장음표시 사용
81쪽
s ρiuia hac de te vi dein lib.qui Anti. dida sim dicitiar
priuiles. A quastra. t glo. in c. indulsentiae, deonii. ac remissi
SYNTAGM. IVR. VNIVERSI PARS I.
nostris dubitam, utque satisfaciendo matri ccclesiae publicis criminibus Iesae, petamus poenam a Deo remitti. Hanc satisfactioncm canonicam, poenitentiam dicere solemus, quae Dei licentia imponitur, Δί authoritate, delegatione retentione, vel sblutione peccatorum Fitque satisfactio haec ut plerunque per contrari quibus ad nissum cst peccatum: vi, ictu eis G1uQmOmbra nostrasemire iniquitati per iniquitatem, ira exhibeamin semire iusti m insancti sonem ': abena rapuisti, restituere incipe ρropria ': semicatus es etiant, a te linia coniunctione aliquotum abstine, oc nec sussicit vulnerato spicula docorpore euellere,nisi & remedia applicentur vulneribus. Nec constat semper cum peccati remissione remitti poenam ex peccato debitam Poenas i men has D. Paulus testatur remitti satisfactione dum ait, Dum is a Gadomino corripimur, ut non cum hoc mundo damnemur . Satisfactio itaque secundum qualitatem delicti imponi debet peccator autem tunc satisfacit, dum poenam iudicio ecclesiae impositam exequitur iactis '. Dicitur satisfactio poenitentiae, peccatorum causas excidere, carum suggcstionibus aditum praecludere illud,Vade,&lius noli peccare '. Estq; satisfictio, aut publica quae publich fit pro peccato publico', aut priuata. Ad satisfactionem quoque pertinet, lamna,quae quis intulit, r arcire,& ablata restituere iuxta Is proprias facultates Absolutio,peracta satisfactione', A recociliatio ecclesiae fit delinquentis . Et est forma sacramenti poenitentiae haec, Ego te absoluo a peccatis tuis potestate data in nomino patris, & fiiij, & spiritus sancti: ex determinatione concili j Florentini sub Eugenio 4. Papa. Praemittitur tamen oratio, misereatur tus M. Sed illa non est de substantiali forma. Additi & manus impositio, quae formula antiquissima est, cuius ministerio spiritus sanctus operatur . Hanc poria facit non omnis sacerdos de omnibus peccatis,sed in casibus sibi commissis,nec alij per canones reseruatis:nam quaedam excommunicationes ad solum poenitentiale pertinet': qaeciam ad iudiciale, de ad episcopum, ut iniectio manuum in personas ecclesiasticas& trans. gressio statutorum synodalium,3 similia '. Sic constituemus in uniuersum rogulam poenitentem absolui posse ab eo, qui habet potestatem absoluendi. tersim quae sunt peccata, quae seruatur absolutioni summi pontifi s, quae episcopo,quae sacerdoti simplici, in unum colligit Angelus Clautaui in ve bo Excommunicatio s. 6οῦ. ubi fuse videbis,si egeas: Liber eius enim facile occurret, ut non opus sit, quae dixi huc transcribere. Deus porro peccatori ouertenti ad se indulgentiam praebet per paenitentiam maxime .Et quia b nus est dominus,sic viscera no claudit pa nitenti', 6 per se,&per eos quibus commisit in terris potestatem, plenius indulget aliquando, ut Sc clementia principis, qui in hoc seculo imperat,p a nam dc praecedentem culpam abolet, remittit, de indulget '. De indulgenti)s itaque pauca agamus, quae solent c. Istraordinari Ec5cedi, prout indulgentia remissionem poenae notat ', dc gratue '. concessionem,omissis alijs indulgentiae significationibus
ν Indulgentia quid. a Vnde indulgentiae, o pro qui causis.s De Iulius Iudaico .ct Christiano.
