JEadem habentur apud Basilium ops 8o. Faciunt huc illa sancti Hilari lib. 1. de Trinit. f Optimus lector est , qui dictorum intelligentiam expcchet ex dictis , potius quam imponat ;& retulerit magis, quam attulerit , neque cogat id videri, dictis contineri, quod ante lectionem praesumpserit intelligendum. lNec illa praetereunda ex Lb. 2.eiusdem operis. De intelligentia, haeresis non de Scriptura est :& sensus, non serino, fit elimen. J Nulla enim sunt verba adeo
clara, & expedita , quin eis possit senius salsus, & haereticus inaedificari. Itaque Disitirco by Corale
303쪽
que edm plana & clara est mens autoris, ut quid putorem subodorari in sana Mincorrupta materia velis Hoc est tricari, & artificiose malignum esse, quae est duplex iniquitas, indigna Christiano pectore, & mulio magis Christiano iudice. Haec a nobis glatis non confingi, quotidiana exempla abundE confi, mane. Sed omittamus sanε illud antiquum de opere Marcelli Ancyrani , quod Baro. omno 3ἔ6. m. s. prodidit, nempEdamnatum fuisse, quod per obtorsionein aeque ridiculam , ac malignam, quae aut hor quaerendo Proposuerat, ut ex eius
mente asserta , essent accepta.
Exemplum illust te est quod de libro exercitiorum spiritualium sancti Igna- 1 I .
iij scriptis prodidit Nicolaus oriandinus M. i s. hinori a num. I. Probauerat Iraemissa seria , & matura per eruditos Praesules discussione, eum librum Pavus II I. Summus Pontifex , anno I s. 8. confecto in eam rem diplomate,cuius est initium , P. Uuralussce cura. Eo rescripto Pontifex , quanta accuratione libellus ille iussu suo discusius ellet, testatum facit; quantos etiam fructus, usurpata eius doctrina,de precandi ratio intulisset in Ecclesiam, non tacet. Commendat insuper Apostolica aut horitate eum librum , dc ut ex eo tanqtiam sanctita , dc pietate pleno , exerceantur fideles, cupide hortatur. Inuenti n. hil minus sunt, qui multis fist annis, nimirum anno Is M. eum librum non al- latrarent modo , sed de morderent, Thomas quidam Pedro uius , alienae ea in re voluntatis administer. & Melchior Canus, cuius sugillationes, & obelos, eum Pasch ali Manlio Ord. Praedicatorum L Complutensi Theologo primario, exhibuisset Ioannes Sili ceus Praesul Toletanus, qui librum illum cupiebat ab eo improbari, responsum retulit, nihil esse in sic dispuncto libro damnatione dignum , praeter Cani dispunctiones, & sugillationes, ut ad illum annum recitatoriandinus, addito pergraui B rtholomaei Torres, postea Canari ensis Praesulis elogici eorumdem exercitiorum. Obsecro , si in libro a tot censoribus tanta diligentia, δe cura discusso, St, quod caput est, Apostolica authoritate comis munito , cu us omnes uises spirare fanistitatem, quotidianus piorum omni do- uinae genere exculti inmorum sensus testatiir , homines malevolentiae selle sui si , tricando, & obtorquendo quae simpliciter dicta erant, potuerunt in uenire , quae sugillare, & configere te posse existimarent s quis liber erit adeo nitens, & cmus, ut per malevolorum censorum obfirmatam nocendi voluntatem , de tricandi pruriginem,uocari non possit in inuidiam , & auctor aspergi infamia Michaelis Rabardaei opusculum aduersus optatum Gallum, damnatum est propter mklim ct manifestas haereses , ut erat in syli graphi criminatoria , inimici limul & vltoris , qui quamuis calamum contra Sedem Apostolicam strinxisset,