82쪽
o v c E Oir aliquando qui habet selus potestatem a maioribus delictis absoluendi, eandem alijs non habentibus, S poenitentias moderatur, ecclesiastica quadam liberalitate utens,
unde indulgentiae dictae sunt. Sicuti in persona Domini nostri Iesu Christi Esaias ' dicit, Spiritin dominiunxerit me ad annuntiandum mansuetu misit me,ut mederer contre
tosiniae,se prae Forem c uiuu indulatentiam, vi s apertionem. Aperit ecclesia tunc thesaurum illius admirandae passionis dominicae certis personis, ob certas causas , item 5cob merita piorum hominum, quae vocant operas perrogationis theologi. Et episcopi etiam indulgentias ad annum usque
in dedicatione ccclesiarum, M in anniuersario cius 4o. dies lici in dant, non 3.ilaeretici, M. de tamen ultra '. Donant autem praelati delinquentibus peccata in persona dam imam si
Christi: sicut&D. Paulus,dum ait, ad Corinthios , ora autem ab ero : Nam ct ego quia donaui,si qui propter vos donaui, in prasina Christi donaui. . Suificienter ceria pro infinitis peccatis M totius mundi, & plurium mun-- dorum, si plures essent,passus est dominus noster Iesus Chri is, dc omnes vult salvos fieri veruntanae, nec Turcς, nec idololatri,neq; omnes Christiani ex clinorum numero erunt, quia cilicax illis pallio & redemptio non est, ratione illorum . Et proinde administri mystcriorum eius, largius ex illa sussicientia quandoque redomptionis conserim ut vocent ad poenitentiam ω ad vitam lapsos:quia illis potestas data per vorba, Accipite S ritum Etam:
quorum remiseritu peccata,remittuntur eis,o erumsoluta in caelis: auorum retinuerisis
interm etenta erunt in coetu . Neque dantur aut dari non debent indulgen- 'tiae,nisi is qui da habeat authoritatem dc dehinc causa sit pia, quς moueat ad dandum, quae honorem comprehendat Dei, vel utilitatem proximi: qualia sunt, orationes, peregrinationes,c5structiones,vel reparationes basilicarum, ccclcsiarum pontium, itinerum,&huiusmodi. Terti δ, exigitur charitam eius, qui vult indulgentiarum scri particeps . Postremo , ut exequatur prascripta indulgentiarum per se , vel per alium , secundum ea, quae in dulgentiarum diplomatibus continentur, poeniteat, dc confiteatur, &s tisfaciat ex lege. Nam per iniunctam enitentiam M per opus iaciendum, transatio maioris poenae debitae, dc remisso durioris . Et miror quosdam pertinaciter indulgentias obsistereio im tamen nec ausint,nec possint etiam negare potestatem absoluendi δί ligandi datam fuisse a Deo hominibus: sciantque poenitentia pro eluendis maculis & placando Deo etiam tempore apostolorum fuisse,ut D. Petrus dixit ad Simonem Mavum, Non est cor tuum
ructum coram domino, poenitentiam itaque age as hac nequitia ina, o roga Deum si forte remittatur tisi hae cognitio carri, tui M. . Sunt de textiustu similes. Nihil aliud autem sunt indulgentiarum concessiones, quis poenitentiae modera- , tiones cum remissione pcccatorum, authoritate pleniori sitae retentione, Vel cum aliquorum tantum retentione, certo tempore Se certis de causis facti.
3 Praecessit umbra Iubilei a Deo concessi quinquagesimo quoq; tantum anno, quo fiebat remis Ito M alleuatio debiti, de quisq; redibat in pristina possessi snem suam . Ad cuius Iubilei exemplum, Gregorius Magnus centesimo
quoque anno Iubileum &remissionem delictorum plenam concedi RO h is extravitat.ρεῖ
voluit vistantibus basilicam DD. Petri & Pauli, adhibitis poenitendi modis& satisfaciendii quod firmauit Bonifacius S . Postea Clemens sextus Iubi-ileum hunc adso. annos secundum legem Dei reduxit . Atque subinde g. commu- Paulus Papa α 5 Sixtus singulis as. annis renovari voluerunt ' . Sic ex k Extrari. qui dolo
lege diuina applicatur abutitantius per sacerdotes Dei, meritum passionis Domini quod illis dispensandum datum: Sic enim inquit D. Paulus nos
existimet homo,τι mini os se ae sensiores mseriorum Dei. Quis autem nega- io te pili
bit impi us neritum passionis Dei essicax esse, si applicetur peccatoribus de- δ ρύbith, & ad delenda omnia crimina esse sufficientem vel sanguinis Dominis unam
83쪽
I guttulam, pro totius mundi peccatis . Ex causa quoque renouantur, .ei bi. ante illud ipsum tempus Iubilei,indi, solemnes,& gencrales indulgentiae: b e re sdomihu,.s. veluti quando plurcs cruce signati fuerunt , qui se deuouerent Deo ad e, pugnandam Agarenorum perfidiam. Materia,ex qua indulgentiae oriuntur, εiunt causae, propter quas concedunturiveluti redemptio captiuorum,elem sinae, aedificationes,bellorum vis,ira Dei placanda,&similia. Forma datur sin diplomatibus indulgentiarum, quae dc in concilio generali certos nacta est terminos,ad vitandas impos iuras eorum, qui cx falsis indulgentiis compi. astuth,&praetextu religionis bona populi'. Ad curam sciritus hoc pertinet, dispicere, ne nisi diplomatibus visis, usq; excussis, sinant huiusmodi quantores elemosinarios cum indulgentiis suis ficti ths vagari,& pecunias corrogare. Personae eorum,qui concedunt, re quibus utiles sunt indulgentiae, idoneae esse debent. Nam solus summus Ponti plenas concedit,ob ple---nitudinem potestatis sibi concessam:alij, non nisi limitatas Legati quoque suae legationis fines excedere nequeunt Episcopi, qui dant, saltem esse. i. i. debent: reliquis praelatis,etiam abbatibus, citra speciale priuilegium, non
cui I ii .... p l xi pti in indulgentias concedere possunt alijs, quam
ii . a i in ii. sibi subditis: nisi de aliorum praelatorum consensii ' . Porro persona, quae .da , .u: consequitur indulgentias, idonea esse debet: primum, ut Christianus exs ecclesiae sit i secundo sit contritus, & confessus, vip niteat AdeImnit . di x confiteatur 'r 3. credat: q. sit subditus, Ut diximus, eius qui concedit: s. im-h o..ihil se debes, pleat ea, quae indulgentiae mandant impleri, vcl per se, vel per alium, si resia sui ... patitur. Considerantur&ma ivi quaestores, qui pecunias ex indulgenti jsΦ coactas exigunt. Nam dc illi fidei esse debent probatae,& vitae spectatae,nouauari, lucrbue intenti, vel falsis diplomatibus utentes, & secundum indul-χ c es ex eo. de να- gentiarum decretum Sc propositum expendentes . Inde enim grauissimae tragediae paucis anseannis excitatae sunt, unde dc solicit E curandum de illis est. Sicuti&D. Paulus admonet Corinthios ',&modup scribit, Deco I x ν, inquit, quaesiunt insanctos scut orasinoi in ecclisu Ga hia, ira se infacite. 4 permia uati: missi utrique autem vestrum apudsi reponas, reponens quod ei ben
tua M----veneri tunc cesse G H. Cum autem prasin uero, quos ρυ' a ad rini λα.16. Maeritu per erimus , hos mittam perferre gratiam vegram in Hierusalem.
dignaefuerint,vi ego eam,mecum ibunt. Sed haec hactenus de indulgentijs plura collata videbis per glossam in extrauaganti, antiquorum,in verbo, inst buntur,de poenitenti js, in communibus.
ACRAMENTVM contun tionis matrimony,mmissis Chrisa, ct in musis, inquit D. Paulus ' : habet materiam, consensum, formam, verba de presenti,Ego te in uxorem, ego te in virum accipio'. Q amuis sine vcrbis, signis consensum exprimc tibus,contrahi posse no dubitetur .Person quae contrahunt idoneae esse debent, & cum authoritate ecclesiae: ne sit clam
destina desponsatio. Considerantur causae quoque institutionis matrimoni, de quibus omnibus suo loco dicimus,dum de differetia personarum ratione coniunctionis tractatur: ubi desponsis oc sponsalibus,de nupti j de diuortio, de alijs,quae ad matrimonium pertinen copiose diximus. De
84쪽
E Ordinibus fusissimε etiam diximus suo loco, dum tractamus do: personis eccle asticis: dc proinde eis reiiciemus lectorem.
De liquiis & veneratione sanctorum lib. 3. De - tu. 0 Lib. 3. Sexti. G. m.
E M p L v M Dei sanctum, sunt pii de sancti homines, in quibus inhabitat Sanctus spiritus 'Et proinde sanctorum,& pir
rum hominum corpora aliquo honore digna sunt, cum aliis rationibus, tum maximε ob Dei spiritu, qui habitauit, dc fuit in eis. Ided cauth in venerandis reliquiis, nec temerε ager dxun.Scdprius oportet perscrutari authoritate apostolica, per testes idoneos, omnique exceptione maiores, de vixa eius, cuius reliquiae vcnerandae sunt, dc num sancth conuersatus,num bonus: oc ita approbandus orius Neque sola miracula, quae dicuntur seri, inibi susciciunt ad compro Dandam, Vel admittendam publicam venerationem: nisi quae diximus accedant Sed de his pauca latius agamus. Licet ceris de reliquiis dicere, quod Plinius de magicis dixit herbis: hanc esse omni in re humanorum animorum Conditionem, ut a necessariis orsa primum, cuncta I ruenerint ad nimium Neque tam sanctum, de approbatum quicquam,quin humana ali quando non violet audacia. Dignae magna veneratione sunt reliquiae, dia modo extra ecclesiasticos cancellos nihil fiat: atque lorum utilitas de em ctus, incredulos quosque, si rem sine animi perturbatione velint iudicare, coget ecclesiae catholicae in hoc subscribere. Si enim sudaria 4c semicinctia D. Pauli, a corpore etiam eius separata, in Dei nomine vim morbos sanandi habebant, ut dc sola umbra corporis D. Petri nonne mulia magis corpora ipsa ut scribit Ciryllus Hiero lymit nus ZEt Theodoretus , Anim,inquit,
martyrum triumphatorum, in carum nunc patria viram agum, Angetirum choru imus M: corpora tem Mn singia misia monumentu coariduntur, edtimitares,oppida, paganique conuenisu, haec intersesymbarmi μm, Morantita rue animu,ac aegratu porabinsa&tares eos confiten non cessint: uihiloqueserim murum tides c lorerem praesides venerantur,q-umpraeci ac intemetu apud Deum mentester eos demum diuina munera censequuntur. Secta itaque eorum cor Zmbus integra tamen vis, ct gratia perstuerat,tenue que ac tantista reliquiae, toti parem habent,multa que in partes mari redis D, virtutem. Hrc. Elias in nomine Dei, vivus mortuum viduae sar pinnat suscitauit ' .Eliseus eadem virtut mortuus mortuum .Diuisit de Iordanem pallium Eliae'. Dp reliquiarum a1onore multa D. Hieronymus ',s , Asterius
85쪽