quod tamen contra Rabardaeum ageret, a testimonio non est repulsus. Earum multarum & manifestarum haeresum , quae teterrima , & censoribus immedicabilis visa est, ea fuit,qudd sub libri fit .em dubitasset Rabardae iis . an Salomon esset Scriptor Canonicus , ut collegere censores ex illis Rabardaei ve bis , Salomon opinor, Scriptor Canonicuι. Vir doctissimus , quod absque stupore non refero, hoc censorum iudieium firmauit ; & cum instarem,eum modυm loquendi, esse potius maximὶ asseuerantis, surdo cecini. Hac sine ratione S. Paulus cum dixit, Puto autem qu/djego stiritum Dei habeam , dicendus esset
dubitasse , an Christus in eo loqueretur. Nee dissimiliter qui diceret , Soli. O o 3 lucente,
304쪽
IMι te, opturr dici est , censeti diis esset dubitare an dics sit lucente Sole,c sim tamen ea loquendi rM o, potius serat firmitatem asscrtionis. Itaque sit hoc quoque exemplum rication: s in ccnscudo. Nam quicquid si de aliis capitibus ob iliae liber ille&accos tio..i & diam nationi patere potuerit, qua de re meum tamen capite quod Auior opinati se dixit Iet , Salomonemelle l riptorem Canonicum , innoxiui fuit ; nec n. si tricando accusari po
Sed ut appareat quantopere progredi possit, ni coerceatur haec librorum a Calio licis Scriptoribus edito tum in vanos tensus distractio, ut I sana doctrina aloeni, oc damnabilos appareant; placet non omittere paradigma hii iusmodi iii errarum eians, rarum , in quo condendo ingenium liis i piis diebus excreuit vir et u titilliinus, de C. tholiciis inus. Monstrauit enim eadem configendi, dec r a Citholicorum scripta tricandi licentia , fas sole Symbolum ipsum Apostolo ium, fidei nostrae regulam configere. Notauerat ille qui dena , ad cuiu uis articuli centuram , iii margine, loca varii censurarum similium aduersus libros scriptotum Citholicorum iii si chartini ad quarum ipse ad amussim Atticuli Symboli censuram consorinali et : sed quod libri illi non sint ad manum, de re-rierit me molia eorum cum sonitu , non est , quod 'illam adscrib. mus. Censura symboli ad instar pruriginosarum illarum celas uratu in consecta , sic habet. PRiinus iste articulus, si intelligatur quasi lotus Pater sit Deus, & omnia
potens , & creator ; Filius autem . & Spiritus sanctus solum creaturae x sint, ideoque nec F ius verE, ac substantialiter dici possit Deus , & omnipotens, dccre tor ; ii militerque Spiritus sanctus; propositio est impia, blasphema , in d ii id uae Trinitatis destructiva, & pridem in sacro Se OEcumenico Nicaeno Concilio trecentorum decem & octo Episcoporum , aduersus Arrii imp:etatem ,
damnata. Quatenus autem soli Patri creationem attribuit, noua est, temeraria, erronea, contra communem Ecclesiae, Patrum, ac Theologorum omnium sei sum orobata cum hactenus receptum sit tanquam imitolabile decretum, om
305쪽
Tota baee propositio captiosa est , dc fallax. Primo in quantum omittit, Iesum Christit m , Filium csse naturalem , & consubstantialem Patri. Sic enim periculosa est ,& doctrinam inducit haereticam , saepius ab Ecclesia in Concilis Niceno, Ephesino in Franco fordieιisi , praesen o Carolo Magno damnatam. Secundo ratione particula: unictiis , omissia praesertim voce sub mialis , aut nat natu. s c enim quatenus propositio etiam exicnditur ad filios adoptiuos , de quibus ipse Dominus Psalm. 8 I. ait. Ego dixi , Di sis , ct fit, Excelse omnes. & Apostolus ad Rom. 8. Spiritu Dei aguntur , ij sum Dei , Et si autem μ' , ct haeredes r haeredes quidem Dei , cohaeredes autem Christi, falsa est, piarum aurium offensiua, de iustis omnibus,ac Sanctis iniuriosa. Tertio quatenus esse Dominum , quod indiuica proprietate tribus diuinis personis aequaliter cocilaenit, soli filio attribuit e, oblique insinuans unicam esse diuinam personam , quae modo Patris, imodo Filii . modis Spiritus sanct i appellatione significetur. Hoc iam pridem aduersus Sabellium , uniuersa Ecclesia. tanquam impium, atque naereticum damnauit.