ietustinus pluribus in locis ' Et copiose D. Ambrode corpore Rabsae martyri a Nuinctiano Caes c Asterius Amaseae ' D. Au. In m ri ien sius Prudentius . Mira coccisi D.Chrysostomus , de aliis Rufinus , Socratcs ', Soetomelius ', The doretus ' Metaphrastcs . Admonet Dauid ' in hoc seculo etiam iustorum . reliquiashonorandas: chstod/,inquit, trinocinitam,mae , quomam uni Hirpoi. Nisiquiae homini paci formiusti auum disti bintimeri u -' ' u sisti, dii epulanda sunt corpora hina linum pioriim qui spem resurgendi b i R ,xiv P- bent, ut cadauera ferarum, seu aliorum animalium, quae corrupta in pro
1 socrates. si priam nunquam reditura sunt naturam. Dormire tantum dicuntur qui in , So-m.lib. 1.e.is puluerem redierunt, fusi itandi aliquando. Et domini morsi οφ h ' D, Tolumes m '. Et praeliota reliquiae sanctorum '. Alphonius rex Hispania, hi raph im Massiliavi vi caepisset, inde Aloiis corpus cxponauit, dc vcluti ci Aon rilliinae victoriae solam mercedem Valentiam transportauit, ibique cumis s. si iiis' Misn. iis summa reuerentia S veneratione collocauit, ut refert Antonius Panormiis . . . mi'. ta . Sicut dc Tholosam, praeclari illina religionis pignora, sex apostolorum ...' - ia M. L. corpora , aliorumque plurium marcyrum rcliquias Carolus Magnus imp ido ni .l. rator,velut insigncs manubias transtulit, ubi adhuc conseruantur. Quoci .eric bis, ui I ca de piaculum magnu est,dc maximE reipub. interest, Disas pro veris rubiicii. 2 ' ζ reliquias. Qui dicit sanctum non sanctum M non sanctum sanctum, abomi-i b. .nxx mom, nabilis cst apud Deum Et Vae qui dicitis bonum mali ,3c malum bonii'. de dict. o. s.ct.Ai- Earumq; omnis abusus extrudendus, & nundinatio . tum ipsarum reliqui ν c. si P. dii ; . rum , tum ctiam gratiae inde proueniciatis . Tantum enim potest auaritiae
cupiditas, ut praetextu religionis aliquando populo imposuerit,& ex abusuq io ης s. bonorum, bona quoque odio fuerint : veluti ille serpens aeneus a Moseisnei iancto.i. 3.de deserto cicuatus, Lanabat cos,qui morsu scrpentum icti laborabant .Posteain. qui seu . i. tamen dum illo abuteretur populus, extritus ab Erechita quia ipse, nihil' aliud,quam figura erat venturi Domini .Solebant idololatrarum gentiliam p sacerdotes,saepe suis technis populo imponere, quales illae,quae a Christi nisin Alexandria detectae sunt. Cum cnim euerterciat templum Serapidis,omnia simulachra in uenta sunt caua, siue lignea,sive aerea, ita claborata,vt caua pars dc terga,templorum parietibus adaptarentur, occultis quibusdam meatibus in muro relictis : per quos deinde per alia quaedam arcana adria, insimulacrorum cauum subibant,& inde quae visa eis fuissent, responsad bant' . Detexit S: Daniel absconditum introitum, quem iacerant face dotes Bel sub mensa templi, super quam proponi facicbant a rcge singulis diebus escas de vinum,dicentes Belum ea vocare:cum ipsi tamen per occul tum ingressum, noctu in templum irrumpentcs,raperent f. Fuerunt oc imposiores,qui ab ina. aginibus seu simulachris ligneis vel aercis, quibusdam a tibus,vel lachrymas,vel sudorem, vel aliud quippiam admirandum excuterent: sc ita rudi populo imponerent. arc liaec notio erit iudicis spiritua- lis de episcopalis, ne hoc impune fiat': potis limitin si quaedam ecclesiasticaei persoria attentaverint tantum scelus. Nam iudex illorum, proprius cpisse
seq.de tot coinc. pus cit . Et episcopi cli, deceritere ae reliquiarum veritate, & de miracu-
. . in .' iis earum vide superstitione,& de libris eius extirpandis '. Atque nomi ' natim cura reliquiarum, dc potestas transferendi eas, δί locatio ad cos ire statutum a Leone Caesare M. Si tamen circa has impos turas scelus,hq sanguine expiandum & vltimo supplicio sit,concurrat,aut quod cli m
s can. venet saria. t Nuincto.
poenam habeat a lege ciuili constitutam . nihil prohibet, quo minus δί. seculari non deferatur iudicium: ut in aliis placuit criminibus . V t si etiam ixi. de possessorio reliquiarum agatur inter ecclesias, vel pagos, tunc & notio fit si reis i. i. . 'a: secularis rcgh iudicis, ut placuit senatui Parisiensi vicum controuersias Q C, . s. i. oritur,vel inter possidentes oc repetentcs,vel etiam inter plures qui se veras' reliquias contendunt pariter habere; quemadmodum apud Dionem Cassis Du α Gua . lib. um scriptum est ',inter duas urbes Cappadociae non procul inter se distantes,
86쪽
controuersiam ortam, cum utraque dicerct se habere gladium Iphigenia , de indecisam perscucrassa: cum utraque gladium ostenderet. Eiusmodi Minter Allientcnses Se Romanos controuersia de Palladio, quod sacrum dicebant imperis pignus . nam translatum Romam, &a Vestalibus obseruari. Romani existimabant, furtim ex Athonis sublatum: Athenienses negabant, de se abhuc post Graioriam direptionem habere putabant'. Dissicile ta- 'men est iudicium in controuersis ijs. Verendum enim est, ne siliquidbnon constet,quae verae sint reliquiae,professis veras improbes: vel ne vicisque veri impie de aliquibus iudices. Et proinde tunc ubi ambiguae utrinque promuntur probationes consultius fit, si intacta res relinquatur, per iudicium non liquere. Stricta namque ratio, nonnunquam in ambiguis religionis
quaestionibus omitti solet: esim summa sit ratio, quae pro religionc facit '. Nec ausus eth Angelus Michael disputans cum Sathana de corpore Mosis, nilli inferre iudicium blasphemiae, sed ad Deum reiecit, dicens, imperet tibi I Deus '. Neque stiatim falsa putata sunt miracula, quae cx utraque parte fiunt, ς ivdης, . vel arte vel impos iura da monum fieri iudicandu si nobis impossibilia natura videantur, etsi in statuis S aths intabetis appereant. Deus enim non tantum per organa hominum viventia, gloriam suam & potestarem explicat, scd&peralia instrumenta,&certis locis tantum 1 se delectis. Sic& ille apud D. Lucam monuit,lapides clamaturos spueri tacerent' ,&iussit in ex- 4 probrationem Balaami,astrum loqui Scribit dc Nicephor. ex Procopio, 'Chostin m Persarum imperatore, Edessa ciuitate hostem cum exercitu pro pulisse virtute imaginis faciei Domini nostri Iesu Christi, quam conserit tam publicE inuenit, receptam per Angarum topoarcham antea Edessae.
Consentiunt δί antiqui historiae authores , in Caesares Philippi urbe, quae faliter Paneadis dicta, aeream unam fuisse Domini nostri Iesu Christi imaginem fabricatam ab ca, quae curata fuerat a fluxu sanguinis per tactum sm-hriarum, vestimentorum Christi: iuxta quam herba adnascens, infirmitati simili medebatur, postquam statuae aereae fimbrias, nascendo tetigisset. Acci - ip
dunt&quaedam in statuis & imaginibus isse prodigia, quae vel scelorum sunt detestationes,vcl signa: quale illud miraculum,quod in ciuitate Berithocontigit, cum Iudaei imaginem Domini nostri Iesu Clitisti compertam, velut
in eius contumeliam pupugissent,&ssagcssassent: cuiusque latus cum pupi gisscnt,tanta copia sanguinis &aquae promanauit, ut in omnes orbis regio nes, quantitas aliqua missa fuerit: Iudaeis tanto miraculo consternatis ad mdem venientibus , ut author est Athanasius grauistimus ερ fidelissimus '. Scribit x Nicheporus ''Anatolium quendam Antiochiae dius falsis sacriscantem, a Tyberio imperatore Constantinopolim deductum, cumque, Ut iudicium de eo fieret, in custodiam missum in captiuorum locum, manibus ' ιζ.d:'
post terga rcuinctis: ubi cum csset virginis matris niagnae Mariae statua quaedam , Madcam quasi supplicaturus se conuertisset, statua eum velut infanduin&cxccrandum impuriimue detestans, simul S criminis tanti arguens, tota scabeo auertit. Est imago ctiam quaedam circa chori seu exedrarum ambitum, in ccclesia sancti Saturnini Tholosae lapidea, quae se inclinauit sponse,antra recta,quo tcmpore ex pluribus lusoribus unus eo transeuntibus,blasphemias atroces in Deum conqceret, dolore amissae pecun iae nocte praetcrita commotus: quamolliem is crimine detecto inclinatione laqueo suspensus pm foribus templi fuit, ut adlluc monumentum scriptura exaratum iuxta imaginem testatur. Et ego noui, in adhuc iuuenis essem, viros
probos,qui se id vidisse affirmabant. Strabo quoque' narrat,in templo Ve- neris in Ilio cum Cassandra a Graecis violaretur, Palladium sese avertisse, oculos atque ora aperuisse: Palladium autem erat imago lignea Palladis. Imo Ethnicis vix quicquam insigniter horrendum contigit, quin statuae sig- nu aliquod extuberent,ut saepe accidisse annotat Iulius Obsequens ,veluti
87쪽