ARTICVLvs III. conceptus en de Spiritu sancio Gu A RI A virgine.
Tota haec propositio aequivocatione laborat, quae inducere potest in haeresim , propter ambiguas particulas de , dc ex. Et quia ordinarie de habitudinem importat principij componentis; iuxta quam innuitur Dominum nostrum de substantia Spiritus sancti faehum esse, & ita Spiritum sanctiam verὸ dici posse Patrem Christi ; ideb propositio in hoc sensu falsa est, scandalosa ,
haeretica , dc liuinarum originum confusionem , atque euersionem inducens. Similiter quoniam tam particula de , quam pallicula ex , consueto more loquendi , habitudinem prioris posterioris includit , &eatenus insinuare videtur , Christum posteriorem esse Spiritu sancto, & ante Mariam non fuisse ὴ quod pridem aduersus Nestorium , tanquam falsum , & haereticum , d mnatum est ; ideo propositio hoc sensu intellecta , haeretica est. Denique si ita Christus dieitur natus ex Maria virgine , ut quicquid in Christo est , ex ea uatum statuatur, quasi Beata Virgo etiam verὸ dici possit Maser diuinitatu , in hoc sensu propositio falsa, atque haeretica est , & in consequenaia, valdὸ periculosa. Fig.
306쪽
α9 6 Seruanda ta cauenda Censeribis.
Haec proposito ambigua est, & aliquo sensi haeretica. Nam clam propriὸ in caeteris rebus, actiones, & passiones sint suppositorum , Ut etiam naturae cuius propria est hypostasis, attribuantur.& ob hanc causam mortua,vel abscissa manu , non recte propterea homo mortuus dicatur, nisi ipsa natura humana dissoluatur , ideo periculosa est propositio, & iuxta obuium illum se sum intellecta, quasi diuinitas aliquid passa, aut mortua suetit , non solum haeretica est, sed etiam impia, & blasphema.
ARTICVLvs V. Descendiι ad Inferos, tertia die resurrexit a mortuis. In hac propositione , quatenus verbum mundit relatum ad personam Christi, insinuare videtur , ipsam quoque diuinitatem ad Inseros descendisse , cum tamen diuinitas propter immenuratem ubique existens, moueri non possit a loco in locum , ae proinde non ascendere in caelum , nec ad In eros descendere ideo periculosi est , & ducere potest in errorem. Intellecta veto de Anima Christi. si senis etiam sit, animam Christi ad poenas Inferni descendisse , & eas reipla sustinuisse , propositio est haeretica scandalosa, piarum aurium offensiua , & ex Caluini doctrina lib. 2. Inmi. cap. I 6. s. Io. desumpta.