cum Ligures praelio victi deletiue fuerunt L. Aemilio Paulo ,&Gn. Bebio Pamphilo Cois hastae Mariis mota fuerunt Lanuui; simulachrum Iunonis sospitae, lachri mauit. Item Caio Mario.& Lucio Valerio Cois. quo tempore fugitivi in Sicilia trucidati sunt, quadrigae auratae a pedibus sudarunt. Et Lucio Martio,& Sexto Iulio Coss. cum a Sila per ludos Romani trucidati, magnaque strages in urbe secut in arce Spoletana Apollinis simulachria insudauit. Plura his similia transeo, sed mirabilius illud quod ea ipsa hora qua Mauricius Imperator interfectus est Romae Phocς factione, res omnis ut g sta erat Alexandriae innotuerit, statuis decidotibus M clara voce dicetibus, ' ea ipsa Mauricio coligis let . Et quod legimus Dagonem idolum mi. Philistinorum,ante arca Dei corruiste cocissis pedibus & manibus A capiteb i.R. i. Haec certe admiratione digna sunt,& potestatis Dei summa argumenta sine qua nec daemones hiscere audent, vel quicquam innovare queunt,dccuius iussu tantu, irae Dei etiam inter paganos, signa exhibueriit. Et proinde ani- smaduerti seuerissimξ consulo in istos impostores, qui & miracula simulat, lipsana falsa supponunt: sunt enim falsari cum in falsis aut horandis lipsanis,e e. t usurpant ius '. Et item sacrilegi, hi donaque quibus illi poenis puniendi Decidit gladio Nabuchodondsor sacerdotes Belis, qui fingebanta Di,ies.,.. Belum deuorare apposita'. Nadab & Abiu, sacerdotes domini a Deo nee u. , quod in eius ministerio ignciri alienum supposuissent . Vsus autems ta .utis ita , ... xςliquiarum qualis sit, n Q non Vidct, α ita ad sustragia promerenda ve- .iiii a. nerandas, dc ad ecclesiarum sanctificationem pertinere: vi ncque altaria, nec ecclesiae consecrari debeantsine rcliquiis martyrum Inibi tamen sacrosan-s ctum domini nostri Iesu Christi corpus sufficit
De Coemiteriis, & sepulchrorum iure.
r Nominu Coemiseri, ratio. a Biare consecranti apud nos Cimiseriar item se quot daemones ad cadatura con
ra Aliquandoprohibisum Licas in Eccbsia sentiri. vi A suturae resurrectionis spes in nobis firma dc vera est , M ianimam immortalcm csse, corpusque suum aliquando repetituram. Ideis Ac de sepeliendis corporibus honeste sanctb, 5 religioὰ cura omni aetate 5 rh inter omnes nationes fuit: quanquam veri Dei cultus apud omnes non esset, quod pluribus docuimus lib.2. praeludiorum optimi iuris coiit ulti c. 3.&4 Idcirco Sc loca ubi conduntur corpora,dicta sunt ca initoria id cst,doravitoriandenim dormire facio significati Sie Doliadas
88쪽
apud Allienaeum ' ται M- sapud Cretam dicit avos habere coat,quorum
unum vocatur ανδρον, alterum in quem dormitum mittunt hospitcs, i et
- manum est. Et alibi, non es minua puemsed dormis Suntque passim obuia- similia in sacra pagina Et apud prophanos quoque auiliores sic usurpatum. 4-
Qui enim nobis mortuus est, quia excitari non potest; Deo dormit, qui po- tinis,. . i. I alibi. test: verum quia expectanda cst meta resurrectionis,& mors perpetuum somnum Aserreum dicitur, sicut apud Homerum H ο--θι πεσὼν, ίοιμἰσά, λα-ν ἐλων, Statim it Mint, dormiuiter eum somnum. Et Catullus . Nilucumsemel accidit ou lux, inu. ad Lena. Nox est perpetua una dormienda.
. Consecrantur apud christianos coemiteria iustis de causis, quarum & illa non contemnenda, quod daemones concurrere ad sepulchras bicant, ut ait
D. Chrysostomus Sicuti & legimus daemoniacum in sepulchris habitasse, '& ex illis vias obsessiste .Rationem reddit idem Chrysostomus daemones in . . .
si sitaris verseri, quia pericMosam opinionem, hominibin ingerere commur, quὸdM- iminum qui alterini animae, daemones pant, quod etiam a cogitatione nosra Ginam - Ao c. Franciscus quoque venetus ' tradit, mortuorum cadauera maximh frequentari ab spiritibus immundis: & inde cadauera, non ex se, sed ex spiritibus circunstantibus terrorem incutere, & maiorem solitario quam ess ciato: de itab accendi solere luminaria circa mortuorum corpora, ut arceam tur potestates tenebrarum, quae magis lucem timent, quam talpae, aut v spertilionis: hinc aspersionem aquae beniat , inurificationem, consecrationem c niteriorum. Et ita coemiteria suo nomine monent Christianos, non nisi modicε mortuos inclugendos, nec exemplo eorum qui sp non i habent resurrectionis: etenim mortui nostri dormi ut tantum ' Est ergo Cuz O mi divitis eis miterium locus ecclesiasticae sepulturae destinatus. Ecclesiastica causa, nempe fides resurrectionis, facit ut coemiterium dicatur sepultura, nempe quisdiantum dormirc,& in vitam a ternam sepultos excitandos arbitremur: locus namquc alius temere electus,in quem,veluti cadauer animalis bruti, homo insolitur,videtur potius despciatis sepulchrum de ut loquar cum propheta,
sepultura asini '. Religiosus hic Iocus in iure ciuili dicitur sepulturae ho- α i. II L. minis . Proinde coemiteria sunt per episcopos ab alijs locis pro is S puris 'diuidenda, &consecranda, iuxta ccclesias , ad sepeliendos Christi, r: 4rum, sol nos'. Diximus in c. de sepulchro violato, in criminibus, de locis ubi anti i μαζ' a. quitus condi solebant defuncti, de communi, degentilicia,&cuiusque fami- ζ: μliae sepultura,& de pana violati sepulchri, ut bis non existimen repetendum.