ARTICVLvs VI. scendis ad easis, sedet ad dexteram Dex Patris omnipotentis. Ista quoque propositio , intellecta de Ascensione Christi in caelum , si
cundum diuinitatem , perinde , ac superior , salsa , 6c erronea est. Quatenus autem asserit, Chi istum sedere, & indefinite , ac proinde etiam uniuersaliter, id pro omni tempore statuere videtur: ideo si ita intelligatur, Chliastum semper sedere, ut neque stet unquam , neque etiam aliquando de loco in locum moueatur , cum & εγε tin 7. ys. Stephanus stantem eum in caelo viditit,&Ioannes in Eo l. p. i WV 4. de virginibus dicat, eas Aguumi perpetuo, DiGiligoo by Coos
307쪽
perpetuo .sequi quocumque Ipse ierit; propositio sic intellecta,temeraria est,&explesso Dei verbo contrai ia. Denique in quantum haec eadem propositio,Deo Patri etiam dexteram attribuit, Acthiopomorphitarum braesim redolet, iacorum errorem inducit. T 4
Inde venturm es iudicare vivos'mortuos. ista prqposito , quatenus ita asserit Christum iudicaturum esse vivos &mortuos. , ut negare videatur .Patrem , & Spiritum sanctum esse iudicaturos , cum haec actio supremae , atque adeo diuinae autoritatis sit, eaque externa , ac proinde toti Trinitati communis. Ideoque propositio . hac ratione ad solam personam Christi, muli Oilite magis ad solam eius naturam humanam limitata, talia, temtraria , de erronea est. Quatenus autem eadem quoque propositio allelit Christum iudicaturum esse , non solum mortuos , sed etiam vivos, ambigua est , & fallax. Vnde si sensus est quosdam homines non esse morituros, eosque non prius vita dosanctos ad iudicium esse perducendos, propositio noua est , t ς meraria , salsa , & erronea, necnon verbo Dci, & communi Patrum, t iniusque Ecclesiae sensui contiacia.
Haec propositio maligne proposita est, & ex affectata breuitate , metito su specta haberi potest. Subdol E enim Spiritus sanct id minitatem , eiusque a Patre & Filio processione iri, tacet. Proinde Atriana in haeresim redolet schismati Giae cotum oblique sauet, indiuiduamque Trinitatem di sibi uit. Denique tota explicatio diuinae atque indiuiduae Trinitatis , octo istis articulis comprehensa, manea, & periculosa est , auertitque fidelem populum a cultu , & reuerentia tribus diuinis personis indivise , atque inleparabiliter debita. Et sub praetextu breuitatis , & non necessariae explicationis, subdole totum Trinitatis mysterium exiertit, cum tamen persecta eius, & explicita fides, medium sit ad salutem ne- cellarium, vixque tota haec doctrina exculari potest a dolo, quod nullam de Filii, & Spicitus sancti diuinitate , aut etiam aeternitate mentionem faciat, sed contrarium de Filio in articulo 3. insinuet.
Sanctam Eecu fiam Catholicam i g ncrorum
Propositio haec, multiplici perieulosa aequivocatione, & assectata obscuristate , errorem tegit. In primis enim ambiguum, & obseurum est , quid sit crederesan tam Eccusimn Catholicam. Et si sensus est, adhibendam si e fidem defi-
308쪽
198 Seruanda cis cauenda Censeribus.
nitionibus Eccles at . cum exclusione definitionum quae fieri possenta seloesus, capite, quasi Papa extra Concilium nihil definire possit, quod sit de fide ; pro- 'positio est temeraria, scandalosa, & Summo Pontifici vehementer iniuriosa. Deinde dubium est , quo sensu Ecclesiam dicat esse sanctum. Et si sensus sit, in Eeclesia solos Sanctos, & non multos malos contincti, propositio salsa est. haeretica , & verbo Dei, communique Patrum 'sensui contraria. Eodemque modo retieiendum est , quod de Sanctorum communione adiungitur , si inter solos Sanctos bonorum spiritualium communio admittatur; in cum fide certumst, omnes qui in Ecclesia sunt, tam bonos, Biam malos, in bonorum spiritualium saltem aliquorum parfici patione uniri. Ac si per communionem Sanct rum . non tantum bonorum spiritualium , sed quorumcunque etiam aliorum communio intelligeretur, propositio esset absurda , 1 fide, recta ratione aliena, & Anabaptistarum confusionem induceret. ARTICvtvs X. Remissionem peccatorum. - Ista quoque propositio , sub bis generalibus terminis concepta, vel falsa, vel . in petieulosa est. Intellecta enim de perfecta , & absoluta peccatorum omnium, etiam eorum , quae quotidie committimus, remissione, iam a Christo facta, de nobis semel in Baptismo applicata , hoc setiis haeretica est, de Sacramenti P mnitentiae destructiva.
ARTICvLvs XI. Carnis resurrectionem. 1 1 6. Si intelligatur de resurrectione quasi iam Acha, ita ut amplius non sit sutura.
propositio haeretica est; iam olim ab Hymenaeo , dc Plii leto asserta , de ab ipso Apostolo Paulo Timoth. a. v. i8. damnata. Intelletista vero de resurrectione futura , sed de carne animali, hoc est, quae iisdem animalibus, desideriis, operationibus, ac necessitatibus subiecta st . propositio falsa atque erronea est,& Mahometis impietatem sapit, contra expressiam Verbi diuini authoritatem 1. Corinth. II. ver 2.2sequentιb M.
line propositio quatenus indefinite proponitur, atque ita' uniuersaliter e tenditur ad omnes, excludendo mortem , qua iniusti puniuntur, falsa, scandalosi. dc haeretie est , ianuamque vitiis omnibus aperit, dc Deistarum huius rem pollis impietatem, atque insiniam sapit Compellat in fine , censor symboli, lectorem suum in haee veiba. f me d
Fescenisaei. Christiata quod possis certissimos Simboli articulos
309쪽
Partitio III. Erotema.III. 299
diuinae fidei regulas, in prauos , & haereticos sensus sacile detorquere. Eadem
enim methodo , itidem sententiis, imo etiam ut plurimum vel bis , propolitiones Apostolicas , temeritat s , et totis . & haeresis damnauimus , quibus noui censoresCatholicolum librorum pronunciata confixerunt. Quὁd si in ista Symboli censurae, non probas, talium censorum senatui ne subscribito. Vale. JHactenus ille. Non exiit imo posse conuenientius, ac sortius impugnari eam tricandi circa alienos libros pruriginem , Se per anfractus , ac obtorsitones veIborum autoris, ad iustae censurae aliquam speciem perueniendi sollicitudinem. quam monstrando, ut hactenus fecimus, J nihil esse adeo innoxium, & labis expers, quin ea agendi ,& damnandi malignitate , notari, & configi possit. Non me latet. nuper Petrum Aurelium in hane scriptionem vomu ille pleraque virulenta, quasi id sit illudere verbo Dei.Sed haec est plane friuola eriminatio ; huiusmodi enim ad hominem recriminationes a viris piis in non dissimili materia sunt adhibitae. Sic cum Lutherani scripturis ad suas nugas aptatis luderent, Cochorus in actis'Lutheri anno is 1 .se librum ex Scriptutis male consertis consarcinasse testatur, ad probandirari , quod Christus non sit Deus; additque anno i 123. se item simili arte ac scopo , icripsile de obedientia Diabolo debita a Deo , &de. B. Virginis integritate violata. Unde liquere volebat,nihil esse adeo sanctum, ad quod impugnandum non possent obtorqueri Scripturae. Similiter ergo Autor censurae Symboli Apostolorum , noluit eam fidei regulam conuellere : sed monstrare , quo possit progredi malignitas ineptiens. Eadem quippe malignitate, qua Symbolum Apostolorum ineptissime, ut per se liquet, criminationi, patere posse vidimus, uniuersum Scripturarum corpus vocari in inuidiam posse, certum est. Pugnantibus in speciem variis Scripturae locis, libros duos impleuit Iulianus Toletanus, monstrans non pugnare re ipsa. id vero lacibus fuerit , adhibita ea iudicii peruersitate , quam impugnamus, quam unum ex libris,
quo alteruter locus cum alio se collidere visus continetur , improbare, atque damnare Quare merito concluditur, aequum cen rem , illa an fructuum ad nocend n m , & damnandum captatione , serio abstenturum, nec tricis in censendo de alienis operibus daturum Operam.