Dico autem nunc destinatum esse locum sepulturis comunem tantum, non in agris, ut antiquitus': tum ob mala,quae inde clam fieri poterant, ut quis posset homines iugulatos in suo sepulchro condere priuato seorsum: tum etiam, vi honestius &ritu ccclesiastico locoque consecrato humarentur, quanquam bonis vilis sepultura non obsit, nec malis speciosa prosit'. In communi tame loco coemiteri), proprius locus M alicui familiae esse potest . Terra sepulturae aliquorum in principio deputara, vel ante cons crationem empta proprijs eorum sumptibus vel aedificato sepulchro :alioquin enim ut
simoniaca, reiicitur venditio loci sepulturae, neque pecuniam licet exigere, τι ibui a. ci ..de ut quis in coemiterio communi sepulturam habeat, abolita omni in Contra rium consuetudine η. Quamuis enim in loco, qui priuato in sepulturam in coemiterio venditur,nemo adhuc sepultus fuerit, tamen locus consecratus νest multb magis si in ecclesia. Et quae religiosis sepulturis adhaercnr,religiosa quis iiii et . a sunt ν, ideo vendi nequeunt, neque enim religiosum nunc solum locu facit
89쪽
Q SYNTAGM. IVR. VNIVERSI PARS I.
-αὶ mortui, quemadmodum iure ciuili ', ut antea purus videatur locustiori eieii. α &vendibilis , s ed initiatio scu consecratio. Sicut M apud Ethnicos inter ia. dum solebant sepulchra per pontifices & sacerdotes eorum designati, ut ait Strabo '. Proinde ex indulgentia pontificis quisque sine symonia, propriam, ut in i si mo ruis habere poterit sepulturam in ecclesia vel camiterio aliquo. Et potest quin sire, nit.obii. possi libet ecclesitam, vel Ca terium in sepulturam ex arbitrio eligere : salua
a T. '; mi ti quarta parte parochiali ecclesiae debita , quae secundum locorum consu i tudinem definitur . Ibi enim si alibi non cligatur, erit sepultura defuncti, o ui, deseruit. ubi vivens suscepit sacramenta . At si clectant alicubi,cum iuramento non' mutandi electionem, ibi sepeliendus est, ubi elegit: nec potest sententiam' reses. ι.ε. . et mutare secundum aliquos. vcrum hodie hoc iuramentum interdictum videtur . Sic etiam nec curio ccclesiae, electam dc propriam alicuius sepul- τ
emifiearitides put tutam sua in ecclesia, alteri concedere potest eligonis inuito', qui nont e. i fleri in hostis. quidem dominium eius,sed usum quaesiui imisi ex iusta causa, quianopos lit
esius alibi commodὸ svel iri, ut notat Archidiaconus '; vel si ius sepulturae ''άοῦ Σ . a. . et legetur, ut fieri po est . Electio tamen sepulturae intelligenda est libera incompendioie. ver ijs,qui decedunt, non ratione eorum,qui ius sepeliendi habent. Siquidem, morituri cligere possunt, eo quo dictum est modo: dummodo idonei fiat'. Siquidem monachi non eligunt, sed ubi vel religionem pr0fessi sunt, vel si nouitiatum agunt,vel couersionei sepeliondi sunt ' ,nisi longE ab hi, locis in . di nulla ea uia deficiant, ut non possinted transferri . Tunc citim, ut peregrini eligere i. iis possunt,uel si non eligant, in cathedrali ecclesia sunt sepeliendi, vel in pa iis l. . . rochisicius loci'. Et si de non peregrinis agaturmon eligunt sepulturam , vel furios '. Serui autem pubercs eligunt pro impuberibusi Aie, dia I i, dominis eorum'. Si electio nulla fiat sepulturae,ibi sepelietur filius, ubi ante sepultus pater, etiamsi eius non sit haeres '. Mulier cum viro ultimo', cli is h. 'i, i , , n git autem si Velic '. Spurius cum matre, non cum patre: ut naturalis tantum im . de servi. cum patre, nisi essent parentes in dignitate teste Angelo '. Illi etiam, qui, Titiaditari. 4. mortuos inserendi ius habent, ex titulo de mortuo inferendo, M nunc ius. 7:. sepeliendi habent,ut ait Hosticnsis haerodes in sepulchro eorum,cui suc- .i . - ζ , . Cedunt '. Qui inferri possunt in sepulchra familiaria 5: haereditaria, viden .in verbo elixit. apud AZonem . Sed&ccclesiae,quibus sepeliri quis desiderat, ius sepelien- ydi habere debent nam illud commune no est omnibus, sed tantum his, qui - . . ,: l. i. habent populum seu parochos, vel quibus ex priuilegio conceditur: velutimS . . concessum cordi geris,minoribus,&praedicatoribus . Si ecclesia interdi
servi in .. sit vel coemitorium, scpotiri nemo potvit in illis : adco quis in parrocha
' sepeliendus es vel si ea sit interdicta, apud monasterium propinquum . Sed io' P, - - - : &parte deccdentium nullo modo conccdicii r sepultura, de denegatur in. His '. t loco consecrato interdictis , paganis ', Iudaeis, haereticis etiam, postmo ' otu . '-c, ε tem damnatis , usurarijs publicatis ' ,mortem sibi consciscentibus ', tui
's e I l. b. rem testamento relinquentibus presbyterum , cxcommunicatis maiori, z. 'MA. .' minori excommunicatione , blasphemis,impoenitentibus ', monachisi ut in. proprium habentibus', in tormento morientibus', raptoribus non satisfa-' -- cientibus L quibus interdictus ingressus ccclcsae ', paria ulis non baptizatis, item ultimo supplicio affectis,certis demptis casibiis '. Et in summa,cccle-7 .: GL 2 siastica denegandas pultura iis, qui extra communionem c lusiae sunt, vix in uiri .im o quibus non communicare debemus vivis, nec communicemus mortuis':
.:.ζ,- - 'ὸ qualcs ac notori; peccatores δί i incorrigibiles, mortali peccato insecti Quod si huiusmodi,qui sepeliri prohibentur, facto in ecclesia, vel coemite- II .. e rio tepebantur, pollicitur locuS,M reconciliari debet Deo , exliuinatis sepulta
90쪽
iis, si ossa commodE possint internosci, non aliter '. Prohibet de lex regia, ἰ mulierem pregnantem, si mortua, humari, antequam partus ei excidatur: molian 'nra ti, qui contra smcri spem animantis cum grauida peremisse videtur Mure ciuili quoque inuenio prohibitum, nequis sepeliatur in loco, ubi martyrum . sunt reliquiae tutinde colligi possit in ecclesia non esse sepeliendum. AGque in concilio Moguntiaco constitutum, ut intra ecclesias mortuus sepeliatur nisi episcopi, aut abbates aut digni presbyteri, vel fideles laici.
Concilium Triburiense' laicos ob miracula quae indὸ saepe contigisse dicit, αὐ- 2. .ia
omnino ab ecclesia arcet. o. i. .l inse
De religiosis, S sumptibus funerum, & dei mortuo inserendo, es luctu. Cap. 14.
, Edicta duo de iure fa rerum iuru ciuita Non licere transferresipulus absque thorii tes Hom. y Capita edicti, Ne in alieno licears Hre,ctofisum eat ducere, ex cata: ct desumpti funerum, se contra quos qui impedit M. . impensae in funu tantum repetuntur,s quatenus, o quifieri diacis. ω. Proquitas, sequando acti muneraria datur. o Gidcontineat edictum: Nequun eatur mortuum oferre. Ias inferendi mortui Uriptibile onsepulchrum. r Leges circa mortuossepeliendos honestam. , sepulturae rationes quaedam. i. Deleg bin luctus mortuorum. T de pluribus luctus diis. o prohib tam lugere mites me olymitanis datita.
υ Temp- semo lugendi manus orum. i. Modus lugendi, o Lain varius refertur. 6 De pompa exeq*iarum , o de ordine, quo fiebant. js De his, quaesiepeliebantur una cum mortuu. Sumpti sepulturae modus psius.
1s Ritus erga corpora mortuorum. i
υ. Dena v. N iur quoque Caesareo duo edicta praetoris inuenit uatur,. quae pertinciat ad ius sepulchrorum:primum est, De religiosis de sumptibus funerum: alterum, De mortuo inserendo. In primo duae partes, prima p tor edixit hunc in modum sue ' homo mortuus, os aue hominis mortui, in locum purum aberim,aut 'inio sic' hi um, in quo nonfuerit, utara esse dicentuν οῦ qui hocsicen in actum aDione tenebItur,esta ne pecuniariasubdicitur. Iure pontificio qui alienum parochianum ab intestato mortuum sepelierit in alia , quam parochiati ecclesita, urbs, ubi mortu est, tenetur ossa rcstituere,& beneficia inde suscepta,& alio modo componere . Translatio sepultorum per edictum prohibetur,ne fiat sine authoritate publica imperiali, seu pontificati . Et hinc olim narratur orta seditio, quδd Macedonius Arrianus inuita magna parte populi, propria authoritate arcam, in qua continebantur ossa Constantini Magni de Ρmo in qua erat, in ecclesiam transtulerat. Quam rem indigne etiam tulit Constantius imperator, tametsi ipse quoque esset Arrianus: Am