Descriptoris mente , non ex plagulis detruncatis , sed ex textura
Fixit hunci canonem S. Eulogius Alexandrinus lib. contra Seuerianει , ct TH-thei- , referente Photio cod. a1 s. initio, cuius oratio dem , quod aliquid fortius ,& potentius despondeam, placet ad ictibere. Sic enim de Eulogio PhotiuR fCo'stituit legem, &canonem, scripta diiudicare non oportere ex parte: neque fragmenta quaedam sumendo, ex his de tota scriptoris mente iudicium .serendum, enim Propheta execratur: Prophetis , qui sequvvtur stiritum suum , ct nihil vident. Hanc legem , ac regulam , & Patrum nostrorum decreta confirmant. Etenim Eustathius Antiochenus Episcopus, sex aduersus Arrianos
libris, his verbis scribit. Sed Arrianae scenae sectatores peceatum secisse Christum iactant. Et pd st non longe. Illud, Deum in Christo mundum sibi conciliasse, neque memoria tenent, nec linguae orguus conserunt. Sed veluti graues calum-
310쪽
D, ita , cusationis certamen instituunt.. , &-Oportet vero veritatis stlidio legitime certantes pol i , launc modum Soro ς-- qu pδυς Apostoli verba contrahens , . inimium sibi. propter hanc creteia condemnate , & ab sacrarum iis, , - , Π ς'ium' ' u ito inibus, impium dogma constare. Sie & Aposto. mim Princeps ab impus accusatus est. Vt diuta et Enranhelam, inquit
.,t profecto Paulum Orbem terrarum pleratis praeconio percurrentem
ou, Iocutus est. Amuώκια homi ἐbm,ut omnει ubique pomitentiam agam, eo qa.ds,t diem, in cymiadicaturin in aequisare, G viro , quo statuat iam. Prahens ommbus , suscitans eum .r De quibus iterum ad Hebraeos scribens
morte. Et princeps calumniator igitur proprij surti, & lacerationis ritim si ii '-yy hQminςm dicentium lapicnium Domi num nostrui a Ieium Christum cognosceret praemnes ipsius. Sed non sic u ritatis amicus. Et praedictis adiungens quae ex alia parte de Saluato te a pietatis praecone denunciata sunt, extra omnem iniuriam pietatis magistros ostendit, Nillud adigit i Patres ex quibiu est Christus seeuudhna carnem, qui est sipre om-ma be M insecuta , Avun. Certe , & illud , qui csm sit gle d :loria , ω Agura Iuviantiae ram, porta que omnia verbo virantu suc. Haecque primis accom- modans,& Nestorium piam in his accusabit ,& pietatem clariorem reddet. Et si erut sum diuinus Basilius, fieri de orationbiis iudicium suadet, quibus ad , Monar hos ambigue dicti perscribit, de ob sciitὸ dicta in aliquot surae Scripturae locisvisa ut alia clare dicta loca ostendunt. Non oportere per siquot fragmenta & duiuisiones, scriptoris pietatem Ridicare. Adeo clarum radium emittit veritas, ut Seuerum in his caecutientem , & tamen consensum suasisse, setidit ad Iuliam: m Halicarnasseum. Oportet igitur praweptiones sanctorum sancis Ecclesiae Doctorum, per occasionem perfectὸ legrae , & de toto sensu non periculose coniectare.Hoc in Apostolicis,atque Euangelicis scriptis,at eadeo in omni diuinitus inspirata Scriptura seruan=m est y quando nonini a voce, cilicereptitota , vel operis collocanda est scriptoris pietasia Sic & veri nonis fulgur , Seuerum caecum proprio fulgore tamen frui simi. sed inexpugnabile legis robur cognoscere licuit; uti vero consueta sententia' lexit. Piae enim memoriae Beati Leonis librum . non lege quam praedicauit, ted contraria expendens lingua , α pet fragmenta quaedam , & perniciosis sermonibus prae sando, visius est de pietate pie scriberer ipse reus vere existens, eorum quae aliis obiicere ausus est. Quis enit alius acutius telum in Nestorium impium torsit, quam voce robusta Leo 2Impatibilis Deus dignatus est homo fieti, & immortalis mortis parere legibus. Haec sycophanta praetermittit; alia veto quaedam dicta resecans, ad suum dogma rapit. JNon soli SS. Basilius, & Eulogius, de ea peruersitate. calumniandi scripta